Paragraphes |
[13] |
ὑμεῖς
θάνατον
κατέγνωτε.
Καί
μοι
|
λαβὲ |
καὶ
ἀνάγνωθι
αὐτῶν
τὰ
ὀνόματα. |
[15] |
μήνυσιν
ᾤχοντο
φεύγοντες.
Καί
μοι
|
λαβὲ |
καὶ
ἀνάγνωθι
τὰ
ὀνόματα
αὐτῶν. |
[124] |
οὐδ'
ἐνιαυτὸν
τὴν
μητέρα
αὐτῆς
|
ἔλαβε, |
καὶ
συνῴκει
ὁ
πάντων
σχετλιώτατος |
[17] |
ἠγωνίσατο
ἐν
ἑξακισχιλίοις
Ἀθηναίων,
καὶ
|
μετέλαβε |
δικαστῶν
τοσούτων
οὐδὲ
διακοσίας
ψήφους |
[90] |
εὐθύνας,
ἦ
που
σχολῇ
τῶν
|
γε |
ἄλλων
πολιτῶν
τινι
ἠξιοῦτε
μνησικακεῖν. |
[136] |
τούτοις
ποιητέα
ἦν,
ὑμῖν
δέ
|
γε |
ἐναντίον
τούτων·
ὡς
γὰρ
πλείστους |
[20] |
τεθνάναι.
Καὶ
μὲν
δὴ
τοῦτό
|
γε |
ἐπίστασθε
πάντες,
ὅτι
ἐσώθην
καὶ |
[86] |
χρῆσθαι
μηδὲ
περὶ
ἑνός.
~Ἆρά
|
γε |
ἔστιν
ἐνταυθοῖ
τι
περιελείπετο
περὶ |
[68] |
δι'
ἐμέ,
ὁμολογῶ·
ἐσώθη
δέ
|
γε |
ὁ
πατήρ,
ὁ
κηδεστής,
ἀνεψιοὶ |
[94] |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ἐπεὶ
ὥς
|
γε |
οὐκ
ἀπήγαγεν,
οὐδ'
αὐτὸς
ἀντιλέγει. |
[24] |
ἐλέγχονται
ψευδόμενοι,
ἦ
που
τά
|
γε |
πολλῷ
φαυλότερα
ῥᾳδίως
ὑμῖν
ἀποδείξω |
[41] |
ἐξιόντα,
καὶ
εἰπεῖν
αὐτῷ
ἆρά
|
γε |
σὲ
οἵδε
περιμένουσι;
Χρὴ
μέντοι |
[126] |
Ἐγώ
εἰμι
οὗτος.
Καὶ
ἔστι
|
γε |
σὸν
τὸ
παιδίον.
Λαβόμενος
τοῦ |
[102] |
σωθήσομαι;
Πάντως
δήπου·
ἢ
σχολῇ
|
γέ |
τις
ἄλλος
ἀνθρώπων.
~Ἀλλὰ
γάρ, |
[95] |
καθαρὸς
τὰς
χεῖρας
ἔσται,
κατά
|
γε |
τὸν
Σόλωνος
νόμον;
~Καί
μοι |
[86] |
ἔξεστι
χρήσασθαι,
ἦ
που
ἀγράφῳ
|
γε |
ψηφίσματι
παντάπασιν
οὐ
δεῖ
ῖ |
[37] |
ἴδοι
Καὶ
περιτύχοι
τῷ
πράγματι,
|
ἔλεγε. |
Καὶ
τούτοις,
ὦ
ἄνδρες,
δέομαι |
[122] |
βδελυρίας
ἦλθε
καὶ
παρανομίας
ὥστ'
|
ἔλεγε |
πρὸς
τούτους
ὡς
εἰ
ἔτι |
[115] |
ὑπήκουσα
οὔτ'
ἔθηκα.
~Ἐπειδὴ
δ'
|
ἔλεγε |
τῇ
βουλῇ
Εὐκλῆς
ὅτι
οὐδεὶς |
[133] |
οἷοί
εἰσιν·
οἳ
διὰ
τοῦτο
|
ἔμοιγε |
δοκοῦσι
συλλεγῆναι
ἐκεῖσε,
ἵν'
αὐτοῖς |
[72] |
ἄκυρόν
ἐστιν,
ἐγὼ
ὑμᾶς
διδάξω.
|
Καίτοιγε |
τοιαύτην
ἀπολογίαν
περὶ
αὐτοῦ
ποιήσομαι, |
[106] |
τὴν
πόλιν,
ὁ
δὲ
δῆμος
|
ἔφευγε, |
νικήσαντες
μαχόμενοι
τοὺς
τυράννους
ἐπὶ |
[26] |
τῷ
βουλομένῳ
ἐμὲ
ἐλέγξαι
ὅτι
|
ἔφυγέ |
τις
αὐτῶν
δι'
ἐμὲ
ἢ |
[35] |
ἀναβάς
με
ἐλεγξάτω
ἢ
ὡς
|
ἔφυγέ |
τις
δι'
ἐμὲ
τούτων
τῶν |
[89] |
ὅπως
κύριον
ἔσται;
Οὐκ
οἶμαι
|
ἔγωγε, |
ἄνδρες.
Σκοπεῖτε
δὲ
καὶ
αὐτοί. |
[129] |
χρὴ
τοὔνομα
θέσθαι;
~Οἶμαι
γὰρ
|
ἔγωγε |
οὐδένα
οὕτως
ἀγαθὸν
εἶναι
λογίζεσθαι, |
[101] |
τῇ
πατρίδι
τῇ
σεαυτοῦ;
Οὐκ
|
ἔγωγε. |
Τί
δέ;
Ἔτεμες
τὴν
χώραν, |
[150] |
τῶν
εἰς
ὑμᾶς.
Ἀξιῶ
δ'
|
ἔγωγε |
τούτους
οἵτινες
ὑμῖν
ἀρετῆς
ἤδη |
[8] |
ἀκούσητε
ἀπολογουμένου.
~Σκοπῶ
μὲν
οὖν
|
ἔγωγε, |
ὦ
ἄνδρες,
πόθεν
χρὴ
ἄρξασθαι |
[56] |
πόλει,
εἶτα
καὶ
ἡμῖν,
εἶπον
|
δὲ |
ἃ
ἤκουσα
Εὐφιλήτου
προνοίᾳ
μὲν |
[48] |
δὲ
τῷ
μὲν
μήτηρ
τῷ
|
δὲ |
ἀδελφὴ
τῷ
δὲ
γυνὴ
καὶ |
[129] |
υἱός
ἐστιν,
ὥς
φησι,
τῆς
|
δὲ |
ἀδελφός,
τῆς
δὲ
θεῖος.
Τίς |
[66] |
μὲν
δείσαντες
ᾤχοντο
φεύγοντες·
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἀκούσαντες
ταῦτα
Διοκλείδην
μὲν
τῷ |
[7] |
τῶν
τοῦ
κατηγόρου
λόγων·
εἰ
|
δὲ |
ἀληθῆ
ταῦτά
ἐστιν
ἢ
ψευδῆ, |
[65] |
πείσαντας
αὐτὸν
λέγειν
ταῦτα·
εἶναι
|
δὲ |
Ἀλκιβιάδην
τὸν
Φηγούσιον
καὶ
Ἀμίαντον |
[12] |
ἐὰν
μὴ
τἀληθῆ
λέγω.
~Ἀντιλέγοντος
|
δὲ |
Ἀλκιβιάδου
πολλὰ
καὶ
ἐξάρνου
ὄντος |
[79] |
κατεγνώσθη,
~σφαγεῦσιν
ἢ
τυράννοις
τὰ
|
δὲ |
ἄλλα
πάντα
ἐξαλεῖψαι
τοὺς
πράκτορας |
[147] |
κατὰ
θάλατταν
ὑμῖν
ἀπέδειξαν,
πλείστας
|
δὲ |
ἄλλας
ἀρχὰς
ἄρξαντες
καὶ
χρήματα |
[13] |
μὲν
συνελήφθη
καὶ
ἀπέθανεν,
οἱ
|
δὲ |
ἄλλοι
φεύγοντες
ᾤχοντο,
καὶ
αὐτῶν |
[132] |
μυῶν
μὲν
Ἀ
Δελφόν,
ἔτι
|
δὲ |
ἄλλους
ξένους
ἐμαυτοῦ,
καὶ
εἰσιὼν |
[38] |
πέντε
καὶ
δέκα
ἄνδρας,
τοὺς
|
δὲ |
ἀνὰ
εἴκοσιν·
ὁρῶν
δὲ
αὐτῶν |
[49] |
λέγειν
οὐδέ
σε
λυπεῖν,
νῦν
|
δὲ |
ἀναγκάζομαι
διὰ
τὴν
παροῦσαν
ἡμῖν |
[89] |
δοκιμάσαι
μὲν
τοὺς
νόμους,
δοκιμάσαντας
|
δὲ |
ἀναγράψαι,
ἀγράφῳ
δὲ
νόμῳ
τὰς |
[116] |
ἵνα
καὶ
ἡμεῖς
ἀκούσωμεν.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
ἀνεγνώσθη
ἡ
στήλη
κἀκεῖνος
οὐκ |
[38] |
στρατηγός
ἐστιν
ὁ
χαλκοῦς.
Ὁρᾶν
|
δὲ |
ἀνθρώπους
τὸν
μὲν
ἀριθμὸν
μάλιστα |
[105] |
γράφεσθαι,
τοὺς
δὲ
ἐνδεικνύναι,
τοὺς
|
δὲ |
ἀπάγειν.
Οὕτως
οὖν
ἔχει,
ὦ |
[67] |
δεθῆναι
καὶ
μέλλειν
ἀπολεῖσθαι.
Τότε
|
δὲ |
ἀπέγραψα
τέτταρας
ἄνδρας,
Παναίτιον,
Διάκριτον, |
[68] |
ἐσχάτους
κινδύνους
καταστήσας
ἐξηλέγχθη,
ὑμεῖς
|
δὲ |
ἀπηλλάγητε
μεγάλων
φόβων
καὶ
τῶν |
[35] |
ἥκουσι
καὶ
εἰσὶν
ἐνθάδε,
τῶν
|
δὲ |
ἀποθανόντων
εἰσὶ
πολλοὶ
προσήκοντες·
ὧν |
[97] |
τῆς
θεοῦ
τὸ
ἐπιδέκατον·
~ὁ
|
δὲ |
ἀποκτείνας
τὸν
ταῦτα
ποιήσαντα
καὶ |
[149] |
εἶναι
καὶ
βουλόμενοι
δυνήσονται,
τούτους
|
δὲ |
ἀπόλλυτε.
Μὴ
δῆτα.
Ἔπειτα
καὶ |
[105] |
ὅρκοις
οὓς
ὠμόσατε
ἀλλήλοις,
οἱ
|
δὲ |
ἀποπειρώμενοι
τῆς
ὑμετέρας
γνώμης,
εἰ |
[55] |
καὶ
ἔφυγον
ταῦτα
ποιήσαντες,
ἴσασι
|
δὲ |
ἄριστα
εἴτε
ψεύδομαι
εἴτε
ἀληθῆ |
[132] |
πόλει
τῶν
ἱερῶν
χρημάτων.
Νῦν
|
δὲ |
ἀσεβῶ
καὶ
ἀδικῶ
εἰσιὼν
εἰς |
[73] |
εἶπε
τὴν
γνώμην
Πατροκλείδης.
Οἱ
|
δὲ |
ἄτιμοι
τίνες
ἦσαν,
καὶ
τίνα |
[93] |
ἀντὶ
μὲν
φυγάδος
πολίτης,
ἀντὶ
|
δὲ |
ἀτίμου
συκοφάντης,
ὅτι
τοῖς
νόμοις |
[7] |
ἢ
παρὰ
τῶν
κατηγορουμένων·
οἱ
|
δὲ |
αὖ,
μαρτυρήσαντες
τὰ
ψευδῆ
ἀδίκως |
[55] |
ψεύδομαι
εἴτε
ἀληθῆ
λέγω,
ἔξεστι
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἐλέγχειν
με
ἐν
τῷ |
[41] |
μὴ
ἀπωθεῖσθαι
τοιούτους
φίλους.
Εἰπόντα
|
δὲ |
αὐτὸν
ταῦτα
οἴχεσθαι.
Καὶ
τούτῳ |
[42] |
δοῦναί
τε
καὶ
δέξασθαι.
~Ἀποκρίνασθαι
|
δὲ |
αὐτὸς
πρὸς
ταῦτα
ὅτι
βουλεύσοιτο· |
[38] |
καταβαίνοντας
εἰς
τὴν
ὀρχήστραν·
δείσας
|
δὲ |
αὐτούς,
εἰσελθὼν
ὑπὸ
τὴν
σκιὰν |
[58] |
γὰρ
ψευσάμενος
ἔδησεν
αὐτούς,
σωτηρία
|
δὲ |
αὐτῶν
ἄλλη
οὐδεμία
ἦν
ἢ |
[38] |
τοὺς
δὲ
ἀνὰ
εἴκοσιν·
ὁρῶν
|
δὲ |
αὐτῶν
πρὸς
τὴν
σελήνην
τὰ |
[139] |
τοσούτων
κινδύνων
ἔσῳζόν
με,
σφῶν
|
δὲ |
αὐτῶν
προὐστήσαντο
τιμωρὸν
γενέσθαι
Κηφίσιον |
[22] |
εἰς
Θημακὸν
ὡς
Φερεκλέα·
ἐκέλευε
|
δὲ |
βασανίσαι
τὰ
ἀνδράποδα,
καὶ
μὴ |
[48] |
δὲ
γυνὴ
καὶ
παῖδες,
ἦν
|
δὲ |
βοὴ
καὶ
οἶκτος
κλαόντων
καὶ |
[17] |
μέν,
καθεύδειν
δὲ
ἐγκεκαλυμμένον.
Σπεύσιππος
|
δὲ |
βουλεύων
παραδίδωσιν
αὐτοὺς
τῷ
δικαστηρίῳ. |
[90] |
πολιτῶν
τινι
ἠξιοῦτε
μνησικακεῖν.
Ἡ
|
δὲ |
βουλὴ
αὖ
ἡ
ἀεὶ
βουλεύουσα |
[45] |
ἐν
οἷσπερ
οὓς
ἠγγυήσαντο.
~Ἡ
|
δὲ |
βουλὴ
ἐξελθοῦσα
ἐν
ἀπορρήτῳ
συνέλαβεν |
[45] |
ἥκειν
εἰς
τὸ
Ἀνάκειον,
τὴν
|
δὲ |
βουλὴν
εἰς
ἀκρόπολιν
ἰέναι
κἀκεῖ |
[82] |
καὶ
τοῖς
Δράκοντος
θεσμοῖς.
~Ἐπειδὴ
|
δὲ |
βουλήν
τε
ἀπεκληρώσατε
νομοθέτας
τε |
[136] |
δικασταί,
τούτοις
ποιητέα
ἦν,
ὑμῖν
|
δέ |
γε
ἐναντίον
τούτων·
ὡς
γὰρ |
[68] |
ἔφυγον
δι'
ἐμέ,
ὁμολογῶ·
ἐσώθη
|
δέ |
γε
ὁ
πατήρ,
ὁ
κηδεστής, |
[67] |
ἂν
ὑπὸ
πάντων
ἐλεηθείην,
τῶν
|
δὲ |
γενομένων
ἕνεκα
εἰκότως
ἀνὴρ
ἄριστος |
[48] |
μήτηρ
τῷ
δὲ
ἀδελφὴ
τῷ
|
δὲ |
γυνὴ
καὶ
παῖδες,
ἦν
δὲ |
[66] |
τῷ
δικαστηρίῳ
παραδόντες
ἀπεκτείνατε,
τοὺς
|
δὲ |
δεδεμένους
καὶ
μέλλοντας
ἀπολεῖσθαι
ἐλύσατε, |
[55] |
λόγῳ·
ἐγὼ
γὰρ
ἐφίημι·
ὑμᾶς
|
δὲ |
δεῖ
μαθεῖν
τὰ
γενόμενα.
~Ἐμοὶ |
[106] |
μὲν
εἶχον
τὴν
πόλιν,
ὁ
|
δὲ |
δῆμος
ἔφευγε,
νικήσαντες
μαχόμενοι
τοὺς |
[88] |
συμβολαίων
αἱ
πράξεις
εἶεν·
τῶν
|
δὲ |
δημοσίων
ὁπόσοις
ἢ
γραφαί
εἰσιν |
[59] |
κακῶν
τῶν
μεγίστων
ἀπήλλαττον.
Φυγάδες
|
δὲ |
δι'
ἐμὲ
τέτταρες
ἄνδρες
ἐγίγνοντο, |
[9] |
λεγόμενα
μήτε
ῥήματα
θηρεύειν,
ἀκροασαμένους
|
δὲ |
διὰ
τέλους
τῆς
ἀπολογίας
τότε |
[119] |
ἢ
διὰ
τὰ
χρήματα·
νῦν
|
δὲ |
διὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἀρετὴν
τάδε |
[87] |
μοι
ἀνάγνωθι
τοῦτον.
Νόμος
τὰς
|
δὲ |
δίκας
καὶ
τὰς
διαίτας
κυρίας |
[117] |
Σικελίᾳ
ἄπαις
ἀρρένων
παίδων,
θυγατέρας
|
δὲ |
δύο
καταλιπών,
αἳ
ἐγίγνοντο
εἴς |
[17] |
τὸν
ἐμὸν
παρεῖναι
μέν,
καθεύδειν
|
δὲ |
ἐγκεκαλυμμένον.
Σπεύσιππος
δὲ
βουλεύων
παραδίδωσιν |
[61] |
τὴν
βουλὴν
γενέσθαι
Εὐφίλητος,
ἀντεῖπον
|
δὲ |
ἐγώ,
καὶ
τότε
μὲν
οὐ |
[119] |
μὲν
οὖν
σὺ
ἐπιδικάζου,
τῆς
|
δὲ |
ἐγώ.
~Ὡμολόγησέ
μοι,
ὦ
ἄνδρες. |
[48] |
τοῖς
τετταράκοντα
ἀνδράσιν
ἀπέγραψεν.
~Ἐπειδὴ
|
δὲ |
ἐδεδέμεθα
πάντες
ἐν
τῷ
αὐτῷ |
[106] |
καὶ
ἀπιέναι
ὡς
τάχιστα.
~Ἵνα
|
δὲ |
εἰδῆτε,
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι
τὰ |
[144] |
τοῖν
χεροῖν
τοῖν
ἐμαυτοῦ
Ἔτι
|
δὲ |
εἰδότα
μὲν
οἷόν
ἐστι
πόλεως |
[40] |
τῶν
ἀνδρῶν
τὸ
ἔργον.
~Ἥκων
|
δὲ |
εἰς
ἄστυ
ζητητάς
τε
ἤδη |
[50] |
μέν
σε
οὐδὲν
πώποτε,
προθυμότατος
|
δὲ |
εἰς
σὲ
καὶ
τὰ
σὰ |
[50] |
καὶ
ἀναγκαίους
τοσούτους
ὄντας,
ἔτι
|
δὲ |
ἐμέ,
ὃς
ἐν
ἅπαντι
τῷ |
[53] |
βέβαιος
ἦν
ἡ
σωτηρία,
τοῖς
|
δὲ |
ἐμοῖς
οἰκείοις
φανερὸς
ὁ
ὄλεθρος, |
[117] |
τῆς
μητρὸς
τῆς
ἐμῆς·
ἀπέθανε
|
δὲ |
ἐν
Σικελίᾳ
ἄπαις
ἀρρένων
παίδων, |
[105] |
ἀδεῶς
συκοφαντεῖν
καὶ
γράφεσθαι,
τοὺς
|
δὲ |
ἐνδεικνύναι,
τοὺς
δὲ
ἀπάγειν.
Οὕτως |
[76] |
~Ἑτέροις
οὐκ
ἦν
γράψασθαι,
τοῖς
|
δὲ |
ἐνδεῖξαι,
τοῖς
δὲ
μὴ
ἀναπλεῦσαι |
[134] |
καὶ
ὀλίγου
πραθείσης
μετασχεῖν.
~Κερδήναντες
|
δὲ |
ἓξ
τάλαντα,
γνόντες
τὸ
πρᾶγμα |
[15] |
ὃς
ᾤχετο
Μέγαράδε
ὑπεξελθών,
ἐκεῖθεν
|
δὲ |
ἐπαγγέλλεται
τῇ
βουλῇ,
εἴ
οἱ |
[52] |
Εὐφιλήτου
αὐτοῦ
τοῦ
ποιήσαντος;
~Ἔτι
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτοις
καὶ
τόδε
ἐνεθυμήθην, |
[81] |
ταῦτα
εἵλεσθε
ἄνδρας
εἴκοσι·
τούτους
|
δὲ |
ἐπιμελεῖσθαι
τῆς
πόλεως,
ἕως
ἂν |
[101] |
τῇ
σεαυτοῦ;
Οὐκ
ἔγωγε.
Τί
|
δέ; |
Ἔτεμες
τὴν
χώραν,
καὶ
ἐλῄσω |
[40] |
μήνυτρα
κεκηρυγμένα
ἑκατὸν
μνᾶς.
Ἰδὼν
|
δὲ |
Εὔφημον
τὸν
Καλλίου
τοῦ
Τηλοκλέους |
[25] |
μυστηρίων
αὗται
ἐγένοντο
τέτταρες·
οἳ
|
δὲ |
ἔφυγον
καθ'
ἑκάστην
μήνυσιν,
ἀνέγνων |
[69] |
γενόμενα
λέγοιεν
εἰς
τούτους.
Οὑτωσὶ
|
δὲ |
ἔχει,
ὦ
ἄνδρες·
μέχρι
τούτου |
[12] |
Ἀνδρόμαχος
αὐτῷ
ὄνομα
ἦν.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
ἐψηφίσαντο
αὐτῷ
τὴν
ἄδειαν,
ἔλεγεν |
[41] |
μου
ἀπώλλυε,
συνειδότα
ἀποφαίνων.
Εἰπεῖν
|
δὲ |
ἡμᾶς
ὅτι
δεδογμένον
ἡμῖν
εἴη |
[130] |
Ἑλλήνων
καὶ
ηὐδαιμόνει
μάλιστα,
Ἱππόνικος
|
δὲ |
ἦν
πλουσιώτατος
τῶν
Ἑλλήνων,
τότε |
[107] |
τῇ
πόλει
ἐάσαντες
ἠτίμωσαν.
~Ὕστερον
|
δὲ |
ἡνίκα
βασιλεὺς
ἐπεστράτευσεν
ἐπὶ
τὴν |
[52] |
καὶ
αὐτῶν
θάνατος
κατέγνωστο,
τέτταρες
|
δὲ |
ἦσαν
ὑπόλοιποι
οἳ
οὐκ
ἐμηνύθησαν |
[18] |
μὲν
ἀδελφιδοῦς
ἐστιν
Αὐτοκράτωρ,
τοῦ
|
δὲ |
θεῖος
Ἀκουμενός·
οἷς
προσήκει
μισεῖν |
[129] |
φησι,
τῆς
δὲ
ἀδελφός,
τῆς
|
δὲ |
θεῖος.
Τίς
ἂν
εἴη
οὗτος; |
[89] |
Οὐκ
οἶμαι
ἔγωγε,
ἄνδρες.
Σκοπεῖτε
|
δὲ |
καὶ
αὐτοί.
~Φέρε
δὴ
τοίνυν, |
[16] |
ἐγένετο.
Ἡ
γυνὴ
Ἀλκμεωνίδου,
γενομένη
|
δὲ |
καὶ
Δάμωνος
Ἀγαρίστη
ὄνομα
αὐτῇ |
[12] |
τὰ
γιγνόμενα
καὶ
ἄλλους,
παρεῖναι
|
δὲ |
καὶ
δούλους,
ἑαυτόν
τε
καὶ |
[135] |
χρημάτων
οὔθ'
ἡμᾶς
ἐάσει,
φυλάξει
|
δὲ |
καὶ
ἐμποδὼν
ἔσται
διανείμασθαι
τὰ |
[84] |
δημόται
εἵλοντο,
ἐπειδὰν
ὀμωμόκωσιν
ἐξεῖναι
|
δὲ |
καὶ
ἰδιώτῃ
τῷ
βουλομένῳ,
εἰσιόντι |
[17] |
πατέρα
ἐγὼ
ἦν
μάλιστα,
εἶτα
|
δὲ |
καὶ
οἱ
ἄλλοι
συγγενεῖς.
~Καί |
[150] |
ἐμοῦ.
Δεῦρο
Ἄνυτε,
Κέφαλε,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
οἱ
φυλέται
οἱ
ἡἡρημένοι |
[12] |
αὐτοὺς
εἶναι
τοὺς
ποιοῦντας,
συμπαρεῖναι
|
δὲ |
καὶ
ὁρᾶν
τὰ
γιγνόμενα
καὶ |
[10] |
καὶ
εὐορκότατον
νομίζητε
εἶναι.
~Ὥσπερ
|
δὲ |
καὶ
προεῖπον
ὑμῖν,
ὦ
ἄνδρες, |
[48] |
Χαρμίδης,
ὢν
μὲν
ἀνεψιός,
ἡλικιώτης
|
δὲ |
καὶ
συνεκτραφεὶς
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ |
[7] |
ἐμοὶ
ἢ
τοῖς
κατηγόροις.
~Ἔτι
|
δὲ |
καὶ
τόδε
ἐνθυμητέον,
ὅτι
πολλοὶ |
[83] |
καὶ
μέτροις
καὶ
σταθμοῖς,
χρῆσθαι
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
Δράκοντος
θεσμοῖς,
οἷσπερ |
[43] |
ὄντας
καὶ
καθημένους
ἔνδον,
εἶτα
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους.
Ἀναστὰς
δὲ |
[56] |
μὴ
δοκεῖν
κακῷ
εἶναι,
εἶτα
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἅπαντας
μαθεῖν |
[72] |
οὔτε
ἠσέβηται
οὔτε
ὡμολόγηται.
~Ὡς
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
τὸ
ψήφισμα
λέλυται |
[2] |
μάλιστα
μὲν
τῷ
δικαίῳ,
ἔπειτα
|
δὲ |
καὶ
ὑμῖν,
γνώσεσθαι
τὰ
δίκαια |
[146] |
καιρῷ
τι
ὑμῖν
γίγνηται.
~Ἔχει
|
δὲ |
καὶ
ὑμῖν,
ὦ
ἄνδρες,
οὕτως· |
[18] |
κάλει
Καλλίαν
καὶ
Στέφανον
κάλει
|
δὲ |
καὶ
Φίλιππον
καὶ
Ἀλέξιππον·
οὗτοι |
[144] |
πολλὴν
καὶ
ἀπορίαν
κατέστην,
ἔπειτα
|
δὲ |
καινὸν
βίον
ἠργασάμην
ἐκ
τοῦ |
[117] |
ἂν
αὐτὸ
βούλοισθε
πυθέσθαι
ὁ
|
δὲ |
Καλλίας
τί
βουλόμενος
ἐτίθη
τὴν |
[139] |
τοὺς
τοιούτους
κινδύνους
ἀνθρωπίνους,
τοὺς
|
δὲ |
κατὰ
θάλατταν
θείους.
Εἴπερ
οὖν |
[91] |
μνησικακήσω,
οὐδὲ
ἄλλῳ
πείσομαι,
ψηφιοῦμαι
|
δὲ |
κατὰ
τοὺς
κειμένους
νόμους.
Ἃ |
[86] |
τοῖς
μὲν
κατὰ
νόμους,
τοῖς
|
δὲ |
κατὰ
ψηφίσματα
τὰ
πρότερον
γενόμενα, |
[41] |
τῶν
ἐκ
τοῦ
δημοσίου,
ἐὰν
|
δὲ |
κατάσχωμεν
ἡμεῖς
ἃ
βουλόμεθα,
ἕνα |
[103] |
μου
κατὰ
νόμον
κείμενον,
τὴν
|
δὲ |
κατηγορίαν
κατὰ
τὸ
ψήφισμα
τὸ |
[71] |
τὸν
νόμον
τὸν
κείμενον,
τὴν
|
δὲ |
κατηγορίαν
ποιεῖται
κατὰ
ψήφισμα
πρότερον |
[42] |
πρὸς
ταῦτα
ὅτι
βουλεύσοιτο·
ἡμᾶς
|
δὲ |
κελεύειν
αὐτὸν
ἥκειν
εἰς
Καλλίου |
[122] |
παύσασθαί
με
κακῶς
ποιῶν,
ἀπαλλάξαι
|
δὲ |
Κηφίσιον,
δίκην
δ'
ἐν
τοῖς |
[38] |
ἀνδράποδόν
οἱ
ἐπὶ
Λαυρείῳ,
δεῖν
|
δὲ |
κομίσασθαι
ἀποφοράν.
Ἀναστὰς
δὲ
πρῲ |
[102] |
καὶ
ἑτέρους
ἀπέκτειναν,
ἐν
ὑμῖν
|
δὲ |
κρινόμενος,
οὓς
οὐδὲν
κακὸν
πεποίηκα, |
[38] |
μὲν
ἀριθμὸν
μάλιστα
τριακοσίους,
ἑστάναι
|
δὲ |
κύκλῳ
ἀνὰ
πέντε
καὶ
δέκα |
[84] |
τοῖς
κειμένοις
νόμοις
χρῶνται.
Τοὺς
|
δὲ |
κυρουμένους
τῶν
νόμων
ἀναγράφειν
εἰς |
[85] |
κατὰ
τὸ
ψήφισμα
τουτί,
τοὺς
|
δὲ |
κυρωθέντας
ἀνέγραψαν
εἰς
τὴν
στοάν. |
[66] |
καὶ
τοὺς
φεύγοντας
κατεδέξασθε,
αὐτοὶ
|
δὲ |
λαβόντες
τὰ
ὅπλα
ἀπῇτε,
πολλῶν |
[22] |
δὲ
μὴ
θέλοντας
ἀναγκάζειν.
Ταῦτα
|
δὲ |
λέγοντος
τοῦ
πατρὸς
τοῦ
ἐμοῦ, |
[136] |
ἂν
τοιούσδε
οἷόσπερ
ἐγώ,
τούτους
|
δὲ |
μάλιστα
ἀπολωλέναι,
εἰ
δὲ
μή, |
[18] |
μὲν
τὸν
ἐξελάσαντα
ἐκείνους,
εἰδέναι
|
δὲ |
μάλιστα
δι'
ὅντινα
ἔφυγον.
Βλέπετε |
[2] |
οὔθ'
ὑπὸ
δεσμῶν
ἀναγκασθείς,
πιστεύσας
|
δὲ |
μάλιστα
μὲν
τῷ
δικαίῳ,
ἔπειτα |
[8] |
ὑμᾶς
διδάξω
τὰ
γεγενημένα.
Ὃ
|
δέ |
με
ποιεῖ
μάλιστ'
ἀπορεῖν,
ἐγὼ |
[106] |
τῶν
δὲ
φυγὴν
κατέγνωσαν,
τοὺς
|
δὲ |
μένειν
ἐν
τῇ
πόλει
ἐάσαντες |
[6] |
ὄντες,
τὴν
κατηγορίαν
ἐποιήσαντο·
ἐγὼ
|
δὲ |
μετὰ
δέους
καὶ
κινδύνου
καὶ |
[114] |
ἔθηκα
μὲν
τὴν
ἱκετηρίαν,
ὑπήκουσα
|
δὲ |
μή,
ἄλλο
τι
ἢ
αὐτὸς |
[76] |
γράψασθαι,
τοῖς
δὲ
ἐνδεῖξαι,
τοῖς
|
δὲ |
μὴ
ἀναπλεῦσαι
εἰς
Ἑλλήσποντον,
ἄλλοις |
[39] |
τῶν
ἀνδρῶν
τούτων
εἶναι,
ὅντινα
|
δὲ |
μὴ
βούλοιτο,
λέγειν
ὅτι
οὐκ |
[73] |
ἐπὶ
τῆς
ἐνάτης
πρυτανείας,
εἰ
|
δὲ |
μή,
διπλάσιον
ὀφείλειν
καὶ
τὰ |
[121] |
ἐπιδικάζεσθαι,
ἔχε
τύχῃ
ἀγαθῇ,
~εἰ
|
δὲ |
μή,
ἐγὼ
ἐπιδικάσομαι.
Γνοὺς
ταῦτα |
[136] |
τούτους
δὲ
μάλιστα
ἀπολωλέναι,
εἰ
|
δὲ |
μή,
εἶναι
τοὺς
μὴ
ἐπιτρέψοντας |
[79] |
ἐξεῖναι
μηδὲ
μνησικακῆσαι
μηδέποτε·
εἰ
|
δὲ |
μή,
ἔνοχον
εἶναι
τὸν
παραβαίνοντα |
[22] |
παραδιδόντας
μὴ
ἐθέλειν
ἐλέγχειν,
τοὺς
|
δὲ |
μὴ
θέλοντας
ἀναγκάζειν.
Ταῦτα
δὲ |
[63] |
ἐπιτηδείους
ὥσπερ
καὶ
πρότερον·
εἰ
|
δὲ |
μή,
χαλεπώτεροί
σοι
ἡμεῖς
ἐχθροὶ |
[11] |
ὢν
ἐρεῖ
τὰ
μυστήρια·
εἰ
|
δὲ |
μή,
χρῆσθέ
μοι
ὅ
τι |
[87] |
χρῆσθαι
μηδὲ
περὶ
ἑνός.
Ψήφισμα
|
δὲ |
μηδὲν
μήτε
βουλῆς
μήτε
δήμου |
[89] |
χρῆσθαι
μηδὲ
περὶ
ἑνός,
ψήφισμα
|
δὲ |
μήτε
βουλῆς
μήτε
δήμου
κυριώτερον |
[69] |
εἰδότες
διδάσκετε
τοὺς
ἄλλους.
Σὺ
|
δέ |
μοι
αὐτοὺς
κάλει
τοὺς
λυθέντας |
[113] |
μὲν
ἀληθῆ
λέγω,
μεμαρτύρηται·
πολὺ
|
δέ |
μοι
δοκεῖ
τὸ
ἐναντίον
εἶναι |
[63] |
πεποιηκὼς
δὲ
οὐκ
εἴην.
Προσελθόντες
|
δέ |
μοι
τῇ
ὑστεραίᾳ
Μέλητος
καὶ |
[46] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
διδάσκετε·
εἶτα
|
δέ |
μοι
τοὺς
πρυτάνεις
κάλει
τοὺς |
[110] |
τε
καὶ
ὁμονοεῖν
ἀλλήλοις.
~Κατηγόρησαν
|
δέ |
μου
καὶ
περὶ
τῆς
ἱκετηρίας, |
[137] |
κολάσειν
τοὺς
ἀδικοῦντας
αὐτῶν.
~Κατηγόρησαν
|
δέ |
μου
καὶ
περὶ
τῶν
ναυκληριῶν |
[89] |
αὐτὸν
ἐπὶ
πᾶσιν
Ἀθηναίοις,
τοῖς
|
δὲ |
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
χρῆσθαι
ἀπ' |
[87] |
δημοκρατουμένῃ
τῇ
πόλει
ἐγένοντο.
Τοῖς
|
δὲ |
νόμοις
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος. |
[116] |
οὐχ
ὅσιον
σοι
ἐξηγεῖσθαι·
ἔπειτα
|
δὲ |
νόμον
πάτριον
λέγεις,
ἡ
δὲ |
[95] |
ἐβούλευεν
ἐπὶ
τῶν
τριάκοντα·
ὁ
|
δὲ |
νόμος
τί
κελεύει,
ὃς
ἐν |
[89] |
νόμους,
δοκιμάσαντας
δὲ
ἀναγράψαι,
ἀγράφῳ
|
δὲ |
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι |
[87] |
ἀνάγνωθι
τοὺς
νόμους.
~ΝΟΜΟΙΑ.
Γράφῳ
|
δὲ |
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι |
[85] |
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον.
Νόμοσἀγράφῳ
|
δὲ |
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι |
[104] |
αὐτῶν
ἕκαστον
εἰς
ἀγῶνα.
Ἥκουσι
|
δὲ |
νυνὶ
ἀκροασόμενοι
ἀμφότεροι,
~οὐ
τὴν |
[30] |
δεινὴ
παρὰ
τοῖς
εἰδόσιν·
ἐμοὶ
|
δὲ |
ὁ
ἔλεγχος
ἥδιστος,
ἐν
οἷς |
[19] |
ὑμῖν
οἱ
μάρτυρες
μεμαρτυρήκασιν·
ἃ
|
δὲ |
οἱ
κατήγοροι
ἐτόλμησαν
εἰπεῖν,
ἀναμνήσθητε. |
[127] |
μὲν
Καλλιάδης
μὴ
εἰσδέξασθαι,
ἐψηφίσαντο
|
δὲ |
οἱ
Κήρυκες
κατὰ
τὸν
νόμον |
[126] |
ἐξ
αὐτοῦ
τὸ
παιδίον.
~Λαβόντες
|
δὲ |
οἱ
προσήκοντες
τῇ
γυναικὶ
τὸ |
[144] |
πόλεως
τοιαύτης
πολίτην
εἶναι,
εἰδότα
|
δὲ |
οἷόν
ἐστι
ξένον
εἶναι
καὶ |
[144] |
ἐν
τῇ
τῶν
πλησίον,
ἐπιστάμενον
|
δὲ |
οἷον
τὸ
σωφρονεῖν
καὶ
ὀρθῶς |
[49] |
οἱ
μὲν
αὐτῶν
τεθνᾶσιν,
οἱ
|
δὲ |
οἴχονται
φεύγοντες,
~σφῶν
αὐτῶν
καταγνόντες |
[98] |
Ἀθηναίων,
λύω
καὶ
ἀφίημι.
Ταῦτα
|
δὲ |
ὀμοσάντων
Ἀθηναῖοι
πάντες
καθ'
ἱερῶν |
[149] |
ποιεῖσθαι
δι'
ἀπορίαν
ἀνδρῶν,
τοὺς
|
δὲ |
ὄντας
πολίτας
ὁμολογουμένως,
οἷς
προσήκει |
[98] |
καὶ
τοὺς
ἀπογόνους
αὐτῶν.
Ὁπόσοι
|
δὲ |
ὅρκοι
ὀμώμονται
Ἀθήνησιν
ἢ
ἐν |
[97] |
ἀποκτενεῖν
τὸν
ταῦτα
ποιήσαντα.
Ὁ
|
δὲ |
ὅρκος
ἔστω
ὅδε·
κτενῶ
καὶ |
[115] |
Ἱππόνικος
ἐξηγήσαιτο
ταῦτα
Ἀθηναίοις,
ἀκούσειε
|
δὲ |
ὅτι
ἐγὼ
θείην
τὴν
ἱκετηρίαν. |
[112] |
καὶ
οὗτος
ἡμᾶς
ἑώρα.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
οὐδεὶς
ὑπήκουεν
καὶ
ᾤχετο
εἰσιὼν |
[32] |
ἀποκτείνατέ
με·
οὐ
παραιτοῦμαι·
εἰ
|
δὲ |
οὐδὲν
ἡμάρτηταί
μοι,
~καὶ
τοῦτο |
[63] |
εἰδείην
μὲν
τὸ
πρᾶγμα,
πεποιηκὼς
|
δὲ |
οὐκ
εἴην.
Προσελθόντες
δέ
μοι |
[64] |
πρᾶγμα
Εὐφίλητον
πονηρὸν
εἶναι,
ἐκείνοις
|
δὲ |
οὐκ
ἐμὲ
δεινὸν
εἶναι,
ὅτι |
[103] |
δὲ
οὓς
φεύγοντας
κατηγάγετε,
τοῦτο
|
δὲ |
οὓς
ἀτίμους
ὄντας
ἐπιτίμους
ἐποιήσατε· |
[103] |
διηλλάγητε
καὶ
ὅρκους
ὠμόσατε,
τοῦτο
|
δὲ |
οὓς
φεύγοντας
κατηγάγετε,
τοῦτο
δὲ |
[34] |
Δυοῖν
δέοντας
εἴκοσιν
ἄνδρας.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
οὗτοι
ἀπεγράφησαν,
οἱ
μὲν
αὐτῶν |
[118] |
οὐδὲ
δυοῖν
ταλάντοιν
κατέλιπε,
τὰ
|
δὲ |
ὀφειλόμενα
πλέον
ἦν
ἢ
πέντε |
[38] |
ψευσθεὶς
τῆς
ὥρας
βαδίζειν·
εἶναι
|
δὲ |
πανσέληνον.
Ἐπεὶ
δὲ
παρὰ
τὸ |
[60] |
οἱ
φεύγοντες
μᾶλλον
ἔφευγον.
~Ταῦτα
|
δὲ |
πάντα
σκοπῶν
ηὕρισκον,
ὦ
ἄνδρες, |
[38] |
βαδίζειν·
εἶναι
δὲ
πανσέληνον.
Ἐπεὶ
|
δὲ |
παρὰ
τὸ
προπύλαιον
τοῦ
Διονύσου |
[84] |
ἐν
τῷδε
τῷ
μηνί.
~Τοὺς
|
δὲ |
παραδιδομένους
νόμους
δοκιμασάτω
πρότερον
ἡ |
[112] |
καταθείη,
καὶ
οὐδεὶς
ὑπήκουεν.
Ἡμεῖς
|
δὲ |
παρέσταμεν,
καὶ
οὗτος
ἡμᾶς
ἑώρα. |
[147] |
οὔτε
ὑμῖν
εἰς
ἡμᾶς,
οἰκία
|
δὲ |
πασῶν
ἀρχαιοτάτη
καὶ
κοινοτάτη
ἀεὶ |
[41] |
δὴ
κόπτειν
τὴν
θύραν·
τὸν
|
δὲ |
πατέρα
τὸν
ἐμὸν
τυχεῖν
ἐξιόντα, |
[43] |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἄλλους.
Ἀναστὰς
|
δὲ |
Πείσανδρος
ἔφη
χρῆναι
λύειν
τὸ |
[17] |
διακοσίας
ψήφους
ὁ
Σπεύσιππος.
Ὁ
|
δὲ |
πείσας
καὶ
δεόμενος
μεῖναι
τὸν |
[121] |
ἀποκτενῶν
ἄκριτον
ἢ
ἐξελῶν,
αὐτὸς
|
δὲ |
πείσας
Λέαγρον
χρήμασι
συνοικήσων
τῇ |
[19] |
Λυδὸς
ἦν
ὁ
Φερεκλέους,
ὁ
|
δὲ |
πείσας
ὑπομεῖναι
καὶ
μὴ
οἴχεσθαι |
[45] |
πρυτάνεις
ἐν
τῇ
θόλῳ.
Βοιωτοὶ
|
δὲ |
πεπυσμένοι
τὰ
πράγματα
ἐπὶ
τοῖς |
[8] |
ἄν
με
πρῶτον
ἀπολογεῖσθαι·
ἅμα
|
δὲ |
περὶ
πάντων
εἰπεῖν
ἀδύνατον.
Κράτιστον |
[3] |
περὶ
σφῶν
αὐτῶν
ἔγνωσαν·
ὁπόσοι
|
δὲ |
πιστεύσαντες
μηδὲν
ἀδικεῖν
ὑπέμειναν,
δίκαιοί |
[4] |
ἔχειν
πάντα
τὰ
ἐπιτήδεια,
ἔστι
|
δὲ |
πλεύσαντι
εἰς
Κύπρον,
ὅθεν
περ |
[60] |
τὴν
δὲ
πόλιν
ἐξηπάτα,
ταῦτα
|
δὲ |
ποιῶν
μέγιστος
εὐεργέτης
ἐδόκει
εἶναι |
[138] |
ταφῆς
τὸ
σῶμα
ἀξιωθῆναι;
Ἔτι
|
δὲ |
πολέμου
γενομένου
καὶ
τριήρων
ἀεὶ |
[51] |
Ἀθηναίων
μέλλοντας
ἀδίκως
ἀπολεῖσθαι,
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
ἐν
κακοῖς
οὖσαν
τοῖς |
[60] |
ἡμᾶς
μὲν
ἀπώλλυεν
ἀδίκως,
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
ἐξηπάτα,
ταῦτα
δὲ
ποιῶν |
[118] |
τε
ἐμὲ
καὶ
Λέαγρον.
~Τὰ
|
δὲ |
πράγματα
τὰ
οἴκοι
πονηρῶς
εἶχε· |
[25] |
καὶ
οἱ
μάρτυρες
μεμαρτυρήκασιν.
Ἔτι
|
δὲ |
πρὸς
τούτοις
ἐγὼ
πιστότητος
ὑμῶν |
[45] |
ἀκρόπολιν
ἰέναι
κἀκεῖ
καθεύδειν,
τοὺς
|
δὲ |
πρυτάνεις
ἐν
τῇ
θόλῳ.
Βοιωτοὶ |
[111] |
τελετήν,
ὥσπερ
ἔθος
ἐστίν·
οἱ
|
δὲ |
πρυτάνεις
προσάξειν
ἔφασαν
αὐτὸν
πρὸς |
[38] |
δεῖν
δὲ
κομίσασθαι
ἀποφοράν.
Ἀναστὰς
|
δὲ |
πρῲ
ψευσθεὶς
τῆς
ὥρας
βαδίζειν· |
[11] |
ἤδη
ἐξώρμει
ἡ
Λαμάχου·
ἀναστὰς
|
δὲ |
Πυθόνικος
ἐν
τῷ
δήμῳ
εἶπεν |
[116] |
δὲ
νόμον
πάτριον
λέγεις,
ἡ
|
δὲ |
στήλη
παρ'
ᾗ
ἕστηκας
χιλίας |
[104] |
γὰρ
πολλοὶ
μὲν
ἐχθροὶ
πολλοὶ
|
δὲ |
συκοφάνται,
οἳ
καταστήσουσιν
αὐτῶν
ἕκαστον |
[34] |
μὲν
αὐτῶν
φεύγοντες
ὤχοντο,
οἱ
|
δὲ |
συλληφθέντες
ἀπέθανον
Κατὰ
τὴν
Τεύκρου |
[124] |
Γαμεῖ
μὲν
Ἰσχομάχου
θυγατέρα·
ταύτῃ
|
δὲ |
συνοικήσας
οὐδ'
ἐνιαυτὸν
τὴν
μητέρα |
[128] |
ἡ
μήτηρ
τὴν
θυγατέρα·
ταύτῃ
|
δὲ |
συνοικῶν
βούλεται
τὴν
Ἐπιλύκου
θυγατέρα |
[30] |
μὲν
ἀπολέσθαι,
ὅτι
ἠσέβησαν,
ἐμὲ
|
δὲ |
σῴζεσθαι,
ὅτι
οὐδὲν
ἡμάρτηκα.
Ἤ |
[54] |
ὅπως
ἐκεῖνοι
μὲν
ἀπόλοιντο,
ἐγὼ
|
δὲ |
σωθείην
ἃ
ἐλογοποίουν
οἱ
ἐχθροὶ |
[43] |
αὐτῷ,
ὦ
ἄνδρες,
τοιαύτη·
ἀπογράφει
|
δὲ |
τὰ
ὀνόματα
τῶν
ἀνδρῶν
ὧν |
[59] |
ἦν
ἐμοῦ
μὴ
εἰπόντος·
εἰπὼν
|
δὲ |
τὰ
ὄντα
αὐτός
τε
ἐσῳζόμην |
[20] |
τις,
εἶναι
τὴν
ἄδειαν,
εἰ
|
δὲ |
τὰ
ψευδῆ,
τεθνάναι.
Καὶ
μὲν |
[132] |
εἰς
Ἰσθμὸν
καὶ
Ὀλυμπίαζε,
εἶτα
|
δὲ |
ταμίαν
ἐν
πόλει
τῶν
ἱερῶν |
[140] |
ἐλάττους
ἢ
καὶ
ἡμῖν·
τὸ
|
δὲ |
τὰς
γενομένας
διαφορὰς
πρὸς
ἀλλήλους |
[39] |
λέγειν
ὅτι
οὐκ
ἦν.
Ἰδὼν
|
δὲ |
ταῦτ'
ἔφη
ἐπὶ
Λαύρειον
ἰέναι, |
[36] |
ἀνδρῶν
ἢ
ὡς
ἀπέθανεν.
~Ἐπειδὴ
|
δὲ |
ταῦτα
ἐγένετο,
Πείσανδρος
καὶ
Χαρικλῆς, |
[107] |
καὶ
τοὺς
κινδύνους
ποιήσασθαι.
Πράξαντες
|
δὲ |
ταῦτα,
καὶ
δόντες
ἀλλήλοις
πίστεις |
[44] |
βουλὴ
ὡς
εὖ
λέγει.
~Ἀκούσαντες
|
δὲ |
ταῦτα
Μαντίθεος
καὶ
Ἀψεφίων
ἐπὶ |
[79] |
καὶ
τὰς
ἄλλας
ἀρχάς.
Ποιεῖν
|
δὲ |
ταῦτα
τριῶν
ἡμερῶν,
ἐπειδὰν
δόξῃ |
[84] |
ἔχῃ
περὶ
τῶν
νόμων.
Ἐπειδὰν
|
δὲ |
τεθῶσιν
οἱ
νόμοι,
ἐπιμελείσθω
ἡ |
[28] |
ἐψηφίσαντο
πρώτῳ
μὲν
Ἀνδρομάχῳ,
δευτέρῳ
|
δὲ |
Τεύκρῳ,
καὶ
ἔλαβον
Παναθηναίων
τῷ |
[114] |
ἀπώλλυον
τιθεὶς
τὴν
ἱκετηρίαν,
ἐσῳζόμην
|
δὲ |
τῇ
τύχῃ
διὰ
τὸ
μὴ |
[68] |
ἐμέ,
καὶ
αὐτοὶ
ὁμολογοῦσιν·
ὁ
|
δὲ |
τὴν
πόλιν
ὅλην
συνταράξας
καὶ |
[15] |
τῆς
περικοπῆς
ἃ
ᾖδει.
Ψηφισαμένης
|
δὲ |
τῆς
βουλῆς
ἦν
γὰρ
αὐτοκράτωρ |
[141] |
σφᾶς
αὐτοὺς
παρέχοντες
τοιούτους,
μάλιστα
|
δὲ |
τῆς
εἰς
ὑμᾶς
εὐνοίας,
καὶ |
[56] |
συγγενῶν
καὶ
τῶν
φίλων,
προνοίᾳ
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
ἁπάσης,
μετ'
ἀρετῆς |
[116] |
θῇ
ἐν
τῷ
Ἐλευσινίῳ.
Ἔπειτα
|
δὲ |
τίνος
ἤκουσας
ὅτι
Ἀνδοκίδης
θείη |
[98] |
καὶ
οὐκ
ἀποστερήσω
οὐδέν.
~Ἐὰν
|
δέ |
τις
κτείνων
τινὰ
τούτων
ἀποθάνῃ |
[70] |
ὥς
γ'
ἐμαυτὸν
πείθω·
εἰ
|
δέ |
τίς
τι
ὑμῶν
ποθεῖ
ἢ |
[27] |
Κλεωνύμου
ψήφισμα
χίλιαι
δραχμαί,
κατὰ
|
δὲ |
τὸ
Πεισάνδρου
μύριαι)
περὶ
δὲ |
[65] |
ὁρμώμενοι
ταῦτ'
ἐποίουν
ἐκεῖνοι.
~Ἐξελέγχοντες
|
δὲ |
τὸ
πρᾶγμα
ἥ
τε
βουλὴ |
[108] |
καὶ
τὴν
πατρίδα
ἔσῳσαν.
~Ἔργον
|
δὲ |
τοιοῦτον
ἐργασάμενοι
οὐκ
ἠξίωσάν
τινι |
[149] |
δυνήσομαι
ὑμᾶς
εὖ
ποιεῖν·
ἐὰν
|
δὲ |
τοῖς
ἐχθροῖς
τοῖς
ἐμοῖς
πεισθῆτε, |
[50] |
ἐστί
σε
μάλιστα
φιλεῖν,
εἶτα
|
δὲ |
τὸν
κηδεστὴν
ὃς
ἔχει
σου |
[47] |
πρῶτον
μὲν
τὸν
πατέρα,
εἶτα
|
δὲ |
τὸν
κηδεστήν,
τὸν
μὲν
συνειδότα |
[20] |
πατρός,
ὡς
οὗτοί
φασιν,
ἱκέτευον
|
δὲ |
τὸν
πατέρα
μείναντά
τι
παθεῖν |
[50] |
πρῶτον
μὲν
σεαυτὸν
σῷσον,
εἶτα
|
δὲ |
τὸν
πατέρα,
ὃν
εἰκός
ἐστί |
[58] |
αἴσχιστα
ἀπολέσθαι
μηδὲν
ἀσεβήσαντι,
ἔτι
|
δὲ |
τὸν
πατέρα
περιιδεῖν
ἀπολόμενον
καὶ |
[11] |
καὶ
κίνδυνον
ἀρεῖσθαι
μέλλετε·
Ἀλκιβιάδην
|
δὲ |
τὸν
στρατηγὸν
ἀποδείξω
ὑμῖν
τὰ |
[137] |
μὲν
τὸ
σῶμα
τοὐμόν,
κρατοῦντες
|
δὲ |
τοῦ
βίου
καὶ
τῆς
οὐσίας |
[125] |
οὐδ'
ἔδεισε
τὼ
θεώ·
ἡ
|
δὲ |
τοῦ
Ἰσχομάχου
θυγάτηρ
τεθνάναι
νομίσασα |
[50] |
ἥπερ
σοι
μόνη
ἐστίν,
ἔπειτα
|
δὲ |
τοὺς
ἄλλους
συγγενεῖς
καὶ
ἀναγκαίους |
[31] |
τιμωρήσητε
μὲν
τοὺς
ἀσεβοῦντας,
σῴζητε
|
δὲ |
τοὺς
μηδὲν
ἀδικοῦντας.
~Νομίσατε
τοίνυν |
[45] |
ἔδησεν
ἐν
τοῖς
ξύλοις.
Ἀνακαλέσαντες
|
δὲ |
τοὺς
στρατηγοὺς
ἀνειπεῖν
ἐκέλευσαν
Ἀθηναίων |
[51] |
τὰ
χρήματα
αὐτῶν
δημευθέντα,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
ἀναγραφέντας
ἐν
στήλαις
ὡς |
[31] |
περὶ
ἐμοῦ
τὰ
δίκαια,
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
μεμύησθε
καὶ
ἑοράκατε
τοῖν |
[135] |
ἔσται
διανείμασθαι
τὰ
κοινά·
πρὸς
|
δὲ |
τούτοις,
ὃν
ἂν
ἡμῶν
ἀδικοῦντα |
[134] |
ἓξ
καὶ
τριάκοντα
ταλάντων.
Ἀπελάσας
|
δὲ |
τούτους
καὶ
καταστήσας
ὑμῖν
ἐγγυητὰς |
[41] |
ἕνα
αὐτὸν
ἡμῶν
εἶναι,
πίστιν
|
δὲ |
τούτων
δοῦναί
τε
καὶ
δέξασθαι. |
[27] |
δὲ
τὸ
Πεισάνδρου
μύριαι)
περὶ
|
δὲ |
τούτων
ἠμφεσβήτουν
οὗτοί
τε
οἱ |
[71] |
τοὺς
ἀσεβήσαντας
καὶ
ὁμολογήσαντας,
ἐμοὶ
|
δὲ |
τούτων
οὐδέτερα
πεποίηται·
οὔτε
ἠσέβηται |
[58] |
ποιησάμενοι
τοῦ
καλῶς
ἀποθανεῖν·
~ὅπου
|
δὲ |
τούτων
τὸ
ἐναντιώτατον
ἦν,
σιωπήσαντι |
[44] |
στρεβλωθῆναι
ἀλλ'
ἐξεγγυηθέντες
κριθῆναι.
Μόλις
|
δὲ |
τούτων
τυχόντες,
ἐπειδὴ
τοὺς
ἐγγυητὰς |
[58] |
εἰπὼν
ὑμῖν
ἃ
ἤκουσα.
Ἔτι
|
δὲ |
τριακοσίους
Ἀθηναίων
ἀπώλλυον,
καὶ
ἡ |
[51] |
οὐδενὸς
αἰτίους
τῶν
γεγενημένων,
ἔτι
|
δὲ |
τριακοσίους
Ἀθηναίων
μέλλοντας
ἀδίκως
ἀπολεῖσθαι, |
[48] |
καὶ
τὸ
δεσμωτήριον
συνεκέκλῃτο,
ἧκον
|
δὲ |
τῷ
μὲν
μήτηρ
τῷ
δὲ |
[51] |
ὦ
ἄνδρες,
Χαρμίδου
ταῦτα,
ἀντιβολούντων
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
καὶ
ἱκετεύοντος
ἑνὸς |
[34] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἀπολογῶμαι.
~Περὶ
|
δὲ |
τῶν
ἀναθημάτων
τῆς
περικοπῆς
καὶ |
[77] |
Ἀθηναίοις
ἐπὶ
τὸ
ἄμεινον.
Περὶ
|
δὲ |
τῶν
ἐγγεγραμμένων
εἰς
τοὺς
πράκτορας |
[45] |
τοῖς
ὁρίοις
ἦσαν
ἐξεστρατευμένοι.
Τὸν
|
δὲ |
τῶν
κακῶν
τούτων
αἴτιον
Διοκλείδην |
[70] |
ἀπολογήσομαι
καὶ
πρὸς
τοῦτο·
περὶ
|
δὲ |
τῶν
νόμων
ἤδη
ὑμᾶς
διδάξω. |
[117] |
βουλόμενος
ἐτίθη
τὴν
ἱκετηρίαν;
Ἐγὼ
|
δὲ |
ὑμῖν
διηγήσομαι
ὧν
ὑπ'
αὐτοῦ |
[81] |
μνησικακεῖν
ἀλλήλοις
τῶν
γεγενημένων.
Δόξαντα
|
δὲ |
ὑμῖν
ταῦτα
εἵλεσθε
ἄνδρας
εἴκοσι· |
[9] |
βουλομένων
ταῦτα
οὕτως
ἔχειν.
Τάδε
|
δὲ |
ὑμῶν
δέομαι,
μετ'
εὐνοίας
μου |
[72] |
μὲν
ὑμᾶς
αὐτὸς
ζημιώσομαι,
πείσας
|
δὲ |
ὑπὲρ
τῶν
ἐχθρῶν
ἀπολελογημένος
ἔσομαι. |
[80] |
τοὺς
ἀτίμους
ἐπιτίμους
ἐποιήσατε·
τοὺς
|
δὲ |
φεύγοντας
οὔτε
Πατροκλείδης
εἶπε
κατιέναι |
[52] |
ἐτέθνασαν
ὑπὸ
Τεύκρου
μηνυθέντες,
οἱ
|
δὲ |
φεύγοντες
ᾤχοντο
καὶ
αὐτῶν
θάνατος |
[106] |
πατρίδα
τοὺς
μὲν
ἀπέκτειναν,
τῶν
|
δὲ |
φυγὴν
κατέγνωσαν,
τοὺς
δὲ
μένειν |
[28] |
Ἀνδρόμαχος
μὲν
μυρίας
δραχμάς,
Τεῦκρος
|
δὲ |
χιλίας.
Καὶ
μοι
κάλει
τούτων |
[74] |
ἄτιμοι
ἦσαν
τὰ
σώματα,
τὰ
|
δὲ |
χρήματα
εἶχον.
~Ἄλλοι
αὖ
κατὰ |
[83] |
Ἀθηναίους
κατὰ
τὰ
πάτρια,
νόμοις
|
δὲ |
χρῆσθαι
τοῖς
Σόλωνος,
καὶ
μέτροις |
[81] |
ἂν
οἱ
νόμοι
τεθεῖεν·
τέως
|
δὲ |
χρῆσθαι
τοῖς
Σόλωνος
νόμοις
καὶ |
[138] |
δουλεύοντες
τὸν
βίον
διετέλεσαν,
οὔσης
|
δὲ |
χώρας
βαρβάρου,
εἰς
ἣν
πολλοὶ |
[105] |
σώματι
τῷ
ἐμῷ
καθέστηκεν,
ἡ
|
δὲ |
ψῆφος
ἡ
ὑμετέρα
δημοσίᾳ
κρινεῖ, |
[137] |
ἔοικεν,
ὑπὸ
Κηφισίου
ἀπολοίμην.
Ἐγὼ
|
δέ, |
ὦ
Ἀθηναῖοι,
οὐκ
ἀξιῶ
τοὺς |
[1] |
τούτων
πολλοὺς
λόγους
ποιεῖσθαι·
ἐγὼ
|
δέ, |
ὦ
ἄνδρες,
δεήσομαι
ὑμῶν
δίκαια |
[113] |
νόμον,
ἵνα
δῶ
δίκην.
Ἐγὼ
|
δέ, |
ὦ
ἄνδρες,
εἰ
ὡς
μάλιστα |
[15] |
Φιλοκράτη,
Ἀντιφῶντα,
Τείσαρχον,
Παντακλέα.
Μέμνησθε
|
δέ, |
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι
καὶ
ταῦθ' |
[5] |
πόλιν
ἡμῶν
ὡς
διάκειται;
~Ἐγὼ
|
δέ, |
ὦ
ἄνδρες,
πολὺ
τὴν
ἐναντίαν |
[51] |
τι
ἂν
δέῃ
ποιεῖν.
~Λέγοντος
|
δέ, |
ὦ
ἄνδρες,
Χαρμίδου
ταῦτα,
ἀντιβολούντων |
[74] |
τρόπος
οὗτος
ἀτιμίας
ἦν,
ἕτερος
|
δὲ |
ὧν
τὰ
μὲν
σώματα
ἄτιμα |
[99] |
μὲν
συκοφαντῶν
ἔζης,
ἐν
ὀλιγαρχίᾳ
|
δέ, |
ὡς
μὴ
ἀναγκασθείης
τὰ
χρήματα |
[11] |
κελεύω,
θεράπων
ὑμῖν
ἑνὸς
τῶν
|
ἐνθάδε |
ἀνδρῶν
ἀμύητος
ὢν
ἐρεῖ
τὰ |
[25] |
οἱ
δ'
ἥκουσι
καὶ
εἰσὶν
|
ἐνθάδε |
καὶ
πάρεισιν
ὑπ'
ἐμοῦ
κεκλημένοι. |
[78] |
ἐν
στήλαις
γέγραπται
τῶν
μὴ
|
ἐνθάδε |
μεινάντων,
ἢ
ἐξ
Ἀρείου
πάγου |
[15] |
τοίνυν
μήνυσις
ἐγένετο.
Τεῦκρος
ἦν
|
ἐνθάδε |
μέτοικος,
ὃς
ᾤχετο
Μέγαράδε
ὑπεξελθών, |
[35] |
οἱ
μὲν
ἥκουσι
καὶ
εἰσὶν
|
ἐνθάδε, |
τῶν
δὲ
ἀποθανόντων
εἰσὶ
πολλοὶ |
[61] |
φερόμενός
τε
ἐπὶ
κλίνης
ἀπεκομίσθην
|
οἴκαδε· |
~αἰσθόμενος
δ'
Εὐφίλητος
ὡς
ἔχοιμι, |
[107] |
Ἑλλήνων
ἁπάντων
ἀπαντῆσαι
τοῖς
βαρβάροις
|
Μαραθῶνάδε, |
νομίσαντες
τὴν
σφετέραν
αὐτῶν
ἀρετὴν |
[15] |
γὰρ
αὐτοκράτωρ
ᾤχοντο
ἐπ'
αὐτὸν
|
Μέγαράδε· |
καὶ
κομισθείς,
ἄδειαν
εὑρόμενος,
ἀπογράφει |
[15] |
ἦν
ἐνθάδε
μέτοικος,
ὃς
ᾤχετο
|
Μέγαράδε |
ὑπεξελθών,
ἐκεῖθεν
δὲ
ἐπαγγέλλεται
τῇ |
[144] |
Ἑλλήνων
ἐτύχετε.
~Σκέψασθε
τοίνυν
καὶ
|
τάδε, |
ἄν
με
σῴσητε,
οἷον
ἕξετε |
[9] |
οὐ
βουλομένων
ταῦτα
οὕτως
ἔχειν.
|
Τάδε |
δὲ
ὑμῶν
δέομαι,
μετ'
εὐνοίας |
[96] |
ἐπρυτάνευε,
Κλειγένης
ἐγραμμάτευε,
Βοηθὸς
ἐπεστάτει.
|
Τάδε |
Δημόφαντος
συνέγραψεν.
Ἄρχει
χρόνος
τοῦδε |
[119] |
δὲ
διὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἀρετὴν
|
τάδε |
ἔσται.
Τῆς
μὲν
οὖν
σὺ |
[25] |
πιστότητος
ὑμῶν
ἕνεκα,
ὦ
ἄνδρες,
|
τάδε |
ποιήσω.
Τῶν
γὰρ
φυγόντων
ἐπὶ |
[140] |
ὁρῷεν.
~Καὶ
μὲν
δὴ
καὶ
|
τάδε |
ὑμῖν
ἄξιον,
ὦ
ἄνδρες,
ἐνθυμηθῆναι, |
[140] |
πόλιν
ἀποστερῆσαι
ταύτης
τῆς
δόξης,
|
μηδὲ |
αὐτοὶ
δοκεῖν
τύχῃ
ταῦτα
μᾶλλον |
[140] |
εἴ
τις
ἐχθρός,
μὴ
μεταγνῶτε,
|
μηδὲ |
βούλεσθε
τὴν
πόλιν
ἀποστερῆσαι
ταύτης |
[126] |
μὴν
μὴ
εἶναι
υἱὸν
ἄλλον
|
μηδὲ |
γενέσθαϊ
πώποτε,
εἰ
μὴ
Ἱππόνικον |
[86] |
ποιουμένων,
ἵνα
τούτων
μηδὲν
γίγνηται
|
μηδὲ |
ἐξῇ
συκοφαντεῖν
μηδενί.
Καί
μοι |
[87] |
μήτε
δήμου
νόμου
κυριώτερον
εἶναι.
|
Μηδὲ |
ἐπ'
ἀνδρὶ
νόμον
ἐξεῖναι
θεῖναι, |
[79] |
μὴ
κεκτῆσθαι
ἰδίᾳ
μηδενὶ
ἐξεῖναι
|
μηδὲ |
μνησικακῆσαι
μηδέποτε·
εἰ
δὲ
μή, |
[85] |
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι
|
μηδὲ |
περὶ
ἑνός.
~Ἆρά
γε
ἔστιν |
[87] |
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι
|
μηδὲ |
περὶ
ἑνός.
Ψήφισμα
δὲ
μηδὲν |
[89] |
νόμῳ
τὰς
ἀρχὰς
μὴ
χρῆσθαι
|
μηδὲ |
περὶ
ἑνός,
ψήφισμα
δὲ
μήτε |
[138] |
ἔσῳζον;
~Οὐκ
ἐξῆν
αὐτοῖς
ποιῆσαι
|
μηδὲ |
ταφῆς
τὸ
σῶμα
ἀξιωθῆναι;
Ἔτι |
[83] |
χρόνῳ
ὁπόσων
δ'
ἂν
προσδέῃ,
|
οἵδε |
ἡἡρημένοι
νομοθέται
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς |
[22] |
τῷ
Σπευσίππῳ
λέγειν,
εἰ
ἀληθῆ
|
οἵδε |
λέγουσιν,
ἀλλ'
ἢ
Ὦ
Λεωγόρα, |
[41] |
εἰπεῖν
αὐτῷ
ἆρά
γε
σὲ
|
οἵδε |
περιμένουσι;
Χρὴ
μέντοι
μὴ
ἀπωθεῖσθαι |
[10] |
ἐγένετο,
διόπερ
εἰς
τὸν
ἀγῶνα
|
τόνδε |
κατέστην,
περὶ
τῶν
μυστηρίων
ὡς |
[33] |
πᾶσι
ποιῆσαι,
ὡς
ἀδίκως
εἰς
|
τόνδε |
τὸν
ἀγῶνα
κατέστην.
Ἐὰν
γὰρ |
[99] |
ἐπίτριπτον
κίναδος,
κύριος
ὁ
νόμος
|
ὅδε |
ἐστὶν
ἢ
οὐ
κύριος;
Διὰ |
[97] |
ποιήσαντα.
Ὁ
δὲ
ὅρκος
ἔστω
|
ὅδε· |
κτενῶ
καὶ
λόγῳ
καὶ
ἔργῳ |
[52] |
~Ἔτι
δὲ
ἐπὶ
τούτοις
καὶ
|
τόδε |
ἐνεθυμήθην,
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
ἐλογιζόμην |
[7] |
τοῖς
κατηγόροις.
~Ἔτι
δὲ
καὶ
|
τόδε |
ἐνθυμητέον,
ὅτι
πολλοὶ
ἤδη
πολλὰ |
[136] |
πλείστους
εἶναι
ὑμῖν
ἤθελον
ἂν
|
τοιούσδε |
οἷόσπερ
ἐγώ,
τούτους
δὲ
μάλιστα |
[13] |
καὶ
ἀνάγνωθι
αὐτῶν
τὰ
ὀνόματα.
|
Ὀνόματατούσδε |
Ἀνδρόμαχος
ἐμήνυσεν·
Ἀλκιβιάδην,
Νικιάδην,
Μέλητον, |
[15] |
καὶ
ἀνάγνωθι
τὰ
ὀνόματα
αὐτῶν.
|
Ὀνόματατούσδε |
Τεῦκρος
ἐμήνυσε·
Φαῖδρον,
Γνιφωνίδην,
Ἰσόνομον, |
[91] |
ὀμόσαντες
δικάζετε;
Καὶ
οὐ
μνησικακήσω,
|
οὐδὲ |
ἄλλῳ
πείσομαι,
ψηφιοῦμαι
δὲ
κατὰ |
[91] |
ὄμνυσι;
~Καὶ
οὐ
δέξομαι
ἔνδειξιν
|
οὐδὲ |
ἀπαγωγὴν
ἕνεκα
τῶν
πρότερον
γεγενημένων, |
[101] |
τείχη,
οὐδὲ
συγκατέλυσας
τὸν
δῆμον,
|
οὐδὲ |
βίᾳ
κατῆλθες
εἰς
τὴν
πόλιν; |
[75] |
τῷ
δήμῳ
οὐκ
ἐξῆν
αὐτοῖς
|
οὐδὲ |
βουλεῦσαι.
Τούτων
ἦσαν
οὗτοι
ἄτιμοι |
[17] |
Ἀθηναίων,
καὶ
μετέλαβε
δικαστῶν
τοσούτων
|
οὐδὲ |
διακοσίας
ψήφους
ὁ
Σπεύσιππος.
Ὁ |
[118] |
τὴν
μὲν
γὰρ
φανερὰν
οὐσίαν
|
οὐδὲ |
δυοῖν
ταλάντοιν
κατέλιπε,
τὰ
δὲ |
[29] |
θεὼ
οὔτε
μεῖζον
οὔτ'
ἔλαττον
|
οὐδὲ |
ἕν.
Ὅπερ
ἐμοὶ
περὶ
πλείστου |
[29] |
οὐδενὸς
οὔτε
ὡμολόγηκα
περὶ
αὐτῶν,
|
οὐδὲ |
ἔστι
μοι
ἁμάρτημα
περὶ
τὼ |
[30] |
ὑμῶν
οὐδέν
με
δεῖ
δεόμενον
|
οὐδὲ |
παραιτούμενον
σωθῆναι
ἐπὶ
τῇ
τοιαύτῃ |
[49] |
παρελθόντι
χρόνῳ
οὐδὲν
ἐδεόμην
λέγειν
|
οὐδέ |
σε
λυπεῖν,
νῦν
δὲ
ἀναγκάζομαι |
[101] |
πόλει,
οὐδὲ
συγκατέσκαψας
τὰ
τείχη,
|
οὐδὲ |
συγκατέλυσας
τὸν
δῆμον,
οὐδὲ
βίᾳ |
[101] |
Οὐδ'
ἐναυμάχησας
ἐναντία
τῇ
πόλει,
|
οὐδὲ |
συγκατέσκαψας
τὰ
τείχη,
οὐδὲ
συγκατέλυσας |
[90] |
τῶν
τριάκοντα
καὶ
τῶν
ἕνδεκα·
|
οὐδὲ |
τούτων
ὃς
ἂν
ἐθέλῃ
εὐθύνας |
[101] |
βίᾳ
κατῆλθες
εἰς
τὴν
πόλιν;
|
Οὐδὲ |
τούτων
πεποίηκα
οὐδέν.
Δοκεῖς
οὖν |
[56] |
γενόμενα.
~Ἐμοὶ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες,
|
τοῦδε |
τοῦ
ἀγῶνος
τοῦτ'
ἔστι
μέγιστον, |
[96] |
Τάδε
Δημόφαντος
συνέγραψεν.
Ἄρχει
χρόνος
|
τοῦδε |
τοῦ
ψηφίσματος
ἡ
βουλὴ
οἱ |
[25] |
ψευδομένους
αὐτούς.
~Αἱ
μὲν
μηνύσεις
|
ὧδε |
περὶ
τῶν
μυστηρίων
αὗται
ἐγένοντο |
[83] |
καὶ
παραδιδόντων
ταῖς
ἀρχαῖς
ἐν
|
τῷδε |
τῷ
μηνί.
~Τοὺς
δὲ
παραδιδομένους |
[132] |
ἔπειτα
ἀρχεθέωρον
εἰς
Ἰσθμὸν
καὶ
|
Ὀλυμπίαζε, |
εἶτα
δὲ
ταμίαν
ἐν
πόλει |
[29] |
τὼ
θεώ,
οἷα
ἕκαστος
αὐτῶν
|
ἔπαθε |
καὶ
ἐτιμωρήθη
τούτων
οὖν
ἐμοὶ |
[120] |
ἑτέρα
ἔστιν
ἔτι.
Ταύτην
Καλλίας
|
ἔπειθε |
Λέαγρον,
χρήματα
ὑπισχνούμενος,
ἐᾶν
αὑτὸν |
[122] |
καὶ
χρωμένους,
εἰς
τοῦτο
βδελυρίας
|
ἦλθε |
καὶ
παρανομίας
ὥστ'
ἔλεγε
πρὸς |
[34] |
ἅπαντα
τὰ
γεγενημένα.
Ἐπειδὴ
Τεῦκρος
|
ἦλθε |
Μεγαρόθεν,
ἄδειαν
εὑρόμενος
μηνύει
περί |
[66] |
δι'
ἐμέ,
καὶ
τοὺς
φεύγοντας
|
κατεδέξασθε, |
αὐτοὶ
δὲ
λαβόντες
τὰ
ὅπλα |
[80] |
τείχη
καθείλετε,
καὶ
τοὺς
φεύγοντας
|
κατεδέξασθε, |
καὶ
κατέστησαν
οἱ
τριάκοντα,
καὶ |
[6] |
εἰδότας
ὅτι
κἂν
ἐξ
ἴσου
|
ἀκροᾶσθε, |
ἀνάγκη
τὸν
ἀπολογούμενον
ἔλαττον
ἔχειν. |
[81] |
τὰ
γεγενημένα,
καὶ
περὶ
πλείονος
|
ἐποιήσασθε |
σῴζειν
τὴν
πόλιν
ἢ
τὰς |
[26] |
τις
ἐλέγξῃ
με
ὅτι
ψεύδομαι,
|
χρήσασθέ |
μοι
ὅ
τι
βούλεσθε.
Καὶ |
[93] |
Οὗτος
τοίνυν,
ὅτι
τοῖς
νόμοις
|
ἐψηφίσασθε |
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος
χρῆσθαι,
ἀξιοῖ |
[82] |
ποιήσαντες
ἐβουλεύσασθε
περὶ
αὐτῶν,
καὶ
|
ἐψηφίσασθε, |
δοκιμάσαντες
πάντας
τοὺς
νόμους,
εἶτ' |
[76] |
εἰσιέναι
πρόσταξις
ἦν.
Ταῦτ'
οὖν
|
ἐψηφίσασθε |
ἐξαλεῖψαι
πάντα
τὰ
ψηφίσματα,
καὶ |
[80] |
Πατροκλείδης
εἶπε
κατιέναι
οὔθ'
ὑμεῖς
|
ἐψηφίσασθε. |
Ἐπεὶ
δ'
αἱ
σπονδαὶ
πρὸς |
[88] |
ἀπαγωγαί,
τούτων
ἕνεκα
τοῖς
νόμοις
|
ἐψηφίσασθε |
χρῆσθαι
ἀπ'
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
~Ὅπου |
[82] |
πρότερον
ἕνεκα
γενομένων,
ἐκκλησίαν
ποιήσαντες
|
ἐβουλεύσασθε |
περὶ
αὐτῶν,
καὶ
ἐψηφίσασθε,
δοκιμάσαντες |
[73] |
διεφθάρησαν
καὶ
ἡ
πολιορκία
ἐγένετο,
|
ἐβουλεύσασθε |
περὶ
ὁμονοίας,
καὶ
ἔδοξεν
ὑμῖν |
[1] |
πόλιν
ταυτηνί,
σχεδόν
τι
πάντες
|
ἐπίστασθε, |
καὶ
οὐδὲν
δεῖ
περὶ
τούτων |
[20] |
Καὶ
μὲν
δὴ
τοῦτό
γε
|
ἐπίστασθε |
πάντες,
ὅτι
ἐσώθην
καὶ
ἐγὼ |
[124] |
λαχεῖν
ἠξίωσε
τῆς
Ἐπιλύκου
θυγατρός,
|
σκέψασθε |
πῶς
γέγονε
καὶ
πῶς
ἐποιήσατ' |
[144] |
αὐτοὶ
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐτύχετε.
|
~Σκέψασθε |
τοίνυν
καὶ
τάδε,
ἄν
με |
[92] |
ὑμῶν
λέγω
καὶ
τῶν
νόμων.
|
~Σκέψασθε |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
τοὺς |
[8] |
ἐπὶ
πᾶσι
τοῖς
κατηγορουμένοις
ὁμοίως
|
ὀργίζεσθε, |
ἀλλ'
ἕκαστός
τι
ὑμῶν
ἔχει |
[24] |
ἅ
μου
κατηγόρησαν,
ἐμοὶ
ἂν
|
ὠργίζεσθε |
καὶ
ἠξιοῦτε
δίκην
τὴν
μεγίστην |
[104] |
τῶν
πρότερον
γεγενημένων,
τίνα
αὐτοὺς
|
οἴεσθε |
γνώμην
ἕξειν
περὶ
σφῶν
αὐτῶν; |
[21] |
ἐβούλετο
ὑπομένειν,
τοὺς
φίλους
ἂν
|
οἴεσθε |
ἢ
ἐπιτρέπειν
αὐτῷ
μένειν
ἢ |
[102] |
ἀποθανεῖσθαι,
ὡς
ἕτεροι
πολλοί;
~Ἆρ'
|
οἴεσθε, |
ὦ
ἄνδρες,
ἄλλων
τινῶν
τυχεῖν |
[69] |
εἰ
ἀληθῆ
λέγω,
ὦ
ἄνδρες,
|
ἀναμιμνῄσκεσθε, |
καὶ
οἱ
εἰδότες
διδάσκετε
τοὺς |
[46] |
ὦ
ἄνδρες,
ὁπόσοι
ὑμῶν
παρῆσαν,
|
ἀναμιμνῄσκεσθε |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
διδάσκετε·
εἶτα |
[81] |
γεγενημένων.
Δόξαντα
δὲ
ὑμῖν
ταῦτα
|
εἵλεσθε |
ἄνδρας
εἴκοσι·
τούτους
δὲ
ἐπιμελεῖσθαι |
[82] |
βουλήν
τε
ἀπεκληρώσατε
νομοθέτας
τε
|
εἵλεσθε, |
εὑρίσκοντες
τῶν
νόμων
τῶν
τε |
[149] |
αὐτῶν
αἰτησάμενοι
σῴσατε,
καὶ
μὴ
|
βούλεσθε |
Θετταλοὺς
καὶ
Ἀνδρίους
πολίτας
ποιεῖσθαι |
[26] |
ψεύδομαι,
χρήσασθέ
μοι
ὅ
τι
|
βούλεσθε. |
Καὶ
σιωπῶ,
καὶ
παραχωρῶ,
εἴ |
[140] |
τις
ἐχθρός,
μὴ
μεταγνῶτε,
μηδὲ
|
βούλεσθε |
τὴν
πόλιν
ἀποστερῆσαι
ταύτης
τῆς |
[149] |
ἀντὶ
ἀδελφῶν
καὶ
ἀντὶ
παίδων
|
γένεσθε· |
εἰς
ὑμᾶς
καταφεύγω
καὶ
ἀντιβολῶ |
[47] |
σύνοδον
γενέσθαι.
Τῶν
δ'
ἄλλων
|
ἀκούσεσθε |
τὰ
ὀνόματα.
Καὶ
αὐτοῖς
ἀναγίγνωσκε. |
[148] |
καὶ
περὶ
τῶν
πεπραγμένων
αὐτοῖς
|
ἐπιλάθησθε, |
ἀλλ'
ἀναμνησθέντες
τῶν
ἔργων
νομίσατε |
[69] |
λέξουσιν
ὑμῖν,
ἕως
ἂν
ἀκροᾶσθαι
|
βούλησθε, |
ἔπειτα
δ'
ἐγὼ
περὶ
τῶν |
[15] |
Σμινδυρίδην,
Φιλοκράτη,
Ἀντιφῶντα,
Τείσαρχον,
Παντακλέα.
|
Μέμνησθε |
δέ,
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι
καὶ |
[141] |
τυγχάνοντες.
Εἰκότως
δ'
ἂν
αὐτῶν
|
μεμνῇσθε· |
~καὶ
γὰρ
τῇ
πόλει
ἁπάσῃ |
[130] |
περὶ
Καλλίου
βούλομαι.
Εἰ
γὰρ
|
μέμνησθε, |
ὅτε
ἡ
πόλις
ἦρχε
τῶν |
[113] |
κατήγοροι
εἶπον.
Ἔλεξαν
γάρ,
εἰ
|
μέμνησθε, |
ὅτι
αὐτώ
με
τὼ
θεὼ |
[130] |
ὃς
αὐτοῦ
τὴν
τράπεζαν
ἀνατρέπει.
|
Μέμνησθε |
ταῦτα,
ὦ
ἄνδρες.
~Πῶς
οὖν |
[94] |
ἔχων
καὶ
νῦν
ἔστι,
καὶ
|
χρῆσθε |
αὐτῷ,
τὸν
βουλεύσαντα
ἐν
τῷ |
[85] |
ἀνεγράφησαν,
ἐθέμεθα
νόμον,
ᾧ
πάντες
|
χρῆσθε. |
Καί
μοι
ἀνάγνωθι
τὸν
νόμον. |
[93] |
τοῖς
νόμοις
τοῖς
νῦν
κειμένοις
|
χρῆσθε. |
~Μέλητος
δ'
αὖ
οὑτοσὶ
ἀπήγαγεν |
[11] |
τὰ
μυστήρια·
εἰ
δὲ
μή,
|
χρῆσθέ |
μοι
ὅ
τι
ἂν
ὑμῖν |
[11] |
οἰκίᾳ
μεθ'
ἑτέρων,
καὶ
ἐὰν
|
ψηφίσησθε |
ἄδειαν
ἐγὼ
κελεύω,
θεράπων
ὑμῖν |
[31] |
τὰ
δίκαια,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
μεμύησθε |
καὶ
ἑοράκατε
τοῖν
θεοῖν
τὰ |
[30] |
ἐμῶν
λέγεται,
κρείττω
τῆς
ἀληθείας
|
ἡγήσαισθε. |
Δῆλον
γὰρ
ὅτι
τοῖς
μὲν |
[103] |
περὶ
ἑτέρων.
Εἰ
οὖν
ἐμοῦ
|
καταψηφιεῖσθε, |
ὁρᾶτε
μὴ
οὐκ
ἐμοὶ
μάλιστα |
[54] |
περὶ
ἐμοῦ,
βουλόμενοι
διαβάλλειν
με
|
σκοπεῖσθε |
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
γεγενημένων.
~Νῦν |
[149] |
Ὥστ'
ἐμοὶ
μὲν
πειθόμενοι
οὐκ
|
ἀποστερεῖσθε |
εἴ
τι
ἐγὼ
δυνήσομαι
ὑμᾶς |
[30] |
γ'
ἂν
εἴη,
εἰ
ἐμοὶ
|
ὀργίζοισθε |
ἐπὶ
τοῖς
ἑτέρων
ἁμαρτήμασι,
καὶ |
[117] |
ἄνδρες
τάχα
γὰρ
ἂν
αὐτὸ
|
βούλοισθε |
πυθέσθαι
ὁ
δὲ
Καλλίας
τί |
[20] |
οὕτως
εἶχεν·
εἰ
μὲν
τἀληθῆ
|
μηνύσειέ |
τις,
εἶναι
τὴν
ἄδειαν,
εἰ |
[115] |
αὐτοῦ
Ἱππόνικος
ἐξηγήσαιτο
ταῦτα
Ἀθηναίοις,
|
ἀκούσειε |
δὲ
ὅτι
ἐγὼ
θείην
τὴν |
[47] |
ἀκούσεσθε
τὰ
ὀνόματα.
Καὶ
αὐτοῖς
|
ἀναγίγνωσκε. |
Χαρμίδης
Ἀριστοτέλους.
Οὗτος
ἀνεψιὸς
ἐμός· |
[22] |
λέγειν;
Οὐχ
ὁ
υἱὸς
οὑτοσὶ
|
μεμήνυκε |
κατὰ
σοῦ,
καί
φησί
σε |
[125] |
θυγατέρα.
Ταύτης
δ'
αὖ
διαπεπλησμένος
|
ἐξέβαλε |
καὶ
ταύτην.
Ἡ
δ'
ἔφη |
[92] |
γεωργούντων
ἐνενήκοντα
μνᾶς
ἐκλέξας,
οὐ
|
κατέβαλε |
τῇ
πόλει
καὶ
ἔφυγεν·
εἰ |
[150] |
γιγνώσκουσι
περὶ
ἐμοῦ.
Δεῦρο
Ἄνυτε,
|
Κέφαλε, |
ἔτι
δὲ
καὶ
οἱ
φυλέται |
[111] |
ἡ
γὰρ
βουλὴ
ἐκεῖ
καθεδεῖσθαι
|
ἔμελλε |
κατὰ
τὸν
Σόλωνος
νόμον,
ὃς |
[2] |
τὰ
δίκαια
καὶ
μὴ
περιόψεσθαί
|
με |
ἀδίκως
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
τῶν |
[114] |
τὼ
θεώ;
Εἰ
γὰρ
ἐβουλέσθην
|
με |
ἀπολλύναι
τὼ
θεώ,
ἐχρῆν
δήπου |
[30] |
ἥδιστος,
ἐν
οἷς
ὑμῶν
οὐδέν
|
με |
δεῖ
δεόμενον
οὐδὲ
παραιτούμενον
σωθῆναι |
[102] |
ὦ
ἄνδρες,
ἄλλων
τινῶν
τυχεῖν
|
με |
δι'
ὑμᾶς,
εἰ
ἐλήφθην
ὑπ' |
[137] |
ἄρα
οἱ
θεοὶ
διὰ
τοῦτό
|
με |
ἐκ
τῶν
κινδύνων
σῴσαιεν,
ἵνα |
[35] |
ἐν
τῷ
ἐμῷ
λόγῳ
ἀναβάς
|
με |
ἐλεγξάτω
ἢ
ὡς
ἔφυγέ
τις |
[137] |
ἐνόμιζον
ὑπ'
ἐμοῦ
ἀδικεῖσθαι,
λαμβάνοντάς
|
με |
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
μεγίστοις
κινδύνοις |
[55] |
λέγω,
ἔξεστι
δὲ
αὐτοῖς
ἐλέγχειν
|
με |
ἐν
τῷ
ἐμῷ
λόγῳ·
ἐγὼ |
[8] |
τῶν
τελευταίων
λόγων,
ὡς
παρανόμως
|
με |
ἐνέδειξαν,
ἢ
περὶ
τοῦ
ψηφίσματος |
[121] |
δοὺς
Κηφισίῳ
χιλίας
δραχμὰς
ἐνδείκνυσί
|
με |
καὶ
εἰς
τὸν
ἀγῶνα
τοῦτον |
[122] |
Ἐπιλύκου
θυγατρός,
ἕτοιμος
εἴη
παύσασθαί
|
με |
κακῶς
ποιῶν,
ἀπαλλάξαι
δὲ
Κηφίσιον, |
[71] |
~Κηφίσιος
γὰρ
οὑτοσὶ
ἐνέδειξε
μέν
|
με |
κατὰ
τὸν
νόμον
τὸν
κείμενον, |
[146] |
ὑμῖν,
ὦ
ἄνδρες,
οὕτως·
ἐάν
|
με |
νυνὶ
διαφθείρητε,
οὐκ
ἔστιν
ὑμῖν |
[23] |
ἄλλου
τινὸς
κατ'
ἐμοῦ,
ἐλεγχέτω
|
με |
ὁ
βουλόμενος
ἐνταῦθα
ἀναβάς.
Ἀλλὰ |
[26] |
ἀπέδειξα.
Καὶ
ἐάν
τις
ἐλέγξῃ
|
με |
ὅτι
ψεύδομαι,
χρήσασθέ
μοι
ὅ |
[32] |
ἄλλος
τις
περὶ
ἐμοῦ,
ἀποκτείνατέ
|
με· |
οὐ
παραιτοῦμαι·
εἰ
δὲ
οὐδὲν |
[149] |
καὶ
ἀντιβολῶ
καὶ
ἱκετεύω·
ὑμεῖς
|
με |
παρ'
ὑμῶν
αὐτῶν
αἰτησάμενοι
σῴσατε, |
[8] |
διδάξω
τὰ
γεγενημένα.
Ὃ
δέ
|
με |
ποιεῖ
μάλιστ'
ἀπορεῖν,
ἐγὼ
ὑμῖν |
[8] |
ἔχει
πρὸς
ὃ
βούλοιτο
ἄν
|
με |
πρῶτον
ἀπολογεῖσθαι·
ἅμα
δὲ
περὶ |
[54] |
ἐχθροὶ
περὶ
ἐμοῦ,
βουλόμενοι
διαβάλλειν
|
με |
σκοπεῖσθε
ἐξ
αὐτῶν
τῶν
γεγενημένων. |
[139] |
θεοὶ
ἐκ
τοσούτων
κινδύνων
ἔσῳζόν
|
με, |
σφῶν
δὲ
αὐτῶν
προὐστήσαντο
τιμωρὸν |
[144] |
~Σκέψασθε
τοίνυν
καὶ
τάδε,
ἄν
|
με |
σῴσητε,
οἷον
ἕξετε
πολίτην·
ὃς |
[114] |
ἐχρῆν
δήπου
καὶ
μὴ
θέντα
|
με |
τὴν
ἱκετηρίαν
ὁμολογῆσαι.
Ἀλλ'
οὔτε |
[101] |
γὰρ
νῦν.
Ἀνέκρινε
δ'
ἄν
|
με |
τίς
ἄλλος
ἢ
Χαρικλῆς,
ἐρωτῶν, |
[113] |
γάρ,
εἰ
μέμνησθε,
ὅτι
αὐτώ
|
με |
τὼ
θεὼ
παραγάγοιεν
ὥστε
θεῖναι |
[121] |
τοῦτον
καθίστησιν.
Ἐπειδὴ
δ'
ἑώρα
|
με |
ὑπομένοντα,
τίθησι
τὴν
ἱκετηρίαν,
ὡς |
[113] |
λέγουσιν
οἱ
κατήγοροι,
ὑπ'
αὐτοῖν
|
με |
φημὶ
τοῖν
θεοῖν
σεσῷσθαι.
~Εἰ |
[48] |
τὰ
παρόντα
κακά,
λέγει
πρός
|
με |
Χαρμίδης,
ὢν
μὲν
ἀνεψιός,
ἡλικιώτης |
[20] |
ἐμοῦ
ἀποθανεῖν,
ἢ
αὐτῷ
σωθέντι
|
ἐμὲ |
ἀποκτεῖναι.
Ὁ
γὰρ
νόμος
οὕτως |
[69] |
αὐτοὺς
κάλει
τοὺς
λυθέντας
δι'
|
ἐμέ· |
ἄριστα
γὰρ
ἂν
εἰδότες
τὰ |
[30] |
ἐκείνους
μὲν
ἀπολέσθαι,
ὅτι
ἠσέβησαν,
|
ἐμὲ |
δὲ
σῴζεσθαι,
ὅτι
οὐδὲν
ἡμάρτηκα. |
[64] |
πονηρὸν
εἶναι,
ἐκείνοις
δὲ
οὐκ
|
ἐμὲ |
δεινὸν
εἶναι,
ὅτι
οἶδα,
ἀλλὰ |
[30] |
ἑτέρων
ἁμαρτήμασι,
καὶ
τὴν
εἰς
|
ἐμὲ |
διαβολὴν
εἰδότες
ὅτι
ὑπὸ
τῶν |
[26] |
ἐμῷ
λόγῳ
δίδωμι
τῷ
βουλομένῳ
|
ἐμὲ |
ἐλέγξαι
ὅτι
ἔφυγέ
τις
αὐτῶν |
[20] |
περὶ
τοῦ
πατρός,
ἀλλ'
ἢ
|
ἐμὲ |
ἢ
ἐκεῖνον
ἔδει
ἀποθανεῖν.
~Φέρε |
[26] |
ὅτι
ἔφυγέ
τις
αὐτῶν
δι'
|
ἐμὲ |
ἢ
ἐμήνυσα
κατά
του,
ἢ |
[68] |
τοῦ
ἡλίου
τὸ
φῶς
δι'
|
ἐμέ, |
καὶ
αὐτοὶ
ὁμολογοῦσιν·
ὁ
δὲ |
[117] |
καταλιπών,
αἳ
ἐγίγνοντο
εἴς
τε
|
ἐμὲ |
καὶ
Λέαγρον.
~Τὰ
δὲ
πράγματα |
[66] |
ἐλύσατε,
τοὺς
ἐμοὺς
συγγενεῖς,
δι'
|
ἐμέ, |
καὶ
τοὺς
φεύγοντας
κατεδέξασθε,
αὐτοὶ |
[1] |
τῶν
ἐχθρῶν
τῶν
ἐμῶν,
ὥστ'
|
ἐμὲ |
κακῶς
ποιεῖν
ἐκ
παντὸς
τρόπου, |
[33] |
ψήφων
καὶ
ἀτιμωθῇ
ὁ
ἐνδείξας
|
ἐμὲ |
Κηφίσιος
οὑτοσί,
οὐκ
ἔξεστιν
αὐτῷ |
[59] |
οὔτε
δήπου
οἱ
τεθνεῶτες
δι'
|
ἐμὲ |
μᾶλλον
ἐτέθνασαν,
οὔτε
οἱ
φεύγοντες |
[121] |
ὑπομένοντα,
τίθησι
τὴν
ἱκετηρίαν,
ὡς
|
ἐμὲ |
μὲν
ἀποκτενῶν
ἄκριτον
ἢ
ἐξελῶν, |
[55] |
αὐτῶν
τῶν
γεγενημένων.
~Νῦν
γὰρ
|
ἐμὲ |
μὲν
λόγον
δεῖ
δοῦναι
τῶν |
[68] |
Χαιρέδημον·
~οὗτοι
μὲν
ἔφυγον
δι'
|
ἐμέ, |
ὁμολογῶ·
ἐσώθη
δέ
γε
ὁ |
[50] |
ἀναγκαίους
τοσούτους
ὄντας,
ἔτι
δὲ
|
ἐμέ, |
ὃς
ἐν
ἅπαντι
τῷ
βίῳ |
[148] |
τὰ
σώματα
αὐτῶν
ὁρᾶν
αἰτουμένων
|
ἐμὲ |
παρ'
ὑμῶν
σῷσαι.
Τίνα
γὰρ |
[145] |
ἄλλους
ἰδίᾳ
ξένους
γεγένηνται,
ὧν
|
ἐμὲ |
σῴσαντες
μεθέξετε,
καὶ
ἔσται
ὑμῖν |
[21] |
ὅπου
ἂν
ἔμελλεν
αὐτὸς
σωθήσεσθαι
|
ἐμέ |
τε
οὐκ
ἀπολεῖν;
~Ἀλλὰ
γὰρ |
[59] |
μεγίστων
ἀπήλλαττον.
Φυγάδες
δὲ
δι'
|
ἐμὲ |
τέτταρες
ἄνδρες
ἐγίγνοντο,
οἵπερ
καὶ |
[35] |
ἢ
ὡς
ἔφυγέ
τις
δι'
|
ἐμὲ |
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
ἢ
ὡς |
[150] |
ἀπ'
ἐμοῦ
ἐλπίδων
ἀποστερήσητε
μήτ'
|
ἐμὲ |
τῶν
εἰς
ὑμᾶς.
Ἀξιῶ
δ' |
[61] |
τότε
μὲν
οὐ
γένοιτο
δι'
|
ἐμέ, |
ὕστερον
δ'
ἐγὼ
μὲν
Κυνοσάργει |
[128] |
ἐγένετο,
ὅπου
γυναῖκά
τις
γήμας
|
ἐπέγημε |
τῇ
θυγατρὶ
τὴν
μητέρα
καὶ |
[60] |
εὐεργέτης
ἐδόκει
εἶναι
καὶ
χρήματα
|
ἐλάμβανε. |
~Διὰ
ταῦτα
εἶπον
τῇ
βουλῇ |
[117] |
ἀδελφὸς
τῆς
μητρὸς
τῆς
ἐμῆς·
|
ἀπέθανε |
δὲ
ἐν
Σικελίᾳ
ἄπαις
ἀρρένων |
[101] |
ἐδίδουν
ἀργύριον;
Καὶ
γὰρ
νῦν.
|
Ἀνέκρινε |
δ'
ἄν
με
τίς
ἄλλος |
[124] |
τῆς
Ἐπιλύκου
θυγατρός,
σκέψασθε
πῶς
|
γέγονε |
καὶ
πῶς
ἐποιήσατ'
αὐτόν·
ταῦτα |
[71] |
ὑμᾶς
διδάξω.
~Κηφίσιος
γὰρ
οὑτοσὶ
|
ἐνέδειξε |
μέν
με
κατὰ
τὸν
νόμον |
[81] |
ἢ
τὰς
ἰδίας
τιμωρίας,
καὶ
|
ἔδοξε |
μὴ
μνησικακεῖν
ἀλλήλοις
τῶν
γεγενημένων. |
[96] |
τὸν
ἐκ
τῆς
στήλης.
ΝΟΜΟΣ.
|
Ἔδοξε |
τῇ
βουλῇ
καὶ
τῷ
δήμῳ. |
[12] |
Ἀλκιβιάδου
πολλὰ
καὶ
ἐξάρνου
ὄντος
|
ἔδοξε |
τοῖς
πρυτάνεσι
τοὺς
μὲν
ἀμυήτους |
[83] |
μοι
ἀνάγνωθι
τὸ
ψήφισμα.
~ΨΗΦΙΣΜΑ.
|
Ἔδοξε |
τῷ
δήμῳ,
Τεισαμενὸς
εἶπε·
πολιτεύεσθαι |
[50] |
τούτου
τοῦ
πράγματος
τοῦ
γενομένου,
|
εἰπέ, |
καὶ
πρῶτον
μὲν
σεαυτὸν
σῷσον, |
[101] |
τίς
ἄλλος
ἢ
Χαρικλῆς,
ἐρωτῶν,
|
Εἰπέ |
μοι,
ὦ
Ἀνδοκίδη,
ἦλθες
εἰς |
[80] |
τοὺς
δὲ
φεύγοντας
οὔτε
Πατροκλείδης
|
εἶπε |
κατιέναι
οὔθ'
ὑμεῖς
ἐψηφίσασθε.
Ἐπεὶ |
[83] |
~ΨΗΦΙΣΜΑ.
Ἔδοξε
τῷ
δήμῳ,
Τεισαμενὸς
|
εἶπε· |
πολιτεύεσθαι
Ἀθηναίους
κατὰ
τὰ
πάτρια, |
[73] |
τοὺς
ἀτίμους
ἐπιτίμους
ποιῆσαι,
καὶ
|
εἶπε |
τὴν
γνώμην
Πατροκλείδης.
Οἱ
δὲ |
[127] |
Κήρυκας,
φάσκων
εἶναι
υἱὸν
αὑτοῦ.
|
Ἀντεῖπε |
μὲν
Καλλιάδης
μὴ
εἰσδέξασθαι,
ἐψηφίσαντο |
[118] |
φανερὰν
οὐσίαν
οὐδὲ
δυοῖν
ταλάντοιν
|
κατέλιπε, |
τὰ
δὲ
ὀφειλόμενα
πλέον
ἦν |
[119] |
ἔζη
Ἐπίλυκος
ἢ
τεθνεὼς
πολλὰ
|
κατέλιπε |
χρήματα,
ἠξιοῦμεν
ἂν
γένει
ὄντες |
[47] |
Φιλοκράτη
καὶ
τοὺς
ἄλλους.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
|
~Φέρε |
δή,
καὶ
τὰ
ὀνόματα
ὑμῖν |
[21] |
ἐμὲ
ἢ
ἐκεῖνον
ἔδει
ἀποθανεῖν.
|
~Φέρε |
δὴ
τοίνυν,
εἰ
καὶ
ὁ |
[90] |
ἄνδρες.
Σκοπεῖτε
δὲ
καὶ
αὐτοί.
|
~Φέρε |
δὴ
τοίνυν,
οἱ
ὅρκοι
ὑμῖν |
[128] |
ἁπάντων
τοὺς
μάρτυρας
κάλει.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
|
~Φέρε |
δὴ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
σκεψώμεθα |
[117] |
βουλῇ
αὐτὸς
θεὶς
τὴν
ἱκετηρίαν.
|
~Φέρε |
δὴ
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες
τάχα |
[57] |
δοκεῖν
ὑμῖν
εἶναι
μὴ
κακός.
|
~Φέρε |
δή
χρὴ
γάρ,
ὦ
ἄνδρες, |
[27] |
παραχωρῶ,
εἴ
τις
ἀναβαίνειν
βούλεται.
|
~Φέρε |
δή,
ὦ
ἄνδρες,
μετὰ
ταῦτα |
[95] |
Ἐπίχαρες,
ἢ
νῦν
ὁ
ἀποκτείνας
|
σε |
καθαρὸς
τὰς
χεῖρας
ἔσται,
κατά |
[50] |
οὐδὲν
πώποτε,
προθυμότατος
δὲ
εἰς
|
σὲ |
καὶ
τὰ
σὰ
πράγματά
εἰμι, |
[49] |
χρόνῳ
οὐδὲν
ἐδεόμην
λέγειν
οὐδέ
|
σε |
λυπεῖν,
νῦν
δὲ
ἀναγκάζομαι
διὰ |
[50] |
τὸν
πατέρα,
ὃν
εἰκός
ἐστί
|
σε |
μάλιστα
φιλεῖν,
εἶτα
δὲ
τὸν |
[41] |
καὶ
εἰπεῖν
αὐτῷ
ἆρά
γε
|
σὲ |
οἵδε
περιμένουσι;
Χρὴ
μέντοι
μὴ |
[50] |
ἅπαντι
τῷ
βίῳ
ἠνίασα
μέν
|
σε |
οὐδὲν
πώποτε,
προθυμότατος
δὲ
εἰς |
[22] |
μεμήνυκε
κατὰ
σοῦ,
καί
φησί
|
σε |
παρεῖναι
ἐν
Θημακῷ;
Ἔλεγχε
σὺ |
[120] |
σὺ
ἐπιδικάζου,
τῆς
δὲ
ἐγώ.
|
~Ὡμολόγησέ |
μοι,
ὦ
ἄνδρες.
Ἐπεδικασάμεθα
ἄμφω |
[125] |
οὗτος
μὲν
οὐκ
ᾐσχύνθη
οὐδ'
|
ἔδεισε |
τὼ
θεώ·
ἡ
δὲ
τοῦ |
[133] |
διὰ
τοῦτο
ἔμοιγε
δοκοῦσι
συλλεγῆναι
|
ἐκεῖσε, |
ἵν'
αὐτοῖς
ἀμφότερα
ᾖ,
καὶ |
[127] |
γνήσιον,
ἐκ
Χρυσίλλης
γεγονότα·
ὃν
|
ἀπώμοσε. |
Καὶ
μοι
τούτων
ἁπάντων
τοὺς |
[28] |
ἀκούσαντας
τὰς
μηνύσεις
ἅς
ἕκαστος
|
ἐμήνυσε, |
διαδικάσαι.
Καὶ
ἐψηφίσαντο
πρώτῳ
μὲν |
[53] |
εἶναι
τούτων
τῶν
ἀνδρῶν
οὓς
|
ἐμήνυσε |
Διοκλείδης,
φίλους
ὄντας
τῶν
ἀπολωλότων |
[13] |
δοῦλον.
~Πρῶτος
μὲν
οὗτος
ταῦτα
|
ἐμήνυσε, |
καὶ
ἀπέγραψε
τούτους·
ὧν
Πολύστρατος |
[17] |
Λυδὸς
ὁ
Φερεκλέους
τοῦ
Θημακέως
|
ἐμήνυσε |
μυστήρια
γίγνεσθαι
ἐν
τῇ
οἰκίᾳ |
[15] |
τὰ
ὀνόματα
αὐτῶν.
Ὀνόματατούσδε
Τεῦκρος
|
ἐμήνυσε· |
Φαῖδρον,
Γνιφωνίδην,
Ἰσόνομον,
Ἡφαιστόδωρον,
Κηφισόδωρον, |
[116] |
κἀκεῖνος
οὐκ
εἶχεν
εἰπεῖν
ὅτου
|
ἤκουσε, |
καταφανὴς
ἦν
τῇ
βουλῇ
αὐτὸς |
[124] |
υἱὸν
αὐτοῦ
τοῦτον,
ᾧ
λαχεῖν
|
ἠξίωσε |
τῆς
Ἐπιλύκου
θυγατρός,
σκέψασθε
πῶς |
[58] |
ἐναντιώτατον
ἦν,
σιωπήσαντι
μὲν
αὐτῷ
|
τε |
αἴσχιστα
ἀπολέσθαι
μηδὲν
ἀσεβήσαντι,
ἔτι |
[17] |
ἐν
Θημακῷ·
καὶ
ἀπογράφει
τούς
|
τε |
ἄλλους,
καὶ
τὸν
πατέρα
ἔφη |
[56] |
οὖν
οὕτως
ἔχει
ταῦτα,
σῴζεσθαί
|
τε |
ἀξιῶ
καὶ
δοκεῖν
ὑμῖν
εἶναι |
[82] |
Δράκοντος
θεσμοῖς.
~Ἐπειδὴ
δὲ
βουλήν
|
τε |
ἀπεκληρώσατε
νομοθέτας
τε
εἵλεσθε,
εὑρίσκοντες |
[51] |
συγγενεῖς
ἀπολλυμένους
ἀδίκως,
καὶ
αὐτούς
|
τε |
ἀποθανόντας
καὶ
τὰ
χρήματα
αὐτῶν |
[31] |
ἀρασάμενοι
τὰς
μεγίστας
ἀρὰς
ὑμῖν
|
τε |
αὐτοῖς
καὶ
παισὶ
τοῖς
ὑμετέροις |
[24] |
ὑμᾶς,
γιγνώσκοντας
ὅτι
ψεύδονται,
πονηρούς
|
τε |
αὐτοὺς
νομίζειν,
χρῆσθαί
τε
τεκμηρίῳ |
[65] |
~Ἐξελέγχοντες
δὲ
τὸ
πρᾶγμα
ἥ
|
τε |
βουλὴ
καὶ
οἱ
ζητηταί,
ἐπειδὴ |
[93] |
οὕτως
εἶχε,
κυρίαν
εἶναι
τὴν
|
τε |
βουλήν,
ὃς
ἂν
πριάμενος
τέλος |
[5] |
ἐναντίαν
τούτοις
γνώμην
ἔχω.
Ἄλλοθί
|
τε |
γὰρ
ὢν
πάντα
τὰ
ἀγαθὰ |
[7] |
δεινὰ
κατηγόρηται
ἢ
μή,
οἷόν
|
τε |
γνῶναι
ἐκ
τῶν
τοῦ
κατηγόρου |
[20] |
καὶ
ὁ
ἐμὸς
πατήρ·
οἷόν
|
τε |
δ'
οὐκ
ἦν,
εἴπερ
ἐγὼ |
[82] |
δὲ
βουλήν
τε
ἀπεκληρώσατε
νομοθέτας
|
τε |
εἵλεσθε,
εὑρίσκοντες
τῶν
νόμων
τῶν |
[107] |
μαχεσάμενοί
τε
ἐνίκων,
καὶ
τήν
|
τε |
Ἑλλάδα
ἠλευθέρωσαν
καὶ
τὴν
πατρίδα |
[117] |
δύο
καταλιπών,
αἳ
ἐγίγνοντο
εἴς
|
τε |
ἐμὲ
καὶ
Λέαγρον.
~Τὰ
δὲ |
[107] |
πλήθει
τῷ
ἐκείνων
ἀντιτάξασθαι·
μαχεσάμενοί
|
τε |
ἐνίκων,
καὶ
τήν
τε
Ἑλλάδα |
[61] |
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
κατεάγην,
φερόμενός
|
τε |
ἐπὶ
κλίνης
ἀπεκομίσθην
οἴκαδε·
~αἰσθόμενος |
[59] |
εἰπὼν
δὲ
τὰ
ὄντα
αὐτός
|
τε |
ἐσῳζόμην
καὶ
τὸν
πατέρα
ἔσῳζον |
[86] |
τι
περιελείπετο
περὶ
ὅτου
οἷόν
|
τε |
ἢ
ἀρχὴν
εἰσάγειν
ἢ
ὑμῶν |
[40] |
~Ἥκων
δὲ
εἰς
ἄστυ
ζητητάς
|
τε |
ἤδη
ᾑρημένους
καταλαμβάνειν
καὶ
μήνυτρα |
[48] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
καὶ
νύξ
|
τε |
ἦν
καὶ
τὸ
δεσμωτήριον
συνεκέκλῃτο, |
[19] |
ἐμαυτοῦ,
λόγον
οἶμαι
πάντων
δεινότατόν
|
τε |
καὶ
ἀνοσιώτατον
λέγοντες.
Ὁ
μὲν |
[98] |
παῖδας
τοὺς
ἐκείνου
καθάπερ
Ἁρμόδιόν
|
τε |
καὶ
Ἀριστογείτονα
καὶ
τοὺς
ἀπογόνους |
[41] |
εἶναι,
πίστιν
δὲ
τούτων
δοῦναί
|
τε |
καὶ
δέξασθαι.
~Ἀποκρίνασθαι
δὲ
αὐτὸς |
[111] |
βουλήν,
ἐπαγγεῖλαί
τ'
ἐκέλευον
ἐμοί
|
τε |
καὶ
Κηφισίῳ
παρεῖναι
εἰς
τὸ |
[108] |
παραλαβόντες
ἱερά
τε
κατακεκαυμένα
τείχη
|
τε |
καὶ
οἰκίας
καταπεπτωκυίας,
ἀφορμήν
τε |
[109] |
εἰ
ἐθέλοιμεν
οἱ
πολῖται
σωφρονεῖν
|
τε |
καὶ
ὁμονοεῖν
ἀλλήλοις.
~Κατηγόρησαν
δέ |
[12] |
παρεῖναι
δὲ
καὶ
δούλους,
ἑαυτόν
|
τε |
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
καὶ
Ἱκέσιον |
[98] |
ἢ
ἐπιχειρῶν,
εὖ
ποιήσω
αὐτόν
|
τε |
καὶ
τοὺς
παῖδας
τοὺς
ἐκείνου |
[108] |
τὴν
πόλιν
ἀνάστατον
παραλαβόντες
ἱερά
|
τε |
κατακεκαυμένα
τείχη
τε
καὶ
οἰκίας |
[80] |
ταῦτα
Φυλή
τε
κατελήφθη
Μουνυχίαν
|
τε |
κατέλαβον,
ἐγένετό
ὑμῖν
ὧν
ἐγὼ |
[80] |
τριάκοντα,
καὶ
μετὰ
ταῦτα
Φυλή
|
τε |
κατελήφθη
Μουνυχίαν
τε
κατέλαβον,
ἐγένετό |
[27] |
περὶ
δὲ
τούτων
ἠμφεσβήτουν
οὗτοί
|
τε |
οἱ
μηνύσαντες
καὶ
Πυθόνικος,
φάσκων |
[108] |
τε
καὶ
οἰκίας
καταπεπτωκυίας,
ἀφορμήν
|
τε |
οὐδεμίαν
ἔχοντες,
διὰ
τὸ
ἀλλήλοις |
[21] |
ἂν
ἔμελλεν
αὐτὸς
σωθήσεσθαι
ἐμέ
|
τε |
οὐκ
ἀπολεῖν;
~Ἀλλὰ
γὰρ
καὶ |
[64] |
οὖν
ἦν
ταῦτ'
ἀληθῆ,
τόν
|
τε |
παῖδα
τὸν
ἐμὸν
παρέδωκα
βασανίσαι, |
[1] |
δεήσομαι
ὑμῶν
δίκαια
καὶ
ὑμῖν
|
τε |
ῥᾴδια
χαρίζεσθαι
καὶ
ἐμοὶ
ἄξια |
[82] |
εἵλεσθε,
εὑρίσκοντες
τῶν
νόμων
τῶν
|
τε |
Σόλωνος
καὶ
τῶν
Δράκοντος
πολλοὺς |
[107] |
ἐπιτίμους
ποιῆσαι
καὶ
κοινὴν
τήν
|
τε |
σωτηρίαν
καὶ
τοὺς
κινδύνους
ποιήσασθαι. |
[24] |
πονηρούς
τε
αὐτοὺς
νομίζειν,
χρῆσθαί
|
τε |
τεκμηρίῳ
ὅτι
εἰ
τὰ
δεινότατα |
[19] |
μηνύσαιμι
περὶ
τῶν
μυστηρίων,
ἀπογράψαιμί
|
τε |
τὸν
πατέρα
τὸν
ἐμαυτοῦ
παρόντα, |
[2] |
πολὺ
μᾶλλον
σώσειν
δικαίως
κατά
|
τε |
τοὺς
νόμους
τοὺς
ὑμετέρους
καὶ |
[32] |
πρὸς
τοῖν
θεοῖν
ἐπισκήπτω,
ὑπέρ
|
τε |
τῶν
ἱερῶν
ἃ
εἴδετε,
καὶ |
[34] |
Μεγαρόθεν,
ἄδειαν
εὑρόμενος
μηνύει
περί
|
τε |
τῶν
μυστηρίων
ἃ
ᾖδει
καὶ |
[7] |
ἐστιν
ἢ
ψευδῆ,
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ὑμᾶς
πρότερον
εἰδέναι
πρὶν
ἂν |
[107] |
παρασκευὴν
τὴν
βασιλέως,
ἔγνωσαν
τούς
|
τε |
φεύγοντας
καταδέξασθαι
καὶ
τοὺς
ἀτίμους |
[109] |
ὑπάρχουσαν
ἀρετήν·
ἠξιώσατε
γὰρ
τούς
|
τε |
φεύγοντας
καταδέξασθαι
καὶ
τοὺς
ἀτίμους |
[4] |
ἐγὼ
οὔτ'
ἂν
ὑπομείναιμι
οἰχήσομαί
|
τε |
φεύγων,
Τί
γὰρ
ἂν
καὶ |
[29] |
περὶ
ὧν
ὑμεῖς
οἱ
μεμυημένοι
|
εἰσεληλύθατε, |
ἀποδέδεικταί
μοι
ὡς
οὔτε
ἠσέβηκα |
[31] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
μεμύησθε
καὶ
|
ἑοράκατε |
τοῖν
θεοῖν
τὰ
ἱερά,
ἵνα |
[90] |
κοινὸς
τῇ
πόλει
ἁπάσῃ,
ὃν
|
ὀμωμόκατε |
πάντες
μετὰ
τὰς
διαλλαγάς,
καὶ |
[66] |
Διοκλείδην
μὲν
τῷ
δικαστηρίῳ
παραδόντες
|
ἀπεκτείνατε, |
τοὺς
δὲ
δεδεμένους
καὶ
μέλλοντας |
[32] |
ἢ
ἄλλος
τις
περὶ
ἐμοῦ,
|
ἀποκτείνατέ |
με·
οὐ
παραιτοῦμαι·
εἰ
δὲ |
[70] |
μὲν
οὖν
τῶν
τότε
γενομένων
|
ἀκηκόατε |
πάντα
καὶ
ἀπολελόγηταί
μοι
ἱκανῶς, |
[103] |
ἑτέρων.
Εἰ
οὖν
ἐμοῦ
καταψηφιεῖσθε,
|
ὁρᾶτε |
μὴ
οὐκ
ἐμοὶ
μάλιστα
τῶν |
[62] |
διὰ
ταῦτα
ὁ
Ἑρμῆς
ὃν
|
ὁρᾶτε |
πάντες,
ὁ
παρὰ
τὴν
πατρῴαν |
[106] |
καὶ
τὰ
συμφέροντα
ὑμῖν
αὐτοῖς
|
ἐποιήσατε, |
βραχέα
βούλομαι
καὶ
περὶ
τούτων |
[103] |
στήλας
ἀνείλετε
καὶ
νόμους
ἀκύρους
|
ἐποιήσατε |
καὶ
ψηφίσματα
ἐξηλείψατε·
οἳ
νυνὶ |
[88] |
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
τὰς
διαίτας
|
ἐποιήσατε |
κυρίας
εἶναι,
ὁπόσαι
ἐν
δημοκρατουμένῃ |
[80] |
ψήφισμα
τουτὶ
τοὺς
ἀτίμους
ἐπιτίμους
|
ἐποιήσατε· |
τοὺς
δὲ
φεύγοντας
οὔτε
Πατροκλείδης |
[103] |
δὲ
οὓς
ἀτίμους
ὄντας
ἐπιτίμους
|
ἐποιήσατε· |
ὧν
ἕνεκα
καὶ
στήλας
ἀνείλετε |
[148] |
ἐπιλάθησθε,
ἀλλ'
ἀναμνησθέντες
τῶν
ἔργων
|
νομίσατε |
τὰ
σώματα
αὐτῶν
ὁρᾶν
αἰτουμένων |
[32] |
σῴζητε
δὲ
τοὺς
μηδὲν
ἀδικοῦντας.
|
~Νομίσατε |
τοίνυν
ἀσέβημα
οὐδὲν
ἔλαττον
εἶναι |
[105] |
κειμένοις
καὶ
τοῖς
ὅρκοις
οὓς
|
ὠμόσατε |
ἀλλήλοις,
οἱ
δὲ
ἀποπειρώμενοι
τῆς |
[103] |
ἐναντία
μαχεσάμενοι
διηλλάγητε
καὶ
ὅρκους
|
ὠμόσατε, |
τοῦτο
δὲ
οὓς
φεύγοντας
κατηγάγετε, |
[66] |
δὲ
δεδεμένους
καὶ
μέλλοντας
ἀπολεῖσθαι
|
ἐλύσατε, |
τοὺς
ἐμοὺς
συγγενεῖς,
δι'
ἐμέ, |
[19] |
λέγω.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
~Τὰ
μὲν
γενόμενα
|
ἠκούσατε, |
ὦ
ἄνδρες,
καὶ
ὑμῖν
οἱ |
[109] |
ὄντες
ἀπέδοτε
τὴν
ὑπάρχουσαν
ἀρετήν·
|
ἠξιώσατε |
γὰρ
τούς
τε
φεύγοντας
καταδέξασθαι |
[33] |
δοκῶ
ἱκανῶς
περὶ
τούτων
ἀπολελογῆσθαι,
|
δηλώσατέ |
μοι,
ἵνα
προθυμότερον
περὶ
τῶν |
[82] |
θεσμοῖς.
~Ἐπειδὴ
δὲ
βουλήν
τε
|
ἀπεκληρώσατε |
νομοθέτας
τε
εἵλεσθε,
εὑρίσκοντες
τῶν |
[149] |
με
παρ'
ὑμῶν
αὐτῶν
αἰτησάμενοι
|
σῴσατε, |
καὶ
μὴ
βούλεσθε
Θετταλοὺς
καὶ |
[116] |
λέγει·
~Ὦ
Καλλία,
πάντων
ἀνθρώπων
|
ἀνοσιώτατε, |
πρῶτον
μὲν
ἐξηγῇ
Κηρύκων
ὤν, |
[103] |
νόμους
ἀκύρους
ἐποιήσατε
καὶ
ψηφίσματα
|
ἐξηλείψατε· |
οἳ
νυνὶ
μένουσιν
ἐν
τῇ |
[103] |
ὠμόσατε,
τοῦτο
δὲ
οὓς
φεύγοντας
|
κατηγάγετε, |
τοῦτο
δὲ
οὓς
ἀτίμους
ὄντας |
[32] |
ὑπέρ
τε
τῶν
ἱερῶν
ἃ
|
εἴδετε, |
καὶ
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων
οἳ |
[91] |
αὖ,
ὦ
Ἀθηναῖοι,
τί
ὀμόσαντες
|
δικάζετε; |
Καὶ
οὐ
μνησικακήσω,
οὐδὲ
ἄλλῳ |
[81] |
τῶν
γεγενημένων
κακῶν.
~Ἐπειδὴ
δ'
|
ἐπανήλθετε |
ἐκ
Πειραιῶς,
γενόμενον
ἐφ'
ὑμῖνν |
[46] |
παρῆσαν,
ἀναμιμνῄσκεσθε
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
διδάσκετε· |
εἶτα
δέ
μοι
τοὺς
πρυτάνεις |
[69] |
ἄνδρες,
ἀναμιμνῄσκεσθε,
καὶ
οἱ
εἰδότες
|
διδάσκετε |
τοὺς
ἄλλους.
Σὺ
δέ
μοι |
[3] |
καὶ
ὑμεῖς
τοιαῦτα
περὶ
αὐτῶν
|
γιγνώσκετε |
οἷά
περ
καὶ
αὐτοὶ
περὶ |
[80] |
Λακεδαιμονίους
ἐγένοντο,
καὶ
τὰ
τείχη
|
καθείλετε, |
καὶ
τοὺς
φεύγοντας
κατεδέξασθε,
καὶ |
[103] |
ἐποιήσατε·
ὧν
ἕνεκα
καὶ
στήλας
|
ἀνείλετε |
καὶ
νόμους
ἀκύρους
ἐποιήσατε
καὶ |
[11] |
παρασκευὴν
τοσαύτην,
καὶ
κίνδυνον
ἀρεῖσθαι
|
μέλλετε· |
Ἀλκιβιάδην
δὲ
τὸν
στρατηγὸν
ἀποδείξω |
[2] |
τοὺς
ὅρκους
οὓς
ὑμεῖς
ὀμόσαντες
|
μέλλετε |
τὴν
ψῆφον
οἴσειν.
~Εἰκότως
δ' |
[144] |
τάδε,
ἄν
με
σῴσητε,
οἷον
|
ἕξετε |
πολίτην·
ὃς
πρῶτον
μὲν
ἐκ |
[145] |
ξένους
γεγένηνται,
ὧν
ἐμὲ
σῴσαντες
|
μεθέξετε, |
καὶ
ἔσται
ὑμῖν
χρῆσθαι
τούτοις, |
[18] |
δὲ
μάλιστα
δι'
ὅντινα
ἔφυγον.
|
Βλέπετε |
εἰς
τούτους,
καὶ
μαρτυρεῖτε
εἰ |
[11] |
Ὦ
Ἀθηναῖοι,
ὑμεῖς
μὲν
στρατιὰν
|
ἐκπέμπετε |
καὶ
παρασκευὴν
τοσαύτην,
καὶ
κίνδυνον |
[149] |
ὑμῖν
μεταμελήσῃ,
οὐδὲν
ἔτι
πλέον
|
ποιήσετε. |
~Μὴ
τοίνυν
μήθ'
ὑμᾶς
αὐτοὺς |
[31] |
~οἵ
τινες
ὅρκους
μεγάλους
ὀμόσαντες
|
οἴσετε |
τὴν
ψῆφον
περὶ
ἐμοῦ,
καὶ |
[143] |
καὶ
αὐτοὶ
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐτύχετε. |
~Σκέψασθε
τοίνυν
καὶ
τάδε,
ἄν |
[103] |
μὲν
οἷς
ὑμεῖς
ἐναντία
μαχεσάμενοι
|
διηλλάγητε |
καὶ
ὅρκους
ὠμόσατε,
τοῦτο
δὲ |
[68] |
κινδύνους
καταστήσας
ἐξηλέγχθη,
ὑμεῖς
δὲ
|
ἀπηλλάγητε |
μεγάλων
φόβων
καὶ
τῶν
εἰς |
[47] |
τῶν
ἀνδρῶν
ὧν
ἀπέγραψεν,
ἵν'
|
εἰδῆτε |
ὅσους
μοι
τῶν
συγγενῶν
ἀπώλλυεν, |
[106] |
ἀπιέναι
ὡς
τάχιστα.
~Ἵνα
δὲ
|
εἰδῆτε, |
ὦ
ἄνδρες,
ὅτι
τὰ
πεποιημένα |
[9] |
ὑμῖν
αὐτοῖς
ἄριστον
καὶ
εὐορκότατον
|
νομίζητε |
εἶναι.
~Ὥσπερ
δὲ
καὶ
προεῖπον |
[31] |
ἵνα
τιμωρήσητε
μὲν
τοὺς
ἀσεβοῦντας,
|
σῴζητε |
δὲ
τοὺς
μηδὲν
ἀδικοῦντας.
~Νομίσατε |
[8] |
παραλείπειν
μηδέν.
Ἂν
γὰρ
ὀρθῶς
|
μάθητε |
τὰ
πραχθέντα,
ῥᾳδίως
γνώσεσθ'
ἅ |
[19] |
δὲ
οἱ
κατήγοροι
ἐτόλμησαν
εἰπεῖν,
|
ἀναμνήσθητε. |
Οὕτω
γὰρ
καὶ
δίκαιον
ἀπολογεῖσθαι, |
[149] |
δὲ
τοῖς
ἐχθροῖς
τοῖς
ἐμοῖς
|
πεισθῆτε, |
οὐδ'
ἂν
ὑστέρῳ
χρόνῳ
ὑμῖν |
[89] |
μηδὲ
περὶ
ἑνός,
ψήφισμα
δὲ
|
μήτε |
βουλῆς
μήτε
δήμου
κυριώτερον
εἶναι, |
[87] |
περὶ
ἑνός.
Ψήφισμα
δὲ
μηδὲν
|
μήτε |
βουλῆς
μήτε
δήμου
νόμου
κυριώτερον |
[89] |
ἑνός,
ψήφισμα
δὲ
μήτε
βουλῆς
|
μήτε |
δήμου
κυριώτερον
εἶναι,
μηδ'
ἐπ' |
[87] |
Ψήφισμα
δὲ
μηδὲν
μήτε
βουλῆς
|
μήτε |
δήμου
νόμου
κυριώτερον
εἶναι.
Μηδὲ |
[88] |
ὅπως
μήτε
χρεῶν
ἀποκοπαὶ
εἶεν
|
μήτε |
δίκαι
ἀνάδικοι
γίγνοιντο,
ἀλλὰ
τῶν |
[9] |
καταστῆναι
μήτε
ὑπονοεῖν
τὰ
λεγόμενα
|
μήτε |
ῥήματα
θηρεύειν,
ἀκροασαμένους
δὲ
διὰ |
[9] |
καὶ
μήτ'
ἐμοὶ
ἀντιδίκους
καταστῆναι
|
μήτε |
ὑπονοεῖν
τὰ
λεγόμενα
μήτε
ῥήματα |
[88] |
δημοκρατουμένῃ
τῇ
πόλει
ἐγένοντο,
ὅπως
|
μήτε |
χρεῶν
ἀποκοπαὶ
εἶεν
μήτε
δίκαι |
[14] |
Διόγνητον.
Μάρτυς
Ἦσθα
ζητητής,
ὦ
|
Διόγνητε, |
ὅτε
Πυθόνικος
εἰσήγγειλεν
ἐν
τῷ |
[66] |
αὐτοὶ
δὲ
λαβόντες
τὰ
ὅπλα
|
ἀπῇτε, |
πολλῶν
κακῶν
καὶ
κινδύνων
ἀπαλλαγέντες. |
[146] |
ἄνδρες,
οὕτως·
ἐάν
με
νυνὶ
|
διαφθείρητε, |
οὐκ
ἔστιν
ὑμῖν
ἔτι
λοιπὸς |
[150] |
αὐτοὺς
τῶν
ἀπ'
ἐμοῦ
ἐλπίδων
|
ἀποστερήσητε |
μήτ'
ἐμὲ
τῶν
εἰς
ὑμᾶς. |
[31] |
τοῖν
θεοῖν
τὰ
ἱερά,
ἵνα
|
τιμωρήσητε |
μὲν
τοὺς
ἀσεβοῦντας,
σῴζητε
δὲ |
[7] |
εἰδέναι
πρὶν
ἂν
καὶ
ἐμοῦ
|
ἀκούσητε |
ἀπολογουμένου.
~Σκοπῶ
μὲν
οὖν
ἔγωγε, |
[144] |
τοίνυν
καὶ
τάδε,
ἄν
με
|
σῴσητε, |
οἷον
ἕξετε
πολίτην·
ὃς
πρῶτον |
[55] |
ἴσασι
δὲ
ἄριστα
εἴτε
ψεύδομαι
|
εἴτε |
ἀληθῆ
λέγω,
ἔξεστι
δὲ
αὐτοῖς |
[8] |
καὶ
τῶν
ὅρκων
τῶν
γεγενημένων,
|
εἴτε |
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς
ὑμᾶς
διδάξω |
[55] |
ταῦτα
ποιήσαντες,
ἴσασι
δὲ
ἄριστα
|
εἴτε |
ψεύδομαι
εἴτε
ἀληθῆ
λέγω,
ἔξεστι |
[140] |
Ἕλλησιν
ἄνδρες
ἄριστοι
καὶ
εὐβουλότατοι
|
δοκεῖτε |
γεγενῆσθαι,
οὐκ
ἐπὶ
τιμωρίαν
τραπόμενοι |
[89] |
ἔσται;
Οὐκ
οἶμαι
ἔγωγε,
ἄνδρες.
|
Σκοπεῖτε |
δὲ
καὶ
αὐτοί.
~Φέρε
δὴ |
[18] |
ἔφυγον.
Βλέπετε
εἰς
τούτους,
καὶ
|
μαρτυρεῖτε |
εἰ
ἀληθῆ
λέγω.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
~Τὰ |
[3] |
ὦ
ἄνδρες,
τὴν
αὐτὴν
γνώμην
|
ἔχοιτε |
περὶ
τῶν
ἐθελοντῶν
εἰς
τοὺς |
[38] |
τριακοσίους,
ἑστάναι
δὲ
κύκλῳ
ἀνὰ
|
πέντε |
καὶ
δέκα
ἄνδρας,
τοὺς
δὲ |
[118] |
δὲ
ὀφειλόμενα
πλέον
ἦν
ἢ
|
πέντε |
τάλαντα.
Ὅμως
δ'
ἐγὼ
καλέσας |
[130] |
Καλλίου
βούλομαι.
Εἰ
γὰρ
μέμνησθε,
|
ὅτε |
ἡ
πόλις
ἦρχε
τῶν
Ἑλλήνων |
[77] |
ψηφίσασθαι
τὸν
δῆμον
ταὐτὰ
ἅπερ
|
ὅτε |
ἦν
τὰ
Μηδικά,
καὶ
συνήνεγκεν |
[106] |
γενομένων
τῇ
πόλει
κακῶν
μεγάλων,
|
ὅτε |
οἱ
τύραννοι
μὲν
εἶχον
τὴν |
[14] |
Μάρτυς
Ἦσθα
ζητητής,
ὦ
Διόγνητε,
|
ὅτε |
Πυθόνικος
εἰσήγγειλεν
ἐν
τῷ
δήμῳ |
[22] |
οὐκ
ἀπολεῖν;
~Ἀλλὰ
γὰρ
καὶ
|
ὅτε |
Σπεύσιππον
ἐδίωκεν
ὁ
πατὴρ
τῶν |
[109] |
γεγενημένων,
ἀγαθοὶ
ἐξ
ἀγαθῶν
ὄντες
|
ἀπέδοτε |
τὴν
ὑπάρχουσαν
ἀρετήν·
ἠξιώσατε
γὰρ |
[141] |
ὑμᾶς
εὐνοίας,
καὶ
ὅπως,
εἴ
|
ποτέ |
τις
αὐτοῖς
ἢ
τῶν
ἐξ |
[132] |
γάρ,
ὦ
ἄνδρες,
διὰ
τί
|
ποτε |
τοῖς
ἐμοὶ
νυνὶ
ἐπιτιθεμένοις
μετὰ |
[79] |
ἰδίᾳ
μηδενὶ
ἐξεῖναι
μηδὲ
μνησικακῆσαι
|
μηδέποτε· |
εἰ
δὲ
μή,
ἔνοχον
εἶναι |
[126] |
εἶναι
υἱὸν
ἄλλον
μηδὲ
γενέσθαϊ
|
πώποτε, |
εἰ
μὴ
Ἱππόνικον
ἐκ
τῆς |
[128] |
τοίνυν,
ὦ
ἄνδρες,
σκεψώμεθα
εἰ
|
πώποτε |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
πρᾶγμα
τοιοῦτον |
[50] |
βίῳ
ἠνίασα
μέν
σε
οὐδὲν
|
πώποτε, |
προθυμότατος
δὲ
εἰς
σὲ
καὶ |
[146] |
ᾤκει.
Οὐ
γὰρ
ἔστιν
ὅστις
|
πώποτε |
ὑμῶν
παριὼν
τὴν
οἰκίαν
τὴν |
[147] |
χρήματα
διαχειρίσαντες
τὰ
ὑμέτερα
οὐδένα
|
πώποτε |
ὦφλον,
οὐδ'
ἡμάρτηται
οὐδὲν
οὔτε |
[22] |
παρανόμων,
αὐτὰ
ταῦτα
ἔλεγεν,
ὡς
|
οὐδεπώποτε |
ἔλθοι
εἰς
Θημακὸν
ὡς
Φερεκλέα· |
[70] |
ΜΑΡΤΥΡΕΣ.
~Περὶ
μὲν
οὖν
τῶν
|
τότε |
γενομένων
ἀκηκόατε
πάντα
καὶ
ἀπολελόγηταί |
[67] |
Διοκλείδου
δεθῆναι
καὶ
μέλλειν
ἀπολεῖσθαι.
|
Τότε |
δὲ
ἀπέγραψα
τέτταρας
ἄνδρας,
Παναίτιον, |
[65] |
ἐγὼ
ἔλεγον
καὶ
ὡμολογεῖτο
πανταχόθεν,
|
τότε |
δὴ
καλοῦσι
τὸν
Διοκλείδην·
καὶ |
[122] |
ἀγῶνος
ἑώρα
ἐσόμενα
τὰ
πράγματα,
|
τότε |
δὴ
προσιὼν
Λυσίστρατον,
Ἡγημόνα,
Ἐπιχάρη, |
[142] |
συμφοραῖς
περιβαλεῖν,
Λακεδαιμόνιοι
ἔγνωσαν
ὅμως
|
τότε |
ἐχθροὶ
ὄντες
σῴζειν
τὴν
πόλιν |
[101] |
συνειλημμένος
ἔδοξα
κρίνεσθαι.
Εἰ
γὰρ
|
τότε |
ἠγωνιζόμην,
τίς
ἄν
μου
κατηγόρει; |
[9] |
δὲ
διὰ
τέλους
τῆς
ἀπολογίας
|
τότε |
ἤδη
ψηφίζεσθαι
τοῦτο
ὅ
τι |
[61] |
Εὐφίλητος,
ἀντεῖπον
δὲ
ἐγώ,
καὶ
|
τότε |
μὲν
οὐ
γένοιτο
δι'
ἐμέ, |
[130] |
δὲ
ἦν
πλουσιώτατος
τῶν
Ἑλλήνων,
|
τότε |
μέντοι
πάντες
ἴστε
ὅτι
παρὰ |
[131] |
~Πῶς
οὖν
ἡ
φήμη
ἡ
|
τότε |
οὖσα
δοκεῖ
ὑμῖν
ἀποβῆναι;
Οἰόμενος |
[46] |
μοι
τοὺς
πρυτάνεις
κάλει
τοὺς
|
τότε |
πρυτανεύσαντας,
Φιλοκράτη
καὶ
τοὺς
ἄλλους. |
[37] |
καί
μοι
ὑμεῖς
τούτων
μάρτυρές
|
ἐστε. |
~Ἔφη
γὰρ
εἶναι
μὲν
ἀνδράποδόν |
[3] |
πιστεύσαντες
μηδὲν
ἀδικεῖν
ὑπέμειναν,
δίκαιοί
|
ἐστε |
καὶ
ὑμεῖς
περὶ
τούτων
τοιαύτην |
[94] |
τριάκοντα
Λέοντα,
ὡς
ὑμεῖς
ἅπαντες
|
ἴστε, |
καὶ
ἀπέθανεν
ἐκεῖνος
ἄκριτος.
Καί |
[133] |
ὑπὸ
τὴν
λεύκην,
οὓς
ὑμεῖς
|
ἴστε |
οἷοί
εἰσιν·
οἳ
διὰ
τοῦτο |
[130] |
τῶν
Ἑλλήνων,
τότε
μέντοι
πάντες
|
ἴστε |
ὅτι
παρὰ
τοῖς
παιδαρίοις
τοῖς |
[144] |
ἐκ
πολλοῦ
πλούτου,
ὅσον
ὑμεῖς
|
ἴστε, |
οὐ
δι'
ἐμαυτὸν
ἀλλὰ
διὰ |
[22] |
πατρὸς
τοῦ
ἐμοῦ,
ὡς
ἅπαντες
|
ἴστε, |
τί
ὑπελείπετο
τῷ
Σπευσίππῳ
λέγειν, |
[113] |
αὐτώ
με
τὼ
θεὼ
παραγάγοιεν
|
ὥστε |
θεῖναι
τὴν
ἱκετηρίαν
μὴ
εἰδότα |
[119] |
ἕτερα
οὔτ'
εὐτυχίαν
ἀνδρὸς
ἑλέσθαι,
|
ὥστε |
καταφρονῆσαι
τῶν
Ἐπιλύκου
θυγατέρων.
Καὶ |
[77] |
τὴν
ἄδειαν
περὶ
τῶν
ὀφειλόντων,
|
ὥστε |
λέγειν
ἐξεῖναι
καὶ
ἐπιψηφίζειν,
ψηφίσασθαι |
[7] |
παραχρῆμα
ἐξηλέγχθησαν
ψευδόμενοι
οὕτω
φανερῶς,
|
ὥστε |
ὑμᾶς
πολὺ
ἂν
ἥδιον
δίκην |
[112] |
ἔδειξεν
αὐτοῖς.
Κἆἆθ'
ὁ
κῆρυξ
|
ἐκήρυττε |
τίς
τὴν
ἱκετηρίαν
καταθείη,
καὶ |
[149] |
καὶ
βουλόμενοι
δυνήσονται,
τούτους
δὲ
|
ἀπόλλυτε. |
Μὴ
δῆτα.
Ἔπειτα
καὶ
ταῦθ' |
[150] |
ἃ
γιγνώσκουσι
περὶ
ἐμοῦ.
Δεῦρο
|
Ἄνυτε, |
Κέφαλε,
ἔτι
δὲ
καὶ
οἱ |
[90] |
Ὅπου
τοίνυν
αὐτοῖς
τοῖς
τριάκοντα
|
ὤμνυτε |
μὴ
μνησικακήσειν,
τοῖς
μεγίστων
κακῶν |
[135] |
αὐτοῖς
λόγον,
ὅτι
Ἄνθρωπος
οὑτοσὶ
|
οὔτε |
αὐτὸς
λήψεται
τῶν
κοινῶν
χρημάτων |
[59] |
οἳ
πρότερον
ὑπὸ
Τεύκρου
ἐμηνύθησαν,
|
οὔτε |
δήπου
οἱ
τεθνεῶτες
δι'
ἐμὲ |
[147] |
πώποτε
ὦφλον,
οὐδ'
ἡμάρτηται
οὐδὲν
|
οὔτε |
ἡμῖν
εἰς
ὑμᾶς
οὔτε
ὑμῖν |
[29] |
μεμυημένοι
εἰσεληλύθατε,
ἀποδέδεικταί
μοι
ὡς
|
οὔτε |
ἠσέβηκα
οὔτε
μεμήνυκα
περὶ
οὐδενὸς |
[71] |
ἐμοὶ
δὲ
τούτων
οὐδέτερα
πεποίηται·
|
οὔτε |
ἠσέβηται
οὔτε
ὡμολόγηται.
~Ὡς
δὲ |
[29] |
μοι
ἁμάρτημα
περὶ
τὼ
θεὼ
|
οὔτε |
μεῖζον
οὔτ'
ἔλαττον
οὐδὲ
ἕν. |
[29] |
ἀποδέδεικταί
μοι
ὡς
οὔτε
ἠσέβηκα
|
οὔτε |
μεμήνυκα
περὶ
οὐδενὸς
οὔτε
ὡμολόγηκα |
[10] |
ὡς
οὔτ'
ἐμοὶ
ἠσέβηται
οὐδὲν
|
οὔτε |
μεμήνυται
οὔθ'
ὡμολόγηται,
οὐδ'
οἶδα |
[56] |
μαθεῖν
ὅτι
οὔτε
μετὰ
κακίας
|
οὔτε |
μετ'
ἀνανδρίας
οὐδεμιᾶς
τῶν
γεγενημένων |
[56] |
τοὺς
ἄλλους
ἅπαντας
μαθεῖν
ὅτι
|
οὔτε |
μετὰ
κακίας
οὔτε
μετ'
ἀνανδρίας |
[59] |
τεθνεῶτες
δι'
ἐμὲ
μᾶλλον
ἐτέθνασαν,
|
οὔτε |
οἱ
φεύγοντες
μᾶλλον
ἔφευγον.
~Ταῦτα |
[80] |
ἐπιτίμους
ἐποιήσατε·
τοὺς
δὲ
φεύγοντας
|
οὔτε |
Πατροκλείδης
εἶπε
κατιέναι
οὔθ'
ὑμεῖς |
[147] |
οὐδὲν
οὔτε
ἡμῖν
εἰς
ὑμᾶς
|
οὔτε |
ὑμῖν
εἰς
ἡμᾶς,
οἰκία
δὲ |
[114] |
με
τὴν
ἱκετηρίαν
ὁμολογῆσαι.
Ἀλλ'
|
οὔτε |
ὑπήκουσα
οὔτ'
ἔθηκα.
~Ἐπειδὴ
δ' |
[119] |
~Ἡμᾶς
γὰρ
οὐ
δίκαιόν
ἐστιν
|
οὔτε |
χρήματα
ἕτερα
οὔτ'
εὐτυχίαν
ἀνδρὸς |
[29] |
ἠσέβηκα
οὔτε
μεμήνυκα
περὶ
οὐδενὸς
|
οὔτε |
ὡμολόγηκα
περὶ
αὐτῶν,
οὐδὲ
ἔστι |
[71] |
τούτων
οὐδέτερα
πεποίηται·
οὔτε
ἠσέβηται
|
οὔτε |
ὡμολόγηται.
~Ὡς
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[24] |
κατηγόρησαν,
ἐμοὶ
ἂν
ὠργίζεσθε
καὶ
|
ἠξιοῦτε |
δίκην
τὴν
μεγίστην
ἐπιτιθέναι,
οὕτως |
[90] |
τῶν
γε
ἄλλων
πολιτῶν
τινι
|
ἠξιοῦτε |
μνησικακεῖν.
Ἡ
δὲ
βουλὴ
αὖ |
[140] |
καὶ
εἴ
τις
ἐχθρός,
μὴ
|
μεταγνῶτε, |
μηδὲ
βούλεσθε
τὴν
πόλιν
ἀποστερῆσαι |
[81] |
Πειραιῶς,
γενόμενον
ἐφ'
ὑμῖνν
τιμωρεῖσθαι
|
ἔγνωτε |
ἐᾶν
τὰ
γεγενημένα,
καὶ
περὶ |
[13] |
ᾤχοντο,
καὶ
αὐτῶν
ὑμεῖς
θάνατον
|
κατέγνωτε. |
Καί
μοι
λαβὲ
καὶ
ἀνάγνωθι |
[22] |
ἔλθοι
εἰς
Θημακὸν
ὡς
Φερεκλέα·
|
ἐκέλευε |
δὲ
βασανίσαι
τὰ
ἀνδράποδα,
καὶ |
[12] |
τὸ
μειράκιον
ὃ
ὁ
Πυθόνικος
|
ἐκέλευε. |
Καὶ
ᾤχοντο,
καὶ
ἤγαγον
θεράποντα |
[96] |
βουλῇ
καὶ
τῷ
δήμῳ.
Αἰαντὶς
|
ἐπρυτάνευε, |
Κλειγένης
ἐγραμμάτευε,
Βοηθὸς
ἐπεστάτει.
Τάδε |
[96] |
τῷ
δήμῳ.
Αἰαντὶς
ἐπρυτάνευε,
Κλειγένης
|
ἐγραμμάτευε, |
Βοηθὸς
ἐπεστάτει.
Τάδε
Δημόφαντος
συνέγραψεν. |
[41] |
τῷ
τρόπῳ
τὸν
πατέρα
μου
|
ἀπώλλυε, |
συνειδότα
ἀποφαίνων.
Εἰπεῖν
δὲ
ἡμᾶς |
[22] |
φησί
σε
παρεῖναι
ἐν
Θημακῷ;
|
Ἔλεγχε |
σὺ
τὸν
πατέρα,
ἢ
οὐκ |
[120] |
Εἰ
μὲν
σὺ
βούλῃ
ἐπιδικάζεσθαι,
|
ἔχε |
τύχῃ
ἀγαθῇ,
~εἰ
δὲ
μή, |
[93] |
ξύλῳ.
~Ὁ
γὰρ
νόμος
οὕτως
|
εἶχε, |
κυρίαν
εἶναι
τὴν
τε
βουλήν, |
[118] |
δὲ
πράγματα
τὰ
οἴκοι
πονηρῶς
|
εἶχε· |
τὴν
μὲν
γὰρ
φανερὰν
οὐσίαν |
[100] |
ἡταίρησας
ςκαλῶς
γὰρ
ἄν
σοι
|
εἶχἐ, |
πραττόμενος
δ'
οὐ
πολὺ
ἀργύριον |
[130] |
γὰρ
μέμνησθε,
ὅτε
ἡ
πόλις
|
ἦρχε |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
ηὐδαιμόνει
μάλιστα, |
[13] |
μὲν
οὗτος
ταῦτα
ἐμήνυσε,
καὶ
|
ἀπέγραψε |
τούτους·
ὧν
Πολύστρατος
μὲν
συνελήφθη |