Lv., Chap., Par.
4, 3, 1	μάλα σωφρόνως ἐπηκολούθουν. Γνοὺς δὲ	ὁ	Ἀγησίλαος ἃ ἑκάτεροι ἡμάρτανον, πέμπει
4, 6, 1	οἱ Ἀκαρνᾶνες. Χαλεπὸν δ᾽ ἡγησάμενος	ὁ	Ἀγησίλαος διὰ τοῦ στενοπόρου ἐξελθεῖν
4, 1, 10	λέγεις; Μὰ τοὺς θεούς, ἔφη	ὁ	Ἀγησίλαος, ἐκεῖνος μὲν ἐμέ γε
4, 1, 30	ἂν δύνωμαι ἄριστα. (Ἀκούσας ταῦτα	ὁ	Ἀγησίλαος ἐλάβετο τῆς χειρὸς αὐτοῦ
4, 4, 1	ἄλλο στράτευμα, ἀπέπλευσε δὲ καὶ	ὁ	Ἀγησίλαος ἐπ᾽ οἴκου. Ἐκ δὲ
4, 1, 10	ἀπέπεμπον τὸν Ὄτυν. Καὶ εὐθὺς	ὁ	Ἀγησίλαος, ἐπεὶ ἔγνω αὐτὸν σπεύδοντα,
4, 1, 40	Παραπίτας υἱόν, τά τ᾽ ἄλλα	ὁ	Ἀγησίλαος ἐπεμελεῖτο αὐτοῦ, καὶ ἐρασθέντος
4, 5, 1	ἐκηρύχθησαν. (Τῇ δὲ τετάρτῃ ἡμέρᾳ	ὁ	Ἀγησίλαος ἦγε πρὸς τὸ Πείραιον
4, 1, 30	προτείναντος τοῦ Φαρναβάζου ἀντιπρούτεινε καὶ	ὁ	Ἀγησίλαος. Μετὰ δὲ τοῦτο ἤρξατο
4, 7, 1	ποῖ πρὸς τὸ τεῖχος ἤγαγεν	ὁ	Ἀγησίλαος, μέχρι δὲ ποῖ τὴν
4, 5, 1	κατέχουσα ἐνυκτέρευσεν. (Ἔνθα δὴ καὶ	ὁ	Ἀγησίλαος μικρῷ καιρίῳ δ᾽ ἐνθυμήματι
4, 5, 1	πρὸς τὸ δεῖπνον ἐχόντων, πέμπει	ὁ	Ἀγησίλαος οὐκ ἔλαττον δέκα φέροντας
4, 6, 1	πανδημεὶ συνεστρατεύοντο. (Ἐπεὶ δὲ διέβη	ὁ	Ἀγησίλαος, πάντες μὲν οἱ ἐκ
4, 1, 1	Ἀγησίλαον ἀσπασόμενος· ἤρξατο δὲ λόγου	ὁ	Ἀγησίλαος παρόντων τῶν τριάκοντα, μεταστησάμενος
4, 1, 10	(Ἐμοὶ μὲν τοίνυν, ἔφη, δοκεῖ,	ὁ	Ἀγησίλαος, σὲ μέν, ὦ Σπιθριδάτα,
4, 5, 10	οὕτως ἐπέπρακτο. Ἐκ δὲ τούτου	ὁ	Ἀγησίλαος τὴν μὲν σφαλεῖσαν μόραν
4, 5, 1	πλείστοις τῶν πελταστῶν. αἰσθόμενος δὲ	ὁ	Ἀγησίλαος τῆς νυκτὸς παρεληλυθότας αὐτούς,
4, 6, 1	ἐκάθευδον. (Τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ ἀπῆγεν	ὁ	Ἀγησίλαος τὸ στράτευμα. καὶ ἦν
4, 4, 10	καὶ τότε μὲν ταῦτα πράξας	ὁ	Ἀγησίλαος τό τε τῶν συμμάχων
4, 1, 10	ἁπάντων. Εκ τούτου δὴ ἐκάλει	ὁ	Ἀγησίλαος τὸν Σπιθριδάτην τε καὶ
4, 6, 10	περὶ τριακοσίους. (Τούτων δὲ γενομένων	ὁ	Ἀγησίλαος τροπαῖον ἐστήσατο. Καὶ τὸ
4, 3, 1	ἐγένοντο. (Καὶ τότε μὲν δὴ	ὁ	Ἀγησίλαος τροπαῖόν τ᾽ ἐστήσατο μεταξὺ
4, 7, 1	ἐστρατευμένου εἰς τὸ Ἄργος, πυνθανόμενος	ὁ	Ἀγησίπολις τῶν στρατιωτῶν μέχρι μὲν
4, 8, 30	δὲ ποιήσας οὐκ ἐψεύσθη, ἀλλ᾽	ὁ	Ἀναξίβιος ἀπεπορεύετο, ὡς μὲν ἐλέγετο,
4, 8, 30	δρόμῳ ἐφέρετο πρὸς αὐτόν. (Καὶ	ὁ	Ἀναξίβιος γνοὺς μὴ εἶναι ἐλπίδα
4, 1, 20	πρὸς Ἀριαῖον, πιστεύσαντες, ὅτι καὶ	ὁ	Ἀριαῖος ἀποστὰς βασιλέως ἐπολέμησεν αὐτῷ.
4, 3, 1	Δερκυλίδας ἐφ᾽ Ἑλλησπόντου πρῶτον ἐπορεύετο·	ὁ	δ᾽ Ἀγησίλαος διαλλάξας Μακεδονίαν εἰς
4, 5, 1	ὅ τι βούλοιτο περὶ σφῶν.	ὁ	δ᾽ ἔγνω, ὅσοι μὲν τῶν
4, 8, 20	ἐκεῖθεν ναῦς ἔπλευσεν εἰς Κνίδον,	ὁ	δ᾽ Ἔκδικος οἴκαδε. (Αὐτὸς δ᾽
4, 1, 10	προσελαύνοντα, συνέδραμον ὡς εἰς ἑπτακοσίους·	ὁ	δ᾽ οὐκ ἐμέλλησεν, ἀλλὰ προστησάμενος
4, 1, 30	μὲν ἐπῃσχύνθησαν αὐτὸν καὶ ἐσιώπησαν·	ὁ	δὲ Ἀγησίλαος χρόνῳ ποτὲ εἶπεν·
4, 8, 30	ἑπόμενον ἐν τῷ κατάντει ἦν,	ὁ	δὲ Ἀναξίβιος ἄρτι κατέβαινε σὺν
4, 7, 1	τῶν σπονδῶν καθάπερ τῷ πατρί.	ὁ	δὲ ἀπεκρίνατο καὶ μάλα κατὰ
4, 1, 30	ἀναβὰς ἐπὶ τὸν ἵππον ἀπῄει,	ὁ	δὲ ἐκ τῆς Παραπίτας υἱὸς
4, 8, 10	περιβαλλομένους ἐλαύνειν ὅ τι δύναιντο.	ὁ	δὲ Θίβρων ἐτύγχανεν ἐξ ἀρίστου
4, 5, 10	ὁπλίτας οὐ πόρρω τῆς πόλεως,	ὁ	δὲ Ἰφικράτης λαβὼν τοὺς πελταστὰς
4, 5, 10	καὶ ὁ μέν τις ἐτέτρωτο,	ὁ	δὲ καὶ ἐπεπτώκει, τούτους μὲν
4, 4, 10	γῆν τὰ τείχη τῶν πολεμίων,	ὁ	δὲ κατὰ θάλατταν τὰς ναῦς
4, 5, 10	τῆς μόρας τῇ ἀληθεία ἐσώθησαν·	ὁ	δὲ πολέμαρχος ἐκέλευσε τὰ δέκα
4, 1, 30	ἐν πόᾳ τινὶ κατακείμενοι ἀνέμενον·	ὁ	δὲ Φαρνάβαζος ἧκεν ἔχων στολὴν
4, 3, 1	ὡς τάχιστα πύθοιντο; Ἀπεκρίνατο δὴ	ὁ	Δερκυλίδας· Εὐθυμοτέρους γοῦν εἰκὸς ταῦτ᾽
4, 8, 1	τὴν αὑτοῦ ἀρχήν. Καὶ γὰρ	ὁ	Δερκυλίδας, ὅσπερ καὶ πάλαι πολέμιος
4, 8, 20	οἱ Λακεδαιμόνιοι ὡς εἰ μὲν	ὁ	δῆμος κρατήσοι, Ἀθηναίων ἔσται Ῥόδος
4, 4, 1	καὶ οὕτως ἁπλῶς ἀπεδειξάτην ὥστε	ὁ	εἰσελθὼν ἐξήγγειλε πάντα εἶναι ἀδόλως
4, 3, 10	δ᾽ αὐτοῦ ἐπὶ τῇ ἐμβολῇ	ὁ	ἥλιος μηνοειδὴς ἔδοξε φανῆναι, καὶ
4, 1, 20	λέγει πρὸς τὸν Ἡριππίδαν. (Καὶ	ὁ	Ἡριππίδας ἐπιθυμῶν λαμπρόν τι ἐργάσασθαι,
4, 1, 10	ἄλλους. (Προσιόντων δ᾽ εὐθὺς εἶπεν	ὁ	Ἡριππίδας· Τὰ μὲν ἄλλα, ὦ
4, 4, 10	ἀποκτείνοιεν· ἔδωκε γὰρ τότε γε	ὁ	θεὸς αὐτοῖς ἔργον οἷον οὐδ᾽
4, 7, 1	μετὰ δεῖπνον ἤδη γιγνομένων, ἔσεισεν	ὁ	θεός. Καὶ οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι
4, 8, 10	Θερσάνδρου τοῦ αὐλητοῦ. Ἦν γὰρ	ὁ	Θέρσανδρος οὐ μόνον αὐλητὴς ἀγαθός,
4, 4, 10	πολλοὺς αὐτῶν ἀπέκτειναν. Πασίμαχος δὲ	ὁ	ἱππαρμοστής, ἔχων ἱππέας οὐ πολλούς,
4, 5, 10	τῶν Κορινθίων ἄστεως, Καλλίας τε	ὁ	Ἱππονίκου, τῶν Ἀθηναίων ὁπλιτῶν στρατηγῶν,
4, 8, 30	ἀλλήλοις· προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου	ὁ	Ἰφικράτης αἰσθόμενος καὶ Ἀναξίβιον οἰχόμενον
4, 8, 30	περὶ πεντήκοντα. ταῦτα δὲ πράξας	ὁ	Ἰφικράτης ἀνεχώρησε πάλιν εἰς Χερρόνησον.
4, 8, 30	σὺν τοῖς Λακωνικοῖς, ἐν τούτῳ	ὁ	Ἰφικράτης ἐξανίστησι τὴν ἐνέδραν καὶ
4, 8, 30	Προκοννήσου, ἀμελέστερον ἐπορεύετο. (Ὅμως δὲ	ὁ	Ἰφικράτης, ἕως μὲν ἐν τῷ
4, 8, 1	ἔπλευσεν ὁ Φαρνάβαζός τε καὶ	ὁ	Κόνων μετ᾽ αὐτοῦ διὰ νήσων
4, 8, 1	ἔπεμπον τῷ Φαρναβάζῳ. Καὶ γὰρ	ὁ	Κόνων τὸν Φαρνάβαζον ἐδίδασκεν ὡς
4, 8, 10	Ἄργους. (Ἐπεὶ δ᾽ ἐκεῖ ἦσαν,	ὁ	μὲν Ἀνταλκίδας ἔλεγε πρὸς τὸν
4, 8, 1	ἅτε ἀπροσδοκήτως αὐτοῖς ἐμβαλών. ~(Καὶ	ὁ	μὲν δὴ κατὰ γῆν πόλεμος
4, 3, 10	ἐν τοῖς σκευοφόροις εἴησαν. καὶ	ὁ	μὲν εὐθὺς ἐξελίξας τὴν φάλαγγα
4, 8, 20	τὰ ὅρια. Μάχης δὲ γενομένης	ὁ	μὲν Θηρίμαχος αὐτοῦ ἀποθνῄσκει, τῶν
4, 5, 10	(Γνόντες δὲ ταῦτα ἐξάγουσι. Καὶ	ὁ	μὲν Καλλίας παρέταξε τοὺς ὁπλίτας
4, 4, 10	τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὧν ἔτεκεν	ὁ	μὲν κατὰ γῆν τὰ τείχη
4, 3, 10	τούτου μεταβαλὼν ἔλεγεν ὡς ἀγγέλλοιτο	ὁ	μὲν Πείσανδρος τετελευτηκώς, νικῴη δὲ
4, 5, 10	ἢ τριάκοντα σταδίους τοῦ Σικυῶνος,	ὁ	μὲν πολέμαρχος σὺν τοῖς ὁπλίταις
4, 5, 1	καὶ ταύτην μὲν τὴν νύκτα	ὁ	μὲν πρὸς ταῖς θέρμαις ἐστρατοπεδεύετο,
4, 5, 10	δὲ Λακεδαιμόνιοι ἐπεὶ ἠκοντίζοντο καὶ	ὁ	μέν τις ἐτέτρωτο, ὁ δὲ
4, 1, 30	λεχθέντων διέλυσε τὴν σύνοδον. Καὶ	ὁ	μὲν Φαρνάβαζος ἀναβὰς ἐπὶ τὸν
4, 5, 1	εἰς Ἰσθμόν· καὶ γὰρ ἦν	ὁ	μὴν ἐν ᾧ Ἴσθμια γίγνεται,
4, 3, 10	εἶεν Λακεδαιμόνιοι τῇ ναυμαχίᾳ καὶ	ὁ	ναύαρχος Πείσανδρος τεθναίη. Ἐλέγετο δὲ
4, 5, 1	ἀρχῆς. φανερὸς δὲ ἐγένετο καὶ	ὁ	νεὼς τοῦ Ποσειδῶνος ταύτῃ τῇ
4, 1, 10	σὸν οἶκον προπέμψειαν ἄν; ~Καὶ	ὁ	Ὄτυς ἐπήρετο· Δοκοῦντα δ᾽ ἔφη,
4, 1, 1	καλλίονα εἶναι. (Νὴ Δί᾽ ἔφη	ὁ	Ὄτυς, καλὴ γάρ ἐστι. Καὶ
4, 1, 10	Ἀλλὰ ναὶ μὰ Δί᾽ ἔφη	ὁ	Ὄτυς, κατὰ θάλατταν ἤδη ἂν
4, 1, 30	ἀντέδωκεν αὐτῷ. Τότε μὲν οὖν	ὁ	παῖς ἀναπηδήσας ἐπὶ τὸν ἵππον
4, 4, 10	ἐφοβοῦντο. ἔνθα δὴ λέγεται εἰπὼν	ὁ	Πασίμαχος· Ναὶ τὼ σιώ, ὦ
4, 1, 30	τὰ θηρία. ἃ δέ μοι	ὁ	πατὴρ καὶ οἰκήματα καλὰ καὶ
4, 5, 10	δὲ κακῶς ἔπασχον, πάλιν ἐκέλευσεν	ὁ	πολέμαρχος διώκειν τὰ πεντεκαίδεκα ἀφ᾽
4, 3, 20	ἐλάττω ἑκατὸν ταλάντων· Γῦλις δὲ	ὁ	πολέμαρχος ἔχων τὸ στράτευμα ἀπεχώρησεν
4, 3, 20	βελῶν, ἐνταῦθα ἀποθνῄσκουσι Γῦλίς τε	ὁ	πολέμαρχος καὶ τῶν παραστατῶν Πελλῆς,
4, 4, 1	τροπαῖον ἕστηκεν, οὕτω δὴ ἔχων	ὁ	Πραξίτας ἔρχεται τήν τε μόραν
4, 1, 1	Ὄτυ, ποίου τινὸς γένους ἐστὶν	ὁ	Σπιθριδάτης; Ὁ δ᾽ εἶπεν ὅτι
4, 1, 20	τρίτῃ ἢ τετάρτῃ ἡμέρᾳ αἰσθάνεται	ὁ	Σπιθριδάτης τὸν Φαρνάβαζον ἐν Καυῇ
4, 1, 20	ἀπήγαγον οἵ τε Παφλαγόνες καὶ	ὁ	Σπιθριδάτης, ὑποστήσας Ἡριππίδας ταξιάρχους καὶ
4, 8, 10	(Προϊόντος δὲ τοῦ χρόνου κατανοήσας	ὁ	Στρούθας ὅτι Θίβρων βοηθοίη ἑκάστοτε
4, 8, 20	Βυζαντίους· ὥστε οὐκ ἀχθεινῶς ἑώρα	ὁ	τῶν Βυζαντίων δῆμος Ἀθηναίους ὅτι
4, 1, 30	πάμπαν εὐδαίμων εἶναι; (Οὐκοῦν, ἔφη	ὁ	Φαρνάβαζος, ἁπλῶς ὑμῖν ἀποκρίνομαι ἅπερ
4, 8, 1	συσταῖεν. (Ταῦτα μὲν οὖν ἐπείθετο	ὁ	Φαρνάβαζος. ἀποβὰς δ᾽ εἰς Ἔφεσον
4, 1, 30	Μετὰ δὲ τοῦτο ἤρξατο λόγου	ὁ	Φαρνάβαζος· καὶ γὰρ ἦν πρεσβύτερος·
4, 1, 10	στρατιωτῶν τὰ ἐπιτήδεια, ἐπέτυχεν αὐτοῖς	ὁ	Φαρνάβαζος κατὰ τὸ πεδίον ἐσπαρμένοις,
4, 8, 10	οἱ μέντοι Κορίνθιοι ἀφ᾽ ὧν	ὁ	Φαρνάβαζος κατέλιπε χρημάτων ναῦς πληρώσαντες
4, 8, 1	συμπληρώσας καὶ ξενικὸν προσμισθωσάμενος ἔπλευσεν	ὁ	Φαρνάβαζός τε καὶ ὁ Κόνων
4, 3, 1	τοὺς ἵππους ἡλίσκοντο. (Πολύχαρμος μέντοι	ὁ	Φαρσάλιος ἱππαρχῶν ἀνέστρεψέ τε καὶ
4, 7, 1	Ἀργείων, ὅτι οὐχ ὁπότε καθήκοι	ὁ	χρόνος, ἀλλ᾽ ὁπότε ἐμβάλλειν μέλλοιεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/03/2007