Livre, paragraphes |
[5, 24] |
τῷ
Ἀχιλλέως
τάφῳ
κατέσφαξαν.
~λαμβάνει
|
δὲ |
Ἀγαμέμνων
μὲν
κατ'
ἐξαίρετον
Κασάνδραν, |
[5, 21] |
μεθ'
ὅπλων
ἐλθόντες
ἔσωσαν.
Αἰνείας
|
δὲ |
Ἀγχίσην
τὸν
πατέρα
βαστάσας
ἔφυγεν, |
[5, 24] |
μὲν
κατ'
ἐξαίρετον
Κασάνδραν,
Νεοπτόλεμος
|
δὲ |
Ἀνδρομάχην,
Ὀδυσσεὺς
δὲ
Ἑκάβην.
ὡς |
[5, 19] |
γυναικῶν,
τοὺς
ἀριστέας
ἐκάλει.
ὑπακοῦσαι
|
δὲ |
Ἀντίκλου
θέλοντος
Ὀδυσσεὺς
τὸ
στόμα |
[5, 9] |
ὑπὸ
Ποδαλειρίου
Ἀλέξανδρον
τοξεύει.
~τούτου
|
δὲ |
ἀποθανόντος
εἰς
ἔριν
ἔρχονται
Ἕλενος |
[5, 5] |
πρὸς
τοὺς
ἐπιφερομένους
μαχομένου.
~Ἀχιλλέως
|
δὲ |
ἀποθανόντος
συμφορᾶς
ἐπληρώθη
τὸ
στράτευμα. |
[5, 18] |
τραπέντες
ἐπὶ
θυσίαν
εὐωχοῦντο.
~Ἀπόλλων
|
δὲ |
αὐτοῖς
σημεῖον
ἐπιπέμπει:
δύο
γὰρ |
[5, 5] |
συμφορᾶς
ἐπληρώθη
τὸ
στράτευμα.
θάπτουσι
|
δὲ |
αὐτὸν
{ἐν
Λευκῇ
νήσῳ}
μετὰ |
[5, 16] |
καὶ
περὶ
Τένεδον
ναυλοχοῦσιν.
~ἡμέρας
|
δὲ |
γενομένης
ἔρημον
οἱ
Τρῶες
τὸ |
[5, 22] |
διὰ
τὴν
εὐσέβειαν
εἴασαν.
~Μενέλαος
|
δὲ |
Δηίφοβον
κτείνας
Ἑλένην
ἐπὶ
τὰς |
[5, 13] |
μὲν
αὐτοῦ
μένειν
εἴα,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἑαυτὸν
αἰκισάμενος
καὶ
πενιχρὰν
στολὴν |
[5, 19] |
τοὺς
Λαοκόωντος
υἱοὺς
κατεσθίουσιν.
~ὡς
|
δὲ |
ἐγένετο
νὺξ
καὶ
πάντας
ὕπνος |
[5, 24] |
Κασάνδραν,
Νεοπτόλεμος
δὲ
Ἀνδρομάχην,
Ὀδυσσεὺς
|
δὲ |
Ἑκάβην.
ὡς
δὲ
ἔνιοι
λέγουσιν, |
[5, 6] |
τὰ
βοσκήματα
ἐκτρέπει
ξιφήρη:
ὁ
|
δὲ |
ἐκμανεὶς
σὺν
τοῖς
νέμουσι
τὰ |
[5, 19] |
Ἀχιλλέως
τάφου
πυρσὸν
ἧπτεν.
Ἑλένη
|
δὲ |
ἐλθοῦσα
περὶ
τὸν
ἵππον,
μιμουμένη |
[5, 21] |
τὸν
πατέρα
βαστάσας
ἔφυγεν,
οἱ
|
δὲ |
Ἕλληνες
αὐτὸν
διὰ
τὴν
εὐσέβειαν |
[5, 25] |
πάντων
γῆ
χάσματι
ἀπέκρυψεν.
ὡς
|
δὲ |
ἔμελλον
ἀποπλεῖν
πορθήσαντες
Τροίαν,
ὑπὸ |
[5, 15] |
ἀνακομιδῆς
Ἕλληνες
Ἀθηνᾷ
χαριστήριον.
αὐτοὶ
|
δὲ |
ἐμπρήσαντες
τὰς
σκηνὰς
καὶ
καταλιπόντες |
[5, 24] |
Ἀνδρομάχην,
Ὀδυσσεὺς
δὲ
Ἑκάβην.
ὡς
|
δὲ |
ἔνιοι
λέγουσιν,
Ἕλενος
αὐτὴν
λαμβάνει, |
[5, 5] |
Μακάρων
νήσοις
Μηδείᾳ
συνοικεῖν.
τιθέασι
|
δὲ |
ἐπ'
αὐτῷ
ἀγῶνα,
ἐν
ᾧ |
[5, 25] |
μὲν
Αἴαντα
κτείνειν
ἔμελλον,
φεύγοντα
|
δὲ |
ἐπὶ
βωμὸν
εἴασαν.
|
[5, 23] |
ἀπὸ
τῶν
πύργων
ἔρριψαν,
Πολυξένην
|
δὲ |
ἐπὶ
τῷ
Ἀχιλλέως
τάφῳ
κατέσφαξαν. |
[5, 14] |
ναῦς
μετὰ
Διομήδους
κομίζει.
~ὕστερον
|
δὲ |
ἐπινοεῖ
δουρείου
ἵππου
κατασκευὴν
καὶ |
[5, 2] |
κτείνει
Θερσίτην
λοιδοροῦντα
αὐτόν.
~ἦν
|
δὲ |
Ἱππολύτη
ἡ
τοῦ
Ἱππολύτου
μήτηρ, |
[5, 21] |
βωμοῦ
καταφεύγοντα
Πρίαμον
ἀνεῖλεν:
Ὀδυσσεὺς
|
δὲ |
καὶ
Μενέλαος
Γλαῦκον
τὸν
Ἀντήνορος |
[5, 22] |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
ἄγει:
ἀπάγουσι
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Θησέως
μητέρα
Αἴθραν |
[5, 3] |
Ἀντίλοχον
κτείνει
ὁ
Ἀχιλλεύς.
διώξας
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
Τρῶας
πρὸς
ταῖς |
[5, 11] |
μὲν
Πέλοπος
ὀστᾶ
μετακομίζουσιν,
Ὀδυσσέα
|
δὲ |
καὶ
Φοίνικα
πρὸς
Λυκομήδην
πέμπουσιν |
[5, 9] |
Τροίαν
ἐν
Ἴδῃ
διετέλει.
εἰπόντος
|
δὲ |
Κάλχαντος
Ἕλενον
εἰδέναι
τοὺς
ῥυομένους |
[5, 17] |
τοῖς
μὲν
ἐδόκει
κατακαίειν,
τοῖς
|
δὲ |
κατὰ
βαράθρων
ἀφιέναι:
δόξαν
δὲ |
[5, 7] |
σωφρονήσας
κτείνει
καὶ
ἑαυτόν.
Ἀγαμέμνων
|
δὲ |
κωλύει
τὸ
σῶμα
αὐτοῦ
καῆναι, |
[5, 17] |
ἐβουλεύοντο
τί
χρὴ
ποιεῖν.
~Κασάνδρας
|
δὲ |
λεγούσης
ἔνοπλον
ἐν
αὐτῷ
δύναμιν |
[5, 20] |
Ἐχίων
Πορθέως
ἀφαλλόμενος
ἀπέθανεν,
οἱ
|
δὲ |
λοιποὶ
σειρᾷ
ἐξάψαντες
ἑαυτοὺς
ἐπὶ |
[5, 14] |
γράψας
Ἰλιάδα
φησί,
τρισχιλίους,
τοὺς
|
δὲ |
λοιποὺς
γενομένης
νυκτὸς
ἐμπρήσαντας
τὰς |
[5, 4] |
Ἀπόλλωνος
εἰς
τὸ
σφυρόν.
~γενομένης
|
δὲ |
μάχης
περὶ
τοῦ
νεκροῦ,
Αἴας |
[5, 21] |
τοὺς
ἀπὸ
Τενέδου
καταπλεύσαντας.
~χωρήσαντες
|
δὲ |
μεθ'
ὅπλων
εἰς
τὴν
πόλιν, |
[5, 13] |
τοῦτον
ἀριστεύσαντα
Νεοπτόλεμος
ἀπέκτεινεν.
~Ὀδυσσεὺς
|
δὲ |
μετὰ
Διομήδους
παραγενόμενος
νύκτωρ
εἰς |
[5, 5] |
τὰ
ἑκατέρων
ὀστᾶ
συμμίξαντες.
λέγεται
|
δὲ |
μετὰ
θάνατον
Ἀχιλλεὺς
ἐν
Μακάρων |
[5, 22] |
εἰς
Τροίαν
ἐλθεῖν
ὕστερον.
Αἴας
|
δὲ |
ὁ
Λοκρὸς
Κασάνδραν
ὁρῶν
περιπεπλεγμένην |
[5, 14] |
πείθει
πεντήκοντα
τοὺς
ἀρίστους,
ὡς
|
δὲ |
ὁ
τὴν
μικρὰν
γράψας
Ἰλιάδα |
[5, 8] |
τάφος
ἐστὶν
ἐν
Ῥοιτείῳ.
~ἤδη
|
δὲ |
ὄντος
τοῦ
πολέμου
δεκαετοῦς
ἀθυμοῦσι |
[5, 11] |
πείθουσι
τὸν
Νεοπτόλεμον
προέσθαι.
παραγενόμενος
|
δὲ |
οὗτος
εἰς
τὸ
στρατόπεδον
καὶ |
[5, 6] |
Αἴας
δίσκῳ,
Τεῦκρος
τόξῳ.
~ἡ
|
δὲ |
πανοπλία
αὐτοῦ
τῷ
ἀρίστῳ
νικητήριον |
[5, 8] |
πλεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
Τροίαν.
ὁ
|
δὲ |
παραγενόμενος
καὶ
θεραπευθεὶς
ὑπὸ
Ποδαλειρίου |
[5, 15] |
τὴν
ἐπιοῦσαν
νύκτα
καταπλεῖν.
~οἱ
|
δὲ |
πείθονται
καὶ
τοὺς
μὲν
ἀρίστους |
[5, 11] |
Λυκομήδην
πέμπουσιν
εἰς
Σκῦρον,
οἱ
|
δὲ |
πείθουσι
τὸν
Νεοπτόλεμον
προέσθαι.
παραγενόμενος |
[5, 4] |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
κομίζειν,
τὸ
|
δὲ |
σῶμα
βαστάσας
Αἴας
βαλλόμενος
βέλεσι |
[5, 7] |
βοσκήματα
ὡς
Ἀχαιοὺς
φονεύει.
~ὕστερον
|
δὲ |
σωφρονήσας
κτείνει
καὶ
ἑαυτόν.
Ἀγαμέμνων |
[5, 7] |
ἀποθανόντων
ἐν
σορῷ
κεῖται:
ὁ
|
δὲ |
τάφος
ἐστὶν
ἐν
Ῥοιτείῳ.
~ἤδη |
[5, 17] |
δὲ
κατὰ
βαράθρων
ἀφιέναι:
δόξαν
|
δὲ |
τοῖς
πολλοῖς
ἵνα
αὐτὸν
ἐάσωσι |
[5, 9] |
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλένης
γάμων:
προκριθέντος
|
δὲ |
τοῦ
Δηιφόβου
Ἕλενος
ἀπολιπὼν
Τροίαν |
[5, 23] |
ξόανον
εἰς
οὐρανὸν
βλέπειν.
~κτείναντες
|
δὲ |
τοὺς
Τρῶας
τὴν
πόλιν
ἐνέπρησαν |
[5, 13] |
πόλιν
εἰσέρχεται
ὡς
ἐπαίτης:
γνωρισθεὶς
|
δὲ |
ὑπὸ
Ἑλένης
δι'
ἐκείνης
τὸ |
[5, 6] |
τῶν
συμμάχων,
Ὀδυσσεὺς
προκρίνεται.
Αἴας
|
δὲ |
ὑπὸ
λύπης
ταραχθεὶς
ἐπιβουλεύεται
νύκτωρ |
[5, 12] |
πολλοὺς
τῶν
Τρώων
ἀναιρεῖ.
~ἀφικνεῖται
|
δὲ |
ὕστερον
Τρωσὶ
σύμμαχος
Εὐρύπυλος
ὁ |