Livre, Chap.
[2, 6]	γένη μήτε ὑπὸ τῶν ἑτερογενῶν	ἐναλλάξ,	οὐ δυνησόμεθα προκρίνειν διάνοιαν διανοίας
[2, 10]	αὐτὰ καταλαμβάνεσθαι. Ἀλλ´ οὐδὲ τὰ	καθάπαξ	ἄδηλα ἅτε δὴ μηδὲ τὴν
[2, 10]	καὶ τῶν ἀδήλων τὰ μὲν	καθάπαξ	ἄδηλα, τὰ δὲ πρὸς καιρὸν
[2, 10]	οἷόν ἐστι τὸ ἡμέραν εἶναι,	καθάπαξ	δὲ ἄδηλα, ἃ μὴ πέφυκεν
[2, 16]	χωρὶς τῶν ὅρων καταλαμβάνειν, ἢ	καθάπαξ	οὐδὲν ὁρισόμεθα {διὰ τὴν εἰς
[2, 16]	ἐπεὶ πάντα μὲν ὁρίζεσθαι θέλοντες	καθάπαξ	οὐδὲν ὁρισόμεθα διὰ τὴν εἰς
[2, 13]	πιθανούς· οἱ δὲ πιθανοὶ οὐκ	ἐξ	ἀνάγκης εἰσὶν ἀποδεικτικοί. Εἰ δὲ
[2, 13]	ὅτι ὄντος τοῦ ἡμέρα ἔστιν	ἐξ	ἀνάγκης ἔσται καὶ τὸ φῶς
[2, 11]	εἰ δὲ ἀπόδειξιν παραλήψονται, ἐπεὶ	ἐξ	ἀξιωμάτων συνέστηκε λεκτῶν ἡ ἀπόδειξις,
[2, 13]	Οἷον γοῦν ὁ λόγος σύγκειται	ἐξ	ἀξιωμάτων, τὰ δὲ σύνθετα πράγματα
[2, 5]	τοσαῦτα κατὰ συγχώρησιν δόντες. Διόπερ	ἐξ	ἁπάντων τούτων ἀκατάληπτον εὑρίσκεται τὸ
[2, 13]	ἔστιν ἐξ ἑαυτῆς προῦπτος ἀλλ´	ἐξ	ἀποδείξεως ὀφείλει ἡμῖν συνίστασθαι. Ἡ
[2, 13]	ἄρα ἡμέρα ἔστιν Τρίτον τὸν	ἐξ	ἀποφατικοῦ συμπλοκῆς καὶ ἑνὸς τῶν
[2, 11]	εἰς ἔννοιαν ἡμᾶς ἀγάγῃ τοῦ	ἐξ	αὐτοῦ γινωσκομένου πράγματος. Ἀδύνατον δὲ
[2, 13]	ὅτι ἔστιν ἀπόδειξις, ἀλλ´ οὐδ´	ἐξ	ἑαυτῆς πρόδηλός ἐστιν, ὡς παρεστήσαμεν,
[2, 13]	διαπεφώνηται, ἄδηλά ἐστιν) οὐκ ἔστιν	ἐξ	ἑαυτῆς προῦπτος ἀλλ´ ἐξ ἀποδείξεως
[2, 1]	παρ´ αὐτοῖς διαφωνία· οὐκ ἄρα	ἐξ	ἑαυτοῦ καὶ κατ´ ἐνάργειαν ὑποπεσὸν
[2, 1]	δὲ κατειληφώς, ἤτοι αὐτόθεν καὶ	ἐξ	ἑαυτοῦ καὶ κατ´ ἐνάργειαν ὑποπεσὸν
[2, 1]	καὶ ζητήσεως. Ἀλλ´ εἰ μὲν	ἐξ	ἑαυτοῦ περιπτωτικῶς κατ´ ἐνάργειαν λέγοι
[2, 13]	δεῖται τοῦ ἐκκαλύψοντος καὶ οὐκ	ἐξ	ἑαυτοῦ ὑποπίπτει ἡμῖν σαφῶς. Εἰ
[2, 11]	ἐντεῦθεν δείκνυται. Τὸ ἄδηλον οὐκ	ἐξ	ἑαυτοῦ φαίνεται, ὡς οἱ δογματικοί
[2, 10]	πρόδηλα μὴ δεῖσθαι σημείου φασίν·	ἐξ	ἑαυτῶν γὰρ αὐτὰ καταλαμβάνεσθαι. Ἀλλ´
[2, 10]	πρόδηλα μὲν εἶναί φασι τὰ	ἐξ	ἑαυτῶν εἰς γνῶσιν ἡμῖν ἐρχόμενα,
[2, 10]	νοητοὶ πόροι· οὗτοι γὰρ οὐδέποτε	ἐξ	ἑαυτῶν φαίνονται, ἀλλ´ εἰ ἄρα,
[2, 14]	τῶν Περιπατητικῶν ἀσύνακτοι τυγχάνουσιν ὄντες.	Ἐξ	ἐπιμέτρου δὲ οὐ χεῖρον ἴσως
[2, 5]	δοκῶμεν, ὀλίγα καὶ περὶ αὐτῶν	ἐξ	ἐπιμέτρου λέξομεν. Πρότερον δὲ περὶ
[2, 10]	ἑαυτῶν φαίνονται, ἀλλ´ εἰ ἄρα,	ἐξ	ἑτέρων καταλαμβάνεσθαι ἂν νομισθεῖεν, οἷον
[2, 22]	τοὺς τοιούτους λόγους, τὴν δὲ	ἐξ	ἰατρικῆς ἁρμόζουσαν αὐτῷ προσάγειν θεραπείαν.
[2, 9]	καὶ ψεῦδος ἔσται καὶ ἀληθές.	Ἐξ	οὗ συνάγεται τὸ μηδὲν φύσει
[2, 4]	εὕρεσις τοῦ κριτηρίου γίνεται, μήτε	ἐξ	ὑποθέσεως ἡμῶν ἐώντων αὐτοὺς κριτήριον
[2, 1]	μήτε ἀποφαίνεσθαι διαβεβαιωτικῶς ὑπὲρ αὐτῶν.	Ἐξ	ὧν ἀναιρεῖσθαι μὲν τὴν δογματικὴν
[2, 16]	τὴν ἀπειρίαν τῶν κατὰ μέρος,	ἐξ	ὧν ἐπικρίνεσθαι ὀφείλουσιν· εἶτα οὐκ
[2, 16]	τε καὶ διδακτικοὶ τούτων εἶεν	ἐξ	ὧν ἐπικρίνονται δηλονότι προεπεγνωσμένων, εἴγε
[2, 11]	τῶν μερῶν αὐτῶν, τὰ δὲ	ἐξ	ὧν σύγκειται τὸ ἀξίωμα οὐ
[2, 13]	δύναται ὑπάρχειν, ἐὰν μὴ τὰ	ἐξ	ὧν συνέστηκεν ἀλλήλοις συνυπάρχῃ, ὡς
[2, 19]	Καὶ τὰ ἑπτὰ ὁμοίως καὶ	ἓξ	καὶ πέντε καὶ τέσσαρα καὶ
[2, 13]	νὺξ ἔστιν οὐχὶ ἡμέρα ἔστιν,	νὺξ	ἄρα ἔστιν καὶ παρέλκειν τὸ
[2, 12]	συνημμένον τοῦτο ὑγιές ἐστιν {εἰ}	νὺξ	ἔστι, καὶ εἰ νὺξ ἔστι,
[2, 12]	ἡγούμενον συμπεπλεγμένον ψεῦδός ἐστι, τὸ	νὺξ	ἔστι, καὶ εἰ νὺξ ἔστι,
[2, 14]	τὸ οὐχ ἡμέρα ἔστι καὶ	νὺξ	ἔστι καὶ τὸ διεζευγμένον, τὸ
[2, 12]	τὸ νὺξ ἔστι, καὶ εἰ	νὺξ	ἔστι, σκότος ἔστι, ψεῦδος ἔχον
[2, 12]	Ὁ γὰρ τοιοῦτος λόγος εἰ	νὺξ	ἔστι, σκότος ἔστιν· ἀλλὰ μὴν
[2, 12]	{εἰ} νὺξ ἔστι, καὶ εἰ	νὺξ	ἔστι, σκότος ἔστιν· σκότος ἄρα
[2, 14]	ἔστιν ἤτοι ἡμέρα ἔστιν ἢ	νὺξ	ἔστιν· ἀλλὰ μὴν νὺξ ἔστιν·
[2, 14]	λέγοντες οὐχὶ ἡμέρα ἔστι καὶ	νὺξ	ἔστιν· ἀλλὰ μὴν νὺξ ἔστιν·
[2, 14]	ἡμέρα ἔστιν ἢ οὐχὶ δὲ	νὺξ	ἔστιν· ἡμέρα ἄρα ἔστιν Ὅθεν
[2, 13]	ἢ νὺξ ἔστιν· οὐχὶ δὲ	νὺξ	ἔστιν· ἡμέρα ἄρα ἔστιν Οὗτοι
[2, 13]	οἷον οὐχὶ ἡμέρα ἔστι καὶ	νὺξ	ἔστιν· ἡμέρα δὲ ἔστιν· οὐκ
[2, 13]	οἷον ἤτοι ἡμέρα ἔστιν ἢ	νὺξ	ἔστιν· ἡμέρα δὲ ἔστιν· οὐκ
[2, 14]	καὶ νὺξ ἔστιν· ἀλλὰ μὴν	νὺξ	ἔστιν· οὐκ ἄρα ἡμέρα ἔστιν
[2, 14]	ἢ νὺξ ἔστιν· ἀλλὰ μὴν	νὺξ	ἔστιν· οὐκ ἄρα ἡμέρα ἔστιν
[2, 13]	οἷον ἤτοι ἡμέρα ἔστιν ἢ	νὺξ	ἔστιν· οὐχὶ δὲ νὺξ ἔστιν·
[2, 13]	οὕτως ἡμέρα ἔστιν, οὐκ ἄρα	νὺξ	ἔστιν οὐχὶ ἡμέρα ἔστιν, νὺξ
[2, 13]	ἡμέρα δὲ ἔστιν· οὐκ ἄρα	νὺξ	ἔστιν Πέμπτον τὸν ἐκ διεζευγμένου
[2, 12]	ἔστι, σκότος ἔστιν· ἀλλὰ μὴν	νὺξ	ἔστιν· σκότος ἄρα ἔστιν συνακτικὸς
[2, 13]	ἐρωτώντων ἡμέρα ἔστιν, οὐκ ἄρα	νὺξ	ἔστιν Τὰ δὲ παραπλήσια λέγομεν
[2, 13]	ἡμέρα δὲ ἔστιν· οὐκ ἄρα	νὺξ	ἔστιν Τέταρτον τὸν ἐκ διεζευγμένου
[2, 14]	τὸ ἤτοι ἡμέρα ἔστιν ἢ	νὺξ	ἔστιν ὑγιῆ νομίζοιτο ἂν εἶναι.
[2, 12]	ψεῦδος ἔχον ἐν ἑαυτῷ τὸ	νὺξ	ἔστιν· ψεῦδος γάρ ἐστι συμπεπλεγμένον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/02/2009