Chapitre
[42]	οἴεται κρύπτειν τίς δὲ ἀναγγελεῖ	μοι	ἃ οὐκ ᾔδειν μεγάλα καὶ
[6]	κωφεύσω εἴ τι πεπλάνημαι φράσατέ	μοι	~ἀλλ' ὡς ἔοικεν φαῦλα ἀληθινοῦ
[30]	καὶ κατενόησάν με ~ἐπέβης δέ	μοι	ἀνελεημόνως χειρὶ κραταιᾷ με ἐμαστίγωσας
[6]	~ἀτὰρ δὲ καὶ ὑμεῖς ἐπέβητέ	μοι	ἀνελεημόνως ὥστε ἰδόντες τὸ ἐμὸν
[23]	μοι ἐρεῖ αἰσθοίμην δὲ τίνα	μοι	ἀπαγγελεῖ ~καὶ εἰ ἐν πολλῇ
[13]	ἐλέγξω ἐναντίον αὐτοῦ ~καὶ τοῦτό	μοι	ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν οὐ γὰρ
[40]	ἐρωτήσω δέ σε σὺ δέ	μοι	ἀποκρίθητι ~μὴ ἀποποιοῦ μου τὸ
[38]	ἐρωτήσω δέ σε σὺ δέ	μοι	ἀποκρίθητι ~ποῦ ἦς ἐν τῷ
[33]	διδάσκουσά με ~ἐὰν δύνῃ δός	μοι	ἀπόκρισιν πρὸς ταῦτα ὑπόμεινον στῆθι
[31]	στόματί μου ἐφίλησα ~καὶ τοῦτό	μοι	ἄρα ἀνομία ἡ μεγίστη λογισθείη
[31]	ὀρφανῷ χεῖρα πεποιθὼς ὅτι πολλή	μοι	βοήθεια περίεστιν ~ἀποσταίη ἄρα ὁ
[31]	δὲ καὶ εὐφράνθην πολλοῦ πλούτου	μοι	γενομένου εἰ δὲ καὶ ἐπ'
[3]	ἀπωλόμην ~ἵνα τί δὲ συνήντησάν	μοι	γόνατα ἵνα τί δὲ μαστοὺς
[34]	~ἄνευ ἐμαυτοῦ ὄψομαι σὺ δεῖξόν	μοι	εἰ ἀδικίαν ἠργασάμην οὐ μὴ
[38]	με τὴν γῆν ἀπάγγειλον δέ	μοι	εἰ ἐπίστῃ σύνεσιν ~τίς ἔθετο
[27]	ψυχή μου μελετήσει ἄδικα ~μή	μοι	εἴη δικαίους ὑμᾶς ἀποφῆναι ἕως
[34]	συνετοὶ καρδίας ἀκούσατέ μου μή	μοι	εἴη ἔναντι κυρίου ἀσεβῆσαι καὶ
[23]	εἰ ἐν πολλῇ ἰσχύι ἐπελεύσεταί	μοι	εἶτα ἐν ἀπειλῇ μοι οὐ
[19]	με οὓς δὴ ἠγαπήκειν ἐπανέστησάν	μοι	~ἐν δέρματί μου ἐσάπησαν αἱ
[27]	πνεῦμα δὲ θεῖον τὸ περιόν	μοι	ἐν ῥισίν ~μὴ λαλήσειν τὰ
[30]	ἰσχὺς χειρῶν αὐτῶν ἵνα τί	μοι	ἐπ' αὐτοὺς ἀπώλετο συντέλεια ~ἐν
[23]	ἐλέγχων ~γνῴην δὲ ῥήματα ἅ	μοι	ἐρεῖ αἰσθοίμην δὲ τίνα μοι
[10]	ἔτασίν μου ὀργῇ δὲ μεγάλῃ	μοι	ἐχρήσω ἐπήγαγες δὲ ἐπ' ἐμὲ
[3]	γὰρ τῶν σίτων μου στεναγμός	μοι	ἥκει δακρύω δὲ ἐγὼ συνεχόμενος
[3]	~φόβος γάρ ὃν ἐφρόντισα ἦλθέν	μοι	καὶ ὃν ἐδεδοίκειν συνήντησέν μοι
[41]	ἐμοὶ ἀντιστάς ~ἢ τίς ἀντιστήσεταί	μοι	καὶ ὑπομενεῖ εἰ πᾶσα ἡ
[30]	ἐμασῶντο ὑπὸ λιμοῦ μεγάλου ~ἐπανέστησάν	μοι	κλέπται ~ὧν οἱ οἶκοι αὐτῶν
[31]	ἐλύπησα ~ἀντὶ πυροῦ ἄρα ἐξέλθοι	μοι	κνίδη ἀντὶ δὲ κριθῆς βάτος
[33]	λαλήσω ~εἰ εἰσὶν λόγοι ἀποκρίθητί	μοι	λάλησον θέλω γὰρ δικαιωθῆναί σε
[30]	δὲ ἐπέχων ἀγαθοῖς ἰδοὺ συνήντησάν	μοι	μᾶλλον ἡμέραι κακῶν ~ἡ κοιλία
[20]	πνεῦμα ἐκ τῆς συνέσεως ἀποκρίνεταί	μοι	~μὴ ταῦτα ἔγνως ἀπὸ τοῦ
[19]	μου οὐκ αἰσχυνόμενοί με ἐπίκεισθέ	μοι	~ναὶ δὴ ἐπ' ἀληθείας ἐγὼ
[13]	κατ' ἐμοῦ κακά περιέθηκας δέ	μοι	νεότητος ἁμαρτίας ~ἔθου δέ μου
[19]	ἐπ' ἐμοὶ μεγαλύνεσθε ἐνάλλεσθε δέ	μοι	ὀνείδει ~γνῶτε οὖν ὅτι ὁ
[19]	τὴν ἐλπίδα μου ~δεινῶς δέ	μοι	ὀργῇ ἐχρήσατο ἡγήσατο δέ με
[3]	ἡσύχασα οὔτε ἀνεπαυσάμην ἦλθεν δέ	μοι	ὀργή ~ὑπολαβὼν δὲ ελιφας ὁ
[21]	οἶδα ὑμᾶς ὅτι τόλμῃ ἐπίκεισθέ	μοι	~ὅτι ἐρεῖτε ποῦ ἐστιν οἶκος
[13]	χόρτῳ φερομένῳ ὑπὸ πνεύματος ἀντίκεισαί	μοι	~ὅτι κατέγραψας κατ' ἐμοῦ κακά
[13]	~τίς γάρ ἐστιν ὁ κριθησόμενός	μοι	ὅτι νῦν κωφεύσω καὶ ἐκλείψω
[23]	ἐπελεύσεταί μοι εἶτα ἐν ἀπειλῇ	μοι	οὐ χρήσεται ~ἀλήθεια γὰρ καὶ
[3]	μοι καὶ ὃν ἐδεδοίκειν συνήντησέν	μοι	~οὔτε εἰρήνευσα οὔτε ἡσύχασα οὔτε
[21]	τῶν λόγων ἵνα μὴ ᾖ	μοι	παρ' ὑμῶν αὕτη ἡ παράκλησις
[37]	λέγοντες ~μὴ βίβλος ἢ γραμματεύς	μοι	παρέστηκεν ἵνα ἄνθρωπον ἑστηκὼς κατασιωπήσω
[38]	τῆς ὑπ' οὐρανόν ἀνάγγειλον δή	μοι	πόση τίς ἐστιν ~ποίᾳ δὲ
[23]	~οὐ γὰρ ᾔδειν ὅτι ἐπελεύσεταί	μοι	σκότος πρὸ προσώπου δέ μου
[19]	ταῦτα παρὰ γὰρ κυρίου ταῦτά	μοι	συνετελέσθη ~ἃ ἐγὼ ἐμαυτῷ συνεπίσταμαι
[4]	φόβος ἐπ' ἀνθρώπους ~φρίκη δέ	μοι	συνήντησεν καὶ τρόμος καὶ μεγάλως
[19]	καὶ οὐκ ἄλλος πάντα δέ	μοι	συντετέλεσται ἐν κόλπῳ ~εἰ δὲ
[41]	τεθαύμακας ~οὐ δέδοικας ὅτι ἡτοίμασταί	μοι	τίς γάρ ἐστιν ὁ ἐμοὶ
[30]	δεηθείς γε ἑτέρου καὶ ποιήσει	μοι	τοῦτο ~ἐγὼ δὲ ἐπὶ παντὶ
[13]	κωφεύσω καὶ ἐκλείψω ~δυεῖν δέ	μοι	χρήσῃ τότε ἀπὸ τοῦ προσώπου
[14]	σου ἡ ὀργὴ καὶ τάξῃ	μοι	χρόνον ἐν ᾧ μνείαν μου
[30]	~βέλεσιν αὐτοῦ κατηκόντισέν με κέχρηταί	μοι	ὡς βούλεται ἐν ὀδύναις πέφυρμαι
[6]	~οἵτινές με διευλαβοῦντο νῦν ἐπιπεπτώκασίν	μοι	ὥσπερ χιὼν ἢ κρύσταλλος πεπηγώς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/04/2010