Livre, Chap. |
[9, 18] |
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου,
Ποσειδωνίαν
δὲ
|
καὶ |
Ἀθήνας
ἀπὸ
τῶν
ἐπωνύμων
θεῶν. |
[9, 13] |
φυγὴ
τῶν
Περσῶν.
ἐνταῦθα
δὲ
|
καὶ |
αἱ
Φαρμακοῦσσαι,
δύο
νησία
ὧν |
[9, 9] |
εἰς
τὴν
οἰκείαν.
συναπέλαυσαν
δὲ
|
καὶ |
Αἰγινῆται
τῆς
περὶ
τὸν
ἀγῶνα |
[9, 9] |
τετραμμένην
καὶ
πρὸς
νότον
(καθάπερ
|
καὶ |
Αἰσχύλος
εἴρηκεν
„Αἴγινα
δ´
αὕτη |
[9, 23] |
τὸ
ἐν
τοῖς
ἀργυρείοις,
ὃ
|
καὶ |
ἀκάπνιστον
καλοῦσιν
ἀπὸ
τοῦ
τρόπου |
[9, 3] |
τὴν
Ἀττικήν.
διὰ
δὲ
τοῦτο
|
καὶ |
Ἀκτήν
φασι
λεχθῆναι
τὸ
παλαιὸν |
[9, 3] |
Ἀκτήν
φασι
λεχθῆναι
τὸ
παλαιὸν
|
καὶ |
Ἀκτικὴν
τὴν
νῦν
Ἀττικὴν
παρονομασθεῖσαν, |
[9, 14] |
τῇ
περὶ
Εὔβοιαν
καὶ
Λοκρούς,
|
καὶ |
ἄλλο
νησίον
ὅμοιον
τῇ
Ψυτταλείᾳ |
[9, 17] |
ὑπὸ
τῶν
Διοσκούρων
ἐκπόρθησιν
αὐτῆς
|
καὶ |
ἀνακομιδὴν
τῆς
ἀδελφῆς,
Μαραθὼν
δὲ |
[9, 18] |
ὁμοίως
λέγουσιν
ἅπαντες.
τοῦτο
δὲ
|
καὶ |
ἀπὸ
τῶν
ὀνομάτων
δῆλον·
Ἀκτὴν |
[9, 18] |
ἀπὸ
Ἀκταίωνος
φασίν,
Ἀτθίδα
δὲ
|
καὶ |
Ἀττικὴν
ἀπὸ
Ἀτθίδος
τῆς
Κραναοῦ, |
[9, 14] |
καὶ
τοῦτο·
εἶθ´
ὁ
Πειραιεὺς
|
καὶ |
αὐτὸς
ἐν
τοῖς
δήμοις
ταττόμενος |
[9, 20] |
αὐτὸν
διετήρουν.
ἔνιοι
δέ
φασι
|
καὶ |
βέλτιστα
τότε
αὐτοὺς
πολιτεύσασθαι
δεκαετῆ |
[9, 23] |
μάλιστά
ἐστιν
ὅ
τε
Ὑμηττὸς
|
καὶ |
Βριλησσὸς
καὶ
Λυκαβηττός,
ἔτι
δὲ |
[9, 20] |
δημοκρατίαν
μέχρι
τῆς
Ῥωμαίων
ἐπικρατείας.
|
καὶ |
γὰρ
εἴ
τι
μικρὸν
ὑπὸ |
[9, 9] |
δ´
ἑτέροις
ὀνόμασι
τὸ
παλαιόν·
|
καὶ |
γὰρ
Σκιρὰς
καὶ
Κύχρεια
ἀπό |
[9, 11] |
Ἀττικῆς
τὴν
Σαλαμῖνα
οὐκ
εὖ·
|
καὶ |
γὰρ
τὸν
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων |
[9, 9] |
αὐτὸν
τὴν
Δήμητρα
εἰς
Ἐλευσῖνα
|
καὶ |
γενέσθαι
ταύτης
ἀμφίπολον.
ὠνομάσθη
δὲ |
[9, 6] |
πρὸς
νότον
ὁ
σκληρὸς
οὗτος
|
καὶ |
γίγαντας
„ἐκ„
τρέφων
εἴληχε
Πάλλας. |
[9, 17] |
τοῖς
Φειδίου
ἔργοις.
οὕτω
δὲ
|
καὶ |
Δεκέλεια
μὲν
τὸ
ὁρμητήριον
τῶν |
[9, 23] |
ἦν
ἀξιόλογα,
νυνὶ
δ´
ἐκλείπει·
|
καὶ |
δὴ
καὶ
οἱ
ἐργαζόμενοι,
τῆς |
[9, 6] |
ἦν
μερὶς
καὶ
ἡ
Μεγαρίς.
|
καὶ |
δὴ
καὶ
τῶν
ὁρίων
ἀμφισβητοῦντες |
[9, 13] |
Θριάσιον
πεδίον
καὶ
ὁμώνυμος
αἰγιαλὸς
|
καὶ |
δῆμος·
εἶθ´
ἡ
ἄκρα
ἡ |
[9, 9] |
μάλιστα
δι´
Αἴαντα
τὸν
Τελαμώνιον,
|
καὶ |
διὰ
τὸ
περὶ
τὴν
νῆσον |
[9, 16] |
τῆς
πόλεως
ταύτης
ὑμνουμένων
τε
|
καὶ |
διαβοωμένων
ὀκνῶ
πλεονάζειν,
μὴ
συμβῇ |
[9, 18] |
τὸ
τῶν
Πελασγῶν
ἔθνος
ἐπιδημῆσαν,
|
καὶ |
διότι
ὑπὸ
τῶν
Ἀττικῶν
Πελαργοὶ |
[9, 20] |
ἔνιοι
δὲ
καὶ
προστιθέασιν
ὅτι
|
καὶ |
εἰς
ἀμίδας.
Ῥωμαῖοι
δ´
οὖν |
[9, 1] |
τὴν
Πελοπόννησον,
ἣν
πρώτην
ἔφαμεν
|
καὶ |
ἐλαχίστην
τῶν
συντιθεισῶν
τὴν
Ἑλλάδα |
[9, 10] |
Αἴαντός
τε
νέες
καὶ
Πρωτεσιλάου“
|
καὶ |
ἐν
τῇ
ἐπιπωλήσει
ὁ
Ἀγαμέμνων |
[9, 17] |
μεγέθει
καὶ
κάλλει
σφόδρα
κατωρθωμένον
|
καὶ |
ἐνάμιλλον
τοῖς
Φειδίου
ἔργοις.
οὕτω |
[9, 17] |
κἀκεῖθεν
εἰς
ἄστυ.
οὕτω
δὲ
|
καὶ |
ἐπ´
ἄλλων
πλειόνων
ἔστιν
ἱστορεῖν |
[9, 20] |
οὐ
κατέλυσε
τὴν
δημοκρατίαν
ἀλλὰ
|
καὶ |
ἐπηνώρθωσε.
δηλοῖ
δὲ
τὰ
ὑπομνήματα |
[9, 9] |
τόπος
Σκίρα
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ
|
καὶ |
ἐπὶ
Σκίρῳ
ἱεροποιία
τις
καὶ |
[9, 2] |
ἀπὸ
τοῦ
{Πει{
ραιῶς}
ὅσονπερ
|
καὶ |
ἐπὶ
Σχοινοῦντα·
δέκα
δ´
ὅμως |
[9, 16] |
ἀκροπόλει·
τὸ
δ´
ἀνάλογον
συμβαίνει
|
καὶ |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
τῆς
πόλεως |
[9, 15] |
ὑπόνομος
πολὺ
μέρος
φύσει
τε
|
καὶ |
ἐπίτηδες
ὥστ´
οἰκήσεις
δέχεσθαι,
στομίῳ |
[9, 22] |
τοῦ
Σουνίου
νῆσος
Ἑλένη
τραχεῖα
|
καὶ |
ἔρημος,
παραμήκης
ὅσον
ἑξήκοντα
σταδίων |
[9, 17] |
ἄλλων
πλειόνων
ἔστιν
ἱστορεῖν
πολλά·
|
καὶ |
ἔτι
τὸ
Λεωκόριον
καὶ
τὸ |
[9, 22] |
ἐν
„Κρα„
νάῃ
ἐμίγην
φιλότητι
|
καὶ |
εὐνῇ.
ταύτην
γὰρ
λέγει
Κρανάην |
[9, 17] |
ὁ
ἀναθεὶς
βασιλεύς·
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
ἡ
Ἀκαδημία
καὶ
οἱ
κῆποι |
[9, 14] |
λήμην
τοῦ
Πειραιῶς·
πλησίον
δὲ
|
καὶ |
ἡ
Ἀταλάντη
ὁμώνυμος
τῇ
περὶ |
[9, 8] |
χώρα
τῶν
Μεγαρέων
παράλυπρος
καθάπερ
|
καὶ |
ἡ
Ἀττική,
καὶ
τὸ
πλέον |
[9, 24] |
διὰ
τοῦ
πεδίου,
ἐφ´
οὗ
|
καὶ |
ἡ
γέφυρα
καὶ
οἱ
γεφυρισμοί, |
[9, 6] |
καὶ
Ἴωνες,
ἐν
οἷς
ἦν
|
καὶ |
ἡ
Κρομμυωνία,
συνέβησαν
καὶ
στήλην |
[9, 6] |
λέγει·
~ταύτης
δ´
ἦν
μερὶς
|
καὶ |
ἡ
Μεγαρίς.
καὶ
δὴ
καὶ |
[9, 14] |
αὐτὸς
ἐν
τοῖς
δήμοις
ταττόμενος
|
καὶ |
ἡ
Μουνυχία.
~Λόφος
δ´
ἐστὶν |
[9, 15] |
λιμένας
πλήρεις
νεωρίων,
ἐν
οἷς
|
καὶ |
ἡ
ὁπλοθήκη
Φίλωνος
ἔργον·
ἄξιόν |
[9, 17] |
τῶν
φιλοσόφων
καὶ
τὸ
Ὠιδεῖον
|
καὶ |
ἡ
ποικίλη
στοὰ
καὶ
τὰ |
[9, 20] |
ἀλλ´
οὕτως
ὁ
φθόνος
ἴσχυσε
|
καὶ |
ἡ
πρὸς
ὀλίγους
ἀπέχθεια
ὥστε |
[9, 14] |
Κορυδαλλεῖς·
εἶθ´
ὁ
Φώρων
λιμὴν
|
καὶ |
ἡ
Ψυττάλεια,
νησίον
ἔρημον
πετρῶδες |
[9, 5] |
ὅταν
φῇ
„ἔνθα
δὲ
Βοιωτοὶ
|
καὶ |
Ἰάονες“
τοὺς
Ἀθηναίους
λέγει·
~ταύτης |
[9, 5] |
γὰρ
Ἀττικὴ
τὸ
παλαιὸν
Ἰωνία
|
καὶ |
Ἰὰς
ἐκαλεῖτο,
καὶ
ὁ
ποιητὴς |
[9, 17] |
οἵ
γε
πολλοὶ
μυθοποιίας
συχνὰς
|
καὶ |
ἱστορίας·
καθάπερ
Ἄφιδνα
μὲν
τὴν |
[9, 6] |
ἀμφισβητοῦντες
πολλάκις
οἵ
τε
Πελοποννήσιοι
|
καὶ |
Ἴωνες,
ἐν
οἷς
ἦν
καὶ |
[9, 19] |
εἴη
θαυμαστόν,
εἰ
πάλαι
πολὺ
|
καὶ |
καθαρὸν
ἦν
ὥστε
καὶ
πότιμον |
[9, 17] |
Ἀγορακρίτου
τοῦ
Παρίου,
καὶ
μεγέθει
|
καὶ |
κάλλει
σφόδρα
κατωρθωμένον
καὶ
ἐνάμιλλον |
[9, 19] |
κρήνη
κατεσκεύαστό
τις
πλησίον
πολλοῦ
|
καὶ |
καλοῦ
ὕδατος·
εἰ
δὲ
μὴ |
[9, 22] |
παραλίας,
ὁμοίως
στενὴ
καὶ
μακρὰ
|
καὶ |
κατὰ
μῆκος
τῇ
ἠπείρῳ
παραβεβλημένη |
[9, 21] |
νῆσος
Φάβρα
τῆς
δ´
Ἐλαιοῦσσα·
|
καὶ |
κατὰ
τοὺς
Αἰξωνέας
δ´
ἔστιν |
[9, 20] |
ἢ
τριακοσίας
κατέσπασαν
οἱ
ἐπαναστάντες
|
καὶ |
κατεχώνευσαν,
ἔνιοι
δὲ
καὶ
προστιθέασιν |
[9, 2] |
μαθηματικοῦ
ἀνδρὸς
καὶ
σχημάτων
ἐμπείρου
|
καὶ |
κλιμάτων
καὶ
τοὺς
τόπους
τούτους |
[9, 15] |
δ´
ἐστὶν
ἡ
Μουνυχία
χερρονησιάζων
|
καὶ |
κοῖλος
καὶ
ὑπόνομος
πολὺ
μέρος |
[9, 23] |
καὶ
Λυκαβηττός,
ἔτι
δὲ
Πάρνης
|
καὶ |
Κορυδαλλός.
μαρμάρου
δ´
ἐστὶ
τῆς |
[9, 18] |
Ἀτθίδος
τῆς
Κραναοῦ,
ἀφ´
οὗ
|
καὶ |
Κραναοὶ
οἱ
ἔνοικοι,
Μοψοπίαν
δὲ |
[9, 19] |
πλησίον
τοῦ
Λυκείου·
πρότερον
δὲ
|
καὶ |
κρήνη
κατεσκεύαστό
τις
πλησίον
πολλοῦ |
[9, 6] |
ὁ
Νῖσος
τὴν
Μεγαρίδα
λάχοι
|
καὶ |
κτίσαι
τὴν
Νίσαιαν.
Φιλόχορος
μὲν |
[9, 9] |
τὸ
παλαιόν·
καὶ
γὰρ
Σκιρὰς
|
καὶ |
Κύχρεια
ἀπό
τινων
ἡρώων,
ἀφ´ |
[9, 9] |
ὁ
Σκιροφοριών,
ἀφ´
οὗ
δὲ
|
καὶ |
Κυχρείδης
ὄφις,
ὅν
φησιν
Ἡσίοδος |
[9, 14] |
Ἀταλάντη
ὁμώνυμος
τῇ
περὶ
Εὔβοιαν
|
καὶ |
Λοκρούς,
καὶ
ἄλλο
νησίον
ὅμοιον |
[9, 23] |
ὅ
τε
Ὑμηττὸς
καὶ
Βριλησσὸς
|
καὶ |
Λυκαβηττός,
ἔτι
δὲ
Πάρνης
καὶ |
[9, 6] |
Πανδιονιδῶν
τεττάρων
ὄντων,
Αἰγέως
τε
|
καὶ |
Λύκου
καὶ
Πάλλαντος
καὶ
τετάρτου |
[9, 22] |
τῆς
ἑξῆς
παραλίας,
ὁμοίως
στενὴ
|
καὶ |
μακρὰ
καὶ
κατὰ
μῆκος
τῇ |
[9, 9] |
τε
τοὺς
Αἰακίδας
ἐπάρξαντας
αὐτῆς,
|
καὶ |
μάλιστα
δι´
Αἴαντα
τὸν
Τελαμώνιον, |
[9, 17] |
τινὲς
δὲ
Ἀγορακρίτου
τοῦ
Παρίου,
|
καὶ |
μεγέθει
καὶ
κάλλει
σφόδρα
κατωρθωμένον |
[9, 23] |
τῆς
πόλεως·
ὁ
δ´
Ὑμηττὸς
|
καὶ |
μέλι
ἄριστον
ποιεῖ.
τὰ
δ´ |
[9, 20] |
τῇ
δὲ
πόλει
συγγνώμην
ἔνειμε·
|
καὶ |
μέχρι
νῦν
ἐν
ἐλευθερίᾳ
τέ |
[9, 1] |
ὥστε
τὸν
Κρομμυῶνα
Μεγαρέων
εἶναι
|
καὶ |
μὴ
Κορινθίων·
τρίτη
δὲ
ἡ |
[9, 9] |
τοῦτον
δόξης,
γείτονές
τε
ὄντες
|
καὶ |
ναυτικὸν
ἀξιόλογον
παρασχόμενοι.
Βώκαρος
δ´ |
[9, 14] |
ὄρος
ἐστὶν
ὃ
καλεῖται
Κορυδαλλός,
|
καὶ |
ὁ
δῆμος
οἱ
Κορυδαλλεῖς·
εἶθ´ |
[9, 13] |
Ἀμφιάλη
καὶ
τὸ
ὑπερκείμενον
λατόμιον
|
καὶ |
ὁ
εἰς
Σαλαμῖνα
πορθμὸς
ὅσον |
[9, 9] |
καὶ
ἐπὶ
Σκίρῳ
ἱεροποιία
τις
|
καὶ |
ὁ
μὴν
ὁ
Σκιροφοριών,
ἀφ´ |
[9, 12] |
τῆς
Δήμητρος
ἱερὸν
τῆς
Ἐλευσινίας
|
καὶ |
ὁ
μυστικὸς
σηκός,
ὃν
κατεσκεύασεν |
[9, 16] |
ἐν
ᾧ
ὁ
ἄσβεστος
λύχνος,
|
καὶ |
ὁ
παρθενὼν
ὃν
ἐποίησεν
Ἰκτῖνος, |
[9, 21] |
Βέλβινα
νῆσος
οὐ
πολὺ
ἄπωθεν
|
καὶ |
ὁ
Πατρόκλου
χάραξ·
ἔρημοι
δ´ |
[9, 5] |
παλαιὸν
Ἰωνία
καὶ
Ἰὰς
ἐκαλεῖτο,
|
καὶ |
ὁ
ποιητὴς
ὅταν
φῇ
„ἔνθα |
[9, 7] |
εἰς
τὴν
Ἀττικήν,
ὧν
ἦν
|
καὶ |
ὁ
τῆς
Μεσσήνης
βασιλεὺς
Μέλανθος· |
[9, 24] |
ἐφ´
οὗ
καὶ
ἡ
γέφυρα
|
καὶ |
οἱ
γεφυρισμοί,
διὰ
δὲ
τῶν |
[9, 23] |
νυνὶ
δ´
ἐκλείπει·
καὶ
δὴ
|
καὶ |
οἱ
ἐργαζόμενοι,
τῆς
μεταλλείας
ἀσθενῶς |
[9, 17] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
ἡ
Ἀκαδημία
|
καὶ |
οἱ
κῆποι
τῶν
φιλοσόφων
καὶ |
[9, 13] |
πόλις.
~Εἶτα
τὸ
Θριάσιον
πεδίον
|
καὶ |
ὁμώνυμος
αἰγιαλὸς
καὶ
δῆμος·
εἶθ´ |
[9, 6] |
ὄντων,
Αἰγέως
τε
καὶ
Λύκου
|
καὶ |
Πάλλαντος
καὶ
τετάρτου
Νίσου,
καὶ |
[9, 10] |
πάλιν
„ἦλθε
„δ´
ἐπ´
Αἰάντεσσι,
|
καὶ |
παρ´
αὐτούς
„Ἰδομενεὺς
δ´
„ἑτέρωθεν, |
[9, 4] |
πέτραις
ἡ
ὁδὸς
ὥστε
πολλαχοῦ
|
καὶ |
παράκρημνός
ἐστι
διὰ
τὸ
ὑπερκείμενον |
[9, 9] |
γενέσθαι
ταύτης
ἀμφίπολον.
ὠνομάσθη
δὲ
|
καὶ |
Πιτυοῦσσα
ἀπὸ
τοῦ
φυτοῦ·
ἐπιφανὴς |
[9, 19] |
τὸ
φιλότιμον
περὶ
τὰ
ἔνδοξα
|
καὶ |
πλείους
οἱ
λαλήσαντές
τι
περὶ |
[9, 20] |
Δεκέλεια
Ἐλευσὶς
Ἄφιδνα
(λέγουσι
δὲ
|
καὶ |
πληθυντικῶς
Ἀφίδνας)
Θόρικος
Βραυρὼν
Κύθηρος |
[9, 19] |
πολὺ
καὶ
καθαρὸν
ἦν
ὥστε
|
καὶ |
πότιμον
εἶναι,
μετέβαλε
δὲ
ὕστερον; |
[9, 19] |
μὲν
νῦν
αἱ
πηγαὶ
καθαροῦ
|
καὶ |
ποτίμου
ὕδατος,
ὥς
φασιν,
ἐκτὸς |
[9, 9] |
ἀρχαίαν
ἔρημον
πρὸς
Αἴγιναν
τετραμμένην
|
καὶ |
πρὸς
νότον
(καθάπερ
καὶ
Αἰσχύλος |
[9, 1] |
πρὸς
νότον,
ἐν
ἀριστερᾷ
δὲ
|
καὶ |
πρὸς
τὴν
ἄρκτον
τὴν
ἀπὸ |
[9, 20] |
ἐπαναστάντες
καὶ
κατεχώνευσαν,
ἔνιοι
δὲ
|
καὶ |
προστιθέασιν
ὅτι
καὶ
εἰς
ἀμίδας. |
[9, 10] |
„ἔνθ´
ἔσαν
Αἴαντός
τε
νέες
|
καὶ |
Πρωτεσιλάου“
καὶ
ἐν
τῇ
ἐπιπωλήσει |
[9, 8] |
καὶ
τοῦτον
Σωκρατικόν,
ὧν
ἦν
|
καὶ |
Πύρρων,
Μενέδημον
δὲ
τὸν
Ἐρετριέα |
[9, 23] |
ἀσθενῶς
ὑπακουούσης,
τὴν
παλαιὰν
ἐκβολάδα
|
καὶ |
σκωρίαν
ἀναχωνεύοντες
εὕρισκον
ἔτι
ἐξ |
[9, 3] |
τὸ
πλεῖστον
μέρος
αὐτῆς
ἁλιτενὲς
|
καὶ |
στενόν,
μήκει
δ´
ἀξιολόγῳ
κεχρημένον, |
[9, 6] |
ἦν
καὶ
ἡ
Κρομμυωνία,
συνέβησαν
|
καὶ |
στήλην
ἔστησαν
ἐπὶ
τοῦ
συνομολογηθέντος |
[9, 1] |
Κρισαίου
κόλπου
καὶ
τῆς
Μεγαρίδος
|
καὶ |
συμπάσης
τῆς
Ἀττικῆς·
νομίζει
δ´ |
[9, 15] |
τὸ
μὲν
οὖν
παλαιὸν
ἐτετείχιστο
|
καὶ |
συνῴκιστο
ἡ
Μουνυχία
παραπλησίως
ὥσπερ |
[9, 2] |
δ´
εἰρηκότος
Εὐδόξου,
μαθηματικοῦ
ἀνδρὸς
|
καὶ |
σχημάτων
ἐμπείρου
καὶ
κλιμάτων
καὶ |
[9, 19] |
„ἀφύσσεσθαι
καθαρὸν
γάνος
Ἠριδανοῖο,
οὗ
|
καὶ |
τὰ
βοσκήματα
ἀπόσχοιτ´
ἄν.
εἰσὶ |
[9, 17] |
Ὠιδεῖον
καὶ
ἡ
ποικίλη
στοὰ
|
καὶ |
τὰ
ἱερὰ
τὰ
ἐν
τῇ |
[9, 15] |
δ´
ὕπαιθρον
ἀνδριάντας.
κατέσπασται
δὲ
|
καὶ |
τὰ
μακρὰ
τείχη,
Λακεδαιμονίων
μὲν |
[9, 1] |
τὴν}
ἔμφασιν
ταύτην·
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
τὰ
{περι{
έχοντα}
τὸν
μυχόν, |
[9, 1] |
μὴ
προσῆν
τῇ
{ᾐόνι
ταύτῃ
|
καὶ} |
τὰ
συνεχῆ
τῷ
Ἰσθμῷ
χωρία |
[9, 20] |
δ´
ἰσχύσαντα
μάλιστα
τὸν
Ἀριστίωνα
|
καὶ |
ταύτην
βιασάμενον
τὴν
πόλιν
ἐκ |
[9, 6] |
τε
καὶ
Λύκου
καὶ
Πάλλαντος
|
καὶ |
τετάρτου
Νίσου,
καὶ
τῆς
Ἀττικῆς |
[9, 22] |
ῥαγεῖσα
Θηβαία
κόνις
αὐτοῖσιν
„ὅπλοις
|
καὶ |
τετρωρίστῳ
δίφρῳ.
Ὠρωπὸς
δ´
ἐν |
[9, 16] |
ἑκατὸν
ἑβδομήκοντα
δήμων
πρὸς
δὲ
|
καὶ |
τεττάρων,
ὥς
φασιν,
οὐδένα
τῶν |
[9, 1] |
{ποιοῦντα
τὸν
κόλπον
τὸν}
Ἑρμιονικὸν
|
καὶ |
τὴν
Ἀκτήν·
ὡς
δ´
{αὕ{ |
[9, 3] |
τῇ
Πελοποννήσῳ
τήν
τε
Μεγαρίδα
|
καὶ |
τὴν
Ἀττικήν.
διὰ
δὲ
τοῦτο |
[9, 5] |
εἶχον
τὴν
χώραν
ταύτην
οἵπερ
|
καὶ |
τὴν
Ἀττικήν,
οὔπω
τῶν
Μεγάρων |
[9, 1] |
πρὸς
ταύτῃ
προσλαμβάνουσα
τὴν
Ἀττικὴν
|
καὶ |
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
τῆς
Φωκίδος |
[9, 20] |
δημοκρατουμένους
ἐφύλαξαν
τὴν
αὐτονομίαν
αὐτοῖς
|
καὶ |
τὴν
ἐλευθερίαν.
ἐπιπεσὼν
δ´
ὁ |
[9, 7] |
ἀντὶ
Ἰώνων
ἐποίησαν·
ἠφάνισαν
δὲ
|
καὶ |
τὴν
στήλην
τὴν
ὁρίζουσαν
τούς |
[9, 7] |
γῆς,
τὴν
Μεγαρικὴν
δὲ
κατέσχον
|
καὶ |
τήν
τε
πόλιν
ἔκτισαν
τὰ |
[9, 17] |
τῆς
Ἑλένης
ἁρπαγὴν
ὑπὸ
Θησέως
|
καὶ |
τὴν
ὑπὸ
τῶν
Διοσκούρων
ἐκπόρθησιν |
[9, 11] |
τὰ
ὅρια
τῆς
τε
Μεγαρικῆς
|
καὶ |
τῆς
Ἀτθίδος,
ὄρη
δύο
ἃ |
[9, 4] |
ἡ
ὁδὸς
ἡ
ἐπὶ
Μεγάρων
|
καὶ |
τῆς
Ἀττικῆς
ἀπὸ
τοῦ
Ἰσθμοῦ· |
[9, 6] |
καὶ
Πάλλαντος
καὶ
τετάρτου
Νίσου,
|
καὶ |
τῆς
Ἀττικῆς
εἰς
τέτταρα
μέρη |
[9, 22] |
ἐν
μεθορίῳ
τῆς
τε
Ἀττικῆς
|
καὶ |
τῆς
Βοιωτίας.
πρόκειται
δὲ
τῆς |
[9, 1] |
παραλίαν
μέχρι
τοῦ
Κρισαίου
κόλπου
|
καὶ |
τῆς
Μεγαρίδος
καὶ
συμπάσης
τῆς |
[9, 23] |
δ´
ἐστὶ
τῆς
τε
Ὑμηττίας
|
καὶ |
τῆς
Πεντελικῆς
κάλλιστα
μέταλλα
πλησίον |
[9, 24] |
Ἄγρας
καὶ
τοῦ
Λυκείου
μερῶν
|
καὶ |
τῆς
πηγῆς
ἣν
ὕμνηκεν
ἐν |
[9, 20] |
γενομένης
τῆς
τε
τῶν
τετρακοσίων
|
καὶ |
τῆς
τῶν
τριάκοντα
τυράννων,
οὓς |
[9, 1] |
τὴν
Ἀττικὴν
καὶ
τὴν
Βοιωτίαν
|
καὶ |
τῆς
Φωκίδος
τι
μέρος
καὶ |
[9, 16] |
τῶν
ἄλλων
τῆς
πόλεως
μερῶν
|
καὶ |
τῆς
χώρας·
Ἐλευσῖνά
τε
εἰπὼν |
[9, 20] |
νῦν
ἐν
ἐλευθερίᾳ
τέ
ἐστι
|
καὶ |
τιμῇ
παρὰ
τοῖς
Ῥωμαίοις.
~Μετὰ |
[9, 22] |
τῶν
Ὠρωπίων·
ἐνταῦθα
δέ
που
|
καὶ |
τὸ
Ἀμφιαράειόν
ἐστι
τετιμημένον
ποτὲ |
[9, 1] |
τήν,
εἰ
μὴ
τὸ}
Ῥίον
|
καὶ |
τὸ
Ἀντίρριον
συναγόμενα
εἰς
στενὸν |
[9, 15] |
πολιορκίας
εἷλε
καὶ
τὸν
Πειραιᾶ
|
καὶ |
τὸ
ἄστυ.
~Τὸ
δ´
ἄστυ |
[9, 2] |
{τός}
ον
πώς
ἐστι
διάστημα
|
καὶ |
τὸ
ἐπὶ
Πηγὰς
ἀπὸ
τοῦ |
[9, 17] |
πολλά·
καὶ
ἔτι
τὸ
Λεωκόριον
|
καὶ |
τὸ
{Θη{
σεῖον
μύθο}
υς |
[9, 15] |
κατοικίαν
τὴν
περὶ
τοὺς
λιμένας
|
καὶ |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Διὸς
τοῦ |
[9, 17] |
{Θη{
σεῖον
μύθο}
υς
ἔχει,
|
καὶ |
τὸ
Λύκειον
καὶ
τὸ
Ὀλυμπικὸν |
[9, 17] |
υς
ἔχει,
καὶ
τὸ
Λύκειον
|
καὶ |
τὸ
Ὀλυμπικὸν
ὸ
τὸ
Ὀλύμπιον, |
[9, 21] |
Ὑδροῦσσα·
περὶ
δὲ
Ἀνάφλυστόν
ἐστι
|
καὶ |
τὸ
Πανεῖον
καὶ
τὸ
τῆς |
[9, 16] |
φησιν
Ἡγησίας
„ὁρῶ
τὴν
ἀκρόπολιν
|
καὶ |
τὸ
„πε„
ριττῆς
τριαίνης
ἐκεῖθι |
[9, 8] |
παράλυπρος
καθάπερ
καὶ
ἡ
Ἀττική,
|
καὶ |
τὸ
πλέον
αὐτῆς
ἐπέχει
τὰ |
[9, 21] |
Ἀνάφλυστόν
ἐστι
καὶ
τὸ
Πανεῖον
|
καὶ |
τὸ
τῆς
Κωλιάδος
Ἀφροδίτης
ἱερόν, |
[9, 15] |
πολλοὶ
πόλεμοι
τὸ
τεῖχος
κατήρειψαν
|
καὶ |
τὸ
τῆς
Μουνυχίας
ἔρυμα,
τόν |
[9, 13] |
εἶθ´
ἡ
ἄκρα
ἡ
Ἀμφιάλη
|
καὶ |
τὸ
ὑπερκείμενον
λατόμιον
καὶ
ὁ |
[9, 17] |
καὶ
οἱ
κῆποι
τῶν
φιλοσόφων
|
καὶ |
τὸ
Ὠιδεῖον
καὶ
ἡ
ποικίλη |
[9, 21] |
Περσικῆς
ναυάγιά
φασι,
περὶ
ὧν
|
καὶ |
τὸν
Ἀπόλλω
προειπεῖν
„Κωλιάδες
δὲ |
[9, 8] |
Σκειρωνίδων
πετρῶν
ἐπὶ
τὴν
Βοιωτίαν
|
καὶ |
τὸν
Κιθαιρῶνα,
διείργουσα
δὲ
τὴν |
[9, 22] |
διὰ
τὴν
πανσέληνον·
ἐνταῦθα
μεμυθεύκασι
|
καὶ |
τὸν
Μαραθώνιον
ταῦρον
ὃν
ἀνεῖλε |
[9, 12] |
ὄχλον
θεάτρου
δέξασθαι
δυνάμενον,
ὃς
|
καὶ |
τὸν
παρθενῶνα
ἐποίησε
τὸν
ἐν |
[9, 15] |
ἡνίκα
Σύλλας
ἐκ
πολιορκίας
εἷλε
|
καὶ |
τὸν
Πειραιᾶ
καὶ
τὸ
ἄστυ. |
[9, 7] |
δὲ
τὴν
τῶν
Ἡρακλειδῶν
κάθοδον
|
καὶ |
τὸν
τῆς
χώρας
μερισμὸν
ὑπ´ |
[9, 9] |
μὲν
Ἀθηνᾶ
τε
λέγεται
Σκιρὰς
|
καὶ |
τόπος
Σκίρα
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ |
[9, 6] |
ἀρχήν,
Ἄνδρων
δὲ
μέχρι
Ἐλευσῖνος
|
καὶ |
τοῦ
Θριασίου
πεδίου.
τὴν
δ´ |
[9, 24] |
ἐκ
τῶν
ὑπὲρ
τῆς
Ἄγρας
|
καὶ |
τοῦ
Λυκείου
μερῶν
καὶ
τῆς |
[9, 4] |
μυθεύεται
τὰ
περὶ
τοῦ
Σκείρωνος
|
καὶ |
τοῦ
Πιτυοκάμπτου
τῶν
λῃζομένων
τὴν |
[9, 22] |
ταύτης
πρὸ
μὲν
τοῦ
Θορίκου
|
καὶ |
τοῦ
Σουνίου
νῆσος
Ἑλένη
τραχεῖα |
[9, 7] |
τε
πόλιν
ἔκτισαν
τὰ
Μέγαρα
|
καὶ |
τοὺς
ἀνθρώπους
Δωριέας
ἀντὶ
Ἰώνων |
[9, 15] |
τῷ
περιβόλῳ
τόν
τε
Πειραιᾶ
|
καὶ |
τοὺς
λιμένας
πλήρεις
νεωρίων,
ἐν |
[9, 5] |
εἶχον,
ἐυκτίμενον
πτολίεθρον“
δέχεσθαι
δεῖ
|
καὶ |
τοὺς
νῦν
Μεγαρέας,
ὡς
καὶ |
[9, 7] |
τὴν
ὁρίζουσαν
τούς
τε
Ἴωνας
|
καὶ |
τοὺς
Πελοποννησίους.
~Πολλαῖς
δὲ
κέχρηται |
[9, 10] |
στίχες.
ἐπὶ
δὲ
τὸν
Αἴαντα
|
καὶ |
τοὺς
Σαλαμινίους
πάλιν
„ἦλθε
„δ´ |
[9, 2] |
καὶ
σχημάτων
ἐμπείρου
καὶ
κλιμάτων
|
καὶ |
τοὺς
τόπους
τούτους
εἰδότος,
δεῖ |
[9, 14] |
ἄλλο
νησίον
ὅμοιον
τῇ
Ψυτταλείᾳ
|
καὶ |
τοῦτο·
εἶθ´
ὁ
Πειραιεὺς
καὶ |
[9, 4] |
συναπτόμενον
πρὸς
αὐτήν·
ἐκαλεῖτο
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
Μινῴα.
~Τὸ
παλαιὸν
μὲν |
[9, 8] |
τὸν
Ἠλεῖον
οἱ
Ἠλειακοὶ
διεδέξαντο,
|
καὶ |
τοῦτον
Σωκρατικόν,
ὧν
ἦν
καὶ |
[9, 5] |
καὶ
τοὺς
νῦν
Μεγαρέας,
ὡς
|
καὶ |
τούτους
μετασχόντας
τῆς
στρατείας.
σημεῖον |
[9, 5] |
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ
πάντας
συμπεριείληφε
|
καὶ |
τούτους
τῷ
κοινῷ
ὀνόματι
Ἀθηναίους |
[9, 21] |
γυναῖκες
„ἐρετμοῖσι
φρύξουσι.
πρόκειται
δὲ
|
καὶ |
τούτων
τῶν
τόπων
Βέλβινα
νῆσος |
[9, 2] |
σταδίους,
τοῦ
δὲ
Σουνίου
τριάκοντα
|
καὶ |
τριακοσίους·
{τός}
ον
πώς
ἐστι |
[9, 11] |
δὲ
μόνον
προσφέρεσθαι,
χρῆσθαι
δὲ
|
καὶ |
τῷ
Σαλαμινίῳ,
ξένην
φασὶ
τῆς |
[9, 7] |
Μεσσήνης
βασιλεὺς
Μέλανθος·
οὗτος
δὲ
|
καὶ |
τῶν
Ἀθηναίων
ἐβασίλευσεν
ἑκόντων,
νικήσας |
[9, 7] |
αὐτοὺς
μάλιστα
τῶν
ἐν
Κορίνθῳ
|
καὶ |
τῶν
ἐν
Μεσσήνῃ,
τῶν
μὲν |
[9, 1] |
καὶ
τῆς
Φωκίδος
τι
μέρος
|
καὶ |
τῶν
Ἐπικνημιδίων
Λοκρῶν.
περὶ
τούτων |
[9, 16] |
ἐκεῖθι
σημεῖον,
ὁρῶ
τὴν
Ἐλευσῖνα,
|
καὶ |
„τῶν
ἱερῶν
γέγονα
μύστης·
ἐκεῖνο |
[9, 6] |
καὶ
ἡ
Μεγαρίς.
καὶ
δὴ
|
καὶ |
τῶν
ὁρίων
ἀμφισβητοῦντες
πολλάκις
οἵ |
[9, 20] |
τυράννων
δ´
ἐπιθεμένων
αὐτοῖς,
Πεισιστράτου
|
καὶ |
τῶν
παίδων,
ὕστερόν
τε
ὀλιγαρχίας |
[9, 16] |
„γὰρ
Ἀττικὴ
θεῶν
αὐτοῖς
καταλαβόντων
|
καὶ |
„τῶν
προγόνων
ἡρώων
οὗτος
μὲν |
[9, 7] |
τῆς
χώρας
μερισμὸν
ὑπ´
αὐτῶν
|
καὶ |
τῶν
συγκατελθόντων
αὐτοῖς
Δωριέων
ἐκπεσεῖν |
[9, 15] |
ἡ
Μουνυχία
χερρονησιάζων
καὶ
κοῖλος
|
καὶ |
ὑπόνομος
πολὺ
μέρος
φύσει
τε |
[9, 4] |
τὸ
ὑπερκείμενον
ὄρος
δύσβατόν
τε
|
καὶ |
ὑψηλὸν
ὄν·
ἐνταῦθα
δὲ
μυθεύεται |
[9, 8] |
Σωκρατικόν,
Μεγαρέα
τὸ
γένος·
καθάπερ
|
καὶ |
Φαίδωνα
μὲν
τὸν
Ἠλεῖον
οἱ |
[9, 8] |
μέχρι
νῦν.
ἔσχε
δέ
ποτε
|
καὶ |
φιλοσόφων
διατριβὰς
τῶν
προσαγορευθέντων
Μεγαρικῶν, |
[9, 9] |
καταναυμαχηθῆναι
Ξέρξην
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων
|
καὶ |
φυγεῖν
εἰς
τὴν
οἰκείαν.
συναπέλαυσαν |
[9, 13] |
ἔφθη
δὲ
ἡ
ναυμαχία
γενομένη
|
καὶ |
φυγὴ
τῶν
Περσῶν.
ἐνταῦθα
δὲ |