HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τέφρᾳ 1
τέχνην 1
τῇ 27
τὴν 90
τήν 2
τήνδε 1
τηνικαῦτα 2

Fréquences [« »]
86 δ´
89 ὁ
89 τὸν
90 τὴν
91 γὰρ
112 τῶν
127 δὲ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, Propos de table, livre I

τὴν

Chapitre

[1]   γράμματα τῶν ὀμμάτων ἀπάγοντες ἐκλύωσι τὴν ἄγαν λαμπρότητα τοῦ φωτός, ὥστε

[1]   αὐτῆς ὑπὸ λεπτότητος διασῴζεται πρὸς τὴν αἴσθησιν. Ἡμεῖς δὲ τὴν Πλατωνικὴν

[1]   ἐξίησιν, ὥστε κοινωνεῖν καὶ συνεργεῖσθαι τὴν αἴσθησιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Διὰ τί

[1]   ἔργῳ δὲ τῆς ἐκείνων διαφορᾶς τὴν αἰτίαν ἀφαιρῶν. Ἐμοῦ δὲ τοιαῦτα

[1]   γυναίου καὶ πυνθανομένου τί βούλεται, τὴν αἰτίαν‘ ἔφη δεῖ με τῆς

[1]   πρόχειρον οὐχ ἱκανὸν δὲ πρὸς τὴν αἰτίαν οὐδ´ ἀληθὲς λέγοντες· καὶ

[1]   τῇ τιμῇ καθ´ ἡμᾶς, καὶ τὴν αἰτίαν οὔθ´ ὡς ὁ πρῶτος

[1]   εἰκῆ πεπιστευμένων εἶναι, τὸ περὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἐπικλήσεως· νηπίου γὰρ

[1]   ἐπιθήσομαι τῷ λόγῳ καὶ ζητήσω τὴν αἰτίαν, ὡς ἂν οἰκείου καὶ

[1]   μέγαν θεὸν ὑμεῖς πού φατε τὴν ἀκοσμίαν εὐταξίᾳ μεταβαλεῖν εἰς κόσμον

[1]   γεῶδες ἐνδιέσπαρται καὶ τοῦτο ποιεῖ τὴν ἁλυκότητα μεμιγμένον· ᾗ καὶ μᾶλλον

[1]   καὶ ὅλως θεολογῶν οὐκ ἐντείνει τὴν ἀπόδειξιν οὐδ´ ὑποκονίεται, τὴν λαβὴν

[1]   μήτ´ ἄλλῳ τινὶ τῶν ὁμοίων τὴν ἁρμόττουσαν ἀποδιδόντα τάξιν, ἐν ᾗ

[1]   καὶ ταῦτα πίνουσιν, ἐγγινομένη μάλιστα τὴν αὑτῆς ἀναδείκνυσι μοχθηρίαν ὕβρει καὶ

[1]   πῦρ ἄνω τάττοντα καὶ κάτω τὴν γῆν, ἀλλ´ ὡς ἂν αἱ

[1]   τὸ στόμα ῥᾳδίως καὶ ἀπολαύειν, τὴν δ´ ἀλώπεκα μὴ δυναμένην κομίζεσθαι

[1]   ἐφάνη μελιτώδης ὁ χυμός, ἠρώτησε τὴν διακονοῦσαν, ὁπόθεν πρίαιτο· τῆς δὲ

[1]   χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ τὸ περὶ τὴν διάκρισιν· πρῶτον μὲν γὰρ ἐφάμιλλοι

[1]   πετουτόποτε πρὸς τὴν κα- δὲ τὴν δριμύτητα· καὶ γὰρ αὕτη τοὺς

[1]   φυλάττεσθαι καὶ ὀργήν, ἐν ἀγορᾷ τὴν ἐκ πλεονεξίας ἐν γυμνασίοις καὶ

[1]   αὐτοῦ μεταθέμενος ἕψεται καὶ ἀγαπήσει τὴν ἐκείνων διατριβήν, ἐφ´ ὅσον μὴ

[1]   γὰρ Ποσειδῶν καίπερ ὕστατος εἰς τὴν ἐκκλησίαν παραγενόμενος ἷζεν ἄρ´ ἐν

[1]   φυλαῖς ὑπάρχει, καὶ πρώτην γε τὴν ἐμὴν ἴστε δὴ τὴν Λεοντίδα

[1]   πρυτανευούσης γραφείη, καὶ ὅτι περὶ τὴν ἐν Πλαταιαῖς μάχην εὐδοκιμήσειεν ἡ

[1]   δεῖ ποιεῖσθαι τὰς κατακλίσεις, οὔτε τὴν ἑνὸς ἑκάστου σκοπεῖν ἀξίαν ἀλλὰ

[1]   χαίρουσιν. οἱ μὲν οὖν κατεψυγμένην τὴν ἕξιν αὐτῶν καὶ δυσεκθέρμαντον οὖσαν

[1]   ἢ κυβερνήτης ἐπὶ δεξιὰ πρὸς τὴν ἐπίβλεψιν ἐξικνεῖται τῆς ὑπηρεσίας καὶ

[1]   διὸ καὶ ταῖς Σφραγίτισι Νύμφαις τὴν ἐπινίκιον καὶ πυθόχρηστον ἀπῆγον Αἰαντίδαι

[1]   πᾶς τυφλός. εἴπερ οὖν πρὸς τὴν ἐπίτασιν καὶ σφοδρότητα μᾶλλον ὑπακούει

[1]   ἥττης ἀφελεῖν τὸ δυσχερέστατον, εἰς τὴν ἐσχάτην χώραν μηδέποτε τὴν φυλὴν

[1]   ἑνὸς ἑκάστου σκοπεῖν ἀξίαν ἀλλὰ τὴν ἑτέρου πρὸς ἕτερον σχέσιν καὶ

[1]   Λακωνικὸν πρὸ τοῦ βαρβαρικοῦ διὰ τὴν εὐγένειαν τίθησιν οὐδ´ ὁ ζωγράφος

[1]   χώραν, καλὸν εἰς φιλίαν ἐφόδιον τὴν εὐκολίαν λαμβάνοντας· ἐν δὲ ξένοις

[1]   συναποφέρεται τῇ ὀσμῇ καὶ διαφθείρει τὴν εὐωδίαν ἐγγύθεν λαμβανομένης, ἂν δ´

[1]   ὑγρῶν ὁ Θεόφραστός φησιν ἐπιγίνεσθαι τὴν εὐωδίαν, ὅταν ἐξαιρεθῇ τὸ βλαβερὸν

[1]   καθεύδων’ ἔστι δ´ ὅτε καὶ τὴν ἐφεξῆς’ διὸ καὶ πρὸς τὰς

[1]   ὡς ἐφαίνετο πειρωμένοις ἀδύνατον, ἀπέτισαν τὴν ζημίαν. χαρίεις οὖν Ἀγαπήστωρ, καὶ

[1]   ὁ ζωγράφος τῷ πολυτελεστάτῳ χρώματι τὴν ἡγουμένην ἀποδίδωσι χώραν οὐδ´ ὁ

[1]   γέγραπται καὶ πλειστάκις ὅτι τήνδε τὴν ἡμέραν ἐκ τοῦ πότου καθεύδων’

[1]   μὲν ἐπιστολὴν παρῶσαι λαβεῖν δὲ τὴν θηρίκλειον, ἀλλὰ μάλ´ ἐμμεμαὼς’ καὶ

[1]   δύνανται. Λαμπρίας δ´ ὁ ἀδελφὸς τὴν Ἱερωνύμου οὐκ ἀνέγνωκεν εὐφυΐαν ἐμπεσὼν

[1]   χώραν οὐδ´ ὁ ναυπηγὸς προτάττει τὴν Ἰσθμικὴν πίτυν ἢ τὴν Κρητικὴν

[1]   συμπόσιον· εἰ δὲ περὶ τἄλλα τὴν ἰσότητα τοῖς ἀνδράσι φυλάξομεν, τί

[1]   τῆς θαλάττης οὐ πετουτόποτε πρὸς τὴν κα- δὲ τὴν δριμύτητα· καὶ

[1]   οὐδὲν τῶν χρησίμων διαπραττόμενον ἀλλὰ τὴν κενὴν δόξαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς

[1]   ἑκατέρου κῶνος, πρὸς τῷ ὄμματι τὴν κορυφὴν ἔχων, ἕδραν δὲ καὶ

[1]   προτάττει τὴν Ἰσθμικὴν πίτυν ἢ τὴν Κρητικὴν κυπάριττον, ἀλλ´ ὡς ἂν

[1]   δὲ καὶ ταῦτ´ ἐρρήθη καὶ τὴν κρίσιν ἀπῄτουν οἱ παρόντες, ἔφην

[1]   ἐντείνει τὴν ἀπόδειξιν οὐδ´ ὑποκονίεται, τὴν λαβὴν ὥσπερ εἴωθεν εὔτονον ποιῶν

[1]   προάγοντες ἀπωτέρω τὸ βιβλίον ἐκλύουσι τὴν λαμπρότητα τῷ ἀέρι καθάπερ οἶνον

[1]   τὰς διαφοράς, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τὴν λεγομένην μίαν Μύκονον‘ ἀποφήνας τὸ

[1]   γε τὴν ἐμὴν ἴστε δὴ τὴν Λεοντίδα μηδεμιᾷ δόξης ὑφιεμένην. σκοπεῖτε

[1]   ἐξέφευγε γὰρ ὑγρότητι τὸ ἔτνος τὴν λεπτότητα τοῦ στόματος αὐτῆς· ἐν

[1]   τὴν μεθορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος, ἠγωνισμένου τὴν μάχην ἐκείνην ἐπιφανῶς· ἔτι δὲ

[1]   Μαραθῶνι παρατάξεως ἀποδοθῆναι, ταῖς Αἰσχύλου τὴν μεθορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος, ἠγωνισμένου τὴν

[1]   πότον ἀλλήλοις συμφέρεσθαι. νῦν δὲ τὴν μὲν ἐξ ὀργῆς τινος ἢ

[1]   ἐπιφθεγξάμενος εἰς ἕω τὰ σπουδαῖα’ τὴν μὲν ἐπιστολὴν παρῶσαι λαβεῖν δὲ

[1]   πλείονα καὶ πληροῦντες ἀέρος λαμπροῦ τὴν μεταξὺ τῶν ὀμμάτων καὶ τῶν

[1]   ἀξιοῦσι ποιεῖν εἰς τὰ συμπόσια τὴν μουσικὴν καὶ τὴν ὑποκριτικὴν ἐπεισάγοντας

[1]   μηδὲ ῥᾴδιον. ἄλλοι δέ φασι τὴν μυρσίνην οὐ καθεξῆς βαδίζειν, ἀλλὰ

[1]   τῇ θαλάττῃ, καίπερ ἐγγὺς οὔσῃ, τὴν Ναυσικάαν πεποίηκεν, καίτοι θερμοτέραν γε

[1]   τῆς γλυκύτητος. οὐκοῦν μηδ´ ἡμεῖς τὴν Νεάνθους ἐν ἐνίοις εὐχέρειαν ἀποδράσεως

[1]   καὶ καταστῆσαι πάλιν τῆς ἀρχῆς τὴν νενομισμένην ἐπιστασίαν περὶ τὰ συμπόσια

[1]   εὐθυμίαν καὶ φιλοφροσύνην ἐνδιδόντων, ἀπομιμούμενοι τὴν Ὁμηρικὴν Ἑλένην ὑποφαρμάττουσαν τὸν ἄκρατον,

[1]   ἐπιταράττει βραδυπόρον καὶ σκληρὰν ἔχοντας τὴν ὅρασιν· ἀνενεχθέντων δ´ εἰς τὸν

[1]   θεατὴν εἰς τὸ δωμάτιον τὸν τὴν οὐ· βούλονται γὰρ ὑπ´ ἄλλων

[1]   ὁμοπαθῆ καὶ σύμμετρον ἀπαντῆσαι πρὸς τὴν ὄψιν. ὃ δὴ καὶ τοῦ

[1]   ἀπὸ τῶν ὁρατῶν εἴδεσιν πρὸς τὴν ὄψιν ὁρῶμεν, ἃ πρῶτον μὲν

[1]   οἱ ναυτιῶντες ἐγγύθεν εἰς γῆν τὴν παιδιὰν ἀποβλέποντες. ἔστι γὰρ καὶ

[1]   ἐστιν, οὕτως παραβαλεῖ τῇ σπουδῇ τὴν παιδιάν, ὅπως οἵ τε παίζοντες

[1]   ἐπίσταθμον μνάμονα’ προσηγόρευον. ἔνιοι δὲ τὴν παροιμίαν οἴονται τοῖς παρὰ πότον

[1]   ὑμῶν μανθάνομεν· αὐτοὶ δὲ καὶ τὴν περὶ τὰ δεῖπνα δαπάνην ὁρῶμεν

[1]   πρὸς τὴν αἴσθησιν. Ἡμεῖς δὲ τὴν Πλατωνικὴν φυλάττοντες ἀρχὴν ἐλέγομεν ὅτι

[1]   ὁ τόπος ἐδόκει τὸ πρὸς τὴν πρᾶξιν εὐφυές· οὐ γάρ ἐστιν

[1]   προσθέντα, τῷ δ´ ἕκαστον ἐπὶ τὴν προσήκουσαν χώραν καταστῆσαι τὸ κάλλιστον

[1]   ἐκστάσεις καὶ παραφροσύνας, ἀλλ´ ὥσπερ τὴν Σοφοκλέους πόλιν ἀνδρὸς ἐρωτικοῦ ψυχὴν

[1]   φησιν ὁ τῶν Ἑλλήνων βασιλεύς, τὴν τάξιν ἐν πρώτῃ τιμῇ τιθέμενος.

[1]   ἀφαιρεῖσθαι τῶν ἄλλων ἑνὶ προσνέμοντα τὴν τιμήν. ὅπερ αὐτὸς ἔοικε ποιεῖν

[1]   μιν φιλέεσκεν. τὸ γὰρ εἰς τὴν τοῦ φιλουμένου χώραν καθίσαι τὸν

[1]   ὥσπερ οὖν, Φρυνίχου καὶ Αἰσχύλου τὴν τραγῳδίαν εἰς μύθους καὶ πάθη

[1]   τὰ συμπόσια τὴν μουσικὴν καὶ τὴν ὑποκριτικὴν ἐπεισάγοντας φιλοσοφίαν δὲ μὴ

[1]   τὸ συμπόσιον, ὥσπερ τῷ Ἐπαμεινώνδᾳ τὴν φάλαγγα. συνεχωροῦμεν οὖν οὕτω ποιεῖν

[1]   εἰς τὴν ἐσχάτην χώραν μηδέποτε τὴν φυλὴν αὐτοῦ καταβαλόντας.

[1]   οὖν ὁμαλῶς ἐρρύησαν πρὸς τὸ τὴν φυλὴν ἐγκωμιάζειν, εἴ τι καλὸν

[1]   κάλλιστον ἐξ ἀμορφοτάτου σχῆμα περὶ τὴν φύσιν ἀπεργασάμενον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν

[1]   ἐκ τοῦ συνήθους καὶ παρεγκλίνοντος τὴν φωνήν. αἵ τε γὰρ λῦπαι

[1]   μελῳδεῖν προσάγοντας ὁρῶμεν καὶ παρεντείνοντας τὴν φωνήν. αἵ τε σφοδραὶ περιχάρειαι

[1]   ἐν τῷ πάθει τούτῳ γενόμενοι τὴν φωνὴν μόνην εἰς τὸ ᾄδειν

[1]   παρατρέπει τό τε σῶμα καὶ τὴν φωνὴν τοῦ συνήθους καὶ καθεστηκότος.

[1]   Περικλῆς, ὁσάκις ᾑρημένος στρατηγὸς ἀναλαμβάνοι τὴν χλαμύδα, πρῶτον εἰώθει διαλέγεσθαι πρὸς

Chapitre
[1]	γράμματα τῶν ὀμμάτων ἀπάγοντες ἐκλύωσι	τὴν	ἄγαν λαμπρότητα τοῦ φωτός, ὥστε
[1]	αὐτῆς ὑπὸ λεπτότητος διασῴζεται πρὸς	τὴν	αἴσθησιν. Ἡμεῖς δὲ τὴν Πλατωνικὴν
[1]	ἐξίησιν, ὥστε κοινωνεῖν καὶ συνεργεῖσθαι	τὴν	αἴσθησιν. ~ΠΡΟΒΛΗΜΑ Θ Διὰ τί
[1]	ἔργῳ δὲ τῆς ἐκείνων διαφορᾶς	τὴν	αἰτίαν ἀφαιρῶν. Ἐμοῦ δὲ τοιαῦτα
[1]	γυναίου καὶ πυνθανομένου τί βούλεται,	τὴν	αἰτίαν‘ ἔφη δεῖ με τῆς
[1]	πρόχειρον οὐχ ἱκανὸν δὲ πρὸς	τὴν	αἰτίαν οὐδ´ ἀληθὲς λέγοντες· καὶ
[1]	τῇ τιμῇ καθ´ ἡμᾶς, καὶ	τὴν	αἰτίαν οὔθ´ ὡς ὁ πρῶτος
[1]	εἰκῆ πεπιστευμένων εἶναι, τὸ περὶ	τὴν	αἰτίαν τῆς ἐπικλήσεως· νηπίου γὰρ
[1]	ἐπιθήσομαι τῷ λόγῳ καὶ ζητήσω	τὴν	αἰτίαν, ὡς ἂν οἰκείου καὶ
[1]	μέγαν θεὸν ὑμεῖς πού φατε	τὴν	ἀκοσμίαν εὐταξίᾳ μεταβαλεῖν εἰς κόσμον
[1]	γεῶδες ἐνδιέσπαρται καὶ τοῦτο ποιεῖ	τὴν	ἁλυκότητα μεμιγμένον· ᾗ καὶ μᾶλλον
[1]	καὶ ὅλως θεολογῶν οὐκ ἐντείνει	τὴν	ἀπόδειξιν οὐδ´ ὑποκονίεται, τὴν λαβὴν
[1]	μήτ´ ἄλλῳ τινὶ τῶν ὁμοίων	τὴν	ἁρμόττουσαν ἀποδιδόντα τάξιν, ἐν ᾗ
[1]	καὶ ταῦτα πίνουσιν, ἐγγινομένη μάλιστα	τὴν	αὑτῆς ἀναδείκνυσι μοχθηρίαν ὕβρει καὶ
[1]	πῦρ ἄνω τάττοντα καὶ κάτω	τὴν	γῆν, ἀλλ´ ὡς ἂν αἱ
[1]	τὸ στόμα ῥᾳδίως καὶ ἀπολαύειν,	τὴν	δ´ ἀλώπεκα μὴ δυναμένην κομίζεσθαι
[1]	ἐφάνη μελιτώδης ὁ χυμός, ἠρώτησε	τὴν	διακονοῦσαν, ὁπόθεν πρίαιτο· τῆς δὲ
[1]	χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ τὸ περὶ	τὴν	διάκρισιν· πρῶτον μὲν γὰρ ἐφάμιλλοι
[1]	πετουτόποτε πρὸς τὴν κα- δὲ	τὴν	δριμύτητα· καὶ γὰρ αὕτη τοὺς
[1]	φυλάττεσθαι καὶ ὀργήν, ἐν ἀγορᾷ	τὴν	ἐκ πλεονεξίας ἐν γυμνασίοις καὶ
[1]	αὐτοῦ μεταθέμενος ἕψεται καὶ ἀγαπήσει	τὴν	ἐκείνων διατριβήν, ἐφ´ ὅσον μὴ
[1]	γὰρ Ποσειδῶν καίπερ ὕστατος εἰς	τὴν	ἐκκλησίαν παραγενόμενος ἷζεν ἄρ´ ἐν
[1]	φυλαῖς ὑπάρχει, καὶ πρώτην γε	τὴν	ἐμὴν ἴστε δὴ τὴν Λεοντίδα
[1]	πρυτανευούσης γραφείη, καὶ ὅτι περὶ	τὴν	ἐν Πλαταιαῖς μάχην εὐδοκιμήσειεν ἡ
[1]	δεῖ ποιεῖσθαι τὰς κατακλίσεις, οὔτε	τὴν	ἑνὸς ἑκάστου σκοπεῖν ἀξίαν ἀλλὰ
[1]	χαίρουσιν. οἱ μὲν οὖν κατεψυγμένην	τὴν	ἕξιν αὐτῶν καὶ δυσεκθέρμαντον οὖσαν
[1]	ἢ κυβερνήτης ἐπὶ δεξιὰ πρὸς	τὴν	ἐπίβλεψιν ἐξικνεῖται τῆς ὑπηρεσίας καὶ
[1]	διὸ καὶ ταῖς Σφραγίτισι Νύμφαις	τὴν	ἐπινίκιον καὶ πυθόχρηστον ἀπῆγον Αἰαντίδαι
[1]	πᾶς τυφλός. εἴπερ οὖν πρὸς	τὴν	ἐπίτασιν καὶ σφοδρότητα μᾶλλον ὑπακούει
[1]	ἥττης ἀφελεῖν τὸ δυσχερέστατον, εἰς	τὴν	ἐσχάτην χώραν μηδέποτε τὴν φυλὴν
[1]	ἑνὸς ἑκάστου σκοπεῖν ἀξίαν ἀλλὰ	τὴν	ἑτέρου πρὸς ἕτερον σχέσιν καὶ
[1]	Λακωνικὸν πρὸ τοῦ βαρβαρικοῦ διὰ	τὴν	εὐγένειαν τίθησιν οὐδ´ ὁ ζωγράφος
[1]	χώραν, καλὸν εἰς φιλίαν ἐφόδιον	τὴν	εὐκολίαν λαμβάνοντας· ἐν δὲ ξένοις
[1]	συναποφέρεται τῇ ὀσμῇ καὶ διαφθείρει	τὴν	εὐωδίαν ἐγγύθεν λαμβανομένης, ἂν δ´
[1]	ὑγρῶν ὁ Θεόφραστός φησιν ἐπιγίνεσθαι	τὴν	εὐωδίαν, ὅταν ἐξαιρεθῇ τὸ βλαβερὸν
[1]	καθεύδων’ ἔστι δ´ ὅτε καὶ	τὴν	ἐφεξῆς’ διὸ καὶ πρὸς τὰς
[1]	ὡς ἐφαίνετο πειρωμένοις ἀδύνατον, ἀπέτισαν	τὴν	ζημίαν. χαρίεις οὖν Ἀγαπήστωρ, καὶ
[1]	ὁ ζωγράφος τῷ πολυτελεστάτῳ χρώματι	τὴν	ἡγουμένην ἀποδίδωσι χώραν οὐδ´ ὁ
[1]	γέγραπται καὶ πλειστάκις ὅτι τήνδε	τὴν	ἡμέραν ἐκ τοῦ πότου καθεύδων’
[1]	μὲν ἐπιστολὴν παρῶσαι λαβεῖν δὲ	τὴν	θηρίκλειον, ἀλλὰ μάλ´ ἐμμεμαὼς’ καὶ
[1]	δύνανται. Λαμπρίας δ´ ὁ ἀδελφὸς	τὴν	Ἱερωνύμου οὐκ ἀνέγνωκεν εὐφυΐαν ἐμπεσὼν
[1]	χώραν οὐδ´ ὁ ναυπηγὸς προτάττει	τὴν	Ἰσθμικὴν πίτυν ἢ τὴν Κρητικὴν
[1]	συμπόσιον· εἰ δὲ περὶ τἄλλα	τὴν	ἰσότητα τοῖς ἀνδράσι φυλάξομεν, τί
[1]	τῆς θαλάττης οὐ πετουτόποτε πρὸς	τὴν	κα- δὲ τὴν δριμύτητα· καὶ
[1]	οὐδὲν τῶν χρησίμων διαπραττόμενον ἀλλὰ	τὴν	κενὴν δόξαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς
[1]	ἑκατέρου κῶνος, πρὸς τῷ ὄμματι	τὴν	κορυφὴν ἔχων, ἕδραν δὲ καὶ
[1]	προτάττει τὴν Ἰσθμικὴν πίτυν ἢ	τὴν	Κρητικὴν κυπάριττον, ἀλλ´ ὡς ἂν
[1]	δὲ καὶ ταῦτ´ ἐρρήθη καὶ	τὴν	κρίσιν ἀπῄτουν οἱ παρόντες, ἔφην
[1]	ἐντείνει τὴν ἀπόδειξιν οὐδ´ ὑποκονίεται,	τὴν	λαβὴν ὥσπερ εἴωθεν εὔτονον ποιῶν
[1]	προάγοντες ἀπωτέρω τὸ βιβλίον ἐκλύουσι	τὴν	λαμπρότητα τῷ ἀέρι καθάπερ οἶνον
[1]	τὰς διαφοράς, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ	τὴν	λεγομένην μίαν Μύκονον‘ ἀποφήνας τὸ
[1]	γε τὴν ἐμὴν ἴστε δὴ	τὴν	Λεοντίδα μηδεμιᾷ δόξης ὑφιεμένην. σκοπεῖτε
[1]	ἐξέφευγε γὰρ ὑγρότητι τὸ ἔτνος	τὴν	λεπτότητα τοῦ στόματος αὐτῆς· ἐν
[1]	τὴν μεθορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος, ἠγωνισμένου	τὴν	μάχην ἐκείνην ἐπιφανῶς· ἔτι δὲ
[1]	Μαραθῶνι παρατάξεως ἀποδοθῆναι, ταῖς Αἰσχύλου	τὴν	μεθορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος, ἠγωνισμένου τὴν
[1]	πότον ἀλλήλοις συμφέρεσθαι. νῦν δὲ	τὴν	μὲν ἐξ ὀργῆς τινος ἢ
[1]	ἐπιφθεγξάμενος εἰς ἕω τὰ σπουδαῖα’	τὴν	μὲν ἐπιστολὴν παρῶσαι λαβεῖν δὲ
[1]	πλείονα καὶ πληροῦντες ἀέρος λαμπροῦ	τὴν	μεταξὺ τῶν ὀμμάτων καὶ τῶν
[1]	ἀξιοῦσι ποιεῖν εἰς τὰ συμπόσια	τὴν	μουσικὴν καὶ τὴν ὑποκριτικὴν ἐπεισάγοντας
[1]	μηδὲ ῥᾴδιον. ἄλλοι δέ φασι	τὴν	μυρσίνην οὐ καθεξῆς βαδίζειν, ἀλλὰ
[1]	τῇ θαλάττῃ, καίπερ ἐγγὺς οὔσῃ,	τὴν	Ναυσικάαν πεποίηκεν, καίτοι θερμοτέραν γε
[1]	τῆς γλυκύτητος. οὐκοῦν μηδ´ ἡμεῖς	τὴν	Νεάνθους ἐν ἐνίοις εὐχέρειαν ἀποδράσεως
[1]	καὶ καταστῆσαι πάλιν τῆς ἀρχῆς	τὴν	νενομισμένην ἐπιστασίαν περὶ τὰ συμπόσια
[1]	εὐθυμίαν καὶ φιλοφροσύνην ἐνδιδόντων, ἀπομιμούμενοι	τὴν	Ὁμηρικὴν Ἑλένην ὑποφαρμάττουσαν τὸν ἄκρατον,
[1]	ἐπιταράττει βραδυπόρον καὶ σκληρὰν ἔχοντας	τὴν	ὅρασιν· ἀνενεχθέντων δ´ εἰς τὸν
[1]	θεατὴν εἰς τὸ δωμάτιον τὸν	τὴν	οὐ· βούλονται γὰρ ὑπ´ ἄλλων
[1]	ὁμοπαθῆ καὶ σύμμετρον ἀπαντῆσαι πρὸς	τὴν	ὄψιν. ὃ δὴ καὶ τοῦ
[1]	ἀπὸ τῶν ὁρατῶν εἴδεσιν πρὸς	τὴν	ὄψιν ὁρῶμεν, ἃ πρῶτον μὲν
[1]	οἱ ναυτιῶντες ἐγγύθεν εἰς γῆν	τὴν	παιδιὰν ἀποβλέποντες. ἔστι γὰρ καὶ
[1]	ἐστιν, οὕτως παραβαλεῖ τῇ σπουδῇ	τὴν	παιδιάν, ὅπως οἵ τε παίζοντες
[1]	ἐπίσταθμον μνάμονα’ προσηγόρευον. ἔνιοι δὲ	τὴν	παροιμίαν οἴονται τοῖς παρὰ πότον
[1]	ὑμῶν μανθάνομεν· αὐτοὶ δὲ καὶ	τὴν	περὶ τὰ δεῖπνα δαπάνην ὁρῶμεν
[1]	πρὸς τὴν αἴσθησιν. Ἡμεῖς δὲ	τὴν	Πλατωνικὴν φυλάττοντες ἀρχὴν ἐλέγομεν ὅτι
[1]	ὁ τόπος ἐδόκει τὸ πρὸς	τὴν	πρᾶξιν εὐφυές· οὐ γάρ ἐστιν
[1]	προσθέντα, τῷ δ´ ἕκαστον ἐπὶ	τὴν	προσήκουσαν χώραν καταστῆσαι τὸ κάλλιστον
[1]	ἐκστάσεις καὶ παραφροσύνας, ἀλλ´ ὥσπερ	τὴν	Σοφοκλέους πόλιν ἀνδρὸς ἐρωτικοῦ ψυχὴν
[1]	φησιν ὁ τῶν Ἑλλήνων βασιλεύς,	τὴν	τάξιν ἐν πρώτῃ τιμῇ τιθέμενος.
[1]	ἀφαιρεῖσθαι τῶν ἄλλων ἑνὶ προσνέμοντα	τὴν	τιμήν. ὅπερ αὐτὸς ἔοικε ποιεῖν
[1]	μιν φιλέεσκεν. τὸ γὰρ εἰς	τὴν	τοῦ φιλουμένου χώραν καθίσαι τὸν
[1]	ὥσπερ οὖν, Φρυνίχου καὶ Αἰσχύλου	τὴν	τραγῳδίαν εἰς μύθους καὶ πάθη
[1]	τὰ συμπόσια τὴν μουσικὴν καὶ	τὴν	ὑποκριτικὴν ἐπεισάγοντας φιλοσοφίαν δὲ μὴ
[1]	τὸ συμπόσιον, ὥσπερ τῷ Ἐπαμεινώνδᾳ	τὴν	φάλαγγα. συνεχωροῦμεν οὖν οὕτω ποιεῖν
[1]	εἰς τὴν ἐσχάτην χώραν μηδέποτε	τὴν	φυλὴν αὐτοῦ καταβαλόντας.
[1]	οὖν ὁμαλῶς ἐρρύησαν πρὸς τὸ	τὴν	φυλὴν ἐγκωμιάζειν, εἴ τι καλὸν
[1]	κάλλιστον ἐξ ἀμορφοτάτου σχῆμα περὶ	τὴν	φύσιν ἀπεργασάμενον. ἀλλὰ ταῦτα μὲν
[1]	ἐκ τοῦ συνήθους καὶ παρεγκλίνοντος	τὴν	φωνήν. αἵ τε γὰρ λῦπαι
[1]	μελῳδεῖν προσάγοντας ὁρῶμεν καὶ παρεντείνοντας	τὴν	φωνήν. αἵ τε σφοδραὶ περιχάρειαι
[1]	ἐν τῷ πάθει τούτῳ γενόμενοι	τὴν	φωνὴν μόνην εἰς τὸ ᾄδειν
[1]	παρατρέπει τό τε σῶμα καὶ	τὴν	φωνὴν τοῦ συνήθους καὶ καθεστηκότος.
[1]	Περικλῆς, ὁσάκις ᾑρημένος στρατηγὸς ἀναλαμβάνοι	τὴν	χλαμύδα, πρῶτον εἰώθει διαλέγεσθαι πρὸς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 6/10/2005