Livre, pages |
[1, 882] |
ἔφασαν.
ιαʹ
Περὶ
αἰτίων
Αἴτιόν
|
ἐστι |
δι´
ὃ
τὸ
ἀποτέλεσμα
ἢ |
[1, 884] |
Περὶ
κινήσεως.
Πυθαγόρας
Πλάτων·
κίνησίς
|
ἐστι |
διαφορά
τις
ἢ
ἑτερότης
ἐν |
[1, 877] |
ἕτερον·
ὧν
ἡ
ἐπιστήμη
κατάληψίς
|
ἐστι, |
διὸ
εἴη
ἂν
δυάς.
Ἡ |
[1, 875] |
οὖν
ἡ
φύσις
ἀρχὴ
κινήσεώς
|
ἐστι |
καὶ
ἠρεμίας.
βʹ
Τίνι
διαφέρει |
[1, 875] |
ἡ
φύσις
ἀρχὴ
τὸ
πρῶτόν
|
ἐστι |
καὶ
οὐ
μόνον
κινήσεως
ἀλλὰ |
[1, 874] |
φιλοσοφίας
πραγματείαν,
ἵν´
εἰδῶμεν
τί
|
ἐστι |
καὶ
πόστον
μέρος
αὐτῆς
(ἡ |
[1, 879] |
γὰρ
κέχρωσται,
ὃ
πορφύρας
μέν
|
ἐστι |
μελάντερον
στίλβουσαν
δ´
ἔχει
τὴν |
[1, 882] |
δ´
ἦν
τὸ
ποιοῦν,
ὅ
|
ἐστι |
νοῦς.
Πυθαγόρας
Ἀριστοτέλης
τὰ
μὲν |
[1, 883] |
κωνοειδές.
ιεʹ
Περὶ
χρωμάτων.
Χρῶμά
|
ἐστι |
ποιότης
σώματος
ὁρατή.
Οἱ
Πυθαγορικοὶ |
[1, 883] |
στοιχεῖα
πρὶν
στοιχείων,
ὁμοιομερῆ
{ὅ
|
ἐστι |
στρογγύλα}
Ἡράκλειτος
ψηγμάτιά
τινα
ἐλάχιστα |
[1, 875] |
ἀλλήλων·
τὰ
μὲν
γὰρ
στοιχεῖά
|
ἐστι |
σύνθετα,
τὰς
δ´
ἀρχάς
φαμεν |
[1, 879] |
περιέχει·
καὶ
γὰρ
ὁ
ἄνθρωπός
|
ἐστι |
τέλειος,
ἀλλ´
οὐ
πάντα
περιέχει· |
[1, 876] |
δ´
οὗτος
μὴ
λέγων
τί
|
ἐστι |
τὸ
ἄπειρον,
πότερον
ἀήρ
ἐστιν |
[1, 882] |
γάρ.
ιβʹ
Περὶ
σωμάτων
Σῶμά
|
ἐστι |
τὸ
τριχῇ
διαστατόν,
πλάτει
βάθει |
[1, 881] |
καὶ
τὸ
κακόν,
περὶ
ἥν
|
ἐστι |
τὸ
ὑλικὸν
πλῆθος.
{Ἔστι
δὲ |
[1, 878] |
θεοῦ.
{Ὁ
δὲ
θεὸς
νοῦς
|
ἐστι |
τοῦ
κόσμου.
Ἀριστοτέλης
δὲ
Νικομάχου |
[1, 878] |
τὴν
ὕλην,
(ὧν
ὁ
μέν
|
ἐστι |
τοῦ
ποιεῖν
αἴτιος
ἡ
δὲ |
[1, 881] |
εὐδαιμονίας
τε
καὶ
ἀφθαρσίας,
ἀνεπιστρεφές
|
ἐστι |
τῶν
ἀνθρωπίνων
πραγμάτων·
κακοδαίμων
δ´ |
[1, 875] |
τοιοῦτος
πρακτικὸς
ἀνήρ.
αʹ
Τί
|
ἐστι |
φύσις.
Ἐπειδὴ
πρόκειται
ἡμῖν
τὰ |