>Livre, Chap. |
[16, 40] |
Θρήξ
τε
καὶ
Ταῦρος,
ἄλλα
|
δὲ |
Ἀλεξάνδριόν
τε
καὶ
Ὑρκάνιον
καὶ |
[16, 42] |
μεστὴ
δ´
ἐστὶν
ἀσφάλτου·
αὕτη
|
δὲ |
ἀναφυσᾶται
κατὰ
καιροὺς
ἀτάκτους
ἐκ |
[16, 24] |
Διόδοτος
ἀδελφὸς
αὐτοῦ·
ἐκ
Τύρου
|
δὲ |
Ἀντίπατρος
καὶ
μικρὸν
πρὸ
ἡμῶν |
[16, 6] |
διαρρεόμενον
πηγαίοις
ὕδασιν,
ἐν
μέσῳ
|
δὲ |
ἄσυλον
τέμενος
καὶ
νεὼς
Ἀπόλλωνος |
[16, 22] |
μέχρι
Βηρυτοῦ
λόγου
τετύχηκε.
μετὰ
|
δὲ |
Βηρυτὸν
ἔστι
Σιδὼν
ὅσον
ἐν |
[16, 18] |
ἄλλα
τοιαῦτα
ἔχουσι
τείχη,
κάτω
|
δὲ |
Βότρυν
καὶ
Γίγαρτον
καὶ
τὰ |
[16, 31] |
ἑρπετῶν
ἐν
αὐταῖς
πλῆθος.
~Μετὰ
|
δὲ |
Γάζαν
Ῥαφία,
ἐν
ᾗ
μάχη |
[16, 8] |
παίδων,
ἐπιστρατεύσας
τῇ
Συρίᾳ.
τῇ
|
δὲ |
Γινδάρῳ
συνάπτουσιν
αἱ
Πάγραι
τῆς
|
[16, 24] |
ἐκ
τούτων
τῶν
πόλεων·
εἰ
|
δὲ |
δεῖ
Ποσειδωνίῳ
πιστεῦσαι,
καὶ
τὸ |
[16, 38] |
συμβούλῳ
τῷ
Διὶ
χρώμενος,
εἰς
|
δὲ |
Δελφούς
„τὸν
ἐκτεθέντα
παῖδα
μαστεύων |
[16, 45] |
ταριχείας
ἰχθύων
ἀστείας
παρέχει,
φύει
|
δὲ
|
δένδρα
καρποφόρα
μηλέαις
ἐμφερῆ·
χρῶνται |
[16, 4] |
ὁ
Φιλίππου
μικρὸν
πρότερον,
τὸ
|
δὲ |
δεύτερον
τοῦ
πλήθους
τῶν
οἰκητόρων |
[16, 23] |
ἡ
πολυπληθία
τῶν
βαφείων,
πλουσίαν
|
δὲ |
διὰ
τὴν
τοιαύτην
ἀνδρείαν.
οὐχ |
[16, 37] |
ὁμιλίαν
καὶ
τὰ
προτεινόμενα.
~Οἱ
|
δὲ |
διαδεξάμενοι
χρόνους
μέν
τινας
ἐν |
[16, 7] |
δὲ
τυπτόμενον
τοῖς
κεραυνοῖς
(εἶναι
|
δὲ
|
δράκοντα)
φεύγειν
κατάδυσιν
ζητοῦντα·
τοῖς |
[16, 40] |
τὰ
γαζοφυλάκια
τῶν
τυράννων.
ἦν
|
δὲ |
δύο
μὲν
τὰ
ταῖς
εἰσβολαῖς |
[16, 24] |
οὖν
παλαιὰ
ἐάσθω·
καθ´
ἡμᾶς
|
δὲ |
ἐκ
Σιδῶνος
μὲν
ἔνδοξοι
φιλόσοφοι |
[16, 14] |
ἄνευ
τοῦ
ἐπιτρέψαι
βασιλέα.
συνέβη
|
δὲ |
ἐκ
τούτου
μεγάλα
αὐτοῖς
πλεονεκτήματα· |
[16, 26] |
κοίλοις
τόποις
ἔμειναν
νεκροί·
διαδεξαμένη
|
δὲ |
ἡ
ἄμπωτις
πάλιν
ἀνεκάλυψε
καὶ |
[16, 43] |
ἐστὶ
καὶ
τὸ
πλῆθος·
ἄτακτος
|
δὲ |
ἡ
ἀναφύσησις,
ὅτι
καὶ
ἡ |
[16, 3] |
~Καθόλου
μὲν
οὕτω,
καθ´
ἕκαστα
|
δὲ |
ἡ
Κομμαγηνὴ
μικρά
τίς
ἐστιν· |
[16, 34] |
αὐτῶν
ἐκείνοις
ἐκοινώνησαν·
πρὸς
θαλάττῃ
|
δὲ |
ἡ
Σιρβωνὶς
τὰ
πολλὰ
κατέχει |
[16, 46] |
Ἀλλόβριξι
Γαλάταις
λαβὼν
οἴκησιν,
οἱ
|
δὲ |
θεραπείᾳ
πολλῇ
μόλις
εὕροντο
κάθοδον, |
[16, 29] |
εἶτ´
Ἀζωτὸς
καὶ
Ἀσκάλων.
ἀπὸ
|
δὲ |
Ἰαμνείας
εἰς
Ἀζωτὸν
καὶ
Ἀσκάλωνά |
[16, 23] |
βεβαιωσάντων
τὴν
ἐκείνων
γνώμην.
τιμᾶται
|
δὲ |
καθ´
ὑπερβολὴν
Ἡρακλῆς
ὑπ´
αὐτῶν. |
[16, 30] |
ἡ
ὑπέρθεσις
ἐπιτομωτέρα·
δι´
ἐρήμων
|
δὲ |
καὶ
ἀμμωδῶν
χωρίων
αἱ
ὑπερβάσεις |
[16, 24] |
εἰς
τοὺς
Ἕλληνας
πεπιστεύκασιν,
ἀστρονομίαν
|
δὲ |
καὶ
ἀριθμητικὴν
παρὰ
Φοινίκων·
νυνὶ |
[16, 42] |
ἐπιφάνεια
λόφου
φαντασίαν
παρέχει·
συναναφέρεται
|
δὲ |
καὶ
ἄσβολος
πολλή,
καπνώδης
μὲν |
[16, 35] |
ἀξιόλογον
τιμᾶν
ἕδους
χωρίς.
ἐγκοιμᾶσθαι
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὺς
ὑπὲρ
ἑαυτῶν
καὶ |
[16, 16] |
δ´
ἡ
λίμνη
Γεννησαρῖτις·
φέρει
|
δὲ |
καὶ
βάλσαμον.
τῶν
δὲ
ποταμῶν |
[16, 45] |
πλείστην,
καθάπερ
τὴν
Θετταλίαν.
~Ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἐν
τῇ
Γαδαρίδι
ὕδωρ |
[16, 33] |
Διός
ἐστιν
ἱερὸν
Κασίου·
πλησίον
|
δὲ |
καὶ
ἐσφάγη
ὁ
Μάγνος
δολοφονηθεὶς |
[16, 20] |
Δαμασκηνὴ
χώρα
διαφερόντως
ἐπαινουμένη·
ἔστι
|
δὲ |
καὶ
ἡ
Δαμασκὸς
πόλις
ἀξιόλογος, |
[16, 30] |
τῶν
Γαζαίων
λιμὴν
πλησίον·
ὑπέρκειται
|
δὲ |
καὶ
ἡ
πόλις
ἐν
ἑπτὰ |
[16, 46] |
πρῶτον
Ἀντωνίου
τὴν
ἐξουσίαν
ὕστερον
|
δὲ |
καὶ
Καίσαρος
τοῦ
Σεβαστοῦ·
τῶν |
[16, 4] |
ἐκ
τεττάρων
συνεστῶσα
μερῶν·
τετείχισται
|
δὲ |
καὶ
κοινῷ
τείχει
καὶ
ἰδίῳ |
[16, 4] |
ἡ
ἐν
Πιερίᾳ
καὶ
Ἀπάμεια
|
δὲ |
καὶ
Λαοδίκεια,
αἵπερ
καὶ
ἐλέγοντο |
[16, 16] |
μεγίστῳ
δὲ
τῷ
Ἰορδάνῃ.
ἔχει
|
δὲ |
καὶ
λίμνην,
ἣ
φέρει
τὴν |
[16, 28] |
λῃστήρια
δῆλον
ὅτι
ἐστί.
τούτων
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Κάρμηλος
ὑπῆρξε
καὶ
|
[16, 10] |
περιπόλια
συχνὰ
ἐν
ταύτῃ.
ἐνταῦθα
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Νικάτωρ
Σέλευκος
τοὺς |
[16, 10] |
καὶ
οἱ
ὕστερον
βασιλεῖς.
ἐκαλεῖτο
|
δὲ |
καὶ
Πέλλα
ποτὲ
ὑπὸ
τῶν |
[16, 26] |
ἀναμὶξ
ἐν
νεκροῖς
ἰχθύσι.
τοιαῦτα
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τὸ
Κάσιον
συμβαίνει |
[16, 10] |
ὀχεῖα
δὲ
τούτων
τριακόσια·
ἐνταῦθα
|
δὲ |
καὶ
πωλοδάμναι
καὶ
ὁπλομάχοι
καὶ |
[16, 6] |
ἡ
Δάφνη,
κατοικία
μετρία,
μέγα
|
δὲ |
καὶ
συνηρεφὲς
ἄλσος
διαρρεόμενον
πηγαίοις |
[16, 43] |
καὶ
ἄλλων
πνευμάτων
πολλῶν.
τοιαῦτα
|
δὲ |
καὶ
τὰ
ἐν
Ἀπολλωνίᾳ
τῇ |
[16, 10] |
Φιλίππου
καὶ
Ἀλεξάνδρου
πατρίδα.
ἐνταῦθα
|
δὲ |
καὶ
τὸ
λογιστήριον
τὸ
στρατιωτικὸν |
[16, 30] |
αἱ
ὑπερβάσεις
ἐπὶ
καμήλων·
πολὺ
|
δὲ |
καὶ
τὸ
τῶν
ἑρπετῶν
ἐν |
[16, 25] |
δὲ
τὴν
χωνείαν
δέχεσθαι·
τινὲς
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
Σιδωνίοις
εἶναι
τὴν |
[16, 46] |
ἀπέλιπε
μερίδας
αὐτοῖς
ἀποδούς.
Καῖσαρ
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
ἐτίμησε
τοῦ |
[16, 23] |
ἄρδην
ἀφανίσαι
τὴν
πόλιν.
ἠτύχησε
|
δὲ |
καὶ
ὑπ´
Ἀλεξάνδρου
πολιορκίᾳ
ληφθεῖσα· |
[16, 24] |
καὶ
ὁ
ποιητὴς
δηλοῖ·
πρὸς
|
δὲ |
καὶ
φιλόσοφοι
περί
τε
ἀστρονομίαν |
[16, 19] |
Λύκος
ποταμὸς
καὶ
Βηρυτός·
αὕτη
|
δὲ |
κατεσπάσθη
μὲν
ὑπὸ
Τρύφωνος,
ἀνελήφθη |
[16, 41] |
εἰς
κογχάρια
λαμβάνει
πῆξιν·
λύει
|
δὲ |
κεφαλαλγίας
θαυμαστῶς
καὶ
ὑποχύσεις
ἀρχομένας |
[16, 9] |
σχεδόν
τι
τῶν
κορυφῶν·
αἱ
|
δὲ |
κορυφαὶ
τῆς
μὲν
Λαοδικείας
πολὺ |
[16, 36] |
πετρῶδες,
αὐτὸ
μὲν
εὔυδρον
τὴν
|
δὲ |
κύκλῳ
χώραν
ἔχον
λυπρὰν
καὶ |
[16, 4] |
τῆς
γυναικὸς
αὐτοῦ
Ἀπάμας,
ἡ
|
δὲ |
Λαοδίκεια
τῆς
μητρός.
οἰκείως
δὲ |
[16, 21] |
καὶ
τῷ
Ἀντιλιβάνῳ
ἀφωρισμένη.
τῆς
|
δὲ |
λοιπῆς
ἡ
μὲν
ἀπὸ
Ὀρθωσίας |
[16, 16] |
ἐπάρδει
καὶ
βαθεῖαν
σφόδρα·
τὸν
|
δὲ |
Λύκον
καὶ
τὸν
Ἰορδάνην
ἀναπλέουσι |
[16, 16] |
τὸν
Ἰορδάνην
ἀναπλέουσι
φορτίοις,
Ἀράδιοι
|
δὲ |
μάλιστα.
~Τῶν
δὲ
πεδίων
τὸ |
[16, 32] |
λυπρὰ
πᾶσα
{καὶ}
ἀμμώδης·
ἔτι
|
δὲ |
μᾶλλον
τοιαύτη
ἡ
ἐφεξῆς
ὑπερκειμένη, |
[16, 33] |
τρισχιλίους
ἑξακοσίους
πεντήκοντα
κατακολπίζοντι·
ἐκ
|
δὲ |
Μελαινῶν
ἢ
Μελανιῶν
τῆς
Κιλικίας |
[16, 42] |
καὶ
ἀναφυσωμένη
καὶ
διαχεομένη,
πάλιν
|
δὲ |
μεταβάλλουσα
εἰς
πάγον
ἰσχυρὸν
ὑπὸ |
[16, 16] |
ὄρη
γεώλοφα
καὶ
καλλίκαρπα.
ἀπολείπουσι
|
δὲ |
μεταξὺ
πεδίον
κοῖλον
πλάτος
μὲν |
[16, 29] |
ἡ
χώρα
τῶν
Ἀσκαλωνιτῶν,
πόλισμα
|
δὲ |
μικρόν.
ἐντεῦθεν
ἦν
Ἀντίοχος
ὁ |
[16, 28] |
ἐπὶ
τὴν
ἕω
τεταμένη.
ἐνταῦθα
|
δὲ |
μυθεύουσί
τινες
τὴν
Ἀνδρομέδαν
ἐκτεθῆναι |
[16, 10] |
ἦν
δὲ
φίλος
Ῥωμαίων,
ἀδικεῖσθαι
|
δὲ |
νομίσας
ὑπὸ
τῶν
ἡγεμόνων,
ἐκπεσὼν |
[16, 1] |
τοῦ
Εὐφράτου
σκηνίταις
Ἄραψι·
πρὸς
|
δὲ |
νότον
τῇ
εὐδαίμονι
Ἀραβίᾳ
καὶ |
[16, 3] |
σφόδρα
εὐδαίμων,
ὀλίγη
{δέ}
ἐνταῦθα
|
δὲ |
νῦν
ἐστι
τὸ
ζεῦγμα
τοῦ |
[16, 14] |
τὰ
δ´
οἱ
Μακεδόνες
τὰ
|
δὲ |
νῦν
Ῥωμαῖοι
μετέθηκαν
εἰς
τὴν
|
[16, 19] |
κατεσπάσθη
μὲν
ὑπὸ
Τρύφωνος,
ἀνελήφθη
|
δὲ |
νῦν
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
δεξαμένη
δύο |
[16, 39] |
καὶ
ζῶντες
καὶ
ἀποθανόντες·
τοιοῦτος
|
δὲ |
ὁ
Ἀμφιάρεως
καὶ
ὁ
Τροφώνιος |
[16, 22] |
ὅσον
ἐν
τετρακοσίοις
σταδίοις·
μεταξὺ
|
δὲ |
ὁ
Ταμύρας
ποταμὸς
καὶ
τὸ |
[16, 39] |
Ζάμολξις
Πυθαγόρειός
τις,
καθ´
ἡμᾶς
|
δὲ |
ὁ
τῷ
Βυρεβίστᾳ
θεσπίζων
Δεκαίνεος· |
[16, 27] |
Στράτωνος
πύργος
πρόσορμον
ἔχων.
μεταξὺ
|
δὲ |
ὅ
τε
Κάρμηλος
τὸ
ὄρος |
[16, 43] |
μὲν
οὖν
συμβαῖνον
τοιοῦτον·
γόητας
|
δὲ |
ὄντας
σκήπτεσθαί
φησιν
ἐπῳδὰς
ὁ |
[16, 15] |
αὐτοῖς
τῆς
τοιαύτης
ἐπιτηδεύσεως.
~Μετὰ
|
δὲ |
Ὀρθωσίαν
ἐστὶ
καὶ
τὸν
Ἐλεύθερον |
[16, 35] |
οὐδ´
οἱ
Λίβυες·
οὐκ
εὖ
|
δὲ |
οὐδ´
οἱ
Ἕλληνες
ἀνθρωπομόρφους
τυποῦντες· |
[16, 22] |
τὴν
Σιδῶνα
τεθρυλήκασι
μᾶλλον
(Ὅμηρος
|
δὲ |
οὐδὲ
μέμνηται
τῆς
Τύρου)
αἱ |
[16, 6] |
νεὼς
Ἀπόλλωνος
καὶ
Ἀρτέμιδος.
ἐνταῦθα
|
δὲ |
πανηγυρίζειν
ἔθος
τοῖς
Ἀντιοχεῦσι
καὶ |
[16, 40] |
ἔρυμα,
ἐντὸς
μὲν
εὔυδρον
ἐκτὸς
|
δὲ |
παντελῶς
διψηρόν,
τάφρον
λατομητὴν
ἔχον |
[16, 26] |
πρίασθαι
καὶ
ἐκπωμάτιον
ἔστιν.
~Ἱστορεῖται
|
δὲ |
παράδοξον
πάθος
τῶν
πάνυ
σπανίων |
[16, 12] |
ἡ
μεσόγαια
τῆς
Σελευκίδος,
ὁ
|
δὲ |
παράπλους
ὁ
λοιπὸς
ἀπὸ
τῆς |
[16, 25] |
ψάμμον
ἐπιτηδείαν
εἰς
χύσιν,
οἱ
|
δὲ |
πᾶσαν
πανταχοῦ
χεῖσθαί
φασιν.
ἤκουσα |
[16, 24] |
καὶ
ἀριθμητικὴν
παρὰ
Φοινίκων·
νυνὶ
|
δὲ |
πάσης
καὶ
τῆς
ἄλλης
φιλοσοφίας |
[16, 17] |
φορτίοις,
Ἀράδιοι
δὲ
μάλιστα.
~Τῶν
|
δὲ |
πεδίων
τὸ
μὲν
πρῶτον
τὸ |
[16, 10] |
ἐνταῦθα
οἰκῆσαι
τῶν
στρατευομένων,
τὴν
|
δὲ |
Πέλλαν
ὥσπερ
μητρόπολιν
γεγονέναι
τῶν |
[16, 40] |
βάθος
μὲν
ἑξήκοντα
ποδῶν,
πλάτος
|
δὲ |
πεντήκοντα
καὶ
διακοσίων·
ἐκ
δὲ |
[16, 23] |
ὑπερβολὴν
Ἡρακλῆς
ὑπ´
αὐτῶν.
τῆς
|
δὲ |
περὶ
τὰς
ναυστολίας
δυνάμεως
τὸ |
[16, 40] |
Ὑρκανός
τε
καὶ
Ἀριστόβουλος·
διαφερομένων
|
δὲ |
περὶ
τῆς
ἀρχῆς,
ἐπῆλθε
Πομπήιος |
[16, 3] |
νῦν
δ´
ἐπαρχία
γέγονε·
χώρα
|
δὲ |
περίκειται
σφόδρα
εὐδαίμων,
ὀλίγη
{δέ} |
[16, 13] |
τῆς
γῆς
σταδίους
εἴκοσιν.
ἔστι
|
δὲ |
πέτρα
περίκλυστος
ὅσον
ἑπτὰ
τὸν |
[16, 25] |
μιγμάτων
δεῖν·
καὶ
ἐν
Ῥώμῃ
|
δὲ |
πολλὰ
παρευρίσκεσθαί
φασι
καὶ
πρὸς |
[16, 24] |
οὗτοι
μὲν
οὖν
τοιοῦτοι.
~Σιδώνιοι
|
δὲ |
πολύτεχνοί
τινες
παραδέδονται
καὶ
καλλίτεχνοι, |
[16, 8] |
ἱερόν·
εἶτα
τὸ
Κάσιον·
ἐφεξῆς
|
δὲ |
Ποσείδιον
πολίχνη
καὶ
Ἡράκλεια.
~Εἶτα |
[16, 17] |
καὶ
Μάκρα
πεδίον·
ἐν
τούτῳ
|
δὲ
|
Ποσειδώνιος
ἱστορεῖ
τὸν
δράκοντα
πεπτωκότα |
[16, 16] |
μεσόγαιαν
ὁμοῦ
τι
διπλάσιον.
διαρρεῖται
|
δὲ |
ποταμοῖς
ἄρδουσι
χώραν
εὐδαίμονα
καὶ
|
[16, 16] |
φέρει
δὲ
καὶ
βάλσαμον.
τῶν
|
δὲ |
ποταμῶν
ὁ
μὲν
Χρυσορρόας
ἀρξάμενος |
[16, 38] |
πως
νέμειν
βίον
κοινόν.
τὸ
|
δὲ |
πρόσταγμα
διττόν,
ἢ
γὰρ
παρὰ
|
[16, 8] |
ὄρος
καὶ
τὸ
Ἀντικάσιον·
ἔτι
|
δὲ
|
πρότερον
μετὰ
τὴν
Σελεύκειαν
αἱ |
[16, 13] |
στενὸν
ἔχοντα
τρῆμα
μέτριον,
τῷ
|
δὲ |
πυθμένι
περιέσφιγκται
σωλὴν
σκύτινος,
εἴτε |
[16, 36] |
ἐν
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
κτίσμα.
κατέσχε
|
δὲ |
ῥᾳδίως
οὐκ
ἐπίφθονον
ὂν
τὸ |
[16, 44] |
κύκλος
ἑξήκοντά
που
σταδίων·
ὑπὸ
|
δὲ |
σεισμῶν
καὶ
ἀναφυσημάτων
πυρὸς
καὶ |
[16, 3] |
ζεῦγμα
τοῦ
Εὐφράτου·
κατὰ
τοῦτο
|
δὲ
|
Σελεύκεια
ἵδρυται
φρούριον
τῆς
Μεσοποταμίας |
[16, 8] |
Ἀπάμεια
ἐν
μεσογαίᾳ
κειμένη,
τοῖς
|
δὲ |
Σελευκεῦσι
τὸ
Κάσιον
ὄρος
καὶ |
[16, 4] |
ἡνίκα
τῆς
Συρίας
ἐξέπεσεν.
~Ἡ
|
δὲ |
Σελευκὶς
ἀρίστη
μέν
ἐστι
τῶν |
[16, 22] |
ἄλσος
καὶ
Λεόντων
πόλις.
μετὰ
|
δὲ |
Σιδῶνα
μεγίστη
τῶν
Φοινίκων
καὶ |
[16, 42] |
δὲ
ὡς
ἀρώματι
χρῶνται.
~Ἡ
|
δὲ |
Σιρβωνὶς
λίμνη
πολλὴ
μέν
ἐστι· |
[16, 20] |
ἐμπόρους
λεηλατοῦσιν
οἱ
βάρβαροι·
ἧττον
|
δὲ |
συμβαίνει
καταλυθέντων
νυνὶ
τῶν
περὶ
|
[16, 10] |
καὶ
τὴν
Ἰτουραίων
ὀρεινήν.
τῶν
|
δὲ |
συμμαχούντων
τῷ
Βάσσῳ
ἦν
καὶ |
[16, 37] |
αὐτὴν
καὶ
τὴν
γειτνιῶσαν,
οἱ
|
δὲ |
συμπράττοντες
τοῖς
ἄρχουσι
καθήρπαζον
τὰ |
[16, 26] |
μέρος
ἐπαγαγεῖν
τὴν
θάλατταν,
τὸ
|
δὲ |
συνιζῆσαν
δέξασθαι,
τραπομένης
δὲ
τὴν |
[16, 1] |
~Ἡ
|
δὲ |
Συρία
πρὸς
ἄρκτον
μὲν
ἀφώρισται |
[16, 22] |
ἐπὶ
τὴν
Φοινίκην
μέτιμεν.
ταύτης
|
δὲ |
τὰ
μὲν
ἀπὸ
Ὀρθωσίας
μέχρι |
[16, 45] |
ὁπλὰς
καὶ
κέρατα
ἀποβάλλει.
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
καλουμέναις
ταριχείαις
ἡ
λίμνη |
[16, 42] |
τὸν
ἐμβάντα
ἀλλ´
ἐξαίρεσθαι·
προσπλεύσαντες
|
δὲ |
ταῖς
σχεδίαις
κόπτουσι
καὶ
φέρονται |
[16, 16] |
δὲ
Τριήρης
χωρίον
τι.
~Δύο
|
δὲ |
ταῦτ´
ἐστὶν
ὄρη
τὰ
ποιοῦντα |
[16, 46] |
ἀνεῖλεν
ὡς
ἐπιβουλεύσαντας
αὐτῷ,
τοὺς
|
δὲ |
τελευτῶν
διαδόχους
ἀπέλιπε
μερίδας
αὐτοῖς
|
[16, 4] |
τρίτον
Σελεύκου
τοῦ
Καλλινίκου,
τὸ
|
δὲ
|
τέταρτον
Ἀντιόχου
τοῦ
Ἐπιφανοῦς.
~Καὶ |
[16, 4] |
ἐστι
τῶν
λεχθεισῶν
μερίδων,
καλεῖται
|
δὲ |
τετράπολις
καὶ
ἔστι
κατὰ
τὰς
|
[16, 6] |
συνοίκους
γενέσθαι
τοῖς
Ἀντιοχεῦσιν.
~Ὑπέρκειται
|
δὲ |
τετταράκοντα
σταδίοις
ἡ
Δάφνη,
κατοικία |
[16, 4] |
ἐπεὶ
πλείους
γέ
εἰσι,
μέγισται
|
δὲ |
τέτταρες,
Ἀντιόχεια
ἡ
ἐπὶ
Δάφνῃ |
[16, 14] |
νῦν,
καὶ
τἆλλα
εὐθήνουν.
προσέθεσαν
|
δὲ |
τῇ
εὐτυχίᾳ
ταύτῃ
καὶ
πρόνοιαν |
[16, 43] |
ἡ
χρυσόκολλα
συνίσταται·
ἐν
μέσῃ
|
δὲ |
τῇ
λίμνῃ
τὸ
πάθος
συμβαίνειν |
[16, 2] |
τῇ
παραλίᾳ
τὴν
Φοινίκην,
ἐν
|
δὲ |
τῇ
μεσογαίᾳ
τὴν
Ἰουδαίαν.
ἔνιοι |
[16, 4] |
δὲ
Λαοδίκεια
τῆς
μητρός.
οἰκείως
|
δὲ |
τῇ
τετραπόλει
καὶ
εἰς
σατραπείας |
[16, 27] |
δὲ
τὴν
τάξιν
ἐχουσῶν.
~Μετὰ
|
δὲ |
τὴν
Ἄκην
Στράτωνος
πύργος
πρόσορμον |
[16, 26] |
τὸ
δὲ
συνιζῆσαν
δέξασθαι,
τραπομένης
|
δὲ |
τὴν
ἀρχαίαν
πάλιν
ἕδραν
ἀπολαβεῖν |
[16, 10] |
παιδευταὶ
τῶν
πολεμικῶν
ἐμισθοδοτοῦντο.
δηλοῖ
|
δὲ |
τὴν
δύναμιν
ταύτην
ἥ
τε |
[16, 42] |
ἄσβολος
πολλή,
καπνώδης
μὲν
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
ὄψιν
ἄδηλος,
ὑφ´
ἧς |
[16, 2] |
τῇ
μεσογαίᾳ
τὴν
Ἰουδαίαν.
ἔνιοι
|
δὲ |
τὴν
Συρίαν
ὅλην
εἴς
τε |
[16, 26] |
ἀναβάσεων
λέγεται
διαφόρων
γινομένων,
ἄδηλον
|
δὲ |
τὴν
τάξιν
ἐχουσῶν.
~Μετὰ
δὲ |
[16, 13] |
τὸ
τῆς
θαλάττης
ἐστί,
περιμείναντες
|
δὲ |
τὴν
τοῦ
καθαροῦ
καὶ
ποτίμου |
[16, 24] |
πρὸς
Τύρῳ
ποταμὸς
ἐξίησι·
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
Τύρον
ἡ
Παλαίτυρος
ἐν |
[16, 25] |
μὴ
χεῖσθαι,
κομισθεῖσαν
εἰς
Σιδῶνα
|
δὲ |
τὴν
χωνείαν
δέχεσθαι·
τινὲς
δὲ |
[16, 25] |
τὴν
Αἴγυπτον
οἱ
Πέρσαι.
μεταξὺ
|
δὲ |
τῆς
Ἄκης
καὶ
Τύρου
θινώδης |
[16, 7] |
τοῦ
ἄλσους
ὀγδοήκοντα
στάδιοι.
~Ῥεῖ
|
δὲ |
τῆς
πόλεως
πλησίον
Ὀρόντης
ποταμός· |
[16, 24] |
φιλοσόφων
καὶ
τῶν
βιβλίων.
διέχει
|
δὲ |
τῆς
Σιδῶνος
ἡ
Τύρος
οὐ |
[16, 16] |
τῇ
θαλάττῃ
διακοσίων
σταδίων,
μῆκος
|
δὲ |
τὸ
ἀπὸ
τῆς
θαλάττης
εἰς |
[16, 33] |
κἀκεῖθεν
ἐπὶ
τὸ
Πηλούσιον.
~Ἔστι
|
δὲ |
τὸ
Κάσιον
θινώδης
τις
λόφος |
[16, 32] |
μῆκος
ὅσον
διακοσίων
σταδίων,
πλάτος
|
δὲ |
τὸ
μέγιστον
πεντήκοντα·
τὸ
δ´
|
[16, 41] |
ὁ
τοῦ
βαλσάμου
παράδεισος·
ἔστι
|
δὲ |
τὸ
φυτὸν
θαμνῶδες,
κυτίσῳ
ἐοικὸς |
[16, 41] |
μόνον
γεννᾶται·
καὶ
ὁ
φοινικὼν
|
δὲ |
τοιοῦτος,
ἔχων
τὸν
καρυωτὸν
φοίνικα
|
[16, 39] |
λεγόμενοι
λεκανομάντεις
καὶ
ὑδρομάντεις,
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
Ἀσσυρίοις
οἱ
Χαλδαῖοι,
παρὰ |
[16, 39] |
τῷ
Βυρεβίστᾳ
θεσπίζων
Δεκαίνεος·
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
Βοσπορηνοῖς
Ἀχαΐκαρος,
παρὰ
δὲ |
[16, 39] |
δὲ
τοῖς
Βοσπορηνοῖς
Ἀχαΐκαρος,
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
Ἰνδοῖς
οἱ
γυμνοσοφισταί,
παρὰ |
[16, 39] |
τοῖς
Ἰνδοῖς
οἱ
γυμνοσοφισταί,
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
Πέρσαις
οἱ
μάγοι
καὶ |
[16, 13] |
δ´
ἐκ
τῆς
περαίας·
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
πολέμοις
ἐκ
τοῦ
πόρου |
[16, 39] |
τοῖς
Ἀσσυρίοις
οἱ
Χαλδαῖοι,
παρὰ
|
δὲ |
τοῖς
Ῥωμαίοις
οἱ
Τυρρηνικοὶ
οἰωνοσκόποι. |
[16, 18] |
λεπίδα
ἑκάστην
ὑπεραίρουσαν
θυρεοῦ.
~Μετὰ
|
δὲ |
τὸν
Μάκραν
ἐστὶν
ὁ
Μασσύας |
[16, 6] |
Ἀντιοχεῦσι
καὶ
τοῖς
ἀστυγείτοσι·
κύκλος
|
δὲ |
τοῦ
ἄλσους
ὀγδοήκοντα
στάδιοι.
~Ῥεῖ |
[16, 42] |
στιλπνὸν
μέχρι
καὶ
χρυσοῦ·
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
κατιοῦσθαι
τὰ
σκεύη
γνωρίζουσιν |
[16, 40] |
δὲ
πεντήκοντα
καὶ
διακοσίων·
ἐκ
|
δὲ |
τοῦ
λίθου
τοῦ
λατομηθέντος
ἐπεπύργωτο |
[16, 20] |
οὖν
τὰ
ἐπὶ
θαλάττῃ.
~Ὑπὲρ
|
δὲ |
τοῦ
Μασσύου
ἐστὶν
ὁ
καλούμενος |
[16, 8] |
πλησίον
καὶ
ἡ
Κομμαγηνή·
συνάπτει
|
δὲ |
τούτοις
ἡ
Κυρρηστικὴ
μέχρι
δεῦρο |
[16, 7] |
γῆν
ἀναρρῆξαι
τὴν
πηγήν·
ἐκ
|
δὲ |
τούτου
γενέσθαι
τοὔνομα
τῷ
ποταμῷ. |
[16, 8] |
Ὀρόντης
καὶ
ὁ
Λαβώτας.
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
ἐστὶ
τῷ
πεδίῳ
καὶ |
[16, 8] |
ἔσχε
τὸν
ἀγῶνα.
πρὸς
θαλάττῃ
|
δὲ |
τούτων
ἐστὶν
ἡ
Σελεύκεια
καὶ |
[16, 10] |
βασιλικαὶ
πλείους
τῶν
τρισμυρίων,
ὀχεῖα
|
δὲ
|
τούτων
τριακόσια·
ἐνταῦθα
δὲ
καὶ |
[16, 15] |
ὁ
Λίβανος
τὸ
ὄρος·
μεταξὺ
|
δὲ |
Τριήρης
χωρίον
τι.
~Δύο
δὲ |
[16, 15] |
κτίσμα,
Τύρου
Σιδῶνος
Ἀράδου·
τῇ
|
δὲ |
Τριπόλει
συνεχές
ἐστι
τὸ
τοῦ |
[16, 4] |
τῶν
οἰκητόρων
ἐστὶ
κτίσμα,
τὸ
|
δὲ |
τρίτον
Σελεύκου
τοῦ
Καλλινίκου,
τὸ |
[16, 7] |
ὧν
εἴπομεν
καὶ
πρότερον·
φασὶ
|
δὲ |
τυπτόμενον
τοῖς
κεραυνοῖς
(εἶναι
δὲ
|
[16, 1] |
καὶ
τῇ
Αἰγύπτῳ·
πρὸς
δύσιν
|
δὲ |
τῷ
Αἰγυπτίῳ
τε
καὶ
Συριακῷ |
[16, 1] |
{χιλίων
καὶ}
τετρακοσίων·
πρὸς
ἕω
|
δὲ |
τῷ
Εὐφράτῃ
καὶ
τοῖς
ἐντὸς |
[16, 16] |
χώραν
εὐδαίμονα
καὶ
πάμφορον,
μεγίστῳ
|
δὲ |
τῷ
Ἰορδάνῃ.
ἔχει
δὲ
καὶ |
[16, 29] |
πρὸς
αὐτὸ
τὸ
Πηλούσιον.
~Ἐν
|
δὲ |
τῷ
μεταξὺ
καὶ
ἡ
Γαδαρὶς |
[16, 24] |
πλείους
τῶν
διακοσίων
σταδίων·
ἐν
|
δὲ |
τῷ
μεταξὺ
πολίχνιον
Ὀρνίθων
πόλις |
[16, 41] |
ὕλην
ἥμερον
καὶ
εὔκαρπον,
πλεονάζων
|
δὲ |
τῷ
φοίνικι,
ἐπὶ
μῆκος
σταδίων |
[16, 8] |
Κυρρηστικὴ
μέχρι
τῆς
Ἀντιοχίδος·
ἀπὸ
|
δὲ
|
τῶν
ἄρκτων
ἐστὶ
τό
τε |
[16, 29] |
μικρὸν
πρὸ
ἡμῶν
γεγονώς.
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
Γαδάρων
Φιλόδημός
τε
ὁ |
[16, 5] |
πλανᾶσθαι
κατὰ
τὴν
Κιλικίαν·
ἐνταῦθα
|
δὲ |
τῶν
σὺν
αὐτῷ
τινας
Ἀργείων |
[16, 37] |
εἴ
τινα
τοιαῦτα
ἐνομίσθη,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
τυραννίδων
τὰ
λῃστήρια.
οἱ |
[16, 10] |
ἐντὸς
τοῦ
Εὐφράτου
νομάδων·
ἦν
|
δὲ
|
φίλος
Ῥωμαίων,
ἀδικεῖσθαι
δὲ
νομίσας |
[16, 17] |
δὲ
ὥστ´
ἔφιππον
δέξασθαι,
τῆς
|
δὲ
|
φολίδος
λεπίδα
ἑκάστην
ὑπεραίρουσαν
θυρεοῦ. |
[16, 23] |
παραπλησίως
ὥσπερ
ἡ
Ἄραδος,
συνῆπται
|
δὲ |
χώματι
πρὸς
τὴν
ἤπειρον,
ὃ |
[16, 12] |
πόλις
Φοινίκων
ἀρχαία
κατεσπασμένη.
τὴν
|
δὲ |
χώραν
Ἀράδιοι
κατεκληρούχησαν
καὶ
τὰ |
[16, 41] |
ἡ
πρόσοδος.
καὶ
τῷ
ξυλοβαλσάμῳ
|
δὲ |
ὡς
ἀρώματι
χρῶνται.
~Ἡ
δὲ |
[16, 17] |
παραστάντας
ἀλλήλους
μὴ
καθορᾶν,
χάσμα
|
δὲ |
ὥστ´
ἔφιππον
δέξασθαι,
τῆς
δὲ
|