>

Livre, Chap.
[16, 22]	πάλαι καὶ νῦν· ὁποτέραν δ´	ἄν	τις εἴποι μητρόπολιν Φοινίκων ἔρις
[16, 36]	τὸ χωρίον οὐδ´ ὑπὲρ οὗ	ἄν	τις ἐσπουδασμένως μαχέσαιτο· ἔστι γὰρ
[16, 13]	ὑπολαμβάνουσιν εἰς ἀγγεῖα παρεσκευασμένα ὅσον	ἂν	δέῃ, καὶ πορθμεύουσιν εἰς τὴν
[16, 35]	ὄντων φύσιν. τούτου δὴ τίς	ἂν	εἰκόνα πλάττειν θαρρήσειε νοῦν ἔχων
[16, 31]	ῥῖνας ἐνταῦθα κατῴκιζεν, ὡς οὐκ	ἂν	ἔτι τολμήσοντας κακουργεῖν διὰ τὴν
[16, 42]	τοῦ βάθους μετὰ πομφολύγων ὡς	ἂν	ζέοντος ὕδατος· κυρτουμένη δ´ ἡ
[16, 16]	τὴν κοίλην καλουμένην Συρίαν ὡς	ἂν	παράλληλα, ὅ τε Λίβανος καὶ
[16, 28]	ἐνταῦθα δὲ μυθεύουσί τινες τὴν	Ἀνδρομέδαν	ἐκτεθῆναι τῷ κήτει· ἐν ὕψει
[16, 14]	ἄκοντας· μὴ μέντοι μηδ´ ἐκπλεῖν	ἐᾶν	ἄνευ τοῦ ἐπιτρέψαι βασιλέα. συνέβη
[16, 35]	τινὶ τῶν παρ´ ἡμῖν; ἀλλ´	ἐᾶν	δεῖν πᾶσαν ξοανοποιίαν, τέμενος {δ´}
[16, 31]	ἐν αὐταῖς πλῆθος. ~Μετὰ δὲ	Γάζαν	Ῥαφία, ἐν ᾗ μάχη συνέβη
[16, 16]	ἀπὸ τῆς θαλάττης εἰς τὴν	μεσόγαιαν	ὁμοῦ τι διπλάσιον. διαρρεῖται δὲ
[16, 2]	ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τὴν	Ἰουδαίαν.	ἔνιοι δὲ τὴν Συρίαν ὅλην
[16, 34]	Φοινίκων· τοιοῦτοι γὰρ οἱ τὴν	Γαλιλαίαν	ἔχοντες καὶ τὸν Ἱερικοῦντα καὶ
[16, 40]	τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ ἡ περὶ	Γαλιλαίαν	Σκυθόπολις. ~Ἱερικοῦς δ´ ἐστὶ πεδίον
[16, 2]	Συρίας, ἔπειτα τὴν κοίλην Συρίαν,	τελευταίαν	δ´ ἐν μὲν τῇ παραλίᾳ
[16, 5]	τῷ πατρὶ λαῶν εἰς τὴν	Γορδυαίαν	ἀποικῆσαι, τῶν δ´ ἄλλων τοὺς
[16, 26]	συνιζῆσαν δέξασθαι, τραπομένης δὲ τὴν	ἀρχαίαν	πάλιν ἕδραν ἀπολαβεῖν τὸν τόπον,
[16, 46]	ἐξιδιασθέντων ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων κατὰ	βίαν	ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ τὴν ἱερωσύνην· τῶν
[16, 21]	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ τὴν	Ἀραβίαν	ἀνίσχουσα χώρα κοίλη Συρία καλεῖται,
[16, 14]	πρόνοιαν καὶ φιλοπονίαν πρὸς τὴν	θαλαττουργίαν·	ὁρῶντές τε τοὺς γειτονεύοντας Κίλικας
[16, 25]	Σιδωνίοις εἶναι τὴν ὑαλῖτιν ψάμμον	ἐπιτηδείαν	εἰς χύσιν, οἱ δὲ πᾶσαν
[16, 16]	τι· πολλὴν γὰρ ἐπάρδει καὶ	βαθεῖαν	σφόδρα· τὸν δὲ Λύκον καὶ
[16, 14]	καὶ μάλιστα ἐπανελθόντες εἰς τὴν	οἰκείαν·	ὥστ´ ἐκ τούτου χώραν τε
[16, 8]	ἔτι δὲ πρότερον μετὰ τὴν	Σελεύκειαν	αἱ ἐκβολαὶ τοῦ Ὀρόντου· εἶτα
[16, 7]	θάλαττα ὑπόκειται τῇ Ἀντιοχείᾳ κατὰ	Σελεύκειαν,	πρὸς ᾗ καὶ τὰς ἐκβολὰς
[16, 7]	τὴν θάλατταν καταφέρεται τὴν κατὰ	Σελεύκειαν·	τὸ δ´ ὄνομα τοῦ γεφυρώσαντος
[16, 5]	τῷ Κασίῳ ὄρει τῷ περὶ	Σελεύκειαν.	φασὶ δ´ αὐτὸν ὑπ´ Ἀργείων
[16, 20]	διὰ τὴν ἐκ τῶν στρατιωτῶν	ἀσφάλειαν	τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ τρεφομένων.
[16, 42]	ἀσφάλτου, καὶ παρασκευάζονται πρὸς τὴν	μεταλλείαν	αὐτοῦ, ποιησάμενοι σχεδίας καλαμίνας. ἔστι
[16, 10]	τοιούτων, αἳ συνετέλουν εἰς τὴν	Ἀπάμειαν	ἅπασαι· ἐκεῖνός τε δὴ βασιλεὺς
[16, 10]	μετὰ δυεῖν ταγμάτων ἀποστήσας τὴν	Ἀπάμειαν	διεκαρτέρησε τοσοῦτον χρόνον πολιορκούμενος ὑπὸ
[16, 22]	τε μέγεθος καὶ κατὰ τὴν	ἐπιφάνειαν	καὶ τὴν ἀρχαιότητα ἐκ πολλῶν
[16, 25]	κομισθεῖσαν εἰς Σιδῶνα δὲ τὴν	χωνείαν	δέχεσθαι· τινὲς δὲ καὶ τοῖς
[16, 34]	Ἱερικοῦντα καὶ τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ	Σαμάρειαν,	ἣν Ἡρώδης Σεβαστὴν ἐπωνόμασεν. οὕτω
[16, 23]	πλουσίαν δὲ διὰ τὴν τοιαύτην	ἀνδρείαν.	οὐχ ὑπὸ τῶν βασιλέων δ´
[16, 13]	φασιν, ἐκ Σιδῶνος· τὴν δ´	ὑδρείαν	τὴν μὲν ἐκ τῶν ὀμβρίων
[16, 40]	Λυσιὰς καὶ τὰ περὶ τὴν	Φιλαδέλφειαν	καὶ ἡ περὶ Γαλιλαίαν Σκυθόπολις.
[16, 34]	καὶ τὸν Ἱερικοῦντα καὶ τὴν	Φιλαδέλφειαν	καὶ Σαμάρειαν, ἣν Ἡρώδης Σεβαστὴν
[16, 7]	ἐκ θαλάττης ἐστὶν εἰς τὴν	Ἀντιόχειαν	αὐθημερόν. πρὸς ἕω δ´ ὁ
[16, 7]	διὰ τῆς Ἀπαμέων εἰς τὴν	Ἀντιόχειαν	προελθὼν πλησιάσας τῇ πόλει πρὸς
[16, 35]	ἡμῖν; ἀλλ´ ἐᾶν δεῖν πᾶσαν	ξοανοποιίαν,	τέμενος {δ´} ἀφορίσαντας καὶ σηκὸν
[16, 36]	ὑπισχνούμενος τοιοῦτον σεβασμὸν καὶ τοιαύτην	ἱεροποιίαν	ἥτις οὔτε δαπάναις ὀχλήσει τοὺς
[16, 5]	ἀφανοῦς γενηθείσης, πλανᾶσθαι κατὰ τὴν	Κιλικίαν·	ἐνταῦθα δὲ τῶν σὺν αὐτῷ
[16, 5]	ἄλλους συνακολουθήσαντας εἰς τὴν ἑξῆς	παραλίαν,	ἀπογνόντας τῆς ζητήσεως ἐν τῇ
[16, 44]	ἀνακαλυφθῆναι τὴν πλείστην, καθάπερ τὴν	Θετταλίαν.	~Ἔστι δὲ καὶ ἐν τῇ
[16, 36]	ῥᾳδίως τῶν κύκλῳ διὰ τὴν	ὁμιλίαν	καὶ τὰ προτεινόμενα. ~Οἱ δὲ
[16, 4]	καὶ ἡ κοίλη Συρία, εἰς	μίαν	δ´ ἡ Μεσοποταμία. ἔστι δ´
[16, 10]	τῶν ἡγεμόνων, ἐκπεσὼν εἰς τὴν	Μεσοποταμίαν	ἐμισθοφόρει τότε τῷ Βάσσῳ. ἐντεῦθεν
[16, 24]	ἥκειν εἰς τοὺς Ἕλληνας πεπιστεύκασιν,	ἀστρονομίαν	δὲ καὶ ἀριθμητικὴν παρὰ Φοινίκων·
[16, 24]	δὲ καὶ φιλόσοφοι περί τε	ἀστρονομίαν	καὶ ἀριθμητικήν, ἀπὸ τῆς λογιστικῆς
[16, 20]	διὰ τὴν ἐκ τῶν Ῥωμαίων	εὐνομίαν	καὶ διὰ τὴν ἐκ τῶν
[16, 14]	εὐτυχίᾳ ταύτῃ καὶ πρόνοιαν καὶ	φιλοπονίαν	πρὸς τὴν θαλαττουργίαν· ὁρῶντές τε
[16, 35]	εἰκόνα πλάττειν θαρρήσειε νοῦν ἔχων	ὁμοίαν	τινὶ τῶν παρ´ ἡμῖν; ἀλλ´
[16, 4]	ἐλέγοντο ἀλλήλων ἀδελφαὶ διὰ τὴν	ὁμόνοιαν,	Σελεύκου τοῦ Νικάτορος κτίσματα· ἡ
[16, 14]	δὲ τῇ εὐτυχίᾳ ταύτῃ καὶ	πρόνοιαν	καὶ φιλοπονίαν πρὸς τὴν θαλαττουργίαν·
[16, 22]	εἰς τὴν Λιβύην καὶ τὴν	Ἰβηρίαν	ἀποικίαι μέχρι καὶ ἔξω στηλῶν
[16, 24]	πάσης καὶ τῆς ἄλλης φιλοσοφίας	εὐπορίαν	πολὺ πλείστην λαβεῖν ἔστιν ἐκ
[16, 24]	καθάπερ καὶ τῶν Αἰγυπτίων εὕρεμα	γεωμετρίαν	φασὶν ἀπὸ τῆς χωρομετρίας, ἣν
[16, 22]	οὖν τὴν ἰδίως λεγομένην κοίλην	Συρίαν	ἐπεληλύθαμεν, ἐπὶ τὴν Φοινίκην μέτιμεν.
[16, 8]	τῶν Ἀμανίδων πυλῶν εἰς τὴν	Συρίαν	κείμενον. ὑποπίπτει μὲν οὖν ταῖς
[16, 2]	τὴν Ἰουδαίαν. ἔνιοι δὲ τὴν	Συρίαν	ὅλην εἴς τε Κοιλοσύρους {καὶ
[16, 12]	τὴν Φοινίκην καὶ τὴν κοίλην	Συρίαν.	~Πρόκειται δ´ ἡ Ἄραδος ῥαχιώδους
[16, 2]	τῆς Συρίας, ἔπειτα τὴν κοίλην	Συρίαν,	τελευταίαν δ´ ἐν μὲν τῇ
[16, 16]	τὰ ποιοῦντα τὴν κοίλην καλουμένην	Συρίαν	ὡς ἂν παράλληλα, ὅ τε
[16, 42]	κυρτουμένη δ´ ἡ ἐπιφάνεια λόφου	φαντασίαν	παρέχει· συναναφέρεται δὲ καὶ ἄσβολος
[16, 23]	πόλιν ἡ πολυπληθία τῶν βαφείων,	πλουσίαν	δὲ διὰ τὴν τοιαύτην ἀνδρείαν.
[16, 10]	ὥστ´ οὐ πρότερον εἰς τὴν	ἐξουσίαν	ἧκε πρὶν ἑκὼν ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν
[16, 46]	τὸ μὲν πρῶτον Ἀντωνίου τὴν	ἐξουσίαν	ὕστερον δὲ καὶ Καίσαρος τοῦ
[16, 15]	τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως. ~Μετὰ δὲ	Ὀρθωσίαν	ἐστὶ καὶ τὸν Ἐλεύθερον Τρίπολις
[16, 33]	Ὀρόντην πεντακοσίους εἴκοσιν· εἶτ´ ἐπὶ	Ὀρθωσίαν	χιλίους ἑκατὸν τριάκοντα. ~Τῆς δ´
[16, 10]	οἷς ἐβεβούλητο· καὶ γὰρ τὴν	στρατιὰν	ἀπέτρεφεν ἡ χώρα καὶ συμμάχων
[16, 14]	Μακεδόνες τὰ δὲ νῦν Ῥωμαῖοι	μετέθηκαν	εἰς τὴν παροῦσαν τάξιν. οἱ
[16, 35]	ἄλλων ἄλλους τοὺς εὐονείρους· καὶ	προσδοκᾶν	δεῖν ἀγαθὸν παρὰ τοῦ θεοῦ
[16, 35]	δικαιοσύνης, τοὺς δ´ ἄλλους μὴ	προσδοκᾶν.	~Ἐκεῖνος μὲν οὖν τοιαῦτα λέγων
[16, 8]	Οἰνοπάρας ποταμός, ἐφ´ ᾧ τὸν	Βάλαν	Ἀλέξανδρον μάχῃ νικήσας ὁ φιλομήτωρ
[16, 10]	οἰκῆσαι τῶν στρατευομένων, τὴν δὲ	Πέλλαν	ὥσπερ μητρόπολιν γεγονέναι τῶν Μακεδόνων
[16, 35]	{δ´} ἀφορίσαντας καὶ σηκὸν ἀξιόλογον	τιμᾶν	ἕδους χωρίς. ἐγκοιμᾶσθαι δὲ καὶ
[16, 26]	δ´ ἐν τοῖς κοίλοις τόποις	ἔμειναν	νεκροί· διαδεξαμένη δὲ ἡ ἄμπωτις
[16, 18]	ἄνω μὲν ἐν τῷ ὄρει	Σιννᾶν	καὶ Βορραμὰ καὶ ἄλλα τοιαῦτα
[16, 9]	τὸ ὑπερκείμενον τῆς πόλεως ὄρος	πᾶν	κατάμπελον ἔχουσα μέχρι σχεδόν τι
[16, 42]	καὶ χαλκὸς καὶ ἄργυρος καὶ	πᾶν	τὸ στιλπνὸν μέχρι καὶ χρυσοῦ·
[16, 26]	τραπομένης δὲ τὴν ἀρχαίαν πάλιν	ἕδραν	ἀπολαβεῖν τὸν τόπον, τοτὲ μὲν
[16, 8]	βίας ἡ πόλις. διόπερ καὶ	ἐλευθέραν	αὐτὴν ἔκρινε Πομπήιος ἀποκλείσας Τιγράνην.
[16, 40]	φασι, τηρήσας τὴν τῆς νηστείας	ἡμέραν,	ἡνίκα ἀπείχοντο οἱ Ἰουδαῖοι παντὸς
[16, 43]	κίνησις οὐκ ἔχει τάξιν ἡμῖν	φανεράν,	ὥσπερ καὶ ἄλλων πνευμάτων πολλῶν.
[16, 22]	λαμπραὶ καὶ πάλαι καὶ νῦν·	ὁποτέραν	δ´ ἄν τις εἴποι μητρόπολιν
[16, 35]	ἐνθένδε δυσχεράνας τὰ καθεστῶτα, καὶ	συνεξῆραν	αὐτῷ πολλοὶ τιμῶντες τὸ θεῖον.
[16, 18]	ὑπεραίρουσαν θυρεοῦ. ~Μετὰ δὲ τὸν	Μάκραν	ἐστὶν ὁ Μασσύας ἔχων τινὰ
[16, 32]	λίμνην παράλληλόν πως τῇ θαλάττῃ	μικρὰν	δίοδον ἀπολείπουσαν μεταξὺ μέχρι τοῦ
[16, 17]	ἱππέας ἑκατέρωθεν παραστάντας ἀλλήλους μὴ	καθορᾶν,	χάσμα δὲ ὥστ´ ἔφιππον δέξασθαι,
[16, 36]	τὴν δὲ κύκλῳ χώραν ἔχον	λυπρὰν	καὶ ἄνυδρον, τὴν δ´ ἐντὸς
[16, 3]	ἐν ᾧ τὴν Σελήνην ἐπικληθεῖσαν	Κλεοπάτραν	Τιγράνης ἀνεῖλε, καθείρξας χρόνον τινὰ
[16, 12]	Φοινίκων ἀρχαία κατεσπασμένη. τὴν δὲ	χώραν	Ἀράδιοι κατεκληρούχησαν καὶ τὰ Σίμυρα
[16, 44]	Ἠπειρώτιδι. ~Τοῦ δ´ ἔμπυρον τὴν	χώραν	εἶναι καὶ ἄλλα τεκμήρια φέρουσι
[16, 37]	οἱ μὲν γὰρ ἀφιστάμενοι τὴν	χώραν	ἐκάκουν καὶ αὐτὴν καὶ τὴν
[16, 16]	διπλάσιον. διαρρεῖται δὲ ποταμοῖς ἄρδουσι	χώραν	εὐδαίμονα καὶ πάμφορον, μεγίστῳ δὲ
[16, 36]	μὲν εὔυδρον τὴν δὲ κύκλῳ	χώραν	ἔχον λυπρὰν καὶ ἄνυδρον, τὴν
[16, 14]	τὴν οἰκείαν· ὥστ´ ἐκ τούτου	χώραν	τε ἐκτήσαντο τῆς περαίας πολλήν,
[16, 9]	κάλλιστα ἐκτισμένη καὶ εὐλίμενος πόλις	χώραν	τε ἔχουσα πολύοινον πρὸς τῇ
[16, 35]	παρ´ ἡμῖν; ἀλλ´ ἐᾶν δεῖν	πᾶσαν	ξοανοποιίαν, τέμενος {δ´} ἀφορίσαντας καὶ
[16, 25]	ἐπιτηδείαν εἰς χύσιν, οἱ δὲ	πᾶσαν	πανταχοῦ χεῖσθαί φασιν. ἤκουσα δ´
[16, 14]	καὶ νῦν, καὶ τἆλλα εὐθήνουν.	προσέθεσαν	δὲ τῇ εὐτυχίᾳ ταύτῃ καὶ
[16, 14]	ἐπ´ αὐτοὺς οὐχ οἱ τυχόντες	ἦσαν	ἀλλ´ οἱ τὰ μέγιστα πεπιστευμένοι
[16, 40]	ἑαυτὸν βασιλέα Ἀλέξανδρος· τούτου δ´	ἦσαν	υἱοὶ Ὑρκανός τε καὶ Ἀριστόβουλος·
[16, 26]	ἐπαγαγεῖν τὴν θάλατταν, τὸ δὲ	συνιζῆσαν	δέξασθαι, τραπομένης δὲ τὴν ἀρχαίαν
[16, 23]	οὐχ ὑπὸ τῶν βασιλέων δ´	ἐκρίθησαν	αὐτόνομοι μόνον μικρὰ ἀναλώσαντες, ἀλλὰ
[16, 26]	συνάψαντες πρὸς Σαρπηδόνα τὸν στρατηγὸν	ἐλείφθησαν	ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ τροπῆς
[16, 34]	τῶν νομίμων τῶν αὐτῶν ἐκείνοις	ἐκοινώνησαν·	πρὸς θαλάττῃ δὲ ἡ Σιρβωνὶς
[16, 34]	κατὰ στάσιν δ´ ἐκπεσόντες ἐκεῖθεν	προσεχώρησαν	τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τῶν νομίμων
[16, 12]	κατεσπασμένη. τὴν δὲ χώραν Ἀράδιοι	κατεκληρούχησαν	καὶ τὰ Σίμυρα τὸ ἐφεξῆς
[16, 46]	ταύτης θυγατέρα Βερενίκην· οὐ μέντοι	εὐτύχησαν	οἱ παῖδες, ἀλλ´ ἐν αἰτίαις
[16, 3]	Κομμαγηνῷ, ἐν ᾧ τὴν Σελήνην	ἐπικληθεῖσαν	Κλεοπάτραν Τιγράνης ἀνεῖλε, καθείρξας χρόνον
[16, 25]	μὲν οὖν φασι μὴ χεῖσθαι,	κομισθεῖσαν	εἰς Σιδῶνα δὲ τὴν χωνείαν
[16, 13]	ὥστε πολυορόφους οἰκοῦσι τὰς οἰκίας.	ἔκτισαν	δ´ αὐτὴν φυγάδες, ὥς φασιν,
[16, 32]	πως τῇ θαλάττῃ μικρὰν δίοδον	ἀπολείπουσαν	μεταξὺ μέχρι τοῦ ἐκρήγματος καλουμένου,
[16, 14]	νῦν Ῥωμαῖοι μετέθηκαν εἰς τὴν	παροῦσαν	τάξιν. οἱ δ´ οὖν Ἀράδιοι
[16, 17]	τῆς δὲ φολίδος λεπίδα ἑκάστην	ὑπεραίρουσαν	θυρεοῦ. ~Μετὰ δὲ τὸν Μάκραν
[16, 36]	τούτοις συνεστήσατο ἀρχὴν οὐ τὴν	τυχοῦσαν,	ἁπάντων προσχωρησάντων ῥᾳδίως τῶν κύκλῳ
[16, 37]	ἐκάκουν καὶ αὐτὴν καὶ τὴν	γειτνιῶσαν,	οἱ δὲ συμπράττοντες τοῖς ἄρχουσι
[16, 7]	πλησιάσας τῇ πόλει πρὸς τὴν	θάλατταν	καταφέρεται τὴν κατὰ Σελεύκειαν· τὸ
[16, 35]	ἡμᾶς ἅπαντας καὶ γῆν καὶ	θάλατταν,	ὃ καλοῦμεν οὐρανὸν καὶ κόσμον
[16, 26]	μετεωρισθὲν αὐτῆς μέρος ἐπαγαγεῖν τὴν	θάλατταν,	τὸ δὲ συνιζῆσαν δέξασθαι, τραπομένης
[16, 10]	Πτολεμαίῳ τῷ Μενναίου τῷ τὸν	Μασσύαν	κατέχοντι καὶ τὴν Ἰτουραίων ὀρεινήν.
[16, 46]	μέντοι εὐτύχησαν οἱ παῖδες, ἀλλ´	ἐν	αἰτίαις ἐγένοντο, καὶ ὁ μὲν
[16, 22]	τις εἴποι μητρόπολιν Φοινίκων ἔρις	ἐν	ἀμφοτέραις ἐστίν. ἡ μὲν οὖν
[16, 43]	πολλῶν. τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ	ἐν	Ἀπολλωνίᾳ τῇ Ἠπειρώτιδι. ~Τοῦ δ´
[16, 30]	δὲ καὶ τὸ τῶν ἑρπετῶν	ἐν	αὐταῖς πλῆθος. ~Μετὰ δὲ Γάζαν
[16, 4]	καὶ ἔστι κατὰ τὰς ἐξεχούσας	ἐν	αὐτῇ πόλεις, ἐπεὶ πλείους γέ
[16, 30]	ὃν Αἰλανίτην προσαγορεύουσιν ἀπὸ τῆς	ἐν	αὐτῷ πόλεως, ὁ δ´ εἰς
[16, 45]	καὶ ὁπλὰς καὶ κέρατα ἀποβάλλει.	ἐν	δὲ ταῖς καλουμέναις ταριχείαις ἡ
[16, 2]	μὲν τῇ παραλίᾳ τὴν Φοινίκην,	ἐν	δὲ τῇ μεσογαίᾳ τὴν Ἰουδαίαν.
[16, 13]	τὴν δ´ ἐκ τῆς περαίας·	ἐν	δὲ τοῖς πολέμοις ἐκ τοῦ
[16, 8]	ὁ Ὀρόντης καὶ ὁ Λαβώτας.	ἐν	δὲ τούτῳ ἐστὶ τῷ πεδίῳ
[16, 29]	ἄλλοι πρὸς αὐτὸ τὸ Πηλούσιον.	~Ἐν	δὲ τῷ μεταξὺ καὶ ἡ
[16, 24]	οὐ πλείους τῶν διακοσίων σταδίων·	ἐν	δὲ τῷ μεταξὺ πολίχνιον Ὀρνίθων
[16, 30]	ὑπέρκειται δὲ καὶ ἡ πόλις	ἐν	ἑπτὰ σταδίοις, ἔνδοξός ποτε γενομένη,
[16, 31]	πλῆθος. ~Μετὰ δὲ Γάζαν Ῥαφία,	ἐν	ᾗ μάχη συνέβη Πτολεμαίῳ τε
[16, 33]	εἶθ´ ἡ ἐπὶ Πηλούσιον ὁδός,	ἐν	ᾗ τὰ Γέρρα καὶ ὁ
[16, 3]	ἔχει δ´ ἐρυμνὴν πόλιν Σαμόσατα	ἐν	ᾗ τὸ βασίλειον ὑπῆρχε, νῦν
[16, 10]	ἐντεῦθεν ὁρμηθέντος. ἐγεγένητο μὲν γὰρ	ἐν	Κασιανοῖς, φρουρίῳ τινὶ τῆς Ἀπαμέων
[16, 20]	καὶ τετρακισχιλίους ἀνθρώπους δέξασθαι δυνάμενον	ἐν	καταδρομαῖς, αἳ τοῖς Δαμασκηνοῖς γίνονται
[16, 2]	τὴν κοίλην Συρίαν, τελευταίαν δ´	ἐν	μὲν τῇ παραλίᾳ τὴν Φοινίκην,
[16, 43]	παιδικῶν οὔρων ἡ χρυσόκολλα συνίσταται·	ἐν	μέσῃ δὲ τῇ λίμνῃ τὸ
[16, 8]	ἐστὶ τοῖς μὲν Ἀντιοχεῦσιν Ἀπάμεια	ἐν	μεσογαίᾳ κειμένη, τοῖς δὲ Σελευκεῦσι
[16, 6]	συνηρεφὲς ἄλσος διαρρεόμενον πηγαίοις ὕδασιν,	ἐν	μέσῳ δὲ ἄσυλον τέμενος καὶ
[16, 26]	τὰ σώματα τῶν κειμένων ἀναμὶξ	ἐν	νεκροῖς ἰχθύσι. τοιαῦτα δὲ καὶ
[16, 18]	Μασσύας ἔχων τινὰ καὶ ὀρεινά,	ἐν	οἷς ἡ Χαλκὶς ὥσπερ ἀκρόπολις
[16, 20]	τῶν Ἰτουραίων ἀναμὶξ ὄρη δύσβατα,	ἐν	οἷς καὶ σπήλαια βαθύστομα, ὧν
[16, 34]	τῆς Ἰόπης εἴρηται ὅτι ἐστὶν	ἐν	ὄψει· ταῦτα μὲν προσάρκτια· τὰ
[16, 10]	πλέον εὐερκῆ· λόφος γάρ ἐστιν	ἐν	πεδίῳ κοίλῳ τετειχισμένος καλῶς, ὃν
[16, 4]	ἐπὶ Δάφνῃ καὶ Σελεύκεια ἡ	ἐν	Πιερίᾳ καὶ Ἀπάμεια δὲ καὶ
[16, 40]	ἐρύματα αὐτῶν κατέσπασε καὶ αὐτὰ	ἐν	πρώτοις τὰ Ἱεροσόλυμα βίᾳ καταλαβών·
[16, 25]	ἄλλοις ἄλλων μιγμάτων δεῖν· καὶ	ἐν	Ῥώμῃ δὲ πολλὰ παρευρίσκεσθαί φασι
[16, 23]	τὰς οἰκίας ὥστε καὶ τῶν	ἐν	Ῥώμῃ μᾶλλον· διὸ καὶ σεισμοὺς
[16, 43]	τῶν οὔρων τοιαύτη, καθάπερ καὶ	ἐν	ταῖς κύστεσι τῶν λιθιώντων, καὶ
[16, 10]	Ὀρόντης ῥεῖ· καὶ περιπόλια συχνὰ	ἐν	ταύτῃ. ἐνταῦθα δὲ καὶ ὁ
[16, 22]	δὲ Βηρυτὸν ἔστι Σιδὼν ὅσον	ἐν	τετρακοσίοις σταδίοις· μεταξὺ δὲ ὁ
[16, 25]	πανταχοῦ χεῖσθαί φασιν. ἤκουσα δ´	ἐν	τῇ Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ τῶν ὑαλουργῶν
[16, 10]	τῆς Ἀπαμέων γῆς, τραφεὶς δ´	ἐν	τῇ Ἀπαμείᾳ καὶ συσταθεὶς τῷ
[16, 45]	τὴν Θετταλίαν. ~Ἔστι δὲ καὶ	ἐν	τῇ Γαδαρίδι ὕδωρ μοχθηρὸν λιμναῖον,
[16, 11]	πλέον· παραπλήσιοι δ´ εἰσὶ τοῖς	ἐν	τῇ Μεσοποταμίᾳ νομάσιν· ἀεὶ δ´
[16, 5]	ἑξῆς παραλίαν, ἀπογνόντας τῆς ζητήσεως	ἐν	τῇ ποταμίᾳ τοῦ Ὀρόντου καταμεῖναι
[16, 20]	ἐκ τῶν στρατιωτῶν ἀσφάλειαν τῶν	ἐν	τῇ Συρίᾳ τρεφομένων. ~Ἅπασα μὲν
[16, 37]	δὲ διαδεξάμενοι χρόνους μέν τινας	ἐν	τοῖς αὐτοῖς διέμενον δικαιοπραγοῦντες καὶ
[16, 36]	τοῦτον, ὅπου νῦν ἐστι τὸ	ἐν	τοῖς Ἱεροσολύμοις κτίσμα. κατέσχε δὲ
[16, 34]	τῶν περὶ τὸ ἱερὸν τὸ	ἐν	τοῖς Ἱεροσολύμοις πιστευομένων Αἰγυπτίους ἀποφαίνει
[16, 26]	ἀπήρπασε καὶ διέφθειρεν, οἱ δ´	ἐν	τοῖς κοίλοις τόποις ἔμειναν νεκροί·
[16, 18]	Ἄραβες, κακοῦργοι πάντες, οἱ δ´	ἐν	τοῖς πεδίοις γεωργοί· κακούμενοι δ´
[16, 17]	Μάκρας καλεῖται καὶ Μάκρα πεδίον·	ἐν	τούτῳ δὲ Ποσειδώνιος ἱστορεῖ τὸν
[16, 24]	δὲ τὴν Τύρον ἡ Παλαίτυρος	ἐν	τριάκοντα σταδίοις. ~Εἶθ´ ἡ Πτολεμαΐς
[16, 5]	πεμφθέντα ἐπὶ τὴν Ἰοῦς ζήτησιν,	ἐν	Τύρῳ πρῶτον ἀφανοῦς γενηθείσης, πλανᾶσθαι
[16, 5]	ἥρωα τιμῶσι, καὶ ἄγουσιν ἑορτὴν	ἐν	τῷ Κασίῳ ὄρει τῷ περὶ
[16, 18]	τὸν Λίβανον ἔχοντες ἄνω μὲν	ἐν	τῷ ὄρει Σιννᾶν καὶ Βορραμὰ
[16, 26]	πρὸς Σαρπηδόνα τὸν στρατηγὸν ἐλείφθησαν	ἐν	τῷ τόπῳ τούτῳ τροπῆς γενομένης
[16, 28]	τὴν Ἀνδρομέδαν ἐκτεθῆναι τῷ κήτει·	ἐν	ὕψει δέ ἐστιν ἱκανῶς τὸ
[16, 46]	αἰτίαις ἐγένοντο, καὶ ὁ μὲν	ἐν	φυγῇ διετέλει παρὰ τοῖς Ἀλλόβριξι
[16, 3]	προσωρισμένον ὑπὸ Πομπηίου τῷ Κομμαγηνῷ,	ἐν	ᾧ τὴν Σελήνην ἐπικληθεῖσαν Κλεοπάτραν
[16, 38]	οὐχ οἷόν τε τοὺς πολλοὺς	ἕν	τι καὶ ταὐτὸ ποιεῖν ἡρμοσμένως
[16, 35]	Ἕλληνες ἀνθρωπομόρφους τυποῦντες· εἴη γὰρ	ἓν	τοῦτο μόνον θεὸς τὸ περιέχον
[16, 23]	τοιούτων συμφορῶν κατέστη κρείττων καὶ	ἀνέλαβεν	αὑτὴν τῇ τε ναυτιλίᾳ, καθ´
[16, 13]	ὕδωρ. τὸ μὲν οὖν πρῶτον	ἀναθλιβὲν	τὸ τῆς θαλάττης ἐστί, περιμείναντες
[16, 36]	εὐγνώμονας ἄνδρας οὐκ ὀλίγους καὶ	ἀπήγαγεν	ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, ὅπου
[16, 27]	καὶ πολιχνίων ὀνόματα, πλέον δ´	οὐδέν,	Συκαμίνων πόλις, Βουκόλων καὶ Κροκοδείλων
[16, 31]	κακούργους ἀποτέμνων τὰς ῥῖνας ἐνταῦθα	κατῴκιζεν,	ὡς οὐκ ἂν ἔτι τολμήσοντας
[16, 18]	ἐπὶ τῷ Θεοῦ προσώπῳ φρούριον	ἐπιτεθέν,	ἃ κατέσπασε Πομπήιος, ἀφ´ ὧν
[16, 32]	τοιαύτη ἡ ἐπὶ τὸ Κάσιον,	κἀκεῖθεν	ἐπὶ τὸ Πηλούσιον. ~Ἔστι δὲ
[16, 34]	Ἰδουμαῖοι, κατὰ στάσιν δ´ ἐκπεσόντες	ἐκεῖθεν	προσεχώρησαν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τῶν
[16, 20]	καταδρομαῖς, αἳ τοῖς Δαμασκηνοῖς γίνονται	πολλαχόθεν.	τὸ μέντοι πλέον τοὺς ἀπὸ
[16, 16]	Λίβανος καὶ ὁ Ἀντιλίβανος μικρὸν	ὕπερθεν	τῆς θαλάττης ἀρχόμενα ἄμφω, ὁ
[16, 26]	μεταβαλλομένης ἅπαξ, ὥστε τὸ μὲν	μετεωρισθὲν	αὐτῆς μέρος ἐπαγαγεῖν τὴν θάλατταν,
[16, 5]	ἀπογόνους Τριπτολέμου, περὶ οὗ μικρὸν	πρόσθεν	ἐμνήσθημεν· διόπερ Ἀντιοχεῖς ὡς ἥρωα
[16, 33]	καὶ Συρίας χιλίους καὶ ἐνακοσίους·	ἐντεῦθεν	δ´ ἐπὶ τὸν Ὀρόντην πεντακοσίους
[16, 10]	Μεσοποταμίαν ἐμισθοφόρει τότε τῷ Βάσσῳ.	ἐντεῦθεν	δ´ ἐστὶ Ποσειδώνιος ὁ στωικός,
[16, 30]	ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ μένουσα ἔρημος.	ἐντεῦθεν	δ´ ὑπέρβασις λέγεται χιλίων διακοσίων
[16, 28]	τέτταρας μυριάδας ὁπλίζεσθαι. εἰσὶ δ´	ἐντεῦθεν	εἰς τὸ Κάσιον τὸ πρὸς
[16, 29]	τῶν Ἀσκαλωνιτῶν, πόλισμα δὲ μικρόν.	ἐντεῦθεν	ἦν Ἀντίοχος ὁ φιλόσοφος μικρὸν
[16, 10]	ἐπίθεσις τῇ βασιλείᾳ τῶν Σύρων,	ἐντεῦθεν	ὁρμηθέντος. ἐγεγένητο μὲν γὰρ ἐν
[16, 1]	Εὐφράτου στάδιοί εἰσιν οἱ τὸ	λεχθὲν	πλευρὸν ἀφορίζοντες οὐκ ἐλάττους τῶν
[16, 9]	κορυφαὶ τῆς μὲν Λαοδικείας πολὺ	ἄπωθέν	εἰσιν, ἠρέμα ἀπ´ αὐτῆς καὶ
[16, 18]	δ´ ἐφ´ ὕψους τινὸς μικρὸν	ἄπωθεν	τῆς θαλάττης. ~Εἶτα μετὰ ταύτην
[16, 17]	πλεθριαῖον, πάχος δ´ ὥσθ´ ἱππέας	ἑκατέρωθεν	παραστάντας ἀλλήλους μὴ καθορᾶν, χάσμα
[16, 44]	ἐκ λισσάδων λειβομένας καὶ δυσώδεις	πόρρωθεν	ποταμοὺς ζέοντας, κατοικίας τε ἀνατετραμμένας
[16, 44]	αἵ τε πόλεις αἳ μὲν	καταποθεῖεν,	ἃς δ´ ἐκλίποιεν οἱ δυνάμενοι
[16, 35]	καὶ ἐδίδασκεν, ὡς οὐκ ὀρθῶς	φρονοῖεν	οἱ Αἰγύπτιοι θηρίοις εἰκάζοντες καὶ
[16, 44]	αἳ μὲν καταποθεῖεν, ἃς δ´	ἐκλίποιεν	οἱ δυνάμενοι φυγεῖν. Ἐρατοσθένης δέ
[16, 38]	ἐπυνθάνετο παρὰ τῆς Πυθίας ἃ	προσῆκεν	παραγγέλλειν τοῖς Λακεδαιμονίοις. ~ταῦτα γὰρ
[16, 38]	ζηλωτὴς αὐτοῦ· πυκνὰ γάρ, ὡς	ἔοικεν,	ἀποδημῶν ἐπυνθάνετο παρὰ τῆς Πυθίας
[16, 35]	θεῖον. ἔφη γὰρ ἐκεῖνος καὶ	ἐδίδασκεν,	ὡς οὐκ ὀρθῶς φρονοῖεν οἱ
[16, 40]	ἐκέλευσε τὰ τείχη πάντα καὶ	ἀνεῖλεν	εἰς δύναμιν τὰ λῃστήρια καὶ
[16, 46]	δ´ υἱῶν τοὺς μὲν αὐτὸς	ἀνεῖλεν	ὡς ἐπιβουλεύσαντας αὐτῷ, τοὺς δὲ
[16, 4]	ἡ Μεσοποταμία. ἔστι δ´ ἡ	μὲν	Ἀντιόχεια καὶ αὕτη τετράπολις, ἐκ
[16, 8]	πρὸς νότον δ´ ἐστὶ τοῖς	μὲν	Ἀντιοχεῦσιν Ἀπάμεια ἐν μεσογαίᾳ κειμένη,
[16, 4]	αὐτοῦ, αἱ δ´ ἄλλαι ἡ	μὲν	Ἀπάμεια τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ἀπάμας,
[16, 22]	Φοινίκην μέτιμεν. ταύτης δὲ τὰ	μὲν	ἀπὸ Ὀρθωσίας μέχρι Βηρυτοῦ λόγου
[16, 21]	ἀφωρισμένη. τῆς δὲ λοιπῆς ἡ	μὲν	ἀπὸ Ὀρθωσίας μέχρι Πηλουσίου παραλία
[16, 39]	καὶ οἱ διαδεξάμενοι ἐκεῖνον, τὰς	μὲν	ἀρχὰς λαβόντες οὐ φαύλας ἐκτραπόμενοι
[16, 46]	Σεβαστοῦ· τῶν δ´ υἱῶν τοὺς	μὲν	αὐτὸς ἀνεῖλεν ὡς ἐπιβουλεύσαντας αὐτῷ,
[16, 1]	~Ἡ δὲ Συρία πρὸς ἄρκτον	μὲν	ἀφώρισται τῇ Κιλικίᾳ καὶ τῷ
[16, 37]	τῶν τυραννίδων τὰ λῃστήρια. οἱ	μὲν	γὰρ ἀφιστάμενοι τὴν χώραν ἐκάκουν
[16, 10]	τῶν Σύρων, ἐντεῦθεν ὁρμηθέντος. ἐγεγένητο	μὲν	γὰρ ἐν Κασιανοῖς, φρουρίῳ τινὶ
[16, 38]	τότε πολὺς καὶ τρέχων εἰς	μὲν	Δωδώνην, ὅπως „ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο
[16, 26]	φεύγοντας ὅμοιον πλημμυρίδι, καὶ τοὺς	μὲν	εἰς τὸ πέλαγος ἀπήρπασε καὶ
[16, 13]	Σιδῶνος· τὴν δ´ ὑδρείαν τὴν	μὲν	ἐκ τῶν ὀμβρίων καὶ λακκαίων
[16, 7]	ὁ Ὀρόντης ποιεῖται, διεχούσῃ τῶν	μὲν	ἐκβολῶν σταδίους τετταράκοντα, τῆς δ´
[16, 18]	οἱ τὸν Λίβανον ἔχοντες ἄνω	μὲν	ἐν τῷ ὄρει Σιννᾶν καὶ
[16, 46]	ἐν αἰτίαις ἐγένοντο, καὶ ὁ	μὲν	ἐν φυγῇ διετέλει παρὰ τοῖς
[16, 24]	καθ´ ἡμᾶς δὲ ἐκ Σιδῶνος	μὲν	ἔνδοξοι φιλόσοφοι γεγόνασι Βόηθός τε,
[16, 40]	διψηρόν, τάφρον λατομητὴν ἔχον βάθος	μὲν	ἑξήκοντα ποδῶν, πλάτος δὲ πεντήκοντα
[16, 34]	τριάκοντα. ~Τῆς δ´ Ἰουδαίας τὰ	μὲν	ἑσπέρια ἄκρα τὰ πρὸς τῷ
[16, 42]	~Ἡ δὲ Σιρβωνὶς λίμνη πολλὴ	μέν	ἐστι· καὶ γὰρ χιλίων σταδίων
[16, 4]	ἐξέπεσεν. ~Ἡ δὲ Σελευκὶς ἀρίστη	μέν	ἐστι τῶν λεχθεισῶν μερίδων, καλεῖται
[16, 40]	πετρῶδες καὶ εὐερκὲς ἔρυμα, ἐντὸς	μὲν	εὔυδρον ἐκτὸς δὲ παντελῶς διψηρόν,
[16, 36]	μαχέσαιτο· ἔστι γὰρ πετρῶδες, αὐτὸ	μὲν	εὔυδρον τὴν δὲ κύκλῳ χώραν
[16, 30]	κειμένην· διττὸς δ´ ἐστίν, ὁ	μὲν	ἔχων εἰς τὸ πρὸς τῇ
[16, 12]	Θέμελλα καὶ ἄλλων τοιούτων. ~Τοιαύτη	μὲν	ἡ μεσόγαια τῆς Σελευκίδος, ὁ
[16, 11]	ἐστὶ τῇ Ἀπαμέων πρὸς ἕω	μὲν	ἡ τῶν φυλάρχων Ἀράβων καλουμένη
[16, 33]	ἑλωδῶν ὄντων τῶν τόπων. Τοιαύτη	μὲν	ἡ Φοινίκη. φησὶ δ´ Ἀρτεμίδωρος
[16, 10]	στρατιωτικὸν καὶ τὸ ἱπποτροφεῖον, θήλειαι	μὲν	ἵπποι βασιλικαὶ πλείους τῶν τρισμυρίων,
[16, 44]	γένοιντο, αἵ τε πόλεις αἳ	μὲν	καταποθεῖεν, ἃς δ´ ἐκλίποιεν οἱ
[16, 23]	δύο δ´ ἔχει λιμένας τὸν	μὲν	κλειστὸν τὸν δ´ ἀνειμένον, ὃν
[16, 9]	κορυφῶν· αἱ δὲ κορυφαὶ τῆς	μὲν	Λαοδικείας πολὺ ἄπωθέν εἰσιν, ἠρέμα
[16, 16]	τῆς θαλάττης ἀρχόμενα ἄμφω, ὁ	μὲν	Λίβανος τῆς κατὰ Τρίπολιν, κατὰ
[16, 26]	ἑκάτερον μεταβαλλομένης ἅπαξ, ὥστε τὸ	μὲν	μετεωρισθὲν αὐτῆς μέρος ἐπαγαγεῖν τὴν
[16, 14]	πόλεων τῶν Φοινικίδων· ἔπειτα τὰ	μὲν	οἱ Πέρσαι τὰ δ´ οἱ
[16, 33]	Ἀρτεμίδωρος εἰς τὸ Πηλούσιον ἐκ	μὲν	Ὀρθωσίας εἶναι σταδίους τρισχιλίους ἑξακοσίους
[16, 9]	πρὸς τῇ ἄλλῃ εὐκαρπίᾳ. τοῖς	μὲν	οὖν Ἀλεξανδρεῦσιν αὕτη παρέχει τὸ
[16, 18]	καὶ τοῦ Θεοῦ προσώπου. ἡ	μὲν	οὖν Βύβλος, τὸ τοῦ Κινύρου
[16, 36]	οὔτε ἄλλαις πραγματείαις ἀτόποις. οὗτος	μὲν	οὖν εὐδοκιμήσας τούτοις συνεστήσατο ἀρχὴν
[16, 32]	αἰσχύνην τῆς ὄψεως. ~Καὶ αὐτὴ	μὲν	οὖν ἡ ἀπὸ Γάζης λυπρὰ
[16, 21]	ἐν τῇ Συρίᾳ τρεφομένων. ~Ἅπασα	μὲν	οὖν ἡ ὑπὲρ τῆς Σελευκίδος
[16, 7]	τοὔνομα τῷ ποταμῷ. πρὸς δύσιν	μὲν	οὖν θάλαττα ὑπόκειται τῇ Ἀντιοχείᾳ
[16, 26]	ἕδραν ἀπολαβεῖν τὸν τόπον, τοτὲ	μὲν	οὖν καὶ ἐξαλλάξεώς τινος γενομένης
[16, 4]	Σελεύκου τοῦ Νικάτορος κτίσματα· ἡ	μὲν	οὖν μεγίστη τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[16, 14]	εἰς τὴν πόλιν. ~Τὸ παλαιὸν	μὲν	οὖν οἱ Ἀράδιοι καθ´ αὑτοὺς
[16, 7]	δράκοντα) φεύγειν κατάδυσιν ζητοῦντα· τοῖς	μὲν	οὖν ὁλκοῖς ἐντεμεῖν τὴν γῆν
[16, 18]	Λαοδίκεια ἡ πρὸς Λιβάνῳ. τὰ	μὲν	οὖν ὀρεινὰ ἔχουσι πάντα Ἰτουραῖοί
[16, 24]	τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος. τὰ	μὲν	οὖν παλαιὰ ἐάσθω· καθ´ ἡμᾶς
[16, 24]	ὅρους κατὰ τὰς ἀναβάσεις. τοῦτο	μὲν	οὖν παρ´ Αἰγυπτίων ἥκειν εἰς
[16, 46]	τὰς ταριχείας τῶν νεκρῶν. ~Πομπήιος	μὲν	οὖν περικόψας τινὰ τῶν ἐξιδιασθέντων
[16, 22]	ἐκ πολλῶν μύθων παραδεδομένην. οἱ	μὲν	οὖν ποιηταὶ τὴν Σιδῶνα τεθρυλήκασι
[16, 13]	διὰ τοῦ κλιβάνου ὕδωρ. τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον ἀναθλιβὲν τὸ τῆς
[16, 4]	καθ´ ἕκαστον τὸ κτίσμα· τὸ	μὲν	οὖν πρῶτον αὐτῶν ὁ Νικάτωρ
[16, 22]	ἔρις ἐν ἀμφοτέραις ἐστίν. ἡ	μὲν	οὖν Σιδὼν ἐπὶ εὐφυεῖ λιμένι
[16, 43]	ἀσφάλτου ὅσον ἕκαστος δύναται. ~Τὸ	μὲν	οὖν συμβαῖνον τοιοῦτον· γόητας δὲ
[16, 19]	τὴν Ἀπαμέων γῆν εἰσι. ταῦτα	μὲν	οὖν τὰ ἐπὶ θαλάττῃ. ~Ὑπὲρ
[16, 8]	εἰς τὴν Συρίαν κείμενον. ὑποπίπτει	μὲν	οὖν ταῖς Πάγραις τὸ τῶν
[16, 36]	δ´ ἄλλους μὴ προσδοκᾶν. ~Ἐκεῖνος	μὲν	οὖν τοιαῦτα λέγων ἔπεισεν εὐγνώμονας
[16, 23]	ἀποικίδων ἐστὶ πόλεων τεκμήριον· οὗτοι	μὲν	οὖν τοιοῦτοι. ~Σιδώνιοι δὲ πολύτεχνοί
[16, 5]	Ὀρόντου καταμεῖναι σὺν αὐτῷ· τὸν	μὲν	οὖν υἱὸν τοῦ Τριπτολέμου Γόρδυν
[16, 25]	φέρων τὴν ὑαλῖτιν ἄμμον· ἐνταῦθα	μὲν	οὖν φασι μὴ χεῖσθαι, κομισθεῖσαν
[16, 3]	δέ, ὡς τοὺς Φοίνικας. ~Καθόλου	μὲν	οὕτω, καθ´ ἕκαστα δὲ ἡ
[16, 39]	παρὰ τοῖς Γέταις θεός, τὸ	μὲν	παλαιὸν Ζάμολξις Πυθαγόρειός τις, καθ´
[16, 23]	πρὸς βαφὴν ἐπιτήδεια· καὶ δυσδιάγωγον	μὲν	ποιεῖ τὴν πόλιν ἡ πολυπληθία
[16, 42]	δὲ καὶ ἄσβολος πολλή, καπνώδης	μὲν	πρὸς δὲ τὴν ὄψιν ἄδηλος,
[16, 34]	ὅτι ἐστὶν ἐν ὄψει· ταῦτα	μὲν	προσάρκτια· τὰ πολλὰ δ´ ὡς
[16, 46]	καὶ βασιλεὺς ἐχρημάτισε, δόντος τὸ	μὲν	πρῶτον Ἀντωνίου τὴν ἐξουσίαν ὕστερον
[16, 37]	ἐφισταμένων ἐπὶ τὴν ἱερωσύνην τὸ	μὲν	πρῶτον δεισιδαιμόνων, ἔπειτα τυραννικῶν ἀνθρώπων,
[16, 17]	μάλιστα. ~Τῶν δὲ πεδίων τὸ	μὲν	πρῶτον τὸ ἀπὸ τῆς θαλάττης
[16, 33]	Κιλικίας τῶν πρὸς Κελένδεριν ἐπὶ	μὲν	τὰ μεθόρια τῆς Κιλικίας καὶ
[16, 40]	τῶν τυράννων. ἦν δὲ δύο	μὲν	τὰ ταῖς εἰσβολαῖς ἐπικείμενα τοῦ
[16, 45]	ταῖς καλουμέναις ταριχείαις ἡ λίμνη	μὲν	ταριχείας ἰχθύων ἀστείας παρέχει, φύει
[16, 2]	κοίλην Συρίαν, τελευταίαν δ´ ἐν	μὲν	τῇ παραλίᾳ τὴν Φοινίκην, ἐν
[16, 37]	δεισιδαιμόνων, ἔπειτα τυραννικῶν ἀνθρώπων, ἐκ	μὲν	τῆς δεισιδαιμονίας αἱ τῶν βρωμάτων
[16, 37]	προτεινόμενα. ~Οἱ δὲ διαδεξάμενοι χρόνους	μέν	τινας ἐν τοῖς αὐτοῖς διέμενον
[16, 16]	δὲ μεταξὺ πεδίον κοῖλον πλάτος	μὲν	τὸ ἐπὶ τῇ θαλάττῃ διακοσίων
[16, 42]	ἡ ἄσφαλτος γῆς βῶλος, ὑγραινομένη	μὲν	ὑπὸ θερμοῦ καὶ ἀναφυσωμένη καὶ
[16, 19]	καὶ Βηρυτός· αὕτη δὲ κατεσπάσθη	μὲν	ὑπὸ Τρύφωνος, ἀνελήφθη δὲ νῦν
[16, 16]	βάλσαμον. τῶν δὲ ποταμῶν ὁ	μὲν	Χρυσορρόας ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς Δαμασκηνῶν
[16, 2]	Ἰουδαίους Ἰδουμαίους Γαζαίους Ἀζωτίους, γεωργικοὺς	μέν,	ὡς τοὺς Σύρους καὶ Κοιλοσύρους,
[16, 22]	τὴν ἰδίως λεγομένην κοίλην Συρίαν	ἐπεληλύθαμεν,	ἐπὶ τὴν Φοινίκην μέτιμεν. ταύτης
[16, 24]	φιλόσοφοι γεγόνασι Βόηθός τε, ᾧ	συνεφιλοσοφήσαμεν	ἡμεῖς τὰ Ἀριστοτέλεια, καὶ Διόδοτος
[16, 42]	φύσιν τοῦ ὕδατος, καθ´ ἣν	ἔφαμεν	μηδὲ κολύμβου δεῖσθαι, μηδὲ βαπτίζεσθαι
[16, 2]	μέχρι Ἰσσοῦ. ~Μέρη δ´ αὐτῆς	τίθεμεν	ἀπὸ τῆς Κιλικίας ἀρξάμενοι καὶ
[16, 5]	Τριπτολέμου, περὶ οὗ μικρὸν πρόσθεν	ἐμνήσθημεν·	διόπερ Ἀντιοχεῖς ὡς ἥρωα τιμῶσι,
[16, 22]	Συρίαν ἐπεληλύθαμεν, ἐπὶ τὴν Φοινίκην	μέτιμεν.	ταύτης δὲ τὰ μὲν ἀπὸ
[16, 7]	καὶ τοὺς Ἀρίμους, περὶ ὧν	εἴπομεν	καὶ πρότερον· φασὶ δὲ τυπτόμενον
[16, 35]	καὶ γῆν καὶ θάλατταν, ὃ	καλοῦμεν	οὐρανὸν καὶ κόσμον καὶ τὴν
[16, 40]	τῆς Ἰουδαίας πρῶτος ἀνθ´ ἱερέως	ἀνέδειξεν	ἑαυτὸν βασιλέα Ἀλέξανδρος· τούτου δ´
[16, 46]	ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων κατὰ βίαν	ἀπέδειξεν	Ὑρκανῷ τὴν ἱερωσύνην· τῶν δ´
[16, 35]	μέρος τῆς {κάτω} καλουμένης χώρας,	ἀπῆρεν	ἐκεῖσε ἐνθένδε δυσχεράνας τὰ καθεστῶτα,
[16, 26]	εἰς τὸ πέλαγος ἀπήρπασε καὶ	διέφθειρεν,	οἱ δ´ ἐν τοῖς κοίλοις
[16, 34]	καὶ Σαμάρειαν, ἣν Ἡρώδης Σεβαστὴν	ἐπωνόμασεν.	οὕτω δ´ ὄντων μιγάδων ἡ
[16, 3]	χρόνον τινὰ ἡνίκα τῆς Συρίας	ἐξέπεσεν.	~Ἡ δὲ Σελευκὶς ἀρίστη μέν
[16, 10]	τοῖς περὶ αὐτόν, ἐπειδὴ νεωτερίζειν	ὥρμησεν,	ἐκ τῆς πόλεως ταύτης ἔσχε
[16, 28]	ὁ δρυμός· καὶ δὴ καὶ	εὐάνδρησεν	οὗτος ὁ τόπος, ὥστ´ ἐκ
[16, 8]	μάχῃ νικήσας ὁ φιλομήτωρ Πτολεμαῖος	ἐτελεύτησεν	ἐκ τραύματος. ὑπέρκειται δ´ αὐτῶν
[16, 36]	~Ἐκεῖνος μὲν οὖν τοιαῦτα λέγων	ἔπεισεν	εὐγνώμονας ἄνδρας οὐκ ὀλίγους καὶ
[16, 10]	τὴν ἐξουσίαν ἧκε πρὶν ἑκὼν	ἐνεχείρισεν	ἑαυτὸν ἐφ´ οἷς ἐβεβούλητο· καὶ
[16, 4]	Ἀντιγονείας τοὺς οἰκήτορας, ἣν πλησίον	ἐτείχισεν	Ἀντίγονος ὁ Φιλίππου μικρὸν πρότερον,
[16, 40]	τῆς ἀρχῆς, ἐπῆλθε Πομπήιος καὶ	κατέλυσεν	αὐτοὺς καὶ τὰ ἐρύματα αὐτῶν
[16, 26]	τόπῳ τούτῳ τροπῆς γενομένης λαμπρᾶς,	ἐπέκλυσεν	ἐκ τοῦ πελάγους κῦμα τοὺς
[16, 19]	Ῥωμαίων, δεξαμένη δύο τάγματα ἃ	ἵδρυσεν	Ἀγρίππας ἐνταῦθα προσθεὶς καὶ τοῦ
[16, 10]	ἐβεβούλητο· καὶ γὰρ τὴν στρατιὰν	ἀπέτρεφεν	ἡ χώρα καὶ συμμάχων εὐπόρει
[16, 29]	Ἀσκαλωνιτῶν, πόλισμα δὲ μικρόν. ἐντεῦθεν	ἦν	Ἀντίοχος ὁ φιλόσοφος μικρὸν πρὸ
[16, 40]	πρώτοις τὰ Ἱεροσόλυμα βίᾳ καταλαβών·	ἦν	γὰρ πετρῶδες καὶ εὐερκὲς ἔρυμα,
[16, 37]	κατεστρέφοντο καὶ τῆς Φοινίκης πολλήν.	ἦν	δ´ ὅμως εὐπρέπειά τις περὶ
[16, 40]	καὶ τὰ γαζοφυλάκια τῶν τυράννων.	ἦν	δὲ δύο μὲν τὰ ταῖς
[16, 10]	τῶν ἐντὸς τοῦ Εὐφράτου νομάδων·	ἦν	δὲ φίλος Ῥωμαίων, ἀδικεῖσθαι δὲ
[16, 10]	τῶν δὲ συμμαχούντων τῷ Βάσσῳ	ἦν	καὶ Ἀλχαίδαμνος, ὁ τῶν Ῥαμβαίων
[16, 39]	Τυρρηνικοὶ οἰωνοσκόποι. τοιοῦτος δέ τις	ἦν	καὶ ὁ Μωσῆς καὶ οἱ
[16, 38]	ταὐτὸ ποιεῖν ἡρμοσμένως ἀλλήλοις, ὅπερ	ἦν	τὸ πολιτεύεσθαι, καὶ ἄλλως πως
[16, 38]	διὰ τοῦτο καὶ ὁ χρηστηριαζόμενος	ἦν	τότε πολὺς καὶ τρέχων εἰς
[16, 25]	ἡ Πτολεμαΐς ἐστι μεγάλη πόλις	ἣν	Ἄκην ὠνόμαζον πρότερον, ᾗ ἐχρῶντο
[16, 23]	αὑτὴν τῇ τε ναυτιλίᾳ, καθ´	ἣν	ἁπάντων τῶν ἀεὶ κρείττους εἰσὶ
[16, 42]	τὴν φύσιν τοῦ ὕδατος, καθ´	ἣν	ἔφαμεν μηδὲ κολύμβου δεῖσθαι, μηδὲ
[16, 28]	μέγας τις. ~Εἶτα Ἰόπη, καθ´	ἣν	ἡ ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου παραλία
[16, 34]	καὶ τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ Σαμάρειαν,	ἣν	Ἡρώδης Σεβαστὴν ἐπωνόμασεν. οὕτω δ´
[16, 29]	μεταξὺ καὶ ἡ Γαδαρὶς ἔστιν,	ἣν	καὶ αὐτὴν ἐξιδιάσαντο οἱ Ἰουδαῖοι·
[16, 24]	γεωμετρίαν φασὶν ἀπὸ τῆς χωρομετρίας,	ἣν	ὁ Νεῖλος ἀπεργάζεται συγχέων τοὺς
[16, 13]	πηγὴν ἔχοντος ἀφθόνου ὕδατος, εἰς	ἣν	περικαταστρέφεται κλίβανος καθεθεὶς ἀπὸ τοῦ
[16, 4]	ἐκ τῆς Ἀντιγονείας τοὺς οἰκήτορας,	ἣν	πλησίον ἐτείχισεν Ἀντίγονος ὁ Φιλίππου
[16, 18]	βασίλειον, ἱερά ἐστι τοῦ Ἀδώνιδος,	ἣν	τυραννουμένην ἠλευθέρωσε Πομπήιος πελεκίσας ἐκεῖνον·
[16, 7]	τοῦ ποταμοῦ, καταδύντα δ´ εἰς	γῆν	ἀναρρῆξαι τὴν πηγήν· ἐκ δὲ
[16, 19]	Αἰγυπτίου τείχους περὶ τὴν Ἀπαμέων	γῆν	εἰσι. ταῦτα μὲν οὖν τὰ
[16, 7]	τὰς ἀρχὰς ἔχων εἶθ´ ὑπὸ	γῆν	ἐνεχθεὶς ἀναδίδωσι πάλιν τὸ ῥεῦμα,
[16, 25]	τινα καὶ κατ´ Αἴγυπτον ὑαλῖτιν	γῆν,	ἧς χωρὶς οὐχ οἷόν τε
[16, 35]	τὸ περιέχον ἡμᾶς ἅπαντας καὶ	γῆν	καὶ θάλατταν, ὃ καλοῦμεν οὐρανὸν
[16, 7]	μὲν οὖν ὁλκοῖς ἐντεμεῖν τὴν	γῆν	καὶ ποιῆσαι τὸ ῥεῖθρον τοῦ
[16, 44]	Μοασάδα καὶ σήραγγας πολλαχοῦ καὶ	γῆν	τεφρώδη, σταγόνας τε πίττης ἐκ
[16, 7]	δ´ εἰς γῆν ἀναρρῆξαι τὴν	πηγήν·	ἐκ δὲ τούτου γενέσθαι τοὔνομα
[16, 13]	μικρὸν πρὸ τῆς πόλεως ὑδρεύονται	πηγὴν	ἔχοντος ἀφθόνου ὕδατος, εἰς ἣν
[16, 44]	ποταμοὺς ζέοντας, κατοικίας τε ἀνατετραμμένας	σποράδην·	ὥστε πιστεύειν τοῖς θρυλουμένοις ὑπὸ
[16, 23]	σεισμοὺς γενομένους ἀπολιπεῖν μικρὸν τοῦ	ἄρδην	ἀφανίσαι τὴν πόλιν. ἠτύχησε δὲ
[16, 27]	τάξιν ἐχουσῶν. ~Μετὰ δὲ τὴν	Ἄκην	Στράτωνος πύργος πρόσορμον ἔχων. μεταξὺ
[16, 25]	Πτολεμαΐς ἐστι μεγάλη πόλις ἣν	Ἄκην	ὠνόμαζον πρότερον, ᾗ ἐχρῶντο ὁρμητηρίῳ
[16, 46]	Σαλώμην καὶ τὴν ταύτης θυγατέρα	Βερενίκην·	οὐ μέντοι εὐτύχησαν οἱ παῖδες,
[16, 2]	ἐν μὲν τῇ παραλίᾳ τὴν	Φοινίκην,	ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ τὴν
[16, 12]	ποιοῦνταί τινες Σελευκίδος πρὸς τὴν	Φοινίκην	καὶ τὴν κοίλην Συρίαν. ~Πρόκειται
[16, 22]	κοίλην Συρίαν ἐπεληλύθαμεν, ἐπὶ τὴν	Φοινίκην	μέτιμεν. ταύτης δὲ τὰ μὲν
[16, 24]	φιλόσοφοι περί τε ἀστρονομίαν καὶ	ἀριθμητικήν,	ἀπὸ τῆς λογιστικῆς ἀρξάμενοι καὶ
[16, 24]	Ἕλληνας πεπιστεύκασιν, ἀστρονομίαν δὲ καὶ	ἀριθμητικὴν	παρὰ Φοινίκων· νυνὶ δὲ πάσης
[16, 16]	ἐστὶν ὄρη τὰ ποιοῦντα τὴν	κοίλην	καλουμένην Συρίαν ὡς ἂν παράλληλα,
[16, 22]	~Ἐπεὶ οὖν τὴν ἰδίως λεγομένην	κοίλην	Συρίαν ἐπεληλύθαμεν, ἐπὶ τὴν Φοινίκην
[16, 12]	πρὸς τὴν Φοινίκην καὶ τὴν	κοίλην	Συρίαν. ~Πρόκειται δ´ ἡ Ἄραδος
[16, 2]	καλουμένην τῆς Συρίας, ἔπειτα τὴν	κοίλην	Συρίαν, τελευταίαν δ´ ἐν μὲν
[16, 41]	ὁ φοινικών, μεμιγμένην ἔχων καὶ	ἄλλην	ὕλην ἥμερον καὶ εὔκαρπον, πλεονάζων
[16, 16]	τὰς ὀχετείας ἀναλίσκεται σχεδόν τι·	πολλὴν	γὰρ ἐπάρδει καὶ βαθεῖαν σφόδρα·
[16, 37]	Συρίας κατεστρέφοντο καὶ τῆς Φοινίκης	πολλήν.	ἦν δ´ ὅμως εὐπρέπειά τις
[16, 14]	χώραν τε ἐκτήσαντο τῆς περαίας	πολλήν,	ἧς τὴν πλείστην ἔχουσι καὶ
[16, 19]	ἐνταῦθα προσθεὶς καὶ τοῦ Μασσύου	πολλὴν	μέχρι καὶ τῶν τοῦ Ὀρόντου
[16, 2]	Ἰουδαίαν. ἔνιοι δὲ τὴν Συρίαν	ὅλην	εἴς τε Κοιλοσύρους {καὶ Σύρους}
[16, 42]	γνωρίζουσιν οἱ περιοικοῦντες ἀρχομένην τὴν	ἀναβολὴν	τοῦ ἀσφάλτου, καὶ παρασκευάζονται πρὸς
[16, 23]	ἐκείνων γνώμην. τιμᾶται δὲ καθ´	ὑπερβολὴν	Ἡρακλῆς ὑπ´ αὐτῶν. τῆς δὲ
[16, 41]	τὸν καρυωτὸν φοίνικα ἐνταῦθα μόνον,	πλὴν	τοῦ Βαβυλωνίου καὶ τοῦ ἐπέκεινα
[16, 41]	φοινικών, μεμιγμένην ἔχων καὶ ἄλλην	ὕλην	ἥμερον καὶ εὔκαρπον, πλεονάζων δὲ
[16, 38]	ὅπως „ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο Διὸς	βουλὴν	ἐπακούσῃ, συμβούλῳ τῷ Διὶ χρώμενος,
[16, 13]	μέτριον, τῷ δὲ πυθμένι περιέσφιγκται	σωλὴν	σκύτινος, εἴτε ἄσκωμα δεῖ λέγειν,
[16, 30]	ῥήτωρ. ~Εἶθ´ ὁ τῶν Γαζαίων	λιμὴν	πλησίον· ὑπέρκειται δὲ καὶ ἡ
[16, 46]	τοῦ Ἡρώδου καὶ τὴν ἀδελφὴν	Σαλώμην	καὶ τὴν ταύτης θυγατέρα Βερενίκην·
[16, 23]	τῶν Ῥωμαίων βεβαιωσάντων τὴν ἐκείνων	γνώμην.	τιμᾶται δὲ καθ´ ὑπερβολὴν Ἡρακλῆς
[16, 16]	τὸν δὲ Λύκον καὶ τὸν	Ἰορδάνην	ἀναπλέουσι φορτίοις, Ἀράδιοι δὲ μάλιστα.
[16, 8]	ἐλευθέραν αὐτὴν ἔκρινε Πομπήιος ἀποκλείσας	Τιγράνην.	πρὸς νότον δ´ ἐστὶ τοῖς
[16, 41]	ἐνταῦθα δ´ ἐστὶν ὁ φοινικών,	μεμιγμένην	ἔχων καὶ ἄλλην ὕλην ἥμερον
[16, 30]	τῷ μυχῷ τοῦ Ἀραβίου κόλπου	κειμένην·	διττὸς δ´ ἐστίν, ὁ μὲν
[16, 22]	λέγεται. ~Ἐπεὶ οὖν τὴν ἰδίως	λεγομένην	κοίλην Συρίαν ἐπεληλύθαμεν, ἐπὶ τὴν
[16, 22]	τὴν ἀρχαιότητα ἐκ πολλῶν μύθων	παραδεδομένην.	οἱ μὲν οὖν ποιηταὶ τὴν
[16, 42]	τὰ σκεύη γνωρίζουσιν οἱ περιοικοῦντες	ἀρχομένην	τὴν ἀναβολὴν τοῦ ἀσφάλτου, καὶ
[16, 16]	ὄρη τὰ ποιοῦντα τὴν κοίλην	καλουμένην	Συρίαν ὡς ἂν παράλληλα, ὅ
[16, 2]	τε Κομμαγηνὴν καὶ τὴν Σελευκίδα	καλουμένην	τῆς Συρίας, ἔπειτα τὴν κοίλην
[16, 18]	ἱερά ἐστι τοῦ Ἀδώνιδος, ἣν	τυραννουμένην	ἠλευθέρωσε Πομπήιος πελεκίσας ἐκεῖνον· κεῖται
[16, 2]	καὶ τοῦ Ἀμανοῦ τήν τε	Κομμαγηνὴν	καὶ τὴν Σελευκίδα καλουμένην τῆς
[16, 3]	τῷ Κομμαγηνῷ, ἐν ᾧ τὴν	Σελήνην	ἐπικληθεῖσαν Κλεοπάτραν Τιγράνης ἀνεῖλε, καθείρξας
[16, 10]	Μασσύαν κατέχοντι καὶ τὴν Ἰτουραίων	ὀρεινήν.	τῶν δὲ συμμαχούντων τῷ Βάσσῳ
[16, 16]	τῷ Ἰορδάνῃ. ἔχει δὲ καὶ	λίμνην,	ἣ φέρει τὴν ἀρωματῖτιν σχοῖνον
[16, 32]	ἐφεξῆς ὑπερκειμένη, ἔχουσα τὴν Σιρβωνίδα	λίμνην	παράλληλόν πως τῇ θαλάττῃ μικρὰν
[16, 3]	μικρά τίς ἐστιν· ἔχει δ´	ἐρυμνὴν	πόλιν Σαμόσατα ἐν ᾗ τὸ
[16, 37]	ὄντες, ἔπειτ´ ἐφισταμένων ἐπὶ τὴν	ἱερωσύνην	τὸ μὲν πρῶτον δεισιδαιμόνων, ἔπειτα
[16, 46]	ἀνὴρ ἐπιχώριος, παραδὺς εἰς τὴν	ἱερωσύνην	τοσοῦτον διήνεγκε τῶν πρὸ αὐτοῦ
[16, 46]	κατὰ βίαν ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ τὴν	ἱερωσύνην·	τῶν δ´ ἀπὸ γένους τις
[16, 31]	ἔτι τολμήσοντας κακουργεῖν διὰ τὴν	αἰσχύνην	τῆς ὄψεως. ~Καὶ αὐτὴ μὲν
[16, 38]	πολὺς καὶ τρέχων εἰς μὲν	Δωδώνην,	ὅπως „ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο Διὸς
[16, 25]	τὰς χρόας καὶ πρὸς τὴν	ῥᾳστώνην	τῆς κατασκευῆς, καθάπερ ἐπὶ τῶν
[16, 46]	υἱοὺς ἐτίμησε τοῦ Ἡρώδου καὶ	τὴν	ἀδελφὴν Σαλώμην καὶ τὴν ταύτης
[16, 31]	γὰρ Αἰθιόπων τις ἐπελθὼν ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον ἀντὶ τοῦ ἀναιρεῖν τοὺς
[16, 21]	ὑπὲρ τῆς Σελευκίδος ὡς ἐπὶ	τὴν	Αἴγυπτον καὶ τὴν Ἀραβίαν ἀνίσχουσα
[16, 25]	πρότερον, ᾗ ἐχρῶντο ὁρμητηρίῳ πρὸς	τὴν	Αἴγυπτον οἱ Πέρσαι. μεταξὺ δὲ
[16, 31]	ἂν ἔτι τολμήσοντας κακουργεῖν διὰ	τὴν	αἰσχύνην τῆς ὄψεως. ~Καὶ αὐτὴ
[16, 27]	τὴν τάξιν ἐχουσῶν. ~Μετὰ δὲ	τὴν	Ἄκην Στράτωνος πύργος πρόσορμον ἔχων.
[16, 37]	δ´ ὅμως εὐπρέπειά τις περὶ	τὴν	ἀκρόπολιν αὐτῶν, οὐχ ὡς τυραννεῖον
[16, 42]	σκεύη γνωρίζουσιν οἱ περιοικοῦντες ἀρχομένην	τὴν	ἀναβολὴν τοῦ ἀσφάλτου, καὶ παρασκευάζονται
[16, 28]	τεταμένη. ἐνταῦθα δὲ μυθεύουσί τινες	τὴν	Ἀνδρομέδαν ἐκτεθῆναι τῷ κήτει· ἐν
[16, 7]	δ´ ἐκ θαλάττης ἐστὶν εἰς	τὴν	Ἀντιόχειαν αὐθημερόν. πρὸς ἕω δ´
[16, 7]	καὶ διὰ τῆς Ἀπαμέων εἰς	τὴν	Ἀντιόχειαν προελθὼν πλησιάσας τῇ πόλει
[16, 10]	ἄλλων τοιούτων, αἳ συνετέλουν εἰς	τὴν	Ἀπάμειαν ἅπασαι· ἐκεῖνός τε δὴ
[16, 10]	Καικίλιος μετὰ δυεῖν ταγμάτων ἀποστήσας	τὴν	Ἀπάμειαν διεκαρτέρησε τοσοῦτον χρόνον πολιορκούμενος
[16, 19]	καὶ τοῦ Αἰγυπτίου τείχους περὶ	τὴν	Ἀπαμέων γῆν εἰσι. ταῦτα μὲν
[16, 21]	ὡς ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον καὶ	τὴν	Ἀραβίαν ἀνίσχουσα χώρα κοίλη Συρία
[16, 28]	τῆς Αἰγύπτου παραλία σημειωδῶς ἐπὶ	τὴν	ἄρκτον κάμπτεται, πρότερον ἐπὶ τὴν
[16, 26]	δὲ συνιζῆσαν δέξασθαι, τραπομένης δὲ	τὴν	ἀρχαίαν πάλιν ἕδραν ἀπολαβεῖν τὸν
[16, 22]	καὶ κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν καὶ	τὴν	ἀρχαιότητα ἐκ πολλῶν μύθων παραδεδομένην.
[16, 16]	δὲ καὶ λίμνην, ἣ φέρει	τὴν	ἀρωματῖτιν σχοῖνον καὶ κάλαμον, ὡς
[16, 43]	ἃ περικαταχέαντας καὶ ἐκπιάσαντας πήττειν	τὴν	ἄσφαλτον, εἶτα τέμνειν· εἰ μή
[16, 34]	καὶ Φοινίκων· τοιοῦτοι γὰρ οἱ	τὴν	Γαλιλαίαν ἔχοντες καὶ τὸν Ἱερικοῦντα
[16, 37]	χώραν ἐκάκουν καὶ αὐτὴν καὶ	τὴν	γειτνιῶσαν, οἱ δὲ συμπράττοντες τοῖς
[16, 7]	τοῖς μὲν οὖν ὁλκοῖς ἐντεμεῖν	τὴν	γῆν καὶ ποιῆσαι τὸ ῥεῖθρον
[16, 5]	σὺν τῷ πατρὶ λαῶν εἰς	τὴν	Γορδυαίαν ἀποικῆσαι, τῶν δ´ ἄλλων
[16, 13]	ὀμβρίων καὶ λακκαίων ὑδάτων ἔχουσι	τὴν	δ´ ἐκ τῆς περαίας· ἐν
[16, 36]	χώραν ἔχον λυπρὰν καὶ ἄνυδρον,	τὴν	δ´ ἐντὸς ἑξήκοντα σταδίων καὶ
[16, 13]	φυγάδες, ὥς φασιν, ἐκ Σιδῶνος·	τὴν	δ´ ὑδρείαν τὴν μὲν ἐκ
[16, 36]	γὰρ πετρῶδες, αὐτὸ μὲν εὔυδρον	τὴν	δὲ κύκλῳ χώραν ἔχον λυπρὰν
[16, 10]	Μακεδόνων ἐνταῦθα οἰκῆσαι τῶν στρατευομένων,	τὴν	δὲ Πέλλαν ὥσπερ μητρόπολιν γεγονέναι
[16, 12]	Μάραθος πόλις Φοινίκων ἀρχαία κατεσπασμένη.	τὴν	δὲ χώραν Ἀράδιοι κατεκληρούχησαν καὶ
[16, 10]	τῶν πολεμικῶν ἐμισθοδοτοῦντο. δηλοῖ δὲ	τὴν	δύναμιν ταύτην ἥ τε τοῦ
[16, 8]	κατὰ τὴν ὑπέρθεσιν τοῦ Ἀμανοῦ	τὴν	ἐκ τῶν Ἀμανίδων πυλῶν εἰς
[16, 20]	τῶν περὶ Ζηνόδωρον λῃστῶν διὰ	τὴν	ἐκ τῶν Ῥωμαίων εὐνομίαν καὶ
[16, 20]	τῶν Ῥωμαίων εὐνομίαν καὶ διὰ	τὴν	ἐκ τῶν στρατιωτῶν ἀσφάλειαν τῶν
[16, 23]	καὶ ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων βεβαιωσάντων	τὴν	ἐκείνων γνώμην. τιμᾶται δὲ καθ´
[16, 5]	τοὺς δ´ ἄλλους συνακολουθήσαντας εἰς	τὴν	ἑξῆς παραλίαν, ἀπογνόντας τῆς ζητήσεως
[16, 10]	Ῥωμαϊκῶν ὥστ´ οὐ πρότερον εἰς	τὴν	ἐξουσίαν ἧκε πρὶν ἑκὼν ἐνεχείρισεν
[16, 46]	δόντος τὸ μὲν πρῶτον Ἀντωνίου	τὴν	ἐξουσίαν ὕστερον δὲ καὶ Καίσαρος
[16, 15]	Ἐλεύθερον Τρίπολις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος	τὴν	ἐπίκλησιν εἰληφυῖα· τριῶν γάρ ἐστι
[16, 22]	κατά τε μέγεθος καὶ κατὰ	τὴν	ἐπιφάνειαν καὶ τὴν ἀρχαιότητα ἐκ
[16, 18]	τήν τε Βύβλον κατέτρεχον καὶ	τὴν	ἐφεξῆς ταύτῃ Βηρυτόν, αἳ μεταξὺ
[16, 41]	Βαβυλωνίου καὶ τοῦ ἐπέκεινα πρὸς	τὴν	ἕω· μεγάλη οὖν ἀπ´ αὐτῶν
[16, 28]	τὴν ἄρκτον κάμπτεται, πρότερον ἐπὶ	τὴν	ἕω τεταμένη. ἐνταῦθα δὲ μυθεύουσί
[16, 23]	Ἄραδος, συνῆπται δὲ χώματι πρὸς	τὴν	ἤπειρον, ὃ κατεσκεύασε πολιορκῶν Ἀλέξανδρος·
[16, 30]	εἰς τὸ πρὸς Αἰγύπτῳ κατὰ	τὴν	Ἡρώων πόλιν, εἰς ὃν ἐκ
[16, 7]	προελθὼν πλησιάσας τῇ πόλει πρὸς	τὴν	θάλατταν καταφέρεται τὴν κατὰ Σελεύκειαν·
[16, 26]	μὲν μετεωρισθὲν αὐτῆς μέρος ἐπαγαγεῖν	τὴν	θάλατταν, τὸ δὲ συνιζῆσαν δέξασθαι,
[16, 14]	καὶ πρόνοιαν καὶ φιλοπονίαν πρὸς	τὴν	θαλαττουργίαν· ὁρῶντές τε τοὺς γειτονεύοντας
[16, 44]	ἐκρήγμασιν ἀνακαλυφθῆναι τὴν πλείστην, καθάπερ	τὴν	Θετταλίαν. ~Ἔστι δὲ καὶ ἐν
[16, 22]	δ´ εἰς τὴν Λιβύην καὶ	τὴν	Ἰβηρίαν ἀποικίαι μέχρι καὶ ἔξω
[16, 22]	Ἀντιλιβάνου Ἰουδαία λέγεται. ~Ἐπεὶ οὖν	τὴν	ἰδίως λεγομένην κοίλην Συρίαν ἐπεληλύθαμεν,
[16, 22]	ἐπὶ εὐφυεῖ λιμένι τῆς ἠπείρου	τὴν	ἵδρυσιν ἔχει. ~Τύρος δ´ ἐστὶν
[16, 37]	ἀληθῶς ὄντες, ἔπειτ´ ἐφισταμένων ἐπὶ	τὴν	ἱερωσύνην τὸ μὲν πρῶτον δεισιδαιμόνων,
[16, 46]	Ἡρώδης, ἀνὴρ ἐπιχώριος, παραδὺς εἰς	τὴν	ἱερωσύνην τοσοῦτον διήνεγκε τῶν πρὸ
[16, 46]	Ἰουδαίων κατὰ βίαν ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ	τὴν	ἱερωσύνην· τῶν δ´ ἀπὸ γένους
[16, 2]	Φοινίκην, ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ	τὴν	Ἰουδαίαν. ἔνιοι δὲ τὴν Συρίαν
[16, 28]	ἀπ´ αὐτοῦ τὰ Ἱεροσόλυμα τὴν	τῶν	Ἰουδαίων μητρόπολιν· καὶ δὴ καὶ
[16, 5]	αὐτὸν ὑπ´ Ἀργείων πεμφθέντα ἐπὶ	τὴν	Ἰοῦς ζήτησιν, ἐν Τύρῳ πρῶτον
[16, 10]	τῷ τὸν Μασσύαν κατέχοντι καὶ	τὴν	Ἰτουραίων ὀρεινήν. τῶν δὲ συμμαχούντων
[16, 7]	πόλει πρὸς τὴν θάλατταν καταφέρεται	τὴν	κατὰ Σελεύκειαν· τὸ δ´ ὄνομα
[16, 7]	δ´ ἐνταῦθά που τὰ περὶ	τὴν	κεραύνωσιν τοῦ Τυφῶνος καὶ τοὺς
[16, 5]	πρῶτον ἀφανοῦς γενηθείσης, πλανᾶσθαι κατὰ	τὴν	Κιλικίαν· ἐνταῦθα δὲ τῶν σὺν
[16, 16]	ταῦτ´ ἐστὶν ὄρη τὰ ποιοῦντα	τὴν	κοίλην καλουμένην Συρίαν ὡς ἂν
[16, 12]	Σελευκίδος πρὸς τὴν Φοινίκην καὶ	τὴν	κοίλην Συρίαν. ~Πρόκειται δ´ ἡ
[16, 2]	Σελευκίδα καλουμένην τῆς Συρίας, ἔπειτα	τὴν	κοίλην Συρίαν, τελευταίαν δ´ ἐν
[16, 22]	τῆς Τύρου) αἱ δ´ εἰς	τὴν	Λιβύην καὶ τὴν Ἰβηρίαν ἀποικίαι
[16, 13]	ἐκ Σιδῶνος· τὴν δ´ ὑδρείαν	τὴν	μὲν ἐκ τῶν ὀμβρίων καὶ
[16, 16]	τὸ ἀπὸ τῆς θαλάττης εἰς	τὴν	μεσόγαιαν ὁμοῦ τι διπλάσιον. διαρρεῖται
[16, 10]	ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων, ἐκπεσὼν εἰς	τὴν	Μεσοποταμίαν ἐμισθοφόρει τότε τῷ Βάσσῳ.
[16, 42]	τοῦ ἀσφάλτου, καὶ παρασκευάζονται πρὸς	τὴν	μεταλλείαν αὐτοῦ, ποιησάμενοι σχεδίας καλαμίνας.
[16, 14]	χάριν καὶ μάλιστα ἐπανελθόντες εἰς	τὴν	οἰκείαν· ὥστ´ ἐκ τούτου χώραν
[16, 36]	προσχωρησάντων ῥᾳδίως τῶν κύκλῳ διὰ	τὴν	ὁμιλίαν καὶ τὰ προτεινόμενα. ~Οἱ
[16, 4]	καὶ ἐλέγοντο ἀλλήλων ἀδελφαὶ διὰ	τὴν	ὁμόνοιαν, Σελεύκου τοῦ Νικάτορος κτίσματα·
[16, 35]	οὐρανὸν καὶ κόσμον καὶ τὴν	τῶν	ὄντων φύσιν. τούτου δὴ τίς
[16, 42]	πολλή, καπνώδης μὲν πρὸς δὲ	τὴν	ὄψιν ἄδηλος, ὑφ´ ἧς κατιοῦται
[16, 14]	δὲ νῦν Ῥωμαῖοι μετέθηκαν εἰς	τὴν	παροῦσαν τάξιν. οἱ δ´ οὖν
[16, 7]	καταδύντα δ´ εἰς γῆν ἀναρρῆξαι	τὴν	πηγήν· ἐκ δὲ τούτου γενέσθαι
[16, 14]	ἐκτήσαντο τῆς περαίας πολλήν, ἧς	τὴν	πλείστην ἔχουσι καὶ νῦν, καὶ
[16, 44]	λιμναζούσης τῆς χώρας ἐκρήγμασιν ἀνακαλυφθῆναι	τὴν	πλείστην, καθάπερ τὴν Θετταλίαν. ~Ἔστι
[16, 23]	ἐπιτήδεια· καὶ δυσδιάγωγον μὲν ποιεῖ	τὴν	πόλιν ἡ πολυπληθία τῶν βαφείων,
[16, 23]	ἀπολιπεῖν μικρὸν τοῦ ἄρδην ἀφανίσαι	τὴν	πόλιν. ἠτύχησε δὲ καὶ ὑπ´
[16, 13]	ἂν δέῃ, καὶ πορθμεύουσιν εἰς	τὴν	πόλιν. ~Τὸ παλαιὸν μὲν οὖν
[16, 25]	πρὸς τὰς χρόας καὶ πρὸς	τὴν	ῥᾳστώνην τῆς κατασκευῆς, καθάπερ ἐπὶ
[16, 8]	Ἀντικάσιον· ἔτι δὲ πρότερον μετὰ	τὴν	Σελεύκειαν αἱ ἐκβολαὶ τοῦ Ὀρόντου·
[16, 2]	Ἀμανοῦ τήν τε Κομμαγηνὴν καὶ	τὴν	Σελευκίδα καλουμένην τῆς Συρίας, ἔπειτα
[16, 3]	Πομπηίου τῷ Κομμαγηνῷ, ἐν ᾧ	τὴν	Σελήνην ἐπικληθεῖσαν Κλεοπάτραν Τιγράνης ἀνεῖλε,
[16, 22]	παραδεδομένην. οἱ μὲν οὖν ποιηταὶ	τὴν	Σιδῶνα τεθρυλήκασι μᾶλλον (Ὅμηρος δὲ
[16, 32]	τοιαύτη ἡ ἐφεξῆς ὑπερκειμένη, ἔχουσα	τὴν	Σιρβωνίδα λίμνην παράλληλόν πως τῇ
[16, 10]	ἐφ´ οἷς ἐβεβούλητο· καὶ γὰρ	τὴν	στρατιὰν ἀπέτρεφεν ἡ χώρα καὶ
[16, 8]	ἐκ τῶν Ἀμανίδων πυλῶν εἰς	τὴν	Συρίαν κείμενον. ὑποπίπτει μὲν οὖν
[16, 2]	μεσογαίᾳ τὴν Ἰουδαίαν. ἔνιοι δὲ	τὴν	Συρίαν ὅλην εἴς τε Κοιλοσύρους
[16, 26]	λέγεται διαφόρων γινομένων, ἄδηλον δὲ	τὴν	τάξιν ἐχουσῶν. ~Μετὰ δὲ τὴν
[16, 5]	σὺν αὐτῷ τινας Ἀργείων κτίσαι	τὴν	Ταρσὸν ἀπελθόντας παρ´ αὐτοῦ· τοὺς
[16, 46]	καὶ τὴν ἀδελφὴν Σαλώμην καὶ	τὴν	ταύτης θυγατέρα Βερενίκην· οὐ μέντοι
[16, 40]	οἱ Ἰουδαῖοι παντὸς ἔργου, πληρώσας	τὴν	τάφρον καὶ ἐπιβαλὼν τὰς διαβάθρας·
[16, 18]	ἃ κατέσπασε Πομπήιος, ἀφ´ ὧν	τήν	τε Βύβλον κατέτρεχον καὶ τὴν
[16, 2]	Κιλικίας ἀρξάμενοι καὶ τοῦ Ἀμανοῦ	τήν	τε Κομμαγηνὴν καὶ τὴν Σελευκίδα
[16, 40]	κατελάβετο δ´, ὥς φασι, τηρήσας	τὴν	τῆς νηστείας ἡμέραν, ἡνίκα ἀπείχοντο
[16, 23]	τῶν βαφείων, πλουσίαν δὲ διὰ	τὴν	τοιαύτην ἀνδρείαν. οὐχ ὑπὸ τῶν
[16, 13]	τῆς θαλάττης ἐστί, περιμείναντες δὲ	τὴν	τοῦ καθαροῦ καὶ ποτίμου ὕδατος
[16, 24]	Τύρῳ ποταμὸς ἐξίησι· μετὰ δὲ	τὴν	Τύρον ἡ Παλαίτυρος ἐν τριάκοντα
[16, 22]	ἀποικίαι μέχρι καὶ ἔξω στηλῶν	τὴν	Τύρον πλέον ἐξυμνοῦσιν. ἀμφότεραι δ´
[16, 36]	εὐδοκιμήσας τούτοις συνεστήσατο ἀρχὴν οὐ	τὴν	τυχοῦσαν, ἁπάντων προσχωρησάντων ῥᾳδίως τῶν
[16, 28]	φασιν ἀπ´ αὐτοῦ τὰ Ἱεροσόλυμα	τὴν	τῶν Ἰουδαίων μητρόπολιν· καὶ δὴ
[16, 35]	καλοῦμεν οὐρανὸν καὶ κόσμον καὶ	τὴν	τῶν ὄντων φύσιν. τούτου δὴ
[16, 25]	θινώδης αἰγιαλός ἐστιν ὁ φέρων	τὴν	ὑαλῖτιν ἄμμον· ἐνταῦθα μὲν οὖν
[16, 25]	δὲ καὶ τοῖς Σιδωνίοις εἶναι	τὴν	ὑαλῖτιν ψάμμον ἐπιτηδείαν εἰς χύσιν,
[16, 8]	τῆς Ἀντιοχίδος, χωρίον ἐρυμνὸν κατὰ	τὴν	ὑπέρθεσιν τοῦ Ἀμανοῦ τὴν ἐκ
[16, 40]	καὶ Λυσιὰς καὶ τὰ περὶ	τὴν	Φιλαδέλφειαν καὶ ἡ περὶ Γαλιλαίαν
[16, 34]	ἔχοντες καὶ τὸν Ἱερικοῦντα καὶ	τὴν	Φιλαδέλφειαν καὶ Σαμάρειαν, ἣν Ἡρώδης
[16, 10]	ὥσπερ μητρόπολιν γεγονέναι τῶν Μακεδόνων	τὴν	Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου πατρίδα. ἐνταῦθα
[16, 2]	δ´ ἐν μὲν τῇ παραλίᾳ	τὴν	Φοινίκην, ἐν δὲ τῇ μεσογαίᾳ
[16, 12]	ὅριον ποιοῦνταί τινες Σελευκίδος πρὸς	τὴν	Φοινίκην καὶ τὴν κοίλην Συρίαν.
[16, 22]	λεγομένην κοίλην Συρίαν ἐπεληλύθαμεν, ἐπὶ	τὴν	Φοινίκην μέτιμεν. ταύτης δὲ τὰ
[16, 42]	κοπῆς δεῖσθαι· εἶτ´ ἐπιπολάζουσα διὰ	τὴν	φύσιν τοῦ ὕδατος, καθ´ ἣν
[16, 14]	σωτῆρας τοὺς ὑποδεξαμένους, ἀπεμνημόνευόν τε	τὴν	χάριν καὶ μάλιστα ἐπανελθόντες εἰς
[16, 25]	χεῖσθαι, κομισθεῖσαν εἰς Σιδῶνα δὲ	τὴν	χωνείαν δέχεσθαι· τινὲς δὲ καὶ
[16, 44]	τῇ Ἠπειρώτιδι. ~Τοῦ δ´ ἔμπυρον	τὴν	χώραν εἶναι καὶ ἄλλα τεκμήρια
[16, 37]	λῃστήρια. οἱ μὲν γὰρ ἀφιστάμενοι	τὴν	χώραν ἐκάκουν καὶ αὐτὴν καὶ
[16, 8]	καλούμενος, ἐφ´ ᾧ Ὀυεντίδιος πρὸς	Φρανικάτην	τὸν Παρθυαίων στρατηγὸν ἔσχε τὸν
[16, 40]	ἐκτὸς δὲ παντελῶς διψηρόν, τάφρον	λατομητὴν	ἔχον βάθος μὲν ἑξήκοντα ποδῶν,
[16, 30]	καὶ τῇ Γάζῃ μέρος, ὃν	Αἰλανίτην	προσαγορεύουσιν ἀπὸ τῆς ἐν αὐτῷ
[16, 33]	ἐνακοσίους· ἐντεῦθεν δ´ ἐπὶ τὸν	Ὀρόντην	πεντακοσίους εἴκοσιν· εἶτ´ ἐπὶ Ὀρθωσίαν
[16, 5]	ὡς ἥρωα τιμῶσι, καὶ ἄγουσιν	ἑορτὴν	ἐν τῷ Κασίῳ ὄρει τῷ
[16, 34]	Φιλαδέλφειαν καὶ Σαμάρειαν, ἣν Ἡρώδης	Σεβαστὴν	ἐπωνόμασεν. οὕτω δ´ ὄντων μιγάδων
[16, 17]	δέξασθαι, τῆς δὲ φολίδος λεπίδα	ἑκάστην	ὑπεραίρουσαν θυρεοῦ. ~Μετὰ δὲ τὸν
[16, 14]	τῆς περαίας πολλήν, ἧς τὴν	πλείστην	ἔχουσι καὶ νῦν, καὶ τἆλλα
[16, 44]	τῆς χώρας ἐκρήγμασιν ἀνακαλυφθῆναι τὴν	πλείστην,	καθάπερ τὴν Θετταλίαν. ~Ἔστι δὲ
[16, 24]	τῆς ἄλλης φιλοσοφίας εὐπορίαν πολὺ	πλείστην	λαβεῖν ἔστιν ἐκ τούτων τῶν
[16, 8]	ἡ πόλις. διόπερ καὶ ἐλευθέραν	αὐτὴν	ἔκρινε Πομπήιος ἀποκλείσας Τιγράνην. πρὸς
[16, 29]	ἡ Γαδαρὶς ἔστιν, ἣν καὶ	αὐτὴν	ἐξιδιάσαντο οἱ Ἰουδαῖοι· εἶτ´ Ἀζωτὸς
[16, 9]	οὐ μετρίως Δολαβέλλας καταφυγὼν εἰς	αὐτὴν	καὶ ἐμπολιορκηθεὶς ὑπὸ Κασσίου μέχρι
[16, 37]	ἀφιστάμενοι τὴν χώραν ἐκάκουν καὶ	αὐτὴν	καὶ τὴν γειτνιῶσαν, οἱ δὲ
[16, 13]	οἰκοῦσι τὰς οἰκίας. ἔκτισαν δ´	αὐτὴν	φυγάδες, ὥς φασιν, ἐκ Σιδῶνος·
[16, 23]	συμφορῶν κατέστη κρείττων καὶ ἀνέλαβεν	αὑτὴν	τῇ τε ναυτιλίᾳ, καθ´ ἣν
[16, 23]	βαφείων, πλουσίαν δὲ διὰ τὴν	τοιαύτην	ἀνδρείαν. οὐχ ὑπὸ τῶν βασιλέων
[16, 36]	παραδώσειν ὑπισχνούμενος τοιοῦτον σεβασμὸν καὶ	τοιαύτην	ἱεροποιίαν ἥτις οὔτε δαπάναις ὀχλήσει
[16, 19]	ἄπωθεν τῆς θαλάττης. ~Εἶτα μετὰ	ταύτην	Ἄδωνις ποταμὸς καὶ ὄρος Κλῖμαξ
[16, 10]	ἐμισθοδοτοῦντο. δηλοῖ δὲ τὴν δύναμιν	ταύτην	ἥ τε τοῦ Τρύφωνος ἐπικληθέντος
[16, 22]	Τύρου) αἱ δ´ εἰς τὴν	Λιβύην	καὶ τὴν Ἰβηρίαν ἀποικίαι μέχρι
[16, 23]	καὶ τἆλλα εὔπορα τὰ πρὸς	βαφὴν	ἐπιτήδεια· καὶ δυσδιάγωγον μὲν ποιεῖ
[16, 46]	ἐτίμησε τοῦ Ἡρώδου καὶ τὴν	ἀδελφὴν	Σαλώμην καὶ τὴν ταύτης θυγατέρα
[16, 26]	ὃν γὰρ καιρὸν οἱ Πτολεμαεῖς	μάχην	συνάψαντες πρὸς Σαρπηδόνα τὸν στρατηγὸν
[16, 36]	μὲν οὖν εὐδοκιμήσας τούτοις συνεστήσατο	ἀρχὴν	οὐ τὴν τυχοῦσαν, ἁπάντων προσχωρησάντων
[16, 24]	ἄλλης φιλοσοφίας εὐπορίαν πολὺ πλείστην	λαβεῖν	ἔστιν ἐκ τούτων τῶν πόλεων·
[16, 26]	δὲ τὴν ἀρχαίαν πάλιν ἕδραν	ἀπολαβεῖν	τὸν τόπον, τοτὲ μὲν οὖν
[16, 26]	τὸ μὲν μετεωρισθὲν αὐτῆς μέρος	ἐπαγαγεῖν	τὴν θάλατταν, τὸ δὲ συνιζῆσαν
[16, 13]	σωλὴν σκύτινος, εἴτε ἄσκωμα δεῖ	λέγειν,	ὁ δεχόμενος τὸ ἀναθλιβόμενον ἐκ
[16, 31]	ὡς οὐκ ἂν ἔτι τολμήσοντας	κακουργεῖν	διὰ τὴν αἰσχύνην τῆς ὄψεως.
[16, 7]	τοῖς κεραυνοῖς (εἶναι δὲ δράκοντα)	φεύγειν	κατάδυσιν ζητοῦντα· τοῖς μὲν οὖν
[16, 44]	ἃς δ´ ἐκλίποιεν οἱ δυνάμενοι	φυγεῖν.	Ἐρατοσθένης δέ φησι τἀναντία, λιμναζούσης
[16, 35]	ἄλλους τοὺς εὐονείρους· καὶ προσδοκᾶν	δεῖν	ἀγαθὸν παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ
[16, 25]	καθάπερ καὶ ἄλλοις ἄλλων μιγμάτων	δεῖν·	καὶ ἐν Ῥώμῃ δὲ πολλὰ
[16, 42]	βαρύτατον ἔχουσα ὕδωρ, ὥστε μὴ	δεῖν	κολύμβου, ἀλλὰ τὸν ἐμβάντα καὶ
[16, 35]	τῶν παρ´ ἡμῖν; ἀλλ´ ἐᾶν	δεῖν	πᾶσαν ξοανοποιίαν, τέμενος {δ´} ἀφορίσαντας
[16, 10]	καὶ τοῖς περὶ αὐτόν, ἐπειδὴ	νεωτερίζειν	ὥρμησεν, ἐκ τῆς πόλεως ταύτης
[16, 6]	Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος. ἐνταῦθα δὲ	πανηγυρίζειν	ἔθος τοῖς Ἀντιοχεῦσι καὶ τοῖς
[16, 38]	Δελφούς „τὸν ἐκτεθέντα παῖδα μαστεύων	μαθεῖν,	εἰ μηκέτ´ εἴη, αὐτὸς δ´
[16, 38]	ὁ παῖς „ἔστειχε τοὺς „τεκόντας	ἐκμαθεῖν	θέλων πρὸς δῶμα Φοίβου. καὶ
[16, 38]	πολλοὺς ἕν τι καὶ ταὐτὸ	ποιεῖν	ἡρμοσμένως ἀλλήλοις, ὅπερ ἦν τὸ
[16, 24]	τοῦτο μὲν οὖν παρ´ Αἰγυπτίων	ἥκειν	εἰς τοὺς Ἕλληνας πεπιστεύκασιν, ἀστρονομίαν
[16, 38]	παρὰ τῆς Πυθίας ἃ προσῆκεν	παραγγέλλειν	τοῖς Λακεδαιμονίοις. ~ταῦτα γὰρ ὅπως
[16, 14]	ἐκδιδόναι ἄκοντας· μὴ μέντοι μηδ´	ἐκπλεῖν	ἐᾶν ἄνευ τοῦ ἐπιτρέψαι βασιλέα.
[16, 38]	τὸ πολιτεύεσθαι, καὶ ἄλλως πως	νέμειν	βίον κοινόν. τὸ δὲ πρόσταγμα
[16, 7]	ζητοῦντα· τοῖς μὲν οὖν ὁλκοῖς	ἐντεμεῖν	τὴν γῆν καὶ ποιῆσαι τὸ
[16, 43]	δὲ τῇ λίμνῃ τὸ πάθος	συμβαίνειν	εὔλογον, ὅτι καὶ ἡ πηγὴ
[16, 43]	ἐκπιάσαντας πήττειν τὴν ἄσφαλτον, εἶτα	τέμνειν·	εἰ μή τίς ἐστιν ἐπιτηδειότης
[16, 23]	μᾶλλον· διὸ καὶ σεισμοὺς γενομένους	ἀπολιπεῖν	μικρὸν τοῦ ἄρδην ἀφανίσαι τὴν
[16, 31]	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἀντὶ τοῦ	ἀναιρεῖν	τοὺς κακούργους ἀποτέμνων τὰς ῥῖνας
[16, 36]	ἵδρυσιν τούτου ζητεῖν ἀξιῶν, καὶ	παραδώσειν	ὑπισχνούμενος τοιοῦτον σεβασμὸν καὶ τοιαύτην
[16, 36]	καὶ τὸ θεῖον, ἵδρυσιν τούτου	ζητεῖν	ἀξιῶν, καὶ παραδώσειν ὑπισχνούμενος τοιοῦτον
[16, 35]	τούτου δὴ τίς ἂν εἰκόνα	πλάττειν	θαρρήσειε νοῦν ἔχων ὁμοίαν τινὶ
[16, 43]	ὑγρά, ἃ περικαταχέαντας καὶ ἐκπιάσαντας	πήττειν	τὴν ἄσφαλτον, εἶτα τέμνειν· εἰ
[16, 10]	διεκαρτέρησε τοσοῦτον χρόνον πολιορκούμενος ὑπὸ	δυεῖν	στρατοπέδων μεγάλων Ῥωμαϊκῶν ὥστ´ οὐ
[16, 10]	χρόνον, Βάσσος τε Καικίλιος μετὰ	δυεῖν	ταγμάτων ἀποστήσας τὴν Ἀπάμειαν διεκαρτέρησε
[16, 14]	ἅτε φίλων· ἔπειτα στασιασάντων ἀδελφῶν	δυεῖν	τοῦ τε Καλλινίκου Σελεύκου καὶ
[16, 44]	κατοικίας τε ἀνατετραμμένας σποράδην· ὥστε	πιστεύειν	τοῖς θρυλουμένοις ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων,
[16, 26]	νεκροί· διαδεξαμένη δὲ ἡ ἄμπωτις	πάλιν	ἀνεκάλυψε καὶ ἔδειξε τὰ σώματα
[16, 42]	θερμοῦ καὶ ἀναφυσωμένη καὶ διαχεομένη,	πάλιν	δὲ μεταβάλλουσα εἰς πάγον ἰσχυρὸν
[16, 26]	δέξασθαι, τραπομένης δὲ τὴν ἀρχαίαν	πάλιν	ἕδραν ἀπολαβεῖν τὸν τόπον, τοτὲ
[16, 7]	εἶθ´ ὑπὸ γῆν ἐνεχθεὶς ἀναδίδωσι	πάλιν	τὸ ῥεῦμα, καὶ διὰ τῆς
[16, 30]	πρὸς Αἰγύπτῳ κατὰ τὴν Ἡρώων	πόλιν,	εἰς ὃν ἐκ Πηλουσίου ἡ
[16, 30]	διακοσίων ἑξήκοντα σταδίων εἰς Αἴλανα	πόλιν	ἐπὶ τῷ μυχῷ τοῦ Ἀραβίου
[16, 10]	μέρη. ~Ἡ δ´ Ἀπάμεια καὶ	πόλιν	ἔχει τὸ πλέον εὐερκῆ· λόφος
[16, 23]	καὶ δυσδιάγωγον μὲν ποιεῖ τὴν	πόλιν	ἡ πολυπληθία τῶν βαφείων, πλουσίαν
[16, 23]	μικρὸν τοῦ ἄρδην ἀφανίσαι τὴν	πόλιν.	ἠτύχησε δὲ καὶ ὑπ´ Ἀλεξάνδρου
[16, 3]	τίς ἐστιν· ἔχει δ´ ἐρυμνὴν	πόλιν	Σαμόσατα ἐν ᾗ τὸ βασίλειον
[16, 13]	δέῃ, καὶ πορθμεύουσιν εἰς τὴν	πόλιν.	~Τὸ παλαιὸν μὲν οὖν οἱ
[16, 16]	ὁ μὲν Λίβανος τῆς κατὰ	Τρίπολιν,	κατὰ τὸ τοῦ Θεοῦ μάλιστα
[16, 37]	ὅμως εὐπρέπειά τις περὶ τὴν	ἀκρόπολιν	αὐτῶν, οὐχ ὡς τυραννεῖον βδελυττομένων,
[16, 10]	στρατευομένων, τὴν δὲ Πέλλαν ὥσπερ	μητρόπολιν	γεγονέναι τῶν Μακεδόνων τὴν Φιλίππου
[16, 28]	τὰ Ἱεροσόλυμα τὴν τῶν Ἰουδαίων	μητρόπολιν·	καὶ δὴ καὶ ἐπινείῳ τούτῳ
[16, 22]	ὁποτέραν δ´ ἄν τις εἴποι	μητρόπολιν	Φοινίκων ἔρις ἐν ἀμφοτέραις ἐστίν.
[16, 40]	τείχη πάντα καὶ ἀνεῖλεν εἰς	δύναμιν	τὰ λῃστήρια καὶ τὰ γαζοφυλάκια
[16, 10]	πολεμικῶν ἐμισθοδοτοῦντο. δηλοῖ δὲ τὴν	δύναμιν	ταύτην ἥ τε τοῦ Τρύφωνος
[16, 35]	ἔχων ὁμοίαν τινὶ τῶν παρ´	ἡμῖν;	ἀλλ´ ἐᾶν δεῖν πᾶσαν ξοανοποιίαν,
[16, 39]	ὡς τὰ παρὰ τῶν θεῶν	ἡμῖν	ἐκφέροντες παραγγέλματα καὶ ἐπανορθώματα καὶ
[16, 26]	ἐνδεδεμένων τῶν τοιούτων παθῶν ἀδήλοις	ἡμῖν,	καθάπερ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν
[16, 43]	πυρὸς κίνησις οὐκ ἔχει τάξιν	ἡμῖν	φανεράν, ὥσπερ καὶ ἄλλων πνευμάτων
[16, 26]	διαφόρων γινομένων, ἄδηλον δὲ τὴν	τάξιν	ἐχουσῶν. ~Μετὰ δὲ τὴν Ἄκην
[16, 43]	τοῦ πυρὸς κίνησις οὐκ ἔχει	τάξιν	ἡμῖν φανεράν, ὥσπερ καὶ ἄλλων
[16, 14]	Ῥωμαῖοι μετέθηκαν εἰς τὴν παροῦσαν	τάξιν.	οἱ δ´ οὖν Ἀράδιοι μετὰ
[16, 41]	ἀναληφθεὶς δ´ εἰς κογχάρια λαμβάνει	πῆξιν·	λύει δὲ κεφαλαλγίας θαυμαστῶς καὶ
[16, 14]	τοὺς ὑποδεξαμένους, ἀπεμνημόνευόν τε τὴν	χάριν	καὶ μάλιστα ἐπανελθόντες εἰς τὴν
[16, 33]	Μελανιῶν τῆς Κιλικίας τῶν πρὸς	Κελένδεριν	ἐπὶ μὲν τὰ μεθόρια τῆς
[16, 10]	πρότερον εἰς τὴν ἐξουσίαν ἧκε	πρὶν	ἑκὼν ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν ἐφ´ οἷς
[16, 6]	καὶ συνηρεφὲς ἄλσος διαρρεόμενον πηγαίοις	ὕδασιν,	ἐν μέσῳ δὲ ἄσυλον τέμενος
[16, 24]	Αἰγυπτίων ἥκειν εἰς τοὺς Ἕλληνας	πεπιστεύκασιν,	ἀστρονομίαν δὲ καὶ ἀριθμητικὴν παρὰ
[16, 44]	φησι τἀναντία, λιμναζούσης τῆς χώρας	ἐκρήγμασιν	ἀνακαλυφθῆναι τὴν πλείστην, καθάπερ τὴν
[16, 11]	εἰσὶ τοῖς ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ	νομάσιν·	ἀεὶ δ´ οἱ πλησιαίτεροι τοῖς
[16, 34]	δ´ εἰσὶν οἱ Ἰδουμαῖοι, κατὰ	στάσιν	δ´ ἐκπεσόντες ἐκεῖθεν προσεχώρησαν τοῖς
[16, 28]	ἱκανῶς τὸ χωρίον ὥστ´ ἀφορᾶσθαί	φασιν	ἀπ´ αὐτοῦ τὰ Ἱεροσόλυμα τὴν
[16, 24]	καὶ τῶν Αἰγυπτίων εὕρεμα γεωμετρίαν	φασὶν	ἀπὸ τῆς χωρομετρίας, ἣν ὁ
[16, 13]	ἔκτισαν δ´ αὐτὴν φυγάδες, ὥς	φασιν,	ἐκ Σιδῶνος· τὴν δ´ ὑδρείαν
[16, 25]	οἱ δὲ πᾶσαν πανταχοῦ χεῖσθαί	φασιν.	ἤκουσα δ´ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ
[16, 8]	Ἀντιοχίδος, χωρίον ἐρυμνὸν κατὰ τὴν	ὑπέρθεσιν	τοῦ Ἀμανοῦ τὴν ἐκ τῶν
[16, 46]	παρὰ τοῖς Ἀλλόβριξι Γαλάταις λαβὼν	οἴκησιν,	οἱ δὲ θεραπείᾳ πολλῇ μόλις
[16, 15]	Τρίπολις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τὴν	ἐπίκλησιν	εἰληφυῖα· τριῶν γάρ ἐστι πόλεων
[16, 38]	καὶ ὁ Μίνως παρὰ τοῖς	Κρησὶν	„ἐννέωρος βασίλευε Διὸς „μεγάλου ὀαριστής,
[16, 5]	Ἀργείων πεμφθέντα ἐπὶ τὴν Ἰοῦς	ζήτησιν,	ἐν Τύρῳ πρῶτον ἀφανοῦς γενηθείσης,
[16, 43]	τοιοῦτον· γόητας δὲ ὄντας σκήπτεσθαί	φησιν	ἐπῳδὰς ὁ Ποσειδώνιος τοὺς ἀνθρώπους
[16, 9]	τῆς μὲν Λαοδικείας πολὺ ἄπωθέν	εἰσιν,	ἠρέμα ἀπ´ αὐτῆς καὶ κατ´
[16, 34]	καὶ ἡ λίμνη. Ναβαταῖοι δ´	εἰσὶν	οἱ Ἰδουμαῖοι, κατὰ στάσιν δ´
[16, 1]	τὸ ζεῦγμα τοῦ Εὐφράτου στάδιοί	εἰσιν	οἱ τὸ λεχθὲν πλευρὸν ἀφορίζοντες
[16, 29]	Ἰαμνείας εἰς Ἀζωτὸν καὶ Ἀσκάλωνά	εἰσιν	ὅσον διακόσιοι στάδιοι. κρομμυών τ´
[16, 26]	δ´ οὔ, τάχα καὶ περιόδοις	τισὶν	ἐνδεδεμένων τῶν τοιούτων παθῶν ἀδήλοις
[16, 7]	τετταράκοντα, τῆς δ´ Ἀντιοχείας ἑκατὸν	εἴκοσιν.	ἀνάπλους δ´ ἐκ θαλάττης ἐστὶν
[16, 33]	δ´ ἐπὶ τὸν Ὀρόντην πεντακοσίους	εἴκοσιν·	εἶτ´ ἐπὶ Ὀρθωσίαν χιλίους ἑκατὸν
[16, 13]	Μαράθου, διέχουσα τῆς γῆς σταδίους	εἴκοσιν.	ἔστι δὲ πέτρα περίκλυστος ὅσον
[16, 1]	Ἀραβίᾳ καὶ τῇ Αἰγύπτῳ· πρὸς	δύσιν	δὲ τῷ Αἰγυπτίῳ τε καὶ
[16, 7]	γενέσθαι τοὔνομα τῷ ποταμῷ. πρὸς	δύσιν	μὲν οὖν θάλαττα ὑπόκειται τῇ
[16, 7]	κεραυνοῖς (εἶναι δὲ δράκοντα) φεύγειν	κατάδυσιν	ζητοῦντα· τοῖς μὲν οὖν ὁλκοῖς
[16, 11]	πᾶσα ἡ πρὸς νότον τοῖς	Ἀπαμεῦσιν,	ἀνδρῶν σκηνιτῶν τὸ πλέον· παραπλήσιοι
[16, 9]	ἄλλῃ εὐκαρπίᾳ. τοῖς μὲν οὖν	Ἀλεξανδρεῦσιν	αὕτη παρέχει τὸ πλεῖστον τοῦ
[16, 8]	νότον δ´ ἐστὶ τοῖς μὲν	Ἀντιοχεῦσιν	Ἀπάμεια ἐν μεσογαίᾳ κειμένη, τοῖς
[16, 5]	τοὺς ἀπογόνους συνοίκους γενέσθαι τοῖς	Ἀντιοχεῦσιν.	~Ὑπέρκειται δὲ τετταράκοντα σταδίοις ἡ
[16, 5]	Ἀντιοχεῖς ὡς ἥρωα τιμῶσι, καὶ	ἄγουσιν	ἑορτὴν ἐν τῷ Κασίῳ ὄρει
[16, 42]	δὲ τοῦ κατιοῦσθαι τὰ σκεύη	γνωρίζουσιν	οἱ περιοικοῦντες ἀρχομένην τὴν ἀναβολὴν
[16, 23]	τὸν δ´ ἀνειμένον, ὃν Αἰγύπτιον	καλοῦσιν.	ἐνταῦθα δέ φασι πολυστέγους τὰς
[16, 41]	ἀρωματίζον· οὗ τὸν φλοιὸν ἐπισχίσαντες	ὑπολαμβάνουσιν	ἀγγείοις τὸν ὀπὸν γλίσχρῳ γάλακτι
[16, 13]	καθαροῦ καὶ ποτίμου ὕδατος ῥύσιν,	ὑπολαμβάνουσιν	εἰς ἀγγεῖα παρεσκευασμένα ὅσον ἂν
[16, 22]	ἔξω στηλῶν τὴν Τύρον πλέον	ἐξυμνοῦσιν.	ἀμφότεραι δ´ οὖν ἔνδοξοι καὶ
[16, 20]	ἀπὸ τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας ἐμπόρους	λεηλατοῦσιν	οἱ βάρβαροι· ἧττον δὲ συμβαίνει
[16, 8]	τῇ Συρίᾳ. τῇ δὲ Γινδάρῳ	συνάπτουσιν	αἱ Πάγραι τῆς Ἀντιοχίδος, χωρίον
[16, 9]	ὀλίγον ἀνακλινόμεναι, τῆς Ἀπαμείας δ´	ὑπερκύπτουσιν	ἐπ´ ὄρθιον ὕψος ἀνατεταμέναι. ἐλύπησε
[16, 13]	παρεσκευασμένα ὅσον ἂν δέῃ, καὶ	πορθμεύουσιν	εἰς τὴν πόλιν. ~Τὸ παλαιὸν
[16, 30]	τῇ Γάζῃ μέρος, ὃν Αἰλανίτην	προσαγορεύουσιν	ἀπὸ τῆς ἐν αὐτῷ πόλεως,
[16, 34]	ἄκρα τὰ πρὸς τῷ Κασίῳ	κατέχουσιν	Ἰδουμαῖοί τε καὶ ἡ λίμνη.
[16, 13]	τοῦ καθαροῦ καὶ ποτίμου ὕδατος	ῥύσιν,	ὑπολαμβάνουσιν εἰς ἀγγεῖα παρεσκευασμένα ὅσον
[16, 22]	εὐφυεῖ λιμένι τῆς ἠπείρου τὴν	ἵδρυσιν	ἔχει. ~Τύρος δ´ ἐστὶν ὅλη
[16, 36]	ἱερὰ προὐβάλλετο καὶ τὸ θεῖον,	ἵδρυσιν	τούτου ζητεῖν ἀξιῶν, καὶ παραδώσειν
[16, 42]	δεῖσθαι· εἶτ´ ἐπιπολάζουσα διὰ τὴν	φύσιν	τοῦ ὕδατος, καθ´ ἣν ἔφαμεν
[16, 35]	κόσμον καὶ τὴν τῶν ὄντων	φύσιν.	τούτου δὴ τίς ἂν εἰκόνα
[16, 25]	τὴν ὑαλῖτιν ψάμμον ἐπιτηδείαν εἰς	χύσιν,	οἱ δὲ πᾶσαν πανταχοῦ χεῖσθαί
[16, 38]	γὰρ ὄντες ἀπὸ προστάγματος κοινοῦ	ζῶσιν·	ἄλλως γὰρ οὐχ οἷόν τε
[16, 7]	ἐνταῦθά που τὰ περὶ τὴν	κεραύνωσιν	τοῦ Τυφῶνος καὶ τοὺς Ἀρίμους,
[16, 25]	αἰγιαλός ἐστιν ὁ φέρων τὴν	ὑαλῖτιν	ἄμμον· ἐνταῦθα μὲν οὖν φασι
[16, 25]	εἶναί τινα καὶ κατ´ Αἴγυπτον	ὑαλῖτιν	γῆν, ἧς χωρὶς οὐχ οἷόν
[16, 25]	καὶ τοῖς Σιδωνίοις εἶναι τὴν	ὑαλῖτιν	ψάμμον ἐπιτηδείαν εἰς χύσιν, οἱ
[16, 16]	καὶ λίμνην, ἣ φέρει τὴν	ἀρωματῖτιν	σχοῖνον καὶ κάλαμον, ὡς δ´
[16, 24]	περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν	ἐστιν	ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν
[16, 8]	πρότερον Ὕδατος ποταμοί· ἔρυμα δέ	ἐστιν	ἀξιόλογον καὶ κρεῖττον βίας ἡ
[16, 34]	καὶ γὰρ ταῦτα πρὸς θαλάττῃ	ἐστίν·	ἀπὸ γὰρ τοῦ ἐπινείου τῆς
[16, 42]	ὀμφαλοῦ εὐθὺς ἐξαίρεσθαι· μεστὴ δ´	ἐστὶν	ἀσφάλτου· αὕτη δὲ ἀναφυσᾶται κατὰ
[16, 5]	Ἐπιφανοῦς. ~Καὶ δὴ καὶ μητρόπολίς	ἐστιν	αὕτη τῆς Συρίας, καὶ τὸ
[16, 37]	ἀποσχέσεις, ὧνπερ καὶ νῦν ἔθος	ἐστὶν	αὐτοῖς ἀπέχεσθαι, καὶ {αἱ} περιτομαὶ
[16, 7]	εἴκοσιν. ἀνάπλους δ´ ἐκ θαλάττης	ἐστὶν	εἰς τὴν Ἀντιόχειαν αὐθημερόν. πρὸς
[16, 34]	ἐπινείου τῆς Ἰόπης εἴρηται ὅτι	ἐστὶν	ἐν ὄψει· ταῦτα μὲν προσάρκτια·
[16, 10]	τὸ πλέον εὐερκῆ· λόφος γάρ	ἐστιν	ἐν πεδίῳ κοίλῳ τετειχισμένος καλῶς,
[16, 22]	Φοινίκων καὶ ἀρχαιοτάτη {πόλις} Τύρος	ἐστίν,	ἐνάμιλλος αὐτῇ κατά τε μέγεθος
[16, 43]	εἶτα τέμνειν· εἰ μή τίς	ἐστιν	ἐπιτηδειότης τῶν οὔρων τοιαύτη, καθάπερ
[16, 3]	δὲ ἡ Κομμαγηνὴ μικρά τίς	ἐστιν·	ἔχει δ´ ἐρυμνὴν πόλιν Σαμόσατα
[16, 22]	μητρόπολιν Φοινίκων ἔρις ἐν ἀμφοτέραις	ἐστίν.	ἡ μὲν οὖν Σιδὼν ἐπὶ
[16, 8]	ἀγῶνα. πρὸς θαλάττῃ δὲ τούτων	ἐστὶν	ἡ Σελεύκεια καὶ ἡ Πιερία,
[16, 29]	διακόσιοι στάδιοι. κρομμυών τ´ ἀγαθός	ἐστιν	ἡ χώρα τῶν Ἀσκαλωνιτῶν, πόλισμα
[16, 33]	Μάγνου σῶμα κεῖται καὶ Διός	ἐστιν	ἱερὸν Κασίου· πλησίον δὲ καὶ
[16, 28]	τῷ κήτει· ἐν ὕψει δέ	ἐστιν	ἱκανῶς τὸ χωρίον ὥστ´ ἀφορᾶσθαί
[16, 20]	θαλάττῃ. ~Ὑπὲρ δὲ τοῦ Μασσύου	ἐστὶν	ὁ καλούμενος αὐλὼν βασιλικὸς καὶ
[16, 18]	θυρεοῦ. ~Μετὰ δὲ τὸν Μάκραν	ἐστὶν	ὁ Μασσύας ἔχων τινὰ καὶ
[16, 30]	Ἀραβίου κόλπου κειμένην· διττὸς δ´	ἐστίν,	ὁ μὲν ἔχων εἰς τὸ
[16, 25]	Ἄκης καὶ Τύρου θινώδης αἰγιαλός	ἐστιν	ὁ φέρων τὴν ὑαλῖτιν ἄμμον·
[16, 41]	πρὸς αὐτὸ κεκλιμένῃ· ἐνταῦθα δ´	ἐστὶν	ὁ φοινικών, μεμιγμένην ἔχων καὶ
[16, 23]	τὴν ἵδρυσιν ἔχει. ~Τύρος δ´	ἐστὶν	ὅλη νῆσος σχεδόν τι συνῳκισμένη
[16, 16]	χωρίον τι. ~Δύο δὲ ταῦτ´	ἐστὶν	ὄρη τὰ ποιοῦντα τὴν κοίλην
[16, 34]	τὰ πολλὰ δ´ ὡς ἕκαστα	ἐστὶν	ὑπὸ φύλων οἰκούμενα μικτῶν ἔκ
[16, 24]	φιλοσοφίας εὐπορίαν πολὺ πλείστην λαβεῖν	ἔστιν	ἐκ τούτων τῶν πόλεων· εἰ
[16, 29]	τῷ μεταξὺ καὶ ἡ Γαδαρὶς	ἔστιν,	ἣν καὶ αὐτὴν ἐξιδιάσαντο οἱ
[16, 25]	τρύβλιον χαλκοῦ πρίασθαι καὶ ἐκπωμάτιον	ἔστιν.	~Ἱστορεῖται δὲ παράδοξον πάθος τῶν
[16, 42]	καπνώδης μὲν πρὸς δὲ τὴν	ὄψιν	ἄδηλος, ὑφ´ ἧς κατιοῦται καὶ
[16, 36]	κατέσχε δὲ ῥᾳδίως οὐκ ἐπίφθονον	ὂν	τὸ χωρίον οὐδ´ ὑπὲρ οὗ
[16, 23]	μὲν κλειστὸν τὸν δ´ ἀνειμένον,	ὃν	Αἰγύπτιον καλοῦσιν. ἐνταῦθα δέ φασι
[16, 30]	Ἀραβίᾳ καὶ τῇ Γάζῃ μέρος,	ὃν	Αἰλανίτην προσαγορεύουσιν ἀπὸ τῆς ἐν
[16, 26]	Τύρου καὶ τῆς Πτολεμαΐδος. καθ´	ὃν	γὰρ καιρὸν οἱ Πτολεμαεῖς μάχην
[16, 30]	κατὰ τὴν Ἡρώων πόλιν, εἰς	ὃν	ἐκ Πηλουσίου ἡ ὑπέρθεσις ἐπιτομωτέρα·
[16, 10]	ἐν πεδίῳ κοίλῳ τετειχισμένος καλῶς,	ὃν	ποιεῖ χερρονησίζοντα ὁ Ὀρόντης καὶ
[16, 42]	διαχεομένη, πάλιν δὲ μεταβάλλουσα εἰς	πάγον	ἰσχυρὸν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ὕδατος,
[16, 26]	μάχην συνάψαντες πρὸς Σαρπηδόνα τὸν	στρατηγὸν	ἐλείφθησαν ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ
[16, 8]	Ὀυεντίδιος πρὸς Φρανικάτην τὸν Παρθυαίων	στρατηγὸν	ἔσχε τὸν ἀγῶνα. πρὸς θαλάττῃ
[16, 9]	ἠρέμα ἀπ´ αὐτῆς καὶ κατ´	ὀλίγον	ἀνακλινόμεναι, τῆς Ἀπαμείας δ´ ὑπερκύπτουσιν
[16, 8]	Ὕδατος ποταμοί· ἔρυμα δέ ἐστιν	ἀξιόλογον	καὶ κρεῖττον βίας ἡ πόλις.
[16, 35]	τέμενος {δ´} ἀφορίσαντας καὶ σηκὸν	ἀξιόλογον	τιμᾶν ἕδους χωρίς. ἐγκοιμᾶσθαι δὲ
[16, 43]	τῇ λίμνῃ τὸ πάθος συμβαίνειν	εὔλογον,	ὅτι καὶ ἡ πηγὴ τοῦ
[16, 23]	τὰ πρὸς βαφὴν ἐπιτήδεια· καὶ	δυσδιάγωγον	μὲν ποιεῖ τὴν πόλιν ἡ
[16, 20]	καὶ ἡ Δαμασκὸς πόλις ἀξιόλογος,	σχεδόν	τι καὶ ἐπιφανεστάτη τῶν ταύτῃ
[16, 17]	δράκοντα πεπτωκότα ὁραθῆναι νεκρόν, μῆκος	σχεδόν	τι καὶ πλεθριαῖον, πάχος δ´
[16, 16]	χώρας εἰς τὰς ὀχετείας ἀναλίσκεται	σχεδόν	τι· πολλὴν γὰρ ἐπάρδει καὶ
[16, 23]	~Τύρος δ´ ἐστὶν ὅλη νῆσος	σχεδόν	τι συνῳκισμένη παραπλησίως ὥσπερ ἡ
[16, 9]	ὄρος πᾶν κατάμπελον ἔχουσα μέχρι	σχεδόν	τι τῶν κορυφῶν· αἱ δὲ
[16, 46]	δὲ θεραπείᾳ πολλῇ μόλις εὕροντο	κάθοδον,	τετραρχίας ἀποδειχθείσης ἑκατέρῳ.
[16, 32]	παράλληλόν πως τῇ θαλάττῃ μικρὰν	δίοδον	ἀπολείπουσαν μεταξὺ μέχρι τοῦ ἐκρήγματος
[16, 27]	τὸ ὄρος καὶ πολιχνίων ὀνόματα,	πλέον	δ´ οὐδέν, Συκαμίνων πόλις, Βουκόλων
[16, 22]	καὶ ἔξω στηλῶν τὴν Τύρον	πλέον	ἐξυμνοῦσιν. ἀμφότεραι δ´ οὖν ἔνδοξοι
[16, 10]	Ἀπάμεια καὶ πόλιν ἔχει τὸ	πλέον	εὐερκῆ· λόφος γάρ ἐστιν ἐν
[16, 11]	τοῖς Ἀπαμεῦσιν, ἀνδρῶν σκηνιτῶν τὸ	πλέον·	παραπλήσιοι δ´ εἰσὶ τοῖς ἐν
[16, 10]	πεντακοσίους ἐλέφαντας ἔτρεφε καὶ τὸ	πλέον	τῆς στρατιᾶς καὶ οἱ ὕστερον
[16, 20]	Δαμασκηνοῖς γίνονται πολλαχόθεν. τὸ μέντοι	πλέον	τοὺς ἀπὸ τῆς εὐδαίμονος Ἀραβίας
[16, 42]	μέντοι παραλίᾳ παρεκτέταται μικρῷ τι	πλέον	τῶν διακοσίων σταδίων μῆκος ἐπιλαμβάνουσα,
[16, 25]	ἐστι μεγάλη πόλις ἣν Ἄκην	ὠνόμαζον	πρότερον, ᾗ ἐχρῶντο ὁρμητηρίῳ πρὸς
[16, 37]	οἱ δὲ συμπράττοντες τοῖς ἄρχουσι	καθήρπαζον	τὰ ἀλλότρια καὶ τῆς Συρίας
[16, 41]	θαμνῶδες, κυτίσῳ ἐοικὸς καὶ τερμίνθῳ,	ἀρωματίζον·	οὗ τὸν φλοιὸν ἐπισχίσαντες ὑπολαμβάνουσιν
[16, 35]	τοὺς εὐονείρους· καὶ προσδοκᾶν δεῖν	ἀγαθὸν	παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ δῶρον
[16, 17]	νεκρόν, μῆκος σχεδόν τι καὶ	πλεθριαῖον,	πάχος δ´ ὥσθ´ ἱππέας ἑκατέρωθεν
[16, 31]	ἀπὸ τῶν εἰσῳκισμένων ἐκεῖ τὸ	παλαιὸν	ἀνθρώπων ἠκρωτηριασμένων τὰς ῥῖνας οὕτω
[16, 24]	τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα	παλαιόν	ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ
[16, 39]	τοῖς Γέταις θεός, τὸ μὲν	παλαιὸν	Ζάμολξις Πυθαγόρειός τις, καθ´ ἡμᾶς
[16, 14]	πορθμεύουσιν εἰς τὴν πόλιν. ~Τὸ	παλαιὸν	μὲν οὖν οἱ Ἀράδιοι καθ´
[16, 8]	τοῦ Ὀρόντου· εἶτα τὸ νυμφαῖον,	σπήλαιόν	τι ἱερόν· εἶτα τὸ Κάσιον·
[16, 45]	ἐν τῇ Γαδαρίδι ὕδωρ μοχθηρὸν	λιμναῖον,	οὗ τὰ γευσάμενα κτήνη τρίχας
[16, 8]	ἐκβολαὶ τοῦ Ὀρόντου· εἶτα τὸ	νυμφαῖον,	σπήλαιόν τι ἱερόν· εἶτα τὸ
[16, 38]	πολιτεύεσθαι, καὶ ἄλλως πως νέμειν	βίον	κοινόν. τὸ δὲ πρόσταγμα διττόν,
[16, 8]	ταῖς Πάγραις τὸ τῶν Ἀντιοχέων	πεδίον,	δι´ οὗ ῥεῖ ὁ Ἄρκευθος
[16, 17]	θαλάττης Μάκρας καλεῖται καὶ Μάκρα	πεδίον·	ἐν τούτῳ δὲ Ποσειδώνιος ἱστορεῖ
[16, 16]	καὶ καλλίκαρπα. ἀπολείπουσι δὲ μεταξὺ	πεδίον	κοῖλον πλάτος μὲν τὸ ἐπὶ
[16, 41]	Γαλιλαίαν Σκυθόπολις. ~Ἱερικοῦς δ´ ἐστὶ	πεδίον	κύκλῳ περιεχόμενον ὀρεινῇ τινι καί
[16, 12]	Λαοδικείᾳ πλησιάζει πολίχνια, τό τε	Ποσείδιον	καὶ τὸ Ἡράκλειον καὶ τὰ
[16, 8]	εἶτα τὸ Κάσιον· ἐφεξῆς δὲ	Ποσείδιον	πολίχνη καὶ Ἡράκλεια. ~Εἶτα Λαοδίκεια,
[16, 35]	συνεξῆραν αὐτῷ πολλοὶ τιμῶντες τὸ	θεῖον.	ἔφη γὰρ ἐκεῖνος καὶ ἐδίδασκεν,
[16, 36]	τὰ ἱερὰ προὐβάλλετο καὶ τὸ	θεῖον,	ἵδρυσιν τούτου ζητεῖν ἀξιῶν, καὶ
[16, 35]	θηρίοις εἰκάζοντες καὶ βοσκήμασι τὸ	θεῖον,	οὐδ´ οἱ Λίβυες· οὐκ εὖ
[16, 5]	αὕτη τῆς Συρίας, καὶ τὸ	βασίλειον	ἐνταῦθα ἵδρυτο τοῖς ἄρχουσι τῆς
[16, 18]	οὖν Βύβλος, τὸ τοῦ Κινύρου	βασίλειον,	ἱερά ἐστι τοῦ Ἀδώνιδος, ἣν
[16, 41]	κατοικιῶν· ἔστι δ´ αὐτοῦ καὶ	βασίλειον	καὶ ὁ τοῦ βαλσάμου παράδεισος·
[16, 3]	πόλιν Σαμόσατα ἐν ᾗ τὸ	βασίλειον	ὑπῆρχε, νῦν δ´ ἐπαρχία γέγονε·
[16, 12]	τό τε Ποσείδιον καὶ τὸ	Ἡράκλειον	καὶ τὰ Γάβαλα· εἶτ´ ἤδη
[16, 8]	Κυρρηστικῆς καὶ λῃστήριον εὐφυές, καὶ	Ἡράκλειόν	τι καλούμενον πλησίον ἱερόν· περὶ
[16, 35]	καὶ δῶρον ἀεί τι καὶ	σημεῖον	τοὺς σωφρόνως ζῶντας καὶ μετὰ
[16, 12]	καὶ Βαλαναία καὶ Κάρνος, τὸ	ἐπίνειον	τῆς Ἀράδου λιμένιον ἔχον· εἶτ´
[16, 37]	τὴν ἀκρόπολιν αὐτῶν, οὐχ ὡς	τυραννεῖον	βδελυττομένων, ἀλλ´ ὡς ἱερὸν σεμνυνόντων
[16, 10]	λογιστήριον τὸ στρατιωτικὸν καὶ τὸ	ἱπποτροφεῖον,	θήλειαι μὲν ἵπποι βασιλικαὶ πλείους
[16, 9]	τῆς Ἀπαμείας δ´ ὑπερκύπτουσιν ἐπ´	ὄρθιον	ὕψος ἀνατεταμέναι. ἐλύπησε δ´ οὐ
[16, 25]	τῶν κρυσταλλοφανῶν· ὅπου γε καὶ	τρύβλιον	χαλκοῦ πρίασθαι καὶ ἐκπωμάτιον ἔστιν.
[16, 40]	ἄλλα δὲ Ἀλεξάνδριόν τε καὶ	Ὑρκάνιον	καὶ Μαχαιροῦς καὶ Λυσιὰς καὶ
[16, 12]	Κάρνος, τὸ ἐπίνειον τῆς Ἀράδου	λιμένιον	ἔχον· εἶτ´ Ἔνυδρα καὶ Μάραθος
[16, 24]	σταδίων· ἐν δὲ τῷ μεταξὺ	πολίχνιον	Ὀρνίθων πόλις λεγομένη· εἶτα πρὸς
[16, 42]	ἰσχυρὸν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ὕδατος,	οἷόν	ἐστι τὸ τῆς λίμνης ὕδωρ,
[16, 25]	ὑαλῖτιν γῆν, ἧς χωρὶς οὐχ	οἷόν	τε τὰς πολυχρόους καὶ πολυτελεῖς
[16, 38]	κοινοῦ ζῶσιν· ἄλλως γὰρ οὐχ	οἷόν	τε τοὺς πολλοὺς ἕν τι
[16, 41]	καὶ τερμίνθῳ, ἀρωματίζον· οὗ τὸν	φλοιὸν	ἐπισχίσαντες ὑπολαμβάνουσιν ἀγγείοις τὸν ὀπὸν
[16, 26]	τοῦ πελάγους κῦμα τοὺς φεύγοντας	ὅμοιον	πλημμυρίδι, καὶ τοὺς μὲν εἰς
[16, 40]	τε καὶ Ταῦρος, ἄλλα δὲ	Ἀλεξάνδριόν	τε καὶ Ὑρκάνιον καὶ Μαχαιροῦς
[16, 23]	μέγεθος τῶν ἀποικίδων ἐστὶ πόλεων	τεκμήριον·	οὗτοι μὲν οὖν τοιοῦτοι. ~Σιδώνιοι
[16, 8]	Γίνδαρος, ἀκρόπολις τῆς Κυρρηστικῆς καὶ	λῃστήριον	εὐφυές, καὶ Ἡράκλειόν τι καλούμενον
[16, 10]	πατρίδα. ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ	λογιστήριον	τὸ στρατιωτικὸν καὶ τὸ ἱπποτροφεῖον,
[16, 12]	Ἐλεύθερος ὁ πλησίον ποταμός, ὅνπερ	ὅριον	ποιοῦνταί τινες Σελευκίδος πρὸς τὴν
[16, 13]	πυθμένα συνηγμένος στενὸν ἔχοντα τρῆμα	μέτριον,	τῷ δὲ πυθμένι περιέσφιγκται σωλὴν
[16, 18]	τὸ ἐπὶ τῷ Θεοῦ προσώπῳ	φρούριον	ἐπιτεθέν, ἃ κατέσπασε Πομπήιος, ἀφ´
[16, 3]	κατὰ τοῦτο δὲ Σελεύκεια ἵδρυται	φρούριον	τῆς Μεσοποταμίας προσωρισμένον ὑπὸ Πομπηίου
[16, 8]	συνάπτουσιν αἱ Πάγραι τῆς Ἀντιοχίδος,	χωρίον	ἐρυμνὸν κατὰ τὴν ὑπέρθεσιν τοῦ
[16, 36]	ῥᾳδίως οὐκ ἐπίφθονον ὂν τὸ	χωρίον	οὐδ´ ὑπὲρ οὗ ἄν τις
[16, 15]	τὸ ὄρος· μεταξὺ δὲ Τριήρης	χωρίον	τι. ~Δύο δὲ ταῦτ´ ἐστὶν
[16, 12]	καὶ τὰ Σίμυρα τὸ ἐφεξῆς	χωρίον·	τούτοις δ´ ἡ Ὀρθωσία συνεχής
[16, 28]	ὕψει δέ ἐστιν ἱκανῶς τὸ	χωρίον	ὥστ´ ἀφορᾶσθαί φασιν ἀπ´ αὐτοῦ
[16, 8]	σπήλαιόν τι ἱερόν· εἶτα τὸ	Κάσιον·	ἐφεξῆς δὲ Ποσείδιον πολίχνη καὶ
[16, 33]	τὸ Πηλούσιον. ~Ἔστι δὲ τὸ	Κάσιον	θινώδης τις λόφος ἀκρωτηριάζων ἄνυδρος,
[16, 32]	ἄλλη τοιαύτη ἡ ἐπὶ τὸ	Κάσιον,	κἀκεῖθεν ἐπὶ τὸ Πηλούσιον. ~Ἔστι
[16, 8]	κειμένη, τοῖς δὲ Σελευκεῦσι τὸ	Κάσιον	ὄρος καὶ τὸ Ἀντικάσιον· ἔτι
[16, 26]	τοιαῦτα δὲ καὶ περὶ τὸ	Κάσιον	συμβαίνει τὸ πρὸς Αἰγύπτῳ, σπασμῷ
[16, 28]	εἰσὶ δ´ ἐντεῦθεν εἰς τὸ	Κάσιον	τὸ πρὸς Πηλουσίῳ μικρῷ πλείους
[16, 8]	τὸ Κάσιον ὄρος καὶ τὸ	Ἀντικάσιον·	ἔτι δὲ πρότερον μετὰ τὴν
[16, 16]	εἰς τὴν μεσόγαιαν ὁμοῦ τι	διπλάσιον.	διαρρεῖται δὲ ποταμοῖς ἄρδουσι χώραν
[16, 33]	καὶ Διός ἐστιν ἱερὸν Κασίου·	πλησίον	δὲ καὶ ἐσφάγη ὁ Μάγνος
[16, 4]	τῆς Ἀντιγονείας τοὺς οἰκήτορας, ἣν	πλησίον	ἐτείχισεν Ἀντίγονος ὁ Φιλίππου μικρὸν
[16, 8]	εὐφυές, καὶ Ἡράκλειόν τι καλούμενον	πλησίον	ἱερόν· περὶ οὓς τόπους ὑπὸ
[16, 8]	ἄρκτων ἐστὶ τό τε Ἀμανὸν	πλησίον	καὶ ἡ Κομμαγηνή· συνάπτει δὲ
[16, 23]	καλλίστη πορφύρα· καὶ ἡ θήρα	πλησίον	καὶ τἆλλα εὔπορα τὰ πρὸς
[16, 28]	ὁ τόπος, ὥστ´ ἐκ τῆς	πλησίον	κώμης Ἰαμνείας καὶ τῶν κατοικιῶν
[16, 7]	στάδιοι. ~Ῥεῖ δὲ τῆς πόλεως	πλησίον	Ὀρόντης ποταμός· οὗτος δ´ ἐκ
[16, 12]	ἐστι καὶ ὁ Ἐλεύθερος ὁ	πλησίον	ποταμός, ὅνπερ ὅριον ποιοῦνταί τινες
[16, 19]	τῶν τοῦ Ὀρόντου πηγῶν, αἳ	πλησίον	τοῦ τε Λιβάνου καὶ τοῦ
[16, 30]	~Εἶθ´ ὁ τῶν Γαζαίων λιμὴν	πλησίον·	ὑπέρκειται δὲ καὶ ἡ πόλις
[16, 10]	χώρα καὶ συμμάχων εὐπόρει τῶν	πλησίον	φυλάρχων ἐχόντων εὐερκῆ χωρία· ὧν
[16, 41]	ἀγγείοις τὸν ὀπὸν γλίσχρῳ γάλακτι	παραπλήσιον·	ἀναληφθεὶς δ´ εἰς κογχάρια λαμβάνει
[16, 33]	φησὶ δ´ Ἀρτεμίδωρος εἰς τὸ	Πηλούσιον	ἐκ μὲν Ὀρθωσίας εἶναι σταδίους
[16, 28]	δ´ ἄλλοι πρὸς αὐτὸ τὸ	Πηλούσιον.	~Ἐν δὲ τῷ μεταξὺ καὶ
[16, 32]	τὸ Κάσιον, κἀκεῖθεν ἐπὶ τὸ	Πηλούσιον.	~Ἔστι δὲ τὸ Κάσιον θινώδης
[16, 33]	τῶν Αἰγυπτίων. εἶθ´ ἡ ἐπὶ	Πηλούσιον	ὁδός, ἐν ᾗ τὰ Γέρρα
[16, 25]	καὶ τρύβλιον χαλκοῦ πρίασθαι καὶ	ἐκπωμάτιον	ἔστιν. ~Ἱστορεῖται δὲ παράδοξον πάθος
[16, 23]	κλειστὸν τὸν δ´ ἀνειμένον, ὃν	Αἰγύπτιον	καλοῦσιν. ἐνταῦθα δέ φασι πολυστέγους
[16, 5]	σὺν αὐτῷ· τὸν μὲν οὖν	υἱὸν	τοῦ Τριπτολέμου Γόρδυν ἔχοντά τινας
[16, 35]	ξοανοποιίαν, τέμενος {δ´} ἀφορίσαντας καὶ	σηκὸν	ἀξιόλογον τιμᾶν ἕδους χωρίς. ἐγκοιμᾶσθαι
[16, 24]	τῆς νυκτιπλοίας· ἐμπορικὸν γὰρ καὶ	ναυκληρικὸν	ἑκάτερον· καθάπερ καὶ τῶν Αἰγυπτίων
[16, 24]	λογιστικῆς ἀρξάμενοι καὶ τῆς νυκτιπλοίας·	ἐμπορικὸν	γὰρ καὶ ναυκληρικὸν ἑκάτερον· καθάπερ
[16, 10]	δὲ καὶ τὸ λογιστήριον τὸ	στρατιωτικὸν	καὶ τὸ ἱπποτροφεῖον, θήλειαι μὲν
[16, 16]	καὶ βαθεῖαν σφόδρα· τὸν δὲ	Λύκον	καὶ τὸν Ἰορδάνην ἀναπλέουσι φορτίοις,
[16, 26]	τῶν πάνυ σπανίων κατὰ τὸν	αἰγιαλὸν	τοῦτον τὸν μεταξὺ τῆς τε
[16, 18]	Πομπήιος, ἀφ´ ὧν τήν τε	Βύβλον	κατέτρεχον καὶ τὴν ἐφεξῆς ταύτῃ
[16, 9]	ὑπερκείμενον τῆς πόλεως ὄρος πᾶν	κατάμπελον	ἔχουσα μέχρι σχεδόν τι τῶν
[16, 28]	δ´ ἐπίνεια τῶν λῃστῶν λῃστήρια	δῆλον	ὅτι ἐστί. τούτων δὲ καὶ
[16, 26]	Νεῖλον ἀναβάσεων λέγεται διαφόρων γινομένων,	ἄδηλον	δὲ τὴν τάξιν ἐχουσῶν. ~Μετὰ
[16, 32]	ὑπερκειμένη, ἔχουσα τὴν Σιρβωνίδα λίμνην	παράλληλόν	πως τῇ θαλάττῃ μικρὰν δίοδον
[16, 26]	καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ τὸν	Νεῖλον	ἀναβάσεων λέγεται διαφόρων γινομένων, ἄδηλον
[16, 16]	καλλίκαρπα. ἀπολείπουσι δὲ μεταξὺ πεδίον	κοῖλον	πλάτος μὲν τὸ ἐπὶ τῇ
[16, 13]	πέτρα περίκλυστος ὅσον ἑπτὰ τὸν	κύκλον	σταδίων, πλήρης κατοικίας· τοσαύτῃ δ´
[16, 42]	χιλίων σταδίων εἰρήκασί τινες τὸν	κύκλον·	τῇ μέντοι παραλίᾳ παρεκτέταται μικρῷ
[16, 23]	ὥστε καὶ τῶν ἐν Ῥώμῃ	μᾶλλον·	διὸ καὶ σεισμοὺς γενομένους ἀπολιπεῖν
[16, 11]	καὶ σκηνῖται, ἡγεμονίας ἔχοντες συντεταγμένας	μᾶλλον,	καθάπερ ἡ Σαμψικεράμου καὶ ἡ
[16, 38]	τὸ παρὰ τῶν θεῶν ἐπρέσβευον	μᾶλλον	καὶ ἐσέμνυνον, καὶ διὰ τοῦτο
[16, 22]	οὖν ποιηταὶ τὴν Σιδῶνα τεθρυλήκασι	μᾶλλον	(Ὅμηρος δὲ οὐδὲ μέμνηται τῆς
[16, 32]	πᾶσα {καὶ} ἀμμώδης· ἔτι δὲ	μᾶλλον	τοιαύτη ἡ ἐφεξῆς ὑπερκειμένη, ἔχουσα
[16, 6]	πηγαίοις ὕδασιν, ἐν μέσῳ δὲ	ἄσυλον	τέμενος καὶ νεὼς Ἀπόλλωνος καὶ
[16, 16]	φέρει τὴν ἀρωματῖτιν σχοῖνον καὶ	κάλαμον,	ὡς δ´ αὔτως καὶ ἕλη·
[16, 16]	λίμνη Γεννησαρῖτις· φέρει δὲ καὶ	βάλσαμον.	τῶν δὲ ποταμῶν ὁ μὲν
[16, 25]	ἐστιν ὁ φέρων τὴν ὑαλῖτιν	ἄμμον·	ἐνταῦθα μὲν οὖν φασι μὴ
[16, 25]	τοῖς Σιδωνίοις εἶναι τὴν ὑαλῖτιν	ψάμμον	ἐπιτηδείαν εἰς χύσιν, οἱ δὲ
[16, 27]	δὲ τὴν Ἄκην Στράτωνος πύργος	πρόσορμον	ἔχων. μεταξὺ δὲ ὅ τε
[16, 36]	ἀξιῶν, καὶ παραδώσειν ὑπισχνούμενος τοιοῦτον	σεβασμὸν	καὶ τοιαύτην ἱεροποιίαν ἥτις οὔτε
[16, 35]	θάλατταν, ὃ καλοῦμεν οὐρανὸν καὶ	κόσμον	καὶ τὴν τῶν ὄντων φύσιν.
[16, 18]	ἐρυμνοῖς χρῶνται, καθάπερ οἱ τὸν	Λίβανον	ἔχοντες ἄνω μὲν ἐν τῷ
[16, 8]	τῶν ἄρκτων ἐστὶ τό τε	Ἀμανὸν	πλησίον καὶ ἡ Κομμαγηνή· συνάπτει
[16, 35]	γῆν καὶ θάλατταν, ὃ καλοῦμεν	οὐρανὸν	καὶ κόσμον καὶ τὴν τῶν
[16, 20]	ἓν καὶ τετρακισχιλίους ἀνθρώπους δέξασθαι	δυνάμενον	ἐν καταδρομαῖς, αἳ τοῖς Δαμασκηνοῖς
[16, 37]	μέν τινας ἐν τοῖς αὐτοῖς	διέμενον	δικαιοπραγοῦντες καὶ θεοσεβεῖς ὡς ἀληθῶς
[16, 8]	Ἀμανίδων πυλῶν εἰς τὴν Συρίαν	κείμενον.	ὑποπίπτει μὲν οὖν ταῖς Πάγραις
[16, 9]	τὸ πλεῖστον τοῦ οἴνου, τὸ	ὑπερκείμενον	τῆς πόλεως ὄρος πᾶν κατάμπελον
[16, 23]	τὸν μὲν κλειστὸν τὸν δ´	ἀνειμένον,	ὃν Αἰγύπτιον καλοῦσιν. ἐνταῦθα δέ
[16, 13]	δεῖ λέγειν, ὁ δεχόμενος τὸ	ἀναθλιβόμενον	ἐκ τῆς πηγῆς διὰ τοῦ
[16, 6]	μέγα δὲ καὶ συνηρεφὲς ἄλσος	διαρρεόμενον	πηγαίοις ὕδασιν, ἐν μέσῳ δὲ
[16, 7]	εἴπομεν καὶ πρότερον· φασὶ δὲ	τυπτόμενον	τοῖς κεραυνοῖς (εἶναι δὲ δράκοντα)
[16, 41]	~Ἱερικοῦς δ´ ἐστὶ πεδίον κύκλῳ	περιεχόμενον	ὀρεινῇ τινι καί που καὶ
[16, 3]	Σελεύκεια ἵδρυται φρούριον τῆς Μεσοποταμίας	προσωρισμένον	ὑπὸ Πομπηίου τῷ Κομμαγηνῷ, ἐν
[16, 8]	λῃστήριον εὐφυές, καὶ Ἡράκλειόν τι	καλούμενον	πλησίον ἱερόν· περὶ οὓς τόπους
[16, 13]	μολιβοῦς, εὐρύστομος, εἰς πυθμένα συνηγμένος	στενὸν	ἔχοντα τρῆμα μέτριον, τῷ δὲ
[16, 43]	ἕκαστος δύναται. ~Τὸ μὲν οὖν	συμβαῖνον	τοιοῦτον· γόητας δὲ ὄντας σκήπτεσθαί
[16, 18]	ἣν τυραννουμένην ἠλευθέρωσε Πομπήιος πελεκίσας	ἐκεῖνον·	κεῖται δ´ ἐφ´ ὕψους τινὸς
[16, 39]	ὁ Μωσῆς καὶ οἱ διαδεξάμενοι	ἐκεῖνον,	τὰς μὲν ἀρχὰς λαβόντες οὐ
[16, 38]	σεβομένων. ~Πέφυκε γὰρ οὕτω καὶ	κοινόν	ἐστι τοῦτο καὶ τοῖς Ἕλλησι
[16, 38]	καὶ ἄλλως πως νέμειν βίον	κοινόν.	τὸ δὲ πρόσταγμα διττόν, ἢ
[16, 9]	εὐλίμενος πόλις χώραν τε ἔχουσα	πολύοινον	πρὸς τῇ ἄλλῃ εὐκαρπίᾳ. τοῖς
[16, 16]	λίμνην, ἣ φέρει τὴν ἀρωματῖτιν	σχοῖνον	καὶ κάλαμον, ὡς δ´ αὔτως
[16, 8]	αἱ Πάγραι τῆς Ἀντιοχίδος, χωρίον	ἐρυμνὸν	κατὰ τὴν ὑπέρθεσιν τοῦ Ἀμανοῦ
[16, 36]	κτίσμα. κατέσχε δὲ ῥᾳδίως οὐκ	ἐπίφθονον	ὂν τὸ χωρίον οὐδ´ ὑπὲρ
[16, 41]	οὖν ἐστι καὶ διότι ἐνταῦθα	μόνον	γεννᾶται· καὶ ὁ φοινικὼν δὲ
[16, 35]	τυποῦντες· εἴη γὰρ ἓν τοῦτο	μόνον	θεὸς τὸ περιέχον ἡμᾶς ἅπαντας
[16, 23]	τῶν βασιλέων δ´ ἐκρίθησαν αὐτόνομοι	μόνον	μικρὰ ἀναλώσαντες, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ
[16, 41]	ἔχων τὸν καρυωτὸν φοίνικα ἐνταῦθα	μόνον,	πλὴν τοῦ Βαβυλωνίου καὶ τοῦ
[16, 10]	χώρας ἀνεδείχθη καὶ ἀντέσχε πολὺν	χρόνον,	Βάσσος τε Καικίλιος μετὰ δυεῖν
[16, 10]	ἀποστήσας τὴν Ἀπάμειαν διεκαρτέρησε τοσοῦτον	χρόνον	πολιορκούμενος ὑπὸ δυεῖν στρατοπέδων μεγάλων
[16, 3]	ἐπικληθεῖσαν Κλεοπάτραν Τιγράνης ἀνεῖλε, καθείρξας	χρόνον	τινὰ ἡνίκα τῆς Συρίας ἐξέπεσεν.
[16, 42]	καὶ ἄργυρος καὶ πᾶν τὸ	στιλπνὸν	μέχρι καὶ χρυσοῦ· ἀπὸ δὲ
[16, 38]	τῶν θεῶν ἐπρέσβευον μᾶλλον καὶ	ἐσέμνυνον,	καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὁ
[16, 26]	καὶ ἐκπωμάτιον ἔστιν. ~Ἱστορεῖται δὲ	παράδοξον	πάθος τῶν πάνυ σπανίων κατὰ
[16, 41]	φλοιὸν ἐπισχίσαντες ὑπολαμβάνουσιν ἀγγείοις τὸν	ὀπὸν	γλίσχρῳ γάλακτι παραπλήσιον· ἀναληφθεὶς δ´
[16, 26]	ἀρχαίαν πάλιν ἕδραν ἀπολαβεῖν τὸν	τόπον,	τοτὲ μὲν οὖν καὶ ἐξαλλάξεώς
[16, 36]	ὀλίγους καὶ ἀπήγαγεν ἐπὶ τὸν	τόπον	τοῦτον, ὅπου νῦν ἐστι τὸ
[16, 17]	μὴ καθορᾶν, χάσμα δὲ ὥστ´	ἔφιππον	δέξασθαι, τῆς δὲ φολίδος λεπίδα
[16, 41]	καὶ ἄλλην ὕλην ἥμερον καὶ	εὔκαρπον,	πλεονάζων δὲ τῷ φοίνικι, ἐπὶ
[16, 15]	συνεχές ἐστι τὸ τοῦ Θεοῦ	πρόσωπον,	εἰς ὃ τελευτᾷ ὁ Λίβανος
[16, 16]	κατὰ τὸ τοῦ Θεοῦ μάλιστα	πρόσωπον,	ὁ δ´ Ἀντιλίβανος τῆς κατὰ
[16, 8]	ποταμός, ἐφ´ ᾧ τὸν Βάλαν	Ἀλέξανδρον	μάχῃ νικήσας ὁ φιλομήτωρ Πτολεμαῖος
[16, 36]	κύκλῳ χώραν ἔχον λυπρὰν καὶ	ἄνυδρον,	τὴν δ´ ἐντὸς ἑξήκοντα σταδίων
[16, 40]	καὶ εὐερκὲς ἔρυμα, ἐντὸς μὲν	εὔυδρον	ἐκτὸς δὲ παντελῶς διψηρόν, τάφρον
[16, 36]	ἔστι γὰρ πετρῶδες, αὐτὸ μὲν	εὔυδρον	τὴν δὲ κύκλῳ χώραν ἔχον
[16, 15]	δὲ Ὀρθωσίαν ἐστὶ καὶ τὸν	Ἐλεύθερον	Τρίπολις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τὴν
[16, 8]	εἶτα τὸ νυμφαῖον, σπήλαιόν τι	ἱερόν·	εἶτα τὸ Κάσιον· ἐφεξῆς δὲ
[16, 33]	σῶμα κεῖται καὶ Διός ἐστιν	ἱερὸν	Κασίου· πλησίον δὲ καὶ ἐσφάγη
[16, 8]	καὶ Ἡράκλειόν τι καλούμενον πλησίον	ἱερόν·	περὶ οὓς τόπους ὑπὸ Ὀυεντιδίου
[16, 37]	ὡς τυραννεῖον βδελυττομένων, ἀλλ´ ὡς	ἱερὸν	σεμνυνόντων καὶ σεβομένων. ~Πέφυκε γὰρ
[16, 34]	μάλιστα φήμη τῶν περὶ τὸ	ἱερὸν	τὸ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις πιστευομένων
[16, 41]	μεμιγμένην ἔχων καὶ ἄλλην ὕλην	ἥμερον	καὶ εὔκαρπον, πλεονάζων δὲ τῷ
[16, 7]	θαλάττης ἐστὶν εἰς τὴν Ἀντιόχειαν	αὐθημερόν.	πρὸς ἕω δ´ ὁ Εὐφράτης
[16, 24]	νυκτιπλοίας· ἐμπορικὸν γὰρ καὶ ναυκληρικὸν	ἑκάτερον·	καθάπερ καὶ τῶν Αἰγυπτίων εὕρεμα
[16, 26]	περιπιπτούσης τῆς γῆς καὶ εἰς	ἑκάτερον	μεταβαλλομένης ἅπαξ, ὥστε τὸ μὲν
[16, 10]	στρατοπέδων μεγάλων Ῥωμαϊκῶν ὥστ´ οὐ	πρότερον	εἰς τὴν ἐξουσίαν ἧκε πρὶν
[16, 28]	σημειωδῶς ἐπὶ τὴν ἄρκτον κάμπτεται,	πρότερον	ἐπὶ τὴν ἕω τεταμένη. ἐνταῦθα
[16, 25]	μεγάλη πόλις ἣν Ἄκην ὠνόμαζον	πρότερον,	ᾗ ἐχρῶντο ὁρμητηρίῳ πρὸς τὴν
[16, 8]	καὶ τὸ Ἀντικάσιον· ἔτι δὲ	πρότερον	μετὰ τὴν Σελεύκειαν αἱ ἐκβολαὶ
[16, 4]	ἐτείχισεν Ἀντίγονος ὁ Φιλίππου μικρὸν	πρότερον,	τὸ δὲ δεύτερον τοῦ πλήθους
[16, 7]	γεφυρώσαντος αὐτὸν Ὀρόντου μετέλαβε, καλούμενος	πρότερον	Τυφών. μυθεύουσι δ´ ἐνταῦθά που
[16, 8]	ἱδρυμένη. ἐκαλεῖτο δ´ ἡ Σελεύκεια	πρότερον	Ὕδατος ποταμοί· ἔρυμα δέ ἐστιν
[16, 7]	Ἀρίμους, περὶ ὧν εἴπομεν καὶ	πρότερον·	φασὶ δὲ τυπτόμενον τοῖς κεραυνοῖς
[16, 10]	πλέον τῆς στρατιᾶς καὶ οἱ	ὕστερον	βασιλεῖς. ἐκαλεῖτο δὲ καὶ Πέλλα
[16, 46]	μὲν πρῶτον Ἀντωνίου τὴν ἐξουσίαν	ὕστερον	δὲ καὶ Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ·
[16, 46]	τῶν δ´ ἀπὸ γένους τις	ὕστερον	Ἡρώδης, ἀνὴρ ἐπιχώριος, παραδὺς εἰς
[16, 4]	Φιλίππου μικρὸν πρότερον, τὸ δὲ	δεύτερον	τοῦ πλήθους τῶν οἰκητόρων ἐστὶ
[16, 45]	καὶ ἐν τῇ Γαδαρίδι ὕδωρ	μοχθηρὸν	λιμναῖον, οὗ τὰ γευσάμενα κτήνη
[16, 40]	μὲν εὔυδρον ἐκτὸς δὲ παντελῶς	διψηρόν,	τάφρον λατομητὴν ἔχον βάθος μὲν
[16, 7]	τὴν γῆν καὶ ποιῆσαι τὸ	ῥεῖθρον	τοῦ ποταμοῦ, καταδύντα δ´ εἰς
[16, 26]	τῆς Πτολεμαΐδος. καθ´ ὃν γὰρ	καιρὸν	οἱ Πτολεμαεῖς μάχην συνάψαντες πρὸς
[16, 23]	συνῆπται δὲ χώματι πρὸς τὴν	ἤπειρον,	ὃ κατεσκεύασε πολιορκῶν Ἀλέξανδρος· δύο
[16, 39]	φαύλας ἐκτραπόμενοι δ´ ἐπὶ τὸ	χεῖρον.	~Ἤδη δ´ οὖν φανερῶς τυραννουμένης
[16, 17]	ἱστορεῖ τὸν δράκοντα πεπτωκότα ὁραθῆναι	νεκρόν,	μῆκος σχεδόν τι καὶ πλεθριαῖον,
[16, 18]	κεῖται δ´ ἐφ´ ὕψους τινὸς	μικρὸν	ἄπωθεν τῆς θαλάττης. ~Εἶτα μετὰ
[16, 29]	χώρα τῶν Ἀσκαλωνιτῶν, πόλισμα δὲ	μικρόν.	ἐντεῦθεν ἦν Ἀντίοχος ὁ φιλόσοφος
[16, 24]	ἐκ Τύρου δὲ Ἀντίπατρος καὶ	μικρὸν	πρὸ ἡμῶν Ἀπολλώνιος ὁ τὸν
[16, 29]	ἐντεῦθεν ἦν Ἀντίοχος ὁ φιλόσοφος	μικρὸν	πρὸ ἡμῶν γεγονώς. ἐκ δὲ
[16, 13]	τοῖς πολέμοις ἐκ τοῦ πόρου	μικρὸν	πρὸ τῆς πόλεως ὑδρεύονται πηγὴν
[16, 5]	τοὺς ἀπογόνους Τριπτολέμου, περὶ οὗ	μικρὸν	πρόσθεν ἐμνήσθημεν· διόπερ Ἀντιοχεῖς ὡς
[16, 4]	πλησίον ἐτείχισεν Ἀντίγονος ὁ Φιλίππου	μικρὸν	πρότερον, τὸ δὲ δεύτερον τοῦ
[16, 23]	διὸ καὶ σεισμοὺς γενομένους ἀπολιπεῖν	μικρὸν	τοῦ ἄρδην ἀφανίσαι τὴν πόλιν.
[16, 16]	τε Λίβανος καὶ ὁ Ἀντιλίβανος	μικρὸν	ὕπερθεν τῆς θαλάττης ἀρχόμενα ἄμφω,
[16, 16]	ποταμοῖς ἄρδουσι χώραν εὐδαίμονα καὶ	πάμφορον,	μεγίστῳ δὲ τῷ Ἰορδάνῃ. ἔχει
[16, 36]	δ´ ἐντὸς ἑξήκοντα σταδίων καὶ	ὑπόπετρον.	ἅμα δ´ ἀντὶ τῶν ὅπλων
[16, 38]	φησι Πλάτων, ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ	ἄντρον	τοῦ Διὸς καὶ παρ´ ἐκείνου
[16, 1]	στάδιοί εἰσιν οἱ τὸ λεχθὲν	πλευρὸν	ἀφορίζοντες οὐκ ἐλάττους τῶν {χιλίων
[16, 44]	Ἀπολλωνίᾳ τῇ Ἠπειρώτιδι. ~Τοῦ δ´	ἔμπυρον	τὴν χώραν εἶναι καὶ ἄλλα
[16, 24]	ποταμὸς ἐξίησι· μετὰ δὲ τὴν	Τύρον	ἡ Παλαίτυρος ἐν τριάκοντα σταδίοις.
[16, 22]	μέχρι καὶ ἔξω στηλῶν τὴν	Τύρον	πλέον ἐξυμνοῦσιν. ἀμφότεραι δ´ οὖν
[16, 42]	πάλιν δὲ μεταβάλλουσα εἰς πάγον	ἰσχυρὸν	ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ ὕδατος, οἷόν
[16, 40]	Ἰουδαῖοι παντὸς ἔργου, πληρώσας τὴν	τάφρον	καὶ ἐπιβαλὼν τὰς διαβάθρας· κατασπάσαι
[16, 40]	εὔυδρον ἐκτὸς δὲ παντελῶς διψηρόν,	τάφρον	λατομητὴν ἔχον βάθος μὲν ἑξήκοντα
[16, 35]	ἀγαθὸν παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ	δῶρον	ἀεί τι καὶ σημεῖον τοὺς
[16, 20]	συμβαίνει καταλυθέντων νυνὶ τῶν περὶ	Ζηνόδωρον	λῃστῶν διὰ τὴν ἐκ τῶν
[16, 43]	πυρὸς καὶ τῆς ἀσφάλτου κατὰ	μέσον	ἐστὶ καὶ τὸ πλῆθος· ἄτακτος
[16, 13]	ῥύσιν, ὑπολαμβάνουσιν εἰς ἀγγεῖα παρεσκευασμένα	ὅσον	ἂν δέῃ, καὶ πορθμεύουσιν εἰς
[16, 29]	εἰς Ἀζωτὸν καὶ Ἀσκάλωνά εἰσιν	ὅσον	διακόσιοι στάδιοι. κρομμυών τ´ ἀγαθός
[16, 32]	μέχρι τοῦ ἐκρήγματος καλουμένου, μῆκος	ὅσον	διακοσίων σταδίων, πλάτος δὲ τὸ
[16, 42]	κόπτουσι καὶ φέρονται τῆς ἀσφάλτου	ὅσον	ἕκαστος δύναται. ~Τὸ μὲν οὖν
[16, 22]	μετὰ δὲ Βηρυτὸν ἔστι Σιδὼν	ὅσον	ἐν τετρακοσίοις σταδίοις· μεταξὺ δὲ
[16, 13]	εἴκοσιν. ἔστι δὲ πέτρα περίκλυστος	ὅσον	ἑπτὰ τὸν κύκλον σταδίων, πλήρης
[16, 5]	αὐτῷ τινας Ἀργείων κτίσαι τὴν	Ταρσὸν	ἀπελθόντας παρ´ αὐτοῦ· τοὺς δ´
[16, 8]	Φρανικάτην τὸν Παρθυαίων στρατηγὸν ἔσχε	τὸν	ἀγῶνα. πρὸς θαλάττῃ δὲ τούτων
[16, 26]	πάθος τῶν πάνυ σπανίων κατὰ	τὸν	αἰγιαλὸν τοῦτον τὸν μεταξὺ τῆς
[16, 8]	ὁ Οἰνοπάρας ποταμός, ἐφ´ ᾧ	τὸν	Βάλαν Ἀλέξανδρον μάχῃ νικήσας ὁ
[16, 23]	ἔχει λιμένας τὸν μὲν κλειστὸν	τὸν	δ´ ἀνειμένον, ὃν Αἰγύπτιον καλοῦσιν.
[16, 16]	γὰρ ἐπάρδει καὶ βαθεῖαν σφόδρα·	τὸν	δὲ Λύκον καὶ τὸν Ἰορδάνην
[16, 17]	ἐν τούτῳ δὲ Ποσειδώνιος ἱστορεῖ	τὸν	δράκοντα πεπτωκότα ὁραθῆναι νεκρόν, μῆκος
[16, 38]	Διὶ χρώμενος, εἰς δὲ Δελφούς	„τὸν	ἐκτεθέντα παῖδα μαστεύων μαθεῖν, εἰ
[16, 15]	~Μετὰ δὲ Ὀρθωσίαν ἐστὶ καὶ	τὸν	Ἐλεύθερον Τρίπολις ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος
[16, 42]	μηδὲ κολύμβου δεῖσθαι, μηδὲ βαπτίζεσθαι	τὸν	ἐμβάντα ἀλλ´ ἐξαίρεσθαι· προσπλεύσαντες δὲ
[16, 42]	ὥστε μὴ δεῖν κολύμβου, ἀλλὰ	τὸν	ἐμβάντα καὶ μέχρι ὀμφαλοῦ εὐθὺς
[16, 34]	οἱ τὴν Γαλιλαίαν ἔχοντες καὶ	τὸν	Ἱερικοῦντα καὶ τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ
[16, 16]	σφόδρα· τὸν δὲ Λύκον καὶ	τὸν	Ἰορδάνην ἀναπλέουσι φορτίοις, Ἀράδιοι δὲ
[16, 41]	ὁ φοινικὼν δὲ τοιοῦτος, ἔχων	τὸν	καρυωτὸν φοίνικα ἐνταῦθα μόνον, πλὴν
[16, 13]	δὲ πέτρα περίκλυστος ὅσον ἑπτὰ	τὸν	κύκλον σταδίων, πλήρης κατοικίας· τοσαύτῃ
[16, 42]	γὰρ χιλίων σταδίων εἰρήκασί τινες	τὸν	κύκλον· τῇ μέντοι παραλίᾳ παρεκτέταται
[16, 18]	δ´ ἐρυμνοῖς χρῶνται, καθάπερ οἱ	τὸν	Λίβανον ἔχοντες ἄνω μὲν ἐν
[16, 18]	ἑκάστην ὑπεραίρουσαν θυρεοῦ. ~Μετὰ δὲ	τὸν	Μάκραν ἐστὶν ὁ Μασσύας ἔχων
[16, 10]	ὑπὸ Πτολεμαίῳ τῷ Μενναίου τῷ	τὸν	Μασσύαν κατέχοντι καὶ τὴν Ἰτουραίων
[16, 23]	Ἀλέξανδρος· δύο δ´ ἔχει λιμένας	τὸν	μὲν κλειστὸν τὸν δ´ ἀνειμένον,
[16, 5]	τοῦ Ὀρόντου καταμεῖναι σὺν αὐτῷ·	τὸν	μὲν οὖν υἱὸν τοῦ Τριπτολέμου
[16, 26]	σπανίων κατὰ τὸν αἰγιαλὸν τοῦτον	τὸν	μεταξὺ τῆς τε Τύρου καὶ
[16, 26]	τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν κατὰ	τὸν	Νεῖλον ἀναβάσεων λέγεται διαφόρων γινομένων,
[16, 41]	τὸν φλοιὸν ἐπισχίσαντες ὑπολαμβάνουσιν ἀγγείοις	τὸν	ὀπὸν γλίσχρῳ γάλακτι παραπλήσιον· ἀναληφθεὶς
[16, 33]	καὶ ἐνακοσίους· ἐντεῦθεν δ´ ἐπὶ	τὸν	Ὀρόντην πεντακοσίους εἴκοσιν· εἶτ´ ἐπὶ
[16, 8]	ἐφ´ ᾧ Ὀυεντίδιος πρὸς Φρανικάτην	τὸν	Παρθυαίων στρατηγὸν ἔσχε τὸν ἀγῶνα.
[16, 24]	μικρὸν πρὸ ἡμῶν Ἀπολλώνιος ὁ	τὸν	πίνακα ἐκθεὶς τῶν ἀπὸ Ζήνωνος
[16, 26]	Πτολεμαεῖς μάχην συνάψαντες πρὸς Σαρπηδόνα	τὸν	στρατηγὸν ἐλείφθησαν ἐν τῷ τόπῳ
[16, 26]	τὴν ἀρχαίαν πάλιν ἕδραν ἀπολαβεῖν	τὸν	τόπον, τοτὲ μὲν οὖν καὶ
[16, 36]	οὐκ ὀλίγους καὶ ἀπήγαγεν ἐπὶ	τὸν	τόπον τοῦτον, ὅπου νῦν ἐστι
[16, 41]	ἐοικὸς καὶ τερμίνθῳ, ἀρωματίζον· οὗ	τὸν	φλοιὸν ἐπισχίσαντες ὑπολαμβάνουσιν ἀγγείοις τὸν
[16, 41]	τῷ φοίνικι, ἐπὶ μῆκος σταδίων	ἑκατόν,	διάρρυτος ἅπας καὶ μεστὸς κατοικιῶν·
[16, 7]	σταδίους τετταράκοντα, τῆς δ´ Ἀντιοχείας	ἑκατὸν	εἴκοσιν. ἀνάπλους δ´ ἐκ θαλάττης
[16, 33]	εἴκοσιν· εἶτ´ ἐπὶ Ὀρθωσίαν χιλίους	ἑκατὸν	τριάκοντα. ~Τῆς δ´ Ἰουδαίας τὰ
[16, 42]	διακοσίων σταδίων μῆκος ἐπιλαμβάνουσα, ἀγχιβαθής,	βαρύτατον	ἔχουσα ὕδωρ, ὥστε μὴ δεῖν
[16, 4]	οἰκητόρων ἐστὶ κτίσμα, τὸ δὲ	τρίτον	Σελεύκου τοῦ Καλλινίκου, τὸ δὲ
[16, 28]	Αἰγύπτου παραλία σημειωδῶς ἐπὶ τὴν	ἄρκτον	κάμπτεται, πρότερον ἐπὶ τὴν ἕω
[16, 1]	~Ἡ δὲ Συρία πρὸς	ἄρκτον	μὲν ἀφώρισται τῇ Κιλικίᾳ καὶ
[16, 43]	περικαταχέαντας καὶ ἐκπιάσαντας πήττειν τὴν	ἄσφαλτον,	εἶτα τέμνειν· εἰ μή τίς
[16, 8]	ἔκρινε Πομπήιος ἀποκλείσας Τιγράνην. πρὸς	νότον	δ´ ἐστὶ τοῖς μὲν Ἀντιοχεῦσιν
[16, 1]	Εὐφράτου σκηνίταις Ἄραψι· πρὸς δὲ	νότον	τῇ εὐδαίμονι Ἀραβίᾳ καὶ τῇ
[16, 11]	καθήκουσα καὶ πᾶσα ἡ πρὸς	νότον	τοῖς Ἀπαμεῦσιν, ἀνδρῶν σκηνιτῶν τὸ
[16, 31]	Αἰθιόπων τις ἐπελθὼν ἐπὶ τὴν	Αἴγυπτον	ἀντὶ τοῦ ἀναιρεῖν τοὺς κακούργους
[16, 21]	τῆς Σελευκίδος ὡς ἐπὶ τὴν	Αἴγυπτον	καὶ τὴν Ἀραβίαν ἀνίσχουσα χώρα
[16, 25]	ᾗ ἐχρῶντο ὁρμητηρίῳ πρὸς τὴν	Αἴγυπτον	οἱ Πέρσαι. μεταξὺ δὲ τῆς
[16, 25]	ὑαλουργῶν εἶναί τινα καὶ κατ´	Αἴγυπτον	ὑαλῖτιν γῆν, ἧς χωρὶς οὐχ
[16, 18]	τείχη, κάτω δὲ Βότρυν καὶ	Γίγαρτον	καὶ τὰ ἐπὶ τῆς θαλάττης
[16, 4]	Σελεύκου τοῦ Καλλινίκου, τὸ δὲ	τέταρτον	Ἀντιόχου τοῦ Ἐπιφανοῦς. ~Καὶ δὴ
[16, 4]	κοινῷ τείχει καὶ ἰδίῳ καθ´	ἕκαστον	τὸ κτίσμα· τὸ μὲν οὖν
[16, 32]	διακοσίων σταδίων, πλάτος δὲ τὸ	μέγιστον	πεντήκοντα· τὸ δ´ ἔκρηγμα συγκέχωσται.
[16, 23]	δ´ ἔχει λιμένας τὸν μὲν	κλειστὸν	τὸν δ´ ἀνειμένον, ὃν Αἰγύπτιον
[16, 9]	οὖν Ἀλεξανδρεῦσιν αὕτη παρέχει τὸ	πλεῖστον	τοῦ οἴνου, τὸ ὑπερκείμενον τῆς
[16, 11]	πλησιαίτεροι τοῖς Σύροις ἡμερώτεροι καὶ	ἧττον	Ἄραβες καὶ σκηνῖται, ἡγεμονίας ἔχοντες
[16, 20]	Ἀραβίας ἐμπόρους λεηλατοῦσιν οἱ βάρβαροι·	ἧττον	δὲ συμβαίνει καταλυθέντων νυνὶ τῶν
[16, 38]	βίον κοινόν. τὸ δὲ πρόσταγμα	διττόν,	ἢ γὰρ παρὰ θεῶν ἢ
[16, 8]	ἔρυμα δέ ἐστιν ἀξιόλογον καὶ	κρεῖττον	βίας ἡ πόλις. διόπερ καὶ
[16, 10]	τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς περὶ	αὐτόν,	ἐπειδὴ νεωτερίζειν ὥρμησεν, ἐκ τῆς
[16, 7]	τὸ δ´ ὄνομα τοῦ γεφυρώσαντος	αὐτὸν	Ὀρόντου μετέλαβε, καλούμενος πρότερον Τυφών.
[16, 5]	τῷ περὶ Σελεύκειαν. φασὶ δ´	αὐτὸν	ὑπ´ Ἀργείων πεμφθέντα ἐπὶ τὴν
[16, 40]	Ἰουδαίας πρῶτος ἀνθ´ ἱερέως ἀνέδειξεν	ἑαυτὸν	βασιλέα Ἀλέξανδρος· τούτου δ´ ἦσαν
[16, 10]	ἐξουσίαν ἧκε πρὶν ἑκὼν ἐνεχείρισεν	ἑαυτὸν	ἐφ´ οἷς ἐβεβούλητο· καὶ γὰρ
[16, 43]	δύναται. ~Τὸ μὲν οὖν συμβαῖνον	τοιοῦτον·	γόητας δὲ ὄντας σκήπτεσθαί φησιν
[16, 36]	ζητεῖν ἀξιῶν, καὶ παραδώσειν ὑπισχνούμενος	τοιοῦτον	σεβασμὸν καὶ τοιαύτην ἱεροποιίαν ἥτις
[16, 46]	ἐπιχώριος, παραδὺς εἰς τὴν ἱερωσύνην	τοσοῦτον	διήνεγκε τῶν πρὸ αὐτοῦ καὶ
[16, 10]	ταγμάτων ἀποστήσας τὴν Ἀπάμειαν διεκαρτέρησε	τοσοῦτον	χρόνον πολιορκούμενος ὑπὸ δυεῖν στρατοπέδων
[16, 36]	καὶ ἀπήγαγεν ἐπὶ τὸν τόπον	τοῦτον,	ὅπου νῦν ἐστι τὸ ἐν
[16, 26]	πάνυ σπανίων κατὰ τὸν αἰγιαλὸν	τοῦτον	τὸν μεταξὺ τῆς τε Τύρου
[16, 18]	κατέτρεχον καὶ τὴν ἐφεξῆς ταύτῃ	Βηρυτόν,	αἳ μεταξὺ κεῖνται Σιδῶνος καὶ
[16, 22]	Βηρυτοῦ λόγου τετύχηκε. μετὰ δὲ	Βηρυτὸν	ἔστι Σιδὼν ὅσον ἐν τετρακοσίοις
[16, 41]	βαλσάμου παράδεισος· ἔστι δὲ τὸ	φυτὸν	θαμνῶδες, κυτίσῳ ἐοικὸς καὶ τερμίνθῳ,
[16, 29]	Ἀσκάλων. ἀπὸ δὲ Ἰαμνείας εἰς	Ἀζωτὸν	καὶ Ἀσκάλωνά εἰσιν ὅσον διακόσιοι
[16, 13]	κλιβάνου ὕδωρ. τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	ἀναθλιβὲν τὸ τῆς θαλάττης ἐστί,
[16, 46]	βασιλεὺς ἐχρημάτισε, δόντος τὸ μὲν	πρῶτον	Ἀντωνίου τὴν ἐξουσίαν ὕστερον δὲ
[16, 4]	τὸ κτίσμα· τὸ μὲν οὖν	πρῶτον	αὐτῶν ὁ Νικάτωρ συνῴκισε μεταγαγὼν
[16, 5]	τὴν Ἰοῦς ζήτησιν, ἐν Τύρῳ	πρῶτον	ἀφανοῦς γενηθείσης, πλανᾶσθαι κατὰ τὴν
[16, 37]	ἐπὶ τὴν ἱερωσύνην τὸ μὲν	πρῶτον	δεισιδαιμόνων, ἔπειτα τυραννικῶν ἀνθρώπων, ἐκ
[16, 17]	~Τῶν δὲ πεδίων τὸ μὲν	πρῶτον	τὸ ἀπὸ τῆς θαλάττης Μάκρας
[16, 41]	φοινικὼν δὲ τοιοῦτος, ἔχων τὸν	καρυωτὸν	φοίνικα ἐνταῦθα μόνον, πλὴν τοῦ
[16, 38]	ἀρχαῖοι τὸ παρὰ τῶν θεῶν	ἐπρέσβευον	μᾶλλον καὶ ἐσέμνυνον, καὶ διὰ
[16, 14]	ἡγοῦντο καὶ σωτῆρας τοὺς ὑποδεξαμένους,	ἀπεμνημόνευόν	τε τὴν χάριν καὶ μάλιστα
[16, 14]	Ἀράδιοι μετὰ τῶν ἄλλων Φοινίκων	ὑπήκουον	τῶν Συριακῶν βασιλέων ἅτε φίλων·
[16, 40]	δὲ παντελῶς διψηρόν, τάφρον λατομητὴν	ἔχον	βάθος μὲν ἑξήκοντα ποδῶν, πλάτος
[16, 12]	τὸ ἐπίνειον τῆς Ἀράδου λιμένιον	ἔχον·	εἶτ´ Ἔνυδρα καὶ Μάραθος πόλις
[16, 36]	εὔυδρον τὴν δὲ κύκλῳ χώραν	ἔχον	λυπρὰν καὶ ἄνυδρον, τὴν δ´
[16, 35]	ἓν τοῦτο μόνον θεὸς τὸ	περιέχον	ἡμᾶς ἅπαντας καὶ γῆν καὶ
[16, 18]	ἀφ´ ὧν τήν τε Βύβλον	κατέτρεχον	καὶ τὴν ἐφεξῆς ταύτῃ Βηρυτόν,
[16, 5]	μὲν οὖν υἱὸν τοῦ Τριπτολέμου	Γόρδυν	ἔχοντά τινας τῶν σὺν τῷ
[16, 10]	τῆς χώρας ἀνεδείχθη καὶ ἀντέσχε	πολὺν	χρόνον, Βάσσος τε Καικίλιος μετὰ
[16, 3]	ἐν ᾗ τὸ βασίλειον ὑπῆρχε,	νῦν	δ´ ἐπαρχία γέγονε· χώρα δὲ
[16, 37]	τῶν βρωμάτων ἀποσχέσεις, ὧνπερ καὶ	νῦν	ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς ἀπέχεσθαι, καὶ
[16, 36]	ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον, ὅπου	νῦν	ἐστι τὸ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις
[16, 3]	εὐδαίμων, ὀλίγη {δέ} ἐνταῦθα δὲ	νῦν	ἐστι τὸ ζεῦγμα τοῦ Εὐφράτου·
[16, 34]	Αἰγυπτίους ἀποφαίνει τοὺς προγόνους τῶν	νῦν	Ἰουδαίων λεγομένων. ~Μωσῆς γάρ τις
[16, 14]	ἧς τὴν πλείστην ἔχουσι καὶ	νῦν,	καὶ τἆλλα εὐθήνουν. προσέθεσαν δὲ
[16, 22]	καὶ λαμπραὶ καὶ πάλαι καὶ	νῦν·	ὁποτέραν δ´ ἄν τις εἴποι
[16, 14]	δ´ οἱ Μακεδόνες τὰ δὲ	νῦν	Ῥωμαῖοι μετέθηκαν εἰς τὴν παροῦσαν
[16, 19]	μὲν ὑπὸ Τρύφωνος, ἀνελήφθη δὲ	νῦν	ὑπὸ Ῥωμαίων, δεξαμένη δύο τάγματα
[16, 13]	δ´ εὐανδρίᾳ κέχρηται μέχρι καὶ	νῦν	ὥστε πολυορόφους οἰκοῦσι τὰς οἰκίας.
[16, 9]	τῇ ἄλλῃ εὐκαρπίᾳ. τοῖς μὲν	οὖν	Ἀλεξανδρεῦσιν αὕτη παρέχει τὸ πλεῖστον
[16, 41]	ἐπέκεινα πρὸς τὴν ἕω· μεγάλη	οὖν	ἀπ´ αὐτῶν ἡ πρόσοδος. καὶ
[16, 14]	τὴν παροῦσαν τάξιν. οἱ δ´	οὖν	Ἀράδιοι μετὰ τῶν ἄλλων Φοινίκων
[16, 18]	τοῦ Θεοῦ προσώπου. ἡ μὲν	οὖν	Βύβλος, τὸ τοῦ Κινύρου βασίλειον,
[16, 40]	ἐπιβαλὼν τὰς διαβάθρας· κατασπάσαι δ´	οὖν	ἐκέλευσε τὰ τείχη πάντα καὶ
[16, 22]	Τύρον πλέον ἐξυμνοῦσιν. ἀμφότεραι δ´	οὖν	ἔνδοξοι καὶ λαμπραὶ καὶ πάλαι
[16, 41]	ὑποχύσεις ἀρχομένας καὶ ἀμβλυωπίας· τίμιος	οὖν	ἐστι καὶ διότι ἐνταῦθα μόνον
[16, 36]	ἄλλαις πραγματείαις ἀτόποις. οὗτος μὲν	οὖν	εὐδοκιμήσας τούτοις συνεστήσατο ἀρχὴν οὐ
[16, 32]	τῆς ὄψεως. ~Καὶ αὐτὴ μὲν	οὖν	ἡ ἀπὸ Γάζης λυπρὰ πᾶσα
[16, 21]	τῇ Συρίᾳ τρεφομένων. ~Ἅπασα μὲν	οὖν	ἡ ὑπὲρ τῆς Σελευκίδος ὡς
[16, 7]	τῷ ποταμῷ. πρὸς δύσιν μὲν	οὖν	θάλαττα ὑπόκειται τῇ Ἀντιοχείᾳ κατὰ
[16, 26]	ἀπολαβεῖν τὸν τόπον, τοτὲ μὲν	οὖν	καὶ ἐξαλλάξεώς τινος γενομένης τοτὲ
[16, 4]	τοῦ Νικάτορος κτίσματα· ἡ μὲν	οὖν	μεγίστη τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐπώνυμος,
[16, 14]	τὴν πόλιν. ~Τὸ παλαιὸν μὲν	οὖν	οἱ Ἀράδιοι καθ´ αὑτοὺς ἐβασιλεύοντο
[16, 7]	φεύγειν κατάδυσιν ζητοῦντα· τοῖς μὲν	οὖν	ὁλκοῖς ἐντεμεῖν τὴν γῆν καὶ
[16, 18]	ἡ πρὸς Λιβάνῳ. τὰ μὲν	οὖν	ὀρεινὰ ἔχουσι πάντα Ἰτουραῖοί τε
[16, 24]	Τρωικῶν χρόνων γεγονότος. τὰ μὲν	οὖν	παλαιὰ ἐάσθω· καθ´ ἡμᾶς δὲ
[16, 24]	κατὰ τὰς ἀναβάσεις. τοῦτο μὲν	οὖν	παρ´ Αἰγυπτίων ἥκειν εἰς τοὺς
[16, 46]	ταριχείας τῶν νεκρῶν. ~Πομπήιος μὲν	οὖν	περικόψας τινὰ τῶν ἐξιδιασθέντων ὑπὸ
[16, 22]	πολλῶν μύθων παραδεδομένην. οἱ μὲν	οὖν	ποιηταὶ τὴν Σιδῶνα τεθρυλήκασι μᾶλλον
[16, 13]	τοῦ κλιβάνου ὕδωρ. τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον ἀναθλιβὲν τὸ τῆς θαλάττης
[16, 4]	ἕκαστον τὸ κτίσμα· τὸ μὲν	οὖν	πρῶτον αὐτῶν ὁ Νικάτωρ συνῴκισε
[16, 22]	ἐν ἀμφοτέραις ἐστίν. ἡ μὲν	οὖν	Σιδὼν ἐπὶ εὐφυεῖ λιμένι τῆς
[16, 43]	ὅσον ἕκαστος δύναται. ~Τὸ μὲν	οὖν	συμβαῖνον τοιοῦτον· γόητας δὲ ὄντας
[16, 19]	Ἀπαμέων γῆν εἰσι. ταῦτα μὲν	οὖν	τὰ ἐπὶ θαλάττῃ. ~Ὑπὲρ δὲ
[16, 8]	τὴν Συρίαν κείμενον. ὑποπίπτει μὲν	οὖν	ταῖς Πάγραις τὸ τῶν Ἀντιοχέων
[16, 22]	καὶ Ἀντιλιβάνου Ἰουδαία λέγεται. ~Ἐπεὶ	οὖν	τὴν ἰδίως λεγομένην κοίλην Συρίαν
[16, 36]	ἄλλους μὴ προσδοκᾶν. ~Ἐκεῖνος μὲν	οὖν	τοιαῦτα λέγων ἔπεισεν εὐγνώμονας ἄνδρας
[16, 23]	ἐστὶ πόλεων τεκμήριον· οὗτοι μὲν	οὖν	τοιοῦτοι. ~Σιδώνιοι δὲ πολύτεχνοί τινες
[16, 5]	καταμεῖναι σὺν αὐτῷ· τὸν μὲν	οὖν	υἱὸν τοῦ Τριπτολέμου Γόρδυν ἔχοντά
[16, 40]	ἐπὶ τὸ χεῖρον. ~Ἤδη δ´	οὖν	φανερῶς τυραννουμένης τῆς Ἰουδαίας πρῶτος
[16, 25]	τὴν ὑαλῖτιν ἄμμον· ἐνταῦθα μὲν	οὖν	φασι μὴ χεῖσθαι, κομισθεῖσαν εἰς
[16, 37]	μὲν γὰρ ἀφιστάμενοι τὴν χώραν	ἐκάκουν	καὶ αὐτὴν καὶ τὴν γειτνιῶσαν,
[16, 10]	Ἀπολλωνίας καὶ ἄλλων τοιούτων, αἳ	συνετέλουν	εἰς τὴν Ἀπάμειαν ἅπασαι· ἐκεῖνός
[16, 35]	τίς ἂν εἰκόνα πλάττειν θαρρήσειε	νοῦν	ἔχων ὁμοίαν τινὶ τῶν παρ´
[16, 14]	ἔχουσι καὶ νῦν, καὶ τἆλλα	εὐθήνουν.	προσέθεσαν δὲ τῇ εὐτυχίᾳ ταύτῃ
[16, 14]	τὰ πειρατήρια συνισταμένους οὐδ´ ἅπαξ	ἐκοινώνουν	αὐτοῖς τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως. ~Μετὰ
[16, 18]	τοιαῦτα ἔχουσι τείχη, κάτω δὲ	Βότρυν	καὶ Γίγαρτον καὶ τὰ ἐπὶ
[16, 5]	τὴν Κιλικίαν· ἐνταῦθα δὲ τῶν	σὺν	αὐτῷ τινας Ἀργείων κτίσαι τὴν
[16, 5]	τῇ ποταμίᾳ τοῦ Ὀρόντου καταμεῖναι	σὺν	αὐτῷ· τὸν μὲν οὖν υἱὸν
[16, 5]	Τριπτολέμου Γόρδυν ἔχοντά τινας τῶν	σὺν	τῷ πατρὶ λαῶν εἰς τὴν
[16, 7]	Τυφῶνος καὶ τοὺς Ἀρίμους, περὶ	ὧν	εἴπομεν καὶ πρότερον· φασὶ δὲ
[16, 20]	ἐν οἷς καὶ σπήλαια βαθύστομα,	ὧν	ἓν καὶ τετρακισχιλίους ἀνθρώπους δέξασθαι
[16, 10]	πλησίον φυλάρχων ἐχόντων εὐερκῆ χωρία·	ὧν	ἐστι καὶ ἡ Λυσιάς, ὑπὲρ
[16, 20]	οἷς καὶ σπήλαια βαθύστομα, ὧν	ἓν	καὶ τετρακισχιλίους ἀνθρώπους δέξασθαι δυνάμενον
[16, 18]	ἐπιτεθέν, ἃ κατέσπασε Πομπήιος, ἀφ´	ὧν	τήν τε Βύβλον κατέτρεχον καὶ
[16, 44]	ᾠκοῦντό ποτε τρισκαίδεκα πόλεις ἐνταῦθα,	ὧν	τῆς μητροπόλεως Σοδόμων σώζοιτο κύκλος
[16, 5]	τινας τῶν σὺν τῷ πατρὶ	λαῶν	εἰς τὴν Γορδυαίαν ἀποικῆσαι, τῶν
[16, 46]	διετέλει παρὰ τοῖς Ἀλλόβριξι Γαλάταις	λαβὼν	οἴκησιν, οἱ δὲ θεραπείᾳ πολλῇ
[16, 40]	ἐν πρώτοις τὰ Ἱεροσόλυμα βίᾳ	καταλαβών·	ἦν γὰρ πετρῶδες καὶ εὐερκὲς
[16, 21]	ὑπὲρ ταύτης μεσόγαια μέχρι τῶν	Ἀράβων	ἡ μεταξὺ Γάζης καὶ Ἀντιλιβάνου
[16, 11]	ἕω μὲν ἡ τῶν φυλάρχων	Ἀράβων	καλουμένη Παραποταμία καὶ ἡ Χαλκιδικὴ
[16, 20]	λόφοι τραχῶνες· ἔπειτα πρὸς τὰ	Ἀράβων	μέρη καὶ τῶν Ἰτουραίων ἀναμὶξ
[16, 4]	πρῶτον αὐτῶν ὁ Νικάτωρ συνῴκισε	μεταγαγὼν	ἐκ τῆς Ἀντιγονείας τοὺς οἰκήτορας,
[16, 36]	προσδοκᾶν. ~Ἐκεῖνος μὲν οὖν τοιαῦτα	λέγων	ἔπεισεν εὐγνώμονας ἄνδρας οὐκ ὀλίγους
[16, 19]	μέχρι καὶ τῶν τοῦ Ὀρόντου	πηγῶν,	αἳ πλησίον τοῦ τε Λιβάνου
[16, 25]	ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ τῶν	ὑαλουργῶν	εἶναί τινα καὶ κατ´ Αἴγυπτον
[16, 42]	ἐκ μέσου τοῦ βάθους μετὰ	πομφολύγων	ὡς ἂν ζέοντος ὕδατος· κυρτουμένη
[16, 9]	ἐλύπησε δ´ οὐ μετρίως Δολαβέλλας	καταφυγὼν	εἰς αὐτὴν καὶ ἐμπολιορκηθεὶς ὑπὸ
[16, 34]	Σεβαστὴν ἐπωνόμασεν. οὕτω δ´ ὄντων	μιγάδων	ἡ κρατοῦσα μάλιστα φήμη τῶν
[16, 10]	βασιλεὺς τῶν ἐντὸς τοῦ Εὐφράτου	νομάδων·	ἦν δὲ φίλος Ῥωμαίων, ἀδικεῖσθαι
[16, 44]	τεφρώδη, σταγόνας τε πίττης ἐκ	λισσάδων	λειβομένας καὶ δυσώδεις πόρρωθεν ποταμοὺς
[16, 10]	τοσοῦτον χρόνον πολιορκούμενος ὑπὸ δυεῖν	στρατοπέδων	μεγάλων Ῥωμαϊκῶν ὥστ´ οὐ πρότερον
[16, 8]	ὁ πρεσβύτατος τῶν τοῦ Παρθυαίου	παίδων,	ἐπιστρατεύσας τῇ Συρίᾳ. τῇ δὲ
[16, 14]	τῶν ἄλλων ἑκάστη πόλεων τῶν	Φοινικίδων·	ἔπειτα τὰ μὲν οἱ Πέρσαι
[16, 10]	ἔσχε τὰς ἀφορμὰς καὶ τῶν	περιοικίδων,	Λαρίσης τε καὶ τῶν Κασιανῶν
[16, 23]	πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος τῶν	ἀποικίδων	ἐστὶ πόλεων τεκμήριον· οὗτοι μὲν
[16, 8]	τοῦ Ἀμανοῦ τὴν ἐκ τῶν	Ἀμανίδων	πυλῶν εἰς τὴν Συρίαν κείμενον.
[16, 37]	τοιαῦτα ἐνομίσθη, ἐκ δὲ τῶν	τυραννίδων	τὰ λῃστήρια. οἱ μὲν γὰρ
[16, 4]	ἀρίστη μέν ἐστι τῶν λεχθεισῶν	μερίδων,	καλεῖται δὲ τετράπολις καὶ ἔστι
[16, 22]	ἀμφοτέραις ἐστίν. ἡ μὲν οὖν	Σιδὼν	ἐπὶ εὐφυεῖ λιμένι τῆς ἠπείρου
[16, 22]	τετύχηκε. μετὰ δὲ Βηρυτὸν ἔστι	Σιδὼν	ὅσον ἐν τετρακοσίοις σταδίοις· μεταξὺ
[16, 40]	λατομητὴν ἔχον βάθος μὲν ἑξήκοντα	ποδῶν,	πλάτος δὲ πεντήκοντα καὶ διακοσίων·
[16, 44]	θερμῶν ὑδάτων ἀσφαλτωδῶν τε καὶ	θειωδῶν	ἡ λίμνη προπέσοι καὶ {αἱ}
[16, 33]	ὁ Νεῖλος, φύσει κοίλων καὶ	ἑλωδῶν	ὄντων τῶν τόπων. Τοιαύτη μὲν
[16, 30]	ἐπιτομωτέρα· δι´ ἐρήμων δὲ καὶ	ἀμμωδῶν	χωρίων αἱ ὑπερβάσεις ἐπὶ καμήλων·
[16, 44]	ἀναφυσημάτων πυρὸς καὶ θερμῶν ὑδάτων	ἀσφαλτωδῶν	τε καὶ θειωδῶν ἡ λίμνη
[16, 38]	γε ἀρχαῖοι τὸ παρὰ τῶν	θεῶν	ἐπρέσβευον μᾶλλον καὶ ἐσέμνυνον, καὶ
[16, 38]	πρόσταγμα διττόν, ἢ γὰρ παρὰ	θεῶν	ἢ παρὰ ἀνθρώπων· καὶ οἵ
[16, 39]	ἀξιοῦσθαι, ὡς τὰ παρὰ τῶν	θεῶν	ἡμῖν ἐκφέροντες παραγγέλματα καὶ ἐπανορθώματα
[16, 14]	ἄλλων Φοινίκων ὑπήκουον τῶν Συριακῶν	βασιλέων	ἅτε φίλων· ἔπειτα στασιασάντων ἀδελφῶν
[16, 23]	τοιαύτην ἀνδρείαν. οὐχ ὑπὸ τῶν	βασιλέων	δ´ ἐκρίθησαν αὐτόνομοι μόνον μικρὰ
[16, 24]	λαβεῖν ἔστιν ἐκ τούτων τῶν	πόλεων·	εἰ δὲ δεῖ Ποσειδωνίῳ πιστεῦσαι,
[16, 15]	ἐπίκλησιν εἰληφυῖα· τριῶν γάρ ἐστι	πόλεων	κτίσμα, Τύρου Σιδῶνος Ἀράδου· τῇ
[16, 23]	τὸ μέγεθος τῶν ἀποικίδων ἐστὶ	πόλεων	τεκμήριον· οὗτοι μὲν οὖν τοιοῦτοι.
[16, 14]	ὥσπερ καὶ τῶν ἄλλων ἑκάστη	πόλεων	τῶν Φοινικίδων· ἔπειτα τὰ μὲν
[16, 19]	τοῦ Αἰγυπτίου τείχους περὶ τὴν	Ἀπαμέων	γῆν εἰσι. ταῦτα μὲν οὖν
[16, 10]	ἐν Κασιανοῖς, φρουρίῳ τινὶ τῆς	Ἀπαμέων	γῆς, τραφεὶς δ´ ἐν τῇ
[16, 7]	τὸ ῥεῦμα, καὶ διὰ τῆς	Ἀπαμέων	εἰς τὴν Ἀντιόχειαν προελθὼν πλησιάσας
[16, 11]	πολυμαθέστατος. ~Ὅμορος δ´ ἐστὶ τῇ	Ἀπαμέων	πρὸς ἕω μὲν ἡ τῶν
[16, 35]	~Μωσῆς γάρ τις τῶν Αἰγυπτίων	ἱερέων	ἔχων τι μέρος τῆς {κάτω}
[16, 26]	ἐπὶ τῶν κατὰ τὸν Νεῖλον	ἀναβάσεων	λέγεται διαφόρων γινομένων, ἄδηλον δὲ
[16, 24]	χωρομετρίας, ἣν ὁ Νεῖλος ἀπεργάζεται	συγχέων	τοὺς ὅρους κατὰ τὰς ἀναβάσεις.
[16, 8]	οὖν ταῖς Πάγραις τὸ τῶν	Ἀντιοχέων	πεδίον, δι´ οὗ ῥεῖ ὁ
[16, 33]	τὸ Κάσιον θινώδης τις λόφος	ἀκρωτηριάζων	ἄνυδρος, ὅπου τὸ Πομπηίου τοῦ
[16, 41]	ἄλλην ὕλην ἥμερον καὶ εὔκαρπον,	πλεονάζων	δὲ τῷ φοίνικι, ἐπὶ μῆκος
[16, 8]	τραύματος. ὑπέρκειται δ´ αὐτῶν λόφος	Τραπεζὼν	ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος καλούμενος, ἐφ´
[16, 38]	ἐκείνου τὰ προστάγματα λαμβάνων καὶ	παρακομίζων	εἰς τοὺς ἀνθρώπους. τὰ δ´
[16, 39]	ἡμᾶς δὲ ὁ τῷ Βυρεβίστᾳ	θεσπίζων	Δεκαίνεος· παρὰ δὲ τοῖς Βοσπορηνοῖς
[16, 26]	περιόδοις τισὶν ἐνδεδεμένων τῶν τοιούτων	παθῶν	ἀδήλοις ἡμῖν, καθάπερ τοῦτο καὶ
[16, 24]	ἐν δὲ τῷ μεταξὺ πολίχνιον	Ὀρνίθων	πόλις λεγομένη· εἶτα πρὸς Τύρῳ
[16, 7]	τῆς Ἀπαμέων εἰς τὴν Ἀντιόχειαν	προελθὼν	πλησιάσας τῇ πόλει πρὸς τὴν
[16, 31]	καλουμένη· τῶν γὰρ Αἰθιόπων τις	ἐπελθὼν	ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον ἀντὶ τοῦ
[16, 22]	καὶ τὴν ἀρχαιότητα ἐκ πολλῶν	μύθων	παραδεδομένην. οἱ μὲν οὖν ποιηταὶ
[16, 10]	ἦν καὶ Ἀλχαίδαμνος, ὁ τῶν	Ῥαμβαίων	βασιλεὺς τῶν ἐντὸς τοῦ Εὐφράτου
[16, 46]	τινὰ τῶν ἐξιδιασθέντων ὑπὸ τῶν	Ἰουδαίων	κατὰ βίαν ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ τὴν
[16, 34]	ἀποφαίνει τοὺς προγόνους τῶν νῦν	Ἰουδαίων	λεγομένων. ~Μωσῆς γάρ τις τῶν
[16, 28]	αὐτοῦ τὰ Ἱεροσόλυμα τὴν τῶν	Ἰουδαίων	μητρόπολιν· καὶ δὴ καὶ ἐπινείῳ
[16, 30]	ἡμᾶς ῥήτωρ. ~Εἶθ´ ὁ τῶν	Γαζαίων	λιμὴν πλησίον· ὑπέρκειται δὲ καὶ
[16, 13]	μὲν ἐκ τῶν ὀμβρίων καὶ	λακκαίων	ὑδάτων ἔχουσι τὴν δ´ ἐκ
[16, 10]	Εὐφράτου νομάδων· ἦν δὲ φίλος	Ῥωμαίων,	ἀδικεῖσθαι δὲ νομίσας ὑπὸ τῶν
[16, 23]	ἀναλώσαντες, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν	Ῥωμαίων	βεβαιωσάντων τὴν ἐκείνων γνώμην. τιμᾶται
[16, 19]	Τρύφωνος, ἀνελήφθη δὲ νῦν ὑπὸ	Ῥωμαίων,	δεξαμένη δύο τάγματα ἃ ἵδρυσεν
[16, 20]	λῃστῶν διὰ τὴν ἐκ τῶν	Ῥωμαίων	εὐνομίαν καὶ διὰ τὴν ἐκ
[16, 20]	τὰ Ἀράβων μέρη καὶ τῶν	Ἰτουραίων	ἀναμὶξ ὄρη δύσβατα, ἐν οἷς
[16, 10]	τὸν Μασσύαν κατέχοντι καὶ τὴν	Ἰτουραίων	ὀρεινήν. τῶν δὲ συμμαχούντων τῷ
[16, 8]	ᾧ Ὀυεντίδιος πρὸς Φρανικάτην τὸν	Παρθυαίων	στρατηγὸν ἔσχε τὸν ἀγῶνα. πρὸς
[16, 34]	ἔκ τε Αἰγυπτίων ἐθνῶν καὶ	Ἀραβίων	καὶ Φοινίκων· τοιοῦτοι γὰρ οἱ
[16, 16]	τελευτῶσι δ´ ἐγγύς πως τῶν	Ἀραβίων	ὀρῶν τῶν ὑπὲρ τῆς Δαμασκηνῆς
[16, 12]	Γάβαλα· εἶτ´ ἤδη ἡ τῶν	Ἀραδίων	παραλία, Πάλτος καὶ Βαλαναία καὶ
[16, 42]	μέν ἐστι· καὶ γὰρ χιλίων	σταδίων	εἰρήκασί τινες τὸν κύκλον· τῇ
[16, 30]	ὑπέρβασις λέγεται χιλίων διακοσίων ἑξήκοντα	σταδίων	εἰς Αἴλανα πόλιν ἐπὶ τῷ
[16, 41]	δὲ τῷ φοίνικι, ἐπὶ μῆκος	σταδίων	ἑκατόν, διάρρυτος ἅπας καὶ μεστὸς
[16, 24]	Τύρος οὐ πλείους τῶν διακοσίων	σταδίων·	ἐν δὲ τῷ μεταξὺ πολίχνιον
[16, 36]	ἄνυδρον, τὴν δ´ ἐντὸς ἑξήκοντα	σταδίων	καὶ ὑπόπετρον. ἅμα δ´ ἀντὶ
[16, 16]	τὸ ἐπὶ τῇ θαλάττῃ διακοσίων	σταδίων,	μῆκος δὲ τὸ ἀπὸ τῆς
[16, 42]	μικρῷ τι πλέον τῶν διακοσίων	σταδίων	μῆκος ἐπιλαμβάνουσα, ἀγχιβαθής, βαρύτατον ἔχουσα
[16, 32]	ἐκρήγματος καλουμένου, μῆκος ὅσον διακοσίων	σταδίων,	πλάτος δὲ τὸ μέγιστον πεντήκοντα·
[16, 13]	περίκλυστος ὅσον ἑπτὰ τὸν κύκλον	σταδίων,	πλήρης κατοικίας· τοσαύτῃ δ´ εὐανδρίᾳ
[16, 44]	Σοδόμων σώζοιτο κύκλος ἑξήκοντά που	σταδίων·	ὑπὸ δὲ σεισμῶν καὶ ἀναφυσημάτων
[16, 17]	Ἀράδιοι δὲ μάλιστα. ~Τῶν δὲ	πεδίων	τὸ μὲν πρῶτον τὸ ἀπὸ
[16, 5]	δὲ τῶν σὺν αὐτῷ τινας	Ἀργείων	κτίσαι τὴν Ταρσὸν ἀπελθόντας παρ´
[16, 5]	Σελεύκειαν. φασὶ δ´ αὐτὸν ὑπ´	Ἀργείων	πεμφθέντα ἐπὶ τὴν Ἰοῦς ζήτησιν,
[16, 23]	τὴν πόλιν ἡ πολυπληθία τῶν	βαφείων,	πλουσίαν δὲ διὰ τὴν τοιαύτην
[16, 41]	ἑκατόν, διάρρυτος ἅπας καὶ μεστὸς	κατοικιῶν·	ἔστι δ´ αὐτοῦ καὶ βασίλειον
[16, 28]	πλησίον κώμης Ἰαμνείας καὶ τῶν	κατοικιῶν	τῶν κύκλῳ τέτταρας μυριάδας ὁπλίζεσθαι.
[16, 24]	ἀπὸ Ζήνωνος φιλοσόφων καὶ τῶν	βιβλίων.	διέχει δὲ τῆς Σιδῶνος ἡ
[16, 30]	ἔρημος. ἐντεῦθεν δ´ ὑπέρβασις λέγεται	χιλίων	διακοσίων ἑξήκοντα σταδίων εἰς Αἴλανα
[16, 1]	πλευρὸν ἀφορίζοντες οὐκ ἐλάττους τῶν	{χιλίων	καὶ} τετρακοσίων· πρὸς ἕω δὲ
[16, 42]	πολλὴ μέν ἐστι· καὶ γὰρ	χιλίων	σταδίων εἰρήκασί τινες τὸν κύκλον·
[16, 33]	κατακολπίζοντι· ἐκ δὲ Μελαινῶν ἢ	Μελανιῶν	τῆς Κιλικίας τῶν πρὸς Κελένδεριν
[16, 26]	δὲ παράδοξον πάθος τῶν πάνυ	σπανίων	κατὰ τὸν αἰγιαλὸν τοῦτον τὸν
[16, 27]	τε Κάρμηλος τὸ ὄρος καὶ	πολιχνίων	ὀνόματα, πλέον δ´ οὐδέν, Συκαμίνων
[16, 36]	τὸ θεῖον, ἵδρυσιν τούτου ζητεῖν	ἀξιῶν,	καὶ παραδώσειν ὑπισχνούμενος τοιοῦτον σεβασμὸν
[16, 13]	ὑδρείαν τὴν μὲν ἐκ τῶν	ὀμβρίων	καὶ λακκαίων ὑδάτων ἔχουσι τὴν
[16, 15]	τοῦ συμβεβηκότος τὴν ἐπίκλησιν εἰληφυῖα·	τριῶν	γάρ ἐστι πόλεων κτίσμα, Τύρου
[16, 10]	μὲν ἵπποι βασιλικαὶ πλείους τῶν	τρισμυρίων,	ὀχεῖα δὲ τούτων τριακόσια· ἐνταῦθα
[16, 30]	δι´ ἐρήμων δὲ καὶ ἀμμωδῶν	χωρίων	αἱ ὑπερβάσεις ἐπὶ καμήλων· πολὺ
[16, 44]	πιστεύειν τοῖς θρυλουμένοις ὑπὸ τῶν	ἐγχωρίων,	ὡς ἄρα ᾠκοῦντό ποτε τρισκαίδεκα
[16, 40]	ποδῶν, πλάτος δὲ πεντήκοντα καὶ	διακοσίων·	ἐκ δὲ τοῦ λίθου τοῦ
[16, 30]	ἐντεῦθεν δ´ ὑπέρβασις λέγεται χιλίων	διακοσίων	ἑξήκοντα σταδίων εἰς Αἴλανα πόλιν
[16, 24]	ἡ Τύρος οὐ πλείους τῶν	διακοσίων	σταδίων· ἐν δὲ τῷ μεταξὺ
[16, 16]	μὲν τὸ ἐπὶ τῇ θαλάττῃ	διακοσίων	σταδίων, μῆκος δὲ τὸ ἀπὸ
[16, 42]	παρεκτέταται μικρῷ τι πλέον τῶν	διακοσίων	σταδίων μῆκος ἐπιλαμβάνουσα, ἀγχιβαθής, βαρύτατον
[16, 32]	τοῦ ἐκρήγματος καλουμένου, μῆκος ὅσον	διακοσίων	σταδίων, πλάτος δὲ τὸ μέγιστον
[16, 1]	οὐκ ἐλάττους τῶν {χιλίων καὶ}	τετρακοσίων·	πρὸς ἕω δὲ τῷ Εὐφράτῃ
[16, 34]	φύλων οἰκούμενα μικτῶν ἔκ τε	Αἰγυπτίων	ἐθνῶν καὶ Ἀραβίων καὶ Φοινίκων·
[16, 33]	ὁ Μάγνος δολοφονηθεὶς ὑπὸ τῶν	Αἰγυπτίων.	εἶθ´ ἡ ἐπὶ Πηλούσιον ὁδός,
[16, 24]	ναυκληρικὸν ἑκάτερον· καθάπερ καὶ τῶν	Αἰγυπτίων	εὕρεμα γεωμετρίαν φασὶν ἀπὸ τῆς
[16, 24]	ἀναβάσεις. τοῦτο μὲν οὖν παρ´	Αἰγυπτίων	ἥκειν εἰς τοὺς Ἕλληνας πεπιστεύκασιν,
[16, 35]	λεγομένων. ~Μωσῆς γάρ τις τῶν	Αἰγυπτίων	ἱερέων ἔχων τι μέρος τῆς
[16, 46]	Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ· τῶν δ´	υἱῶν	τοὺς μὲν αὐτὸς ἀνεῖλεν ὡς
[16, 14]	τῶν ἄλλων Φοινίκων ὑπήκουον τῶν	Συριακῶν	βασιλέων ἅτε φίλων· ἔπειτα στασιασάντων
[16, 10]	εἰς τὴν ἐξουσίαν ἧκε πρὶν	ἑκὼν	ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν ἐφ´ οἷς ἐβεβούλητο·
[16, 10]	πολιορκούμενος ὑπὸ δυεῖν στρατοπέδων μεγάλων	Ῥωμαϊκῶν	ὥστ´ οὐ πρότερον εἰς τὴν
[16, 43]	τῶν λιθιώντων, καὶ ἐκ τῶν	παιδικῶν	οὔρων ἡ χρυσόκολλα συνίσταται· ἐν
[16, 10]	ὁπλομάχοι καὶ ὅσοι παιδευταὶ τῶν	πολεμικῶν	ἐμισθοδοτοῦντο. δηλοῖ δὲ τὴν δύναμιν
[16, 12]	εἶτ´ Ἔνυδρα καὶ Μάραθος πόλις	Φοινίκων	ἀρχαία κατεσπασμένη. τὴν δὲ χώραν
[16, 41]	ἐνταῦθα μόνον γεννᾶται· καὶ ὁ	φοινικὼν	δὲ τοιοῦτος, ἔχων τὸν καρυωτὸν
[16, 22]	δ´ ἄν τις εἴποι μητρόπολιν	Φοινίκων	ἔρις ἐν ἀμφοτέραις ἐστίν. ἡ
[16, 22]	μετὰ δὲ Σιδῶνα μεγίστη τῶν	Φοινίκων	καὶ ἀρχαιοτάτη {πόλις} Τύρος ἐστίν,
[16, 41]	κεκλιμένῃ· ἐνταῦθα δ´ ἐστὶν ὁ	φοινικών,	μεμιγμένην ἔχων καὶ ἄλλην ὕλην
[16, 24]	ἀστρονομίαν δὲ καὶ ἀριθμητικὴν παρὰ	Φοινίκων·	νυνὶ δὲ πάσης καὶ τῆς
[16, 34]	Αἰγυπτίων ἐθνῶν καὶ Ἀραβίων καὶ	Φοινίκων·	τοιοῦτοι γὰρ οἱ τὴν Γαλιλαίαν
[16, 14]	οὖν Ἀράδιοι μετὰ τῶν ἄλλων	Φοινίκων	ὑπήκουον τῶν Συριακῶν βασιλέων ἅτε
[16, 37]	τὸ μὲν πρῶτον δεισιδαιμόνων, ἔπειτα	τυραννικῶν	ἀνθρώπων, ἐκ μὲν τῆς δεισιδαιμονίας
[16, 24]	ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν	Τρωικῶν	χρόνων γεγονότος. τὰ μὲν οὖν
[16, 23]	πρὸς τὴν ἤπειρον, ὃ κατεσκεύασε	πολιορκῶν	Ἀλέξανδρος· δύο δ´ ἔχει λιμένας
[16, 40]	ἔργου, πληρώσας τὴν τάφρον καὶ	ἐπιβαλὼν	τὰς διαβάθρας· κατασπάσαι δ´ οὖν
[16, 10]	χρόνον πολιορκούμενος ὑπὸ δυεῖν στρατοπέδων	μεγάλων	Ῥωμαϊκῶν ὥστ´ οὐ πρότερον εἰς
[16, 29]	οἱ Ἰουδαῖοι· εἶτ´ Ἀζωτὸς καὶ	Ἀσκάλων.	ἀπὸ δὲ Ἰαμνείας εἰς Ἀζωτὸν
[16, 38]	παῖς „ἔστειχε τοὺς „τεκόντας ἐκμαθεῖν	θέλων	πρὸς δῶμα Φοίβου. καὶ ὁ
[16, 4]	καὶ Λαοδίκεια, αἵπερ καὶ ἐλέγοντο	ἀλλήλων	ἀδελφαὶ διὰ τὴν ὁμόνοιαν, Σελεύκου
[16, 30]	ἀμμωδῶν χωρίων αἱ ὑπερβάσεις ἐπὶ	καμήλων·	πολὺ δὲ καὶ τὸ τῶν
[16, 22]	Ἰβηρίαν ἀποικίαι μέχρι καὶ ἔξω	στηλῶν	τὴν Τύρον πλέον ἐξυμνοῦσιν. ἀμφότεραι
[16, 27]	οὐδέν, Συκαμίνων πόλις, Βουκόλων καὶ	Κροκοδείλων	πόλις καὶ ἄλλα τοιαῦτα· εἶτα
[16, 33]	ποιεῖ παρεκχεόμενος ὁ Νεῖλος, φύσει	κοίλων	καὶ ἑλωδῶν ὄντων τῶν τόπων.
[16, 14]	ὑπήκουον τῶν Συριακῶν βασιλέων ἅτε	φίλων·	ἔπειτα στασιασάντων ἀδελφῶν δυεῖν τοῦ
[16, 35]	ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν	ἄλλων	ἄλλους τοὺς εὐονείρους· καὶ προσδοκᾶν
[16, 14]	ἐβασιλεύοντο παραπλησίως ὥσπερ καὶ τῶν	ἄλλων	ἑκάστη πόλεων τῶν Φοινικίδων· ἔπειτα
[16, 25]	κατασκευὰς ἀποτελεσθῆναι, καθάπερ καὶ ἄλλοις	ἄλλων	μιγμάτων δεῖν· καὶ ἐν Ῥώμῃ
[16, 43]	τάξιν ἡμῖν φανεράν, ὥσπερ καὶ	ἄλλων	πνευμάτων πολλῶν. τοιαῦτα δὲ καὶ
[16, 10]	καὶ Μεγάρων καὶ Ἀπολλωνίας καὶ	ἄλλων	τοιούτων, αἳ συνετέλουν εἰς τὴν
[16, 11]	Γαμβάρου καὶ ἡ Θέμελλα καὶ	ἄλλων	τοιούτων. ~Τοιαύτη μὲν ἡ μεσόγαια
[16, 5]	τὴν Γορδυαίαν ἀποικῆσαι, τῶν δ´	ἄλλων	τοὺς ἀπογόνους συνοίκους γενέσθαι τοῖς
[16, 14]	δ´ οὖν Ἀράδιοι μετὰ τῶν	ἄλλων	Φοινίκων ὑπήκουον τῶν Συριακῶν βασιλέων
[16, 22]	ἐπιφάνειαν καὶ τὴν ἀρχαιότητα ἐκ	πολλῶν	μύθων παραδεδομένην. οἱ μὲν οὖν
[16, 43]	φανεράν, ὥσπερ καὶ ἄλλων πνευμάτων	πολλῶν.	τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ἐν
[16, 7]	Ὀρόντης ποιεῖται, διεχούσῃ τῶν μὲν	ἐκβολῶν	σταδίους τετταράκοντα, τῆς δ´ Ἀντιοχείας
[16, 27]	πλέον δ´ οὐδέν, Συκαμίνων πόλις,	Βουκόλων	καὶ Κροκοδείλων πόλις καὶ ἄλλα
[16, 36]	ὑπόπετρον. ἅμα δ´ ἀντὶ τῶν	ὅπλων	τὰ ἱερὰ προὐβάλλετο καὶ τὸ
[16, 20]	τοῦ Μασσύου ἐστὶν ὁ καλούμενος	αὐλὼν	βασιλικὸς καὶ ἡ Δαμασκηνὴ χώρα
[16, 8]	Ἀμανοῦ τὴν ἐκ τῶν Ἀμανίδων	πυλῶν	εἰς τὴν Συρίαν κείμενον. ὑποπίπτει
[16, 34]	δ´ ὡς ἕκαστα ἐστὶν ὑπὸ	φύλων	οἰκούμενα μικτῶν ἔκ τε Αἰγυπτίων
[16, 16]	δὲ καὶ βάλσαμον. τῶν δὲ	ποταμῶν	ὁ μὲν Χρυσορρόας ἀρξάμενος ἀπὸ
[16, 24]	δὲ Ἀντίπατρος καὶ μικρὸν πρὸ	ἡμῶν	Ἀπολλώνιος ὁ τὸν πίνακα ἐκθεὶς
[16, 29]	Ἀντίοχος ὁ φιλόσοφος μικρὸν πρὸ	ἡμῶν	γεγονώς. ἐκ δὲ τῶν Γαδάρων
[16, 38]	αὐτοῦ· πυκνὰ γάρ, ὡς ἔοικεν,	ἀποδημῶν	ἐπυνθάνετο παρὰ τῆς Πυθίας ἃ
[16, 30]	Πηλουσίου ἡ ὑπέρθεσις ἐπιτομωτέρα· δι´	ἐρήμων	δὲ καὶ ἀμμωδῶν χωρίων αἱ
[16, 3]	γέγονε· χώρα δὲ περίκειται σφόδρα	εὐδαίμων,	ὀλίγη {δέ} ἐνταῦθα δὲ νῦν
[16, 34]	προσεχώρησαν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τῶν	νομίμων	τῶν αὐτῶν ἐκείνοις ἐκοινώνησαν· πρὸς
[16, 44]	πόλεις ἐνταῦθα, ὧν τῆς μητροπόλεως	Σοδόμων	σώζοιτο κύκλος ἑξήκοντά που σταδίων·
[16, 24]	πιστεῦσαι, καὶ τὸ περὶ τῶν	ἀτόμων	δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου
[16, 44]	σεισμῶν καὶ ἀναφυσημάτων πυρὸς καὶ	θερμῶν	ὑδάτων ἀσφαλτωδῶν τε καὶ θειωδῶν
[16, 44]	ἑξήκοντά που σταδίων· ὑπὸ δὲ	σεισμῶν	καὶ ἀναφυσημάτων πυρὸς καὶ θερμῶν
[16, 34]	καὶ ἡ συνεχὴς μέχρι καὶ	Ἱεροσολύμων·	καὶ γὰρ ταῦτα πρὸς θαλάττῃ
[16, 38]	καὶ παρ´ ἐκείνου τὰ προστάγματα	λαμβάνων	καὶ παρακομίζων εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
[16, 10]	περιοικίδων, Λαρίσης τε καὶ τῶν	Κασιανῶν	καὶ Μεγάρων καὶ Ἀπολλωνίας καὶ
[16, 25]	τῆς κατασκευῆς, καθάπερ ἐπὶ τῶν	κρυσταλλοφανῶν·	ὅπου γε καὶ τρύβλιον χαλκοῦ
[16, 37]	θεοσεβεῖς ὡς ἀληθῶς ὄντες, ἔπειτ´	ἐφισταμένων	ἐπὶ τὴν ἱερωσύνην τὸ μὲν
[16, 26]	οὔ, τάχα καὶ περιόδοις τισὶν	ἐνδεδεμένων	τῶν τοιούτων παθῶν ἀδήλοις ἡμῖν,
[16, 26]	καὶ ἔδειξε τὰ σώματα τῶν	κειμένων	ἀναμὶξ ἐν νεκροῖς ἰχθύσι. τοιαῦτα
[16, 37]	ἀλλ´ ὡς ἱερὸν σεμνυνόντων καὶ	σεβομένων.	~Πέφυκε γὰρ οὕτω καὶ κοινόν
[16, 16]	Δαμασκηνῆς καὶ τῶν τραχώνων ἐκεῖ	λεγομένων	εἰς ἄλλη ὄρη γεώλοφα καὶ
[16, 34]	τοὺς προγόνους τῶν νῦν Ἰουδαίων	λεγομένων.	~Μωσῆς γάρ τις τῶν Αἰγυπτίων
[16, 26]	τὸν Νεῖλον ἀναβάσεων λέγεται διαφόρων	γινομένων,	ἄδηλον δὲ τὴν τάξιν ἐχουσῶν.
[16, 40]	υἱοὶ Ὑρκανός τε καὶ Ἀριστόβουλος·	διαφερομένων	δὲ περὶ τῆς ἀρχῆς, ἐπῆλθε
[16, 37]	ἀκρόπολιν αὐτῶν, οὐχ ὡς τυραννεῖον	βδελυττομένων,	ἀλλ´ ὡς ἱερὸν σεμνυνόντων καὶ
[16, 10]	τῶν Μακεδόνων ἐνταῦθα οἰκῆσαι τῶν	στρατευομένων,	τὴν δὲ Πέλλαν ὥσπερ μητρόπολιν
[16, 34]	ἱερὸν τὸ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις	πιστευομένων	Αἰγυπτίους ἀποφαίνει τοὺς προγόνους τῶν
[16, 20]	ἀσφάλειαν τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ	τρεφομένων.	~Ἅπασα μὲν οὖν ἡ ὑπὲρ
[16, 31]	εἰσῳκισμένων ἐκεῖ τὸ παλαιὸν ἀνθρώπων	ἠκρωτηριασμένων	τὰς ῥῖνας οὕτω καλουμένη· τῶν
[16, 31]	Μεγάλῳ. εἶτα Ῥινοκόρουρα, ἀπὸ τῶν	εἰσῳκισμένων	ἐκεῖ τὸ παλαιὸν ἀνθρώπων ἠκρωτηριασμένων
[16, 16]	μὲν Χρυσορρόας ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς	Δαμασκηνῶν	πόλεως καὶ χώρας εἰς τὰς
[16, 10]	τοῦ ἐκείνου παιδός, φυλάρχων τοῦ	Ἐμισηνῶν	ἔθνους· οὐ πόρρω δ´ οὐδ´
[16, 34]	οἰκούμενα μικτῶν ἔκ τε Αἰγυπτίων	ἐθνῶν	καὶ Ἀραβίων καὶ Φοινίκων· τοιοῦτοι
[16, 38]	ἐννέα ἐτῶν, ὥς φησι Πλάτων,	ἀναβαίνων	ἐπὶ τὸ ἄντρον τοῦ Διὸς
[16, 33]	ἑξακοσίους πεντήκοντα κατακολπίζοντι· ἐκ δὲ	Μελαινῶν	ἢ Μελανιῶν τῆς Κιλικίας τῶν
[16, 18]	πεδίοις γεωργοί· κακούμενοι δ´ ὑπ´	ἐκείνων	ἄλλοτε ἄλλης βοηθείας δέονται. ὁρμητηρίοις
[16, 23]	ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων βεβαιωσάντων τὴν	ἐκείνων	γνώμην. τιμᾶται δὲ καθ´ ὑπερβολὴν
[16, 27]	πολιχνίων ὀνόματα, πλέον δ´ οὐδέν,	Συκαμίνων	πόλις, Βουκόλων καὶ Κροκοδείλων πόλις
[16, 31]	ἀντὶ τοῦ ἀναιρεῖν τοὺς κακούργους	ἀποτέμνων	τὰς ῥῖνας ἐνταῦθα κατῴκιζεν, ὡς
[16, 40]	λῃστήρια καὶ τὰ γαζοφυλάκια τῶν	τυράννων.	ἦν δὲ δύο μὲν τὰ
[16, 10]	Πέλλα ποτὲ ὑπὸ τῶν πρώτων	Μακεδόνων	διὰ τὸ τοὺς πλείστους τῶν
[16, 10]	διὰ τὸ τοὺς πλείστους τῶν	Μακεδόνων	ἐνταῦθα οἰκῆσαι τῶν στρατευομένων, τὴν
[16, 10]	Πέλλαν ὥσπερ μητρόπολιν γεγονέναι τῶν	Μακεδόνων	τὴν Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου πατρίδα.
[16, 10]	ἀδικεῖσθαι δὲ νομίσας ὑπὸ τῶν	ἡγεμόνων,	ἐκπεσὼν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν ἐμισθοφόρει
[16, 37]	τὴν ἱερωσύνην τὸ μὲν πρῶτον	δεισιδαιμόνων,	ἔπειτα τυραννικῶν ἀνθρώπων, ἐκ μὲν
[16, 24]	Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν	χρόνων	γεγονότος. τὰ μὲν οὖν παλαιὰ
[16, 16]	ὑπὲρ τῆς Δαμασκηνῆς καὶ τῶν	τραχώνων	ἐκεῖ λεγομένων εἰς ἄλλη ὄρη
[16, 31]	ῥῖνας οὕτω καλουμένη· τῶν γὰρ	Αἰθιόπων	τις ἐπελθὼν ἐπὶ τὴν Αἴγυπτον
[16, 33]	κοίλων καὶ ἑλωδῶν ὄντων τῶν	τόπων.	Τοιαύτη μὲν ἡ Φοινίκη. φησὶ
[16, 37]	μὲν πρῶτον δεισιδαιμόνων, ἔπειτα τυραννικῶν	ἀνθρώπων,	ἐκ μὲν τῆς δεισιδαιμονίας αἱ
[16, 31]	τῶν εἰσῳκισμένων ἐκεῖ τὸ παλαιὸν	ἀνθρώπων	ἠκρωτηριασμένων τὰς ῥῖνας οὕτω καλουμένη·
[16, 38]	γὰρ παρὰ θεῶν ἢ παρὰ	ἀνθρώπων·	καὶ οἵ γε ἀρχαῖοι τὸ
[16, 10]	τε καὶ τῶν Κασιανῶν καὶ	Μεγάρων	καὶ Ἀπολλωνίας καὶ ἄλλων τοιούτων,
[16, 29]	ἡμῶν γεγονώς. ἐκ δὲ τῶν	Γαδάρων	Φιλόδημός τε ὁ Ἐπικούρειος καὶ
[16, 4]	Ἀντιόχεια καὶ αὕτη τετράπολις, ἐκ	τεττάρων	συνεστῶσα μερῶν· τετείχισται δὲ καὶ
[16, 11]	ἡ πρὸς νότον τοῖς Ἀπαμεῦσιν,	ἀνδρῶν	σκηνιτῶν τὸ πλέον· παραπλήσιοι δ´
[16, 4]	αὕτη τετράπολις, ἐκ τεττάρων συνεστῶσα	μερῶν·	τετείχισται δὲ καὶ κοινῷ τείχει
[16, 25]	Τύρου θινώδης αἰγιαλός ἐστιν ὁ	φέρων	τὴν ὑαλῖτιν ἄμμον· ἐνταῦθα μὲν
[16, 45]	ἀσφάλτῳ πρὸς τὰς ταριχείας τῶν	νεκρῶν.	~Πομπήιος μὲν οὖν περικόψας τινὰ
[16, 16]	δ´ ἐγγύς πως τῶν Ἀραβίων	ὀρῶν	τῶν ὑπὲρ τῆς Δαμασκηνῆς καὶ
[16, 4]	δὲ δεύτερον τοῦ πλήθους τῶν	οἰκητόρων	ἐστὶ κτίσμα, τὸ δὲ τρίτον
[16, 26]	κατὰ τὸν Νεῖλον ἀναβάσεων λέγεται	διαφόρων	γινομένων, ἄδηλον δὲ τὴν τάξιν
[16, 23]	πολιορκίᾳ ληφθεῖσα· ἀλλὰ τῶν τοιούτων	συμφορῶν	κατέστη κρείττων καὶ ἀνέλαβεν αὑτὴν
[16, 43]	λιθιώντων, καὶ ἐκ τῶν παιδικῶν	οὔρων	ἡ χρυσόκολλα συνίσταται· ἐν μέσῃ
[16, 43]	μή τίς ἐστιν ἐπιτηδειότης τῶν	οὔρων	τοιαύτη, καθάπερ καὶ ἐν ταῖς
[16, 10]	καὶ ἐπίθεσις τῇ βασιλείᾳ τῶν	Σύρων,	ἐντεῦθεν ὁρμηθέντος. ἐγεγένητο μὲν γὰρ
[16, 23]	τοῖς πορφυρείοις· πολὺ γὰρ ἐξήτασται	πασῶν	ἡ Τυρία καλλίστη πορφύρα· καὶ
[16, 10]	δὲ νομίσας ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων,	ἐκπεσὼν	εἰς τὴν Μεσοποταμίαν ἐμισθοφόρει τότε
[16, 4]	Σελευκὶς ἀρίστη μέν ἐστι τῶν	λεχθεισῶν	μερίδων, καλεῖται δὲ τετράπολις καὶ
[16, 26]	γινομένων, ἄδηλον δὲ τὴν τάξιν	ἐχουσῶν.	~Μετὰ δὲ τὴν Ἄκην Στράτωνος
[16, 23]	τε ναυτιλίᾳ, καθ´ ἣν ἁπάντων	τῶν	ἀεὶ κρείττους εἰσὶ κοινῇ Φοίνικες,
[16, 33]	ἐσφάγη ὁ Μάγνος δολοφονηθεὶς ὑπὸ	τῶν	Αἰγυπτίων. εἶθ´ ἡ ἐπὶ Πηλούσιον
[16, 24]	καὶ ναυκληρικὸν ἑκάτερον· καθάπερ καὶ	τῶν	Αἰγυπτίων εὕρεμα γεωμετρίαν φασὶν ἀπὸ
[16, 35]	Ἰουδαίων λεγομένων. ~Μωσῆς γάρ τις	τῶν	Αἰγυπτίων ἱερέων ἔχων τι μέρος
[16, 35]	αὐτοὺς ὑπὲρ ἑαυτῶν καὶ ὑπὲρ	τῶν	ἄλλων ἄλλους τοὺς εὐονείρους· καὶ
[16, 14]	αὑτοὺς ἐβασιλεύοντο παραπλησίως ὥσπερ καὶ	τῶν	ἄλλων ἑκάστη πόλεων τῶν Φοινικίδων·
[16, 14]	οἱ δ´ οὖν Ἀράδιοι μετὰ	τῶν	ἄλλων Φοινίκων ὑπήκουον τῶν Συριακῶν
[16, 8]	ὑπέρθεσιν τοῦ Ἀμανοῦ τὴν ἐκ	τῶν	Ἀμανίδων πυλῶν εἰς τὴν Συρίαν
[16, 8]	μὲν οὖν ταῖς Πάγραις τὸ	τῶν	Ἀντιοχέων πεδίον, δι´ οὗ ῥεῖ
[16, 24]	Ἀπολλώνιος ὁ τὸν πίνακα ἐκθεὶς	τῶν	ἀπὸ Ζήνωνος φιλοσόφων καὶ τῶν
[16, 23]	τὸ πλῆθος καὶ τὸ μέγεθος	τῶν	ἀποικίδων ἐστὶ πόλεων τεκμήριον· οὗτοι
[16, 16]	Σιδῶνα· τελευτῶσι δ´ ἐγγύς πως	τῶν	Ἀραβίων ὀρῶν τῶν ὑπὲρ τῆς
[16, 21]	δ´ ὑπὲρ ταύτης μεσόγαια μέχρι	τῶν	Ἀράβων ἡ μεταξὺ Γάζης καὶ
[16, 12]	τὰ Γάβαλα· εἶτ´ ἤδη ἡ	τῶν	Ἀραδίων παραλία, Πάλτος καὶ Βαλαναία
[16, 8]	μέχρι τῆς Ἀντιοχίδος· ἀπὸ δὲ	τῶν	ἄρκτων ἐστὶ τό τε Ἀμανὸν
[16, 29]	τ´ ἀγαθός ἐστιν ἡ χώρα	τῶν	Ἀσκαλωνιτῶν, πόλισμα δὲ μικρόν. ἐντεῦθεν
[16, 24]	Ποσειδωνίῳ πιστεῦσαι, καὶ τὸ περὶ	τῶν	ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς
[16, 34]	τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τῶν νομίμων	τῶν	αὐτῶν ἐκείνοις ἐκοινώνησαν· πρὸς θαλάττῃ
[16, 23]	τὴν τοιαύτην ἀνδρείαν. οὐχ ὑπὸ	τῶν	βασιλέων δ´ ἐκρίθησαν αὐτόνομοι μόνον
[16, 23]	ποιεῖ τὴν πόλιν ἡ πολυπληθία	τῶν	βαφείων, πλουσίαν δὲ διὰ τὴν
[16, 24]	τῶν ἀπὸ Ζήνωνος φιλοσόφων καὶ	τῶν	βιβλίων. διέχει δὲ τῆς Σιδῶνος
[16, 37]	ἐκ μὲν τῆς δεισιδαιμονίας αἱ	τῶν	βρωμάτων ἀποσχέσεις, ὧνπερ καὶ νῦν
[16, 29]	πρὸ ἡμῶν γεγονώς. ἐκ δὲ	τῶν	Γαδάρων Φιλόδημός τε ὁ Ἐπικούρειος
[16, 30]	καθ´ ἡμᾶς ῥήτωρ. ~Εἶθ´ ὁ	τῶν	Γαζαίων λιμὴν πλησίον· ὑπέρκειται δὲ
[16, 31]	ἠκρωτηριασμένων τὰς ῥῖνας οὕτω καλουμένη·	τῶν	γὰρ Αἰθιόπων τις ἐπελθὼν ἐπὶ
[16, 5]	λαῶν εἰς τὴν Γορδυαίαν ἀποικῆσαι,	τῶν	δ´ ἄλλων τοὺς ἀπογόνους συνοίκους
[16, 46]	βίαν ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ τὴν ἱερωσύνην·	τῶν	δ´ ἀπὸ γένους τις ὕστερον
[16, 46]	δὲ καὶ Καίσαρος τοῦ Σεβαστοῦ·	τῶν	δ´ υἱῶν τοὺς μὲν αὐτὸς
[16, 17]	ἀναπλέουσι φορτίοις, Ἀράδιοι δὲ μάλιστα.	~Τῶν	δὲ πεδίων τὸ μὲν πρῶτον
[16, 16]	Γεννησαρῖτις· φέρει δὲ καὶ βάλσαμον.	τῶν	δὲ ποταμῶν ὁ μὲν Χρυσορρόας
[16, 10]	κατέχοντι καὶ τὴν Ἰτουραίων ὀρεινήν.	τῶν	δὲ συμμαχούντων τῷ Βάσσῳ ἦν
[16, 24]	Σιδῶνος ἡ Τύρος οὐ πλείους	τῶν	διακοσίων σταδίων· ἐν δὲ τῷ
[16, 42]	παραλίᾳ παρεκτέταται μικρῷ τι πλέον	τῶν	διακοσίων σταδίων μῆκος ἐπιλαμβάνουσα, ἀγχιβαθής,
[16, 44]	ὥστε πιστεύειν τοῖς θρυλουμένοις ὑπὸ	τῶν	ἐγχωρίων, ὡς ἄρα ᾠκοῦντό ποτε
[16, 31]	τῷ Μεγάλῳ. εἶτα Ῥινοκόρουρα, ἀπὸ	τῶν	εἰσῳκισμένων ἐκεῖ τὸ παλαιὸν ἀνθρώπων
[16, 23]	πολυστέγους τὰς οἰκίας ὥστε καὶ	τῶν	ἐν Ῥώμῃ μᾶλλον· διὸ καὶ
[16, 20]	τὴν ἐκ τῶν στρατιωτῶν ἀσφάλειαν	τῶν	ἐν τῇ Συρίᾳ τρεφομένων. ~Ἅπασα
[16, 10]	Ἀλχαίδαμνος, ὁ τῶν Ῥαμβαίων βασιλεὺς	τῶν	ἐντὸς τοῦ Εὐφράτου νομάδων· ἦν
[16, 46]	~Πομπήιος μὲν οὖν περικόψας τινὰ	τῶν	ἐξιδιασθέντων ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων κατὰ
[16, 30]	καμήλων· πολὺ δὲ καὶ τὸ	τῶν	ἑρπετῶν ἐν αὐταῖς πλῆθος. ~Μετὰ
[16, 10]	Ῥωμαίων, ἀδικεῖσθαι δὲ νομίσας ὑπὸ	τῶν	ἡγεμόνων, ἐκπεσὼν εἰς τὴν Μεσοποταμίαν
[16, 38]	οἵ γε ἀρχαῖοι τὸ παρὰ	τῶν	θεῶν ἐπρέσβευον μᾶλλον καὶ ἐσέμνυνον,
[16, 39]	βασιλείας ἀξιοῦσθαι, ὡς τὰ παρὰ	τῶν	θεῶν ἡμῖν ἐκφέροντες παραγγέλματα καὶ
[16, 46]	περικόψας τινὰ τῶν ἐξιδιασθέντων ὑπὸ	τῶν	Ἰουδαίων κατὰ βίαν ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ
[16, 20]	πρὸς τὰ Ἀράβων μέρη καὶ	τῶν	Ἰτουραίων ἀναμὶξ ὄρη δύσβατα, ἐν
[16, 10]	ἐστὶ Ποσειδώνιος ὁ στωικός, ἀνὴρ	τῶν	καθ´ ἡμᾶς φιλοσόφων πολυμαθέστατος. ~Ὅμορος
[16, 10]	τῶν περιοικίδων, Λαρίσης τε καὶ	τῶν	Κασιανῶν καὶ Μεγάρων καὶ Ἀπολλωνίας
[16, 26]	ἡμῖν, καθάπερ τοῦτο καὶ ἐπὶ	τῶν	κατὰ τὸν Νεῖλον ἀναβάσεων λέγεται
[16, 28]	τῆς πλησίον κώμης Ἰαμνείας καὶ	τῶν	κατοικιῶν τῶν κύκλῳ τέτταρας μυριάδας
[16, 26]	ἀνεκάλυψε καὶ ἔδειξε τὰ σώματα	τῶν	κειμένων ἀναμὶξ ἐν νεκροῖς ἰχθύσι.
[16, 9]	κατάμπελον ἔχουσα μέχρι σχεδόν τι	τῶν	κορυφῶν· αἱ δὲ κορυφαὶ τῆς
[16, 25]	ῥᾳστώνην τῆς κατασκευῆς, καθάπερ ἐπὶ	τῶν	κρυσταλλοφανῶν· ὅπου γε καὶ τρύβλιον
[16, 36]	τὴν τυχοῦσαν, ἁπάντων προσχωρησάντων ῥᾳδίως	τῶν	κύκλῳ διὰ τὴν ὁμιλίαν καὶ
[16, 28]	κώμης Ἰαμνείας καὶ τῶν κατοικιῶν	τῶν	κύκλῳ τέτταρας μυριάδας ὁπλίζεσθαι. εἰσὶ
[16, 4]	δὲ Σελευκὶς ἀρίστη μέν ἐστι	τῶν	λεχθεισῶν μερίδων, καλεῖται δὲ τετράπολις
[16, 28]	οἱ Ἰουδαῖοι· τὰ δ´ ἐπίνεια	τῶν	λῃστῶν λῃστήρια δῆλον ὅτι ἐστί.
[16, 43]	καθάπερ καὶ ἐν ταῖς κύστεσι	τῶν	λιθιώντων, καὶ ἐκ τῶν παιδικῶν
[16, 10]	Μακεδόνων διὰ τὸ τοὺς πλείστους	τῶν	Μακεδόνων ἐνταῦθα οἰκῆσαι τῶν στρατευομένων,
[16, 10]	δὲ Πέλλαν ὥσπερ μητρόπολιν γεγονέναι	τῶν	Μακεδόνων τὴν Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου
[16, 14]	τὰ μέγιστα πεπιστευμένοι καὶ περὶ	τῶν	μεγίστων δεδιότες· ἐπιξενούμενοι δ´ αὐτοῖς
[16, 7]	ἐκβολὰς ὁ Ὀρόντης ποιεῖται, διεχούσῃ	τῶν	μὲν ἐκβολῶν σταδίους τετταράκοντα, τῆς
[16, 45]	τῇ ἀσφάλτῳ πρὸς τὰς ταριχείας	τῶν	νεκρῶν. ~Πομπήιος μὲν οὖν περικόψας
[16, 34]	ἐκεῖθεν προσεχώρησαν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ	τῶν	νομίμων τῶν αὐτῶν ἐκείνοις ἐκοινώνησαν·
[16, 34]	πιστευομένων Αἰγυπτίους ἀποφαίνει τοὺς προγόνους	τῶν	νῦν Ἰουδαίων λεγομένων. ~Μωσῆς γάρ
[16, 4]	τὸ δὲ δεύτερον τοῦ πλήθους	τῶν	οἰκητόρων ἐστὶ κτίσμα, τὸ δὲ
[16, 13]	δ´ ὑδρείαν τὴν μὲν ἐκ	τῶν	ὀμβρίων καὶ λακκαίων ὑδάτων ἔχουσι
[16, 36]	καὶ ὑπόπετρον. ἅμα δ´ ἀντὶ	τῶν	ὅπλων τὰ ἱερὰ προὐβάλλετο καὶ
[16, 43]	εἰ μή τίς ἐστιν ἐπιτηδειότης	τῶν	οὔρων τοιαύτη, καθάπερ καὶ ἐν
[16, 43]	κύστεσι τῶν λιθιώντων, καὶ ἐκ	τῶν	παιδικῶν οὔρων ἡ χρυσόκολλα συνίσταται·
[16, 26]	ἔστιν. ~Ἱστορεῖται δὲ παράδοξον πάθος	τῶν	πάνυ σπανίων κατὰ τὸν αἰγιαλὸν
[16, 35]	θαρρήσειε νοῦν ἔχων ὁμοίαν τινὶ	τῶν	παρ´ ἡμῖν; ἀλλ´ ἐᾶν δεῖν
[16, 20]	ἧττον δὲ συμβαίνει καταλυθέντων νυνὶ	τῶν	περὶ Ζηνόδωρον λῃστῶν διὰ τὴν
[16, 34]	μιγάδων ἡ κρατοῦσα μάλιστα φήμη	τῶν	περὶ τὸ ἱερὸν τὸ ἐν
[16, 10]	ταύτης ἔσχε τὰς ἀφορμὰς καὶ	τῶν	περιοικίδων, Λαρίσης τε καὶ τῶν
[16, 10]	ἡ χώρα καὶ συμμάχων εὐπόρει	τῶν	πλησίον φυλάρχων ἐχόντων εὐερκῆ χωρία·
[16, 10]	καὶ ὁπλομάχοι καὶ ὅσοι παιδευταὶ	τῶν	πολεμικῶν ἐμισθοδοτοῦντο. δηλοῖ δὲ τὴν
[16, 24]	πλείστην λαβεῖν ἔστιν ἐκ τούτων	τῶν	πόλεων· εἰ δὲ δεῖ Ποσειδωνίῳ
[16, 46]	εἰς τὴν ἱερωσύνην τοσοῦτον διήνεγκε	τῶν	πρὸ αὐτοῦ καὶ μάλιστα τῇ
[16, 33]	Μελαινῶν ἢ Μελανιῶν τῆς Κιλικίας	τῶν	πρὸς Κελένδεριν ἐπὶ μὲν τὰ
[16, 10]	δὲ καὶ Πέλλα ποτὲ ὑπὸ	τῶν	πρώτων Μακεδόνων διὰ τὸ τοὺς
[16, 10]	Βάσσῳ ἦν καὶ Ἀλχαίδαμνος, ὁ	τῶν	Ῥαμβαίων βασιλεὺς τῶν ἐντὸς τοῦ
[16, 23]	μικρὰ ἀναλώσαντες, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ	τῶν	Ῥωμαίων βεβαιωσάντων τὴν ἐκείνων γνώμην.
[16, 20]	Ζηνόδωρον λῃστῶν διὰ τὴν ἐκ	τῶν	Ῥωμαίων εὐνομίαν καὶ διὰ τὴν
[16, 10]	πλείστους τῶν Μακεδόνων ἐνταῦθα οἰκῆσαι	τῶν	στρατευομένων, τὴν δὲ Πέλλαν ὥσπερ
[16, 20]	εὐνομίαν καὶ διὰ τὴν ἐκ	τῶν	στρατιωτῶν ἀσφάλειαν τῶν ἐν τῇ
[16, 5]	κατὰ τὴν Κιλικίαν· ἐνταῦθα δὲ	τῶν	σὺν αὐτῷ τινας Ἀργείων κτίσαι
[16, 5]	τοῦ Τριπτολέμου Γόρδυν ἔχοντά τινας	τῶν	σὺν τῷ πατρὶ λαῶν εἰς
[16, 14]	μετὰ τῶν ἄλλων Φοινίκων ὑπήκουον	τῶν	Συριακῶν βασιλέων ἅτε φίλων· ἔπειτα
[16, 10]	παραύξησις καὶ ἐπίθεσις τῇ βασιλείᾳ	τῶν	Σύρων, ἐντεῦθεν ὁρμηθέντος. ἐγεγένητο μὲν
[16, 20]	ἀξιόλογος, σχεδόν τι καὶ ἐπιφανεστάτη	τῶν	ταύτῃ κατὰ τὰ Περσικά· ὑπέρκεινται
[16, 26]	τάχα καὶ περιόδοις τισὶν ἐνδεδεμένων	τῶν	τοιούτων παθῶν ἀδήλοις ἡμῖν, καθάπερ
[16, 23]	ὑπ´ Ἀλεξάνδρου πολιορκίᾳ ληφθεῖσα· ἀλλὰ	τῶν	τοιούτων συμφορῶν κατέστη κρείττων καὶ
[16, 33]	φύσει κοίλων καὶ ἑλωδῶν ὄντων	τῶν	τόπων. Τοιαύτη μὲν ἡ Φοινίκη.
[16, 19]	τοῦ Μασσύου πολλὴν μέχρι καὶ	τῶν	τοῦ Ὀρόντου πηγῶν, αἳ πλησίον
[16, 8]	Ὀυεντιδίου Πάκορος διεφθάρη, ὁ πρεσβύτατος	τῶν	τοῦ Παρθυαίου παίδων, ἐπιστρατεύσας τῇ
[16, 16]	τῶν ὑπὲρ τῆς Δαμασκηνῆς καὶ	τῶν	τραχώνων ἐκεῖ λεγομένων εἰς ἄλλη
[16, 10]	θήλειαι μὲν ἵπποι βασιλικαὶ πλείους	τῶν	τρισμυρίων, ὀχεῖα δὲ τούτων τριακόσια·
[16, 24]	ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ	τῶν	Τρωικῶν χρόνων γεγονότος. τὰ μὲν
[16, 37]	τινα τοιαῦτα ἐνομίσθη, ἐκ δὲ	τῶν	τυραννίδων τὰ λῃστήρια. οἱ μὲν
[16, 40]	τὰ λῃστήρια καὶ τὰ γαζοφυλάκια	τῶν	τυράννων. ἦν δὲ δύο μὲν
[16, 25]	δ´ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ	τῶν	ὑαλουργῶν εἶναί τινα καὶ κατ´
[16, 16]	ἐγγύς πως τῶν Ἀραβίων ὀρῶν	τῶν	ὑπὲρ τῆς Δαμασκηνῆς καὶ τῶν
[16, 14]	καὶ τῶν ἄλλων ἑκάστη πόλεων	τῶν	Φοινικίδων· ἔπειτα τὰ μὲν οἱ
[16, 22]	πόλις. μετὰ δὲ Σιδῶνα μεγίστη	τῶν	Φοινίκων καὶ ἀρχαιοτάτη {πόλις} Τύρος
[16, 11]	Ἀπαμέων πρὸς ἕω μὲν ἡ	τῶν	φυλάρχων Ἀράβων καλουμένη Παραποταμία καὶ
[16, 1]	λεχθὲν πλευρὸν ἀφορίζοντες οὐκ ἐλάττους	τῶν	{χιλίων καὶ} τετρακοσίων· πρὸς ἕω
[16, 44]	καὶ ἀναφυσημάτων πυρὸς καὶ θερμῶν	ὑδάτων	ἀσφαλτωδῶν τε καὶ θειωδῶν ἡ
[16, 13]	ἐκ τῶν ὀμβρίων καὶ λακκαίων	ὑδάτων	ἔχουσι τὴν δ´ ἐκ τῆς
[16, 38]	δι´ ἐννέα ἐτῶν, ὥς φησι	Πλάτων,	ἀναβαίνων ἐπὶ τὸ ἄντρον τοῦ
[16, 10]	Βάσσος τε Καικίλιος μετὰ δυεῖν	ταγμάτων	ἀποστήσας τὴν Ἀπάμειαν διεκαρτέρησε τοσοῦτον
[16, 25]	ἀποτελεσθῆναι, καθάπερ καὶ ἄλλοις ἄλλων	μιγμάτων	δεῖν· καὶ ἐν Ῥώμῃ δὲ
[16, 44]	σταδίων· ὑπὸ δὲ σεισμῶν καὶ	ἀναφυσημάτων	πυρὸς καὶ θερμῶν ὑδάτων ἀσφαλτωδῶν
[16, 43]	ἡμῖν φανεράν, ὥσπερ καὶ ἄλλων	πνευμάτων	πολλῶν. τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ
[16, 37]	μὲν τῆς δεισιδαιμονίας αἱ τῶν	βρωμάτων	ἀποσχέσεις, ὧνπερ καὶ νῦν ἔθος
[16, 38]	Διὸς „μεγάλου ὀαριστής, δι´ ἐννέα	ἐτῶν,	ὥς φησι Πλάτων, ἀναβαίνων ἐπὶ
[16, 30]	πολὺ δὲ καὶ τὸ τῶν	ἑρπετῶν	ἐν αὐταῖς πλῆθος. ~Μετὰ δὲ
[16, 11]	πρὸς νότον τοῖς Ἀπαμεῦσιν, ἀνδρῶν	σκηνιτῶν	τὸ πλέον· παραπλήσιοι δ´ εἰσὶ
[16, 29]	ἀγαθός ἐστιν ἡ χώρα τῶν	Ἀσκαλωνιτῶν,	πόλισμα δὲ μικρόν. ἐντεῦθεν ἦν
[16, 34]	ἕκαστα ἐστὶν ὑπὸ φύλων οἰκούμενα	μικτῶν	ἔκ τε Αἰγυπτίων ἐθνῶν καὶ
[16, 8]	τῆς Ἀντιοχίδος· ἀπὸ δὲ τῶν	ἄρκτων	ἐστὶ τό τε Ἀμανὸν πλησίον
[16, 36]	συνεστήσατο ἀρχὴν οὐ τὴν τυχοῦσαν,	ἁπάντων	προσχωρησάντων ῥᾳδίως τῶν κύκλῳ διὰ
[16, 23]	τῇ τε ναυτιλίᾳ, καθ´ ἣν	ἁπάντων	τῶν ἀεὶ κρείττους εἰσὶ κοινῇ
[16, 14]	Συριακῶν βασιλέων ἅτε φίλων· ἔπειτα	στασιασάντων	ἀδελφῶν δυεῖν τοῦ τε Καλλινίκου
[16, 36]	ἀρχὴν οὐ τὴν τυχοῦσαν, ἁπάντων	προσχωρησάντων	ῥᾳδίως τῶν κύκλῳ διὰ τὴν
[16, 23]	ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων	βεβαιωσάντων	τὴν ἐκείνων γνώμην. τιμᾶται δὲ
[16, 46]	μὲν οὖν περικόψας τινὰ τῶν	ἐξιδιασθέντων	ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων κατὰ βίαν
[16, 20]	οἱ βάρβαροι· ἧττον δὲ συμβαίνει	καταλυθέντων	νυνὶ τῶν περὶ Ζηνόδωρον λῃστῶν
[16, 34]	Ἡρώδης Σεβαστὴν ἐπωνόμασεν. οὕτω δ´	ὄντων	μιγάδων ἡ κρατοῦσα μάλιστα φήμη
[16, 33]	Νεῖλος, φύσει κοίλων καὶ ἑλωδῶν	ὄντων	τῶν τόπων. Τοιαύτη μὲν ἡ
[16, 35]	καὶ κόσμον καὶ τὴν τῶν	ὄντων	φύσιν. τούτου δὴ τίς ἂν
[16, 22]	τὸ τοῦ Ἀσκληπιοῦ ἄλσος καὶ	Λεόντων	πόλις. μετὰ δὲ Σιδῶνα μεγίστη
[16, 37]	τυραννεῖον βδελυττομένων, ἀλλ´ ὡς ἱερὸν	σεμνυνόντων	καὶ σεβομένων. ~Πέφυκε γὰρ οὕτω
[16, 10]	συμμάχων εὐπόρει τῶν πλησίον φυλάρχων	ἐχόντων	εὐερκῆ χωρία· ὧν ἐστι καὶ
[16, 10]	τὴν Ἰτουραίων ὀρεινήν. τῶν δὲ	συμμαχούντων	τῷ Βάσσῳ ἦν καὶ Ἀλχαίδαμνος,
[16, 43]	καὶ ἐν ταῖς κύστεσι τῶν	λιθιώντων,	καὶ ἐκ τῶν παιδικῶν οὔρων
[16, 20]	καταλυθέντων νυνὶ τῶν περὶ Ζηνόδωρον	λῃστῶν	διὰ τὴν ἐκ τῶν Ῥωμαίων
[16, 28]	Ἰουδαῖοι· τὰ δ´ ἐπίνεια τῶν	λῃστῶν	λῃστήρια δῆλον ὅτι ἐστί. τούτων
[16, 14]	μέγιστα πεπιστευμένοι καὶ περὶ τῶν	μεγίστων	δεδιότες· ἐπιξενούμενοι δ´ αὐτοῖς εὐεργέτας
[16, 23]	ἀλλὰ τῶν τοιούτων συμφορῶν κατέστη	κρείττων	καὶ ἀνέλαβεν αὑτὴν τῇ τε
[16, 34]	Ἰουδαίοις καὶ τῶν νομίμων τῶν	αὐτῶν	ἐκείνοις ἐκοινώνησαν· πρὸς θαλάττῃ δὲ
[16, 41]	τὴν ἕω· μεγάλη οὖν ἀπ´	αὐτῶν	ἡ πρόσοδος. καὶ τῷ ξυλοβαλσάμῳ
[16, 40]	κατέλυσεν αὐτοὺς καὶ τὰ ἐρύματα	αὐτῶν	κατέσπασε καὶ αὐτὰ ἐν πρώτοις
[16, 8]	ἐτελεύτησεν ἐκ τραύματος. ὑπέρκειται δ´	αὐτῶν	λόφος Τραπεζὼν ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος
[16, 4]	κτίσμα· τὸ μὲν οὖν πρῶτον	αὐτῶν	ὁ Νικάτωρ συνῴκισε μεταγαγὼν ἐκ
[16, 37]	εὐπρέπειά τις περὶ τὴν ἀκρόπολιν	αὐτῶν,	οὐχ ὡς τυραννεῖον βδελυττομένων, ἀλλ´
[16, 23]	δὲ καθ´ ὑπερβολὴν Ἡρακλῆς ὑπ´	αὐτῶν.	τῆς δὲ περὶ τὰς ναυστολίας
[16, 35]	ἐγκοιμᾶσθαι δὲ καὶ αὐτοὺς ὑπὲρ	ἑαυτῶν	καὶ ὑπὲρ τῶν ἄλλων ἄλλους
[16, 46]	ὡς ἐπιβουλεύσαντας αὐτῷ, τοὺς δὲ	τελευτῶν	διαδόχους ἀπέλιπε μερίδας αὐτοῖς ἀποδούς.
[16, 10]	Μεγάρων καὶ Ἀπολλωνίας καὶ ἄλλων	τοιούτων,	αἳ συνετέλουν εἰς τὴν Ἀπάμειαν
[16, 26]	καὶ περιόδοις τισὶν ἐνδεδεμένων τῶν	τοιούτων	παθῶν ἀδήλοις ἡμῖν, καθάπερ τοῦτο
[16, 23]	Ἀλεξάνδρου πολιορκίᾳ ληφθεῖσα· ἀλλὰ τῶν	τοιούτων	συμφορῶν κατέστη κρείττων καὶ ἀνέλαβεν
[16, 11]	καὶ ἡ Θέμελλα καὶ ἄλλων	τοιούτων.	~Τοιαύτη μὲν ἡ μεσόγαια τῆς
[16, 28]	λῃστῶν λῃστήρια δῆλον ὅτι ἐστί.	τούτων	δὲ καὶ ὁ Κάρμηλος ὑπῆρξε
[16, 8]	τὸν ἀγῶνα. πρὸς θαλάττῃ δὲ	τούτων	ἐστὶν ἡ Σελεύκεια καὶ ἡ
[16, 10]	πλείους τῶν τρισμυρίων, ὀχεῖα δὲ	τούτων	τριακόσια· ἐνταῦθα δὲ καὶ πωλοδάμναι
[16, 24]	πολὺ πλείστην λαβεῖν ἔστιν ἐκ	τούτων	τῶν πόλεων· εἰ δὲ δεῖ
[16, 20]	καὶ διὰ τὴν ἐκ τῶν	στρατιωτῶν	ἀσφάλειαν τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ
[16, 10]	καὶ Πέλλα ποτὲ ὑπὸ τῶν	πρώτων	Μακεδόνων διὰ τὸ τοὺς πλείστους
[16, 38]	δὲ Δελφούς „τὸν ἐκτεθέντα παῖδα	μαστεύων	μαθεῖν, εἰ μηκέτ´ εἴη, αὐτὸς
[16, 45]	ταριχείαις ἡ λίμνη μὲν ταριχείας	ἰχθύων	ἀστείας παρέχει, φύει δὲ δένδρα
[16, 29]	Ἀσκάλωνά εἰσιν ὅσον διακόσιοι στάδιοι.	κρομμυών	τ´ ἀγαθός ἐστιν ἡ χώρα
[16, 14]	βασιλέων ἅτε φίλων· ἔπειτα στασιασάντων	ἀδελφῶν	δυεῖν τοῦ τε Καλλινίκου Σελεύκου
[16, 24]	πίνακα ἐκθεὶς τῶν ἀπὸ Ζήνωνος	φιλοσόφων	καὶ τῶν βιβλίων. διέχει δὲ
[16, 10]	στωικός, ἀνὴρ τῶν καθ´ ἡμᾶς	φιλοσόφων	πολυμαθέστατος. ~Ὅμορος δ´ ἐστὶ τῇ
[16, 9]	ἔχουσα μέχρι σχεδόν τι τῶν	κορυφῶν·	αἱ δὲ κορυφαὶ τῆς μὲν
[16, 7]	αὐτὸν Ὀρόντου μετέλαβε, καλούμενος πρότερον	Τυφών.	μυθεύουσι δ´ ἐνταῦθά που τὰ
[16, 10]	στρατιὰν ἀπέτρεφεν ἡ χώρα καὶ	συμμάχων	εὐπόρει τῶν πλησίον φυλάρχων ἐχόντων
[16, 7]	τῆς κοίλης Συρίας τὰς ἀρχὰς	ἔχων	εἶθ´ ὑπὸ γῆν ἐνεχθεὶς ἀναδίδωσι
[16, 30]	διττὸς δ´ ἐστίν, ὁ μὲν	ἔχων	εἰς τὸ πρὸς τῇ Ἀραβίᾳ
[16, 41]	δ´ ἐστὶν ὁ φοινικών, μεμιγμένην	ἔχων	καὶ ἄλλην ὕλην ἥμερον καὶ
[16, 27]	τὴν Ἄκην Στράτωνος πύργος πρόσορμον	ἔχων.	μεταξὺ δὲ ὅ τε Κάρμηλος
[16, 35]	ἂν εἰκόνα πλάττειν θαρρήσειε νοῦν	ἔχων	ὁμοίαν τινὶ τῶν παρ´ ἡμῖν;
[16, 35]	γάρ τις τῶν Αἰγυπτίων ἱερέων	ἔχων	τι μέρος τῆς {κάτω} καλουμένης
[16, 18]	τὸν Μάκραν ἐστὶν ὁ Μασσύας	ἔχων	τινὰ καὶ ὀρεινά, ἐν οἷς
[16, 41]	καὶ ὁ φοινικὼν δὲ τοιοῦτος,	ἔχων	τὸν καρυωτὸν φοίνικα ἐνταῦθα μόνον,
[16, 38]	χρηστηριαζόμενος ἦν τότε πολὺς καὶ	τρέχων	εἰς μὲν Δωδώνην, ὅπως „ἐκ
[16, 11]	πρὸς ἕω μὲν ἡ τῶν	φυλάρχων	Ἀράβων καλουμένη Παραποταμία καὶ ἡ
[16, 10]	καὶ συμμάχων εὐπόρει τῶν πλησίον	φυλάρχων	ἐχόντων εὐερκῆ χωρία· ὧν ἐστι
[16, 10]	καὶ Ἰαμβλίχου τοῦ ἐκείνου παιδός,	φυλάρχων	τοῦ Ἐμισηνῶν ἔθνους· οὐ πόρρω
[16, 30]	τὸ πρὸς Αἰγύπτῳ κατὰ τὴν	Ἡρώων	πόλιν, εἰς ὃν ἐκ Πηλουσίου