[1,32] λβʹ. Περὶ τῆς τοῦ μακαρίου Κωνσταντίνου τοῦ βασιλέως διαθήκης. Ἐνιαυτοῦ δὲ ἄλλου καὶ μηνῶν διεληλυθότων ὀλίγων, ἐν Νικομηδείᾳ τῆς Βιθυνίας διάγων ἠρρώστησε. Τὸ δὲ τῆς ἀνθρωπίνης βιότητος ἄδηλον ἐπιστάμενος, τοῦ θείου βαπτίσματος τὸ δῶρον ἐδέξατο. Ἀνεβάλλετο δὲ μέχρι τοῦδε τοῦ χρόνου, ἐν Ἰορδάνῃ τῷ ποταμῷ τούτου τυχεῖν ἱμειρόμενος. Οὗτος τοὺς μὲν τρεῖς παῖδας κληρονόμους τῆς βασιλείας κατέλιπε, Κωνσταντῖνον καὶ Κωνστάντιον καὶ Κώνσταντα τὸν νεώτατον. Εἰς δὲ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ἐπανελθεῖν τὸν μέγαν προσέταξεν Ἀθανάσιον, καὶ ταῦτα Εὐσεβίου παρόντος καὶ τἀναντία πείθειν ἐπιχειροῦντος.

[1,32] CHAPITRE XXXII. Testament de Constantin. ETANT un an et quelques mois depuis à Nicomédie, il y fut attaqué d'une maladie, et ayant fait réflexion sur l'incertitude de la vie, il reçut le saint baptême qu'il avait différé jusqu'alors de recevoir, à dessein de le recevoir dans le Jourdain. Il laissa trois héritiers de l'Empire : Constantin, Constance, et Constant. Il commanda qu'Athanase retournât à Alexandrie, et le commanda en présence d'Eusèbe, qui fit tout ce qu'il pût pour l'en détourner.