Chapitre
[31]	ὁ δὲ βραχίων μου ἀπὸ	τοῦ	ἀγκῶνός μου συντριβείη ~φόβος γὰρ
[5]	σου ἔσται ὥσπερ τὸ παμβότανον	τοῦ	ἀγροῦ ~ἐλεύσῃ δὲ ἐν τάφῳ
[1]	ἔπινον οἶνον ἐν τῇ οἰκίᾳ	τοῦ	ἀδελφοῦ αὐτῶν τοῦ πρεσβυτέρου ~καὶ
[36]	ἰσχύν ~μὴ ἐξελκύσῃς τὴν νύκτα	τοῦ	ἀναβῆναι λαοὺς ἀντ' αὐτῶν ~ἀλλὰ
[1]	σωθεὶς δὲ ἐγὼ μόνος ἦλθον	τοῦ	ἀπαγγεῖλαί σοι ~ἔτι τούτου λαλοῦντος
[1]	καὶ σωθεὶς ἐγὼ μόνος ἦλθον	τοῦ	ἀπαγγεῖλαί σοι ~ἔτι τούτου λαλοῦντος
[1]	δὲ ἐγὼ μόνος καὶ ἦλθον	τοῦ	ἀπαγγεῖλαί σοι ~ἔτι τούτου λαλοῦντος
[1]	δὲ ἐγὼ μόνος καὶ ἦλθον	τοῦ	ἀπαγγεῖλαί σοι ~οὕτως ἀναστὰς ιωβ
[33]	σὺ ὡς καὶ ἐγώ ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ διηρτίσμεθα ~οὐχ ὁ φόβος
[4]	ἐξ ὧν καὶ αὐτοὶ ἐκ	τοῦ	αὐτοῦ πηλοῦ ἐσμεν ἔπαισεν αὐτοὺς
[32]	αὐτοῦ ~ὑπολαβὼν δὲ ελιους ὁ	τοῦ	βαραχιηλ ὁ βουζίτης εἶπεν νεώτερος
[32]	αὐτῶν ~ὠργίσθη δὲ ελιους ὁ	τοῦ	βαραχιηλ ὁ βουζίτης ἐκ τῆς
[42]	ἦρξεν χώρας πρῶτος βαλακ ὁ	τοῦ	βεωρ καὶ ὄνομα τῇ πόλει
[14]	ἀποθάνῃ ἄνθρωπος ζήσεται συντελέσας ἡμέρας	τοῦ	βίου αὐτοῦ ὑπομενῶ ἕως ἂν
[10]	οὐκ ὀλίγος ἐστὶν ὁ χρόνος	τοῦ	βίου μου ἔασόν με ἀναπαύσασθαι
[22]	ἔγνω ὁ ἰσχυρός ἦ κατὰ	τοῦ	γνόφου κρινεῖ ~νέφη ἀποκρυφὴ αὐτοῦ
[36]	παραπτώματα αὐτῶν ὅτι ἰσχύσουσιν ~ἀλλὰ	τοῦ	δικαίου εἰσακούσεται καὶ εἶπεν ὅτι
[38]	χορτάσαι ἄβατον καὶ ἀοίκητον καὶ	τοῦ	ἐκβλαστῆσαι ἔξοδον χλόης ~τίς ἐστιν
[41]	αὐτοῦ ὥσπερ σμιρίτης λίθος ~εἷς	τοῦ	ἑνὸς κολλῶνται πνεῦμα δὲ οὐ
[34]	δικαιώματα δὲ αὐτοῦ οὐκ ἐπέγνωσαν	~τοῦ	ἐπαγαγεῖν ἐπ' αὐτὸν κραυγὴν πένητος
[39]	ὕψει ὑψώσει καταγελάσεται ἵππου καὶ	τοῦ	ἐπιβάτου αὐτοῦ ~ἦ σὺ περιέθηκας
[20]	καὶ κτῆμα ὑπαρχόντων αὐτῷ παρὰ	τοῦ	ἐπισκόπου ~ὑπολαβὼν δὲ ιωβ λέγει
[20]	μοι ~μὴ ταῦτα ἔγνως ἀπὸ	τοῦ	ἔτι ἀφ' οὗ ἐτέθη ἄνθρωπος
[3]	ἐν ὀδύναις ψυχαῖς ~οἳ ὁμείρονται	τοῦ	θανάτου καὶ οὐ τυγχάνουσιν ἀνορύσσοντες
[2]	ἥμαρτεν ιωβ τοῖς χείλεσιν ἐναντίον	τοῦ	θεοῦ ~ἀκούσαντες δὲ οἱ τρεῖς
[2]	αὕτη καὶ ἦλθον οἱ ἄγγελοι	τοῦ	θεοῦ παραστῆναι ἔναντι κυρίου καὶ
[1]	καὶ ἰδοὺ ἦλθον οἱ ἄγγελοι	τοῦ	θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον τοῦ κυρίου
[42]	οὐ γὰρ ἐλαλήσατε ἀληθὲς κατὰ	τοῦ	θεράποντός μου ιωβ ~ἐπορεύθη δὲ
[9]	ὦ δίκαιος οὐκ εἰσακούσεταί μου	τοῦ	κρίματος αὐτοῦ δεηθήσομαι ~ἐάν τε
[13]	ἀκουόντων ~ἰδοὺ ἐγὼ ἐγγύς εἰμι	τοῦ	κρίματός μου οἶδα ἐγὼ ὅτι
[34]	ὧν πράσσουσιν ~οὐδὲ ἔσται τόπος	τοῦ	κρυβῆναι τοὺς ποιοῦντας τὰ ἄνομα
[2]	τότε εἶπεν ὁ διάβολος ἐνώπιον	τοῦ	κυρίου διαπορευθεὶς τὴν ὑπ' οὐρανὸν
[8]	τὰ ἔσχατα πάντων τῶν ἐπιλανθανομένων	τοῦ	κυρίου ἐλπὶς γὰρ ἀσεβοῦς ἀπολεῖται
[15]	πίπτων ~ὅτι ἦρκεν χεῖρας ἐναντίον	τοῦ	κυρίου ἔναντι δὲ κυρίου παντοκράτορος
[15]	συνετελέσω δὲ ῥήματα τοιαῦτα ἔναντι	τοῦ	κυρίου ~ἔνοχος εἶ ῥήμασιν στόματός
[40]	~ἦ βραχίων σοί ἐστιν κατὰ	τοῦ	κυρίου ἢ φωνῇ κατ' αὐτὸν
[2]	ἐν μέσῳ αὐτῶν παραστῆναι ἐναντίον	τοῦ	κυρίου ~καὶ εἶπεν ὁ κύριος
[2]	~ἐξῆλθεν δὲ ὁ διάβολος ἀπὸ	τοῦ	κυρίου καὶ ἔπαισεν τὸν ιωβ
[1]	καὶ ἐξῆλθεν ὁ διάβολος παρὰ	τοῦ	κυρίου ~καὶ ἦν ὡς ἡ
[1]	ἄγγελοι τοῦ θεοῦ παραστῆναι ἐνώπιον	τοῦ	κυρίου καὶ ὁ διάβολος ἦλθεν
[1]	αὐτῷ οὐδὲν ἥμαρτεν ιωβ ἐναντίον	τοῦ	κυρίου καὶ οὐκ ἔδωκεν ἀφροσύνην
[1]	ὁ διάβολος καὶ εἶπεν ἐναντίον	τοῦ	κυρίου μὴ δωρεὰν σέβεται ιωβ
[34]	λογισθήσεται πολλὰ λαλούντων ῥήματα ἐναντίον	τοῦ	κυρίου ~ὑπολαβὼν δὲ ελιους λέγει
[20]	καὶ συνέξει αὐτὴν ἐν μέσῳ	τοῦ	λάρυγγος αὐτοῦ ~καὶ οὐ μὴ
[31]	κυρίου συνέσχεν με καὶ ἀπὸ	τοῦ	λήμματος αὐτοῦ οὐχ ὑποίσω ~εἰ
[10]	ἔασόν με ἀναπαύσασθαι μικρὸν ~πρὸ	τοῦ	με πορευθῆναι ὅθεν οὐκ ἀναστρέψω
[33]	ὧν ἥμαρτον ~σῶσον ψυχήν μου	τοῦ	μὴ ἐλθεῖν εἰς διαφθοράν καὶ
[31]	~οὐ γὰρ διετράπην πολυοχλίαν πλήθους	τοῦ	μὴ ἐξαγορεῦσαι ἐνώπιον αὐτῶν εἰ
[33]	δὲ ἄνοιαν αὐτοῦ δείξῃ ~ἀνθέξεται	τοῦ	μὴ πεσεῖν αὐτὸν εἰς θάνατον
[40]	κύριος εἶπεν τῷ ιωβ ἐκ	τοῦ	νέφους ~μή ἀλλὰ ζῶσαι ὥσπερ
[29]	ὅτε ὁ θεὸς ἐπισκοπὴν ἐποιεῖτο	τοῦ	οἴκου μου ~ὅτε ἤμην ὑλώδης
[37]	στόματος αὐτοῦ ἐξελεύσεται ~ὑποκάτω παντὸς	τοῦ	οὐρανοῦ ἀρχὴ αὐτοῦ καὶ τὸ
[28]	πάντα ἄνθρωπον καὶ ἀπὸ πετεινῶν	τοῦ	οὐρανοῦ ἐκρύβη ~ἡ ἀπώλεια καὶ
[1]	πρὸς ιωβ πῦρ ἔπεσεν ἐκ	τοῦ	οὐρανοῦ καὶ κατέκαυσεν τὰ πρόβατα
[1]	προσέσχες τῇ διανοίᾳ σου κατὰ	τοῦ	παιδός μου ιωβ ὅτι οὐκ
[2]	καὶ παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν ὁμοθυμαδὸν	τοῦ	παρακαλέσαι καὶ ἐπισκέψασθαι αὐτόν ~ἰδόντες
[15]	γε παλαιὸς ἐν ἡμῖν βαρύτερος	τοῦ	πατρός σου ἡμέραις ~ὀλίγα ὧν
[8]	καὶ οὐ μὴ θερισθῇ πρὸ	τοῦ	πιεῖν πᾶσα βοτάνη οὐχὶ ξηραίνεται
[34]	κοινωνήσας μετὰ ποιούντων τὰ ἄνομα	τοῦ	πορευθῆναι μετὰ ἀσεβῶν ~μὴ γὰρ
[1]	ὡς ἂν συνετελέσθησαν αἱ ἡμέραι	τοῦ	πότου ἀπέστελλεν ιωβ καὶ ἐκαθάριζεν
[1]	τῇ οἰκίᾳ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν	τοῦ	πρεσβυτέρου ~καὶ ἰδοὺ ἄγγελος ἦλθεν
[30]	αὐτοῦ ἐκάκωσέν με καὶ χαλινὸν	τοῦ	προσώπου μου ἐξαπέστειλαν ~ἐπὶ δεξιῶν
[29]	οὐ μὴ πιστεύσωσιν καὶ φῶς	τοῦ	προσώπου μου οὐκ ἀπέπιπτεν ~ἐξελεξάμην
[13]	δέ μοι χρήσῃ τότε ἀπὸ	τοῦ	προσώπου σου οὐ κρυβήσομαι ~τὴν
[8]	τίνος λαλήσεις ταῦτα πνεῦμα πολυρῆμον	τοῦ	στόματός σου ~μὴ ὁ κύριος
[37]	καρδία μου καὶ ἀπερρύη ἐκ	τοῦ	τόπου αὐτῆς ~ἄκουε ἀκοὴν ἐν
[14]	διαπεσεῖται καὶ πέτρα παλαιωθήσεται ἐκ	τοῦ	τόπου αὐτῆς ~λίθους ἐλέαναν ὕδατα
[27]	αὐτοῦ καὶ συριεῖ αὐτὸν ἐκ	τοῦ	τόπου αὐτοῦ ~ἔστιν γὰρ ἀργυρίῳ
[27]	ἀπελεύσεται καὶ λικμήσει αὐτὸν ἐκ	τοῦ	τόπου αὐτοῦ ~καὶ ἐπιρρίψει ἐπ'
[38]	λάβρῳ ῥύσιν ὁδὸν δὲ κυδοιμῶν	~τοῦ	ὑετίσαι ἐπὶ γῆν οὗ οὐκ
[32]	ἐστε πρεσβύτεροι διὸ ἡσύχασα φοβηθεὶς	τοῦ	ὑμῖν ἀναγγεῖλαι τὴν ἐμαυτοῦ ἐπιστήμην
[31]	λογισθείη ὅτι ἐψευσάμην ἐναντίον κυρίου	τοῦ	ὑψίστου ~εἰ δὲ καὶ ἐπιχαρὴς
[30]	τῆς στολῆς ὥσπερ τὸ περιστόμιον	τοῦ	χιτῶνός μου περιέσχεν με ~ἥγησαι
[38]	οὐχ ὑπάρχει ἄνθρωπος ἐν αὐτῇ	~τοῦ	χορτάσαι ἄβατον καὶ ἀοίκητον καὶ
[14]	ὕδατα καὶ κατέκλυσεν ὕδατα ὕπτια	τοῦ	χώματος τῆς γῆς καὶ ὑπομονὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/04/2010