Chapitre |
[5] |
ψυχή,
ὑποθέμενος
αὐτὸ
τοῦτο,
ζητῶ
|
εἰ |
ἀεικίνητος,
καὶ
τοῦτο
ἀποδείξας
ζητῶ |
[5] |
κατελευσόμεθα
συνθετικῷ
τρόπῳ·
οἷον
ζητῶν
|
εἰ |
ἀθάνατός
ἐστιν
ἡ
ψυχή,
ὑποθέμενος |
[6] |
Πλάτωνος
ὑπογεγραμμένην
ἐν
τῷ
Εὐθυδήμῳ,
|
εἰ |
ἀκριβῶς
ἐντύχοιμεν
τῷ
βιβλίῳ,
ὥστε |
[7] |
θεὸς
προνοεῖ
τῶν
ὅλων
καὶ
|
εἰ |
ἄλλοι
θεοὶ
τεταγμένοι
ὑπὸ
τούτῳ, |
[9] |
εἰσὶν
αἱ
ἰδέαι·
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
ἄμετρος
ὑπάρχει
ἡ
ὕλη
κατὰ |
[9] |
τι
ὀφείλει
γίνεσθαι,
οὗ
ὥσπερ
|
εἰ |
ἀπό
τινός
τι
γένοιτο,
ὡς |
[6] |
ἢ
εὐθύ
ἐστιν
ἢ
στρογγύλον·
|
εἰ |
ἄρα
μὴ
ἔχει
μέρη,
οὐ |
[6] |
ἔχει
πέρας,
οὐδὲ
σχήματος
μετέχει·
|
εἰ |
ἄρα
μὴ
ἔχει
μέρη
τὸ |
[10] |
εἶναι.
Ὅπερ
κἀκ
τούτων
ἀποδειχθήσεται·
|
εἰ
|
γὰρ
σῶμα
ὁ
θεός,
ἐξ |
[22] |
ἀνάπαλιν
γένεσιν,
οἷον
ἐκ
σαρκὸς
|
εἰ |
γένοιτο
αἷμα
ἢ
χολὴ
ἢ |
[11] |
αὐτῷ
τόπῳ,
ἀτοπωτάτου
τούτου
ὑπάρχοντος·
|
εἰ |
δὲ
αἱ
ποιότητες
ἀσώματοι,
καὶ |
[6] |
ἴσου
ἐπιστήμην
μὴ
ἐπιλελήσμεθα,
ἐπιστάμεθα,
|
εἰ |
δὲ
ἐπιλελήσμεθα,
ἀναμιμνησκόμεθα.
Καὶ
τῶν |
[11] |
ἄποιος,
τὴν
ποιότητα
ἄϋλον
εἶναι·
|
εἰ |
δὲ
ἡ
ποιότης
ἄϋλος,
ἀσώματος |
[25] |
ἄνδρα
τοῦτον,
βεβαιώσαιτ´
ἄν
τις·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
αἱ
ἄλογοι,
τοῦτο |
[25] |
οὔσης
δηλονότι
πρόσθεν,
καὶ
σώματος·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
ἔσται
μετὰ
θάνατον |
[31] |
ὁρμήσει,
ἀλλ´
ὡς
ἐπ´
ἀγαθόν·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
παραγίνεταί
τις
ἐπὶ |
[31] |
ἔχειν
τὸ
μέγιστον
τῶν
κακῶν;
|
εἰ |
δέ
τις
ἐπὶ
κακίαν
ὁρμᾷ, |
[9] |
νοητά,
ὡς
καὶ
πρῶτα
αἰσθητά·
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο,
εἰσὶν
αἱ
ἰδέαι· |
[9] |
δὲ
ἡγούμενον,
τὸ
ἄρα
λῆγον·
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο,
εἰσὶν
αἱ
ἰδέαι |
[9] |
ταῦτα
αἰώνιά
τε
καὶ
ἄτρεπτα·
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο,
εἰσὶν
αἱ
ἰδέαι· |
[9] |
νοητὸν
ἦν
τοῦ
δοξαστοῦ
διαφέρον·
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο,
ἔστι
νοητὰ
ἕτερα |
[10] |
ἑτέρου,
ἐκεῖνο
αὐτοῦ
ἰσχυρότερον
ἔσται,
|
εἰ |
δὲ
ὑφ´
ἑαυτοῦ,
ἤτοι
ἐπὶ |
[5] |
τί
ἀκολουθεῖ,
καὶ
μετὰ
τοῦτο
|
εἰ |
δέοι
λόγον
ἀποδιδόναι
τῆς
ὑποθέσεως, |
[34] |
ἀποδίδωσι,
τοῖς
δὲ
τὸ
προπολεμεῖν
|
εἰ
|
δέοι,
οὓς
κατὰ
τὸ
θυμικὸν |
[31] |
ἂν
ἐπαινετὸν
ἦν
τὸ
καλόν,
|
εἰ |
ἐκ
φύσεως
ἤ
τινος
θείας |
[10] |
δὲ
ὕστερον
γενήσεται
τῆς
ὕλης,
|
εἰ |
ἐξ
ὕλης
ὑπάρχοι·
ὧν
ἀτόπων |
[33] |
αὐτοῦ
καὶ
ὁρμῶν,
εἰ
εὐγενεῖς,
|
εἰ |
ἐπὶ
τὸ
καλὸν
γινόμεναι,
εἰ
|
[33] |
τῶν
προθέσεων
αὐτοῦ
καὶ
ὁρμῶν,
|
εἰ |
εὐγενεῖς,
εἰ
ἐπὶ
τὸ
καλὸν |
[5] |
ἐναργοῦς
ὄντος
συνθήσω
τοιαύτην
ἀπόδειξιν·
|
εἰ |
ἡ
ἀρχὴ
ἀγένητον,
καὶ
ἄφθαρτον, |
[5] |
τὸ
αὐτοκίνητον
ἀρχὴ
κινήσεως·
εἶτα
|
εἰ |
ἡ
ἀρχὴ
ἀγένητος,
ὅπερ
τίθενται |
[7] |
χώραν
ἐν
κόσμῳ
ἔχων,
καὶ
|
εἰ |
θεὸς
προνοεῖ
τῶν
ὅλων
καὶ |
[6] |
τεθῇ,
σημανεῖ
τὸ
ὀρθόν,
οἷον
|
εἰ |
ἵππον
θείμεθα
ἀνθρώπῳ
ὄνομα.
Καὶ |
[23] |
ἐντεῦθέν
ποθεν
ἀναλαβόντας
τὸν
λόγον,
|
εἰ |
καὶ
δόξομεν
παλιλλογεῖν.
Ψυχὴν
γὰρ |
[32] |
αὐτῶν,
οὐκ
ἂν
παθόντες
ταῦτα,
|
εἰ |
κρίσεσι
τὰ
αὐτὰ
ἦν·
ταύτας |
[6] |
τῷ
Φαίδωνι
οὕτως
ἐρωτᾷ
δυνάμει·
|
εἰ
|
λαβόντες
τὴν
τοῦ
ἴσου
ἐπιστήμην |
[8] |
δὴ
καὶ
τῇ
πανδεχεῖ
ὕλῃ,
|
εἰ |
μέλλει
κατὰ
πᾶν
δέχεσθαι
τὰ |
[28] |
προκαθάρσια
τοῦ
ἐν
ἡμῖν
δαίμονος,
|
εἰ |
μέλλει
τὰ
μείζονα
μυεῖσθαι
μαθήματα, |
[10] |
ὑφ´
αὑτοῦ
ἢ
ὑφ´
ἑτέρου·
|
εἰ |
μὲν
οὖν
ὑφ´
ἑτέρου,
ἐκεῖνο |
[6] |
οὔτε
εὐθύ
ἐστιν
οὔτε
στρογγύλον·
|
εἰ |
μετέχει
σχήματος,
ἢ
εὐθύ
ἐστιν |
[8] |
πρὸς
ποικίλας
ἐκτυπώσεις
καὶ
μορφάς,
|
εἰ |
μὴ
ἄποιον
αὐτὸ
ὑπάρχοι
καὶ |
[6] |
τοῖς
ἄκροις
ἕπεται,
οὕτως
ἐρωτᾷ·
|
εἰ |
μὴ
ἔχει
μέρη
τὸ
ἕν, |
[6] |
Παρμενίδῃ
τοιούτους
εὕροιμεν
ἂν
λόγους·
|
εἰ |
μὴ
ἔχει
μέρη
τὸ
ἕν, |
[6] |
τελευτὴν
ἔχει,
οὐδὲ
πέρας
ἔχει·
|
εἰ |
μὴ
ἔχει
πέρας,
οὐδὲ
σχήματος |
[35] |
τῳ
τρόπῳ
ὄντι
παρέπεται·
ὡς
|
εἰ |
μὴ
καὶ
αὐτὰ
μετελάμβανε
τοῦ
|
[34] |
λήξειν
τὰ
πράγματα
τὰ
ἀνθρώπινα,
|
εἰ |
μὴ
οἱ
φιλόσοφοι
βασιλεύσειαν
ἢ |
[7] |
θεωρούμενα
κατὰ
ταὐτὰ
μεταβαίνομεν·
ὡς
|
εἰ |
μὴ
οὕτω
μετίοιμεν
ταῦτα
τὰ |
[27] |
παραπλησίων
μηδὲν
εἶναι
καθάπαξ
ἀγαθόν,
|
εἰ |
μὴ
τύχοι
τῆς
ἀπὸ
τῆς |
[6] |
οὔτε
μέσον
οὔτε
τελευτὴν
ἔχει·
|
εἰ |
μήτε
ἀρχὴν
μήτε
μέσον
μήτε
|
[9] |
αἱ
ἰδέαι.
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
εἰ |
νοῦς
διαφέρει
δόξης
ἀληθοῦς,
καὶ |
[9] |
ἄϋλα
ὑπάρχουσαι.
Ἔτι
γε
μὴν
|
εἰ |
ὁ
κόσμος
μὴ
ἐκ
ταὐτομάτου |
[6] |
λέγων
ὀρθῶς
ἂν
λέγοι,
ἀλλ´
|
εἰ |
οὕτω
λέγοι,
ᾗ
τὰ
πράγματα |
[6] |
καὶ
ὁποίων
πείθεσθαι
δύναται,
οὗτος,
|
εἰ |
προσλάβοι
καὶ
τὸν
καιρὸν
τῆς |
[5] |
καὶ
θνητὸν
καὶ
ἀθάνατον,
ὥστε
|
εἰ |
συντεθεῖεν
αἱ
προσεχεῖς
διαφοραὶ
τῷ |
[33] |
εἰ
ἐπὶ
τὸ
καλὸν
γινόμεναι,
|
εἰ
|
σφοδραί
τε
καὶ
διάπυροι·
κτήσεται |
[10] |
ἀσώματον
αὐτὸν
ὑποληπτέον·
καὶ
γάρ,
|
εἰ |
σῶμά
ἐστι,
καὶ
φθαρτὸς
ἔσται |
[10] |
ὁ
θεός.
Καὶ
αὐτόθεν
δέ·
|
εἰ |
σῶμά
ἐστιν,
ἐξ
ὕλης
ἂν |
[5] |
ἀεικίνητος,
καὶ
τοῦτο
ἀποδείξας
ζητῶ
|
εἰ |
τὸ
ἀεικίνητον
αὐτοκίνητον,
καὶ
πάλιν |
[5] |
καὶ
πάλιν
τοῦτο
ἀποδείξας
σκοπῶ
|
εἰ |
τὸ
αὐτοκίνητον
ἀρχὴ
κινήσεως·
εἶτα |
[6] |
μὲν
ἐξ
ἀκολουθίας
κατασκευαστικῶν
οὕτως·
|
εἰ |
τὸ
ἓν
ὅλον
ἐστὶ
καὶ |
[32] |
οὐκ
ἂν
δὲ
συνέβαινε
τοῦτο,
|
εἰ |
τὸ
μὲν
ἁπλῶς
ἦν
ἀγαθόν, |
[5] |
ὑποθέσεως,
ἄλλην
ὑποθέμενος
ὑπόθεσιν,
ζητεῖ
|
εἰ |
τὸ
πρότερον
ὑποτεθὲν
πάλιν
ἐστὶν
|
[32] |
πολλῶν
ἀδοκίμων
ἡδονῶν,
οὐ
ζητητέον
|
εἰ
|
τῶν
ἁπλῶς
ἀγαθῶν
δύναται
εἶναι· |
[6] |
καλῶς
ἂν
χρήσαιτο
τῇ
θέσει,
|
εἰ |
ὡς
διαλεκτικοῦ
παρόντος
ποιοῖτο
τὴν |