[6,19] Ἐπειδὰν ἀποδείξωσι τοὺς ὑπάτους, μετὰ ταῦτα χιλιάρχους καθιστᾶσι, τετταρασκαίδεκα μὲν ἐκ τῶν πέντ´ ἐνιαυσίους ἐχόντων ἤδη στρατείας, δέκα δ´ ἄλλους σὺν τούτοις ἐκ τῶν δέκα. τῶν λοιπῶν τοὺς μὲν ἱππεῖς δέκα, τοὺς δὲ πεζοὺς ἓξ καὶ (δέκα) δεῖ στρατείας τελεῖν κατ´ ἀνάγκην ἐν τοῖς τετταράκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν ἀπὸ γενεᾶς πλὴν τῶν ὑπὸ τὰς τετρακοσίας δραχμὰς τετιμημένων· τούτους δὲ παριᾶσι πάντας εἰς τὴν ναυτικὴν χρείαν. ἐὰν δέ ποτε κατεπείγῃ τὰ τῆς περιστάσεως, ὀφείλουσιν οἱ πεζοὶ στρατεύειν εἴκοσι στρατείας ἐνιαυσίους. πολιτικὴν δὲ λαβεῖν ἀρχὴν οὐκ ἔξεστιν οὐδενὶ πρότερον, ἐὰν μὴ δέκα στρατείας ἐνιαυσίους ᾖ τετελεκώς. ἐὰν δὲ μέλλωσι ποιεῖσθαι τὴν καταγραφὴν τῶν στρατιωτῶν οἱ τὰς ὑπάτους ἔχοντες ἀρχάς, προλέγουσιν ἐν τῷ δήμῳ τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ δεήσει παραγενέσθαι τοὺς ἐν ταῖς ἡλικίαις Ῥωμαίους ἅπαντας. ποιοῦσι δὲ τοῦτο καθ´ ἕκαστον ἐνιαυτόν. τῆς δ´ ἡμέρας ἐπελθούσης καὶ τῶν στρατευσίμων παραγενομένων εἰς τὴν Ῥώμην, καὶ μετὰ ταῦθ´ ἁθροισθέντων εἰς τὸ Καπετώλιον, διεῖλον σφᾶς αὐτοὺς οἱ νεώτεροι τῶν χιλιάρχων, καθάπερ ἂν ὑπὸ τοῦ δήμου κατασταθῶσιν ἢ τῶν στρατηγῶν, εἰς τέτταρα μέρη διὰ τὸ τέτταρα παρ´ αὐτοῖς στρατόπεδα τὴν ὁλοσχερῆ καὶ πρώτην διαίρεσιν τῶν δυνάμεων ποιεῖσθαι. καὶ τοὺς μὲν πρώτους κατασταθέντας τέτταρας εἰς τὸ πρῶτον καλούμενον στρατόπεδον ἔνειμαν, τοὺς δ´ ἑξῆς τρεῖς εἰς τὸ δεύτερον, τοὺς δ´ ἑπομένους τούτοις τέτταρας εἰς τὸ τρίτον, τρεῖς δὲ τοὺς τελευταίους εἰς τὸ τέταρτον. τῶν δὲ πρεσβυτέρων δύο μὲν τοὺς πρώτους εἰς τὸ πρῶτον, τρεῖς δὲ τοὺς δευτέρους εἰς τὸ δεύτερον τιθέασι στρατόπεδον, δύο δὲ τοὺς ἑξῆς εἰς τὸ τρίτον, τρεῖς δὲ τοὺς τελευταίους εἰς τὸ τέταρτον τῶν πρεσβυτέρων.

[6,19] XIX. — Après l'élection des consuls, on nomme les tribuns militaires, à raison de quatorze pris parmi les citoyens qui ont cinq ans de service et dix autres parmi ceux qui ont dix ans, car tous sont tenus de servir dix ans dans la cavalerie ou seize ans dans l'infanterie avant l'âge de quarante-six ans, à l'exception de ceux qui ne possèdent pas quatre cents drachmes et qu'on réserve tous pour la marine. Si les circonstances l'exigent, la durée du service pour les fantassins est portée à vingt ans. Nul ne peut exercer une fonction publique, s'il n'a pas fait dix ans de service. Quand les consuls en charge vont procéder à l'enrôlement des soldats, ils informent le peuple du jour où devront se présenter tous les hommes en âge de porter les armes ; cette opération a lieu tous les ans. Au jour fixé, quand tous les conscrits se sont rendus à Rome, on les rassemble au Capitole ; les quatorze jeunes tribuns militaires, rangés dans l'ordre où ils ont été nommés par le peuple ou par les généraux, se divisent en quatre groupes, correspondant aux quatre légions dont se compose essentiellement l'armée romaine ; les quatre premiers sont affectés à la première légion, les trois suivants à la seconde, puis quatre autres à la troisième et les trois derniers à la quatrième. Parmi les dix plus âgés, les deux premiers sont attribués à la première légion, les trois suivants à la seconde, puis deux autres à la troisième, enfin les trois derniers à la quatrième.