Livre, Chap. |
[3, 30] |
πρὶν
ἐκπύστους
γενέσθαι,
ὥσπερ
ἔχομεν.
|
κατὰ |
γὰρ
τὸ
εἰκὸς
ἀνδρῶν
νεωστὶ |
[3, 51] |
τὸ
ἐκ
τῆς
ἠπείρου,
ᾗ
|
κατὰ |
γέφυραν
διὰ
τενάγους
ἐπιβοήθεια
ἦν |
[3, 91] |
ἀπὸ
σημείου
ἐς
τὸ
αὐτὸ
|
κατὰ |
γῆν
ἀπήντων.
καὶ
στρατοπεδευσάμενοι
ταύτην |
[3, 18] |
ἐπὶ
Μήθυμναν
ὡς
προδιδομένην
ἐστράτευσαν
|
κατὰ |
γῆν
αὐτοί
τε
καὶ
οἱ |
[3, 95] |
μετὰ
τῶν
Αἰτωλῶν
δύνασθαι
ἂν
|
κατὰ |
γῆν
ἐλθεῖν
ἐπὶ
Βοιωτοὺς
διὰ |
[3, 7] |
τὸν
Ἀχελῷον
ἔπλευσε
καὶ
ὁ
|
κατὰ |
γῆν
στρατὸς
ἐδῄου
τὴν
χώραν. |
[3, 62] |
κατ᾿
ὀλιγαρχίαν
ἰσόνομον
πολιτεύουσα
οὔτε
|
κατὰ |
δημοκρατίαν·
ὅπερ
δέ
ἐστι
νόμοις |
[3, 58] |
ταφέντας
ἐν
τῇ
ἡμετέρᾳ
ἐτιμῶμεν
|
κατὰ |
ἔτος
ἕκαστον
δημοσίᾳ
ἐσθήμασί
τε |
[3, 39] |
οἵτινες
ἔχοντες
μετὰ
τειχῶν
καὶ
|
κατὰ |
θάλασσαν
μόνον
φοβούμενοι
τοὺς
ἡμετέρους |
[3, 92] |
τε
παρεσκευάζοντο,
καὶ
εἶρξαν
τὸ
|
κατὰ |
Θερμοπύλας
κατ᾿
αὐτὸ
τὸ
στενόν, |
[3, 78] |
ἐφ᾿
ἑαυτοὺς
τεταγμέναις,
προσβαλόντες
δὲ
|
κατὰ |
κέρας
καταδύουσι
μίαν
ναῦν.
καὶ |
[3, 97] |
μάλιστα)
ἐχώρει
ἐπὶ
Αἰγιτίου,
καὶ
|
κατὰ |
κράτος
αἱρεῖ
ἐπιών.
ὑπέφευγον
γὰρ |
[3, 103] |
Ἑλλήνων
ξυμμάχων
καὶ
ὅσοι
Σικελῶν
|
κατὰ |
κράτος
ἀρχόμενοι
ὑπὸ
Συρακοσίων
καὶ |
[3, 18] |
ἐγκατῳκοδόμηται.
καὶ
ἡ
μὲν
Μυτιλήνη
|
κατὰ |
κράτος
ἤδη
ἀμφοτέρωθεν
καὶ
ἐκ |
[3, 94] |
Αἰτωλῶν
καὶ
μάχιμον,
οἰκοῦν
δὲ
|
κατὰ |
κώμας
ἀτειχίστους,
καὶ
ταύτας
διὰ |
[3, 50] |
ὑπήκουον
ὕστερον
Ἀθηναίων.
τὰ
μὲν
|
κατὰ |
Λέσβον
οὕτως
ἐγένετο.
~Ἐν
δὲ |
[3, 39] |
ὕβριν
τρέπειν·
τὰ
δὲ
πολλὰ
|
κατὰ |
λόγον
τοῖς
ἀνθρώποις
εὐτυχοῦντα
ἀσφαλέστερα |
[3, 30] |
ἐχόντων
πολὺ
τὸ
ἀφύλακτον
εὑρήσομεν,
|
κατὰ |
μὲν
θάλασσαν
καὶ
πάνυ,
ᾗ |
[3, 49] |
καὶ
οἱ
μὲν
ὕπνον
ᾑροῦντο
|
κατὰ |
μέρος,
οἱ
δὲ
ἤλαυνον.
κατὰ |
[3, 78] |
ἁθρόαις
μὲν
οὐ
προσέπιπτον
οὐδὲ
|
κατὰ |
μέσον
ταῖς
ἐφ᾿
ἑαυτοὺς
τεταγμέναις, |
[3, 107] |
εὐώνυμον
καὶ
οἱ
μετ᾿
αὐτοῦ,
|
κατὰ |
Μεσσηνίους
καὶ
Δημοσθένη.
~ὡς
δ᾿ |
[3, 66] |
χερσὶν
ἀπεκτείνατε,
οὐχ
ὁμοίως
ἀλγοῦμεν
|
(κατὰ |
νόμον
γὰρ
δή
τινα
ἔπασχον) |
[3, 107] |
τῇ
ξυνόδῳ
αὐτῇ
ἐξαναστάντες
οὗτοι
|
κατὰ |
νώτου
γίγνωνται.
ἐπεὶ
δὲ
παρεσκεύαστο |
[3, 108] |
τῆς
ἐνέδρας
Ἀκαρνᾶνες
ἐπιγενόμενοι
αὐτοῖς
|
κατὰ |
νώτου
προσπίπτουσί
τε
καὶ
τρέπουσιν, |
[3, 27] |
οὔτε
ἠκροῶντο
ἔτι
τῶν
ἀρχόντων,
|
κατὰ |
ξυλλόγους
τε
γιγνόμενοι
ἢ
τὸν |
[3, 22] |
νεκα
τῆς
πρὸς
τὸν
πηλόν.
|
κατὰ |
οὖν
μεταπύργιον
προσέμισγον
πρὸς
τὰς |
[3, 68] |
ὠφελίμους
εἶναι.
καὶ
τὰ
μὲν
|
κατὰ |
Πλάταιαν
ἔτει
τρίτῳ
καὶ
ἐνενηκοστῷ |
[3, 32] |
τῇ
Τηίων
τοὺς
αἰχμαλώτους
οὓς
|
κατὰ |
πλοῦν
εἰλήφει
ἀπέσφαξε
τοὺς
πολλούς. |
[3, 98] |
μὲν
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
τροπῇ
|
κατὰ |
πόδας
αἱροῦντες
ἄνθρωποι
ποδώκεις
καὶ |
[3, 16] |
πέμψουσιν
ἐς
τὴν
Λέσβον,
καὶ
|
κατὰ |
πόλεις
ἐπήγγελλον
τεσσαράκοντα
νεῶν
πλῆθος |
[3, 1] |
τὰ
σιτία
ἀνεχώρησαν
καὶ
διελύθησαν
|
κατὰ |
πόλεις.
~Μετὰ
δὲ
τὴν
ἐσβολὴν |
[3, 26] |
ὁ
σῖτος,
ἀνεχώρησαν
καὶ
διελύθησαν
|
κατὰ |
πόλεις.
~Οἱ
δὲ
Μυτιληναῖοι
ἐν |
[3, 49] |
καὶ
τριήρη
εὐθὺς
ἄλλην
ἀπέστελλον
|
κατὰ |
σπουδήν,
ὅπως
μὴ
φθασάσης
τῆς |
[3, 68] |
μέν
τινα
{Θηβαῖοι}
Μεγαρέων
ἀνδράσι
|
κατὰ |
στάσιν
ἐκπεπτωκόσι
καὶ
ὅσοι
τὰ |
[3, 62] |
πειρωμένων
ὑφ᾿
αὑτοῖς
ποιεῖσθαι
καὶ
|
κατὰ |
στάσιν
ἤδη
ἐχόντων
αὐτῆς
τὰ |
[3, 34] |
ὑπὸ
Ἰταμάνους
καὶ
τῶν
βαρβάρων
|
κατὰ |
στάσιν
ἰδίαν
ἐπαχθέντων·
ἑάλω
δὲ |
[3, 2] |
καὶ
αὐτῶν
Μυτιληναίων
ἰδίᾳ
ἄνδρες
|
κατὰ |
στάσιν,
πρόξενοι
Ἀθηναίων,
μηνυταὶ
γίγνονται |
[3, 82] |
καὶ
ἐπέπεσε
πολλὰ
καὶ
χαλεπὰ
|
κατὰ |
στάσιν
ταῖς
πόλεσι,
γιγνόμενα
μὲν |
[3, 70] |
Κερκυραῖοι
Ἀθηναίοις
μὲν
ξύμμαχοι
εἶναι
|
κατὰ |
τὰ
ξυγκείμενα,
Πελοποννησίοις
δὲ
φίλοι |
[3, 112] |
αὐτοῦ
διέφθειραν,
οἱ
δὲ
λοιποὶ
|
κατὰ |
τὰ
ὄρη
ἐς
φυγὴν
ὥρμησαν. |
[3, 66] |
οὐδένα,
προείπομέν
τε
τὸν
βουλόμενον
|
κατὰ |
τὰ
τῶν
πάντων
Βοιωτῶν
πάτρια |
[3, 68] |
ἄλλον
χρόνον
ἠξίουν
δῆθεν
αὐτοὺς
|
κατὰ |
τὰς
παλαιὰς
Παυσανίου
μετὰ
τὸν |
[3, 114] |
σκύλων
τοῖς
Ἀθηναίοις
τὰ
ἄλλα
|
κατὰ |
τὰς
πόλεις
διείλοντο.
καὶ
τὰ |
[3, 109] |
ὅσοι
αὐτῶν
ἦσαν
ἀξιολογώτατοι
ἀποχωρεῖν
|
κατὰ |
τάχος,
βουλόμενος
ψιλῶσαι
τοὺς
Ἀμπρακιώτας |
[3, 81] |
οὖν
Πελοποννήσιοι
τῆς
νυκτὸς
εὐθὺς
|
κατὰ |
τάχος
ἐκομίζοντο
ἐπ᾿
οἴκου
παρὰ |
[3, 15] |
ἐσβολὴν
τοῖς
τε
ξυμμάχοις
παροῦσι
|
κατὰ |
τάχος
ἔφραζον
ἰέναι
ἐς
τὸν |
[3, 106] |
ἄραντες
ἐκ
τοῦ
Προσχίου
ἐβοήθουν
|
κατὰ |
τάχος,
καὶ
διαβάντες
τὸν
Ἀχελῷον |
[3, 33] |
τῆς
Ἐφέσου
ὁ
Ἀλκίδας
ἔπλει
|
κατὰ |
τάχος
καὶ
φυγὴν
ἐποιεῖτο·
ὤφθη |
[3, 36] |
ὡς
Πάχητα
ἄγγελον
τῶν
δεδογμένων,
|
κατὰ |
τάχος
κελεύοντες
διαχρήσασθαι
Μυτιληναίους.
καὶ |
[3, 18] |
πολλοὶ
καὶ
ἀνεχώρησαν
οἱ
λοιποὶ
|
κατὰ |
τάχος.
οἱ
δὲ
Ἀθηναῖοι
πυνθανόμενοι |
[3, 95] |
ἐς
Φωκέας,
οἳ
προθύμως
ἐδόκουν
|
κατὰ |
τὴν
Ἀθηναίων
αἰεί
ποτε
φιλίαν |
[3, 85] |
δεήσεται
αὐτῶν.
~Οἱ
μὲν
οὖν
|
κατὰ |
τὴν
πόλιν
Κερκυραῖοι
τοιαύταις
ὀργαῖς |
[3, 110] |
τοὺς
ἐκ
τῆς
πόλεως
πανδημεὶ
|
κατὰ |
τὴν
πρώτην
ἐκ
τῶν
Ὀλπῶν |
[3, 88] |
κεῖνται
δὲ
αἱ
νῆσοι
αὗται
|
κατὰ |
τὴν
Σικελῶν
καὶ
Μεσσηνίων
γῆν, |
[3, 108] |
οἱ
δὲ
Ἀμπρακιῶται
καὶ
οἱ
|
κατὰ |
τὸ
δεξιὸν
κέρας
ἐνίκων
τὸ |
[3, 86] |
μὲν
Συρακοσίων
ἦσαν,
Ῥηγῖνοι
δὲ
|
κατὰ |
τὸ
ξυγγενὲς
Λεοντίνων.
ἐς
οὖν |
[3, 3] |
αἳ
ἔτυχον
βοηθοὶ
παρὰ
σφᾶς
|
κατὰ |
τὸ
ξυμμαχικὸν
παροῦσαι,
κατέσχον
οἱ |
[3, 107] |
ψιλοὺς
ξυναμφοτέρους
ἐς
τετρακοσίους,
ὅπως
|
κατὰ |
τὸ
ὑπερέχον
τῶν
ἐναντίων
ἐν |
[3, 29] |
αὐτὴν
τὴν
Πελοπόννησον
ἐνδιέτριψαν
καὶ
|
κατὰ |
τὸν
ἄλλον
πλοῦν
σχολαῖοι
κομισθέντες |
[3, 18] |
δὴ
πλεῖσται
ἐπληρώθησαν.
~Μυτιληναῖοι
δὲ
|
κατὰ |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
ὃν
οἱ |
[3, 7] |
Οἰνιάδας,
καὶ
ταῖς
τε
ναυσὶ
|
κατὰ |
τὸν
Ἀχελῷον
ἔπλευσε
καὶ
ὁ |
[3, 103] |
τὴν
Λοκρίδα
ἀποβάσεις
τινὰς
ποιησάμενοι
|
κατὰ |
τὸν
Καϊκῖνον
ποταμὸν
τοὺς
προσβοηθοῦντας |
[3, 56] |
προσέτι
ἱερομηνίᾳ
ὀρθῶς
τε
ἐτιμωρησάμεθα
|
κατὰ |
τὸν
πᾶσι
νόμον
καθεστῶτα,
τὸν |
[3, 113] |
ἴσαις
ἡμέραις
μέγιστον
δὴ
τῶν
|
κατὰ |
τὸν
πόλεμον
τόνδε
ἐγένετο.
καὶ |
[3, 116] |
ὑπὸ
Ἑλλήνων
οἰκεῖται.
ταῦτα
μὲν
|
κατὰ |
τὸν
χειμῶνα
τοῦτον
ἐγένετο,
καὶ |
[3, 17] |
ἐπειδὴ
καὶ
ἐκείνους
εἶδον.
~{καὶ
|
κατὰ |
τὸν
χρόνον
τοῦτον
ὃν
αἱ |
[3, 94] |
πολεμίας
ἀπαλλαγῆναι.
Δημοσθένης
δ᾿
ἀναπείθεται
|
κατὰ |
τὸν
χρόνον
τοῦτον
ὑπὸ
Μεσσηνίων |
[3, 34] |
καὶ
ὕστερον
Ἀθηναῖοι
οἰκιστὰς
πέμψαντες
|
κατὰ |
τοὺς
ἑαυτῶν
νόμους
κατῴκισαν
τὸ |
[3, 89] |
ᾗ
ἰσχυρότατος
ὁ
σεισμὸς
ἐγένετο,
|
κατὰ |
τοῦτο
ἀποστέλλειν
τε
τὴν
θάλασσαν |
[3, 49] |
κατὰ
μέρος,
οἱ
δὲ
ἤλαυνον.
|
κατὰ |
τύχην
δὲ
πνεύματος
οὐδενὸς
ἐναντιωθέντος |
[3, 25] |
Πύρραν
καὶ
ἐξ
αὐτῆς
πεζῇ
|
κατὰ |
χαράδραν
τινά,
ᾗ
ὑπερβατὸν
ἦν |
[3, 104] |
χειμῶνος
καὶ
Δῆλον
ἐκάθηραν
Ἀθηναῖοι
|
κατὰ |
χρησμὸν
δή
τινα.
ἐκάθηρε
μὲν |
[3, 24] |
ἐλήφθη.
οἱ
μὲν
οὖν
Πελοποννήσιοι
|
κατὰ |
χώραν
ἐγένοντο
τῆς
βοηθείας
παυσάμενοι· |
[3, 22] |
νοῦν
ἔχοιεν.
ἐθορυβοῦντο
μὲν
οὖν
|
κατὰ |
χώραν
μένοντες,
βοηθεῖν
δὲ
οὐδεὶς |