Livre, Chap.
[3, 37]	ἀμαθέστεροι μὲν τῶν νόμων ἀξιοῦσιν	εἶναι,	ἀδυνατώτεροι δὲ τοῦ καλῶς εἰπόντος
[3, 39]	νῦν πάλιν ἐν τῇ πόλει	εἶναι·	ἀλλὰ τὸν μετὰ τῶν ὀλίγων
[3, 56]	καθεστῶτα, τὸν ἐπιόντα πολέμιον ὅσιον	εἶναι	ἀμύνεσθαι, καὶ νῦν οὐκ ἂν
[3, 82]	ἀλλοτριώτερον ἐγένετο διὰ τὸ ἑτοιμότερον	εἶναι	ἀπροφασίστως τολμᾶν· οὐ γὰρ μετὰ
[3, 12]	τοῦ ἐπιχειρεῖν καὶ ἐφ᾿ ἡμῖν	εἶναι	δεῖ τὸ προαμύνασθαι. ~Τοιαύτας ἔχοντες
[3, 9]	ἦν. μηδέ τῳ χείρους δόξωμεν	εἶναι	εἰ ἐν τῇ εἰρήνῃ τιμώμενοι
[3, 53]	γὰρ ἀγῶνα περὶ τῶν δεινοτάτων	εἶναι	εἰκότως ὑποπτεύομεν καὶ ὑμᾶς μὴ
[3, 53]	καθεστῶτες ἀναγκαζόμεθα καὶ ἀσφαλέστερον δοκεῖ	εἶναι	εἰπόντας τι κινδυνεύειν· καὶ γὰρ
[3, 12]	ἐκ τοῦ ὁμοίου ἐπ᾿ ἐκείνοις	εἶναι;	ἐπ᾿ ἐκείνοις δὲ ὄντος αἰεὶ
[3, 3]	νέμοντες τῷ μὴ βούλεσθαι ἀληθῆ	εἶναι·	ἐπειδὴ μέντοι καὶ πέμψαντες πρέσβεις
[3, 3]	πανδημεὶ Μυτιληναῖοι ἑορτάζουσι, καὶ ἐλπίδα	εἶναι	ἐπειχθέντας ἐπιπεσεῖν ἄφνω, καὶ ἢν
[3, 81]	σφῶν αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς δοκοῦντας	εἶναι	ἐφόνευον, τὴν μὲν αἰτίαν ἐπιφέροντες
[3, 42]	μὴ πείσας ἀξυνετώτερος ἂν δόξας	εἶναι	ἢ ἀδικώτερος ἀπεχώρει· ἀδικίας δ᾿
[3, 22]	ἄλλο τι νομίσαντες τὸ γιγνόμενον	εἶναι	ἢ τὸ ὄν, πρὶν σφῶν
[3, 112]	πολὺ μᾶλλον νομίσασι τοὺς ἑαυτῶν	εἶναι·	καὶ γὰρ τοὺς Μεσσηνίους πρώτους
[3, 42]	ἡγεῖται περὶ τοῦ μέλλοντος δυνατὸν	εἶναι	καὶ μὴ ἐμφανοῦς φράσαι, διαφέρει
[3, 48]	~Ὑμεῖς δὲ γνόντες ἀμείνω τάδε	εἶναι	καὶ μήτε οἴκτῳ πλέον νείμαντες
[3, 68]	αὐτοὺς ἄρτι τότε καθιστάμενον ὠφελίμους	εἶναι.	καὶ τὰ μὲν κατὰ Πλάταιαν
[3, 67]	ὥσπερ οἵδε, τὰ ἐναντία ἐπίχαρτοι	εἶναι.	καὶ τὴν νῦν ἐρημίαν δι᾿
[3, 113]	ἀλλ᾿ ᾤετο τῶν μετὰ σφῶν	εἶναι.	καί τις αὐτὸν ἤρετο ὅτι
[3, 68]	τοῦ περιτειχίζεσθαι προείχοντο αὐτοῖς, κοινοὺς	εἶναι	κατ᾿ ἐκεῖνα, ὡς οὐκ ἐδέξαντο,
[3, 70]	ἐψηφίσαντο Κερκυραῖοι Ἀθηναίοις μὲν ξύμμαχοι	εἶναι	κατὰ τὰ ξυγκείμενα, Πελοποννησίοις δὲ
[3, 3]	ἀκμάζοντος) μέγα μὲν ἔργον ἡγοῦντο	εἶναι	Λέσβον προσπολεμώσασθαι ναυτικὸν ἔχουσαν καὶ
[3, 95]	καὶ ὁμόσκευοι μεγάλη ὠφελία ἐδόκουν	εἶναι	ξυστρατεύοντες μάχης τε ἐμπειρίᾳ τῆς
[3, 87]	ἔτη, ὥστε Ἀθηναίους γε μὴ	εἶναι	ὅτι μᾶλλον τούτου ἐπίεσε καὶ
[3, 31]	τὴν Ἰωνίαν ἀποστήσωσιν (ἐλπίδα δ᾿	εἶναι·	οὐδενὶ γὰρ ἀκουσίως ἀφῖχθαι) καὶ
[3, 21]	τὸ ἔξω, ὥστε πάροδον μὴ	εἶναι	παρὰ πύργον, ἀλλὰ δι᾿ αὐτῶν
[3, 57]	Ἑλλάδος ἀνατεθῆναι. δεινὸν δὲ δόξει	εἶναι	Πλάταιαν Λακεδαιμονίους πορθῆσαι, καὶ τοὺς
[3, 55]	παλαιὰ καὶ μέγιστα τοιοῦτοι ἠξιώσαμεν	εἶναι,	πολέμιοι δὲ ἐγενόμεθα ὕστερον. ὑμεῖς
[3, 56]	εἰ νῦν ὑμῖν ὠφέλιμοι δοκοῦσιν	εἶναι,	πολὺ καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ
[3, 9]	ἐν ἡδονῇ ἔχουσι, νομίζοντες δὲ	εἶναι	προδότας τῶν πρὸ τοῦ φίλων
[3, 112]	ἐν τῷ αὐτίκα φόβῳ κρεῖσσον	εἶναι	σφίσιν ὑπὸ τῶν ἐν ταῖς
[3, 38]	προεπαινέσαι, καὶ προαισθέσθαι τε πρόθυμοι	εἶναι	τὰ λεγόμενα καὶ προνοῆσαι βραδεῖς
[3, 42]	δὲ δύο τὰ ἐναντιώτατα εὐβουλίᾳ	εἶναι,	τάχος τε καὶ ὀργήν, ὧν
[3, 35]	τις ἄλλος αὐτῷ αἴτιος ἐδόκει	εἶναι	τῆς ἀποστάσεως· ἀποπέμπει δὲ καὶ
[3, 30]	κίνδυνον, νομίσαντες οὐκ ἄλλο τι	εἶναι	τὸ κενὸν τοῦ πολέμου ἢ
[3, 94]	τὸ γὰρ ἔθνος μέγα μὲν	εἶναι	τὸ τῶν Αἰτωλῶν καὶ μάχιμον,
[3, 67]	χρὴ τοῖς μὲν ἀδικουμένοις ἐπικούρους	εἶναι,	τοῖς δὲ αἰσχρόν τι δρῶσι
[3, 113]	τεθνᾶσιν, οἰόμενος αὖ ὁ ἐρωτῶν	εἶναι	τὸν κήρυκα ἀπὸ τῶν ἐν
[3, 51]	τοῦ Βουδόρου καὶ τῆς Σαλαμῖνος	εἶναι,	τούς τε Πελοποννησίους, ὅπως μὴ
[3, 43]	τοῦ εὐθέος λεγόμενα μηδὲν ἀνυποπτότερα	εἶναι	τῶν κακῶν, ὥστε δεῖν ὁμοίως
[3, 53]	προκαταγνόντες ἡμῶν τὰς ἀρετὰς ἥσσους	εἶναι	τῶν ὑμετέρων ἔγκλημα αὐτὸ ποιῆτε,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/05/2006