Livre, Chap.
[9, 8]	ἔσχε δέ ποτε καὶ φιλοσόφων	διατριβὰς	τῶν προσαγορευθέντων Μεγαρικῶν, Εὐκλείδην διαδεξαμένων
[9, 8]	ἀπὸ τῆς {κατ{ ὰ τὰς	Παγὰς}	Ἀλκυονίδος προσαγορευομένης. ~Πρόκειται δ´ ἀπὸ
[9, 2]	ἐστι διάστημα καὶ τὸ ἐπὶ	Πηγὰς	ἀπὸ τοῦ {Πει{ ραιῶς} ὅσονπερ
[9, 7]	δὲ τῆς Ἀττικῆς διὰ τοὺς	φυγάδας	φοβηθέντες οἱ Ἡρακλεῖδαι, παροξυνόντων αὐτοὺς
[9, 9]	νῆσος ὑπῆρξε διά τε τοὺς	Αἰακίδας	ἐπάρξαντας αὐτῆς, καὶ μάλιστα δι´
[9, 20]	καὶ προστιθέασιν ὅτι καὶ εἰς	ἀμίδας.	Ῥωμαῖοι δ´ οὖν παραλαβόντες αὐτοὺς
[9, 4]	προσηγορεύκασιν Ἀθηναῖοι. μετὰ δὲ τὰς	Σκειρωνίδας	πέτρας ἄκρα πρόκειται Μινῴα ποιοῦσα
[9, 21]	Αἰξωνέας Ζωστήρ, εἶτ´ ἄλλη μετὰ	Θοραιέας	Ἀστυπάλαια· ὧν τῆς μὲν πρόκειται
[9, 7]	τὰ Μέγαρα καὶ τοὺς ἀνθρώπους	Δωριέας	ἀντὶ Ἰώνων ἐποίησαν· ἠφάνισαν δὲ
[9, 10]	„Αἴας „δ´ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν	νέας,	ἔκ τε Πολίχνης, ἔκ τ´
[9, 21]	δ´ Ἐλαιοῦσσα· καὶ κατὰ τοὺς	Αἰξωνέας	δ´ ἔστιν Ὑδροῦσσα· περὶ δὲ
[9, 21]	μακρὰ ἄκρα, πρώτη μετὰ τοὺς	Αἰξωνέας	Ζωστήρ, εἶτ´ ἄλλη μετὰ Θοραιέας
[9, 10]	νῆσον, τὸ δὲ παλαιὸν πρὸς	Μεγαρέας	ὑπῆρξεν αὐτοῖς ἔρις περὶ αὐτῆς·
[9, 5]	δέχεσθαι δεῖ καὶ τοὺς νῦν	Μεγαρέας,	ὡς καὶ τούτους μετασχόντας τῆς
[9, 10]	δ´ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα	νῆας“	ἑξῆς τοῦτο „στῆσε δ´ ἄγων,
[9, 5]	Ἀττικὴ τὸ παλαιὸν Ἰωνία καὶ	Ἰὰς	ἐκαλεῖτο, καὶ ὁ ποιητὴς ὅταν
[9, 10]	καταλόγῳ μετὰ τὸ ἔπος τοῦτο	„Αἴας	δ´ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα
[9, 10]	οἱ δὲ Μεγαρεῖς ἀντιπαρῳδῆσαι οὕτως	„Αἴας	„δ´ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν νέας,
[9, 10]	γὰρ ναυλοχῶν ἔσχατος φαίνεται ὁ	Αἴας,	οὐ μετ´ Ἀθηναίων ἀλλὰ μετὰ
[9, 9]	Ἀλκυονίδος προσαγορευομένης. ~Πρόκειται δ´ ἀπὸ	Νισαίας	πλέοντι εἰς τὴν Ἀττικὴν πέντε
[9, 7]	συγκατελθόντων αὐτοῖς Δωριέων ἐκπεσεῖν τῆς	οἰκείας	συνέβη πολλοὺς εἰς τὴν Ἀττικήν,
[9, 23]	δὴ καὶ οἱ ἐργαζόμενοι, τῆς	μεταλλείας	ἀσθενῶς ὑπακουούσης, τὴν παλαιὰν ἐκβολάδα
[9, 20]	τὴν δημοκρατίαν μέχρι τῆς Ῥωμαίων	ἐπικρατείας.	καὶ γὰρ εἴ τι μικρὸν
[9, 5]	ὡς καὶ τούτους μετασχόντας τῆς	στρατείας.	σημεῖον δέ· ἡ γὰρ Ἀττικὴ
[9, 20]	ὑπομνήματα ἃ συνέγραψε περὶ τῆς	πολιτείας	ταύτης ἐκεῖνος. ἀλλ´ οὕτως ὁ
[9, 20]	τόν γε ὁλοσχερῆ τύπον τῆς	πολιτείας	τὸν αὐτὸν διετήρουν. ἔνιοι δέ
[9, 17]	μὴ πάντες οἵ γε πολλοὶ	μυθοποιίας	συχνὰς καὶ ἱστορίας· καθάπερ Ἄφιδνα
[9, 15]	δ´ ὕστερον, ἡνίκα Σύλλας ἐκ	πολιορκίας	εἷλε καὶ τὸν Πειραιᾶ καὶ
[9, 20]	ταύτην βιασάμενον τὴν πόλιν ἐκ	πολιορκίας	ἑλὼν Σύλλας ὁ τῶν Ῥωμαίων
[9, 3]	βόντες πάλιν ἀπὸ τῆς π}	αραλίας	ἀφ´ ἧσπερ ἀπελίπομεν. ~Μετὰ δὴ
[9, 22]	ἡ Εὔβοια πρόκειται τῆς ἑξῆς	παραλίας,	ὁμοίως στενὴ καὶ μακρὰ καὶ
[9, 22]	τῆς Βοιωτίας. πρόκειται δὲ τῆς	παραλίας	ταύτης πρὸ μὲν τοῦ Θορίκου
[9, 12]	τὸ τῆς Δήμητρος ἱερὸν τῆς	Ἐλευσινίας	καὶ ὁ μυστικὸς σηκός, ὃν
[9, 22]	Στειριὰ Βραυρών, ὅπου τὸ τῆς	Βραυρωνίας	Ἀρτέμιδος ἱερόν, {Ἁλαὶ Ἀραφη} νίδες,
[9, 22]	Σουνίου πρὸς τὸ νότιον τῆς	Εὐβοίας	ἄκρον, ὃ καλοῦσι Λευκὴν ἀκτήν,
[9, 22]	σταδίων τριακοσίων πλοῦς· ἀλλὰ περὶ	Εὐβοίας	{μὲ{ ν λέξομεν ὕστερον} τοὺς
[9, 6]	α Λύκῳ „τὸν ἀντίπλευρον κῆπον	Εὐβοίας	νέμει, Νίσῳ δὲ „τὴν ὅμαυλον
[9, 3]	προσάρκτιόν ἐστι πλευρὸν ἀπὸ τῆς	Ὠρωπίας	ἐπὶ δύσιν παρατεῖνον μέχρι τῆς
[9, 17]	γε πολλοὶ μυθοποιίας συχνὰς καὶ	ἱστορίας·	καθάπερ Ἄφιδνα μὲν τὴν τῆς
[9, 19]	ἐὰν μὴ κρατῇ τις τῆς	ἱστορίας·	οἷον ἐν τῇ συναγωγῇ τῶν
[9, 23]	καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ τρόπου τῆς	σκευασίας.	~Ποταμοὶ δ´ εἰσὶν ὁ μὲν
[9, 16]	γραφήν. ἔπεισι γὰρ ὅ φησιν	Ἡγησίας	„ὁρῶ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ
[9, 20]	δ´ εἰκόνας αὐτοῦ πλείους ἢ	τριακοσίας	κατέσπασαν οἱ ἐπαναστάντες καὶ κατεχώνευσαν,
[9, 23]	μαρμάρου δ´ ἐστὶ τῆς τε	Ὑμηττίας	καὶ τῆς Πεντελικῆς κάλλιστα μέταλλα
[9, 22]	τῆς τε Ἀττικῆς καὶ τῆς	Βοιωτίας.	πρόκειται δὲ τῆς παραλίας ταύτης
[9, 3]	ἐπιστροφὴν λαμβάνει πρὸς Ὠρωπὸν τῆς	Βοιωτίας	τὸ κυρτὸν ἔχουσαν πρὸς θαλάττῃ·
[9, 7]	Ἀθηναίων ἐβασίλευσεν ἑκόντων, νικήσας ἐκ	μονομαχίας	τὸν τῶν Βοιωτῶν βασιλέα Ξάνθον.
[9, 21]	τὰ ἐκ τῆς περὶ Σαλαμῖνα	ναυμαχίας	τῆς Περσικῆς ναυάγιά φασι, περὶ
[9, 20]	καὶ τῶν παίδων, ὕστερόν τε	ὀλιγαρχίας	γενομένης τῆς τε τῶν τετρακοσίων
[9, 15]	τεῖχος κατήρειψαν καὶ τὸ τῆς	Μουνυχίας	ἔρυμα, τόν τε Πειραιᾶ συνέστειλαν
[9, 15]	ἱεροῦ τὰ μὲν στοΐδια ἔχει	πίνακας	θαυμαστούς, ἔργα τῶν ἐπιφανῶν τεχνιτῶν,
[9, 6]	καὶ γίγαντας „ἐκ„ τρέφων εἴληχε	Πάλλας.	ὅτι μὲν οὖν ἡ Μεγαρὶς
[9, 15]	πρότερον Ῥωμαίων δ´ ὕστερον, ἡνίκα	Σύλλας	ἐκ πολιορκίας εἷλε καὶ τὸν
[9, 20]	τὴν πόλιν ἐκ πολιορκίας ἑλὼν	Σύλλας	ὁ τῶν Ῥωμαίων ἡγεμὼν ἐκόλασε,
[9, 6]	εἰς ἀκτὰς τῆσδε γῆς πρεσβεῖα	νείμας·	{εἶτ} α Λύκῳ „τὸν ἀντίπλευρον
[9, 20]	Ἄφιδνα (λέγουσι δὲ καὶ πληθυντικῶς	Ἀφίδνας)	Θόρικος Βραυρὼν Κύθηρος Σφηττὸς Κηφισιά
[9, 15]	ὀλίγην κατοικίαν τὴν περὶ τοὺς	λιμένας	καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸς
[9, 15]	τόν τε Πειραιᾶ καὶ τοὺς	λιμένας	πλήρεις νεωρίων, ἐν οἷς καὶ
[9, 18]	τοῦ Ξούθου, Ποσειδωνίαν δὲ καὶ	Ἀθήνας	ἀπὸ τῶν ἐπωνύμων θεῶν. εἴρηται
[9, 5]	τῷ καταλόγῳ „οἳ δ´ ἄρ´	Ἀθήνας	εἶχον, ἐυκτίμενον πτολίεθρον“ δέχεσθαι δεῖ
[9, 16]	δὲ τῇ πέτρᾳ τὸ τῆς	Ἀθηνᾶς	ἱερὸν ὅ τε ἀρχαῖος νεὼς
[9, 11]	τοῦ τὴν ἱέρειαν τῆς Πολιάδος	Ἀθηνᾶς	χλωροῦ τυροῦ τοῦ μὲν ἐπιχωρίου
[9, 22]	Πέρσου δυνάμεις ἄρδην διέφθειρεν οὐ	περιμείνας	ὑστερίζοντας Λακεδαιμονίους διὰ τὴν πανσέληνον·
[9, 20]	δὲ ὑπὸ Βοιωτῶν, οὓς ἐκάλουν	Ἄονας,	Κέκροπα πρῶτον εἰς δώδεκα πόλεις
[9, 20]	φυγεῖν εἰς Αἴγυπτον· τὰς δ´	εἰκόνας	αὐτοῦ πλείους ἢ τριακοσίας κατέσπασαν
[9, 17]	πάντες οἵ γε πολλοὶ μυθοποιίας	συχνὰς	καὶ ἱστορίας· καθάπερ Ἄφιδνα μὲν
[9, 7]	στήλην τὴν ὁρίζουσαν τούς τε	Ἴωνας	καὶ τοὺς Πελοποννησίους. ~Πολλαῖς δὲ
[9, 22]	πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς {ἔπλεον}	„ἁρπάξας	ἐν ποντοπόροισι νέεσσι, νήσῳ δ´
[9, 9]	δ´ αὕτη πρὸς νότου κεῖται	πνοάς“	τὴν δὲ νῦν ἐν κόλπῳ
[9, 24]	παραλίαν ἐκ τῶν ὑπὲρ τῆς	Ἄγρας	καὶ τοῦ Λυκείου μερῶν καὶ
[9, 9]	ὀνόμασι τὸ παλαιόν· καὶ γὰρ	Σκιρὰς	καὶ Κύχρεια ἀπό τινων ἡρώων,
[9, 9]	οὗ μὲν Ἀθηνᾶ τε λέγεται	Σκιρὰς	καὶ τόπος Σκίρα ἐν τῇ
[9, 21]	οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς	ἄκρας	τοῦ Σουνίου. μεταξὺ δὲ τῶν
[9, 4]	Ἀθηναῖοι. μετὰ δὲ τὰς Σκειρωνίδας	πέτρας	ἄκρα πρόκειται Μινῴα ποιοῦσα τὸν
[9, 20]	ὅτι φησὶ Φιλόχορος πορθουμένης τῆς	χώρας	ἐκ θαλάττης μὲν ὑπὸ Καρῶν
[9, 16]	τῆς πόλεως μερῶν καὶ τῆς	χώρας·	Ἐλευσῖνά τε εἰπὼν ἕνα τῶν
[9, 7]	Ἡρακλειδῶν κάθοδον καὶ τὸν τῆς	χώρας	μερισμὸν ὑπ´ αὐτῶν καὶ τῶν
[9, 7]	καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐβασίλευσεν ἑκόντων,	νικήσας	ἐκ μονομαχίας τὸν τῶν Βοιωτῶν
[9, 24]	ὁ μὲν Κηφισσὸς ἐκ Τρινεμέων	τὰς	ἀρχὰς ἔχων ῥέων δὲ διὰ
[9, 20]	τελευτὴν ἠναγκάσθη φυγεῖν εἰς Αἴγυπτον·	τὰς	δ´ εἰκόνας αὐτοῦ πλείους ἢ
[9, 20]	πόλιν συναγαγεῖν λέγεται τὴν νῦν	τὰς	δώδεκα Θησεύς. ἐβασιλεύοντο μὲν {οὖν
[9, 22]	Μυρρινοῦς Προβάλινθος Μαραθών, ὅπου Μιλτιάδης	τὰς	μετὰ Δάτιος τοῦ Πέρσου δυνάμεις
[9, 8]	θάλατταν ἀπὸ τῆς {κατ{ ὰ	τὰς	Παγὰς} Ἀλκυονίδος προσαγορευομένης. ~Πρόκειται δ´
[9, 4]	σκείρωνα προσηγορεύκασιν Ἀθηναῖοι. μετὰ δὲ	τὰς	Σκειρωνίδας πέτρας ἄκρα πρόκειται Μινῴα
[9, 1]	Ἑλλάδα χερρονήσων, ἐφεξῆς ἂν εἴη	τὰς	συνεχεῖς ἐπελθεῖν. ἦν δὲ δευτέρα
[9, 19]	φησιν, εἴ τις θαρρεῖ γράφειν	τὰς	τῶν Ἀθηναίων παρθένους „ἀφύσσεσθαι καθαρὸν
[9, 18]	πλείων εἴη λόγος, εἰ τοὺς	ἀρχηγέτας	τοῦ κτίσματος ἐξετάζοι τις ἀρξάμενος
[9, 6]	μὲν {ἀ{ πελθεῖ} ν εἰς	ἀκτὰς	τῆσδε γῆς πρεσβεῖα νείμας· {εἶτ}
[9, 6]	νότον ὁ σκληρὸς οὗτος καὶ	γίγαντας	„ἐκ„ τρέφων εἴληχε Πάλλας. ὅτι
[9, 15]	ἐπιφανῶν τεχνιτῶν, τὸ δ´ ὕπαιθρον	ἀνδριάντας.	κατέσπασται δὲ καὶ τὰ μακρὰ
[9, 9]	ὑπῆρξε διά τε τοὺς Αἰακίδας	ἐπάρξαντας	αὐτῆς, καὶ μάλιστα δι´ Αἴαντα
[9, 5]	καλῶν τοὺς ἐν τῇ Ἀττικῇ	πάντας	συμπεριείληφε καὶ τούτους τῷ κοινῷ
[9, 22]	δυνάμεις ἄρδην διέφθειρεν οὐ περιμείνας	ὑστερίζοντας	Λακεδαιμονίους διὰ τὴν πανσέληνον· ἐνταῦθα
[9, 5]	νῦν Μεγαρέας, ὡς καὶ τούτους	μετασχόντας	τῆς στρατείας. σημεῖον δέ· ἡ
[9, 3]	ἀξιολόγῳ κεχρημένον, προπεπτωκὸς μέχρι Σουνίου.	ταύτας	οὖν διέξιμεν {ἀναλα{ βόντες πάλιν
[9, 24]	μὲν Κηφισσὸς ἐκ Τρινεμέων τὰς	ἀρχὰς	ἔχων ῥέων δὲ διὰ τοῦ
[9, 23]	τὰ ἐν τῇ Ἀττικῇ κατ´	ἀρχὰς	μὲν ἦν ἀξιόλογα, νυνὶ δ´
[9, 10]	ἄγων, ἵν´ Ἀθηναίων ἵσταντο „φά„	λαγγες,	μάρτυρι χρήσασθαι τῷ ποιητῇ τοῦ
[9, 21]	ὧν καὶ τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν	„Κωλιάδες	δὲ γυναῖκες „ἐρετμοῖσι φρύξουσι. πρόκειται
[9, 15]	πολὺ μέρος φύσει τε καὶ	ἐπίτηδες	ὥστ´ οἰκήσεις δέχεσθαι, στομίῳ δὲ
[9, 22]	Βραυρωνίας Ἀρτέμιδος ἱερόν, {Ἁλαὶ Ἀραφη}	νίδες,	ὅπου τὸ τῆς Ταυροπόλου, Μυρρινοῦς
[9, 4]	Κρομμυῶνα ὑπέρκεινται τῆς Ἀττικῆς αἱ	Σκειρωνίδες	πέτραι πάροδον οὐκ ἀπολείπουσαι πρὸς
[9, 10]	ἐστι χωρία Μεγαρικά, ὧν οἱ	Τρίποδες	Τριποδίσκιον λέγονται, καθ´ ὃ ἡ
[9, 14]	καὶ ἡ Ψυττάλεια, νησίον ἔρημον	πετρῶδες	ὅ τινες εἶπον λήμην τοῦ
[9, 10]	Θετταλῶν; „ἔνθ´ ἔσαν Αἴαντός τε	νέες	καὶ Πρωτεσιλάου“ καὶ ἐν τῇ
[9, 21]	τὸν Ἀπόλλω προειπεῖν „Κωλιάδες δὲ	γυναῖκες	„ἐρετμοῖσι φρύξουσι. πρόκειται δὲ καὶ
[9, 17]	Ὀλυμπικὸν ὸ τὸ Ὀλύμπιον, ὅπερ	ἡμιτελὲς	κατέλιπε τελευτῶν ὁ ἀναθεὶς βασιλεύς·
[9, 15]	εἴσοδον ἔχων. ὑποπίπτουσι δ´ αὐτῷ	λιμένες	τρεῖς. τὸ μὲν οὖν παλαιὸν
[9, 3]	ὑποπέπτωκε τὸ πλεῖστον μέρος αὐτῆς	ἁλιτενὲς	καὶ στενόν, μήκει δ´ ἀξιολόγῳ
[9, 11]	νῦν ἀγορὰ τῶν Μεγάρων κεῖται.	~Τινὲς	δ´ ἀπὸ τοῦ τὴν ἱέρειαν
[9, 17]	τινες μὲν Διοδότου φασὶν ἔργον	τινὲς	δὲ Ἀγορακρίτου τοῦ Παρίου, καὶ
[9, 14]	Ψυττάλεια, νησίον ἔρημον πετρῶδες ὅ	τινες	εἶπον λήμην τοῦ Πειραιῶς· πλησίον
[9, 17]	τὸ τῆς Νεμέσεως ξόανον, ὅ	τινες	μὲν Διοδότου φασὶν ἔργον τινὲς
[9, 5]	φῇ „ἔνθα δὲ Βοιωτοὶ καὶ	Ἰάονες“	τοὺς Ἀθηναίους λέγει· ~ταύτης δ´
[9, 9]	περὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον δόξης,	γείτονές	τε ὄντες καὶ ναυτικὸν ἀξιόλογον
[9, 5]	Μινῴα. ~Τὸ παλαιὸν μὲν οὖν	Ἴωνες	εἶχον τὴν χώραν ταύτην οἵπερ
[9, 6]	πολλάκις οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ	Ἴωνες,	ἐν οἷς ἦν καὶ ἡ
[9, 22]	οὕτω καλούμενος, ἐξ οὗ οἱ	ἄνδρες	Ποτάμιοι, εἶτα Πρασιὰ Στειριὰ Βραυρών,
[9, 10]	ἑστα} ότ´, ἀμφὶ δ´ Ἀθηναῖοι,	„μήστωρες	ἀυτῆς. αὐτὰρ ὁ πλησίον ἑστήκει
[9, 17]	~Ἔχουσι δὲ κἂν εἰ μὴ	πάντες	οἵ γε πολλοὶ μυθοποιίας συχνὰς
[9, 18]	Κέκροπος· οὐδὲ γὰρ ὁμοίως λέγουσιν	ἅπαντες.	τοῦτο δὲ καὶ ἀπὸ τῶν
[9, 19]	τὰ ἔνδοξα καὶ πλείους οἱ	λαλήσαντές	τι περὶ αὐτῶν, τοσῷδε μείζων
[9, 20]	πλείους ἢ τριακοσίας κατέσπασαν οἱ	ἐπαναστάντες	καὶ κατεχώνευσαν, ἔνιοι δὲ καὶ
[9, 6]	οἵ τε δὴ τὴν Ἀτθίδα	συγγράψαντες	πολλὰ διαφωνοῦντες τοῦτό γε ὁμολογοῦσιν
[9, 7]	τῆς Ἀττικῆς διὰ τοὺς φυγάδας	φοβηθέντες	οἱ Ἡρακλεῖδαι, παροξυνόντων αὐτοὺς μάλιστα
[9, 7]	παῖς, ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Ἀττικήν·	ἡττηθέντες	δὲ μάχῃ τῆς μὲν ἄλλης
[9, 9]	ἀγῶνα τοῦτον δόξης, γείτονές τε	ὄντες	καὶ ναυτικὸν ἀξιόλογον παρασχόμενοι. Βώκαρος
[9, 3]	Σουνίου. ταύτας οὖν διέξιμεν {ἀναλα{	βόντες	πάλιν ἀπὸ τῆς π} αραλίας
[9, 20]	εἰς ἀμίδας. Ῥωμαῖοι δ´ οὖν	παραλαβόντες	αὐτοὺς δημοκρατουμένους ἐφύλαξαν τὴν αὐτονομίαν
[9, 23]	τὴν παλαιὰν ἐκβολάδα καὶ σκωρίαν	ἀναχωνεύοντες	εὕρισκον ἔτι ἐξ αὐτῆς ἀποκαθαιρόμενον
[9, 6]	δὴ τὴν Ἀτθίδα συγγράψαντες πολλὰ	διαφωνοῦντες	τοῦτό γε ὁμολογοῦσιν οἵ γε
[9, 6]	καὶ δὴ καὶ τῶν ὁρίων	ἀμφισβητοῦντες	πολλάκις οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ
[9, 10]	Ὀδυσσεύς, πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ	στίχες.	ἐπὶ δὲ τὸν Αἴαντα καὶ
[9, 22]	ὅσον ἑξήκοντα σταδίων τὸ μῆκος,	ἧς	φασι μεμνῆσθαι τὸν ποιητὴν ἐν
[9, 20]	θαλάττης μὲν ὑπὸ Καρῶν ἐκ	γῆς	δὲ ὑπὸ Βοιωτῶν, οὓς ἐκάλουν
[9, 6]	πελθεῖ} ν εἰς ἀκτὰς τῆσδε	γῆς	πρεσβεῖα νείμας· {εἶτ} α Λύκῳ
[9, 7]	μάχῃ τῆς μὲν ἄλλης ἐξέστησαν	γῆς,	τὴν Μεγαρικὴν δὲ κατέσχον καὶ
[9, 6]	χθόνα Σκείρωνος ἀκτῆς, τῆς δὲ	„γῆς	τὸ πρὸς νότον ὁ σκληρὸς
[9, 24]	τοῦ Λυκείου μερῶν καὶ τῆς	πηγῆς	ἣν ὕμνηκεν ἐν Φαίδρῳ Πλάτων.
[9, 22]	Ταυροπόλου, Μυρρινοῦς Προβάλινθος Μαραθών, ὅπου	Μιλτιάδης	τὰς μετὰ Δάτιος τοῦ Πέρσου
[9, 9]	Σκιροφοριών, ἀφ´ οὗ δὲ καὶ	Κυχρείδης	ὄφις, ὅν φησιν Ἡσίοδος τραφέντα
[9, 24]	καθηκόντων ἐκδίδωσιν εἰς τὸ Φαληρικόν,	χειμαρρώδης	τὸ πλέον, θέρους δὲ μειοῦται
[9, 10]	τε Πολίχνης, ἔκ τ´ „Αἰγειρούσσης	Νισαίης	τε Τριπόδων τε. ἅ ἐστι
[9, 22]	νῆσος Ἑλένη τραχεῖα καὶ ἔρημος,	παραμήκης	ὅσον ἑξήκοντα σταδίων τὸ μῆκος,
[9, 23]	τῆς τε Ὑμηττίας καὶ τῆς	Πεντελικῆς	κάλλιστα μέταλλα πλησίον τῆς πόλεως·
[9, 11]	συμβαίνει τὰ ὅρια τῆς τε	Μεγαρικῆς	καὶ τῆς Ἀτθίδος, ὄρη δύο
[9, 21]	τῆς περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίας τῆς	Περσικῆς	ναυάγιά φασι, περὶ ὧν καὶ
[9, 4]	~Μετὰ δὴ Κρομμυῶνα ὑπέρκεινται τῆς	Ἀττικῆς	αἱ Σκειρωνίδες πέτραι πάροδον οὐκ
[9, 1]	ὀρῶν ἐπὶ Σούνιον τὸ τῆς	Ἀττικῆς	ἄκρον ἐπὶ τὰ πρὸς ἕω
[9, 4]	ἡ ἐπὶ Μεγάρων καὶ τῆς	Ἀττικῆς	ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ· οὕτω δὲ
[9, 7]	βασιλέα Ξάνθον. εὐανδρούσης δὲ τῆς	Ἀττικῆς	διὰ τοὺς φυγάδας φοβηθέντες οἱ
[9, 7]	τῶν δὲ ὅτι Κόδρος τῆς	Ἀττικῆς	ἐβασίλευε τότε ὁ τοῦ Μελάνθου
[9, 6]	καὶ τετάρτου Νίσου, καὶ τῆς	Ἀττικῆς	εἰς τέτταρα μέρη διαιρεθείσης, ὁ
[9, 22]	γὰρ ἐν μεθορίῳ τῆς τε	Ἀττικῆς	καὶ τῆς Βοιωτίας. πρόκειται δὲ
[9, 22]	ἐν τῇ μεσογαίᾳ δήμους τῆς	Ἀττικῆς	μακρὸν εἰπεῖν διὰ τὸ πλῆθος.
[9, 6]	μὲν οὖν ἡ Μεγαρὶς τῆς	Ἀττικῆς	μέρος ἦν, τούτοις χρῶνται τεκμηρίοις.
[9, 1]	τῆς Μεγαρίδος καὶ συμπάσης τῆς	Ἀττικῆς·	νομίζει δ´ οὐδ´ ἂν {κ{
[9, 2]	νοεῖν τήνδε τὴν πλευρὰν τῆς	Ἀττικῆς	σὺν τῇ Μεγαρίδι τὴν ἀπὸ
[9, 24]	Φαίδρῳ Πλάτων. περὶ μὲν τῆς	Ἀττικῆς	ταῦτα.
[9, 11]	τῷ Σαλαμινίῳ, ξένην φασὶ τῆς	Ἀττικῆς	τὴν Σαλαμῖνα οὐκ εὖ· καὶ
[9, 3]	τὸ δεύτερον πλευρὸν ἑῷον τῆς	Ἀττικῆς.	τὸ δὲ λοιπὸν ἤδη τὸ
[9, 11]	τάττεσθαι, τὰ δὲ Μέγαρα τῆς	Ἀττικῆς	ὑπάρξαι μέρος. ἐν δὲ τῇ
[9, 3]	διείργουσα τὴν Βοιωτίαν ἀπὸ τῆς	Ἀττικῆς·	ὥσθ´, ὅπερ εἶπον ἐν τοῖς
[9, 13]	νησία ὧν ἐν τῷ μείζονι	Κίρκης	τάφος δείκνυται. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς
[9, 22]	φυγόντα τὸν Ἀμφιάρεων, ὥς φησι	Σοφοκλῆς,	„ἐδέξατο ῥαγεῖσα Θηβαία κόνις αὐτοῖσιν
[9, 7]	ἡττηθέντες δὲ μάχῃ τῆς μὲν	ἄλλης	ἐξέστησαν γῆς, τὴν Μεγαρικὴν δὲ
[9, 9]	καὶ Πιτυοῦσσα ἀπὸ τοῦ φυτοῦ·	ἐπιφανὴς	δὲ ἡ νῆσος ὑπῆρξε διά
[9, 17]	καθάπερ Ἄφιδνα μὲν τὴν τῆς	Ἑλένης	ἁρπαγὴν ὑπὸ Θησέως καὶ τὴν
[9, 20]	τῶν παίδων, ὕστερόν τε ὀλιγαρχίας	γενομένης	τῆς τε τῶν τετρακοσίων καὶ
[9, 8]	{κατ{ ὰ τὰς Παγὰς} Ἀλκυονίδος	προσαγορευομένης.	~Πρόκειται δ´ ἀπὸ Νισαίας πλέοντι
[9, 20]	ἀπόχρη προσθεῖσιν ὅτι φησὶ Φιλόχορος	πορθουμένης	τῆς χώρας ἐκ θαλάττης μὲν
[9, 7]	ὧν ἦν καὶ ὁ τῆς	Μεσσήνης	βασιλεὺς Μέλανθος· οὗτος δὲ καὶ
[9, 16]	ἀκρόπολιν καὶ τὸ „πε„ ριττῆς	τριαίνης	ἐκεῖθι σημεῖον, ὁρῶ τὴν Ἐλευσῖνα,
[9, 22]	„ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ	ἐρατεινῆς	{ἔπλεον} „ἁρπάξας ἐν ποντοπόροισι νέεσσι,
[9, 23]	Βριλησσὸς καὶ Λυκαβηττός, ἔτι δὲ	Πάρνης	καὶ Κορυδαλλός. μαρμάρου δ´ ἐστὶ
[9, 10]	Σαλαμῖνος ἄγεν νέας, ἔκ τε	Πολίχνης,	ἔκ τ´ „Αἰγειρούσσης Νισαίης τε
[9, 22]	Ἑλένην ἡ Εὔβοια πρόκειται τῆς	ἑξῆς	παραλίας, ὁμοίως στενὴ καὶ μακρὰ
[9, 10]	ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας“	ἑξῆς	τοῦτο „στῆσε δ´ ἄγων, ἵν´
[9, 1]	τῶν συντιθεισῶν τὴν Ἑλλάδα χερρονήσων,	ἐφεξῆς	ἂν εἴη τὰς συνεχεῖς ἐπελθεῖν.
[9, 21]	Πειραιᾶ Φαληρεῖς δῆμος ἐν τῇ	ἐφεξῆς	παραλίᾳ· εἶθ´ Ἁλιμούσιοι Αἰξωνεῖς Ἁλαιεῖς
[9, 9]	τῆς περὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον	δόξης,	γείτονές τε ὄντες καὶ ναυτικὸν
[9, 13]	ὅσον διστάδιος, ὃν διαχοῦν ἐπειρᾶτο	Ξέρξης,	ἔφθη δὲ ἡ ναυμαχία γενομένη
[9, 1]	κόλπου καὶ τῆς Μεγαρίδος καὶ	συμπάσης	τῆς Ἀττικῆς· νομίζει δ´ οὐδ´
[9, 6]	τῆς Ἀττικῆς εἰς τέτταρα μέρη	διαιρεθείσης,	ὁ Νῖσος τὴν Μεγαρίδα λάχοι
[9, 3]	οὖσαν τῆς τρίτης χερρονήσου τῆς	λεχθείσης,	ἀπολαμβάνοντα ἐντὸς τὰ πρὸς τῇ
[9, 10]	ἔκ τε Πολίχνης, ἔκ τ´	„Αἰγειρούσσης	Νισαίης τε Τριπόδων τε. ἅ
[9, 7]	τὸν τῶν Βοιωτῶν βασιλέα Ξάνθον.	εὐανδρούσης	δὲ τῆς Ἀττικῆς διὰ τοὺς
[9, 23]	οἱ ἐργαζόμενοι, τῆς μεταλλείας ἀσθενῶς	ὑπακουούσης,	τὴν παλαιὰν ἐκβολάδα καὶ σκωρίαν
[9, 24]	αὐτὴν παραλίαν ἐκ τῶν ὑπὲρ	τῆς	Ἄγρας καὶ τοῦ Λυκείου μερῶν
[9, 17]	Διοσκούρων ἐκπόρθησιν αὐτῆς καὶ ἀνακομιδὴν	τῆς	ἀδελφῆς, Μαραθὼν δὲ τὸν Περσικὸν
[9, 16]	ἐπὶ δὲ τῇ πέτρᾳ τὸ	τῆς	Ἀθηνᾶς ἱερὸν ὅ τε ἀρχαῖος
[9, 21]	Ἀζηνιεῖς· οὗτοι μὲν οἱ μέχρι	τῆς	ἄκρας τοῦ Σουνίου. μεταξὺ δὲ
[9, 14]	Κίρκης τάφος δείκνυται. ~Ὑπὲρ δὲ	τῆς	ἀκτῆς ταύτης ὄρος ἐστὶν ὃ
[9, 11]	ὅρια τῆς τε Μεγαρικῆς καὶ	τῆς	Ἀτθίδος, ὄρη δύο ἃ καλοῦσι
[9, 4]	ἀπελίπομεν. ~Μετὰ δὴ Κρομμυῶνα ὑπέρκεινται	τῆς	Ἀττικῆς αἱ Σκειρωνίδες πέτραι πάροδον
[9, 1]	Κεραυνίων ὀρῶν ἐπὶ Σούνιον τὸ	τῆς	Ἀττικῆς ἄκρον ἐπὶ τὰ πρὸς
[9, 4]	ὁδὸς ἡ ἐπὶ Μεγάρων καὶ	τῆς	Ἀττικῆς ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ· οὕτω
[9, 7]	Βοιωτῶν βασιλέα Ξάνθον. εὐανδρούσης δὲ	τῆς	Ἀττικῆς διὰ τοὺς φυγάδας φοβηθέντες
[9, 7]	γειτνίασιν, τῶν δὲ ὅτι Κόδρος	τῆς	Ἀττικῆς ἐβασίλευε τότε ὁ τοῦ
[9, 6]	Πάλλαντος καὶ τετάρτου Νίσου, καὶ	τῆς	Ἀττικῆς εἰς τέτταρα μέρη διαιρεθείσης,
[9, 22]	δ´ ἐν τῇ μεσογαίᾳ δήμους	τῆς	Ἀττικῆς μακρὸν εἰπεῖν διὰ τὸ
[9, 6]	ὅτι μὲν οὖν ἡ Μεγαρὶς	τῆς	Ἀττικῆς μέρος ἦν, τούτοις χρῶνται
[9, 1]	καὶ τῆς Μεγαρίδος καὶ συμπάσης	τῆς	Ἀττικῆς· νομίζει δ´ οὐδ´ ἂν
[9, 2]	δεῖ νοεῖν τήνδε τὴν πλευρὰν	τῆς	Ἀττικῆς σὺν τῇ Μεγαρίδι τὴν
[9, 24]	ἐν Φαίδρῳ Πλάτων. περὶ μὲν	τῆς	Ἀττικῆς ταῦτα.
[9, 11]	καὶ τῷ Σαλαμινίῳ, ξένην φασὶ	τῆς	Ἀττικῆς τὴν Σαλαμῖνα οὐκ εὖ·
[9, 3]	ἐστὶ τὸ δεύτερον πλευρὸν ἑῷον	τῆς	Ἀττικῆς. τὸ δὲ λοιπὸν ἤδη
[9, 11]	αὑτὴν τάττεσθαι, τὰ δὲ Μέγαρα	τῆς	Ἀττικῆς ὑπάρξαι μέρος. ἐν δὲ
[9, 3]	τις, διείργουσα τὴν Βοιωτίαν ἀπὸ	τῆς	Ἀττικῆς· ὥσθ´, ὅπερ εἶπον ἐν
[9, 22]	μεθορίῳ τῆς τε Ἀττικῆς καὶ	τῆς	Βοιωτίας. πρόκειται δὲ τῆς παραλίας
[9, 3]	ἧττον ἐπιστροφὴν λαμβάνει πρὸς Ὠρωπὸν	τῆς	Βοιωτίας τὸ κυρτὸν ἔχουσαν πρὸς
[9, 22]	Πρασιὰ Στειριὰ Βραυρών, ὅπου τὸ	τῆς	Βραυρωνίας Ἀρτέμιδος ἱερόν, {Ἁλαὶ Ἀραφη}
[9, 21]	τῆς μὲν πρόκειται νῆσος Φάβρα	τῆς	δ´ Ἐλαιοῦσσα· καὶ κατὰ τοὺς
[9, 6]	ὅμαυλον ἐξαιρεῖ χθόνα Σκείρωνος ἀκτῆς,	τῆς	δὲ „γῆς τὸ πρὸς νότον
[9, 12]	Ἐλευσὶς πόλις, ἐν ᾗ τὸ	τῆς	Δήμητρος ἱερὸν τῆς Ἐλευσινίας καὶ
[9, 17]	ἱστορίας· καθάπερ Ἄφιδνα μὲν τὴν	τῆς	Ἑλένης ἁρπαγὴν ὑπὸ Θησέως καὶ
[9, 12]	ᾗ τὸ τῆς Δήμητρος ἱερὸν	τῆς	Ἐλευσινίας καὶ ὁ μυστικὸς σηκός,
[9, 22]	τὴν Ἑλένην ἡ Εὔβοια πρόκειται	τῆς	ἑξῆς παραλίας, ὁμοίως στενὴ καὶ
[9, 22]	τοῦ Σουνίου πρὸς τὸ νότιον	τῆς	Εὐβοίας ἄκρον, ὃ καλοῦσι Λευκὴν
[9, 19]	ἔλεγχος, ἐὰν μὴ κρατῇ τις	τῆς	ἱστορίας· οἷον ἐν τῇ συναγωγῇ
[9, 8]	τὴν κατὰ Νίσαιαν θάλατταν ἀπὸ	τῆς	{κατ{ ὰ τὰς Παγὰς} Ἀλκυονίδος
[9, 18]	δὲ καὶ Ἀττικὴν ἀπὸ Ἀτθίδος	τῆς	Κραναοῦ, ἀφ´ οὗ καὶ Κραναοὶ
[9, 21]	καὶ τὸ Πανεῖον καὶ τὸ	τῆς	Κωλιάδος Ἀφροδίτης ἱερόν, εἰς ὃν
[9, 3]	ἀμφιθάλαττον οὖσαν τῆς τρίτης χερρονήσου	τῆς	λεχθείσης, ἀπολαμβάνοντα ἐντὸς τὰ πρὸς
[9, 3]	Ὠρωπίας ἐπὶ δύσιν παρατεῖνον μέχρι	τῆς	Μεγαρίδος, ἡ Ἀττικὴ ὀρεινή, πολυώνυμός
[9, 1]	μέχρι τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ	τῆς	Μεγαρίδος καὶ συμπάσης τῆς Ἀττικῆς·
[9, 7]	τὴν Ἀττικήν· ἡττηθέντες δὲ μάχῃ	τῆς	μὲν ἄλλης ἐξέστησαν γῆς, τὴν
[9, 21]	ἄλλη μετὰ Θοραιέας Ἀστυπάλαια· ὧν	τῆς	μὲν πρόκειται νῆσος Φάβρα τῆς
[9, 7]	Ἀττικήν, ὧν ἦν καὶ ὁ	τῆς	Μεσσήνης βασιλεὺς Μέλανθος· οὗτος δὲ
[9, 23]	καὶ δὴ καὶ οἱ ἐργαζόμενοι,	τῆς	μεταλλείας ἀσθενῶς ὑπακουούσης, τὴν παλαιὰν
[9, 15]	τὸ τεῖχος κατήρειψαν καὶ τὸ	τῆς	Μουνυχίας ἔρυμα, τόν τε Πειραιᾶ
[9, 22]	Τρικόρυνθος, εἶτα Ῥαμνοῦς, {ὅπου} τὸ	τῆς	Νεμέσεως ἱερόν, εἶτα Ψαφὶς ἡ
[9, 17]	Περσικὸν ἀγῶνα, Ῥαμνοῦς δὲ τὸ	τῆς	Νεμέσεως ξόανον, ὅ τινες μὲν
[9, 7]	τῶν συγκατελθόντων αὐτοῖς Δωριέων ἐκπεσεῖν	τῆς	οἰκείας συνέβη πολλοὺς εἰς τὴν
[9, 3]	διέξιμεν {ἀναλα{ βόντες πάλιν ἀπὸ	τῆς	π} αραλίας ἀφ´ ἧσπερ ἀπελίπομεν.
[9, 22]	καὶ τῆς Βοιωτίας. πρόκειται δὲ	τῆς	παραλίας ταύτης πρὸ μὲν τοῦ
[9, 23]	ἐστὶ τῆς τε Ὑμηττίας καὶ	τῆς	Πεντελικῆς κάλλιστα μέταλλα πλησίον τῆς
[9, 21]	ἐκκυμανθῆναι τὰ τελευταῖα τὰ ἐκ	τῆς	περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίας τῆς Περσικῆς
[9, 9]	οἰκείαν. συναπέλαυσαν δὲ καὶ Αἰγινῆται	τῆς	περὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον δόξης,
[9, 21]	ἐκ τῆς περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίας	τῆς	Περσικῆς ναυάγιά φασι, περὶ ὧν
[9, 24]	καὶ τοῦ Λυκείου μερῶν καὶ	τῆς	πηγῆς ἣν ὕμνηκεν ἐν Φαίδρῳ
[9, 4]	ἐστιν τῶν Μεγάρων δεκαοκτὼ σταδίους	τῆς	πόλεως διέχον, σκέλεσιν ἑκατέρωθεν συναπτόμενον
[9, 16]	συμβαίνει καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων	τῆς	πόλεως μερῶν καὶ τῆς χώρας·
[9, 23]	τῆς Πεντελικῆς κάλλιστα μέταλλα πλησίον	τῆς	πόλεως· ὁ δ´ Ὑμηττὸς καὶ
[9, 16]	εἰς πλῆθος ἐμπίπτων τῶν περὶ	τῆς	πόλεως ταύτης ὑμνουμένων τε καὶ
[9, 11]	δ´ ἀπὸ τοῦ τὴν ἱέρειαν	τῆς	Πολιάδος Ἀθηνᾶς χλωροῦ τυροῦ τοῦ
[9, 16]	ὅ τε ἀρχαῖος νεὼς ὁ	τῆς	Πολιάδος ἐν ᾧ ὁ ἄσβεστος
[9, 20]	τὰ ὑπομνήματα ἃ συνέγραψε περὶ	τῆς	πολιτείας ταύτης ἐκεῖνος. ἀλλ´ οὕτως
[9, 20]	ἀναγκασθῆναι, τόν γε ὁλοσχερῆ τύπον	τῆς	πολιτείας τὸν αὐτὸν διετήρουν. ἔνιοι
[9, 16]	διαβοωμένων ὀκνῶ πλεονάζειν, μὴ συμβῇ	τῆς	προθέσεως ἐκπεσεῖν τὴν γραφήν. ἔπεισι
[9, 20]	ἐφύλαξαν δὲ τὴν δημοκρατίαν μέχρι	τῆς	Ῥωμαίων ἐπικρατείας. καὶ γὰρ εἴ
[9, 23]	ἀκάπνιστον καλοῦσιν ἀπὸ τοῦ τρόπου	τῆς	σκευασίας. ~Ποταμοὶ δ´ εἰσὶν ὁ
[9, 5]	Μεγαρέας, ὡς καὶ τούτους μετασχόντας	τῆς	στρατείας. σημεῖον δέ· ἡ γὰρ
[9, 22]	{Ἁλαὶ Ἀραφη} νίδες, ὅπου τὸ	τῆς	Ταυροπόλου, Μυρρινοῦς Προβάλινθος Μαραθών, ὅπου
[9, 22]	πολλάκις· ἵδρυται γὰρ ἐν μεθορίῳ	τῆς	τε Ἀττικῆς καὶ τῆς Βοιωτίας.
[9, 11]	Σαλαμῖνα κεῖσθαι συμβαίνει τὰ ὅρια	τῆς	τε Μεγαρικῆς καὶ τῆς Ἀτθίδος,
[9, 20]	παίδων, ὕστερόν τε ὀλιγαρχίας γενομένης	τῆς	τε τῶν τετρακοσίων καὶ τῆς
[9, 23]	καὶ Κορυδαλλός. μαρμάρου δ´ ἐστὶ	τῆς	τε Ὑμηττίας καὶ τῆς Πεντελικῆς
[9, 3]	γίνεσθαι τὴν Βοιωτίαν ἀμφιθάλαττον οὖσαν	τῆς	τρίτης χερρονήσου τῆς λεχθείσης, ἀπολαμβάνοντα
[9, 20]	τῆς τε τῶν τετρακοσίων καὶ	τῆς	τῶν τριάκοντα τυράννων, οὓς ἐπέστησαν
[9, 1]	Ἀττικὴν καὶ τὴν Βοιωτίαν καὶ	τῆς	Φωκίδος τι μέρος καὶ τῶν
[9, 20]	προσθεῖσιν ὅτι φησὶ Φιλόχορος πορθουμένης	τῆς	χώρας ἐκ θαλάττης μὲν ὑπὸ
[9, 16]	ἄλλων τῆς πόλεως μερῶν καὶ	τῆς	χώρας· Ἐλευσῖνά τε εἰπὼν ἕνα
[9, 7]	τῶν Ἡρακλειδῶν κάθοδον καὶ τὸν	τῆς	χώρας μερισμὸν ὑπ´ αὐτῶν καὶ
[9, 3]	τὸ προσάρκτιόν ἐστι πλευρὸν ἀπὸ	τῆς	Ὠρωπίας ἐπὶ δύσιν παρατεῖνον μέχρι
[9, 16]	ἀκροπόλει σημείων, Πολέμων δ´ ὁ	περιηγητὴς	τέτταρα βιβλία συνέγραψε περὶ τῶν
[9, 5]	Μεγάρων ἐκτισμένων· διόπερ οὐδ´ ὁ	ποιητὴς	μέμνηται τῶν τόπων τούτων ἰδίως,
[9, 5]	καὶ Ἰὰς ἐκαλεῖτο, καὶ ὁ	ποιητὴς	ὅταν φῇ „ἔνθα δὲ Βοιωτοὶ
[9, 21]	Πανεῖον καὶ τὸ τῆς Κωλιάδος	Ἀφροδίτης	ἱερόν, εἰς ὃν τόπον ἐκκυμανθῆναι
[9, 3]	τὴν Βοιωτίαν ἀμφιθάλαττον οὖσαν τῆς	τρίτης	χερρονήσου τῆς λεχθείσης, ἀπολαμβάνοντα ἐντὸς
[9, 14]	τάφος δείκνυται. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς	ἀκτῆς	ταύτης ὄρος ἐστὶν ὃ καλεῖται
[9, 6]	„τὴν ὅμαυλον ἐξαιρεῖ χθόνα Σκείρωνος	ἀκτῆς,	τῆς δὲ „γῆς τὸ πρὸς
[9, 16]	Ἐλευσῖνα, καὶ „τῶν ἱερῶν γέγονα	μύστης·	ἐκεῖνο Λεωκόριον, τοῦτο „Θησεῖον· οὐ
[9, 20]	Φιλόχορος πορθουμένης τῆς χώρας ἐκ	θαλάττης	μὲν ὑπὸ Καρῶν ἐκ γῆς
[9, 16]	τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ „πε„	ριττῆς	τριαίνης ἐκεῖθι σημεῖον, ὁρῶ τὴν
[9, 10]	ότ´, ἀμφὶ δ´ Ἀθηναῖοι, „μήστωρες	ἀυτῆς.	αὐτὰρ ὁ πλησίον ἑστήκει „πολύμη„
[9, 3]	ὄρεσιν ὑποπέπτωκε τὸ πλεῖστον μέρος	αὐτῆς	ἁλιτενὲς καὶ στενόν, μήκει δ´
[9, 23]	σκωρίαν ἀναχωνεύοντες εὕρισκον ἔτι ἐξ	αὐτῆς	ἀποκαθαιρόμενον ἀργύριον, τῶν ἀρχαίων ἀπείρως
[9, 8]	ἡ Ἀττική, καὶ τὸ πλέον	αὐτῆς	ἐπέχει τὰ καλούμενα Ὄνεια ὄρη,
[9, 17]	τὴν ὑπὸ τῶν Διοσκούρων ἐκπόρθησιν	αὐτῆς	καὶ ἀνακομιδὴν τῆς ἀδελφῆς, Μαραθὼν
[9, 9]	διά τε τοὺς Αἰακίδας ἐπάρξαντας	αὐτῆς,	καὶ μάλιστα δι´ Αἴαντα τὸν
[9, 10]	Μεγαρέας ὑπῆρξεν αὐτοῖς ἔρις περὶ	αὐτῆς·	καί φασιν οἱ μὲν Πεισίστρατον
[9, 9]	Δήμητρα εἰς Ἐλευσῖνα καὶ γενέσθαι	ταύτης	ἀμφίπολον. ὠνομάσθη δὲ καὶ Πιτυοῦσσα
[9, 6]	καὶ Ἰάονες“ τοὺς Ἀθηναίους λέγει·	~ταύτης	δ´ ἦν μερὶς καὶ ἡ
[9, 20]	ἃ συνέγραψε περὶ τῆς πολιτείας	ταύτης	ἐκεῖνος. ἀλλ´ οὕτως ὁ φθόνος
[9, 14]	δείκνυται. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς ἀκτῆς	ταύτης	ὄρος ἐστὶν ὃ καλεῖται Κορυδαλλός,
[9, 22]	Βοιωτίας. πρόκειται δὲ τῆς παραλίας	ταύτης	πρὸ μὲν τοῦ Θορίκου καὶ
[9, 16]	ἐμπίπτων τῶν περὶ τῆς πόλεως	ταύτης	ὑμνουμένων τε καὶ διαβοωμένων ὀκνῶ
[9, 17]	ἐκπόρθησιν αὐτῆς καὶ ἀνακομιδὴν τῆς	ἀδελφῆς,	Μαραθὼν δὲ τὸν Περσικὸν ἀγῶνα,
[9, 10]	ποιητῇ τοῦ τὴν νῆσον ἐξ	ἀρχῆς	Ἀθηναίων ὑπάρξαι. οὐ παραδέχονται δὲ
[9, 15]	ἄξιόν τε ἦν ναύσταθμον ταῖς	τετρακοσίαις	ναυσίν, ὧν οὐκ ἐλάττους ἔστελλον
[9, 8]	τε Ἴωνας καὶ τοὺς Πελοποννησίους.	~Πολλαῖς	δὲ κέχρηται μεταβολαῖς ἡ τῶν
[9, 8]	τοὺς Πελοποννησίους. ~Πολλαῖς δὲ κέχρηται	μεταβολαῖς	ἡ τῶν Μεγαρέων πόλις, συμμένει
[9, 7]	ἐβασίλευε τότε ὁ τοῦ Μελάνθου	παῖς,	ἐστράτευσαν ἐπὶ τὴν Ἀττικήν· ἡττηθέντες
[9, 4]	οὕτω δὲ σφόδρα πλησιάζει ταῖς	πέτραις	ἡ ὁδὸς ὥστε πολλαχοῦ καὶ
[9, 4]	Ἰσθμοῦ· οὕτω δὲ σφόδρα πλησιάζει	ταῖς	πέτραις ἡ ὁδὸς ὥστε πολλαχοῦ
[9, 15]	ἔργον· ἄξιόν τε ἦν ναύσταθμον	ταῖς	τετρακοσίαις ναυσίν, ὧν οὐκ ἐλάττους
[9, 1]	τὰ {περι{ έχοντα} τὸν μυχόν,	εἰς	ἃ καταλήγειν συμβαίνει τὴν {ταύτῃ}
[9, 20]	τὴν Κασάνδρου τελευτὴν ἠναγκάσθη φυγεῖν	εἰς	Αἴγυπτον· τὰς δ´ εἰκόνας αὐτοῦ
[9, 6]	ἐμοὶ μὲν {ἀ{ πελθεῖ} ν	εἰς	ἀκτὰς τῆσδε γῆς πρεσβεῖα νείμας·
[9, 20]	δὲ καὶ προστιθέασιν ὅτι καὶ	εἰς	ἀμίδας. Ῥωμαῖοι δ´ οὖν παραλαβόντες
[9, 17]	δῆμον Θρασύβουλος εἰς Πειραιᾶ κἀκεῖθεν	εἰς	ἄστυ. οὕτω δὲ καὶ ἐπ´
[9, 20]	{οὖν οἱ Ἀθηναῖοι} πρότερον, εἶτ´	εἰς	δημοκρατίαν μετέστησαν· τυράννων δ´ ἐπιθεμένων
[9, 20]	οὓς ἐκάλουν Ἄονας, Κέκροπα πρῶτον	εἰς	δώδεκα πόλεις συνοικίσαι τὸ πλῆθος,
[9, 9]	ὑποδέξασθαι δὲ αὐτὸν τὴν Δήμητρα	εἰς	Ἐλευσῖνα καὶ γενέσθαι ταύτης ἀμφίπολον.
[9, 20]	Σφηττὸς Κηφισιά πάλιν δ´ ὕστερον	εἰς	μίαν πόλιν συναγαγεῖν λέγεται τὴν
[9, 15]	ἔρυμα, τόν τε Πειραιᾶ συνέστειλαν	εἰς	ὀλίγην κατοικίαν τὴν περὶ τοὺς
[9, 21]	τὸ τῆς Κωλιάδος Ἀφροδίτης ἱερόν,	εἰς	ὃν τόπον ἐκκυμανθῆναι τὰ τελευταῖα
[9, 17]	ὅθεν ἐπήγαγε τὸν δῆμον Θρασύβουλος	εἰς	Πειραιᾶ κἀκεῖθεν εἰς ἄστυ. οὕτω
[9, 16]	ἐλεφάντινον ἡ Ἀθηνᾶ. ἀλλὰ γὰρ	εἰς	πλῆθος ἐμπίπτων τῶν περὶ τῆς
[9, 13]	τὸ ὑπερκείμενον λατόμιον καὶ ὁ	εἰς	Σαλαμῖνα πορθμὸς ὅσον διστάδιος, ὃν
[9, 1]	Ῥίον καὶ τὸ Ἀντίρριον συναγόμενα	εἰς	στενὸν {ἐποίει τὴν} ἔμφασιν ταύτην·
[9, 6]	τετάρτου Νίσου, καὶ τῆς Ἀττικῆς	εἰς	τέτταρα μέρη διαιρεθείσης, ὁ Νῖσος
[9, 6]	τοῦ Θριασίου πεδίου. τὴν δ´	εἰς	τέτταρα μέρη διανομὴν ἄλλων ἄλλως
[9, 9]	~Πρόκειται δ´ ἀπὸ Νισαίας πλέοντι	εἰς	τὴν Ἀττικὴν πέντε νησία. εἶτα
[9, 7]	ἐκπεσεῖν τῆς οἰκείας συνέβη πολλοὺς	εἰς	τὴν Ἀττικήν, ὧν ἦν καὶ
[9, 24]	θατέρου μέρους τοῦ ἄστεος ῥέων	εἰς	τὴν αὐτὴν παραλίαν ἐκ τῶν
[9, 3]	ἀμφιθάλαττος, στενὴ τὸ πρῶτον, εἶτ´	εἰς	τὴν μεσόγαιαν πλατύνεται, μηνοειδῆ δ´
[9, 9]	ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων καὶ φυγεῖν	εἰς	τὴν οἰκείαν. συναπέλαυσαν δὲ καὶ
[9, 24]	εἰς τὸν Πειραιᾶ καθηκόντων ἐκδίδωσιν	εἰς	τὸ Φαληρικόν, χειμαρρώδης τὸ πλέον,
[9, 24]	σκελῶν τῶν ἀπὸ τοῦ ἄστεος	εἰς	τὸν Πειραιᾶ καθηκόντων ἐκδίδωσιν εἰς
[9, 17]	ὅπερ ἡμιτελὲς κατέλιπε τελευτῶν ὁ	ἀναθεὶς	βασιλεύς· ὁμοίως δὲ καὶ ἡ
[9, 21]	ἐφεξῆς παραλίᾳ· εἶθ´ Ἁλιμούσιοι Αἰξωνεῖς	Ἁλαιεῖς	οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι· εἶτα Θοραιεῖς
[9, 21]	Ἁλαιεῖς οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι· εἶτα	Θοραιεῖς	Λαμπτρεῖς Αἰγιλιεῖς Ἀναφλύστιοι Ἀζηνιεῖς· οὗτοι
[9, 21]	Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι· εἶτα Θοραιεῖς Λαμπτρεῖς	Αἰγιλιεῖς	Ἀναφλύστιοι Ἀζηνιεῖς· οὗτοι μὲν οἱ
[9, 21]	εἶτα Θοραιεῖς Λαμπτρεῖς Αἰγιλιεῖς Ἀναφλύστιοι	Ἀζηνιεῖς·	οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς
[9, 14]	Κορυδαλλός, καὶ ὁ δῆμος οἱ	Κορυδαλλεῖς·	εἶθ´ ὁ Φώρων λιμὴν καὶ
[9, 20]	Ἄονας, Κέκροπα πρῶτον εἰς δώδεκα	πόλεις	συνοικίσαι τὸ πλῆθος, ὧν ὀνόματα
[9, 22]	τὰς μετὰ Δάτιος τοῦ Πέρσου	δυνάμεις	ἄρδην διέφθειρεν οὐ περιμείνας ὑστερίζοντας
[9, 21]	τῇ ἐφεξῆς παραλίᾳ· εἶθ´ Ἁλιμούσιοι	Αἰξωνεῖς	Ἁλαιεῖς οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι· εἶτα
[9, 10]	παρ´ Ὁμήρου δοκοῦσιν, οἱ δὲ	Μεγαρεῖς	ἀντιπαρῳδῆσαι οὕτως „Αἴας „δ´ ἐκ
[9, 21]	Ῥωμαίοις. ~Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ	Φαληρεῖς	δῆμος ἐν τῇ ἐφεξῆς παραλίᾳ·
[9, 15]	τε Πειραιᾶ καὶ τοὺς λιμένας	πλήρεις	νεωρίων, ἐν οἷς καὶ ἡ
[9, 15]	ἔχων. ὑποπίπτουσι δ´ αὐτῷ λιμένες	τρεῖς.	τὸ μὲν οὖν παλαιὸν ἐτετείχιστο
[9, 21]	οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι· εἶτα Θοραιεῖς	Λαμπτρεῖς	Αἰγιλιεῖς Ἀναφλύστιοι Ἀζηνιεῖς· οὗτοι μὲν
[9, 15]	φύσει τε καὶ ἐπίτηδες ὥστ´	οἰκήσεις	δέχεσθαι, στομίῳ δὲ μικρῷ τὴν
[9, 1]	χερρονήσων, ἐφεξῆς ἂν εἴη τὰς	συνεχεῖς	ἐπελθεῖν. ἦν δὲ δευτέρα μὲν
[9, 22]	Ὠρωπὸς δ´ ἐν ἀμφισβητησίμῳ γεγένηται	πολλάκις·	ἵδρυται γὰρ ἐν μεθορίῳ τῆς
[9, 6]	δὴ καὶ τῶν ὁρίων ἀμφισβητοῦντες	πολλάκις	οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ Ἴωνες,
[9, 12]	δὲ τοῖς δήμοις καταριθμεῖται ἡ	πόλις.	~Εἶτα τὸ Θριάσιον πεδίον καὶ
[9, 12]	ἃ καλοῦσι Κέρατα. ~Εἶτ´ Ἐλευσὶς	πόλις,	ἐν ᾗ τὸ τῆς Δήμητρος
[9, 15]	παραπλησίως ὥσπερ ἡ τῶν Ῥοδίων	πόλις,	προσειληφυῖα τῷ περιβόλῳ τόν τε
[9, 8]	κέχρηται μεταβολαῖς ἡ τῶν Μεγαρέων	πόλις,	συμμένει δ´ ὅμως μέχρι νῦν.
[9, 20]	τὸ πλῆθος, ὧν ὀνόματα Κεκροπία	Τετράπολις	Ἐπακρία Δεκέλεια Ἐλευσὶς Ἄφιδνα (λέγουσι
[9, 9]	τὴν Ἀττικὴν πέντε νησία. εἶτα	Σαλαμὶς	ἑβδομήκοντά που σταδίων οὖσα τὸ
[9, 11]	δὴ τὸ παλαιὸν ἡ νῦν	Σαλαμὶς	καθ´ αὑτὴν τάττεσθαι, τὰ δὲ
[9, 22]	φησι Σοφοκλῆς, „ἐδέξατο ῥαγεῖσα Θηβαία	κόνις	αὐτοῖσιν „ὅπλοις καὶ τετρωρίστῳ δίφρῳ.
[9, 22]	φασι μεμνῆσθαι τὸν ποιητὴν ἐν	οἷς	Ἀλέξανδρος λέγει πρὸς τὴν Ἑλένην
[9, 6]	τε Πελοποννήσιοι καὶ Ἴωνες, ἐν	οἷς	ἦν καὶ ἡ Κρομμυωνία, συνέβησαν
[9, 15]	τοὺς λιμένας πλήρεις νεωρίων, ἐν	οἷς	καὶ ἡ ὁπλοθήκη Φίλωνος ἔργον·
[9, 17]	κατωρθωμένον καὶ ἐνάμιλλον τοῖς Φειδίου	ἔργοις.	οὕτω δὲ καὶ Δεκέλεια μὲν
[9, 20]	ἐστι καὶ τιμῇ παρὰ τοῖς	Ῥωμαίοις.	~Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς
[9, 2]	Σχοινοῦντα· δέκα δ´ ὅμως {στα{	δίοις}	πλεονάζειν φασί. κάμψαντι δὲ τὸ
[9, 23]	βέλτιστόν φασι τὸ ἐν τοῖς	ἀργυρείοις,	ὃ καὶ ἀκάπνιστον καλοῦσιν ἀπὸ
[9, 6]	Ἀττικῆς μέρος ἦν, τούτοις χρῶνται	τεκμηρίοις.	~Μετὰ δὲ τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν
[9, 22]	„ἐδέξατο ῥαγεῖσα Θηβαία κόνις αὐτοῖσιν	„ὅπλοις	καὶ τετρωρίστῳ δίφρῳ. Ὠρωπὸς δ´
[9, 12]	τῶν ἔργων· ἐν δὲ τοῖς	δήμοις	καταριθμεῖται ἡ πόλις. ~Εἶτα τὸ
[9, 14]	Πειραιεὺς καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς	δήμοις	ταττόμενος καὶ ἡ Μουνυχία. ~Λόφος
[9, 9]	πρὸς τὴν Ἀττικήν. ἐκαλεῖτο δ´	ἑτέροις	ὀνόμασι τὸ παλαιόν· καὶ γὰρ
[9, 23]	πολὺ βέλτιστόν φασι τὸ ἐν	τοῖς	ἀργυρείοις, ὃ καὶ ἀκάπνιστον καλοῦσιν
[9, 12]	ἐπιστατοῦντος τῶν ἔργων· ἐν δὲ	τοῖς	δήμοις καταριθμεῖται ἡ πόλις. ~Εἶτα
[9, 14]	ὁ Πειραιεὺς καὶ αὐτὸς ἐν	τοῖς	δήμοις ταττόμενος καὶ ἡ Μουνυχία.
[9, 19]	δὲ ὕστερον; ἐν μὲν οὖν	τοῖς	καθ´ ἕκαστα τοσούτοις οὖσιν οὐκ
[9, 3]	τὴν νῦν Ἀττικὴν παρονομασθεῖσαν, ὅτι	τοῖς	ὄρεσιν ὑποπέπτωκε τὸ πλεῖστον μέρος
[9, 3]	Ἀττικῆς· ὥσθ´, ὅπερ εἶπον ἐν	τοῖς	πρόσθεν, ἰσθμὸν γίνεσθαι τὴν Βοιωτίαν
[9, 20]	τέ ἐστι καὶ τιμῇ παρὰ	τοῖς	Ῥωμαίοις. ~Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ
[9, 17]	κάλλει σφόδρα κατωρθωμένον καὶ ἐνάμιλλον	τοῖς	Φειδίου ἔργοις. οὕτω δὲ καὶ
[9, 10]	τὸ πολλὰ τῶν ἐπῶν ἀντιμαρτυρεῖν	αὐτοῖς.	διὰ τί γὰρ ναυλοχῶν ἔσχατος
[9, 7]	ὑπ´ αὐτῶν καὶ τῶν συγκατελθόντων	αὐτοῖς	Δωριέων ἐκπεσεῖν τῆς οἰκείας συνέβη
[9, 10]	δὲ παλαιὸν πρὸς Μεγαρέας ὑπῆρξεν	αὐτοῖς	ἔρις περὶ αὐτῆς· καί φασιν
[9, 20]	αὐτοὺς δημοκρατουμένους ἐφύλαξαν τὴν αὐτονομίαν	αὐτοῖς	καὶ τὴν ἐλευθερίαν. ἐπιπεσὼν δ´
[9, 16]	ἕκαστον· ἡ „γὰρ Ἀττικὴ θεῶν	αὐτοῖς	καταλαβόντων καὶ „τῶν προγόνων ἡρώων
[9, 20]	δ´ ὁ Μιθριδατικὸς πόλεμος τυράννους	αὐτοῖς	κατέστησεν οὓς ὁ βασιλεὺς ἐβούλετο·
[9, 20]	δημοκρατίαν μετέστησαν· τυράννων δ´ ἐπιθεμένων	αὐτοῖς,	Πεισιστράτου καὶ τῶν παίδων, ὕστερόν
[9, 19]	μὲν οὖν τοῖς καθ´ ἕκαστα	τοσούτοις	οὖσιν οὐκ ἐνδέχεται διατρίβειν, οὐ
[9, 6]	Μεγαρὶς τῆς Ἀττικῆς μέρος ἦν,	τούτοις	χρῶνται τεκμηρίοις. ~Μετὰ δὲ τὴν
[9, 6]	δ´ ἦν μερὶς καὶ ἡ	Μεγαρίς.	καὶ δὴ καὶ τῶν ὁρίων
[9, 6]	Πάλλας. ὅτι μὲν οὖν ἡ	Μεγαρὶς	τῆς Ἀττικῆς μέρος ἦν, τούτοις
[9, 10]	παλαιὸν πρὸς Μεγαρέας ὑπῆρξεν αὐτοῖς	ἔρις	περὶ αὐτῆς· καί φασιν οἱ
[9, 6]	Ἀθηναίους λέγει· ~ταύτης δ´ ἦν	μερὶς	καὶ ἡ Μεγαρίς. καὶ δὴ
[9, 20]	ὀνόματα Κεκροπία Τετράπολις Ἐπακρία Δεκέλεια	Ἐλευσὶς	Ἄφιδνα (λέγουσι δὲ καὶ πληθυντικῶς
[9, 12]	δύο ἃ καλοῦσι Κέρατα. ~Εἶτ´	Ἐλευσὶς	πόλις, ἐν ᾗ τὸ τῆς
[9, 18]	τοὺς ἀρχηγέτας τοῦ κτίσματος ἐξετάζοι	τις	ἀρξάμενος ἀπὸ Κέκροπος· οὐδὲ γὰρ
[9, 3]	Μεγαρίδος, ἡ Ἀττικὴ ὀρεινή, πολυώνυμός	τις,	διείργουσα τὴν Βοιωτίαν ἀπὸ τῆς
[9, 19]	ὁ Καλλίμαχος γελᾶν φησιν, εἴ	τις	θαρρεῖ γράφειν τὰς τῶν Ἀθηναίων
[9, 9]	Ἀττικῇ καὶ ἐπὶ Σκίρῳ ἱεροποιία	τις	καὶ ὁ μὴν ὁ Σκιροφοριών,
[9, 8]	τὰ καλούμενα Ὄνεια ὄρη, ῥάχις	τις	μηκυνομένη μὲν ἀπὸ τῶν Σκειρωνίδων
[9, 1]	{λεκτέον} φησὶ δ´ Εὔδοξος, εἴ	τις	νοήσειεν ἀπὸ τῶν Κεραυνίων ὀρῶν
[9, 10]	αὐτὰρ ὁ πλησίον ἑστήκει „πολύμη„	τις	Ὀδυσσεύς, πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ
[9, 19]	πρότερον δὲ καὶ κρήνη κατεσκεύαστό	τις	πλησίον πολλοῦ καὶ καλοῦ ὕδατος·
[9, 19]	ὁ ἔλεγχος, ἐὰν μὴ κρατῇ	τις	τῆς ἱστορίας· οἷον ἐν τῇ
[9, 22]	τὸ τῆς Νεμέσεως ἱερόν, εἶτα	Ψαφὶς	ἡ τῶν Ὠρωπίων· ἐνταῦθα δέ
[9, 9]	ἀφ´ οὗ δὲ καὶ Κυχρείδης	ὄφις,	ὅν φησιν Ἡσίοδος τραφέντα ὑπὸ
[9, 8]	ἐπέχει τὰ καλούμενα Ὄνεια ὄρη,	ῥάχις	τις μηκυνομένη μὲν ἀπὸ τῶν
[9, 12]	Ἰκτῖνος ὄχλον θεάτρου δέξασθαι δυνάμενον,	ὃς	καὶ τὸν παρθενῶνα ἐποίησε τὸν
[9, 20]	τῶν Θεοφράστου τοῦ φιλοσόφου γνωρίμων,	ὃς	οὐ μόνον οὐ κατέλυσε τὴν
[9, 18]	~Πολὺ δ´ ἂν πλείων εἴη	λόγος,	εἰ τοὺς ἀρχηγέτας τοῦ κτίσματος
[9, 22]	τὴν κατὰ τὸ Σούνιον ἄκραν	ἀξιόλογος	δῆμος Σούνιον, εἶτα Θόρικος, εἶτα
[9, 11]	ἀπὸ τοῦ τὴν ἱέρειαν τῆς	Πολιάδος	Ἀθηνᾶς χλωροῦ τυροῦ τοῦ μὲν
[9, 16]	τε ἀρχαῖος νεὼς ὁ τῆς	Πολιάδος	ἐν ᾧ ὁ ἄσβεστος λύχνος,
[9, 21]	τὸ Πανεῖον καὶ τὸ τῆς	Κωλιάδος	Ἀφροδίτης ἱερόν, εἰς ὃν τόπον
[9, 11]	τῆς τε Μεγαρικῆς καὶ τῆς	Ἀτθίδος,	ὄρη δύο ἃ καλοῦσι Κέρατα.
[9, 18]	Ἀτθίδα δὲ καὶ Ἀττικὴν ἀπὸ	Ἀτθίδος	τῆς Κραναοῦ, ἀφ´ οὗ καὶ
[9, 1]	καὶ τὴν Βοιωτίαν καὶ τῆς	Φωκίδος	τι μέρος καὶ τῶν Ἐπικνημιδίων
[9, 22]	Βραυρών, ὅπου τὸ τῆς Βραυρωνίας	Ἀρτέμιδος	ἱερόν, {Ἁλαὶ Ἀραφη} νίδες, ὅπου
[9, 8]	τῆς {κατ{ ὰ τὰς Παγὰς}	Ἀλκυονίδος	προσαγορευομένης. ~Πρόκειται δ´ ἀπὸ Νισαίας
[9, 3]	ἐπὶ δύσιν παρατεῖνον μέχρι τῆς	Μεγαρίδος,	ἡ Ἀττικὴ ὀρεινή, πολυώνυμός τις,
[9, 1]	τοῦ Κρισαίου κόλπου καὶ τῆς	Μεγαρίδος	καὶ συμπάσης τῆς Ἀττικῆς· νομίζει
[9, 4]	ὑπὲρ αὐτῶν δ´ ἐστὶν ἡ	ὁδὸς	ἡ ἐπὶ Μεγάρων καὶ τῆς
[9, 4]	σφόδρα πλησιάζει ταῖς πέτραις ἡ	ὁδὸς	ὥστε πολλαχοῦ καὶ παράκρημνός ἐστι
[9, 9]	καὶ Κυχρείδης ὄφις, ὅν φησιν	Ἡσίοδος	τραφέντα ὑπὸ Κυχρέως ἐξελαθῆναι ὑπὸ
[9, 24]	τῶν σκελῶν τῶν ἀπὸ τοῦ	ἄστεος	εἰς τὸν Πειραιᾶ καθηκόντων ἐκδίδωσιν
[9, 24]	Ἰλισσός, ἐκ θατέρου μέρους τοῦ	ἄστεος	ῥέων εἰς τὴν αὐτὴν παραλίαν
[9, 15]	συνῆπτε τὰ καθειλκυσμένα ἐκ τοῦ	ἄστεος	σκέλη· ταῦτα δ´ ἦν μακρὰ
[9, 16]	ἡ Ἀθηνᾶ. ἀλλὰ γὰρ εἰς	πλῆθος	ἐμπίπτων τῶν περὶ τῆς πόλεως
[9, 22]	Ἀττικῆς μακρὸν εἰπεῖν διὰ τὸ	πλῆθος.	~Τῶν δ´ ὀρῶν τὰ μὲν
[9, 20]	εἰς δώδεκα πόλεις συνοικίσαι τὸ	πλῆθος,	ὧν ὀνόματα Κεκροπία Τετράπολις Ἐπακρία
[9, 7]	καὶ ὁ τῆς Μεσσήνης βασιλεὺς	Μέλανθος·	οὗτος δὲ καὶ τῶν Ἀθηναίων
[9, 22]	ὅπου τὸ τῆς Ταυροπόλου, Μυρρινοῦς	Προβάλινθος	Μαραθών, ὅπου Μιλτιάδης τὰς μετὰ
[9, 22]	ἀνεῖλε Θησεύς. μετὰ δὲ Μαραθῶνα	Τρικόρυνθος,	εἶτα Ῥαμνοῦς, {ὅπου} τὸ τῆς
[9, 16]	τῆς Ἀθηνᾶς ἱερὸν ὅ τε	ἀρχαῖος	νεὼς ὁ τῆς Πολιάδος ἐν
[9, 15]	λιμένας καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ	Διὸς	τοῦ σωτῆρος· τοῦ δὲ ἱεροῦ
[9, 13]	ὁ εἰς Σαλαμῖνα πορθμὸς ὅσον	διστάδιος,	ὃν διαχοῦν ἐπειρᾶτο Ξέρξης, ἔφθη
[9, 22]	Μαραθών, ὅπου Μιλτιάδης τὰς μετὰ	Δάτιος	τοῦ Πέρσου δυνάμεις ἄρδην διέφθειρεν
[9, 22]	παραμήκης ὅσον ἑξήκοντα σταδίων τὸ	μῆκος,	ἧς φασι μεμνῆσθαι τὸν ποιητὴν
[9, 9]	ἑβδομήκοντά που σταδίων οὖσα τὸ	μῆκος,	οἱ δ´ ὀγδοήκοντά φασιν· ἔχει
[9, 15]	μακρὰ τείχη τετταράκοντα σταδίων τὸ	μῆκος,	συνάπτοντα τὸ ἄστυ τῷ Πειραιεῖ.
[9, 22]	στενὴ καὶ μακρὰ καὶ κατὰ	μῆκος	τῇ ἠπείρῳ παραβεβλημένη καθάπερ ἡ
[9, 12]	τῆς Ἐλευσινίας καὶ ὁ μυστικὸς	σηκός,	ὃν κατεσκεύασεν Ἰκτῖνος ὄχλον θεάτρου
[9, 20]	(λέγουσι δὲ καὶ πληθυντικῶς Ἀφίδνας)	Θόρικος	Βραυρὼν Κύθηρος Σφηττὸς Κηφισιά πάλιν
[9, 22]	ἄκραν ἀξιόλογος δῆμος Σούνιον, εἶτα	Θόρικος,	εἶτα Ποταμὸς δῆμος οὕτω καλούμενος,
[9, 20]	τὴν ἐλευθερίαν. ἐπιπεσὼν δ´ ὁ	Μιθριδατικὸς	πόλεμος τυράννους αὐτοῖς κατέστησεν οὓς
[9, 12]	ἱερὸν τῆς Ἐλευσινίας καὶ ὁ	μυστικὸς	σηκός, ὃν κατεσκεύασεν Ἰκτῖνος ὄχλον
[9, 3]	στενόν, μήκει δ´ ἀξιολόγῳ κεχρημένον,	προπεπτωκὸς	μέχρι Σουνίου. ταύτας οὖν διέξιμεν
[9, 13]	τὸ Θριάσιον πεδίον καὶ ὁμώνυμος	αἰγιαλὸς	καὶ δῆμος· εἶθ´ ἡ ἄκρα
[9, 15]	ἐστὶν ἡ Μουνυχία χερρονησιάζων καὶ	κοῖλος	καὶ ὑπόνομος πολὺ μέρος φύσει
[9, 14]	ταύτης ὄρος ἐστὶν ὃ καλεῖται	Κορυδαλλός,	καὶ ὁ δῆμος οἱ Κορυδαλλεῖς·
[9, 23]	Λυκαβηττός, ἔτι δὲ Πάρνης καὶ	Κορυδαλλός.	μαρμάρου δ´ ἐστὶ τῆς τε
[9, 17]	δὲ ὅθεν ἐπήγαγε τὸν δῆμον	Θρασύβουλος	εἰς Πειραιᾶ κἀκεῖθεν εἰς ἄστυ.
[9, 9]	καὶ πρὸς νότον (καθάπερ καὶ	Αἰσχύλος	εἴρηκεν „Αἴγινα δ´ αὕτη πρὸς
[9, 22]	δῆμος Σούνιον, εἶτα Θόρικος, εἶτα	Ποταμὸς	δῆμος οὕτω καλούμενος, ἐξ οὗ
[9, 9]	Βώκαρος δ´ ἐστὶν ἐν Σαλαμῖνι	ποταμός,	ὁ νῦν Βωκαλία καλούμενος. ~Καὶ
[9, 20]	ἐλευθερίαν. ἐπιπεσὼν δ´ ὁ Μιθριδατικὸς	πόλεμος	τυράννους αὐτοῖς κατέστησεν οὓς ὁ
[9, 13]	πεδίον καὶ ὁμώνυμος αἰγιαλὸς καὶ	δῆμος·	εἶθ´ ἡ ἄκρα ἡ Ἀμφιάλη
[9, 21]	~Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς	δῆμος	ἐν τῇ ἐφεξῆς παραλίᾳ· εἶθ´
[9, 14]	ὃ καλεῖται Κορυδαλλός, καὶ ὁ	δῆμος	οἱ Κορυδαλλεῖς· εἶθ´ ὁ Φώρων
[9, 22]	Σούνιον, εἶτα Θόρικος, εἶτα Ποταμὸς	δῆμος	οὕτω καλούμενος, ἐξ οὗ οἱ
[9, 22]	κατὰ τὸ Σούνιον ἄκραν ἀξιόλογος	δῆμος	Σούνιον, εἶτα Θόρικος, εἶτα Ποταμὸς
[9, 22]	Σουνίου νῆσος Ἑλένη τραχεῖα καὶ	ἔρημος,	παραμήκης ὅσον ἑξήκοντα σταδίων τὸ
[9, 13]	λατόμιον καὶ ὁ εἰς Σαλαμῖνα	πορθμὸς	ὅσον διστάδιος, ὃν διαχοῦν ἐπειρᾶτο
[9, 15]	Μουνυχία χερρονησιάζων καὶ κοῖλος καὶ	ὑπόνομος	πολὺ μέρος φύσει τε καὶ
[9, 13]	~Εἶτα τὸ Θριάσιον πεδίον καὶ	ὁμώνυμος	αἰγιαλὸς καὶ δῆμος· εἶθ´ ἡ
[9, 14]	πλησίον δὲ καὶ ἡ Ἀταλάντη	ὁμώνυμος	τῇ περὶ Εὔβοιαν καὶ Λοκρούς,
[9, 3]	τῆς Μεγαρίδος, ἡ Ἀττικὴ ὀρεινή,	πολυώνυμός	τις, διείργουσα τὴν Βοιωτίαν ἀπὸ
[9, 19]	τῶν Ἀθηναίων παρθένους „ἀφύσσεσθαι καθαρὸν	γάνος	Ἠριδανοῖο, οὗ καὶ τὰ βοσκήματα
[9, 16]	προγόνων ἡρώων οὗτος μὲν οὖν	ἑνὸς	ἐμνήσθη τῶν ἐν ἀκροπόλει σημείων,
[9, 8]	διαδεξαμένων ἄνδρα Σωκρατικόν, Μεγαρέα τὸ	γένος·	καθάπερ καὶ Φαίδωνα μὲν τὸν
[9, 18]	ἀρχηγέτας τοῦ κτίσματος ἐξετάζοι τις	ἀρξάμενος	ἀπὸ Κέκροπος· οὐδὲ γὰρ ὁμοίως
[9, 14]	καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς δήμοις	ταττόμενος	καὶ ἡ Μουνυχία. ~Λόφος δ´
[9, 22]	Θόρικος, εἶτα Ποταμὸς δῆμος οὕτω	καλούμενος,	ἐξ οὗ οἱ ἄνδρες Ποτάμιοι,
[9, 9]	Σαλαμῖνι ποταμός, ὁ νῦν Βωκαλία	καλούμενος.	~Καὶ νῦν μὲν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι
[9, 18]	κἀνταῦθα φαίνεται τὸ τῶν Πελασγῶν	ἔθνος	ἐπιδημῆσαν, καὶ διότι ὑπὸ τῶν
[9, 20]	συνέγραψε περὶ τῆς πολιτείας ταύτης	ἐκεῖνος.	ἀλλ´ οὕτως ὁ φθόνος ἴσχυσε
[9, 10]	ἔπος τοῦτο „Αἴας δ´ ἐκ	Σαλαμῖνος	ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας“ ἑξῆς τοῦτο
[9, 10]	ἀντιπαρῳδῆσαι οὕτως „Αἴας „δ´ ἐκ	Σαλαμῖνος	ἄγεν νέας, ἔκ τε Πολίχνης,
[9, 6]	τὴν ἀρχήν, Ἄνδρων δὲ μέχρι	Ἐλευσῖνος	καὶ τοῦ Θριασίου πεδίου. τὴν
[9, 16]	καὶ ὁ παρθενὼν ὃν ἐποίησεν	Ἰκτῖνος,	ἐν ᾧ τὸ τοῦ Φειδίου
[9, 12]	ὁ μυστικὸς σηκός, ὃν κατεσκεύασεν	Ἰκτῖνος	ὄχλον θεάτρου δέξασθαι δυνάμενον, ὃς
[9, 4]	ἡ ὁδὸς ὥστε πολλαχοῦ καὶ	παράκρημνός	ἐστι διὰ τὸ ὑπερκείμενον ὄρος
[9, 20]	ταύτης ἐκεῖνος. ἀλλ´ οὕτως ὁ	φθόνος	ἴσχυσε καὶ ἡ πρὸς ὀλίγους
[9, 22]	Ἑλένην „οὐδ´ „ὅτε σε πρῶτον	Λακεδαίμονος	ἐξ ἐρατεινῆς {ἔπλεον} „ἁρπάξας ἐν
[9, 16]	Πολιάδος ἐν ᾧ ὁ ἄσβεστος	λύχνος,	καὶ ὁ παρθενὼν ὃν ἐποίησεν
[9, 18]	ἀπὸ Μοψόπου, Ἰωνίαν δὲ ἀπὸ	Ἴωνος	τοῦ Ξούθου, Ποσειδωνίαν δὲ καὶ
[9, 18]	δῆλον· Ἀκτὴν μὲν γὰρ ἀπὸ	Ἀκταίωνος	φασίν, Ἀτθίδα δὲ καὶ Ἀττικὴν
[9, 15]	ἐν οἷς καὶ ἡ ὁπλοθήκη	Φίλωνος	ἔργον· ἄξιόν τε ἦν ναύσταθμον
[9, 6]	δὲ „τὴν ὅμαυλον ἐξαιρεῖ χθόνα	Σκείρωνος	ἀκτῆς, τῆς δὲ „γῆς τὸ
[9, 4]	δὲ μυθεύεται τὰ περὶ τοῦ	Σκείρωνος	καὶ τοῦ Πιτυοκάμπτου τῶν λῃζομένων
[9, 1]	τούτων οὖν {λεκτέον} φησὶ δ´	Εὔδοξος,	εἴ τις νοήσειεν ἀπὸ τῶν
[9, 10]	τῷ νεῶν καταλόγῳ μετὰ τὸ	ἔπος	τοῦτο „Αἴας δ´ ἐκ Σαλαμῖνος
[9, 18]	κτίσματος ἐξετάζοι τις ἀρξάμενος ἀπὸ	Κέκροπος·	οὐδὲ γὰρ ὁμοίως λέγουσιν ἅπαντες.
[9, 9]	Ἀθηνᾶ τε λέγεται Σκιρὰς καὶ	τόπος	Σκίρα ἐν τῇ Ἀττικῇ καὶ
[9, 22]	αὐτοῖσιν „ὅπλοις καὶ τετρωρίστῳ δίφρῳ.	Ὠρωπὸς	δ´ ἐν ἀμφισβητησίμῳ γεγένηται πολλάκις·
[9, 9]	ὄντες καὶ ναυτικὸν ἀξιόλογον παρασχόμενοι.	Βώκαρος	δ´ ἐστὶν ἐν Σαλαμῖνι ποταμός,
[9, 2]	~Οὕτω δ´ εἰρηκότος Εὐδόξου, μαθηματικοῦ	ἀνδρὸς	καὶ σχημάτων ἐμπείρου καὶ κλιμάτων
[9, 22]	μεμνῆσθαι τὸν ποιητὴν ἐν οἷς	Ἀλέξανδρος	λέγει πρὸς τὴν Ἑλένην „οὐδ´
[9, 20]	δεκαετῆ χρόνον ὃν ἦρχε Μακεδόνων	Κάσανδρος.	οὗτος γὰρ ὁ ἀνὴρ πρὸς
[9, 7]	τὴν γειτνίασιν, τῶν δὲ ὅτι	Κόδρος	τῆς Ἀττικῆς ἐβασίλευε τότε ὁ
[9, 3]	τοῖς ὄρεσιν ὑποπέπτωκε τὸ πλεῖστον	μέρος	αὐτῆς ἁλιτενὲς καὶ στενόν, μήκει
[9, 11]	δὲ Μέγαρα τῆς Ἀττικῆς ὑπάρξαι	μέρος.	ἐν δὲ τῇ παραλίᾳ τῇ
[9, 6]	οὖν ἡ Μεγαρὶς τῆς Ἀττικῆς	μέρος	ἦν, τούτοις χρῶνται τεκμηρίοις. ~Μετὰ
[9, 1]	Βοιωτίαν καὶ τῆς Φωκίδος τι	μέρος	καὶ τῶν Ἐπικνημιδίων Λοκρῶν. περὶ
[9, 15]	καὶ κοῖλος καὶ ὑπόνομος πολὺ	μέρος	φύσει τε καὶ ἐπίτηδες ὥστ´
[9, 20]	πρὸς μὲν τὰ ἄλλα δοκεῖ	τυραννικώτερος	γενέσθαι, πρὸς Ἀθηναίους δὲ εὐγνωμόνησε
[9, 20]	καὶ πληθυντικῶς Ἀφίδνας) Θόρικος Βραυρὼν	Κύθηρος	Σφηττὸς Κηφισιά πάλιν δ´ ὕστερον
[9, 6]	„γῆς τὸ πρὸς νότον ὁ	σκληρὸς	οὗτος καὶ γίγαντας „ἐκ„ τρέφων
[9, 15]	τὸ ἱερὸν τοῦ Διὸς τοῦ	σωτῆρος·	τοῦ δὲ ἱεροῦ τὰ μὲν
[9, 4]	παράκρημνός ἐστι διὰ τὸ ὑπερκείμενον	ὄρος	δύσβατόν τε καὶ ὑψηλὸν ὄν·
[9, 14]	~Ὑπὲρ δὲ τῆς ἀκτῆς ταύτης	ὄρος	ἐστὶν ὃ καλεῖται Κορυδαλλός, καὶ
[9, 6]	λάχοι καὶ κτίσαι τὴν Νίσαιαν.	Φιλόχορος	μὲν οὖν ἀπὸ Ἰσθμοῦ μέχρι
[9, 20]	οὖν ἀπόχρη προσθεῖσιν ὅτι φησὶ	Φιλόχορος	πορθουμένης τῆς χώρας ἐκ θαλάττης
[9, 20]	τὰ ἄλλα δοκεῖ τυραννικώτερος γενέσθαι,	πρὸς	Ἀθηναίους δὲ εὐγνωμόνησε λαβὼν ὑπήκοον
[9, 9]	πόλιν τὴν μὲν ἀρχαίαν ἔρημον	πρὸς	Αἴγιναν τετραμμένην καὶ πρὸς νότον
[9, 2]	φασί. κάμψαντι δὲ τὸ Σούνιον	πρὸς	ἄρκτον μὲν ὁ πλοῦς, ἐκκλίνων
[9, 4]	πόλεως διέχον, σκέλεσιν ἑκατέρωθεν συναπτόμενον	πρὸς	αὐτήν· ἐκαλεῖτο δὲ καὶ τοῦτο
[9, 16]	ἕνα τῶν ἑκατὸν ἑβδομήκοντα δήμων	πρὸς	δὲ καὶ τεττάρων, ὥς φασιν,
[9, 2]	μὲν ὁ πλοῦς, ἐκκλίνων {δὲ}	πρὸς	δύσιν. ~Ἀκτὴ δ´ ἐστὶν {ἡ
[9, 1]	τῆς Ἀττικῆς ἄκρον ἐπὶ τὰ	πρὸς	ἕω μέρη τεταμένην εὐθεῖαν, ἐν
[9, 3]	τῆς Βοιωτίας τὸ κυρτὸν ἔχουσαν	πρὸς	θαλάττῃ· τοῦτο δ´ ἐστὶ τὸ
[9, 4]	Σκειρωνίδες πέτραι πάροδον οὐκ ἀπολείπουσαι	πρὸς	θαλάττῃ· ὑπὲρ αὐτῶν δ´ ἐστὶν
[9, 6]	οὐκ Ἰωνία, ἐπὶ δὲ τοῦ	πρὸς	Μέγαρα „τάδ´ οὐχὶ Πελοπόννησος ἀλλ´
[9, 10]	τὴν νῆσον, τὸ δὲ παλαιὸν	πρὸς	Μεγαρέας ὑπῆρξεν αὐτοῖς ἔρις περὶ
[9, 20]	Κάσανδρος. οὗτος γὰρ ὁ ἀνὴρ	πρὸς	μὲν τὰ ἄλλα δοκεῖ τυραννικώτερος
[9, 1]	μὲν ἀπολείψειν τὴν Πελοπόννησον ὅλην	πρὸς	νότον, ἐν ἀριστερᾷ δὲ καὶ
[9, 9]	ἔρημον πρὸς Αἴγιναν τετραμμένην καὶ	πρὸς	νότον (καθάπερ καὶ Αἰσχύλος εἴρηκεν
[9, 6]	ἀκτῆς, τῆς δὲ „γῆς τὸ	πρὸς	νότον ὁ σκληρὸς οὗτος καὶ
[9, 9]	Αἰσχύλος εἴρηκεν „Αἴγινα δ´ αὕτη	πρὸς	νότου κεῖται πνοάς“ τὴν δὲ
[9, 20]	ὁ φθόνος ἴσχυσε καὶ ἡ	πρὸς	ὀλίγους ἀπέχθεια ὥστε μετὰ τὴν
[9, 1]	μὴ Κορινθίων· τρίτη δὲ ἡ	πρὸς	ταύτῃ προσλαμβάνουσα τὴν Ἀττικὴν καὶ
[9, 3]	τῆς λεχθείσης, ἀπολαμβάνοντα ἐντὸς τὰ	πρὸς	τῇ Πελοποννήσῳ τήν τε Μεγαρίδα
[9, 1]	νότον, ἐν ἀριστερᾷ δὲ καὶ	πρὸς	τὴν ἄρκτον τὴν ἀπὸ τῶν
[9, 9]	κειμένην ἐπὶ χερρονησοειδοῦς τόπου συνάπτοντος	πρὸς	τὴν Ἀττικήν. ἐκαλεῖτο δ´ ἑτέροις
[9, 22]	ποιητὴν ἐν οἷς Ἀλέξανδρος λέγει	πρὸς	τὴν Ἑλένην „οὐδ´ „ὅτε σε
[9, 6]	ἐπιγραφὴν ἔχουσαν ἐπὶ μὲν τοῦ	πρὸς	τὴν Πελοπόννησον μέρους „τάδ´ ἐστὶ
[9, 22]	ἔστι δ´ ἀπὸ τοῦ Σουνίου	πρὸς	τὸ νότιον τῆς Εὐβοίας ἄκρον,
[9, 3]	δ´ οὐδὲν ἧττον ἐπιστροφὴν λαμβάνει	πρὸς	Ὠρωπὸν τῆς Βοιωτίας τὸ κυρτὸν
[9, 8]	δ´ ἡ χώρα τῶν Μεγαρέων	παράλυπρος	καθάπερ καὶ ἡ Ἀττική, καὶ
[9, 12]	πόλις, ἐν ᾗ τὸ τῆς	Δήμητρος	ἱερὸν τῆς Ἐλευσινίας καὶ ὁ
[9, 22]	τοῦ Θορίκου καὶ τοῦ Σουνίου	νῆσος	Ἑλένη τραχεῖα καὶ ἔρημος, παραμήκης
[9, 21]	καὶ τούτων τῶν τόπων Βέλβινα	νῆσος	οὐ πολὺ ἄπωθεν καὶ ὁ
[9, 9]	τοῦ φυτοῦ· ἐπιφανὴς δὲ ἡ	νῆσος	ὑπῆρξε διά τε τοὺς Αἰακίδας
[9, 21]	Ἀστυπάλαια· ὧν τῆς μὲν πρόκειται	νῆσος	Φάβρα τῆς δ´ Ἐλαιοῦσσα· καὶ
[9, 6]	τοῦ πρὸς Μέγαρα „τάδ´ οὐχὶ	Πελοπόννησος	ἀλλ´ Ἰωνία. οἵ τε δὴ
[9, 6]	τὴν Πελοπόννησον μέρους „τάδ´ ἐστὶ	„Πελοπόννησος	οὐκ Ἰωνία, ἐπὶ δὲ τοῦ
[9, 6]	εἰς τέτταρα μέρη διαιρεθείσης, ὁ	Νῖσος	τὴν Μεγαρίδα λάχοι καὶ κτίσαι
[9, 23]	ἐστιν ὅ τε Ὑμηττὸς καὶ	Βριλησσὸς	καὶ Λυκαβηττός, ἔτι δὲ Πάρνης
[9, 24]	ἔστι δὲ τοιοῦτος μᾶλλον ὁ	Ἰλισσός,	ἐκ θατέρου μέρους τοῦ ἄστεος
[9, 24]	~Ποταμοὶ δ´ εἰσὶν ὁ μὲν	Κηφισσὸς	ἐκ Τρινεμέων τὰς ἀρχὰς ἔχων
[9, 2]	δὲ Σουνίου τριάκοντα καὶ τριακοσίους·	{τός}	ον πώς ἐστι διάστημα καὶ
[9, 19]	τις πλησίον πολλοῦ καὶ καλοῦ	ὕδατος·	εἰ δὲ μὴ νῦν, τί
[9, 19]	αἱ πηγαὶ καθαροῦ καὶ ποτίμου	ὕδατος,	ὥς φασιν, ἐκτὸς τῶν Διοχάρους
[9, 18]	λόγος, εἰ τοὺς ἀρχηγέτας τοῦ	κτίσματος	ἐξετάζοι τις ἀρξάμενος ἀπὸ Κέκροπος·
[9, 10]	αὐτοῖς. διὰ τί γὰρ ναυλοχῶν	ἔσχατος	φαίνεται ὁ Αἴας, οὐ μετ´
[9, 23]	ἀρχαίων ἀπείρως καμινευόντων. τοῦ δὲ	μέλιτος	ἀρίστου τῶν πάντων ὄντος τοῦ
[9, 19]	καὶ ποτίμου ὕδατος, ὥς φασιν,	ἐκτὸς	τῶν Διοχάρους καλουμένων πυλῶν πλησίον
[9, 10]	ὑπὸ Πρωτεσιλάῳ Θετταλῶν; „ἔνθ´ ἔσαν	Αἴαντός	τε νέες καὶ Πρωτεσιλάου“ καὶ
[9, 6]	Αἰγέως τε καὶ Λύκου καὶ	Πάλλαντος	καὶ τετάρτου Νίσου, καὶ τῆς
[9, 3]	τρίτης χερρονήσου τῆς λεχθείσης, ἀπολαμβάνοντα	ἐντὸς	τὰ πρὸς τῇ Πελοποννήσῳ τήν
[9, 6]	καὶ στήλην ἔστησαν ἐπὶ τοῦ	συνομολογηθέντος	τόπου περὶ αὐτὸν τὸν Ἰσθμόν,
[9, 23]	δὲ μέλιτος ἀρίστου τῶν πάντων	ὄντος	τοῦ Ἀττικοῦ πολὺ βέλτιστόν φασι
[9, 9]	κόλπῳ κειμένην ἐπὶ χερρονησοειδοῦς τόπου	συνάπτοντος	πρὸς τὴν Ἀττικήν. ἐκαλεῖτο δ´
[9, 2]	ἐπίνειον. διέχει γὰρ τοῦ μὲν	Σχοινοῦντος	τοῦ κατὰ τὸν Ἰσθμὸν περὶ
[9, 12]	ἐν ἀκροπόλει τῇ Ἀθηνᾷ, Περικλέους	ἐπιστατοῦντος	τῶν ἔργων· ἐν δὲ τοῖς
[9, 2]	κλιμάτων καὶ τοὺς τόπους τούτους	εἰδότος,	δεῖ νοεῖν τήνδε τὴν πλευρὰν
[9, 2]	τὴν {ταύτῃ} θάλατταν. ~Οὕτω δ´	εἰρηκότος	Εὐδόξου, μαθηματικοῦ ἀνδρὸς καὶ σχημάτων
[9, 16]	τῆς Πολιάδος ἐν ᾧ ὁ	ἄσβεστος	λύχνος, καὶ ὁ παρθενὼν ὃν
[9, 3]	~Ἀκτὴ δ´ ἐστὶν {ἡ Ἀττικὴ}	ἀμφιθάλαττος,	στενὴ τὸ πρῶτον, εἶτ´ εἰς
[9, 23]	τε Ὑμηττὸς καὶ Βριλησσὸς καὶ	Λυκαβηττός,	ἔτι δὲ Πάρνης καὶ Κορυδαλλός.
[9, 23]	ὀνόματι μάλιστά ἐστιν ὅ τε	Ὑμηττὸς	καὶ Βριλησσὸς καὶ Λυκαβηττός, ἔτι
[9, 23]	πλησίον τῆς πόλεως· ὁ δ´	Ὑμηττὸς	καὶ μέλι ἄριστον ποιεῖ. τὰ
[9, 20]	πληθυντικῶς Ἀφίδνας) Θόρικος Βραυρὼν Κύθηρος	Σφηττὸς	Κηφισιά πάλιν δ´ ὕστερον εἰς
[9, 14]	τοῦτο· εἶθ´ ὁ Πειραιεὺς καὶ	αὐτὸς	ἐν τοῖς δήμοις ταττόμενος καὶ
[9, 20]	χρόνον ὃν ἦρχε Μακεδόνων Κάσανδρος.	οὗτος	γὰρ ὁ ἀνὴρ πρὸς μὲν
[9, 7]	ὁ τῆς Μεσσήνης βασιλεὺς Μέλανθος·	οὗτος	δὲ καὶ τῶν Ἀθηναίων ἐβασίλευσεν
[9, 6]	τὸ πρὸς νότον ὁ σκληρὸς	οὗτος	καὶ γίγαντας „ἐκ„ τρέφων εἴληχε
[9, 16]	καταλαβόντων καὶ „τῶν προγόνων ἡρώων	οὗτος	μὲν οὖν ἑνὸς ἐμνήσθη τῶν
[9, 24]	δὲ μειοῦται τελέως. ἔστι δὲ	τοιοῦτος	μᾶλλον ὁ Ἰλισσός, ἐκ θατέρου
[9, 13]	ὧν ἐν τῷ μείζονι Κίρκης	τάφος	δείκνυται. ~Ὑπὲρ δὲ τῆς ἀκτῆς
[9, 15]	δήμοις ταττόμενος καὶ ἡ Μουνυχία.	~Λόφος	δ´ ἐστὶν ἡ Μουνυχία χερρονησιάζων
[9, 19]	τῇ συναγωγῇ τῶν ποταμῶν ὁ	Καλλίμαχος	γελᾶν φησιν, εἴ τις θαρρεῖ
[9, 19]	περὶ αὐτῶν, τοσῷδε μείζων ὁ	ἔλεγχος,	ἐὰν μὴ κρατῇ τις τῆς
[9, 15]	οἱ δὲ πολλοὶ πόλεμοι τὸ	τεῖχος	κατήρειψαν καὶ τὸ τῆς Μουνυχίας
[9, 17]	καὶ τὸ {Θη{ σεῖον μύθο}	υς	ἔχει, καὶ τὸ Λύκειον καὶ
[9, 6]	Σοφοκλέους λαβεῖν· φησὶ δ´ ὁ	Αἰγεὺς	ὅτι ὁ πατὴρ ὥρισεν ἐμοὶ
[9, 10]	αὐτούς „Ἰδομενεὺς δ´ „ἑτέρωθεν, οὐ	Μενεσθεύς.	οἱ μὲν δὴ Ἀθηναῖοι τοιαύτην
[9, 14]	Ψυτταλείᾳ καὶ τοῦτο· εἶθ´ ὁ	Πειραιεὺς	καὶ αὐτὸς ἐν τοῖς δήμοις
[9, 2]	που τὴν λεχθεῖσαν γραμμὴν ὁ	Πειραιεὺς	τὸ τῶν Ἀθηνῶν ἐπίνειον. διέχει
[9, 20]	τυράννους αὐτοῖς κατέστησεν οὓς ὁ	βασιλεὺς	ἐβούλετο· τὸν δ´ ἰσχύσαντα μάλιστα
[9, 7]	ἦν καὶ ὁ τῆς Μεσσήνης	βασιλεὺς	Μέλανθος· οὗτος δὲ καὶ τῶν
[9, 17]	ἡμιτελὲς κατέλιπε τελευτῶν ὁ ἀναθεὶς	βασιλεύς·	ὁμοίως δὲ καὶ ἡ Ἀκαδημία
[9, 10]	ἐπ´ Αἰάντεσσι, καὶ παρ´ αὐτούς	„Ἰδομενεὺς	δ´ „ἑτέρωθεν, οὐ Μενεσθεύς. οἱ
[9, 4]	τὴν λεχθεῖσαν ὀρεινήν, οὓς καθεῖλε	Θησεύς.	ἀπὸ δὲ τῶν ἄκρων τούτων
[9, 20]	λέγεται τὴν νῦν τὰς δώδεκα	Θησεύς.	ἐβασιλεύοντο μὲν {οὖν οἱ Ἀθηναῖοι}
[9, 22]	τὸν Μαραθώνιον ταῦρον ὃν ἀνεῖλε	Θησεύς.	μετὰ δὲ Μαραθῶνα Τρικόρυνθος, εἶτα
[9, 10]	ὁ πλησίον ἑστήκει „πολύμη„ τις	Ὀδυσσεύς,	πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες.
[9, 20]	ἐκ γῆς δὲ ὑπὸ Βοιωτῶν,	οὓς	ἐκάλουν Ἄονας, Κέκροπα πρῶτον εἰς
[9, 20]	καὶ τῆς τῶν τριάκοντα τυράννων,	οὓς	ἐπέστησαν Λακεδαιμόνιοι, τούτους μὲν διεκρούσαντο
[9, 4]	τῶν λῃζομένων τὴν λεχθεῖσαν ὀρεινήν,	οὓς	καθεῖλε Θησεύς. ἀπὸ δὲ τῶν
[9, 20]	Μιθριδατικὸς πόλεμος τυράννους αὐτοῖς κατέστησεν	οὓς	ὁ βασιλεὺς ἐβούλετο· τὸν δ´
[9, 20]	φθόνος ἴσχυσε καὶ ἡ πρὸς	ὀλίγους	ἀπέχθεια ὥστε μετὰ τὴν Κασάνδρου
[9, 9]	νῦν ἐν κόλπῳ κειμένην ἐπὶ	χερρονησοειδοῦς	τόπου συνάπτοντος πρὸς τὴν Ἀττικήν.
[9, 12]	τὸν ἐν ἀκροπόλει τῇ Ἀθηνᾷ,	Περικλέους	ἐπιστατοῦντος τῶν ἔργων· ἐν δὲ
[9, 6]	ἄλλως εἰρηκότων ἀρκεῖ ταῦτα παρὰ	Σοφοκλέους	λαβεῖν· φησὶ δ´ ὁ Αἰγεὺς
[9, 11]	διαπόντιον νοησάντων τῶν ἀρξάντων τοῦ	ἔθους	τούτου. ἔοικε δὴ τὸ παλαιὸν
[9, 20]	ἄλλα δοκεῖ τυραννικώτερος γενέσθαι, πρὸς	Ἀθηναίους	δὲ εὐγνωμόνησε λαβὼν ὑπήκοον τὴν
[9, 5]	τῶν τόπων τούτων ἰδίως, ἀλλ´	Ἀθηναίους	καλῶν τοὺς ἐν τῇ Ἀττικῇ
[9, 5]	δὲ Βοιωτοὶ καὶ Ἰάονες“ τοὺς	Ἀθηναίους	λέγει· ~ταύτης δ´ ἦν μερὶς
[9, 5]	καὶ τούτους τῷ κοινῷ ὀνόματι	Ἀθηναίους	νομίζων, ὡς ὅταν φῇ ἐν
[9, 4]	ἐπίνειόν ἐστιν τῶν Μεγάρων δεκαοκτὼ	σταδίους	τῆς πόλεως διέχον, σκέλεσιν ἑκατέρωθεν
[9, 2]	τὸν Ἰσθμὸν περὶ τριακοσίους πεντήκοντα	σταδίους,	τοῦ δὲ Σουνίου τριάκοντα καὶ
[9, 20]	Αἴγυπτον· τὰς δ´ εἰκόνας αὐτοῦ	πλείους	ἢ τριακοσίας κατέσπασαν οἱ ἐπαναστάντες
[9, 19]	φιλότιμον περὶ τὰ ἔνδοξα καὶ	πλείους	οἱ λαλήσαντές τι περὶ αὐτῶν,
[9, 10]	δὲ τὸν Αἴαντα καὶ τοὺς	Σαλαμινίους	πάλιν „ἦλθε „δ´ ἐπ´ Αἰάντεσσι,
[9, 22]	ἄρδην διέφθειρεν οὐ περιμείνας ὑστερίζοντας	Λακεδαιμονίους	διὰ τὴν πανσέληνον· ἐνταῦθα μεμυθεύκασι
[9, 7]	τούς τε Ἴωνας καὶ τοὺς	Πελοποννησίους.	~Πολλαῖς δὲ κέχρηται μεταβολαῖς ἡ
[9, 2]	τοῦ κατὰ τὸν Ἰσθμὸν περὶ	τριακοσίους	πεντήκοντα σταδίους, τοῦ δὲ Σουνίου
[9, 2]	τοῦ δὲ Σουνίου τριάκοντα καὶ	τριακοσίους·	{τός} ον πώς ἐστι διάστημα
[9, 7]	Δωριέων ἐκπεσεῖν τῆς οἰκείας συνέβη	πολλοὺς	εἰς τὴν Ἀττικήν, ὧν ἦν
[9, 22]	καλοῦσι Λευκὴν ἀκτήν, σταδίων τριακοσίων	πλοῦς·	ἀλλὰ περὶ Εὐβοίας {μὲ{ ν
[9, 2]	Σούνιον πρὸς ἄρκτον μὲν ὁ	πλοῦς,	ἐκκλίνων {δὲ} πρὸς δύσιν. ~Ἀκτὴ
[9, 22]	τοὺς δ´ ἐν τῇ μεσογαίᾳ	δήμους	τῆς Ἀττικῆς μακρὸν εἰπεῖν διὰ
[9, 19]	θαρρεῖ γράφειν τὰς τῶν Ἀθηναίων	παρθένους	„ἀφύσσεσθαι καθαρὸν γάνος Ἠριδανοῖο, οὗ
[9, 20]	Ῥωμαῖοι δ´ οὖν παραλαβόντες αὐτοὺς	δημοκρατουμένους	ἐφύλαξαν τὴν αὐτονομίαν αὐτοῖς καὶ
[9, 22]	νίδες, ὅπου τὸ τῆς Ταυροπόλου,	Μυρρινοῦς	Προβάλινθος Μαραθών, ὅπου Μιλτιάδης τὰς
[9, 17]	Μαραθὼν δὲ τὸν Περσικὸν ἀγῶνα,	Ῥαμνοῦς	δὲ τὸ τῆς Νεμέσεως ξόανον,
[9, 22]	μετὰ δὲ Μαραθῶνα Τρικόρυνθος, εἶτα	Ῥαμνοῦς,	{ὅπου} τὸ τῆς Νεμέσεως ἱερόν,
[9, 20]	ἐπιπεσὼν δ´ ὁ Μιθριδατικὸς πόλεμος	τυράννους	αὐτοῖς κατέστησεν οὓς ὁ βασιλεὺς
[9, 2]	ἐμπείρου καὶ κλιμάτων καὶ τοὺς	τόπους	τούτους εἰδότος, δεῖ νοεῖν τήνδε
[9, 7]	ἔκτισαν τὰ Μέγαρα καὶ τοὺς	ἀνθρώπους	Δωριέας ἀντὶ Ἰώνων ἐποίησαν· ἠφάνισαν
[9, 19]	ὕδατος, ὥς φασιν, ἐκτὸς τῶν	Διοχάρους	καλουμένων πυλῶν πλησίον τοῦ Λυκείου·
[9, 24]	τὸ Φαληρικόν, χειμαρρώδης τὸ πλέον,	θέρους	δὲ μειοῦται τελέως. ἔστι δὲ
[9, 6]	μὲν τοῦ πρὸς τὴν Πελοπόννησον	μέρους	„τάδ´ ἐστὶ „Πελοπόννησος οὐκ Ἰωνία,
[9, 24]	μᾶλλον ὁ Ἰλισσός, ἐκ θατέρου	μέρους	τοῦ ἄστεος ῥέων εἰς τὴν
[9, 14]	ὁμώνυμος τῇ περὶ Εὔβοιαν καὶ	Λοκρούς,	καὶ ἄλλο νησίον ὅμοιον τῇ
[9, 5]	„ἔνθα δὲ Βοιωτοὶ καὶ Ἰάονες“	τοὺς	Ἀθηναίους λέγει· ~ταύτης δ´ ἦν
[9, 9]	ἡ νῆσος ὑπῆρξε διά τε	τοὺς	Αἰακίδας ἐπάρξαντας αὐτῆς, καὶ μάλιστα
[9, 21]	τῆς δ´ Ἐλαιοῦσσα· καὶ κατὰ	τοὺς	Αἰξωνέας δ´ ἔστιν Ὑδροῦσσα· περὶ
[9, 21]	δήμων μακρὰ ἄκρα, πρώτη μετὰ	τοὺς	Αἰξωνέας Ζωστήρ, εἶτ´ ἄλλη μετὰ
[9, 7]	πόλιν ἔκτισαν τὰ Μέγαρα καὶ	τοὺς	ἀνθρώπους Δωριέας ἀντὶ Ἰώνων ἐποίησαν·
[9, 18]	ἂν πλείων εἴη λόγος, εἰ	τοὺς	ἀρχηγέτας τοῦ κτίσματος ἐξετάζοι τις
[9, 22]	Εὐβοίας {μὲ{ ν λέξομεν ὕστερον}	τοὺς	δ´ ἐν τῇ μεσογαίᾳ δήμους
[9, 5]	τούτων ἰδίως, ἀλλ´ Ἀθηναίους καλῶν	τοὺς	ἐν τῇ Ἀττικῇ πάντας συμπεριείληφε
[9, 15]	εἰς ὀλίγην κατοικίαν τὴν περὶ	τοὺς	λιμένας καὶ τὸ ἱερὸν τοῦ
[9, 15]	περιβόλῳ τόν τε Πειραιᾶ καὶ	τοὺς	λιμένας πλήρεις νεωρίων, ἐν οἷς
[9, 5]	ἐυκτίμενον πτολίεθρον“ δέχεσθαι δεῖ καὶ	τοὺς	νῦν Μεγαρέας, ὡς καὶ τούτους
[9, 7]	ὁρίζουσαν τούς τε Ἴωνας καὶ	τοὺς	Πελοποννησίους. ~Πολλαῖς δὲ κέχρηται μεταβολαῖς
[9, 10]	ἐπὶ δὲ τὸν Αἴαντα καὶ	τοὺς	Σαλαμινίους πάλιν „ἦλθε „δ´ ἐπ´
[9, 7]	καὶ τὴν στήλην τὴν ὁρίζουσαν	τούς	τε Ἴωνας καὶ τοὺς Πελοποννησίους.
[9, 2]	σχημάτων ἐμπείρου καὶ κλιμάτων καὶ	τοὺς	τόπους τούτους εἰδότος, δεῖ νοεῖν
[9, 7]	εὐανδρούσης δὲ τῆς Ἀττικῆς διὰ	τοὺς	φυγάδας φοβηθέντες οἱ Ἡρακλεῖδαι, παροξυνόντων
[9, 15]	τὰ μὲν στοΐδια ἔχει πίνακας	θαυμαστούς,	ἔργα τῶν ἐπιφανῶν τεχνιτῶν, τὸ
[9, 15]	ταῖς τετρακοσίαις ναυσίν, ὧν οὐκ	ἐλάττους	ἔστελλον Ἀθηναῖοι. τῷ δὲ τείχει
[9, 20]	ἀμίδας. Ῥωμαῖοι δ´ οὖν παραλαβόντες	αὐτοὺς	δημοκρατουμένους ἐφύλαξαν τὴν αὐτονομίαν αὐτοῖς
[9, 10]	„δ´ ἐπ´ Αἰάντεσσι, καὶ παρ´	αὐτούς	„Ἰδομενεὺς δ´ „ἑτέρωθεν, οὐ Μενεσθεύς.
[9, 7]	φυγάδας φοβηθέντες οἱ Ἡρακλεῖδαι, παροξυνόντων	αὐτοὺς	μάλιστα τῶν ἐν Κορίνθῳ καὶ
[9, 20]	δέ φασι καὶ βέλτιστα τότε	αὐτοὺς	πολιτεύσασθαι δεκαετῆ χρόνον ὃν ἦρχε
[9, 2]	καὶ κλιμάτων καὶ τοὺς τόπους	τούτους	εἰδότος, δεῖ νοεῖν τήνδε τὴν
[9, 20]	τριάκοντα τυράννων, οὓς ἐπέστησαν Λακεδαιμόνιοι,	τούτους	μὲν διεκρούσαντο ῥᾳδίως, ἐφύλαξαν δὲ
[9, 5]	τοὺς νῦν Μεγαρέας, ὡς καὶ	τούτους	μετασχόντας τῆς στρατείας. σημεῖον δέ·
[9, 5]	τῇ Ἀττικῇ πάντας συμπεριείληφε καὶ	τούτους	τῷ κοινῷ ὀνόματι Ἀθηναίους νομίζων,
[9, 1]	τὸν} Ἑρμιονικὸν καὶ τὴν Ἀκτήν·	ὡς	δ´ {αὕ{ τως οὐδ´ ἂν
[9, 5]	δεῖ καὶ τοὺς νῦν Μεγαρέας,	ὡς	καὶ τούτους μετασχόντας τῆς στρατείας.
[9, 5]	τῷ κοινῷ ὀνόματι Ἀθηναίους νομίζων,	ὡς	ὅταν φῇ ἐν τῷ καταλόγῳ
[9, 19]	πηγαὶ καθαροῦ καὶ ποτίμου ὕδατος,	ὥς	φασιν, ἐκτὸς τῶν Διοχάρους καλουμένων
[9, 16]	δήμων πρὸς δὲ καὶ τεττάρων,	ὥς	φασιν, οὐδένα τῶν ἄλλων ὠνόμακεν.
[9, 22]	μαντεῖον, ὅπου φυγόντα τὸν Ἀμφιάρεων,	ὥς	φησι Σοφοκλῆς, „ἐδέξατο ῥαγεῖσα Θηβαία
[9, 1]	την ἐπιστρο} φὴν ὥστε κοιλαίνεσθαι	κολποειδῶς	καθ´ {αὑ{ τήν, εἰ μὴ
[9, 6]	διότι τῶν Πανδιονιδῶν τεττάρων ὄντων,	Αἰγέως	τε καὶ Λύκου καὶ Πάλλαντος
[9, 24]	τὸ πλέον, θέρους δὲ μειοῦται	τελέως.	ἔστι δὲ τοιοῦτος μᾶλλον ὁ
[9, 4]	τῶν Μεγάρων δεκαοκτὼ σταδίους τῆς	πόλεως	διέχον, σκέλεσιν ἑκατέρωθεν συναπτόμενον πρὸς
[9, 16]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τῆς	πόλεως	μερῶν καὶ τῆς χώρας· Ἐλευσῖνά
[9, 23]	Πεντελικῆς κάλλιστα μέταλλα πλησίον τῆς	πόλεως·	ὁ δ´ Ὑμηττὸς καὶ μέλι
[9, 16]	πλῆθος ἐμπίπτων τῶν περὶ τῆς	πόλεως	ταύτης ὑμνουμένων τε καὶ διαβοωμένων
[9, 16]	Ἀθηνᾶς ἱερὸν ὅ τε ἀρχαῖος	νεὼς	ὁ τῆς Πολιάδος ἐν ᾧ
[9, 9]	ὅν φησιν Ἡσίοδος τραφέντα ὑπὸ	Κυχρέως	ἐξελαθῆναι ὑπὸ Εὐρυλόχου λυμαινόμενον τὴν
[9, 16]	ὀκνῶ πλεονάζειν, μὴ συμβῇ τῆς	προθέσεως	ἐκπεσεῖν τὴν γραφήν. ἔπεισι γὰρ
[9, 22]	εἶτα Ῥαμνοῦς, {ὅπου} τὸ τῆς	Νεμέσεως	ἱερόν, εἶτα Ψαφὶς ἡ τῶν
[9, 17]	ἀγῶνα, Ῥαμνοῦς δὲ τὸ τῆς	Νεμέσεως	ξόανον, ὅ τινες μὲν Διοδότου
[9, 17]	τὴν τῆς Ἑλένης ἁρπαγὴν ὑπὸ	Θησέως	καὶ τὴν ὑπὸ τῶν Διοσκούρων
[9, 2]	ἐπὶ Πηγὰς ἀπὸ τοῦ {Πει{	ραιῶς}	ὅσονπερ καὶ ἐπὶ Σχοινοῦντα· δέκα
[9, 14]	ὅ τινες εἶπον λήμην τοῦ	Πειραιῶς·	πλησίον δὲ καὶ ἡ Ἀταλάντη
[9, 20]	ἐπέστησαν Λακεδαιμόνιοι, τούτους μὲν διεκρούσαντο	ῥᾳδίως,	ἐφύλαξαν δὲ τὴν δημοκρατίαν μέχρι
[9, 5]	ποιητὴς μέμνηται τῶν τόπων τούτων	ἰδίως,	ἀλλ´ Ἀθηναίους καλῶν τοὺς ἐν
[9, 17]	κατέλιπε τελευτῶν ὁ ἀναθεὶς βασιλεύς·	ὁμοίως	δὲ καὶ ἡ Ἀκαδημία καὶ
[9, 1]	στενὸν {ἐποίει τὴν} ἔμφασιν ταύτην·	ὁμοίως	δὲ καὶ τὰ {περι{ έχοντα}
[9, 18]	ἀρξάμενος ἀπὸ Κέκροπος· οὐδὲ γὰρ	ὁμοίως	λέγουσιν ἅπαντες. τοῦτο δὲ καὶ
[9, 22]	Εὔβοια πρόκειται τῆς ἑξῆς παραλίας,	ὁμοίως	στενὴ καὶ μακρὰ καὶ κατὰ
[9, 15]	ἐτετείχιστο καὶ συνῴκιστο ἡ Μουνυχία	παραπλησίως	ὥσπερ ἡ τῶν Ῥοδίων πόλις,
[9, 20]	Ἐλευσὶς Ἄφιδνα (λέγουσι δὲ καὶ	πληθυντικῶς	Ἀφίδνας) Θόρικος Βραυρὼν Κύθηρος Σφηττὸς
[9, 6]	εἰς τέτταρα μέρη διανομὴν ἄλλων	ἄλλως	εἰρηκότων ἀρκεῖ ταῦτα παρὰ Σοφοκλέους
[9, 8]	τῶν Μεγαρέων πόλις, συμμένει δ´	ὅμως	μέχρι νῦν. ἔσχε δέ ποτε
[9, 2]	καὶ ἐπὶ Σχοινοῦντα· δέκα δ´	ὅμως	{στα{ δίοις} πλεονάζειν φασί. κάμψαντι
[9, 23]	καὶ οἱ ἐργαζόμενοι, τῆς μεταλλείας	ἀσθενῶς	ὑπακουούσης, τὴν παλαιὰν ἐκβολάδα καὶ
[9, 11]	ἀπὸ τῶν ἄλλων νήσων τῶν	ὁμολογουμένως	τῇ Ἀττικῇ προσχώρων προσφέρεται, ξενικὸν
[9, 2]	τριάκοντα καὶ τριακοσίους· {τός} ον	πώς	ἐστι διάστημα καὶ τὸ ἐπὶ
[9, 23]	αὐτῆς ἀποκαθαιρόμενον ἀργύριον, τῶν ἀρχαίων	ἀπείρως	καμινευόντων. τοῦ δὲ μέλιτος ἀρίστου
[9, 1]	τὴν Ἀκτήν· ὡς δ´ {αὕ{	τως	οὐδ´ ἂν τὴν ἀπὸ τῶν
[9, 10]	δοκοῦσιν, οἱ δὲ Μεγαρεῖς ἀντιπαρῳδῆσαι	οὕτως	„Αἴας „δ´ ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν
[9, 20]	τῆς πολιτείας ταύτης ἐκεῖνος. ἀλλ´	οὕτως	ὁ φθόνος ἴσχυσε καὶ ἡ
[9, 1]	δ´ οὐδ´ ἂν {κ{ οιλαίνεσθαι	οὕτως}	τὴν ᾐόνα τὴν ἀπὸ Σουνίου