[1,25] Ταῦτα οὕτως ὁ Γάλλος διῳκηκὼς εἰς τὴν Ῥώμην ἀφίκετο, μέγα φρονῶν ἐπὶ τῇ τεθείσῃ πρὸς τοὺς βαρβάρους εἰρήνῃ· καὶ τὴν μὲν ἀρχὴν εὐφήμως τῆς Δεκίου βασιλείας ἐμέμνητο, καὶ τὸν ἔτι περιόντα τῶν αὐτοῦ παίδων ἐποιεῖτο. Χρόνου δὲ προϊόντος εἰς δέος καταστὰς μή ποτέ τινες τῶν εἰς τὰ πράγματα νεωτερίζειν εἰωθότων εἰς μνήμην τῶν Δεκίου βασιλικῶν ἀρετῶν ἀνατρέχοντες τῷ τούτου παιδὶ τὴν τῶν ὅλων ἀρχὴν παραδοῖεν, ἐπιβουλεύει θάνατον αὐτῷ, οὔτε τῆς ποιήσεως οὔτε τοῦ καλῶς ἔχοντος λόγον τινὰ ποιησάμενος.	[1,25] Gallus ayant réglé de la sorte ses affaires retourna à Rome fort glorieux de la paix qu’il avait faite avec les Barbares. Au commencement, il ne parlait jamais qu’avec beaucoup d’honneur du règne de Dèce, et il adopta même son fils. Mais, dans la suite du temps, il appréhenda que quelques-uns de ceux qui aimaient les nouveautés ne rappelassent dans leur esprit la mémoire des vertus de son prédécesseur, et n’entreprissent d’élever son fils sur le trône, il lui tendit un piège pour le perdre sans avoir égard ni à l’adoption ni à l’honnêteté publique.
[1,26] Ἐκμελῶς δὲ τοῦ Γάλλου τὴν ἀρχὴν μεταχειριζομένου, Σκύθαι πρῶτον μὲν τὰ πλησιόχωρα σφίσι συνετάραττον ἔθνη, προϊόντες δὲ ὁδῷ καὶ τὰ μέχρι θαλάττης αὐτῆς ἐλῄζοντο, ὥστε μηδὲ ἓν ἔθνος Ῥωμαίοις ὑπήκοον ἀπόρθητον ὑπὸ τούτων καταλειφθῆναι, πᾶσαν δὲ ὡς εἰπεῖν ἀτείχιστον πόλιν καὶ τῶν ὠχυρωμένων τείχεσι τὰς πλείους ἁλῶναι. Οὐχ ἧττον δὲ τοῦ πανταχόθεν ἐπιβρίσαντος πολέμου καὶ ὁ λοιμὸς πόλεσίν τε καὶ κώμαις ἐπιγενόμενος, εἴ τι λελειμμένον ἦν ἀνθρώπειον γένος, διέφθειρεν, οὔπω πρότερον ἐν τοῖς φθάσασι χρόνοις τοσαύτην ἀνθρώπων ἀπώλειαν ἐργασάμενος.	[1,26] Comme Gallus administrait l’empire avec une extrême négligence, les Scythes firent d’abord irruption sur leurs voisins, puis s’étant avancés peu à peu, ils coururent jusqu’à la mer, pillèrent tous les sujets de l’empire, prirent toutes les places qui n’étaient point fermées de murailles, et une partie de celles qui en étaient fermées. La maladie contagieuse étant survenue au milieu de ces courses, elle enleva tout ce que la fureur des armes avait épargné, et fit un plus horrible dégât qu’on n’en avait jamais vu.
[1,27] Ἐν τούτοις δὲ τῶν πραγμάτων ὄντων, καὶ τῶν κρατούντων οὐδαμῶς οἵων τε ὄντων ἀμῦναι τῷ πολιτεύματι, πάντα δὲ τὰ τῆς Ῥώμης ἔξω περιορώντων, αὖθις Γότθοι καὶ Βορανοὶ καὶ Οὐρουγοῦνδοι καὶ Κάρποι τὰς κατὰ τὴν Εὐρώπην ἐλῄζοντο πόλεις, εἴ τι περιλελειμμένον ἦν οἰκειούμενοι. Πέρσαι δὲ τὴν Ἀσίαν ἐπῄεσαν, τήν τε μέσην καταστρεφόμενοι τῶν ποταμῶν καὶ ἐπὶ Συρίαν προϊόντες ἄχρι καὶ Ἀντιοχείας αὐτῆς, ἕως εἷλον καὶ ταύτην τῆς ἑῴας πάσης μητρόπολιν οὖσαν, καὶ τοὺς μὲν κατασφάξαντες τῶν οἰκητόρων τοὺς δὲ αἰχμαλώτους ἀπαγαγόντες ἅμα λείας ἀναριθμήτῳ πλήθει οἴκαδε ἀπῄεσαν, πᾶν ὁτιοῦν ἴδιον ἢ δημόσιον τῆς πόλεως οἰκοδόμημα διαφθείραντες, οὐδενὸς παντάπασιν ἀντιστάντος· Πέρσαις μὲν οὖν ἐξεγένετο ῥᾳδίως τὴν Ἀσίαν κατακτήσασθαι πᾶσαν, εἰ μὴ τῇ τῶν λαφύρων ὑπερβολῇ περιχαρεῖς γεγονότες ἀσμένως ταῦτα περισῶσαι καὶ ἀπαγαγεῖν οἴκοι δεινοήθησαν.	[1,27] Les empereurs n’ayant aucun moyen de s’opposer à ces désordres, et étant obligés d’abandonner la défense de tout ce qui était hors de Rome, les Goths, les Boranes, les Burgondes et les Carpes pillèrent l’Europe, et se rendirent maîtres de tout ce qui y était resté. Les Perses ravagèrent, d’un autre côté, l’Asie, entrèrent dans la Mésopotamie, allèrent jusqu’en Syrie et jusqu’à Antioche, la prirent, ruinèrent tous les ouvrages publics, et toutes les maisons de cette capitale d’Orient, massacrèrent une partie de ses habitants, et emmenèrent les autres en captivité. Il leur eût été aisé de conquérir toute l’Asie, s’ils n’eussent eu trop de joie d’avoir entre les mains un butin inestimable, et trop de passion de le conserver.