| Lv., Chap., Par. |
|---|
| 7, 5, 0 |
αὖ
τὴν
ἀρετὴν
τίς
οὐκ
|
ἂν |
ἀγασθείη;
Οἳ
καὶ
πολὺ
πλείους |
| 7, 4, 0 |
ποιήσασθαι.
σωθέντες
μὲν
γὰρ
ἴσως
|
ἂν |
αὖθις
ἔτι
ποτὲ
ἐν
καιρῷ |
| 7, 4, 0 |
γνώμης
εἰρήνην
ποιεῖσθαι
πῶς
οὐκ
|
ἂν |
δικαίως
προδοσίαν
τις
ὑμῶν
τοῦτο |
| 7, 3, 0 |
ἐγὼ
τὴν
δίκην
ἐπιθεὶς
πῶς
|
ἂν |
δικαίως
ὑφ᾽
ὑμῶν
ἀποθάνοιμι;
καὶ |
| 7, 4, 0 |
ταχὺ
δὴ
οἱ
μὲν
οὐκ
|
ἂν |
δυνάμενοι
ἄνευ
μισθοῦ
τῶν
ἐπαρίτων |
| 7, 3, 0 |
ἀκρόπολιν
ἔχοντος,
ἐπεὶ
ἔγνω
οὐκ
|
ἂν |
δυνάμενος
τῶν
Θηβαίων
ἐχόντων
τὴν |
| 7, 4, 0 |
καὶ
εἰ
τούτου
κρατήσειεν,
οὐκ
|
ἂν |
δύνασθαι
μένειν
τοὺς
ὑπὸ
τούτῳ |
| 7, 5, 0 |
Τεγέαν.
(Εὐτυχῆ
μὲν
οὖν
οὐκ
|
ἂν |
ἔγωγε
φήσαιμι
τὴν
στρατηγίαν
αὐτῷ |
| 7, 3, 0 |
κατέρχεται
φυγάς,
τοῦτον
ἔχοι
τις
|
ἂν |
εἰπεῖν
ὅπως
οὐ
δίκαιόν
ἐστιν |
| 7, 4, 0 |
Θήβας
ἔπεμψαν
ἐπερησομένους
εἰ
τύχοιεν
|
ἂν |
ἐλθόντες
εἰρήνης.
(Ἐπεὶ
δὲ
οἱ |
| 7, 1, 0 |
ἔχοι,
ἄνδρας
δὲ
οἳ
μάχοιντ᾽
|
ἂν |
Ἕλλησι
πάνυ
ζητῶν
οὐκ
(ἂν) |
| 7, 4, 0 |
οἵους
τὴν
ἀρετὴν
θεὸς
μὲν
|
ἂν |
ἐμπνεύσας
δύναιτο
καὶ
ἐν
ἡμέρᾳ |
| 7, 4, 0 |
ἡμέρᾳ
ἀποδεῖξαι,
ἄνθρωποι
δὲ
οὐδ᾽
|
ἂν |
ἐν
πολλῷ
χρόνῳ
τοὺς
μὴ |
| 7, 5, 0 |
πολλοὶ
ὄντες·
ἔνθεν
δὲ
πλεονεκτεῖν
|
ἂν |
ἐνόμιζε,
τοῦτο
λαβὼν
τὸ
χωρίον |
| 7, 1, 0 |
κατὰ
γῆν
πλεῖστοι
καὶ
τάχιστ᾽
|
ἂν |
ἐξέλθοιεν·
ὥστε
πρὸς
τούτους
αὖ |
| 7, 3, 0 |
πόλεως
ἀπέκτεινέ
τις
αὐτόν,
ἐπαίνου
|
ἂν |
ἐτύγχανε·
νῦν
δὲ
ὅτι
πάλιν |
| 7, 1, 0 |
ἂν
Ἕλλησι
πάνυ
ζητῶν
οὐκ
|
(ἂν) |
ἔφη
δύνασθαι
ἰδεῖν.
Πρὸς
δὲ |
| 7, 1, 0 |
σωτηρία.
(Οὕτως
οὖν
πεφυκότων
πῶς
|
ἂν |
ἔχοι
καλῶς
ὑμῖν
Λακεδαιμονίοις
ἐπιτρέψαι |
| 7, 3, 0 |
μὲν
οὖν
ἐδυνάσθην
ἐγώ,
ὅλην
|
ἂν |
ἔχων
τὴν
πόλιν
πρὸς
ὑμᾶς |
| 7, 1, 0 |
Θήβαις
δέοι
εἶναι,
ἀλλ᾽
ἔνθα
|
ἂν |
ᾖ
ὁ
πόλεμος.
Χαλεπαινόντων
δ᾽ |
| 7, 1, 0 |
μὲν
θεῷ
οὐδὲν
ἀνεκοινώσαντο
ὅπως
|
ἂν |
ἡ
εἰρήνη
γένοιτο,
αὐτοὶ
δὲ |
| 7, 4, 0 |
εἰρήνην·
ὡς
οὐδὲ
μετ᾽
οὐδένων
|
ἂν |
ἥδιον
ἢ
μεθ᾽
ὑμῶν
σωθείημεν· |
| 7, 1, 0 |
καὶ
τοὺς
συμμάχους
μεθ᾽
ὑμῶν
|
ἂν |
ἥδιστα
τούτου
τοῦ
κινδύνου
μετέχειν. |
| 7, 1, 0 |
συμμάχους
ἔσεσθαι
καὶ
ἀκολουθήσειν
ὅποι
|
ἂν |
Θηβαῖοι
ἡγῶνται,
οὕτως
ἀπῆλθεν
οἴκαδε. |
| 7, 1, 0 |
ἀκολουθοῦντες
ἐκείνους
ηὐξήσατε,
νῦν
δὲ
|
ἂν |
Θηβαίοις
εἰκῇ
ἀκολουθῆτε
καὶ
μὴ |
| 7, 4, 0 |
οὐδὲν
προσδεῖσθαι
ἐνόμιζον,
ἀλλ᾽
ἀποδιδόντες
|
ἂν |
καὶ
δικαιότερα
καὶ
ὁσιώτερα
ποιεῖν, |
| 7, 1, 0 |
καὶ
εἰ
θαλάττης
εἴργοιντο,
δύναιντ᾽
|
ἂν |
καλῶς
διαζῆν.
Ἐγνωκότες
οὖν
καὶ |
| 7, 4, 0 |
ἐπιστρατεύειν
τοῖς
Ἀρκάσι,
νομίζοντες
οὕτως
|
ἂν |
μάλιστα
ἀπολαβεῖν
τοὺς
Ἀρκάδας,
εἰ |
| 7, 4, 0 |
καὶ
τῷ
θεῷ
οἴεσθαι
μᾶλλον
|
ἂν |
οὕτω
χαρίζεσθαι.
Βουλομένων
δὲ
ταῦτα |
| 7, 5, 0 |
ἀπέστησεν,
εἰδὼς
ὅτι
ἡττηθὲν
ἀθυμίαν
|
ἂν |
παράσχοι
τοῖς
μεθ᾽
ἑαυτοῦ,
ῥώμην |
| 7, 3, 0 |
ἀπέδειξε.
Προδότης
γε
μὴν
τίς
|
ἂν |
περιφανέστερος
Εὔφρονος
εἴη,
ὃς
φιλαίτατος |
| 7, 1, 0 |
φρόνημα
τῶν
Λακεδαιμονίων,
ἄσμενος
δ᾽
|
ἂν |
τὴν
δουλείαν
ἀποφυγών.
(Οἱ
οὖν |
| 7, 1, 0 |
(Συνεχῶς
δὲ
βουλευόμενοι
Θηβαῖοι
ὅπως
|
ἂν |
τὴν
ἡγεμονίαν
λάβοιεν
τῆς
Ἑλλάδος, |
| 7, 5, 0 |
Ἀγησιλάῳ
προσιὸν
τὸ
στράτευμα,
ἔλαβεν
|
ἂν |
τὴν
πόλιν
ὥσπερ
νεοττιὰν
παντάπασιν |
| 7, 5, 0 |
παριόντας
λήψεσθαι
καὶ
λογιζόμενος
μέγα
|
ἂν |
τοῦτο
γενέσθαι
τοῖς
μὲν
σφετέροις |
| 7, 4, 0 |
περιεβέβληντο
οἱ
Ἀρκάδες,
ἐνόμισεν
ἑλεῖν
|
ἂν |
τοῦτον,
καὶ
εἰ
τούτου
κρατήσειεν, |
| 7, 1, 0 |
ἔτι
δὲ
καὶ
τόδε·
οὐδαμόθεν
|
ἂν |
τριήρεις
πλείους
ἁθρόαι
ἐκπλεύσειαν
ἢ |
| 7, 4, 0 |
ἔφασαν
πολεμοῦντες
πράξειν
ὅ
τι
|
ἂν |
τῷ
θεῷ
φίλον
ᾖ·
ὑφήσεσθαι |
| 7, 5, 0 |
λέγειν
ὡς
τοῖς
ἀπονενοημένοις
οὐδεὶς
|
ἂν |
ὑποσταίη.
ἐπεὶ
γὰρ
ἡγεῖτο
Ἀρχίδαμος |
| 7, 2, 0 |
ἐθελήσειαν
ἐπιφανῆναι
μόνον
σφίσι,
λάβοιεν
|
ἂν |
Φλειοῦντα·
ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
συνωμολογήθη, |
| 7, 1, 0 |
εἶναι,
ἐπεὶ
καὶ
τὴν
ὑμνουμένην
|
ἂν |
χρυσῆν
πλάτανον
οὐχ
ἱκανὴν
ἔφη |
| 7, 1, 0 |
τῷ
πεδίῳ.
συντεκμηράμενοι
δὲ
ἡνίκ᾽
|
ἂν |
ᾤοντο
ὁρμηθέντες
καθανύσαι
ἅμα
κνέφᾳ, |
