Chapitre |
[1] |
δὲ
τοῦ
γυναίου
καὶ
πυνθανομένου
|
τί |
βούλεται,
τὴν
αἰτίαν‘
ἔφη
δεῖ |
[1] |
σφόδρα
μέλειν
τί
πρῶτον
ἢ
|
τί |
δεύτερον
ἢ
μέσον
ἢ
τελευταῖον |
[1] |
ἔφαμεν
λέγειν
αὐτὸν
ἡμεῖς,
καί
|
τί |
δὴ
φθονεῖς
τῶν
τακτικῶν
ἡμῖν |
[1] |
πρὸς
Θεμιστοκλέα
τὸν
Στωικὸν
διηπόρησεν,
|
τί |
δήποτε
Χρύσιππος
ἐν
πολλοῖς
τῶν |
[1] |
Ἐζητεῖτο
περὶ
τῶν
γερόντων,
διὰ
|
τί |
μᾶλλον
ἀκρατοτέρῳ
τῷ
ποτῷ
χαίρουσιν. |
[1] |
ἀθρόως
ἐκλειπόντων.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ζ
Διὰ
|
τί |
μᾶλλον
ἀκράτῳ
χαίρουσιν
οἱ
γέροντες. |
[1] |
ἐν
οἴνῳ
φιλοσόφοις
λόγοις
καὶ
|
τί |
μέτρον
ἔστι
χρωμένοις,
Ἀρίστων
παρών
|
[1] |
τὴν
ἰσότητα
τοῖς
ἀνδράσι
φυλάξομεν,
|
τί |
οὐκ
ἐντεῦθεν
ἀρξάμενοι
πρῶτον
ἐθίζομεν |
[1] |
μεταβολὴν
ἐν
οἴνῳ
καὶ
πρὸς
|
τί |
πάθος
ἀκροσφαλής
ἐστι
καὶ
πῶς |
[1] |
δεῖ
τὸν
συμποσίαρχον
αἱρεῖσθαι
καὶ
|
τί |
ποιούμενος
τέλος
ὁ
αἱρεθεὶς
ἄρξει |
[1] |
ἐπιστρέφων
σοὶ
δ´’
ἔφη
βέλτιστε,
|
τί |
πρᾶγμα
περὶ
τούτων
διαπορεῖν;
εἰ |
[1] |
ὀψοποιοῖς
καὶ
τραπεζοκόμοις
σφόδρα
μέλειν
|
τί |
πρῶτον
ἢ
τί
δεύτερον
ἢ
|
[1] |
ἐστι,
δεόμενον.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Η
Διὰ
|
τί |
τὰ
γράμματα
πόρρωθεν
οἱ
πρεσβύτεροι |
[1] |
συμπόσια
τὸν
Κυριεύοντα
ὦ
ἄνθρωπε,
|
τί |
ταῦτα
πρὸς
τὸν
Διόνυσον;
ᾄδειν |
[1] |
καὶ
πάθη
προαγόντων,
ἐλέχθη
τὸ
|
τί |
ταῦτα
πρὸς
τὸν
Διόνυσον;
οὕτως |
[1] |
γλυκεῖ
κατακλύσωσιν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Ι
Διὰ
|
τί |
τῆς
Αἰαντίδος
φυλῆς
Ἀθήνησιν
οὐδέποτε |
[1] |
τὴν
αἴσθησιν.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Θ
Διὰ
|
τί |
τῷ
ποτίμῳ
μᾶλλον
ἢ
τῷ |
[1] |
τῆς
ἐρῶντες.
~ΠΡΟΒΛΗΜΑ
Γ
Διὰ
|
τί |
τῶν
τόπων
ὁ
καλούμενος
ὑπατικὸς |