Chant, vers |
[1, 100] |
μέγα
δ´
ἤκαχε
Τρῶας
~οἵ
|
ἑ |
θεὸν
ὣς
πάντες
ἀνὰ
πτόλιν |
[1, 0] |
Πηλείωνι
δάμη
θεοείκελος
Ἕκτωρ
~καί
|
ἑ |
πυρὴ
κατέδαψε
καὶ
ὀστέα
γαῖα |
[1, 700] |
θυμῷ
~Πηλείδης
ἐρίθυμος.
Ἄφαρ
δέ
|
ἑ |
χειρὶ
κραταιῇ
~τύψε
κατὰ
γναθμοῖο |
[1, 700] |
Διὸς
ὄβριμος
υἱὸς
Ἄρης
ἀέκοντί
|
γε |
θυμῷ
~ἔστη
ἐπειγόμενός
περ,
ἐπεὶ |
[1, 350] |
ἠελίου
ἴς·
~καί
ῥ´
ὅ
|
γε |
μαψιδίῃσιν
ἐπ´
ἐλπωρῇσιν
ἔειπεν·
~Ὦ |
[1, 0] |
φέρεν
Τρώεσσιν
ὄλεθρον.
~Τῶν
οἵ
|
γε |
μνησθέντες
ἀνὰ
πτολίεθρον
ἔμιμνον·
~ἀμφὶ |
[1, 600] |
Ἀργείους;
Ἀλλ´
οὐ
τόδε
σοί
|
γε |
νόημα
~ἀθάνατοι
ἐτέλεσσαν,
ἐπεὶ
μέγα |
[1, 250] |
Σθενέλοιο
καταντίον·
οὐδ´
ἄρα
τόν
|
γε
|
~οὔτασεν
ἐλδόμενός
περ,
ἀπεπλάγχθη
γὰρ |
[1, 50] |
πλέον
εἰσέτι
παίδων
~ἄχνυτ´
ἀποκταμένων.
|
Ἄγε |
δ´
εἰς
ἑὰ
δώματ´
ἄνασσαν, |
[1, 650] |
~οὕνεκά
μιν
κατέπεφνε
καὶ
οὐκ
|
ἄγε |
δῖαν
ἄκοιτιν
~Φθίην
εἰς
εὔπωλον, |
[1, 200] |
ἐπεὶ
μέγα
μήδεται
ἔργον.
~Ἀλλ´
|
ἄγε, |
θάρσος
ἄατον
ἐνὶ
στέρνοισι
βαλόντες |
[1, 300] |
ἀλαλητὸς
ὀρώρει.
~Οὐ
γάρ
πως
|
ἀπέληγε |
μένος
μέγα
Πενθεσιλείης,
~ἀλλ´
ὥς |
[1, 700] |
αἶψα
δ´
ἄναλκις
ἀπὸ
μελέων
|
φύγε |
θυμὸς
~ἀνέρος
οὐτιδανοῖο.
Χάρη
δ´ |
[1, 150] |
εἵλετ´
ἄκοντας
ὑπ´
ἀσπίδα,
δεξιτερῇ
|
δὲ
|
~ἀμφίτυπον
βουπλῆγα
τόν
οἱ
Ἔρις |
[1, 650] |
~ὄμβρος
ἄρ´
ἠδὲ
κεραυνός,
ἐπικτυπέουσι
|
δὲ |
βῆσσαι
~λάβρα
κυλινδομένοιο,
ὃ
δ´ |
[1, 700] |
περὶ
σθένος
ἠδὲ
νόημα;
~Πῇ
|
δὲ |
βίη
βασιλῆος
ἀμύμονος;
Οὐδέ
τι |
[1, 300] |
υἱάσιν
ἠδ´
ἀλόχοισιν
~ἔσσεται·
οἰωνοῖς
|
δὲ |
βόσις
καὶ
θηρσὶ
θανόντες
~κείσεσθ´, |
[1, 200] |
σφετέρων
ἐν
χερσὶν
ἑταίρων.
~Ἰδομενεὺς
|
δὲ |
Βρέμουσαν
ἐνήρατο
δούρατι
μακρῷ
~δεξιτερὸν |
[1, 800] |
κατ´
Ὠκεανοῖο
βεβήκει
~Ἠώς,
ἀμφὶ
|
δὲ |
γαῖαν
ἐκίδνατο
θεσπεσίη
Νύξ,
~δὴ |
[1, 700] |
ἔργα
τ´
Ἄρηος
~τερπνά,
φυγοπτολέμῳ
|
δὲ |
γυναικῶν
εὔαδεν
εὐνή.
~Φῆ
μέγα |
[1, 200] |
γ´
ἀντιθέην
Κλονίην
βάλε·
τῆς
|
δὲ |
διὰ
πρὸ
~ἦλθε
δόρυ
στιβαρὸν |
[1, 600] |
διὰ
νηδύα
κέρσῃ
~ἐσσυμένως,
πταμένη
|
δὲ |
διαμπερὲς
ὄβριμος
αἰχμὴ
~πρέμνον
ἐς |
[1, 500] |
ἐς
σάκος
Αἰακίδαο
~ἷξεν,
ἀπεπλάγχθη
|
δὲ |
διατρυφὲν
εὖτ´
ἀπὸ
πέτρης·
~τοῖ´ |
[1, 700] |
περιχώσατο
θυμῷ
~Πηλείδης
ἐρίθυμος.
Ἄφαρ
|
δέ |
ἑ
χειρὶ
κραταιῇ
~τύψε
κατὰ |
[1, 800] |
ἐπεὶ
θρασὺς
ἔπλετο
θυμῷ.
~Νόσφι
|
δὲ |
Θερσίταο
λυγρὸν
δέμας
οὐτιδανοῖο
~θάψαντες, |
[1, 750] |
πρόσθε
πόληος
~ὑψηλήν,
εὐρεῖαν·
ὕπερθε
|
δὲ |
θήκατο
κούρην
~πολλοῖς
σὺν
κτεάτεσσιν |
[1, 100] |
~ἀνδρὸς
ἀποφθιμένοιο
σαόφροσι
θηλυτέρῃσιν.
~Ἠέλιος
|
δὲ |
θοῇσιν
ἑλισσόμενος
περὶ
δίνῃς
~δύσετ´ |
[1, 300] |
Δαναοὺς
ἐδάιζον
ἐυξέστῃς
μελίῃσι.
~Τοὶ
|
δὲ |
θοοῖς
φύλλοισιν
ἐοικότες
ἢ
ψεκάδεσσι |
[1, 200] |
πέλειαν
~ἐσσυμένως
οἴμησεν
ἀριστερός·
ἀμφὶ
|
δὲ |
θυμῷ
~τάρβησεν
Πριάμοιο
νόος,
φάτο |
[1, 300] |
βίη,
πῇ
δ´
Αἰακίδαο,
~ποῦ
|
δὲ |
καὶ
Αἴαντος;
Τοὺς
γὰρ
φάτις |
[1, 750] |
ἀγαυὴν
Πενθεσίλειαν
~Ἀτρεῖδαι
βασιλῆες,
ἀγασσάμενοι
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὶ
~Τρωσὶ
δόσαν
ποτὶ |
[1, 750] |
υἷες
~πολλὰ
παρηγορέοντες
ὁμιλαδόν·
ὣς
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸν
~Πηλείδην
ἑτέρωθεν
ἐρήτυον. |
[1, 650] |
ἀλίγκιον
ἢ
Διὸς
αἴγλῃ·
~τῆς
|
δὲ |
καὶ
ἐν
κονίῃσι
καὶ
αἵματι |
[1, 550] |
ἐριγδούποιο
γενέθλης
~εὐχόμεθ´
ἐκγεγάμεν·
τρομέεσκε
|
δὲ |
καὶ
θοὸς
Ἕκτωρ
~ἡμέας,
εἰ |
[1, 550] |
ῥύσεται
Ἄρης
~ἐξ
ἐμέθεν,
τίσεις
|
δὲ |
κακὸν
μόρον,
εὖτ´
ἐν
ὄρεσσι
|
[1, 100] |
Πριάμοιο
δόμοισι
θρασύφρονι
Πενθεσιλείῃ.
~Ἣ
|
δὲ |
κιοῦς´
εὕδεσκεν,
ὕπνος
δέ
οἱ |
[1, 150] |
Βορέαο
~ὤπασεν
Ὠρείθυια
πάρος
Θρῄκην
|
δὲ |
κιούσῃ
~ξείνιον,
ὅς
τε
θοῇσι |
[1, 350] |
χρεμέτιζον
ἑὸν
μένος
ἐκπνείοντες.
~Οἳ
|
δὲ |
κόνιν
δραχμοῖσι
δεδραγμένοι
ἀσπαίρεσκον·
~τοὺς |
[1, 150] |
κεραίῃς·
~τοίη
μαρμαίρεσκεν
ἀάσπετον·
ἀμφὶ
|
δὲ |
κρατὶ
~θῆκε
κόρυν
κομόωσαν
ἐθείρῃσιν |
[1, 450] |
οὕνεκ´
Ἀχαιοὺς
~δερκόμεθ´
ὀλλυμένους,
μέγα
|
δὲ |
κράτος
ὄρνυται
ἀνδρῶν
~ἡμετέρων·
οὐδ´ |
[1, 750] |
μὲν
πεπίθοντο
παραιφασίῃσιν
ἑταίρων.
~Οἳ
|
δὲ |
μέγ´
οἰκτείραντες
ἀγαυὴν
Πενθεσίλειαν
~Ἀτρεῖδαι |
[1, 550] |
ἔσσεθ´
ὅπως
ἴρηκι
πέλεια.
~Ἣ
|
δὲ |
μέγα
στονάχησεν
ἐτώσια
δοῦρα
βαλοῦσα· |
[1, 200] |
~Δηρινόη
δ´
ἕλε
Λαογόνον,
Κλονίη
|
δὲ |
Μένιππον
~ὅς
ῥα
πάρος
Φυλάκηθεν |
[1, 700] |
ἑτάροιο
πάρος
Πατρόκλοιο
δαμέντος.
~Θερσίτης
|
δέ |
μιν
ἄντα
κακῷ
μέγα
νείκεσε |
[1, 550] |
ἀίσσοντας
~δῆριν
ἐπὶ
στονόεσσαν·
ἐμὴ
|
δέ |
μιν
ἔκτανεν
αἰχμὴ
~καὶ
κρατερόν |
[1, 350] |
ὑπ´
Αἰακίδαο
χέρεσσι
~δάμνασθ´·
ἀμφὶ
|
δέ |
μιν
ζόφος
ἔκρυφε·
τὴν
δ´ |
[1, 150] |
αἰπὰ
μέλαθρα
~ἐσθλὴ
Πενθεσίλεια·
λυγραὶ
|
δέ |
μιν
ὀτρύνεσκον
~Κῆρες
ὁμῶς
πρώτην |
[1, 600] |
σχεδὸν
ἠδὲ
καὶ
ἄστυ,
~τοὶ
|
δὲ |
μόγῳ
στονόεντι
τετρυμένοι
ἅψεα
πάντα
|
[1, 550] |
εὐχετάασθε
~ἔμμεναι
ἐν
Δαναοῖσιν·
ἐλαφροτέρη
|
δὲ |
μόθοιο
~ἔσσεται
ἱπποδάμοισι
μετὰ
Τρώεσσιν |
[1, 500] |
παρὰ
νηυσὶν
~Ἀργείους
ὀλέσωσι,
καταφλέξωσι
|
δὲ |
νῆας,
~νῶιν
δ´
ἀμφοτέροισιν
ἐλεγχείη |
[1, 300] |
Κυδοιμὸς
~λαοῖς
ἐν
μέσσοισιν·
ἀταρτηρὸν
|
δέ |
οἱ
ἄγχι
~εἱστήκει
Θανάτοιο
τέλος· |
[1, 200] |
δὲ
φλέβας
αἱματοέσσας
~κέρσε,
μέλαν
|
δέ |
οἱ
αἷμα
δι´
ἕλκεος
οὐταμένοιο |
[1, 700] |
κάππεσε
δ´
αὐτὸς
~πρηνής·
ἐκ
|
δέ |
οἱ
αἷμα
διὰ
στόματος
πεφόρητο
|
[1, 300] |
αὖτε
~πάλλους´
ὀξὺν
ἄκοντα·
φέρεν
|
δέ |
οἱ
αἰόλος
ἵππος
~ἰοδόκην
καὶ |
[1, 600] |
ἵππου,
~θηητή
περ
ἐοῦσα·
κατεκλάσθη
|
δέ |
οἱ
ἀλκή.
~Τρῶες
δ´
ὡς |
[1, 0] |
ἔστι
θεὰς
ἀλιτόνθ´
ὑπαλύξαι.
~Σὺν
|
δέ |
οἱ
ἄλλαι
ἕποντο
δυώδεκα,
πᾶσαι |
[1, 300] |
ἀλεγεινῶν
~καὶ
τόξοιο
πέλοιτο.
Θοοὶ
|
δέ |
οἱ
ἄνδρες
ἕποντο,
~Ἕκτορος
ἀγχεμάχοιο |
[1, 700] |
αὐτῶν
~πολλὸν
ὑπέρτατός
ἐστι,
πέλει
|
δέ |
οἱ
ἄσπετος
ἀλκή.
~Πολλὰ
δὲ |
[1, 300] |
ἄρ´
αὐτὴν
~τηλόθεν
ἀθρήσειας·
ἐπὴν
|
δέ |
οἱ
ἐγγὺς
ἵκηαι,
~φαίνεται
αἰπήεσσα |
[1, 550] |
δαΐφρονα
Πενθεσίλειαν
~οὔτασε
δεξιτεροῖο,
μέλαν
|
δέ |
οἱ
ἔρρεεν
αἷμα
~ἐσσυμένως.
Ἣ |
[1, 550] |
μέγα
τοὶ
δ´
ἐγέλασσαν.
Ἄφαρ
|
δέ |
οἱ
ἤλασεν
αἰχμὴ
~Αἴαντος
κνημῖδα |
[1, 200] |
μακρῷ
~δεξιτερὸν
παρὰ
μαζόν,
ἄφαρ
|
δέ |
οἱ
ἦτορ
ἔλυσεν.
~Ἣ
δ´ |
[1, 400] |
ὀτρύνουσα
~δῆριν
ἐπὶ
στονόεσσαν
(ἔγειρε
|
δέ |
οἱ
θράσος
ἀλκήν)
~Ὦ
φίλαι, |
[1, 700] |
ἐν
αἵματι
χεῖρας
ἀτειρέας.
Ὀψὲ
|
δέ |
οἱ
κῆρ
~μνήσαθ´
ὅσοι
καὶ |
[1, 650] |
ὑφ´
ἓν
δόρυ
δῃωθέντες.
~Ἀμφὶ
|
δέ |
οἱ
κρατὸς
κόρυν
εἵλετο
μαρμαίρουσαν
|
[1, 550] |
ἔβαλεν
χειρὸς
πέλεκυν
μέγαν·
ἀμφὶ
|
δέ |
οἱ
νὺξ
~ὀφθαλμοὺς
ἤχλυσε
καὶ |
[1, 100] |
~Ἣ
δὲ
κιοῦς´
εὕδεσκεν,
ὕπνος
|
δέ |
οἱ
ὄσς´
ἐκάλυψε
~νήδυμος
ἀμφιπεσών. |
[1, 700] |
εὐνή.
~Φῆ
μέγα
νεικείων·
ὃ
|
δέ |
οἱ
περιχώσατο
θυμῷ
~Πηλείδης
ἐρίθυμος. |
[1, 50] |
θαλίῃσιν
ἀγαλλόμενοι
περὶ
νίκης.
~Δῶρα
|
δέ |
οἱ
πόρε
καλὰ
καὶ
ὄλβια, |
[1, 200] |
δόρυ
στιβαρὸν
κατὰ
νηδύος,
ἐκ
|
δέ |
οἱ
ὦκα
~δουρὶ
χύθη
μέλαν |
[1, 600] |
θοροῦσα
~λίσσεσθ´
ἀνέρα
δῖον,
ὑποσχέσθαι
|
δέ |
οἱ
ὦκα
~χαλκὸν
ἅλις
καὶ |
[1, 300] |
λευκὰ
πετάσσῃ
~οὖρος
ἐπειγόμενος,
βοόωσι
|
δὲ |
πάντοθεν
ἄκραι
~πόντου
ἐρευγομένοιο
ποτὶ |
[1, 250] |
αὖτις
ἑὴν
νοστήσατο
πάτρην.
~Τοῦ
|
δὲ |
Πάρις
κραδίην
ἐχολώσατο
δῃωθέντος
~καί |
[1, 400] |
τις
ὀιζυρῆς
κακότητος
~ἄμμορος,
ἐλπωρὴ
|
δὲ |
πέλει
καὶ
δούλιον
ἦμαρ
~εἰσιδέειν. |
[1, 250] |
μηλονόμοισιν
ἀεὶ
περιπέπτατ´
ὀμίχλη·
~ἣ
|
δὲ |
πέλει
μέγα
θαῦμα
παρεσσυμένοισι
βροτοῖσιν, |
[1, 450] |
τις
ἀλκὴ
~γίνετο
τειρομένοισι·
μινυνθάδιοι
|
δὲ |
πέλοντο
~πάντες
ὅσους
ἐκίχανεν
ἀνὰ |
[1, 800] |
μὲν
ἀπόπροθι
ταρχύσαντο
~τεθναότων·
κείνῳ
|
δὲ |
πέριξ
ἐβάλοντο
καμόντες
~οἴῳ
σῆμ´ |
[1, 750] |
μέγα
Ἡφαίστοιο,
~φλὸξ
ὀλοή·
λαοὶ
|
δὲ |
περισταδὸν
ἄλλοθεν
ἄλλοι
~πυρκαϊὴν
σβέσσαντο |
[1, 650] |
~ἡρώων,
Δαναοῖσι
φάος
μέγα,
Τρωσὶ
|
δὲ |
πῆμα
~ἠδὲ
σοὶ
αἰνομόρῳ,
ἐπεὶ |
[1, 50] |
Πενθεσίλειαν·
~παῦρον
μὲν
γήθησε,
τὸ
|
δὲ |
πλέον
εἰσέτι
παίδων
~ἄχνυτ´
ἀποκταμένων. |
[1, 450] |
δ´
ἄρα
χάρμα
~ἔπλετ´,
ἀπολλυμένων
|
δὲ |
πολὺς
στόνος·
οὐδέ
τις
ἀλκὴ
|
[1, 700] |
δέ
οἱ
ἄσπετος
ἀλκή.
~Πολλὰ
|
δὲ |
πορφύροντα
θοὸς
νόος
ὀτρύνεσκεν
~ἄλλοτε |
[1, 750] |
ἐπὶ
χειρὶ
βαρείῃ
~πληξάμενος·
σὲ
|
δὲ |
πότμος
ἀμείλιχος
ἀμφεκάλυψε,
~σῇ
δ´ |
[1, 400] |
ἔρως
στυγεροῖο
μόθοιο
~ἔμπεσεν·
ἐσσυμένως
|
δὲ |
πρὸ
τείχεος
ὁρμαίνεσκον
~βήμεναι
ἐν |
[1, 50] |
εὐρέα
λαὸν
ὀλέσσειν
~Ἀργείων,
νῆας
|
δὲ |
πυρὸς
καθύπερθε
βαλέσθαι,
~νηπίη·
οὐδέ |
[1, 200] |
εἰροπόκοισι
φόνον
στονόεντα
φέρουσι,
~τὴν
|
δὲ |
πυρὸς
ῥιπῇ
ἐναλίγκιον,
ἥ
τ´ |
[1, 500] |
τεύχεα
καλὰ
μέγ´
ἔβραχε,
μαίνετο
|
δέ |
σφιν
~ἶσον
θυμὸς
Ἄρηι,
τόσον |
[1, 400] |
μεμαυῖαι
~ἄστεϊ
καὶ
λαοῖσιν·
ὀρίνετο
|
δέ |
σφισι
θυμός.
~Ὡς
δ´
ὅτ´ |
[1, 300] |
ἄγχι
~εἱστήκει
Θανάτοιο
τέλος·
περὶ
|
δέ |
σφισι
Κῆρες
~λευγαλέαι
στρωφῶντο
φόνον |
[1, 50] |
ἵπποις
~Ὡράων
μετ´
ἐυπλοκάμων,
μετὰ
|
δέ |
σφισι
πάσαις
~ἐκπρέπει
ἀγλαὸν
εἶδος |
[1, 500] |
ἄνδρες
ἔμιμνον
~δούρατ´
ἀειράμενοι·
περὶ
|
δέ |
σφισι
χαλκὸς
ἀύτει
~κινυμένων.
Πρώτη |
[1, 400] |
ἀνέρες
ἀμφὶ
πόληι
~ὤλονθ´,
αἳ
|
δὲ |
τοκῆας
ὀδυρόμεθ´
οὐκέτ´
ἐόντας,
~ἄλλαι |
[1, 150] |
ὑστατίην
ἐπὶ
δῆριν
~ἐλθέμεν.
Ἀμφὶ
|
δὲ |
Τρῶες
ἀνοστήτοισι
πόδεσσι
~πολλοὶ
ἕποντ´ |
[1, 50] |
~ἔξοχος
ἐν
πάσῃσιν
Ἀμαζόσιν.
Ἀμφὶ
|
δὲ |
Τρῶες
~πάντοθεν
ἐσσύμενοι
μέγ´
ἐθάμβεον, |
[1, 200] |
ἤματι
τῷδε.
~Ὣς
φάτο·
τοὶ
|
δὲ |
φαεινὰ
περὶ
σφίσι
τεύχεα
θέντες
|
[1, 450] |
καὶ
ἄτρομα
γούνατ´
ἔθηκε.
~Τὴν
|
δὲ |
φάτις
καὶ
Ἄρηος
ἔμεν
κρατεροῖο |
[1, 200] |
περιμήκεϊ
δουρὶ
~χειρὸς
δεξιτερῆς,
διὰ
|
δὲ |
φλέβας
αἱματοέσσας
~κέρσε,
μέλαν
δέ |
[1, 500] |
ἄρα
Πηλείδης
ἕλε
καὶ
Πολεμοῦσαν
|
~ἠδὲ |
καὶ
Ἀντιβρότην,
μετὰ
δ´
Ἱπποθόην |
[1, 600] |
ἄρά
σφισι
γαῖα
φάνη
σχεδὸν
|
ἠδὲ |
καὶ
ἄστυ,
~τοὶ
δὲ
μόγῳ |
[1, 0] |
καὶ
Ἀντάνδρη
καὶ
δῖα
Βρέμουσα
|
~ἠδὲ |
καὶ
Ἱπποθόη,
μετὰ
δ´
Ἁρμοθόη |
[1, 650] |
ἀπορρήξῃ
Διὸς
ὄμβρος,
~ὄμβρος
ἄρ´
|
ἠδὲ |
κεραυνός,
ἐπικτυπέουσι
δὲ
βῆσσαι
~λάβρα |
[1, 700] |
νύ
τοί
ἐστι
περὶ
σθένος
|
ἠδὲ |
νόημα;
~Πῇ
δὲ
βίη
βασιλῆος |
[1, 650] |
φάος
μέγα,
Τρωσὶ
δὲ
πῆμα
|
~ἠδὲ |
σοὶ
αἰνομόρῳ,
ἐπεὶ
ἦ
νύ |
[1, 250] |
αὔραις.
~Εὐάνδρην
δ´
ἄρα
Μηριόνης
|
ἰδὲ |
Θερμώδοσσαν
~εἷλεν
ἐπεσσυμένας
ὀλοὴν
ἀνὰ |
[1, 350] |
δυσηχέος
ἀμφὶ
πέπυστο
~Αἴας
ὀβριμόθυμος
|
ἰδὲ |
πτολίπορθος
Ἀχιλλεύς·
~ἀλλ´
ἄμφω
περὶ |
[1, 350] |
Τρώεσσιν
ἀγάσσατο
μακρὰ
γεγηθώς,
~ὡς
|
ἴδε |
Πενθεσίλειαν
ἀνὰ
στρατὸν
ἀίσσουσαν
~λαίλαπι |
[1, 550] |
~Ἀλλὰ
καὶ
ὧς
ἄμπνυε
καὶ
|
ἔξιδε |
δήιον
ἄνδρα
~ἤδη
μιν
μέλλοντα |
[1, 350] |
ἀφ´
αἵματος
ἀθανάτοιο.
~Οὐ
γὰρ
|
τήνδε |
γυναῖκά
γ´
ὀίομαι
εἰσοράασθαι
~αὕτως |
[1, 0] |
γαῖαν.
~Πρὸς
δ´
ἔτι
οἱ
|
τόδε |
θυμὸς
ἀρήιος
ὁρμαίνεσκεν,
~ὄφρα
καθηραμένη |
[1, 600] |
γέροντος
~κτείνας´
Ἀργείους;
Ἀλλ´
οὐ
|
τόδε |
σοί
γε
νόημα
~ἀθάνατοι
ἐτέλεσσαν, |
[1, 350] |
ὁμῶς
καὶ
θάρσος
ἐπὶ
πλέον,
|
οὐδέ |
γ´
ἐς
αἰχμὴν
~μαψιδίη
ποτ´ |
[1, 200] |
στέρνοισι
βαλόντες
~ἀλκῆς
μνησώμεσθα
δαΐφρονος·
|
οὐδὲ |
γὰρ
ἡμεῖς
~νόσφι
θεῶν
Τρώεσσι |
[1, 550] |
σοὶ
εἶθαρ
ἐλεύσεται
ὕστατον
ἦμαρ·
|
~οὐδὲ |
γὰρ
οὐδ´
αὐτός
σε
πατὴρ |
[1, 550] |
γάρ
μευ
γένος
ἐστὶν
ἀρήιον·
|
οὐδέ |
με
θνητὸς
~γείνατ´
ἀνήρ,
ἀλλ´ |
[1, 700] |
~οὕνεκα
θηλυτέρῃσιν
ἄδην
ἐπιτέρπεαι
ἦτορ,
|
~οὐδέ |
νυ
σοί
τι
μέμηλεν
ἐνὶ |
[1, 600] |
ὀλέθρῳ
~εὐσταλέως
ἐριποῦσα
κατ´
οὔδεος·
|
οὐδέ |
οἱ
αἰδὼς
~ᾔσχυνεν
δέμας
ἠύ· |
[1, 550] |
ἤλασεν
αἰχμὴ
~Αἴαντος
κνημῖδα
πανάργυρον·
|
οὐδέ |
οἱ
εἴσω
~ἤλυθεν
ἐς
χρόα |
[1, 450] |
~δάμνατο
Πενθεσίλεια·
περιτρομέοντο
δ´
Ἀχαιοί,
|
~οὐδέ |
σφιν
θανάτοιο
πέλε
στονόεντος
ἄλυξις, |
[1, 0] |
ἀεὶ
περὶ
ποσσὶν
ἀλιτρῶν
~στρωφῶντ´,
|
οὐδέ |
τι
ἔστι
θεὰς
ἀλιτόνθ´
ὑπαλύξαι. |
[1, 50] |
δὲ
πυρὸς
καθύπερθε
βαλέσθαι,
~νηπίη·
|
οὐδέ |
τι
ᾔδη
ἐυμμελίην
Ἀχιλῆα,
~ὅσσον |
[1, 700] |
~Πῇ
δὲ
βίη
βασιλῆος
ἀμύμονος;
|
Οὐδέ |
τι
οἶσθα
~ὅσσον
ἄχος
Τρώεσσι |
[1, 300] |
βόσις
καὶ
θηρσὶ
θανόντες
~κείσεσθ´,
|
οὐδέ |
τι
τύμβος
ἐφ´
ὑμέας
ἵξεται |
[1, 450] |
~ἔπλετ´,
ἀπολλυμένων
δὲ
πολὺς
στόνος·
|
οὐδέ |
τις
ἀλκὴ
~γίνετο
τειρομένοισι·
μινυνθάδιοι |
[1, 150] |
πάτερ,
καὶ
λαὸν
Ἀχαιικὸν
ἤματι
|
τῷδε
|
~δὸς
πεσέειν
ὑπὸ
χερσὶν
Ἀρηιάδος |
[1, 550] |
ἔκθορεν
ἔγχος·
~ἀλλ´
ὀίω
τάχα
|
τῷδε |
μένος
καὶ
θυμὸν
ὀλέσσειν
~ὑμέων |
[1, 200] |
~νόσφι
θεῶν
Τρώεσσι
μαχησόμεθ´
ἤματι
|
τῷδε. |
~Ὣς
φάτο·
τοὶ
δὲ
φαεινὰ |
[1, 700] |
ἄρα
λαὸς
Ἀχαιῶν·
~τοὺς
γὰρ
|
νείκεε |
πάμπαν
ἐπεσβολίῃσι
κακῇσιν
~αὐτὸς
ἐὼν |
[1, 550] |
δοῦρα
βαλοῦσα·
~καί
μιν
κερτομέων
|
προσεφώνεε |
Πηλέος
υἱός·
~Ὦ
γύναι,
ὡς |
[1, 350] |
ἔθυνεν,
ἀεὶ
δ´
ἢ
νῶτα
|
δάιζε
|
~φευγόντων
ἢ
στέρνα
καταντίον
ἀισσόντων. |
[1, 300] |
~Ὣς
ἥ
γ´
ἑσπομένη
Δαναῶν
|
ἐδάιζε |
φάλαγγας·
~καί
σφιν
ἐπηπείλησε
μέγα |
[1, 50] |
θανέεσθαι
~ἢ
πόνῳ
ἰητῆρος
ἀμύμονος
|
ἠὲ |
θεοῖο
~ὄμματ´
ἀπαχλύσαντος
ἴδῃ
φάος |
[1, 350] |
ἢ
καρτερόθυμον
Ἐνυὼ
~ἢ
Ἔριν
|
ἠὲ |
κλυτὴν
Λητωίδα·
καί
μιν
ὀίω
|
[1, 600] |
~πρέμνον
ἐς
ὑψικόμοιο
πάγη
δρυὸς
|
ἠέ |
νυ
πεύκης·
~ὣς
ἄρα
Πενθεσίλειαν |
[1, 150] |
~δεικνὺς
ἀνθρώποισι
μένος
βαρυηχέος
ὄμβρου
|
~ἠὲ |
πολυρροίζων
ἀνέμων
ἄλληκτον
ἰωήν.
~Αὐτίκα |
[1, 450] |
τιν´
ἐριζέμεν
οὔ
τι
ἔοικεν·
|
~ἠὲ |
τάχ´
ἀθανάτων
τις
ἐπήλυθεν
εὐχομένοισι. |
[1, 450] |
ἐελδόμεναι
πονέεσθαι,
~σχέτλιαι,
οὔ
τι
|
πάροιθε |
πονησάμεναι
περὶ
χάρμης,
~ἀλλ´
ἄρα |
[1, 200] |
βάλε·
τῆς
δὲ
διὰ
πρὸ
|
~ἦλθε |
δόρυ
στιβαρὸν
κατὰ
νηδύος,
ἐκ |
[1, 50] |
προφρονέως
τίεν
ἔμπεδον,
εὖτε
θύγατρα
|
~τηλόθε |
νοστήσασαν
ἐεικοστῷ
λυκάβαντι,
~καί
οἱ |
[1, 250] |
δάκρυ
~πουλὺ
μάλα
στυφελῆς
καταλείβεται
|
ὑψόθε |
πέτρης,
~καί
οἱ
συστοναχοῦσι
ῥοαὶ |
[1, 750] |
δ´
ἄρ´
αὐτοῖς
~πίονα
δημὸν
|
ὕπερθε |
βάλον
βοὸς
ἥ
τ´
ἀγέλῃσιν
|
[1, 750] |
νηήσατο
πρόσθε
πόληος
~ὑψηλήν,
εὐρεῖαν·
|
ὕπερθε |
δὲ
θήκατο
κούρην
~πολλοῖς
σὺν |
[1, 50] |
ὀλέσσειν
~Ἀργείων,
νῆας
δὲ
πυρὸς
|
καθύπερθε |
βαλέσθαι,
~νηπίη·
οὐδέ
τι
ᾔδη |
[1, 50] |
δ´
ἀμφερύθηνε
παρήια,
τῶν
δ´
|
ἐφύπερθε |
~θεσπεσίη
ἐπέκειτο
χάρις
καταειμένη
ἀλκήν. |
[1, 550] |
~ὑμέων
ἀμφοτέρων,
οἵ
τ´
ἄλκιμοι
|
εὐχετάασθε
|
~ἔμμεναι
ἐν
Δαναοῖσιν·
ἐλαφροτέρη
δὲ |
[1, 550] |
Τρώεσσιν
ὀιζύς.
~Ἀλλά
μοι
ἆσσον
|
ἵκεσθε |
ἀνὰ
κλόνον,
ὄφρ´
ἐσίδησθε
~ὅσσον |
[1, 450] |
~Τοὔνεκα
δηιοτῆτος
ἀποσχόμεναι
κελαδεινῆς
~ἱστὸν
|
ἐπεντύνεσθε |
ἑῶν
ἔντοσθε
μελάθρων·
~ἀνδράσι
δ´ |
[1, 550] |
ἆσσον
ἵκεσθε
ἀνὰ
κλόνον,
ὄφρ´
|
ἐσίδησθε
|
~ὅσσον
Ἀμαζόσι
κάρτος
ἐνὶ
στήθεσσιν |
[1, 650] |
καὶ
ἀργαλέοισι
κεραυνοῖς
~οἵ
οἱ
|
πρόσθε |
ποδῶν
θαμέες
ποτέοντο
δι´
αἴθρης
|
[1, 750] |
Λαομέδοντος.
~Καί
οἱ
πυρκαϊὴν
νηήσατο
|
πρόσθε |
πόληος
~ὑψηλήν,
εὐρεῖαν·
ὕπερθε
δὲ |
[1, 450] |
ἀποσχόμεναι
κελαδεινῆς
~ἱστὸν
ἐπεντύνεσθε
ἑῶν
|
ἔντοσθε |
μελάθρων·
~ἀνδράσι
δ´
ἡμετέροισι
περὶ |
[1, 800] |
ἀπὸ
θυμὸς
ὄληται.
~Ἀργεῖοι
δ´
|
ἀπάνευθε |
δόσαν
πυρὶ
πολλὰ
κάρηνα
~ἡρώων |
[1, 500] |
λέοντε
~εὑρόντ´
ἐν
ξυλόχοισι
φίλων
|
ἀπάνευθε |
νομήων
~πανσυδίῃ
κτείνωσιν,
ἄχρις
μέλαν |
[1, 0] |
τότε
Θερμώδοντος
ἀπ´
εὐρυπόροιο
ῥεέθρων
|
~ἤλυθε |
Πενθεσίλεια
θεῶν
ἐπιειμένη
εἶδος,
~ἄμφω |
[1, 350] |
φίλοι,
ὡς
ἀναφανδὸν
ἀπ´
οὐρανοῦ
|
εἰλήλουθε
|
~σήμερον
ἀθανάτων
τις,
ἵν´
Ἀργείοισι |
[1, 700] |
κλυτὸν
ἔργον,
ἐπὴν
ἐσίδῃσθα
γυναῖκα.
|
~Σχέτλιε, |
ποῦ
νύ
τοί
ἐστι
περὶ |
[1, 250] |
στέρνοισι
θράσος
βάλε
Τριτογένεια,
~ὄφρά
|
κε |
δυσμενέεσσιν
ὀλέθριον
ἦμαρ
ἐφείη.
~Δρησαῖον |
[1, 650] |
ἀπειρέσιοι
πόδες
Ἴδης.
~Καί
νύ
|
κε |
Μυρμιδόνεσσι
πολύστονον
ὤπασεν
ἦμαρ,
~εἰ |
[1, 750] |
περὶ
κταμένοιο
χαλέφθη.
~Καί
νύ
|
κε |
Πηλείωνος
ἐναντίον
ἤρατο
χεῖρας,
~εἰ |
[1, 50] |
ὣς
ἄρα
δεινὴν
~υἱὸς
Λαομέδοντος
|
ἐσέδρακε |
Πενθεσίλειαν·
~παῦρον
μὲν
γήθησε,
τὸ |
[1, 250] |
δ´
ἐδάμασσεν
ἀρηίφιλος
Πολυποίτης
~τὸν
|
τέκε |
δῖα
Νέαιρα
περίφρονι
Θειοδάμαντι
~μιχθεῖς´ |
[1, 400] |
δ´
ἐπ´
ἀνδράσι
λώιον
ἄλλο
|
~θῆκε |
θεός;
Τῶ
μή
τι
φεβώμεθα |
[1, 150] |
μαρμαίρεσκεν
ἀάσπετον·
ἀμφὶ
δὲ
κρατὶ
|
~θῆκε |
κόρυν
κομόωσαν
ἐθείρῃσιν
χρυσέῃσιν.
~Ὣς |
[1, 100] |
μὲν
ἂρ
κνήμῃσιν
ἐπ´
ἀργυφέῃσιν
|
ἔθηκε |
~κνημῖδας
χρυσέας
αἵ
οἱ
ἔσαν |
[1, 100] |
Ἀχιλῆος,
ὅ
μ´
ἀνέρος
εὖνιν
|
ἔθηκε
|
~κουριδίου,
τό
μοι
αἰνὸν
ἄχος |
[1, 450] |
~θυμὸν
ἀνηέξησε
καὶ
ἄτρομα
γούνατ´
|
ἔθηκε. |
~Τὴν
δὲ
φάτις
καὶ
Ἄρηος |
[1, 400] |
ἔτ´
ἀμβολίη
πολέμοιο
~εἴη
τειρομένῃσιν·
|
ἔοικε |
γὰρ
ἐν
δαῒ
μᾶλλον
~τεθνάμεν |
[1, 300] |
μέγα
θαῦμα
παρεσσυμένοισι
βροτοῖσιν,
~οὕνεκ´
|
ἔοικε |
γυναικὶ
πολυστόνῳ
ἥ
τ´
ἐπὶ |
[1, 500] |
ἐλεγχείη
ἀλεγεινὴ
~ἔσσεται.
Οὐ
γὰρ
|
ἔοικε |
Διὸς
μεγάλοιο
γεγῶτας
~αἰσχύνειν
πατέρων |
[1, 550] |
Κρονίωνος
ἐριγδούποιο
γενέθλης
~εὐχόμεθ´
ἐκγεγάμεν·
|
τρομέεσκε |
δὲ
καὶ
θοὸς
Ἕκτωρ
~ἡμέας, |
[1, 100] |
ἐφίστατο
πατρὶ
ἐοικώς,
~καί
μιν
|
ἐποτρύνεσκε |
ποδάρκεος
ἄντ´
Ἀχιλῆος
~θαρσαλέως
μάρνασθαι |
[1, 450] |
~ἄλλα
μὲν
ἐκ
ῥιζῶν
χαμάδις
|
βάλε |
δένδρεα
μακρὰ
~ἄνθεσι
τηλεθόωντα,
τὰ |
[1, 700] |
ς´
ὄφελον
κατὰ
δῆριν
ὑποφθαμένη
|
βάλε |
δουρί,
~οὕνεκα
θηλυτέρῃσιν
ἄδην
ἐπιτέρπεαι |
[1, 200] |
δ´
ὅ
γ´
ἀντιθέην
Κλονίην
|
βάλε· |
τῆς
δὲ
διὰ
πρὸ
~ἦλθε |
[1, 250] |
~ἐν
γάρ
οἱ
στέρνοισι
θράσος
|
βάλε |
Τριτογένεια,
~ὄφρά
κε
δυσμενέεσσιν
ὀλέθριον |
[1, 800] |
ἔγχεϊ
Πενθεσιλείης
~βλήμενος
Ἀργείοισι
λυγρὸν
|
περικάββαλε |
πένθος.
~Τοὔνεκά
οἱ
πληθὺν
μὲν |
[1, 250] |
κραδίην
ἐχολώσατο
δῃωθέντος
~καί
ῥ´
|
ἔβαλε |
Σθενέλοιο
καταντίον·
οὐδ´
ἄρα
τόν |
[1, 500] |
ἀπειρέσιον
στρατὸν
ἀνδρῶν.
~Ἔνθ´
Αἴας
|
ἕλε |
Δηίοχον
καὶ
ἀρήιον
Ὕλλον
~Εὐρύνομόν |
[1, 500] |
δῖον.
~Ἀντάνδρην
δ´
ἄρα
Πηλείδης
|
ἕλε |
καὶ
Πολεμοῦσαν
~ἠδὲ
καὶ
Ἀντιβρότην, |
[1, 200] |
κρατερόν
τ´
Ἐλάσιππον.
~Δηρινόη
δ´
|
ἕλε |
Λαογόνον,
Κλονίη
δὲ
Μένιππον
~ὅς |
[1, 200] |
δ´
ἐρεύθετο
Τρώιον
οὖδας.
~Ἔνθ´
|
ἕλε |
Πενθεσίλεια
Μολίονα
Περσίνοόν
τε
~Εἴλισσόν |
[1, 150] |
ἀίσσουσα,
~τοίη
ἐνὶ
Τρώεσσι
θοὴ
|
πέλε |
Πενθεσίλεια.
~Καὶ
τότε
δὴ
Κρονίωνι |
[1, 450] |
δ´
Ἀχαιοί,
~οὐδέ
σφιν
θανάτοιο
|
πέλε |
στονόεντος
ἄλυξις,
~ἀλλ´
ἅτε
μηκάδες |
[1, 700] |
Ἀργείων
ἑκὰς
ἤιεν·
ἦ
γὰρ
|
ἔμελλε
|
~κεῖσθαι
ὁμῶς
Τιτῆσι
δαμεὶς
στονόεντι |
[1, 350] |
ἑστηυῖα
~χάρμης
κυδιάασκεν
ὀλέθριον,
οὕνεκ´
|
ἔμελλε
|
~κούρην
οὐ
μετὰ
δηρὸν
ὑπ´ |
[1, 100] |
οἱ
ὄσς´
ἐκάλυψε
~νήδυμος
ἀμφιπεσών.
|
Μόλε |
δ´
αἰθέρος
ἐξ
ὑπάτοιο
~Παλλάδος |
[1, 550] |
μευ
γένος
ἐστὶν
ἀρήιον·
οὐδέ
|
με |
θνητὸς
~γείνατ´
ἀνήρ,
ἀλλ´
αὐτὸς |
[1, 100] |
τοκέεσσι
~ζωὸς
ἐών.
Ὡς
εἴ
|
με |
χυτὴ
κατὰ
γαῖα
κεκεύθει,
~πρίν |
[1, 200] |
ἄρα
βαιὸν
ἀπὸ
πτολέμοιο
λιασθεὶς
|
~κάτθανε |
καρπαλίμως
σφετέρων
ἐν
χερσὶν
ἑταίρων. |
[1, 400] |
ὅμιλον
~κούρη
Ἐνυαλίη
τοὺς
μὲν
|
κτάνε, |
τοὺς
δ´
ἐφόβησε.
~Τρωιάδες
δ´ |
[1, 0] |
ἄεξεν,
~Ἱππολύτης·
τὴν
γάρ
ῥα
|
κατέκτανε |
δουρὶ
κραταιῷ,
~οὐ
μὲν
δή |
[1, 50] |
μάρμαιρον
ἀλίγκιον
ἀκτίνεσσιν,
~αἰδὼς
δ´
|
ἀμφερύθηνε |
παρήια,
τῶν
δ´
ἐφύπερθε
~θεσπεσίη |
[1, 700] |
νείκεσε
μύθῳ·
~Ὦ
Ἀχιλεῦ
φρένας
|
αἰνέ, |
τί
ἤ
νύ
σευ
ἤπαφε |
[1, 100] |
φάλαγγας.
~Καὶ
τὰ
μὲν
ὣς
|
ὥρμαινε |
δαΐφρων
Τριτογένεια·
~τῇ
δ´
ἄρα |
[1, 600] |
ἀλύξαι.
~Καὶ
τὰ
μὲν
ὣς
|
ὥρμαινε· |
θεοὶ
δ´
ἑτέρως
ἐβάλοντο.
~Τῇ |
[1, 250] |
ἅμα
πάντες
ὑπέτρεσαν
ὄβριμον
ἄνδρα.
|
~Κτεῖνε |
γὰρ
Ἰτυμονῆα
καὶ
Ἱππασίδην
Ἀγέλαον
|
[1, 250] |
ὅπῃ
μιν
Κῆρες
ἀμείλιχοι
ἰθύνεσκον·
|
~κτεῖνε |
δ´
ἄρ´
ἐσσυμένως
Εὐήνορα
χαλκεομίτρην
|
[1, 100] |
εὐνῆς
ἀνέπαλτο
καὶ
ἀμφ´
ὤμοισιν
|
ἔδυνε
|
~τεύχεα
δαιδαλόεντα,
τά
οἱ
θεὸς |
[1, 650] |
σε
Κῆρες
ἐρεμναὶ
~καὶ
νόος
|
ἐξορόθυνε |
γυναικῶν
ἔργα
λιποῦσαν
~βήμεναι
ἐς |
[1, 250] |
~Τῇσι
δ´
ἐπὶ
Σθένελος
κρατερὸν
|
κατέπεφνε |
Κάβειρον
~ὃς
κίεν
ἐκ
Σηστοῖο |
[1, 650] |
ἑῷ
ἐνετείρετο
θυμῷ,
~οὕνεκά
μιν
|
κατέπεφνε |
καὶ
οὐκ
ἄγε
δῖαν
ἄκοιτιν
|
[1, 250] |
ἑλισσόμενος
προχοῇσι.
~Καὶ
τοὺς
μὲν
|
κατέπεφνε |
Μέγης
ἐν
δηιοτῆτι·
~ἄλλους
δ´ |
[1, 0] |
ἀμφείρυσσε
πόληι,
~ἄλλους
θ´
οὓς
|
ἐδάιξε |
δι´
ἀκαμάτοιο
θαλάσσης,
~ὁππότε
δὴ |
[1, 650] |
βάλλουσα
λέοντας·
~αὐτὴ
γάρ
μιν
|
ἔτευξε |
καὶ
ἐν
φθιμένοισιν
ἀγητὴν
~Κύπρις |
[1, 50] |
ἐεικοστῷ
λυκάβαντι,
~καί
οἱ
δόρπον
|
ἔτευξε |
πανείδατον,
οἷον
ἔδουσι
~κυδάλιμοι
βασιλῆες, |
[1, 400] |
δαῒ
κεῖναι,
~εἰ
μή
σφεας
|
κατέρυξε |
πύκα
φρονέουσα
Θεανὼ
~ἐσσυμένας
πινυτοῖσι |
[1, 750] |
τ´
ἀγέλῃσιν
~Ἰδαίοις
ἐν
ὄρεσσι
|
μετέπρεπε |
φερβομένῃσι.
~Τρῶες
δ´
ὥς
τε |
[1, 750] |
~Πηλείδης
ἐρίθυμος
ἔπος
ποτὶ
τοῖον
|
ἔειπε· |
~Κεῖσό
νυν
ἐν
κονίῃσι
λελασμένος |
[1, 200] |
ἅμ´
ἀγρομένοισιν
ἔπος
ποτὶ
τοῖον
|
ἔειπε· |
~Τίς
δὴ
Τρῶας
ἄγειρε
μεθ´ |
[1, 500] |
~Ἀργεῖοι
δ´
ἐχάρησαν,
ἐπεὶ
ἴδον
|
ἄνδρε |
κραταιὼ
~εἰδομένω
παίδεσσιν
Ἀλωῆος
μεγάλοιο, |
[1, 500] |
~ὡς
δ´
ὅτε
πίονα
μῆλα
|
βοοδμητῆρε |
λέοντε
~εὑρόντ´
ἐν
ξυλόχοισι
φίλων |
[1, 200] |
τοῖον
ἔειπε·
~Τίς
δὴ
Τρῶας
|
ἄγειρε |
μεθ´
Ἕκτορα
δῃωθέντα,
~οὓς
φάμεν |
[1, 400] |
ὁμήλικας
ὀτρύνουσα
~δῆριν
ἐπὶ
στονόεσσαν
|
(ἔγειρε |
δέ
οἱ
θράσος
ἀλκήν)
~Ὦ |
[1, 300] |
ἰαίνει·
~ὣς
τῆμος
Δαναοῖσιν
Ἀρηιὰς
|
ἔνθορε |
κούρη.
~Οἳ
δ´
ὀπίσω
χάζοντο |
[1, 250] |
ὦκα,
λέων
ὣς
πώεσι
μήλων,
|
~ἔνθορε· |
τοὶ
δ´
ἅμα
πάντες
ὑπέτρεσαν |
[1, 50] |
περὶ
νίκης.
~Δῶρα
δέ
οἱ
|
πόρε |
καλὰ
καὶ
ὄλβια,
πολλὰ
δ´ |
[1, 750] |
θυμὸν
λίπες.
Ἀλλ´
ἀπ´
Ἀχαιῶν
|
~ἔρρε |
καὶ
ἐν
φθιμένοισιν
ἐπεσβολίας
ἀγόρευε. |
[1, 550] |
~ὅσσον
Ἀμαζόσι
κάρτος
ἐνὶ
στήθεσσιν
|
ὄρωρε. |
~Καὶ
γάρ
μευ
γένος
ἐστὶν |
[1, 750] |
οὐκ
ἐπὶ
χειρὶ
βαρείῃ
~πληξάμενος·
|
σὲ |
δὲ
πότμος
ἀμείλιχος
ἀμφεκάλυψε,
~σῇ |
[1, 550] |
φρένας
ἐξείλοντο
~καὶ
νόον,
ὄφρά
|
σε |
Κῆρες
ἀμείλιχοι
ἀμφιχάνωσιν.
~Ὣς
εἰπὼν |
[1, 650] |
σοὶ
αἰνομόρῳ,
ἐπεὶ
ἦ
νύ
|
σε |
Κῆρες
ἐρεμναὶ
~καὶ
νόος
ἐξορόθυνε |
[1, 600] |
ἠδ´
οἰωνῶν,
~δειλαίη·
τίς
γάρ
|
σε |
παρήπαφεν
ἀντί´
ἐμεῖο
~ἐλθέμεν;
Ἦ |
[1, 550] |
ἦμαρ·
~οὐδὲ
γὰρ
οὐδ´
αὐτός
|
σε |
πατὴρ
ἔτι
ῥύσεται
Ἄρης
~ἐξ |
[1, 600] |
ἑτάρων
οὓς
αἰνὸν
ὑπὸ
ζόφον
|
ἤλασε |
κῦμα·
~ὣς
Τρῶες
ποτὶ
ἄστυ |
[1, 150] |
~ἀμφίτυπον
βουπλῆγα
τόν
οἱ
Ἔρις
|
ὤπασε |
δεινὴ
~θυμοβόρου
πολέμοιο
πελώριον
ἔμμεναι |
[1, 550] |
δ´
ὑπὲρ
μαζοῖο
δαΐφρονα
Πενθεσίλειαν
|
~οὔτασε |
δεξιτεροῖο,
μέλαν
δέ
οἱ
ἔρρεεν |
[1, 700] |
δέ
μιν
ἄντα
κακῷ
μέγα
|
νείκεσε |
μύθῳ·
~Ὦ
Ἀχιλεῦ
φρένας
αἰνέ, |
[1, 650] |
καὶ
ἀθανάτῃσιν
ὁμοίη.
~Ἄρεϊ
δ´
|
ἔμπεσε |
πένθος
ὑπὸ
φρένας
ἀμφὶ
θυγατρὸς
|
[1, 700] |
πάντες
~ἐξεχύθησαν
ὀδόντες
ἐπὶ
χθόνα,
|
κάππεσε |
δ´
αὐτὸς
~πρηνής·
ἐκ
δέ |
[1, 550] |
οὔ
πω
τόδ´
ἄκουσας,
ὅσων
|
ὑποκάππεσε |
γυῖα
~Ξάνθου
πὰρ
προχοῇσιν
ὑφ´ |
[1, 650] |
μιν
Ζεὺς
αὐτὸς
ἀπ´
Οὐλύμποιο
|
φόβησε
|
~σμερδαλέῃς
στεροπῇσι
καὶ
ἀργαλέοισι
κεραυνοῖς
|
[1, 400] |
τοὺς
μὲν
κτάνε,
τοὺς
δ´
|
ἐφόβησε. |
~Τρωιάδες
δ´
ἀπάνευθεν
ἀρήια
ἔργα |
[1, 50] |
Λαομέδοντος
ἐσέδρακε
Πενθεσίλειαν·
~παῦρον
μὲν
|
γήθησε, |
τὸ
δὲ
πλέον
εἰσέτι
παίδων
|
[1, 500] |
ἀμφοτέροισιν.
~Ὣς
φάτο·
τῷ
δ´
|
ἐπίθησε |
θρασὺ
σθένος
Αἰακίδαο·
~κλαγγὴν
γὰρ |
[1, 300] |
Δαναῶν
ἐδάιζε
φάλαγγας·
~καί
σφιν
|
ἐπηπείλησε |
μέγα
φρεσὶ
κυδιόωσα·
~Ὦ
κύνες, |
[1, 550] |
Κῆρες
ἀμείλιχοι
ἀμφιχάνωσιν.
~Ὣς
εἰπὼν
|
οἴμησε |
κραταιῇ
χειρὶ
τιταίνων
~λαοφόνον
δόρυ |
[1, 500] |
θύνοντας
ἀνὰ
μόθον
ὀκρυόεντα,
~ἀμφοτέρων
|
ὥρμησε |
καταντίον,
ἠύτε
λυγρὴ
~πόρδαλις
ἐν |
[1, 450] |
πόνος
ἐς
μέγα
κάρτος
~θυμὸν
|
ἀνηέξησε |
καὶ
ἄτρομα
γούνατ´
ἔθηκε.
~Τὴν |
[1, 650] |
ἀπαιθόμενοι.
Ὃ
δ´
ἄρ´
εἰσορόων
|
ἐνόησε
|
~πατρὸς
ἐριγδούποιο
μέγα
βρομέουσαν
ὁμοκλήν, |
[1, 500] |
ἐπισπέρχοντος
ἀήτεω.
~Τοὺς
δ´
ὁπότ´
|
εἰσενόησε |
δαΐφρων
Πενθεσίλεια
~θῆρας
ὅπως
θύνοντας |
[1, 200] |
δεξιτερῆς,
διὰ
δὲ
φλέβας
αἱματοέσσας
|
~κέρσε, |
μέλαν
δέ
οἱ
αἷμα
δι´ |
[1, 0] |
τεῖχος
ὄλεσσεν,
~Ἕκτορά
θ´
ὡς
|
ἐδάμασσε |
καὶ
ἀμφείρυσσε
πόληι,
~ἄλλους
θ´ |
[1, 0] |
~Ἕκτορά
θ´
ὡς
ἐδάμασσε
καὶ
|
ἀμφείρυσσε |
πόληι,
~ἄλλους
θ´
οὓς
ἐδάιξε |
[1, 250] |
πέσεν,
τῆς
δ´
ἅψεα
πάντα
|
~λῦσε |
μόρος,
ψυχὴ
δ´
ἐμίγη
πολυαέσιν |
[1, 550] |
ἀμφὶ
δέ
οἱ
νὺξ
~ὀφθαλμοὺς
|
ἤχλυσε |
καὶ
ἐς
φρένα
δῦσαν
ἀνῖαι. |
[1, 650] |
σὺν
τεύχεσσιν,
ἐπεὶ
μόρον
αἰνὸν
|
ἄκουσε
|
~παιδὸς
ἑῆς·
τῷ
γάρ
ῥα |
[1, 450] |
τότε
που
μενεδήιος
Αἴας
~οἰμωγῆς
|
ἐσάκουσε |
καὶ
Αἰακίδην
προσέειπεν·
~Ὦ
Ἀχιλεῦ, |
[1, 550] |
ἀλλ´
ἄρα
Τρώων
~ἐς
πληθὺν
|
ἀνόρουσε· |
λίπεν
δ´
ἄρα
Πηλείωνι
~οἴῳ |
[1, 300] |
ῥα
καὶ
Ἀργείοισι
μέγα
φρονέους´
|
ἐνόρουσε, |
~Κηρὶ
βίην
εἰκυῖα.
Πολὺν
δ´ |
[1, 100] |
πονέεσθαι.
~Ἀλλ´
ὅτε
δή
ῥ´
|
ἐπόρουσε |
ῥοδόσφυρος
Ἠριγένεια,
~δὴ
τότε
Πενθεσίλεια |
[1, 650] |
καὶ
ἄνδρες.
~Ὣς
εἰπὼν
μελίην
|
ἐξείρυσε |
Πηλέος
υἱὸς
~ὠκέος
ἐξ
ἵπποιο |
[1, 200] |
καλά,
~ἔγχεα
καὶ
θώρηκας
ἐυσθενέας
|
τε |
βοείας
~καὶ
κόρυθας
βριαράς·
ἕτερος |
[1, 300] |
μέγα
Πενθεσιλείης,
~ἀλλ´
ὥς
τίς
|
τε |
βόεσσι
κατ´
οὔρεα
μακρὰ
λέαινα
|
[1, 0] |
~Ἔνθ´
ἄρ´
ἔην
Κλονίη
Πολεμοῦσά
|
τε |
Δηρινόη
τε
~Εὐάνδρη
τε
καὶ |
[1, 200] |
~Ἔνθ´
ἕλε
Πενθεσίλεια
Μολίονα
Περσίνοόν
|
τε
|
~Εἴλισσόν
τε
καὶ
Ἀντίθεον
καὶ |
[1, 450] |
~Αὐτὰρ
Ἀμαζόσι
δῆρις
ἀμείλιχος
ἱππασίαι
|
τε
|
~εὔαδεν
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
ὅς´ |
[1, 0] |
ἔην
Κλονίη
Πολεμοῦσά
τε
Δηρινόη
|
τε
|
~Εὐάνδρη
τε
καὶ
Ἀντάνδρη
καὶ |
[1, 650] |
ἀτάλαντος
ἀεὶ
κτυπέοντι
κεραυνῷ
~ὅν
|
τε |
Ζεὺς
προΐησιν,
ὃ
δ´
ἀκαμάτης |
[1, 150] |
Θρῄκην
δὲ
κιούσῃ
~ξείνιον,
ὅς
|
τε |
θοῇσι
μετέπρεπεν
Ἁρπυίῃσι·
~τῷ
ῥα |
[1, 800] |
μετέπρεπε
φερβομένῃσι.
~Τρῶες
δ´
ὥς
|
τε |
θύγατρα
φίλην
περικωκύσαντες
~ἀχνύμενοι
τάρχυσαν |
[1, 350] |
γ´
ὀίομαι
εἰσοράασθαι
~αὕτως
θαρσαλέην
|
τε |
καὶ
ἀγλαὰ
τεύχε´
ἔχουσαν,
~ἀλλ´ |
[1, 50] |
οἱ
ἀμφὶ
προσώπῳ
~ἄμφω
σμερδαλέον
|
τε |
καὶ
ἀγλαὸν
εἶδος
ὀρώρει,
~μειδίαεν |
[1, 650] |
τε
καὶ
εἶδος
~ἔπλετ´
ἀμώμητός
|
τε |
καὶ
ἀθανάτῃσιν
ὁμοίη.
~Ἄρεϊ
δ´ |
[1, 200] |
Ἀντίθεον
καὶ
ἀγήνορα
Λέρνον
~Ἵππαλμόν
|
τε |
καὶ
Αἱμονίδην
κρατερόν
τ´
Ἐλάσιππον. |
[1, 0] |
Πολεμοῦσά
τε
Δηρινόη
τε
~Εὐάνδρη
|
τε |
καὶ
Ἀντάνδρη
καὶ
δῖα
Βρέμουσα
|
[1, 0] |
μετὰ
δ´
Ἁρμοθόη
κυανῶπις
~Ἀλκιβίη
|
τε |
καὶ
Ἀντιβρότη
καὶ
Δηριμάχεια,
~τῇς |
[1, 200] |
Πενθεσίλεια
Μολίονα
Περσίνοόν
τε
~Εἴλισσόν
|
τε |
καὶ
Ἀντίθεον
καὶ
ἀγήνορα
Λέρνον
|
[1, 650] |
~Φθίην
εἰς
εὔπωλον,
ἐπεὶ
μέγεθός
|
τε |
καὶ
εἶδος
~ἔπλετ´
ἀμώμητός
τε |
[1, 400] |
πάτρης
~δυσμενέσιν
μάρνανται
ὑπὲρ
τεκέων
|
τε |
καὶ
ἡμέων,
~οὔ
ποτ´
ἀναπνείοντες |
[1, 150] |
μιν
ὀτρύνεσκον
~Κῆρες
ὁμῶς
πρώτην
|
τε |
καὶ
ὑστατίην
ἐπὶ
δῆριν
~ἐλθέμεν. |
[1, 500] |
ὑπὸ
χερσὶ
~πυκναί
τε
σθεναραί
|
τε |
κατηρείποντο
φάλαγγες
~ῥεῖα
καὶ
ὀτραλέως, |
[1, 250] |
μεγαθύμῳ,
~οἳ
Μυκάλην
ἐνέμοντο
Λάτμοιό
|
τε |
λευκὰ
κάρηνα
~Βράγχου
τ´
ἄγκεα |
[1, 400] |
ἀνδρῶν
~ἐνθεμένη
φρεσὶ
θάρσος
ἀταρτηρόν
|
τε |
νόημα.
~Ἡμῖν
δ´
ἄλλοθεν
ἄλλα |
[1, 300] |
~Ἕκτορος
ἀγχεμάχοιο
κασίγνητοί
τε
φίλοι
|
τε, |
~ὄβριμον
ἐν
στέρνοισιν
ἀναπνείοντες
Ἄρηα, |
[1, 300] |
ἄσπετος
αἶα
~αἵματι
δευομένη
νεκύεσσί
|
τε |
πεπληθυῖα,
~ἵπποι
δ´
ἀμφὶ
βέλεσσι |
[1, 300] |
ἤματι
κείνῳ
~Τρώων
τ´
Ἀργείων
|
τε, |
πολὺς
δ´
ἀλαλητὸς
ὀρώρει.
~Οὐ |
[1, 600] |
κλασθεῖσα
βίῃ
κρυεροῦ
Βορέαο,
~ἥν
|
τέ |
που
αἰπυτάτην
ἀνά
τ´
ἄγκεα |
[1, 250] |
μακρὰ
καὶ
ἠιόεντα
Πάνορμον
~Μαιάνδρου
|
τε |
ῥέεθρα
βαθυρρόου,
ὅς
ῥ´
ἐπὶ |
[1, 500] |
τῶν
δ´
ὑπὸ
χερσὶ
~πυκναί
|
τε |
σθεναραί
τε
κατηρείποντο
φάλαγγες
~ῥεῖα |
[1, 150] |
δ´
ἵππῳ
~καλῷ
τ´
ὠκυτάτῳ
|
τε |
τόν
οἱ
ἄλοχος
Βορέαο
~ὤπασεν |
[1, 300] |
ἄνδρες
ἕποντο,
~Ἕκτορος
ἀγχεμάχοιο
κασίγνητοί
|
τε |
φίλοι
τε,
~ὄβριμον
ἐν
στέρνοισιν |
[1, 500] |
Δηίοχον
καὶ
ἀρήιον
Ὕλλον
~Εὐρύνομόν
|
τε |
φιλοπτόλεμον
καὶ
Ἐνυέα
δῖον.
~Ἀντάνδρην |
[1, 600] |
~χαλκὸν
ἅλις
καὶ
χρυσόν,
ἅ
|
τε |
φρένας
ἔνδον
ἰαίνει
~θνητῶν
ἀνθρώπων, |
[1, 650] |
ποσσὶν
~ἄγκεα
κίνυτο
μακρὰ
βαθύρρωχμοί
|
τε |
χαράδραι
~καὶ
ποταμοὶ
καὶ
πάντες |
[1, 450] |
θανάτοιο
πέλε
στονόεντος
ἄλυξις,
~ἀλλ´
|
ἅτε |
μηκάδες
αἶγες
ὑπὸ
βλοσυρῇσι
γένυσσι
|
[1, 400] |
τι
φεβώμεθα
δηιοτῆτος.
~Ἦ
οὐχ
|
ὁράατε |
γυναῖκα
μέγ´
αἰζηῶν
προφέρουσαν
~ἀγχεμάχων; |
[1, 300] |
~Ὦ
κύνες,
ὡς
Πριάμοιο
κακὴν
|
ἀποτίσετε |
λώβην
~σήμερον.
Οὐ
γάρ
πώ |
[1, 500] |
δ´
ὅτε
πίονα
μῆλα
βοοδμητῆρε
|
λέοντε
|
~εὑρόντ´
ἐν
ξυλόχοισι
φίλων
ἀπάνευθε |
[1, 100] |
ἤνυτο
δ´
ἠώς.
~Καί
ῥ´
|
ὅτε |
δὴ
παύσαντο
ποτοῦ
δαιτός
τ´ |
[1, 100] |
ἄρ´
ἐξαπάφησεν
ἐποτρύνων
πονέεσθαι.
~Ἀλλ´
|
ὅτε |
δή
ῥ´
ἐπόρουσε
ῥοδόσφυρος
Ἠριγένεια, |
[1, 500] |
ἐγχείῃσιν
ἀμαιμακέτῃσι
δάμασσαν·
~ὡς
δ´
|
ὅτε |
πίονα
μῆλα
βοοδμητῆρε
λέοντε
~εὑρόντ´ |
[1, 300] |
λαόν,
~ἄλλοτε
μὲν
βουπλῆγι
βαθυστόμῳ,
|
ἄλλοτε |
δ´
αὖτε
~πάλλους´
ὀξὺν
ἄκοντα· |
[1, 700] |
~σμερδαλέην
τρομέοντα
πρὸς
οὐρανὸν
ἀπονέεσθαι,
|
~ἄλλοτε |
δ´
οὐκ
ἀλέγειν
σφετέρου
πατρός, |
[1, 300] |
εἰκυῖα.
Πολὺν
δ´
ὑπεδάμνατο
λαόν,
|
~ἄλλοτε |
μὲν
βουπλῆγι
βαθυστόμῳ,
ἄλλοτε
δ´ |
[1, 700] |
δὲ
πορφύροντα
θοὸς
νόος
ὀτρύνεσκεν
|
~ἄλλοτε |
μὲν
Κρονίδαο
μέγ´
ἀσχαλόωντος
ἐνιπὴν
|
[1, 50] |
ἄρ´
ὑπέσχετο
ἔργον
ὃ
οὔ
|
ποτε |
θνητὸς
ἐώλπει,
~δῃώσειν
Ἀχιλῆα
καὶ |
[1, 0] |
οὓς
ἐδάιξε
δι´
ἀκαμάτοιο
θαλάσσης,
|
~ὁππότε |
δὴ
τὰ
πρῶτα
φέρεν
Τρώεσσιν |
[1, 150] |
Τρώεσσι
θοὴ
πέλε
Πενθεσίλεια.
~Καὶ
|
τότε |
δὴ
Κρονίωνι
πολυτλήτους
ἀναείρας
~χεῖρας |
[1, 0] |
στονόεντι
καταιθομένης
πυρὶ
Τροίης.
~Καὶ
|
τότε |
Θερμώδοντος
ἀπ´
εὐρυπόροιο
ῥεέθρων
~ἤλυθε |
[1, 450] |
ἐπὶ
κλασθέντα
κέχυνται·
~ὣς
Δαναῶν
|
τότε |
κεῖτο
πολὺς
στρατὸς
ἐν
κονίῃσι
|
[1, 100] |
ῥ´
ἐπόρουσε
ῥοδόσφυρος
Ἠριγένεια,
~δὴ
|
τότε |
Πενθεσίλεια
μέγ´
ἐνθεμένη
φρεσὶ
κάρτος
|
[1, 100] |
ποτοῦ
δαιτός
τ´
ἐρατεινῆς,
~δὴ
|
τότε |
που
δμωαὶ
στόρεσαν
θυμήρεα
λέκτρα
|
[1, 450] |
ἐνιπρήσεσθαι
ἔμελλον
~χερσὶν
ὕπο
Τρώων,
|
τότε |
που
μενεδήιος
Αἴας
~οἰμωγῆς
ἐσάκουσε |
[1, 0] |
καὶ
ὀστέα
γαῖα
κεκεύθει,
~δὴ
|
τότε |
Τρῶες
ἔμιμνον
ἀνὰ
Πριάμοιο
πόληα
|
[1, 450] |
Θεανὼ
~ἐσσυμένας
πινυτοῖσι
παραυδήσας´
ἐπέεσσι·
|
~Τίπτε |
ποτὶ
κλόνον
αἰνόν,
ἐελδόμεναι
πονέεσθαι, |
[1, 300] |
μὲν
βουπλῆγι
βαθυστόμῳ,
ἄλλοτε
δ´
|
αὖτε
|
~πάλλους´
ὀξὺν
ἄκοντα·
φέρεν
δέ |
[1, 50] |
~καί
μιν
προφρονέως
τίεν
ἔμπεδον,
|
εὖτε |
θύγατρα
~τηλόθε
νοστήσασαν
ἐεικοστῷ
λυκάβαντι, |
[1, 650] |
ἀτειρὴς
~Ἄρτεμις
ὑπνώουσα
Διὸς
τέκος,
|
εὖτε |
κάμῃσι
~γυῖα
κατ´
οὔρεα
μακρὰ |
[1, 600] |
ἄφαρ
συνέπειρεν
ἀελλόποδος
δέμας
ἵππου.
|
~Εὖτέ |
τις
ἀμφ´
ὀβελοῖσιν
ὑπὲρ
πυρὸς |
[1, 300] |
θυμὸν
ἔχοντες·
~ἣ
δ´
ἕπετ´
|
ἠύτε |
κῦμα
βαρυγδούποιο
θαλάσσης
~νήεσιν
ὠκείῃσιν, |
[1, 500] |
μόθον
ὀκρυόεντα,
~ἀμφοτέρων
ὥρμησε
καταντίον,
|
ἠύτε |
λυγρὴ
~πόρδαλις
ἐν
ξυλόχοισιν
ὀλέθριον |
[1, 150] |
δῆριν
ἀναιδέα
τλήμονι
κούρῃ
~ἰλαδόν,
|
ἠύτε |
μῆλα
μετὰ
κτίλον,
ὅς
θ´ |
[1, 250] |
ὤμοις
~ἄορι
λευγαλέῳ·
ταὶ
δ´
|
ἠύτε |
πόρτιες
ἄμφω
~κάππεσον,
ἅς
τ´ |
[1, 400] |
δ´
οὔ
τι
πέλει
σχεδὸν
|
οὔτε |
γενέθλη
~οὔτ´
ἄρ´
ἑὸν
πτολίεθρον, |
[1, 750] |
βασιλῆας
ὑβριζέμεν
ἀνδρὶ
χέρηι
~ἀμφαδὸν
|
οὔτε |
κρυφηδόν,
ἐπεὶ
χόλος
αἰνὸς
ὀπηδεῖ· |
[1, 500] |
καὶ
Πήλιον
ὑψικάρηνον,
~ὅππως
δὴ
|
μεμαῶτε |
καὶ
οὐρανὸν
εἰσαφίκωνται·
~τοῖοι
ἄρ´ |
[1, 750] |
~ἔρρε
καὶ
ἐν
φθιμένοισιν
ἐπεσβολίας
|
ἀγόρευε. |
~Ὣς
ἔφατ´
Αἰακίδαο
θρασύφρονος
ἄτρομος |
[1, 550] |
δῦσαν
ἀνῖαι.
~Ἀλλὰ
καὶ
ὧς
|
ἄμπνυε |
καὶ
ἔξιδε
δήιον
ἄνδρα
~ἤδη |
[1, 350] |
~Τοὺς
γὰρ
δὴ
μακάρων
τις
|
ἐρήτυε |
νόσφι
κυδοιμοῦ,
~ὄφρ´
ἀλεγεινὸν
ὄλεθρον |
[1, 700] |
αἰνέ,
τί
ἤ
νύ
σευ
|
ἤπαφε |
δαίμων
~θυμὸν
ἐνὶ
στέρνοισιν
Ἀμαζόνος |
[1, 100] |
χυτὴ
κατὰ
γαῖα
κεκεύθει,
~πρίν
|
σφε |
δι´
ἀνθερεῶνος
ὑπ´
ἔγχεϊ
θυμὸν |
[1, 350] |
~δάμνασθ´·
ἀμφὶ
δέ
μιν
ζόφος
|
ἔκρυφε· |
τὴν
δ´
ὀρόθυνεν
~αἰὲν
ἄιστος |
[1, 100] |
κρατερός
περ
ἐών,
μέγα
δ´
|
ἤκαχε |
Τρῶας
~οἵ
ἑ
θεὸν
ὣς |
[1, 500] |
δ´
ἄρα
τεύχεα
καλὰ
μέγ´
|
ἔβραχε, |
μαίνετο
δέ
σφιν
~ἶσον
θυμὸς |
[1, 0] |
ἐοῦσαι·
~ἀλλ´
ἄρα
πασάων
μέγ´
|
ὑπείρεχε |
Πενθεσίλεια.
~Ὡς
δ´
ὅτ´
ἀν´ |
[1, 250] |
~ἄλλους
δ´
αὖτ´
ἐδάμασσεν
ὅσους
|
κίχε |
δουρὶ
κελαινῷ·
~ἐν
γάρ
οἱ |
[1, 0] |
θεοείκελος
Ἕκτωρ
~καί
ἑ
πυρὴ
|
κατέδαψε |
καὶ
ὀστέα
γαῖα
κεκεύθει,
~δὴ |
[1, 750] |
ἐυκτεάνῳ
βασιλείῃ.
~Καὶ
τὴν
μὲν
|
κατέδαψε |
μένος
μέγα
Ἡφαίστοιο,
~φλὸξ
ὀλοή· |
[1, 400] |
τηλεθόωντα,
~καὶ
τὰ
μὲν
ἂρ
|
κατέδαψε, |
τὰ
δ´
ἐν
ποσὶν
ἠμάλδυνεν· |
[1, 0] |
~μνησάμενοι
προτέρων
ὁπόσων
ἀπὸ
θυμὸν
|
ἴαψε
|
~θύων
Ἰδαίοιο
περὶ
προχοῇσι
Σκαμάνδρου, |
[1, 600] |
πολλὰ
καμόντες
ὀιζυρῆς
ἁλὸς
εἴσω,
|
~ὀψὲ |
δ´
ἄρά
σφισι
γαῖα
φάνη |
[1, 50] |
~ἤδη
ἀπαυαίνονται
ἐελδόμεναι
Διὸς
ὕδωρ,
|
~ὀψὲ |
δ´
ὑπηχλύνθη
μέγας
οὐρανός,
οἳ |
[1, 700] |
~μῖξαι
ἐν
αἵματι
χεῖρας
ἀτειρέας.
|
Ὀψὲ |
δέ
οἱ
κῆρ
~μνήσαθ´
ὅσοι |
[1, 250] |
Τυδείδης
καὶ
Δηριμαχείης
~ἄμφω
κρᾶτ´
|
ἀπέκοψε |
σὺν
αὐχέσιν
ἄχρις
ἐπ´
ὤμοις
|
[1, 100] |
εὕδεσκεν,
ὕπνος
δέ
οἱ
ὄσς´
|
ἐκάλυψε
|
~νήδυμος
ἀμφιπεσών.
Μόλε
δ´
αἰθέρος |
[1, 750] |
~πληξάμενος·
σὲ
δὲ
πότμος
ἀμείλιχος
|
ἀμφεκάλυψε, |
~σῇ
δ´
ὀλιγοδρανίῃ
θυμὸν
λίπες. |
[1, 700] |
Ἄφαρ
δέ
ἑ
χειρὶ
κραταιῇ
|
~τύψε |
κατὰ
γναθμοῖο
καὶ
οὔατος·
οἳ |