>

Livre, Chap.
[16, 19]	ὑπὸ Ῥωμαίων, δεξαμένη δύο τάγματα	ἃ	ἵδρυσεν Ἀγρίππας ἐνταῦθα προσθεὶς καὶ
[16, 18]	τῷ Θεοῦ προσώπῳ φρούριον ἐπιτεθέν,	ἃ	κατέσπασε Πομπήιος, ἀφ´ ὧν τήν
[16, 43]	οὖρα καὶ ἄλλα δυσώδη ὑγρά,	ἃ	περικαταχέαντας καὶ ἐκπιάσαντας πήττειν τὴν
[16, 33]	τὰ πρὸς τῷ Πηλουσίῳ βάραθρα	ἃ	ποιεῖ παρεκχεόμενος ὁ Νεῖλος, φύσει
[16, 38]	ἀποδημῶν ἐπυνθάνετο παρὰ τῆς Πυθίας	ἃ	προσῆκεν παραγγέλλειν τοῖς Λακεδαιμονίοις. ~ταῦτα
[16, 6]	σταδίοις ἡ Δάφνη, κατοικία μετρία,	μέγα	δὲ καὶ συνηρεφὲς ἄλσος διαρρεόμενον
[16, 44]	τινὰς ἐπικεκαυμένας δεικνύουσι τραχείας περὶ	Μοασάδα	καὶ σήραγγας πολλαχοῦ καὶ γῆν
[16, 38]	εἰς δὲ Δελφούς „τὸν ἐκτεθέντα	παῖδα	μαστεύων μαθεῖν, εἰ μηκέτ´ εἴη,
[16, 2]	τήν τε Κομμαγηνὴν καὶ τὴν	Σελευκίδα	καλουμένην τῆς Συρίας, ἔπειτα τὴν
[16, 32]	ἡ ἐφεξῆς ὑπερκειμένη, ἔχουσα τὴν	Σιρβωνίδα	λίμνην παράλληλόν πως τῇ θαλάττῃ
[16, 17]	ἔφιππον δέξασθαι, τῆς δὲ φολίδος	λεπίδα	ἑκάστην ὑπεραίρουσαν θυρεοῦ. ~Μετὰ δὲ
[16, 10]	Μακεδόνων τὴν Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου	πατρίδα.	ἐνταῦθα δὲ καὶ τὸ λογιστήριον
[16, 40]	πρῶτος ἀνθ´ ἱερέως ἀνέδειξεν ἑαυτὸν	βασιλέα	Ἀλέξανδρος· τούτου δ´ ἦσαν υἱοὶ
[16, 14]	ἐκπλεῖν ἐᾶν ἄνευ τοῦ ἐπιτρέψαι	βασιλέα.	συνέβη δὲ ἐκ τούτου μεγάλα
[16, 38]	βασίλευε Διὸς „μεγάλου ὀαριστής, δι´	ἐννέα	ἐτῶν, ὥς φησι Πλάτων, ἀναβαίνων
[16, 10]	λίμνη περικειμένη μεγάλη καὶ ἕλη	πλατέα	λειμῶνάς τε βουβότους καὶ ἱπποβότους
[16, 8]	ἡ Κυρρηστικὴ μέχρι δεῦρο παρατείνουσα.	ἐνταῦθα	δ´ ἐστὶ πόλις Γίνδαρος, ἀκρόπολις
[16, 41]	καὶ θεατροειδῶς πρὸς αὐτὸ κεκλιμένῃ·	ἐνταῦθα	δ´ ἐστὶν ὁ φοινικών, μεμιγμένην
[16, 10]	καὶ περιπόλια συχνὰ ἐν ταύτῃ.	ἐνταῦθα	δὲ καὶ ὁ Νικάτωρ Σέλευκος
[16, 10]	τρισμυρίων, ὀχεῖα δὲ τούτων τριακόσια·	ἐνταῦθα	δὲ καὶ πωλοδάμναι καὶ ὁπλομάχοι
[16, 10]	τὴν Φιλίππου καὶ Ἀλεξάνδρου πατρίδα.	ἐνταῦθα	δὲ καὶ τὸ λογιστήριον τὸ
[16, 28]	πρότερον ἐπὶ τὴν ἕω τεταμένη.	ἐνταῦθα	δὲ μυθεύουσί τινες τὴν Ἀνδρομέδαν
[16, 3]	περίκειται σφόδρα εὐδαίμων, ὀλίγη {δέ}	ἐνταῦθα	δὲ νῦν ἐστι τὸ ζεῦγμα
[16, 6]	καὶ νεὼς Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος.	ἐνταῦθα	δὲ πανηγυρίζειν ἔθος τοῖς Ἀντιοχεῦσι
[16, 5]	γενηθείσης, πλανᾶσθαι κατὰ τὴν Κιλικίαν·	ἐνταῦθα	δὲ τῶν σὺν αὐτῷ τινας
[16, 23]	δ´ ἀνειμένον, ὃν Αἰγύπτιον καλοῦσιν.	ἐνταῦθα	δέ φασι πολυστέγους τὰς οἰκίας
[16, 5]	τῆς Συρίας, καὶ τὸ βασίλειον	ἐνταῦθα	ἵδρυτο τοῖς ἄρχουσι τῆς χώρας·
[16, 5]	Αἰγύπτῳ. συνῴκισε δ´ ὁ Νικάτωρ	ἐνταῦθα	καὶ τοὺς ἀπογόνους Τριπτολέμου, περὶ
[16, 31]	τοὺς κακούργους ἀποτέμνων τὰς ῥῖνας	ἐνταῦθα	κατῴκιζεν, ὡς οὐκ ἂν ἔτι
[16, 25]	ὁ φέρων τὴν ὑαλῖτιν ἄμμον·	ἐνταῦθα	μὲν οὖν φασι μὴ χεῖσθαι,
[16, 41]	τίμιος οὖν ἐστι καὶ διότι	ἐνταῦθα	μόνον γεννᾶται· καὶ ὁ φοινικὼν
[16, 41]	τοιοῦτος, ἔχων τὸν καρυωτὸν φοίνικα	ἐνταῦθα	μόνον, πλὴν τοῦ Βαβυλωνίου καὶ
[16, 10]	τὸ τοὺς πλείστους τῶν Μακεδόνων	ἐνταῦθα	οἰκῆσαι τῶν στρατευομένων, τὴν δὲ
[16, 7]	καλούμενος πρότερον Τυφών. μυθεύουσι δ´	ἐνταῦθά	που τὰ περὶ τὴν κεραύνωσιν
[16, 19]	δύο τάγματα ἃ ἵδρυσεν Ἀγρίππας	ἐνταῦθα	προσθεὶς καὶ τοῦ Μασσύου πολλὴν
[16, 44]	ἄρα ᾠκοῦντό ποτε τρισκαίδεκα πόλεις	ἐνταῦθα,	ὧν τῆς μητροπόλεως Σοδόμων σώζοιτο
[16, 8]	τοῖς μὲν Ἀντιοχεῦσιν Ἀπάμεια ἐν	μεσογαίᾳ	κειμένη, τοῖς δὲ Σελευκεῦσι τὸ
[16, 21]	ἁλιτενής· ἡ δ´ ὑπὲρ ταύτης	μεσόγαια	μέχρι τῶν Ἀράβων ἡ μεταξὺ
[16, 2]	τὴν Φοινίκην, ἐν δὲ τῇ	μεσογαίᾳ	τὴν Ἰουδαίαν. ἔνιοι δὲ τὴν
[16, 12]	ἄλλων τοιούτων. ~Τοιαύτη μὲν ἡ	μεσόγαια	τῆς Σελευκίδος, ὁ δὲ παράπλους
[16, 21]	ἡ μεταξὺ Γάζης καὶ Ἀντιλιβάνου	Ἰουδαία	λέγεται. ~Ἐπεὶ οὖν τὴν ἰδίως
[16, 24]	χρόνων γεγονότος. τὰ μὲν οὖν	παλαιὰ	ἐάσθω· καθ´ ἡμᾶς δὲ ἐκ
[16, 20]	ὄρη δύσβατα, ἐν οἷς καὶ	σπήλαια	βαθύστομα, ὧν ἓν καὶ τετρακισχιλίους
[16, 18]	καὶ τὰ ἐπὶ τῆς θαλάττης	σπήλαια	καὶ τὸ ἐπὶ τῷ Θεοῦ
[16, 12]	τῶν Ἀραδίων παραλία, Πάλτος καὶ	Βαλαναία	καὶ Κάρνος, τὸ ἐπίνειον τῆς
[16, 12]	Ἔνυδρα καὶ Μάραθος πόλις Φοινίκων	ἀρχαία	κατεσπασμένη. τὴν δὲ χώραν Ἀράδιοι
[16, 40]	αὐτὰ ἐν πρώτοις τὰ Ἱεροσόλυμα	βίᾳ	καταλαβών· ἦν γὰρ πετρῶδες καὶ
[16, 1]	πρὸς δὲ νότον τῇ εὐδαίμονι	Ἀραβίᾳ	καὶ τῇ Αἰγύπτῳ· πρὸς δύσιν
[16, 30]	ἔχων εἰς τὸ πρὸς τῇ	Ἀραβίᾳ	καὶ τῇ Γάζῃ μέρος, ὃν
[16, 31]	οὐκ ἂν ἔτι τολμήσοντας κακουργεῖν	διὰ	τὴν αἰσχύνην τῆς ὄψεως. ~Καὶ
[16, 20]	νυνὶ τῶν περὶ Ζηνόδωρον λῃστῶν	διὰ	τὴν ἐκ τῶν Ῥωμαίων εὐνομίαν
[16, 20]	ἐκ τῶν Ῥωμαίων εὐνομίαν καὶ	διὰ	τὴν ἐκ τῶν στρατιωτῶν ἀσφάλειαν
[16, 36]	ἁπάντων προσχωρησάντων ῥᾳδίως τῶν κύκλῳ	διὰ	τὴν ὁμιλίαν καὶ τὰ προτεινόμενα.
[16, 4]	αἵπερ καὶ ἐλέγοντο ἀλλήλων ἀδελφαὶ	διὰ	τὴν ὁμόνοιαν, Σελεύκου τοῦ Νικάτορος
[16, 23]	πολυπληθία τῶν βαφείων, πλουσίαν δὲ	διὰ	τὴν τοιαύτην ἀνδρείαν. οὐχ ὑπὸ
[16, 42]	καὶ κοπῆς δεῖσθαι· εἶτ´ ἐπιπολάζουσα	διὰ	τὴν φύσιν τοῦ ὕδατος, καθ´
[16, 7]	ἀναδίδωσι πάλιν τὸ ῥεῦμα, καὶ	διὰ	τῆς Ἀπαμέων εἰς τὴν Ἀντιόχειαν
[16, 10]	(καὶ δὴ καὶ Χερρόνησος ἐκλήθη	διὰ	τὸ συμβεβηκός) καὶ χώρας εὐπορεῖ
[16, 10]	ποτὲ ὑπὸ τῶν πρώτων Μακεδόνων	διὰ	τὸ τοὺς πλείστους τῶν Μακεδόνων
[16, 13]	τὸ ἀναθλιβόμενον ἐκ τῆς πηγῆς	διὰ	τοῦ κλιβάνου ὕδωρ. τὸ μὲν
[16, 38]	ἐπρέσβευον μᾶλλον καὶ ἐσέμνυνον, καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ ὁ χρηστηριαζόμενος ἦν
[16, 39]	ἀνθρώποις ἐπεπίστευτο καὶ ἐνενόμιστο, καὶ	διὰ	τοῦτο καὶ οἱ μάντεις ἐτιμῶντο
[16, 13]	ποτίμου ὕδατος ῥύσιν, ὑπολαμβάνουσιν εἰς	ἀγγεῖα	παρεσκευασμένα ὅσον ἂν δέῃ, καὶ
[16, 23]	τἆλλα εὔπορα τὰ πρὸς βαφὴν	ἐπιτήδεια·	καὶ δυσδιάγωγον μὲν ποιεῖ τὴν
[16, 4]	Πιερίᾳ καὶ Ἀπάμεια δὲ καὶ	Λαοδίκεια,	αἵπερ καὶ ἐλέγοντο ἀλλήλων ἀδελφαὶ
[16, 9]	Ποσείδιον πολίχνη καὶ Ἡράκλεια. ~Εἶτα	Λαοδίκεια,	ἐπὶ τῇ θαλάττῃ κάλλιστα ἐκτισμένη
[16, 18]	τοῦ Μασσύου· ἀρχὴ δ´ αὐτοῦ	Λαοδίκεια	ἡ πρὸς Λιβάνῳ. τὰ μὲν
[16, 12]	Λαοδικείας ἐστὶ τοιοῦτος· τῇ γὰρ	Λαοδικείᾳ	πλησιάζει πολίχνια, τό τε Ποσείδιον
[16, 4]	γυναικὸς αὐτοῦ Ἀπάμας, ἡ δὲ	Λαοδίκεια	τῆς μητρός. οἰκείως δὲ τῇ
[16, 4]	Ἀντιόχεια ἡ ἐπὶ Δάφνῃ καὶ	Σελεύκεια	ἡ ἐν Πιερίᾳ καὶ Ἀπάμεια
[16, 3]	τοῦ Εὐφράτου· κατὰ τοῦτο δὲ	Σελεύκεια	ἵδρυται φρούριον τῆς Μεσοποταμίας προσωρισμένον
[16, 8]	θαλάττῃ δὲ τούτων ἐστὶν ἡ	Σελεύκεια	καὶ ἡ Πιερία, ὄρος συνεχὲς
[16, 8]	Σελευκείας ἱδρυμένη. ἐκαλεῖτο δ´ ἡ	Σελεύκεια	πρότερον Ὕδατος ποταμοί· ἔρυμα δέ
[16, 24]	τε, ᾧ συνεφιλοσοφήσαμεν ἡμεῖς τὰ	Ἀριστοτέλεια,	καὶ Διόδοτος ἀδελφὸς αὐτοῦ· ἐκ
[16, 10]	Διοδότου παραύξησις καὶ ἐπίθεσις τῇ	βασιλείᾳ	τῶν Σύρων, ἐντεῦθεν ὁρμηθέντος. ἐγεγένητο
[16, 8]	ἐφεξῆς δὲ Ποσείδιον πολίχνη καὶ	Ἡράκλεια.	~Εἶτα Λαοδίκεια, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ
[16, 7]	τοῦ Ἡρακλέωνος. διέχει δ´ ἡ	Ἡράκλεια	σταδίους εἴκοσι τοῦ τῆς Ἀθηνᾶς
[16, 7]	καὶ ἡ Βέροια καὶ ἡ	Ἡράκλεια	τῇ Ἀντιοχείᾳ, πολίχνια τυραννούμενά ποτε
[16, 4]	Σελεύκεια ἡ ἐν Πιερίᾳ καὶ	Ἀπάμεια	δὲ καὶ Λαοδίκεια, αἵπερ καὶ
[16, 8]	δ´ ἐστὶ τοῖς μὲν Ἀντιοχεῦσιν	Ἀπάμεια	ἐν μεσογαίᾳ κειμένη, τοῖς δὲ
[16, 10]	τῆς λίμνης κειμένη τῆς πρὸς	Ἀπαμείᾳ,	καὶ Ἀρέθουσα ἡ Σαμψικεράμου καὶ
[16, 10]	πόλεως πολλὰ μέρη. ~Ἡ δ´	Ἀπάμεια	καὶ πόλιν ἔχει τὸ πλέον
[16, 10]	γῆς, τραφεὶς δ´ ἐν τῇ	Ἀπαμείᾳ	καὶ συσταθεὶς τῷ βασιλεῖ καὶ
[16, 4]	αἱ δ´ ἄλλαι ἡ μὲν	Ἀπάμεια	τῆς γυναικὸς αὐτοῦ Ἀπάμας, ἡ
[16, 42]	ζέοντος ὕδατος· κυρτουμένη δ´ ἡ	ἐπιφάνεια	λόφου φαντασίαν παρέχει· συναναφέρεται δὲ
[16, 28]	θαλάττης οἱ Ἰουδαῖοι· τὰ δ´	ἐπίνεια	τῶν λῃστῶν λῃστήρια δῆλον ὅτι
[16, 46]	Γαλάταις λαβὼν οἴκησιν, οἱ δὲ	θεραπείᾳ	πολλῇ μόλις εὕροντο κάθοδον, τετραρχίας
[16, 37]	Φοινίκης πολλήν. ἦν δ´ ὅμως	εὐπρέπειά	τις περὶ τὴν ἀκρόπολιν αὐτῶν,
[16, 25]	φασιν. ἤκουσα δ´ ἐν τῇ	Ἀλεξανδρείᾳ	παρὰ τῶν ὑαλουργῶν εἶναί τινα
[16, 46]	τῇ πρὸς Ῥωμαίους ὁμιλίᾳ καὶ	πολιτείᾳ,	ὥστε καὶ βασιλεὺς ἐχρημάτισε, δόντος
[16, 10]	ἵπποι βασιλικαὶ πλείους τῶν τρισμυρίων,	ὀχεῖα	δὲ τούτων τριακόσια· ἐνταῦθα δὲ
[16, 4]	γέ εἰσι, μέγισται δὲ τέτταρες,	Ἀντιόχεια	ἡ ἐπὶ Δάφνῃ καὶ Σελεύκεια
[16, 4]	Μεσοποταμία. ἔστι δ´ ἡ μὲν	Ἀντιόχεια	καὶ αὕτη τετράπολις, ἐκ τεττάρων
[16, 7]	μὲν οὖν θάλαττα ὑπόκειται τῇ	Ἀντιοχείᾳ	κατὰ Σελεύκειαν, πρὸς ᾗ καὶ
[16, 7]	Βέροια καὶ ἡ Ἡράκλεια τῇ	Ἀντιοχείᾳ,	πολίχνια τυραννούμενά ποτε ὑπὸ Διονυσίου
[16, 23]	μὲν ποιεῖ τὴν πόλιν ἡ	πολυπληθία	τῶν βαφείων, πλουσίαν δὲ διὰ
[16, 40]	δύναμιν τὰ λῃστήρια καὶ τὰ	γαζοφυλάκια	τῶν τυράννων. ἦν δὲ δύο
[16, 1]	πρὸς ἄρκτον μὲν ἀφώρισται τῇ	Κιλικίᾳ	καὶ τῷ Ἀμανῷ· ἀπὸ θαλάττης
[16, 6]	δὲ τετταράκοντα σταδίοις ἡ Δάφνη,	κατοικία	μετρία, μέγα δὲ καὶ συνηρεφὲς
[16, 23]	ἠτύχησε δὲ καὶ ὑπ´ Ἀλεξάνδρου	πολιορκίᾳ	ληφθεῖσα· ἀλλὰ τῶν τοιούτων συμφορῶν
[16, 12]	εἶτ´ ἤδη ἡ τῶν Ἀραδίων	παραλία,	Πάλτος καὶ Βαλαναία καὶ Κάρνος,
[16, 42]	τινες τὸν κύκλον· τῇ μέντοι	παραλίᾳ	παρεκτέταται μικρῷ τι πλέον τῶν
[16, 28]	ἣν ἡ ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου	παραλία	σημειωδῶς ἐπὶ τὴν ἄρκτον κάμπτεται,
[16, 2]	τελευταίαν δ´ ἐν μὲν τῇ	παραλίᾳ	τὴν Φοινίκην, ἐν δὲ τῇ
[16, 21]	μὲν ἀπὸ Ὀρθωσίας μέχρι Πηλουσίου	παραλία	Φοινίκη καλεῖται, στενή τις καὶ
[16, 46]	καὶ μάλιστα τῇ πρὸς Ῥωμαίους	ὁμιλίᾳ	καὶ πολιτείᾳ, ὥστε καὶ βασιλεὺς
[16, 23]	καὶ ἀνέλαβεν αὑτὴν τῇ τε	ναυτιλίᾳ,	καθ´ ἣν ἁπάντων τῶν ἀεὶ
[16, 10]	ἧς ὁ Ὀρόντης ῥεῖ· καὶ	περιπόλια	συχνὰ ἐν ταύτῃ. ἐνταῦθα δὲ
[16, 5]	ἀπογνόντας τῆς ζητήσεως ἐν τῇ	ποταμίᾳ	τοῦ Ὀρόντου καταμεῖναι σὺν αὐτῷ·
[16, 11]	ἡ τῶν φυλάρχων Ἀράβων καλουμένη	Παραποταμία	καὶ ἡ Χαλκιδικὴ ἀπὸ τοῦ
[16, 4]	Συρία, εἰς μίαν δ´ ἡ	Μεσοποταμία.	ἔστι δ´ ἡ μὲν Ἀντιόχεια
[16, 11]	δ´ εἰσὶ τοῖς ἐν τῇ	Μεσοποταμίᾳ	νομάσιν· ἀεὶ δ´ οἱ πλησιαίτεροι
[16, 12]	τοιοῦτος· τῇ γὰρ Λαοδικείᾳ πλησιάζει	πολίχνια,	τό τε Ποσείδιον καὶ τὸ
[16, 7]	καὶ ἡ Ἡράκλεια τῇ Ἀντιοχείᾳ,	πολίχνια	τυραννούμενά ποτε ὑπὸ Διονυσίου τοῦ
[16, 43]	τοιαῦτα δὲ καὶ τὰ ἐν	Ἀπολλωνίᾳ	τῇ Ἠπειρώτιδι. ~Τοῦ δ´ ἔμπυρον
[16, 38]	εἰς τοὺς ἀνθρώπους. τὰ δ´	ὅμοια	ἐποίει καὶ Λυκοῦργος ὁ ζηλωτὴς
[16, 7]	καὶ ἡ Βαμβύκη καὶ ἡ	Βέροια	καὶ ἡ Ἡράκλεια τῇ Ἀντιοχείᾳ,
[16, 9]	ἔχουσα πολύοινον πρὸς τῇ ἄλλῃ	εὐκαρπίᾳ.	τοῖς μὲν οὖν Ἀλεξανδρεῦσιν αὕτη
[16, 41]	γάλακτι παραπλήσιον· ἀναληφθεὶς δ´ εἰς	κογχάρια	λαμβάνει πῆξιν· λύει δὲ κεφαλαλγίας
[16, 13]	σταδίων, πλήρης κατοικίας· τοσαύτῃ δ´	εὐανδρίᾳ	κέχρηται μέχρι καὶ νῦν ὥστε
[16, 4]	Δάφνῃ καὶ Σελεύκεια ἡ ἐν	Πιερίᾳ	καὶ Ἀπάμεια δὲ καὶ Λαοδίκεια,
[16, 8]	ἐστὶν ἡ Σελεύκεια καὶ ἡ	Πιερία,	ὄρος συνεχὲς τῷ Ἀμανῷ, καὶ
[16, 34]	~Τῆς δ´ Ἰουδαίας τὰ μὲν	ἑσπέρια	ἄκρα τὰ πρὸς τῷ Κασίῳ
[16, 44]	τὴν χώραν εἶναι καὶ ἄλλα	τεκμήρια	φέρουσι πολλά· καὶ γὰρ πέτρας
[16, 14]	τε τοὺς γειτονεύοντας Κίλικας τὰ	πειρατήρια	συνισταμένους οὐδ´ ἅπαξ ἐκοινώνουν αὐτοῖς
[16, 28]	τὰ δ´ ἐπίνεια τῶν λῃστῶν	λῃστήρια	δῆλον ὅτι ἐστί. τούτων δὲ
[16, 40]	καὶ ἀνεῖλεν εἰς δύναμιν τὰ	λῃστήρια	καὶ τὰ γαζοφυλάκια τῶν τυράννων.
[16, 37]	ἐκ δὲ τῶν τυραννίδων τὰ	λῃστήρια.	οἱ μὲν γὰρ ἀφιστάμενοι τὴν
[16, 33]	πρὸς Κελένδεριν ἐπὶ μὲν τὰ	μεθόρια	τῆς Κιλικίας καὶ Συρίας χιλίους
[16, 6]	τετταράκοντα σταδίοις ἡ Δάφνη, κατοικία	μετρία,	μέγα δὲ καὶ συνηρεφὲς ἄλσος
[16, 37]	συμπράττοντες τοῖς ἄρχουσι καθήρπαζον τὰ	ἀλλότρια	καὶ τῆς Συρίας κατεστρέφοντο καὶ
[16, 4]	εἰς ὅσας καὶ ἡ κοίλη	Συρία,	εἰς μίαν δ´ ἡ Μεσοποταμία.
[16, 21]	τὴν Ἀραβίαν ἀνίσχουσα χώρα κοίλη	Συρία	καλεῖται, ἰδίως δ´ ἡ τῷ
[16, 1]	~Ἡ δὲ	Συρία	πρὸς ἄρκτον μὲν ἀφώρισται τῇ
[16, 8]	τοῦ Παρθυαίου παίδων, ἐπιστρατεύσας τῇ	Συρίᾳ.	τῇ δὲ Γινδάρῳ συνάπτουσιν αἱ
[16, 20]	στρατιωτῶν ἀσφάλειαν τῶν ἐν τῇ	Συρίᾳ	τρεφομένων. ~Ἅπασα μὲν οὖν ἡ
[16, 23]	πολὺ γὰρ ἐξήτασται πασῶν ἡ	Τυρία	καλλίστη πορφύρα· καὶ ἡ θήρα
[16, 10]	τῶν πλησίον φυλάρχων ἐχόντων εὐερκῆ	χωρία·	ὧν ἐστι καὶ ἡ Λυσιάς,
[16, 10]	τῶν τρισμυρίων, ὀχεῖα δὲ τούτων	τριακόσια·	ἐνταῦθα δὲ καὶ πωλοδάμναι καὶ
[16, 12]	ἐφεξῆς χωρίον· τούτοις δ´ ἡ	Ὀρθωσία	συνεχής ἐστι καὶ ὁ Ἐλεύθερος
[16, 34]	ἐστὶν ἐν ὄψει· ταῦτα μὲν	προσάρκτια·	τὰ πολλὰ δ´ ὡς ἕκαστα
[16, 44]	δυνάμενοι φυγεῖν. Ἐρατοσθένης δέ φησι	τἀναντία,	λιμναζούσης τῆς χώρας ἐκρήγμασιν ἀνακαλυφθῆναι
[16, 15]	ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότος τὴν ἐπίκλησιν	εἰληφυῖα·	τριῶν γάρ ἐστι πόλεων κτίσμα,
[16, 31]	αὐταῖς πλῆθος. ~Μετὰ δὲ Γάζαν	Ῥαφία,	ἐν ᾗ μάχη συνέβη Πτολεμαίῳ
[16, 3]	τὸ βασίλειον ὑπῆρχε, νῦν δ´	ἐπαρχία	γέγονε· χώρα δὲ περίκειται σφόδρα
[16, 14]	τἆλλα εὐθήνουν. προσέθεσαν δὲ τῇ	εὐτυχίᾳ	ταύτῃ καὶ πρόνοιαν καὶ φιλοπονίαν
[16, 24]	πρὸ ἡμῶν Ἀπολλώνιος ὁ τὸν	πίνακα	ἐκθεὶς τῶν ἀπὸ Ζήνωνος φιλοσόφων
[16, 44]	ἐγχωρίων, ὡς ἄρα ᾠκοῦντό ποτε	τρισκαίδεκα	πόλεις ἐνταῦθα, ὧν τῆς μητροπόλεως
[16, 40]	τηρήσας τὴν τῆς νηστείας ἡμέραν,	ἡνίκα	ἀπείχοντο οἱ Ἰουδαῖοι παντὸς ἔργου,
[16, 3]	Τιγράνης ἀνεῖλε, καθείρξας χρόνον τινὰ	ἡνίκα	τῆς Συρίας ἐξέπεσεν. ~Ἡ δὲ
[16, 41]	δὲ τοιοῦτος, ἔχων τὸν καρυωτὸν	φοίνικα	ἐνταῦθα μόνον, πλὴν τοῦ Βαβυλωνίου
[16, 20]	ἐπιφανεστάτη τῶν ταύτῃ κατὰ τὰ	Περσικά·	ὑπέρκεινται δ´ αὐτῆς δύο λεγόμενοι
[16, 12]	καὶ τὸ Ἡράκλειον καὶ τὰ	Γάβαλα·	εἶτ´ ἤδη ἡ τῶν Ἀραδίων
[16, 14]	βασιλέα. συνέβη δὲ ἐκ τούτου	μεγάλα	αὐτοῖς πλεονεκτήματα· οἱ γὰρ καταφεύγοντες
[16, 16]	κοίλην καλουμένην Συρίαν ὡς ἂν	παράλληλα,	ὅ τε Λίβανος καὶ ὁ
[16, 23]	ἐκρίθησαν αὐτόνομοι μόνον μικρὰ ἀναλώσαντες,	ἀλλὰ	καὶ ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων βεβαιωσάντων
[16, 42]	ὕδωρ, ὥστε μὴ δεῖν κολύμβου,	ἀλλὰ	τὸν ἐμβάντα καὶ μέχρι ὀμφαλοῦ
[16, 23]	καὶ ὑπ´ Ἀλεξάνδρου πολιορκίᾳ ληφθεῖσα·	ἀλλὰ	τῶν τοιούτων συμφορῶν κατέστη κρείττων
[16, 40]	Ἱερικοῦντος Θρήξ τε καὶ Ταῦρος,	ἄλλα	δὲ Ἀλεξάνδριόν τε καὶ Ὑρκάνιον
[16, 43]	τοὺς ἀνθρώπους καὶ οὖρα καὶ	ἄλλα	δυσώδη ὑγρά, ἃ περικαταχέαντας καὶ
[16, 44]	ἔμπυρον τὴν χώραν εἶναι καὶ	ἄλλα	τεκμήρια φέρουσι πολλά· καὶ γὰρ
[16, 27]	Βουκόλων καὶ Κροκοδείλων πόλις καὶ	ἄλλα	τοιαῦτα· εἶτα δρυμὸς μέγας τις.
[16, 18]	ὄρει Σιννᾶν καὶ Βορραμὰ καὶ	ἄλλα	τοιαῦτα ἔχουσι τείχη, κάτω δὲ
[16, 14]	πλείστην ἔχουσι καὶ νῦν, καὶ	τἆλλα	εὐθήνουν. προσέθεσαν δὲ τῇ εὐτυχίᾳ
[16, 23]	καὶ ἡ θήρα πλησίον καὶ	τἆλλα	εὔπορα τὰ πρὸς βαφὴν ἐπιτήδεια·
[16, 11]	καὶ ἡ Γαμβάρου καὶ ἡ	Θέμελλα	καὶ ἄλλων τοιούτων. ~Τοιαύτη μὲν
[16, 10]	ὕστερον βασιλεῖς. ἐκαλεῖτο δὲ καὶ	Πέλλα	ποτὲ ὑπὸ τῶν πρώτων Μακεδόνων
[16, 43]	ἐκ τῶν παιδικῶν οὔρων ἡ	χρυσόκολλα	συνίσταται· ἐν μέσῃ δὲ τῇ
[16, 34]	ὄψει· ταῦτα μὲν προσάρκτια· τὰ	πολλὰ	δ´ ὡς ἕκαστα ἐστὶν ὑπὸ
[16, 44]	εἶναι καὶ ἄλλα τεκμήρια φέρουσι	πολλά·	καὶ γὰρ πέτρας τινὰς ἐπικεκαυμένας
[16, 34]	θαλάττῃ δὲ ἡ Σιρβωνὶς τὰ	πολλὰ	κατέχει καὶ ἡ συνεχὴς μέχρι
[16, 9]	συνδιαφθείρας ἑαυτῷ καὶ τῆς πόλεως	πολλὰ	μέρη. ~Ἡ δ´ Ἀπάμεια καὶ
[16, 25]	δεῖν· καὶ ἐν Ῥώμῃ δὲ	πολλὰ	παρευρίσκεσθαί φασι καὶ πρὸς τὰς
[16, 36]	ἐντὸς ἑξήκοντα σταδίων καὶ ὑπόπετρον.	ἅμα	δ´ ἀντὶ τῶν ὅπλων τὰ
[16, 18]	ἐν τῷ ὄρει Σιννᾶν καὶ	Βορραμὰ	καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἔχουσι τείχη,
[16, 38]	νέμειν βίον κοινόν. τὸ δὲ	πρόσταγμα	διττόν, ἢ γὰρ παρὰ θεῶν
[16, 32]	τὸ μέγιστον πεντήκοντα· τὸ δ´	ἔκρηγμα	συγκέχωσται. εἶτα συνεχὴς ἄλλη τοιαύτη
[16, 24]	καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων	δόγμα	παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου
[16, 3]	ἐνταῦθα δὲ νῦν ἐστι τὸ	ζεῦγμα	τοῦ Εὐφράτου· κατὰ τοῦτο δὲ
[16, 1]	ἀπὸ θαλάττης δ´ ἐπὶ τὸ	ζεῦγμα	τοῦ Εὐφράτου στάδιοί εἰσιν οἱ
[16, 9]	μὲν Λαοδικείας πολὺ ἄπωθέν εἰσιν,	ἠρέμα	ἀπ´ αὐτῆς καὶ κατ´ ὀλίγον
[16, 24]	ἑκάτερον· καθάπερ καὶ τῶν Αἰγυπτίων	εὕρεμα	γεωμετρίαν φασὶν ἀπὸ τῆς χωρομετρίας,
[16, 13]	εἰς πυθμένα συνηγμένος στενὸν ἔχοντα	τρῆμα	μέτριον, τῷ δὲ πυθμένι περιέσφιγκται
[16, 7]	τὴν κατὰ Σελεύκειαν· τὸ δ´	ὄνομα	τοῦ γεφυρώσαντος αὐτὸν Ὀρόντου μετέλαβε,
[16, 7]	πηγήν· ἐκ δὲ τούτου γενέσθαι	τοὔνομα	τῷ ποταμῷ. πρὸς δύσιν μὲν
[16, 20]	δύσβατα, ἐν οἷς καὶ σπήλαια	βαθύστομα,	ὧν ἓν καὶ τετρακισχιλίους ἀνθρώπους
[16, 17]	ἑκατέρωθεν παραστάντας ἀλλήλους μὴ καθορᾶν,	χάσμα	δὲ ὥστ´ ἔφιππον δέξασθαι, τῆς
[16, 29]	ἐστιν ἡ χώρα τῶν Ἀσκαλωνιτῶν,	πόλισμα	δὲ μικρόν. ἐντεῦθεν ἦν Ἀντίοχος
[16, 36]	ἐστι τὸ ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις	κτίσμα.	κατέσχε δὲ ῥᾳδίως οὐκ ἐπίφθονον
[16, 4]	τοῦ πλήθους τῶν οἰκητόρων ἐστὶ	κτίσμα,	τὸ δὲ τρίτον Σελεύκου τοῦ
[16, 4]	καὶ ἰδίῳ καθ´ ἕκαστον τὸ	κτίσμα·	τὸ μὲν οὖν πρῶτον αὐτῶν
[16, 15]	εἰληφυῖα· τριῶν γάρ ἐστι πόλεων	κτίσμα,	Τύρου Σιδῶνος Ἀράδου· τῇ δὲ
[16, 7]	γῆν ἐνεχθεὶς ἀναδίδωσι πάλιν τὸ	ῥεῦμα,	καὶ διὰ τῆς Ἀπαμέων εἰς
[16, 26]	λαμπρᾶς, ἐπέκλυσεν ἐκ τοῦ πελάγους	κῦμα	τοὺς φεύγοντας ὅμοιον πλημμυρίδι, καὶ
[16, 40]	καὶ αὐτὰ ἐν πρώτοις τὰ	Ἱεροσόλυμα	βίᾳ καταλαβών· ἦν γὰρ πετρῶδες
[16, 28]	ἀφορᾶσθαί φασιν ἀπ´ αὐτοῦ τὰ	Ἱεροσόλυμα	τὴν τῶν Ἰουδαίων μητρόπολιν· καὶ
[16, 8]	ἡ Σελεύκεια πρότερον Ὕδατος ποταμοί·	ἔρυμα	δέ ἐστιν ἀξιόλογον καὶ κρεῖττον
[16, 40]	ἦν γὰρ πετρῶδες καὶ εὐερκὲς	ἔρυμα,	ἐντὸς μὲν εὔυδρον ἐκτὸς δὲ
[16, 38]	τοὺς „τεκόντας ἐκμαθεῖν θέλων πρὸς	δῶμα	Φοίβου. καὶ ὁ Μίνως παρὰ
[16, 13]	πυθμένι περιέσφιγκται σωλὴν σκύτινος, εἴτε	ἄσκωμα	δεῖ λέγειν, ὁ δεχόμενος τὸ
[16, 33]	ὅπου τὸ Πομπηίου τοῦ Μάγνου	σῶμα	κεῖται καὶ Διός ἐστιν ἱερὸν
[16, 30]	χιλίων διακοσίων ἑξήκοντα σταδίων εἰς	Αἴλανα	πόλιν ἐπὶ τῷ μυχῷ τοῦ
[16, 45]	ὕδωρ μοχθηρὸν λιμναῖον, οὗ τὰ	γευσάμενα	κτήνη τρίχας καὶ ὁπλὰς καὶ
[16, 13]	ὑδρευομένου σκάφους, μολιβοῦς, εὐρύστομος, εἰς	πυθμένα	συνηγμένος στενὸν ἔχοντα τρῆμα μέτριον,
[16, 40]	δύο μὲν τὰ ταῖς εἰσβολαῖς	ἐπικείμενα	τοῦ Ἱερικοῦντος Θρήξ τε καὶ
[16, 36]	διὰ τὴν ὁμιλίαν καὶ τὰ	προτεινόμενα.	~Οἱ δὲ διαδεξάμενοι χρόνους μέν
[16, 16]	Ἀντιλίβανος μικρὸν ὕπερθεν τῆς θαλάττης	ἀρχόμενα	ἄμφω, ὁ μὲν Λίβανος τῆς
[16, 13]	ὕδατος ῥύσιν, ὑπολαμβάνουσιν εἰς ἀγγεῖα	παρεσκευασμένα	ὅσον ἂν δέῃ, καὶ πορθμεύουσιν
[16, 34]	ὡς ἕκαστα ἐστὶν ὑπὸ φύλων	οἰκούμενα	μικτῶν ἔκ τε Αἰγυπτίων ἐθνῶν
[16, 7]	ἡ Ἡράκλεια τῇ Ἀντιοχείᾳ, πολίχνια	τυραννούμενά	ποτε ὑπὸ Διονυσίου τοῦ Ἡρακλέωνος.
[16, 41]	πλὴν τοῦ Βαβυλωνίου καὶ τοῦ	ἐπέκεινα	πρὸς τὴν ἕω· μεγάλη οὖν
[16, 18]	ὁ Μασσύας ἔχων τινὰ καὶ	ὀρεινά,	ἐν οἷς ἡ Χαλκὶς ὥσπερ
[16, 18]	πρὸς Λιβάνῳ. τὰ μὲν οὖν	ὀρεινὰ	ἔχουσι πάντα Ἰτουραῖοί τε καὶ
[16, 3]	Κλεοπάτραν Τιγράνης ἀνεῖλε, καθείρξας χρόνον	τινὰ	ἡνίκα τῆς Συρίας ἐξέπεσεν. ~Ἡ
[16, 25]	Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ τῶν ὑαλουργῶν εἶναί	τινα	καὶ κατ´ Αἴγυπτον ὑαλῖτιν γῆν,
[16, 18]	Μάκραν ἐστὶν ὁ Μασσύας ἔχων	τινὰ	καὶ ὀρεινά, ἐν οἷς ἡ
[16, 37]	καὶ αἱ ἐκτομαὶ καὶ εἴ	τινα	τοιαῦτα ἐνομίσθη, ἐκ δὲ τῶν
[16, 46]	νεκρῶν. ~Πομπήιος μὲν οὖν περικόψας	τινὰ	τῶν ἐξιδιασθέντων ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων
[16, 38]	καὶ Λυκοῦργος ὁ ζηλωτὴς αὐτοῦ·	πυκνὰ	γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀποδημῶν ἐπυνθάνετο
[16, 26]	οἱ Πτολεμαεῖς μάχην συνάψαντες πρὸς	Σαρπηδόνα	τὸν στρατηγὸν ἐλείφθησαν ἐν τῷ
[16, 35]	φύσιν. τούτου δὴ τίς ἂν	εἰκόνα	πλάττειν θαρρήσειε νοῦν ἔχων ὁμοίαν
[16, 16]	διαρρεῖται δὲ ποταμοῖς ἄρδουσι χώραν	εὐδαίμονα	καὶ πάμφορον, μεγίστῳ δὲ τῷ
[16, 10]	ὁ Ὀρόντης ῥεῖ· καὶ περιπόλια	συχνὰ	ἐν ταύτῃ. ἐνταῦθα δὲ καὶ
[16, 8]	τὸν Παρθυαίων στρατηγὸν ἔσχε τὸν	ἀγῶνα.	πρὸς θαλάττῃ δὲ τούτων ἐστὶν
[16, 25]	φασι μὴ χεῖσθαι, κομισθεῖσαν εἰς	Σιδῶνα	δὲ τὴν χωνείαν δέχεσθαι· τινὲς
[16, 22]	καὶ Λεόντων πόλις. μετὰ δὲ	Σιδῶνα	μεγίστη τῶν Φοινίκων καὶ ἀρχαιοτάτη
[16, 22]	οἱ μὲν οὖν ποιηταὶ τὴν	Σιδῶνα	τεθρυλήκασι μᾶλλον (Ὅμηρος δὲ οὐδὲ
[16, 16]	ὁ δ´ Ἀντιλίβανος τῆς κατὰ	Σιδῶνα·	τελευτῶσι δ´ ἐγγύς πως τῶν
[16, 29]	δὲ Ἰαμνείας εἰς Ἀζωτὸν καὶ	Ἀσκάλωνά	εἰσιν ὅσον διακόσιοι στάδιοι. κρομμυών
[16, 16]	εἰς ἄλλη ὄρη γεώλοφα καὶ	καλλίκαρπα.	ἀπολείπουσι δὲ μεταξὺ πεδίον κοῖλον
[16, 44]	θρυλουμένοις ὑπὸ τῶν ἐγχωρίων, ὡς	ἄρα	ᾠκοῦντό ποτε τρισκαίδεκα πόλεις ἐνταῦθα,
[16, 38]	ἢ γὰρ παρὰ θεῶν ἢ	παρὰ	ἀνθρώπων· καὶ οἵ γε ἀρχαῖοι
[16, 39]	γὰρ ὅπως ποτὲ ἀληθείας ἔχει,	παρά	γε τοῖς ἀνθρώποις ἐπεπίστευτο καὶ
[16, 39]	οἱ λεγόμενοι λεκανομάντεις καὶ ὑδρομάντεις,	παρὰ	δὲ τοῖς Ἀσσυρίοις οἱ Χαλδαῖοι,
[16, 39]	ὁ τῷ Βυρεβίστᾳ θεσπίζων Δεκαίνεος·	παρὰ	δὲ τοῖς Βοσπορηνοῖς Ἀχαΐκαρος, παρὰ
[16, 39]	παρὰ δὲ τοῖς Βοσπορηνοῖς Ἀχαΐκαρος,	παρὰ	δὲ τοῖς Ἰνδοῖς οἱ γυμνοσοφισταί,
[16, 39]	δὲ τοῖς Ἰνδοῖς οἱ γυμνοσοφισταί,	παρὰ	δὲ τοῖς Πέρσαις οἱ μάγοι
[16, 39]	δὲ τοῖς Ἀσσυρίοις οἱ Χαλδαῖοι,	παρὰ	δὲ τοῖς Ῥωμαίοις οἱ Τυρρηνικοὶ
[16, 38]	δὲ πρόσταγμα διττόν, ἢ γὰρ	παρὰ	θεῶν ἢ παρὰ ἀνθρώπων· καὶ
[16, 38]	γάρ, ὡς ἔοικεν, ἀποδημῶν ἐπυνθάνετο	παρὰ	τῆς Πυθίας ἃ προσῆκεν παραγγέλλειν
[16, 46]	ὁ μὲν ἐν φυγῇ διετέλει	παρὰ	τοῖς Ἀλλόβριξι Γαλάταις λαβὼν οἴκησιν,
[16, 39]	καὶ ὁ Μουσαῖος καὶ ὁ	παρὰ	τοῖς Γέταις θεός, τὸ μὲν
[16, 38]	δῶμα Φοίβου. καὶ ὁ Μίνως	παρὰ	τοῖς Κρησὶν „ἐννέωρος βασίλευε Διὸς
[16, 35]	εὐονείρους· καὶ προσδοκᾶν δεῖν ἀγαθὸν	παρὰ	τοῦ θεοῦ καὶ δῶρον ἀεί
[16, 38]	καὶ οἵ γε ἀρχαῖοι τὸ	παρὰ	τῶν θεῶν ἐπρέσβευον μᾶλλον καὶ
[16, 39]	καὶ βασιλείας ἀξιοῦσθαι, ὡς τὰ	παρὰ	τῶν θεῶν ἡμῖν ἐκφέροντες παραγγέλματα
[16, 25]	ἤκουσα δ´ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ	παρὰ	τῶν ὑαλουργῶν εἶναί τινα καὶ
[16, 24]	πεπιστεύκασιν, ἀστρονομίαν δὲ καὶ ἀριθμητικὴν	παρὰ	Φοινίκων· νυνὶ δὲ πάσης καὶ
[16, 2]	Φοίνικας διελόντες τούτοις ἀναμεμῖχθαί φασι	τέτταρα	ἔθνη, Ἰουδαίους Ἰδουμαίους Γαζαίους Ἀζωτίους,
[16, 43]	καὶ οὖρα καὶ ἄλλα δυσώδη	ὑγρά,	ἃ περικαταχέαντας καὶ ἐκπιάσαντας πήττειν
[16, 45]	ἰχθύων ἀστείας παρέχει, φύει δὲ	δένδρα	καρποφόρα μηλέαις ἐμφερῆ· χρῶνται δ´
[16, 3]	ἐπαρχία γέγονε· χώρα δὲ περίκειται	σφόδρα	εὐδαίμων, ὀλίγη {δέ} ἐνταῦθα δὲ
[16, 16]	πολλὴν γὰρ ἐπάρδει καὶ βαθεῖαν	σφόδρα·	τὸν δὲ Λύκον καὶ τὸν
[16, 12]	τῆς Ἀράδου λιμένιον ἔχον· εἶτ´	Ἔνυδρα	καὶ Μάραθος πόλις Φοινίκων ἀρχαία
[16, 18]	Βύβλος, τὸ τοῦ Κινύρου βασίλειον,	ἱερά	ἐστι τοῦ Ἀδώνιδος, ἣν τυραννουμένην
[16, 36]	δ´ ἀντὶ τῶν ὅπλων τὰ	ἱερὰ	προὐβάλλετο καὶ τὸ θεῖον, ἵδρυσιν
[16, 46]	ἀδελφὴν Σαλώμην καὶ τὴν ταύτης	θυγατέρα	Βερενίκην· οὐ μέντοι εὐτύχησαν οἱ
[16, 30]	ὃν ἐκ Πηλουσίου ἡ ὑπέρθεσις	ἐπιτομωτέρα·	δι´ ἐρήμων δὲ καὶ ἀμμωδῶν
[16, 23]	Τυρία καλλίστη πορφύρα· καὶ ἡ	θήρα	πλησίον καὶ τἆλλα εὔπορα τὰ
[16, 33]	καὶ τὰ πρὸς τῷ Πηλουσίῳ	βάραθρα	ἃ ποιεῖ παρεκχεόμενος ὁ Νεῖλος,
[16, 34]	δ´ Ἰουδαίας τὰ μὲν ἑσπέρια	ἄκρα	τὰ πρὸς τῷ Κασίῳ κατέχουσιν
[16, 17]	τῆς θαλάττης Μάκρας καλεῖται καὶ	Μάκρα	πεδίον· ἐν τούτῳ δὲ Ποσειδώνιος
[16, 23]	βασιλέων δ´ ἐκρίθησαν αὐτόνομοι μόνον	μικρὰ	ἀναλώσαντες, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν
[16, 3]	καθ´ ἕκαστα δὲ ἡ Κομμαγηνὴ	μικρά	τίς ἐστιν· ἔχει δ´ ἐρυμνὴν
[16, 23]	ἡ θήρα πλησίον καὶ τἆλλα	εὔπορα	τὰ πρὸς βαφὴν ἐπιτήδεια· καὶ
[16, 45]	ἀστείας παρέχει, φύει δὲ δένδρα	καρποφόρα	μηλέαις ἐμφερῆ· χρῶνται δ´ Αἰγύπτιοι
[16, 32]	μὲν οὖν ἡ ἀπὸ Γάζης	λυπρὰ	πᾶσα {καὶ} ἀμμώδης· ἔτι δὲ
[16, 33]	Πηλούσιον ὁδός, ἐν ᾗ τὰ	Γέρρα	καὶ ὁ Χαβρίου λεγόμενος χάραξ
[16, 13]	γῆς σταδίους εἴκοσιν. ἔστι δὲ	πέτρα	περίκλυστος ὅσον ἑπτὰ τὸν κύκλον
[16, 12]	χώραν Ἀράδιοι κατεκληρούχησαν καὶ τὰ	Σίμυρα	τὸ ἐφεξῆς χωρίον· τούτοις δ´
[16, 43]	ὁ Ποσειδώνιος τοὺς ἀνθρώπους καὶ	οὖρα	καὶ ἄλλα δυσώδη ὑγρά, ἃ
[16, 31]	καὶ Ἀντιόχῳ τῷ Μεγάλῳ. εἶτα	Ῥινοκόρουρα,	ἀπὸ τῶν εἰσῳκισμένων ἐκεῖ τὸ
[16, 23]	ἐξήτασται πασῶν ἡ Τυρία καλλίστη	πορφύρα·	καὶ ἡ θήρα πλησίον καὶ
[16, 3]	ὑπῆρχε, νῦν δ´ ἐπαρχία γέγονε·	χώρα	δὲ περίκειται σφόδρα εὐδαίμων, ὀλίγη
[16, 20]	αὐλὼν βασιλικὸς καὶ ἡ Δαμασκηνὴ	χώρα	διαφερόντως ἐπαινουμένη· ἔστι δὲ καὶ
[16, 10]	γὰρ τὴν στρατιὰν ἀπέτρεφεν ἡ	χώρα	καὶ συμμάχων εὐπόρει τῶν πλησίον
[16, 21]	Αἴγυπτον καὶ τὴν Ἀραβίαν ἀνίσχουσα	χώρα	κοίλη Συρία καλεῖται, ἰδίως δ´
[16, 29]	κρομμυών τ´ ἀγαθός ἐστιν ἡ	χώρα	τῶν Ἀσκαλωνιτῶν, πόλισμα δὲ μικρόν.
[16, 11]	ἀπὸ τοῦ Μασσύου καθήκουσα καὶ	πᾶσα	ἡ πρὸς νότον τοῖς Ἀπαμεῦσιν,
[16, 32]	οὖν ἡ ἀπὸ Γάζης λυπρὰ	πᾶσα	{καὶ} ἀμμώδης· ἔτι δὲ μᾶλλον
[16, 21]	τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ τρεφομένων.	~Ἅπασα	μὲν οὖν ἡ ὑπὲρ τῆς
[16, 23]	δὲ καὶ ὑπ´ Ἀλεξάνδρου πολιορκίᾳ	ληφθεῖσα·	ἀλλὰ τῶν τοιούτων συμφορῶν κατέστη
[16, 42]	τομῆς καὶ κοπῆς δεῖσθαι· εἶτ´	ἐπιπολάζουσα	διὰ τὴν φύσιν τοῦ ὕδατος,
[16, 10]	κειμένη τῆς πρὸς Ἀπαμείᾳ, καὶ	Ἀρέθουσα	ἡ Σαμψικεράμου καὶ Ἰαμβλίχου τοῦ
[16, 25]	δὲ πᾶσαν πανταχοῦ χεῖσθαί φασιν.	ἤκουσα	δ´ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ παρὰ
[16, 11]	ἡ Χαλκιδικὴ ἀπὸ τοῦ Μασσύου	καθήκουσα	καὶ πᾶσα ἡ πρὸς νότον
[16, 42]	ἀναφυσωμένη καὶ διαχεομένη, πάλιν δὲ	μεταβάλλουσα	εἰς πάγον ἰσχυρὸν ὑπὸ τοῦ
[16, 42]	πλέον τῶν διακοσίων σταδίων μῆκος	ἐπιλαμβάνουσα,	ἀγχιβαθής, βαρύτατον ἔχουσα ὕδωρ, ὥστε
[16, 30]	κατεσπασμένη δ´ ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ	μένουσα	ἔρημος. ἐντεῦθεν δ´ ὑπέρβασις λέγεται
[16, 8]	τούτοις ἡ Κυρρηστικὴ μέχρι δεῦρο	παρατείνουσα.	ἐνταῦθα δ´ ἐστὶ πόλις Γίνδαρος,
[16, 34]	οὕτω δ´ ὄντων μιγάδων ἡ	κρατοῦσα	μάλιστα φήμη τῶν περὶ τὸ
[16, 9]	τῆς πόλεως ὄρος πᾶν κατάμπελον	ἔχουσα	μέχρι σχεδόν τι τῶν κορυφῶν·
[16, 9]	καὶ εὐλίμενος πόλις χώραν τε	ἔχουσα	πολύοινον πρὸς τῇ ἄλλῃ εὐκαρπίᾳ.
[16, 32]	μᾶλλον τοιαύτη ἡ ἐφεξῆς ὑπερκειμένη,	ἔχουσα	τὴν Σιρβωνίδα λίμνην παράλληλόν πως
[16, 42]	σταδίων μῆκος ἐπιλαμβάνουσα, ἀγχιβαθής, βαρύτατον	ἔχουσα	ὕδωρ, ὥστε μὴ δεῖν κολύμβου,
[16, 13]	αὐτῆς μάλιστα καὶ τῆς Μαράθου,	διέχουσα	τῆς γῆς σταδίους εἴκοσιν. ἔστι
[16, 21]	τὴν Αἴγυπτον καὶ τὴν Ἀραβίαν	ἀνίσχουσα	χώρα κοίλη Συρία καλεῖται, ἰδίως
[16, 4]	καὶ αὕτη τετράπολις, ἐκ τεττάρων	συνεστῶσα	μερῶν· τετείχισται δὲ καὶ κοινῷ
[16, 37]	δὲ συμπράττοντες τοῖς ἄρχουσι καθήρπαζον	τὰ	ἀλλότρια καὶ τῆς Συρίας κατεστρέφοντο
[16, 20]	λεγόμενοι λόφοι τραχῶνες· ἔπειτα πρὸς	τὰ	Ἀράβων μέρη καὶ τῶν Ἰτουραίων
[16, 24]	Βόηθός τε, ᾧ συνεφιλοσοφήσαμεν ἡμεῖς	τὰ	Ἀριστοτέλεια, καὶ Διόδοτος ἀδελφὸς αὐτοῦ·
[16, 12]	Ποσείδιον καὶ τὸ Ἡράκλειον καὶ	τὰ	Γάβαλα· εἶτ´ ἤδη ἡ τῶν
[16, 40]	εἰς δύναμιν τὰ λῃστήρια καὶ	τὰ	γαζοφυλάκια τῶν τυράννων. ἦν δὲ
[16, 33]	ἐπὶ Πηλούσιον ὁδός, ἐν ᾗ	τὰ	Γέρρα καὶ ὁ Χαβρίου λεγόμενος
[16, 45]	Γαδαρίδι ὕδωρ μοχθηρὸν λιμναῖον, οὗ	τὰ	γευσάμενα κτήνη τρίχας καὶ ὁπλὰς
[16, 28]	καταβάντες μέχρι θαλάττης οἱ Ἰουδαῖοι·	τὰ	δ´ ἐπίνεια τῶν λῃστῶν λῃστήρια
[16, 14]	ἔπειτα τὰ μὲν οἱ Πέρσαι	τὰ	δ´ οἱ Μακεδόνες τὰ δὲ
[16, 38]	καὶ παρακομίζων εἰς τοὺς ἀνθρώπους.	τὰ	δ´ ὅμοια ἐποίει καὶ Λυκοῦργος
[16, 14]	Πέρσαι τὰ δ´ οἱ Μακεδόνες	τὰ	δὲ νῦν Ῥωμαῖοι μετέθηκαν εἰς
[16, 43]	πνευμάτων πολλῶν. τοιαῦτα δὲ καὶ	τὰ	ἐν Ἀπολλωνίᾳ τῇ Ἠπειρώτιδι. ~Τοῦ
[16, 19]	γῆν εἰσι. ταῦτα μὲν οὖν	τὰ	ἐπὶ θαλάττῃ. ~Ὑπὲρ δὲ τοῦ
[16, 18]	δὲ Βότρυν καὶ Γίγαρτον καὶ	τὰ	ἐπὶ τῆς θαλάττης σπήλαια καὶ
[16, 40]	Πομπήιος καὶ κατέλυσεν αὐτοὺς καὶ	τὰ	ἐρύματα αὐτῶν κατέσπασε καὶ αὐτὰ
[16, 36]	ἅμα δ´ ἀντὶ τῶν ὅπλων	τὰ	ἱερὰ προὐβάλλετο καὶ τὸ θεῖον,
[16, 40]	κατέσπασε καὶ αὐτὰ ἐν πρώτοις	τὰ	Ἱεροσόλυμα βίᾳ καταλαβών· ἦν γὰρ
[16, 28]	ὥστ´ ἀφορᾶσθαί φασιν ἀπ´ αὐτοῦ	τὰ	Ἱεροσόλυμα τὴν τῶν Ἰουδαίων μητρόπολιν·
[16, 35]	χώρας, ἀπῆρεν ἐκεῖσε ἐνθένδε δυσχεράνας	τὰ	καθεστῶτα, καὶ συνεξῆραν αὐτῷ πολλοὶ
[16, 40]	πάντα καὶ ἀνεῖλεν εἰς δύναμιν	τὰ	λῃστήρια καὶ τὰ γαζοφυλάκια τῶν
[16, 37]	ἐνομίσθη, ἐκ δὲ τῶν τυραννίδων	τὰ	λῃστήρια. οἱ μὲν γὰρ ἀφιστάμενοι
[16, 14]	οἱ τυχόντες ἦσαν ἀλλ´ οἱ	τὰ	μέγιστα πεπιστευμένοι καὶ περὶ τῶν
[16, 33]	τῶν πρὸς Κελένδεριν ἐπὶ μὲν	τὰ	μεθόρια τῆς Κιλικίας καὶ Συρίας
[16, 22]	τὴν Φοινίκην μέτιμεν. ταύτης δὲ	τὰ	μὲν ἀπὸ Ὀρθωσίας μέχρι Βηρυτοῦ
[16, 34]	ἑκατὸν τριάκοντα. ~Τῆς δ´ Ἰουδαίας	τὰ	μὲν ἑσπέρια ἄκρα τὰ πρὸς
[16, 14]	ἑκάστη πόλεων τῶν Φοινικίδων· ἔπειτα	τὰ	μὲν οἱ Πέρσαι τὰ δ´
[16, 18]	αὐτοῦ Λαοδίκεια ἡ πρὸς Λιβάνῳ.	τὰ	μὲν οὖν ὀρεινὰ ἔχουσι πάντα
[16, 24]	πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος.	τὰ	μὲν οὖν παλαιὰ ἐάσθω· καθ´
[16, 39]	ὥστε καὶ βασιλείας ἀξιοῦσθαι, ὡς	τὰ	παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ἐκφέροντες
[16, 14]	ὁρῶντές τε τοὺς γειτονεύοντας Κίλικας	τὰ	πειρατήρια συνισταμένους οὐδ´ ἅπαξ ἐκοινώνουν
[16, 7]	Τυφών. μυθεύουσι δ´ ἐνταῦθά που	τὰ	περὶ τὴν κεραύνωσιν τοῦ Τυφῶνος
[16, 40]	καὶ Μαχαιροῦς καὶ Λυσιὰς καὶ	τὰ	περὶ τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ ἡ
[16, 20]	καὶ ἐπιφανεστάτη τῶν ταύτῃ κατὰ	τὰ	Περσικά· ὑπέρκεινται δ´ αὐτῆς δύο
[16, 16]	~Δύο δὲ ταῦτ´ ἐστὶν ὄρη	τὰ	ποιοῦντα τὴν κοίλην καλουμένην Συρίαν
[16, 34]	ἐν ὄψει· ταῦτα μὲν προσάρκτια·	τὰ	πολλὰ δ´ ὡς ἕκαστα ἐστὶν
[16, 34]	πρὸς θαλάττῃ δὲ ἡ Σιρβωνὶς	τὰ	πολλὰ κατέχει καὶ ἡ συνεχὴς
[16, 23]	θήρα πλησίον καὶ τἆλλα εὔπορα	τὰ	πρὸς βαφὴν ἐπιτήδεια· καὶ δυσδιάγωγον
[16, 34]	Ἰουδαίας τὰ μὲν ἑσπέρια ἄκρα	τὰ	πρὸς τῷ Κασίῳ κατέχουσιν Ἰδουμαῖοί
[16, 33]	ὁ Χαβρίου λεγόμενος χάραξ καὶ	τὰ	πρὸς τῷ Πηλουσίῳ βάραθρα ἃ
[16, 38]	τοῦ Διὸς καὶ παρ´ ἐκείνου	τὰ	προστάγματα λαμβάνων καὶ παρακομίζων εἰς
[16, 36]	κύκλῳ διὰ τὴν ὁμιλίαν καὶ	τὰ	προτεινόμενα. ~Οἱ δὲ διαδεξάμενοι χρόνους
[16, 12]	δὲ χώραν Ἀράδιοι κατεκληρούχησαν καὶ	τὰ	Σίμυρα τὸ ἐφεξῆς χωρίον· τούτοις
[16, 42]	χρυσοῦ· ἀπὸ δὲ τοῦ κατιοῦσθαι	τὰ	σκεύη γνωρίζουσιν οἱ περιοικοῦντες ἀρχομένην
[16, 26]	ἄμπωτις πάλιν ἀνεκάλυψε καὶ ἔδειξε	τὰ	σώματα τῶν κειμένων ἀναμὶξ ἐν
[16, 40]	τυράννων. ἦν δὲ δύο μὲν	τὰ	ταῖς εἰσβολαῖς ἐπικείμενα τοῦ Ἱερικοῦντος
[16, 40]	διαβάθρας· κατασπάσαι δ´ οὖν ἐκέλευσε	τὰ	τείχη πάντα καὶ ἀνεῖλεν εἰς
[16, 20]	καὶ τῶν Ἰτουραίων ἀναμὶξ ὄρη	δύσβατα,	ἐν οἷς καὶ σπήλαια βαθύστομα,
[16, 46]	τῶν ἐξιδιασθέντων ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων	κατὰ	βίαν ἀπέδειξεν Ὑρκανῷ τὴν ἱερωσύνην·
[16, 42]	ἐστὶν ἀσφάλτου· αὕτη δὲ ἀναφυσᾶται	κατὰ	καιροὺς ἀτάκτους ἐκ μέσου τοῦ
[16, 43]	τοῦ πυρὸς καὶ τῆς ἀσφάλτου	κατὰ	μέσον ἐστὶ καὶ τὸ πλῆθος·
[16, 7]	οὖν θάλαττα ὑπόκειται τῇ Ἀντιοχείᾳ	κατὰ	Σελεύκειαν, πρὸς ᾗ καὶ τὰς
[16, 7]	πρὸς τὴν θάλατταν καταφέρεται τὴν	κατὰ	Σελεύκειαν· τὸ δ´ ὄνομα τοῦ
[16, 16]	πρόσωπον, ὁ δ´ Ἀντιλίβανος τῆς	κατὰ	Σιδῶνα· τελευτῶσι δ´ ἐγγύς πως
[16, 34]	Ναβαταῖοι δ´ εἰσὶν οἱ Ἰδουμαῖοι,	κατὰ	στάσιν δ´ ἐκπεσόντες ἐκεῖθεν προσεχώρησαν
[16, 20]	τι καὶ ἐπιφανεστάτη τῶν ταύτῃ	κατὰ	τὰ Περσικά· ὑπέρκεινται δ´ αὐτῆς
[16, 24]	Νεῖλος ἀπεργάζεται συγχέων τοὺς ὅρους	κατὰ	τὰς ἀναβάσεις. τοῦτο μὲν οὖν
[16, 4]	καλεῖται δὲ τετράπολις καὶ ἔστι	κατὰ	τὰς ἐξεχούσας ἐν αὐτῇ πόλεις,
[16, 22]	{πόλις} Τύρος ἐστίν, ἐνάμιλλος αὐτῇ	κατά	τε μέγεθος καὶ κατὰ τὴν
[16, 22]	αὐτῇ κατά τε μέγεθος καὶ	κατὰ	τὴν ἐπιφάνειαν καὶ τὴν ἀρχαιότητα
[16, 30]	δ´ εἰς τὸ πρὸς Αἰγύπτῳ	κατὰ	τὴν Ἡρώων πόλιν, εἰς ὃν
[16, 5]	Τύρῳ πρῶτον ἀφανοῦς γενηθείσης, πλανᾶσθαι	κατὰ	τὴν Κιλικίαν· ἐνταῦθα δὲ τῶν
[16, 8]	Πάγραι τῆς Ἀντιοχίδος, χωρίον ἐρυμνὸν	κατὰ	τὴν ὑπέρθεσιν τοῦ Ἀμανοῦ τὴν
[16, 16]	μὲν Λίβανος τῆς κατὰ Τρίπολιν,	κατὰ	τὸ τοῦ Θεοῦ μάλιστα πρόσωπον,
[16, 26]	παράδοξον πάθος τῶν πάνυ σπανίων	κατὰ	τὸν αἰγιαλὸν τοῦτον τὸν μεταξὺ
[16, 26]	καθάπερ τοῦτο καὶ ἐπὶ τῶν	κατὰ	τὸν Νεῖλον ἀναβάσεων λέγεται διαφόρων
[16, 3]	ἐστι τὸ ζεῦγμα τοῦ Εὐφράτου·	κατὰ	τοῦτο δὲ Σελεύκεια ἵδρυται φρούριον
[16, 16]	ἄμφω, ὁ μὲν Λίβανος τῆς	κατὰ	Τρίπολιν, κατὰ τὸ τοῦ Θεοῦ
[16, 19]	νῦν ὑπὸ Ῥωμαίων, δεξαμένη δύο	τάγματα	ἃ ἵδρυσεν Ἀγρίππας ἐνταῦθα προσθεὶς
[16, 38]	Διὸς καὶ παρ´ ἐκείνου τὰ	προστάγματα	λαμβάνων καὶ παρακομίζων εἰς τοὺς
[16, 14]	δὲ ἐκ τούτου μεγάλα αὐτοῖς	πλεονεκτήματα·	οἱ γὰρ καταφεύγοντες ἐπ´ αὐτοὺς
[16, 39]	παρὰ τῶν θεῶν ἡμῖν ἐκφέροντες	παραγγέλματα	καὶ ἐπανορθώματα καὶ ζῶντες καὶ
[16, 27]	Κάρμηλος τὸ ὄρος καὶ πολιχνίων	ὀνόματα,	πλέον δ´ οὐδέν, Συκαμίνων πόλις,
[16, 4]	τὴν ὁμόνοιαν, Σελεύκου τοῦ Νικάτορος	κτίσματα·	ἡ μὲν οὖν μεγίστη τοῦ
[16, 40]	καὶ κατέλυσεν αὐτοὺς καὶ τὰ	ἐρύματα	αὐτῶν κατέσπασε καὶ αὐτὰ ἐν
[16, 39]	θεῶν ἡμῖν ἐκφέροντες παραγγέλματα καὶ	ἐπανορθώματα	καὶ ζῶντες καὶ ἀποθανόντες· τοιοῦτος
[16, 26]	πάλιν ἀνεκάλυψε καὶ ἔδειξε τὰ	σώματα	τῶν κειμένων ἀναμὶξ ἐν νεκροῖς
[16, 45]	κτήνη τρίχας καὶ ὁπλὰς καὶ	κέρατα	ἀποβάλλει. ἐν δὲ ταῖς καλουμέναις
[16, 3]	ἐστιν· ἔχει δ´ ἐρυμνὴν πόλιν	Σαμόσατα	ἐν ᾗ τὸ βασίλειον ὑπῆρχε,
[16, 22]	Ὀρθωσίας μέχρι Βηρυτοῦ λόγου τετύχηκε.	μετὰ	δὲ Βηρυτὸν ἔστι Σιδὼν ὅσον
[16, 31]	τῶν ἑρπετῶν ἐν αὐταῖς πλῆθος.	~Μετὰ	δὲ Γάζαν Ῥαφία, ἐν ᾗ
[16, 15]	ἐκοινώνουν αὐτοῖς τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως.	~Μετὰ	δὲ Ὀρθωσίαν ἐστὶ καὶ τὸν
[16, 22]	Ἀσκληπιοῦ ἄλσος καὶ Λεόντων πόλις.	μετὰ	δὲ Σιδῶνα μεγίστη τῶν Φοινίκων
[16, 27]	ἄδηλον δὲ τὴν τάξιν ἐχουσῶν.	~Μετὰ	δὲ τὴν Ἄκην Στράτωνος πύργος
[16, 24]	εἶτα πρὸς Τύρῳ ποταμὸς ἐξίησι·	μετὰ	δὲ τὴν Τύρον ἡ Παλαίτυρος
[16, 18]	φολίδος λεπίδα ἑκάστην ὑπεραίρουσαν θυρεοῦ.	~Μετὰ	δὲ τὸν Μάκραν ἐστὶν ὁ
[16, 35]	σημεῖον τοὺς σωφρόνως ζῶντας καὶ	μετὰ	δικαιοσύνης, τοὺς δ´ ἄλλους μὴ
[16, 10]	πολὺν χρόνον, Βάσσος τε Καικίλιος	μετὰ	δυεῖν ταγμάτων ἀποστήσας τὴν Ἀπάμειαν
[16, 42]	ἀτάκτους ἐκ μέσου τοῦ βάθους	μετὰ	πομφολύγων ὡς ἂν ζέοντος ὕδατος·
[16, 19]	μικρὸν ἄπωθεν τῆς θαλάττης. ~Εἶτα	μετὰ	ταύτην Ἄδωνις ποταμὸς καὶ ὄρος
[16, 8]	τὸ Ἀντικάσιον· ἔτι δὲ πρότερον	μετὰ	τὴν Σελεύκειαν αἱ ἐκβολαὶ τοῦ
[16, 14]	τάξιν. οἱ δ´ οὖν Ἀράδιοι	μετὰ	τῶν ἄλλων Φοινίκων ὑπήκουον τῶν
[16, 22]	κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν καὶ τὴν	ἀρχαιότητα	ἐκ πολλῶν μύθων παραδεδομένην. οἱ
[16, 27]	Κροκοδείλων πόλις καὶ ἄλλα τοιαῦτα·	εἶτα	δρυμὸς μέγας τις. ~Εἶτα Ἰόπη,
[16, 8]	τῆς Ἀθηνᾶς ἱεροῦ τῆς Κυρρηστίδος.	~Εἶτα	ἡ Κυρρηστικὴ μέχρι τῆς Ἀντιοχίδος·
[16, 28]	τοιαῦτα· εἶτα δρυμὸς μέγας τις.	~Εἶτα	Ἰόπη, καθ´ ἣν ἡ ἀπὸ
[16, 9]	δὲ Ποσείδιον πολίχνη καὶ Ἡράκλεια.	~Εἶτα	Λαοδίκεια, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ κάλλιστα
[16, 19]	τινὸς μικρὸν ἄπωθεν τῆς θαλάττης.	~Εἶτα	μετὰ ταύτην Ἄδωνις ποταμὸς καὶ
[16, 24]	μεταξὺ πολίχνιον Ὀρνίθων πόλις λεγομένη·	εἶτα	πρὸς Τύρῳ ποταμὸς ἐξίησι· μετὰ
[16, 31]	τετάρτῳ καὶ Ἀντιόχῳ τῷ Μεγάλῳ.	εἶτα	Ῥινοκόρουρα, ἀπὸ τῶν εἰσῳκισμένων ἐκεῖ
[16, 32]	πεντήκοντα· τὸ δ´ ἔκρηγμα συγκέχωσται.	εἶτα	συνεχὴς ἄλλη τοιαύτη ἡ ἐπὶ
[16, 43]	καὶ ἐκπιάσαντας πήττειν τὴν ἄσφαλτον,	εἶτα	τέμνειν· εἰ μή τίς ἐστιν
[16, 8]	τὸ νυμφαῖον, σπήλαιόν τι ἱερόν·	εἶτα	τὸ Κάσιον· ἐφεξῆς δὲ Ποσείδιον
[16, 8]	Σελεύκειαν αἱ ἐκβολαὶ τοῦ Ὀρόντου·	εἶτα	τὸ νυμφαῖον, σπήλαιόν τι ἱερόν·
[16, 20]	αὐτῆς δύο λεγόμενοι λόφοι τραχῶνες·	ἔπειτα	πρὸς τὰ Ἀράβων μέρη καὶ
[16, 14]	τῶν Συριακῶν βασιλέων ἅτε φίλων·	ἔπειτα	στασιασάντων ἀδελφῶν δυεῖν τοῦ τε
[16, 14]	ἄλλων ἑκάστη πόλεων τῶν Φοινικίδων·	ἔπειτα	τὰ μὲν οἱ Πέρσαι τὰ
[16, 2]	τὴν Σελευκίδα καλουμένην τῆς Συρίας,	ἔπειτα	τὴν κοίλην Συρίαν, τελευταίαν δ´
[16, 37]	ἱερωσύνην τὸ μὲν πρῶτον δεισιδαιμόνων,	ἔπειτα	τυραννικῶν ἀνθρώπων, ἐκ μὲν τῆς
[16, 42]	κολύμβου δεῖσθαι, μηδὲ βαπτίζεσθαι τὸν	ἐμβάντα	ἀλλ´ ἐξαίρεσθαι· προσπλεύσαντες δὲ ταῖς
[16, 42]	μὴ δεῖν κολύμβου, ἀλλὰ τὸν	ἐμβάντα	καὶ μέχρι ὀμφαλοῦ εὐθὺς ἐξαίρεσθαι·
[16, 18]	τὰ μὲν οὖν ὀρεινὰ ἔχουσι	πάντα	Ἰτουραῖοί τε καὶ Ἄραβες, κακοῦργοι
[16, 40]	δ´ οὖν ἐκέλευσε τὰ τείχη	πάντα	καὶ ἀνεῖλεν εἰς δύναμιν τὰ
[16, 38]	χρώμενος, εἰς δὲ Δελφούς „τὸν	ἐκτεθέντα	παῖδα μαστεύων μαθεῖν, εἰ μηκέτ´
[16, 5]	φασὶ δ´ αὐτὸν ὑπ´ Ἀργείων	πεμφθέντα	ἐπὶ τὴν Ἰοῦς ζήτησιν, ἐν
[16, 10]	κοίλῳ τετειχισμένος καλῶς, ὃν ποιεῖ	χερρονησίζοντα	ὁ Ὀρόντης καὶ λίμνη περικειμένη
[16, 24]	τὴν Τύρον ἡ Παλαίτυρος ἐν	τριάκοντα	σταδίοις. ~Εἶθ´ ἡ Πτολεμαΐς ἐστι
[16, 33]	εἶτ´ ἐπὶ Ὀρθωσίαν χιλίους ἑκατὸν	τριάκοντα.	~Τῆς δ´ Ἰουδαίας τὰ μὲν
[16, 6]	γενέσθαι τοῖς Ἀντιοχεῦσιν. ~Ὑπέρκειται δὲ	τετταράκοντα	σταδίοις ἡ Δάφνη, κατοικία μετρία,
[16, 7]	διεχούσῃ τῶν μὲν ἐκβολῶν σταδίους	τετταράκοντα,	τῆς δ´ Ἀντιοχείας ἑκατὸν εἴκοσιν.
[16, 17]	τούτῳ δὲ Ποσειδώνιος ἱστορεῖ τὸν	δράκοντα	πεπτωκότα ὁραθῆναι νεκρόν, μῆκος σχεδόν
[16, 7]	τυπτόμενον τοῖς κεραυνοῖς (εἶναι δὲ	δράκοντα)	φεύγειν κατάδυσιν ζητοῦντα· τοῖς μὲν
[16, 40]	τάφρον λατομητὴν ἔχον βάθος μὲν	ἑξήκοντα	ποδῶν, πλάτος δὲ πεντήκοντα καὶ
[16, 44]	τῆς μητροπόλεως Σοδόμων σώζοιτο κύκλος	ἑξήκοντά	που σταδίων· ὑπὸ δὲ σεισμῶν
[16, 30]	δ´ ὑπέρβασις λέγεται χιλίων διακοσίων	ἑξήκοντα	σταδίων εἰς Αἴλανα πόλιν ἐπὶ
[16, 36]	καὶ ἄνυδρον, τὴν δ´ ἐντὸς	ἑξήκοντα	σταδίων καὶ ὑπόπετρον. ἅμα δ´
[16, 6]	ἀστυγείτοσι· κύκλος δὲ τοῦ ἄλσους	ὀγδοήκοντα	στάδιοι. ~Ῥεῖ δὲ τῆς πόλεως
[16, 40]	μὲν ἑξήκοντα ποδῶν, πλάτος δὲ	πεντήκοντα	καὶ διακοσίων· ἐκ δὲ τοῦ
[16, 33]	Ὀρθωσίας εἶναι σταδίους τρισχιλίους ἑξακοσίους	πεντήκοντα	κατακολπίζοντι· ἐκ δὲ Μελαινῶν ἢ
[16, 32]	σταδίων, πλάτος δὲ τὸ μέγιστον	πεντήκοντα·	τὸ δ´ ἔκρηγμα συγκέχωσται. εἶτα
[16, 5]	οὖν υἱὸν τοῦ Τριπτολέμου Γόρδυν	ἔχοντά	τινας τῶν σὺν τῷ πατρὶ
[16, 13]	εὐρύστομος, εἰς πυθμένα συνηγμένος στενὸν	ἔχοντα	τρῆμα μέτριον, τῷ δὲ πυθμένι
[16, 7]	ποιῆσαι τὸ ῥεῖθρον τοῦ ποταμοῦ,	καταδύντα	δ´ εἰς γῆν ἀναρρῆξαι τὴν
[16, 16]	δὲ ταῦτ´ ἐστὶν ὄρη τὰ	ποιοῦντα	τὴν κοίλην καλουμένην Συρίαν ὡς
[16, 34]	τὴν Γαλιλαίαν ἔχοντες καὶ τὸν	Ἱερικοῦντα	καὶ τὴν Φιλαδέλφειαν καὶ Σαμάρειαν,
[16, 7]	(εἶναι δὲ δράκοντα) φεύγειν κατάδυσιν	ζητοῦντα·	τοῖς μὲν οὖν ὁλκοῖς ἐντεμεῖν
[16, 17]	δὲ Ποσειδώνιος ἱστορεῖ τὸν δράκοντα	πεπτωκότα	ὁραθῆναι νεκρόν, μῆκος σχεδόν τι
[16, 30]	δὲ καὶ ἡ πόλις ἐν	ἑπτὰ	σταδίοις, ἔνδοξός ποτε γενομένη, κατεσπασμένη
[16, 13]	ἔστι δὲ πέτρα περίκλυστος ὅσον	ἑπτὰ	τὸν κύκλον σταδίων, πλήρης κατοικίας·
[16, 3]	Φοίνικας. ~Καθόλου μὲν οὕτω, καθ´	ἕκαστα	δὲ ἡ Κομμαγηνὴ μικρά τίς
[16, 34]	προσάρκτια· τὰ πολλὰ δ´ ὡς	ἕκαστα	ἐστὶν ὑπὸ φύλων οἰκούμενα μικτῶν
[16, 39]	καθ´ ἡμᾶς δὲ ὁ τῷ	Βυρεβίστᾳ	θεσπίζων Δεκαίνεος· παρὰ δὲ τοῖς
[16, 14]	τυχόντες ἦσαν ἀλλ´ οἱ τὰ	μέγιστα	πεπιστευμένοι καὶ περὶ τῶν μεγίστων
[16, 14]	ἀπεμνημόνευόν τε τὴν χάριν καὶ	μάλιστα	ἐπανελθόντες εἰς τὴν οἰκείαν· ὥστ´
[16, 13]	μεταξὺ τοῦ τε ἐπινείου αὐτῆς	μάλιστα	καὶ τῆς Μαράθου, διέχουσα τῆς
[16, 16]	Τρίπολιν, κατὰ τὸ τοῦ Θεοῦ	μάλιστα	πρόσωπον, ὁ δ´ Ἀντιλίβανος τῆς
[16, 46]	διήνεγκε τῶν πρὸ αὐτοῦ καὶ	μάλιστα	τῇ πρὸς Ῥωμαίους ὁμιλίᾳ καὶ
[16, 16]	Ἰορδάνην ἀναπλέουσι φορτίοις, Ἀράδιοι δὲ	μάλιστα.	~Τῶν δὲ πεδίων τὸ μὲν
[16, 34]	δ´ ὄντων μιγάδων ἡ κρατοῦσα	μάλιστα	φήμη τῶν περὶ τὸ ἱερὸν
[16, 9]	~Εἶτα Λαοδίκεια, ἐπὶ τῇ θαλάττῃ	κάλλιστα	ἐκτισμένη καὶ εὐλίμενος πόλις χώραν
[16, 7]	ποταμῷ. πρὸς δύσιν μὲν οὖν	θάλαττα	ὑπόκειται τῇ Ἀντιοχείᾳ κατὰ Σελεύκειαν,
[16, 40]	τὰ ἐρύματα αὐτῶν κατέσπασε καὶ	αὐτὰ	ἐν πρώτοις τὰ Ἱεροσόλυμα βίᾳ
[16, 26]	κειμένων ἀναμὶξ ἐν νεκροῖς ἰχθύσι.	τοιαῦτα	δὲ καὶ περὶ τὸ Κάσιον
[16, 43]	ὥσπερ καὶ ἄλλων πνευμάτων πολλῶν.	τοιαῦτα	δὲ καὶ τὰ ἐν Ἀπολλωνίᾳ
[16, 27]	καὶ Κροκοδείλων πόλις καὶ ἄλλα	τοιαῦτα·	εἶτα δρυμὸς μέγας τις. ~Εἶτα
[16, 37]	αἱ ἐκτομαὶ καὶ εἴ τινα	τοιαῦτα	ἐνομίσθη, ἐκ δὲ τῶν τυραννίδων
[16, 18]	Σιννᾶν καὶ Βορραμὰ καὶ ἄλλα	τοιαῦτα	ἔχουσι τείχη, κάτω δὲ Βότρυν
[16, 36]	μὴ προσδοκᾶν. ~Ἐκεῖνος μὲν οὖν	τοιαῦτα	λέγων ἔπεισεν εὐγνώμονας ἄνδρας οὐκ
[16, 39]	ἃ προσῆκεν παραγγέλλειν τοῖς Λακεδαιμονίοις.	~ταῦτα	γὰρ ὅπως ποτὲ ἀληθείας ἔχει,
[16, 19]	περὶ τὴν Ἀπαμέων γῆν εἰσι.	ταῦτα	μὲν οὖν τὰ ἐπὶ θαλάττῃ.
[16, 34]	εἴρηται ὅτι ἐστὶν ἐν ὄψει·	ταῦτα	μὲν προσάρκτια· τὰ πολλὰ δ´
[16, 34]	μέχρι καὶ Ἱεροσολύμων· καὶ γὰρ	ταῦτα	πρὸς θαλάττῃ ἐστίν· ἀπὸ γὰρ
[16, 15]	τοῦ Θεοῦ πρόσωπον, εἰς ὃ	τελευτᾷ	ὁ Λίβανος τὸ ὄρος· μεταξὺ
[16, 35]	ἀπῆρεν ἐκεῖσε ἐνθένδε δυσχεράνας τὰ	καθεστῶτα,	καὶ συνεξῆραν αὐτῷ πολλοὶ τιμῶντες
[16, 16]	ἐκεῖ λεγομένων εἰς ἄλλη ὄρη	γεώλοφα	καὶ καλλίκαρπα. ἀπολείπουσι δὲ μεταξὺ
[16, 26]	τινος γενομένης τοτὲ δ´ οὔ,	τάχα	καὶ περιόδοις τισὶν ἐνδεδεμένων τῶν
[16, 5]	πρόσθεν ἐμνήσθημεν· διόπερ Ἀντιοχεῖς ὡς	ἥρωα	τιμῶσι, καὶ ἄγουσιν ἑορτὴν ἐν