[1,30] Ὡς Ἀθανασίου ἐπὶ τῇ κατηγορίᾳ ἀθῴου εὑρεθέντος͵ οἱ κατήγοροι φυγῇ ἐχρήσαντο. Τούτων οὕτως ἐπὶ Ἀρσενίῳ πραχθέντων͵ ἐν ἀμηχανίᾳ μὲν οἱ ῥάψαντες τὸν δόλον κατέστησαν· Ἀχαὰβ δὲ͵ ὁ καὶ Ἰωάννης͵ ὁ κατήγορος͵ τοῦ δικαστηρίου διαδὺς ἐν τῷ θορύβῳ διέφυγε. Καὶ οὕτω μὲν ταύτην τὴν κατηγορίαν Ἀθανάσιος ἀπεδύσατο μηδεμιᾷ χρησάμενος παραγραφῇ͵ ἐθάρρει γὰρ͵ ὡς καταπλήξει τοὺς συκοφάντας καὶ μόνη τοῦ Ἀρσενίου ἡ ζωή.

[1,30] CHAPITRE XXX. Evasion des accusateurs LA conviction de cette imposture si honteuse et si criminelle, fut un sujet de désespoir pour ceux qui l'avaient inventée. Acab, ou Jean l'un des accusateurs, se sauva au milieu du tumulte.