Paragraphes |
[150] |
τοίνυν
μήθ'
ὑμᾶς
αὐτοὺς
τῶν
|
ἀπ' |
ἐμοῦ
ἐλπίδων
ἀποστερήσητε
μήτ'
ἐμὲ |
[89] |
δὲ
νόμοις
τοῖς
κειμένοις
χρῆσθαι
|
ἀπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ἐνταυθοῖ
ἔστιν
ὅ |
[94] |
ὅτι
τοῖς
νόμοις
δεῖ
χρῆσθαι
|
ἀπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ἐπεὶ
ὥς
γε |
[99] |
ὅτι
τοῖς
νόμοις
δεῖ
χρῆσθαι
|
ἀπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
Καὶ
σὺ
ζῇς |
[88] |
ἕνεκα
τοῖς
νόμοις
ἐψηφίσασθε
χρῆσθαι
|
ἀπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
~Ὅπου
οὖν
ἔδοξεν |
[87] |
ἐγένοντο.
Τοῖς
δὲ
νόμοις
χρῆσθαι
|
ἀπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος.
~Τὰς
μὲν
δίκας, |
[93] |
τοίνυν,
ὅτι
τοῖς
νόμοις
ἐψηφίσασθε
|
ἀπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος
χρῆσθαι,
ἀξιοῖ
ἃ |
[87] |
δήμου
νόμου
κυριώτερον
εἶναι.
Μηδὲ
|
ἐπ' |
ἀνδρὶ
νόμον
ἐξεῖναι
θεῖναι,
ἐὰν |
[89] |
μήτε
δήμου
κυριώτερον
εἶναι,
μηδ'
|
ἐπ' |
ἀνδρὶ
νόμον
τιθέναι
ἐὰν
μὴ |
[15] |
βουλῆς
ἦν
γὰρ
αὐτοκράτωρ
ᾤχοντο
|
ἐπ' |
αὐτὸν
Μέγαράδε·
καὶ
κομισθείς,
ἄδειαν |
[132] |
τὸν
ἀγῶνα
καὶ
χρήματα
εἰσενεγκοῦσιν
|
ἐπ' |
ἐμοὶ
τρία
μὲν
ἔτη
ἐπιδημῶν |
[139] |
εἰ
τοὺς
ὑφ'
ἑαυτῶν
σῳζομένους
|
ὑπ' |
ἀνθρώπων
ἀπολλυμένους
ὁρῷεν.
~Καὶ
μὲν |
[113] |
μάλιστα
ἀληθῆ
λέγουσιν
οἱ
κατήγοροι,
|
ὑπ' |
αὐτοῖν
με
φημὶ
τοῖν
θεοῖν |
[117] |
Ἐγὼ
δὲ
ὑμῖν
διηγήσομαι
ὧν
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
ἕνεκα
ἐπεβουλεύθην.
Ἐπίλυκος
ἦν |
[102] |
με
δι'
ὑμᾶς,
εἰ
ἐλήφθην
|
ὑπ' |
αὐτῶν;
Οὐκ
οὖν
δεινόν,
εἰ |
[146] |
τι
ἢ
δημοσίᾳ
κακὸν
παθὼν
|
ὑπ' |
ἐκείνων,
~οἳ
πλείστας
μὲν
στρατηγήσαντες |
[137] |
γνώμην
ἔχειν,
ὥστ'
εἰ
ἐνόμιζον
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
ἀδικεῖσθαι,
λαμβάνοντάς
με
ἐν |
[20] |
τὰ
ὄντα
μηνῦσαι
κατ'
ἐκείνου
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
ἀποθανεῖν,
ἢ
αὐτῷ
σωθέντι |
[20] |
τὸν
πατέρα
μείναντά
τι
παθεῖν
|
ὑπ' |
ἐμοῦ;
Καὶ
ὁ
πατὴρ
ἐπείσθη |
[25] |
καὶ
εἰσὶν
ἐνθάδε
καὶ
πάρεισιν
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
κεκλημένοι.
~Ἐγὼ
οὖν
ἐν |
[56] |
ἀνανδρίας
οὐδεμιᾶς
τῶν
γεγενημένων
πέπρακται
|
ὑπ' |
ἐμοῦ
οὐδέν,
ἀλλὰ
διὰ
συμφορὰν |