Alphabétiquement     [«   »]
ἰχθῦς 1
ἰχθὺς 1
κάθηται 1
καὶ 128
Καὶ 3
Καίτοι 1
Κἀκεῖνος 1
Fréquences     [«    »]
18 δὲ
20 τὰ
15 τὴν
128 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Plutarque, Oeuvres morales - Sur la fortune

καὶ


Page
[98]   βλίττομεν καὶ ἀμέλγομεν καὶ φέρομεν  καὶ   ἄγομεν συλλαμβάνοντες· ὥστ´ ἐνταῦθα μηδὲν
[99]   ὠφέλιμον· ἄνευ δὲ τούτου δύσχρηστα  καὶ   ἄκαρπα καὶ βλαβερά, καὶ βαρύνει
[98]   αἴσθησιν. Ἀλλὰ μὴν τὴν ὄψιν  καὶ   ἀκοὴν καὶ γεῦσιν καὶ ὄσφρησιν
[98]   τ´ αὐτῶν χρώμεθα καὶ βλίττομεν  καὶ   ἀμέλγομεν καὶ φέρομεν καὶ ἄγομεν
[99]   καὶ βίον ἄλυπον καὶ μακάριον  καὶ   ἀμετάβλητον; Ἠρώτα τις Ἰφικράτην τὸν
[97]   δὲ κινδύνοις καὶ πόνοις καρτερίαν  καὶ   ἀνδραγαθίαν, ἐν δὲ κοινωνήμασι καὶ
[97]   δ´ ἔστι σωφροσύνη καὶ δικαιοσύνη  καὶ   ἀνδρεία, πῶς λόγον ἔχει μὴ
[99]   καὶ τὰ χαλκοτύπων καὶ οἰκοδόμων  καὶ   ἀνδριαντοποιῶν, ἐν οἷς οὐδὲν αὐτομάτως
[99]   Ἀλλ´ ἐν ἐπιτάσει μὲν χορδῶν  καὶ   ἀνέσει εὐβουλία τίς ἐστιν ἣν
[98]   ἄνθρωπος κατὰ τὸν Πλάτωνα Γυμνὸς  καὶ   ἄνοπλος καὶ ἀνυπόδετος καὶ ἄστρωτος
[98]   τὸν Πλάτωνα Γυμνὸς καὶ ἄνοπλος  καὶ   ἀνυπόδετος καὶ ἄστρωτος ὑπὸ τῆς
[99]   φρονήσεις, μᾶλλον δ´ ἀπόρροιαι φρονήσεως  καὶ   ἀποτρίμματα ἐνδιεσπαρμένα ταῖς χρείαις περὶ
[99]   γενέσθαι· χρυσίον δὲ πολὺ συμφορήσας  (καὶ   ἀργύριον καὶ πλῆθος ἀνδραπόδων καὶ
[99]   Κανόσι καὶ σταθμαῖς καὶ μέτροις  καὶ   ἀριθμοῖς πανταχοῦ χρῶνται, ἵνα μηδαμοῦ
[98]   Γυμνὸς καὶ ἄνοπλος καὶ ἀνυπόδετος  καὶ   ἄστρωτος ὑπὸ τῆς φύσεως ἀπολέλειπται.
[99]   δεύσας ἀφῆκεν, ὡς ἀπὸ τύχης  καὶ   αὐτομάτως πλίνθων ἐσομένων, οὐδ´ ἔρια
[99]   δύσχρηστα καὶ ἄκαρπα καὶ βλαβερά,  καὶ   βαρύνει καὶ καταισχύνει τὸν κεκτημένον.
[99]   αὐτῷ μὴ παραγενομένης εὐδαιμονίαν ἔσεσθαι  καὶ   βίον ἄλυπον καὶ μακάριον καὶ
[99]   δὲ τούτου δύσχρηστα καὶ ἄκαρπα  καὶ   βλαβερά, καὶ βαρύνει καὶ καταισχύνει
[98]   Ἀναξαγόραν σφῶν τ´ αὐτῶν χρώμεθα  καὶ   βλίττομεν καὶ ἀμέλγομεν καὶ φέρομεν
[98]   μὴν τὴν ὄψιν καὶ ἀκοὴν  καὶ   γεῦσιν καὶ ὄσφρησιν καὶ τὰ
[99]   πᾶσι τούτοις καλῶς χρῆσθαι δυνάμενον  καὶ   δι´ τούτων ἕκαστον ἡδὺ
[97]   κοσμιότης, ἀλλ´ ἐκ τύχης μὲν  καὶ   διὰ τύχην Ἀριστείδης ἐνεκαρτέρησε (τῇ
[97]   τῶν λαφύρων, ἐκ τύχης δὲ  καὶ   διὰ τύχην Φιλοκράτης λαβὼν χρυσίον
[97]   πολλοῦ κονιορτὸν συρφετὸν ἐλαυνομένους  καὶ   διαφερομένους. Εὐβουλίας τοίνυν μὴ οὔσης
[97]   βωμολοχίαις; Εἰ δ´ ἔστι σωφροσύνη  καὶ   δικαιοσύνη καὶ ἀνδρεία, πῶς λόγον
[97]   δὲ κοινωνήμασι καὶ πολιτείαις εὐνομίαν  καὶ   δικαιοσύνην. Ὅθεν εἰ τὰ τῆς
[99]   τὸ κεφάλαιον τῆς ἀνθρωπίνης εὐφημίας  καὶ   δικαιώσεως οὐδέν ἐστιν. Ἀλλ´ ἐν
[98]   ἀντιληπτικὴ πληγῆς ἀέρος δι´ ὠτὸς  καὶ   ἐγκεφάλου προσφερομένης· καλὸν ἦν, ὡς
[99]   τούτων ἕκαστον ἡδὺ γίγνεται  καὶ   ἔνδοξον καὶ ὠφέλιμον· ἄνευ δὲ
[99]   μὴ κατορθοῦντα γράφειν τε πολλάκις  καὶ   ἐξαλείφειν, τέλος δ´ ὑπ´ ὀργῆς
[97]   εἰ δὲ φρόνησις, πῶς οὐ  καὶ   εὐβουλίαν; γὰρ σωφροσύνη φρόνησίς
[97]   καὶ ἰχθῦς ἠγόραζε, καὶ Λασθένης  καὶ   Εὐθυκράτης ἀπώλεσαν Ὄλυνθον, Τῇ γαστρὶ
[97]   φρόνησίς τίς ἐστιν ὥς φασι,  καὶ   δικαιοσύνη τῆς φρονήσεως δεῖται
[98]   νώτοις ἐπιπεφρίκασι, τὰ δ´ ὑποδέδεται  καὶ   ἠμφίεσται φολίσι καὶ λάχναις καὶ
[98]   καὶ τοῦτο παίγνιον γέγονεν ἀνθρώπου  καὶ   θέαμα πανηγυρικόν, ὀρχήσεις τε μανθάνει
[98]   ἀνθρώπῳ δὲ θέουσι· μάχιμον κύων  καὶ   θυμοειδές, ἀλλ´ ἄνθρωπον φυλάττει· ἡδύτατον
[97]   λαβὼν χρυσίον παρὰ Φιλίππου Πόρνας  καὶ   ἰχθῦς ἠγόραζε, καὶ Λασθένης καὶ
[97]   καὶ λαβὼν (αὐτὴν ἐνέπλησε πολέμου  καὶ   κακῶν τὰς δύο ἠπείρους; Εἰ
[99]   ἄκαρπα καὶ βλαβερά, καὶ βαρύνει  καὶ   καταισχύνει τὸν κεκτημένον. που
[99]   μόρια καὶ σπάσματα μικρὰ θραυομένης  καὶ   κατακερματιζομένης εἰς τάξεις κεχώρηκε. Θαυμαστὸν
[98]   γὰρ ὥπλισται κέρασι καὶ ὀδοῦσι  καὶ   κέντροις, Αὐτὰρ ἐχίνοις, φησὶν Ἐμπεδοκλῆς,
[99]   ἀνδραπόδων καὶ πολυθύρους αὐλὰς περιβαλόμενος  καὶ   κλίνας προσθέμενος πολυτελεῖς καὶ τραπέζας
[98]   τύχης οὐδ´ αὐτομάτως περίεσμεν αὐτῶν  καὶ   κρατοῦμεν, ἀλλ´ Προμηθεύς, τουτέστιν
[99]   προσοχῆς δεομένων· τὰ δὲ μέγιστα  καὶ   κυριώτατα πρὸς εὐδαιμονίαν οὐ παρακαλεῖ
[97]   συνεκοιμᾶτο τῇ τοῦ ξένου γυναικί,  καὶ   λαβὼν (αὐτὴν ἐνέπλησε πολέμου καὶ
[97]   Φιλίππου Πόρνας καὶ ἰχθῦς ἠγόραζε,  καὶ   Λασθένης καὶ Εὐθυκράτης ἀπώλεσαν Ὄλυνθον,
[98]   δ´ ὑποδέδεται καὶ ἠμφίεσται φολίσι  καὶ   λάχναις καὶ χηλαῖς καὶ ὁπλαῖς
[99]   εὐδαιμονίαν ἔσεσθαι καὶ βίον ἄλυπον  καὶ   μακάριον καὶ ἀμετάβλητον; Ἠρώτα τις
[99]   παρεμπίπτει τύχη, τὰ δὲ πλεῖστα  καὶ   μέγιστα τῶν ἔργων αἱ τέχναι
[97]   τὸ βαλλαντιοτομεῖν καὶ τὸ ἀκολασταίνειν,  καὶ   μεθέμενοι τῶν οἰκείων λογισμῶν εἰς
[99]   μόνον ἱστορεῖται. Κανόσι καὶ σταθμαῖς  καὶ   μέτροις καὶ ἀριθμοῖς πανταχοῦ χρῶνται,
[98]   τῶν θηρίων ἐσμέν· ἐμπειρίᾳ δὲ  καὶ   μνήμῃ καὶ σοφίᾳ καὶ τέχνῃ
[97]   δικαιοσύνης καὶ τὰ τῆς σωφροσύνης,  καὶ   νὴ Δία τὸ κλέπτειν τύχης
[98]   ἤνεγκεν ἡμῖν, καὶ Νοῦς ὁρῇ  καὶ   νοῦς ἀκούει, τἄλλα δὲ Κωφὰ
[98]   φρονήσεως (φύσις ἤνεγκεν ἡμῖν,  καὶ   Νοῦς ὁρῇ καὶ νοῦς ἀκούει,
[98]   Τὰ μὲν γὰρ ὥπλισται κέρασι  καὶ   ὀδοῦσι καὶ κέντροις, Αὐτὰρ ἐχίνοις,
[99]   θνητῶν ἐστι, καὶ τὰ χαλκοτύπων  καὶ   οἰκοδόμων καὶ ἀνδριαντοποιῶν, ἐν οἷς
[98]   φολίσι καὶ λάχναις καὶ χηλαῖς  καὶ   ὁπλαῖς ἀποκρότοις· μόνος δ´
[98]   ὄψιν καὶ ἀκοὴν καὶ γεῦσιν  καὶ   ὄσφρησιν καὶ τὰ λοιπὰ μέρη
[99]   αἱ τέχναι συντελοῦσι δι´ αὑτῶν,  καὶ   οὗτος ὑποδεδήλωκε Βᾶτ´ εἰς ὁδὸν
[98]   πολύσαρκον ὗς, ἀνθρώπῳ δὲ τροφὴ  καὶ   ὄψον ἐστί. Τί μεῖζον ἐλέφαντος
[98]   ζητούμενον ἁλωτόν, ἐκφεύγει δὲ τἀμελούμενον  καὶ   πάλιν αὖ τὰ πράγματα διαιρῶν
[99]   τίς ἐστιν ἣν μουσικὴν καλοῦσι,  καὶ   περὶ ἄρτυσιν ὄψων ἣν μαγειρικὴν
[99]   ἄρτυσιν ὄψων ἣν μαγειρικὴν ὀνομάζομεν,  καὶ   περὶ (πλύσιν ἱματίων ἣν γναφικήν·
[99]   τοὺς δὲ παῖδας καὶ ὑποδεῖσθαι  καὶ   περιβάλλεσθαι διδάσκομεν καὶ τῇ δεξιᾷ
[98]   ποιεῖ, καὶ πῶς κρατεῖ πάντων  καὶ   περίεστιν. Οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν
[99]   δὲ πολὺ συμφορήσας (καὶ ἀργύριον  καὶ   πλῆθος ἀνδραπόδων καὶ πολυθύρους αὐλὰς
[99]   τὸν δὲ προσπεσόντα θαυμαστῶς ἐναπομάξαι  καὶ   ποιῆσαι τὸ δέον. Τοῦτ´ ἔντεχνον
[97]   καὶ ἀνδραγαθίαν, ἐν δὲ κοινωνήμασι  καὶ   πολιτείαις εὐνομίαν καὶ δικαιοσύνην. Ὅθεν
[99]   (καὶ ἀργύριον καὶ πλῆθος ἀνδραπόδων  καὶ   πολυθύρους αὐλὰς περιβαλόμενος καὶ κλίνας
[98]   ἀλλ´ ἄνθρωπον φυλάττει· ἡδύτατον ἰχθὺς  καὶ   πολύσαρκον ὗς, ἀνθρώπῳ δὲ τροφὴ
[97]   σωφροσύνην καλοῦμεν, ἐν δὲ κινδύνοις  καὶ   πόνοις καρτερίαν καὶ ἀνδραγαθίαν, ἐν
[98]   καὶ ταύρων γονὰς δοὺς ἀντίδουλα  καὶ   πόνων ἐκδέκτορα (κατ´ Αἰσχύλον. Ἐπεὶ
[99]   οὐδὲ μετέχει τοῦ κατὰ λόγον  καὶ   πρόνοιαν; Ἀλλὰ γῆν μὲν οὐδεὶς
[98]   ὀρχήσεις τε μανθάνει καὶ χορείας  καὶ   προσκυνήσεις, οὐκ ἀχρήστως τῶν τοιούτων
[99]   γιγνομένων ἀπὸ τύχης ἀλλ´ ἐπιστάσεως  καὶ   προσοχῆς δεομένων· τὰ δὲ μέγιστα
[98]   αἴρει καὶ τίνων ὑπεράνω ποιεῖ,  καὶ   πῶς κρατεῖ πάντων καὶ περίεστιν.
[97]   πολλῶν χρημάτων κύριος γενέσθαι δυνάμενος,  καὶ   Σκιπίων Καρχηδόνα ἑλὼν οὐδὲν οὔτ´
[99]   αὐτομάτως πλίνθων ἐσομένων, οὐδ´ ἔρια  καὶ   σκύτη κτησάμενος κάθηται τῇ τύχῃ
[98]   ἐσμέν· ἐμπειρίᾳ δὲ καὶ μνήμῃ  καὶ   σοφίᾳ καὶ τέχνῃ κατ´ Ἀναξαγόραν
[99]   Καὶ γὰρ τῆς φρονήσεως μόρια  καὶ   σπάσματα μικρὰ θραυομένης καὶ κατακερματιζομένης
[99]   ἔντεχνον τύχης μόνον ἱστορεῖται. Κανόσι  καὶ   σταθμαῖς καὶ μέτροις καὶ ἀριθμοῖς
[97]   μὲν ἡδοναῖς ἀγαθοὺς παρεχομένην ἐγκράτειαν  καὶ   σωφροσύνην καλοῦμεν, ἐν δὲ κινδύνοις
[100]   ἀλλ´ ἀποπέμπειν, ~(τὰ τυχηρὰ λέγων  καὶ   τὰ ἐκτός, ὡς εἰ παρεκελεύετο
[98]   ἀκοὴν καὶ γεῦσιν καὶ ὄσφρησιν  καὶ   τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ σώματος
[99]   καὶ τῆς προνοίας. ~(Ἀλλὰ μὴν  καὶ   τὰ τεκτόνων δήπου Πράγματα θνητῶν
[97]   τύχης δικαιοῦμεν εἶναι, ἔστω τύχης  καὶ   τὰ τῆς δικαιοσύνης καὶ τὰ
[97]   τύχης καὶ τὰ τῆς δικαιοσύνης  καὶ   τὰ τῆς σωφροσύνης, καὶ νὴ
[99]   τεκτόνων δήπου Πράγματα θνητῶν ἐστι,  καὶ   τὰ χαλκοτύπων καὶ οἰκοδόμων καὶ
[97]   φάναι διὰ τύχην ταῖς λιχνείαις  καὶ   ταῖς ἀκρασίαις καὶ ταῖς βωμολοχίαις;
[97]   ταῖς λιχνείαις καὶ ταῖς ἀκρασίαις  καὶ   ταῖς βωμολοχίαις; Εἰ δ´ ἔστι
[97]   γίγνεται διὰ τύχην, τί κωλύει  καὶ   τὰς γαλᾶς καὶ τοὺς τράγους
[98]   αἴτιος Ἵππων ὄνων τ´ ὀχεῖα  καὶ   ταύρων γονὰς δοὺς ἀντίδουλα καὶ
[99]   τέλος, δὲ πασῶν μεγίστη  καὶ   τελειοτάτη τέχνη καὶ τὸ κεφάλαιον
[98]   δὲ καὶ μνήμῃ καὶ σοφίᾳ  καὶ   τέχνῃ κατ´ Ἀναξαγόραν σφῶν τ´
[99]   καὶ ὑποδεῖσθαι καὶ περιβάλλεσθαι διδάσκομεν  καὶ   τῇ δεξιᾷ λαμβάνειν τοῦ ὄψου
[99]   λίκνοισι προστρέπεσθε. (Τὴν γὰρ Ἐργάνην  καὶ   τὴν Ἀθηνᾶν αἱ τέχναι πάρεδρον
[98]   πάντα μαλθάσσει τάδε, τὸν λογισμὸν  καὶ   τὴν ἐπιμέλειαν καὶ τὴν πρόνοιαν.
[98]   τὸν λογισμὸν καὶ τὴν ἐπιμέλειαν  καὶ   τὴν πρόνοιαν. βραχὺ μὲν
[98]   ἀλλὰ πάντα τῆς εὐβουλίας εἶναι  καὶ   τῆς προνοίας. ~(Ἀλλὰ μὴν καὶ
[98]   τὸν ἄνθρωπον φρόνησις αἴρει  καὶ   τίνων ὑπεράνω ποιεῖ, καὶ πῶς
[97]   τύχης ἔστω καὶ τὸ βαλλαντιοτομεῖν  καὶ   τὸ ἀκολασταίνειν, καὶ μεθέμενοι τῶν
[97]   Δία τὸ κλέπτειν τύχης ἔστω  καὶ   τὸ βαλλαντιοτομεῖν καὶ τὸ ἀκολασταίνειν,
[99]   πασῶν μεγίστη καὶ τελειοτάτη τέχνη  καὶ   τὸ κεφάλαιον τῆς ἀνθρωπίνης εὐφημίας
[99]   περὶ τῷ χαλινῷ κοπτομένην χαυνότητα  καὶ   τὸ συνεκπῖπτον ἆσθμα μὴ κατορθοῦντα
[97]   ἀπώλεσαν Ὄλυνθον, Τῇ γαστρὶ μετροῦντες  καὶ   τοῖς αἰσχίστοις τὴν εὐδαιμονίαν Ἀπὸ
[97]   τὰς γαλᾶς καὶ τοὺς τράγους  καὶ   τοὺς πιθήκους συνέχεσθαι φάναι διὰ
[97]   τί κωλύει καὶ τὰς γαλᾶς  καὶ   τοὺς τράγους καὶ τοὺς πιθήκους
[97]   τε τῶν αἰχμαλώτων ἀπείχετο γυναικῶν  καὶ   τοὺς ὑβρίζοντας ἐκόλαζεν, δὲ
[98]   ἐλέφαντος φοβερώτερον ἰδεῖν; Ἀλλὰ  καὶ   τοῦτο παίγνιον γέγονεν ἀνθρώπου καὶ
[99]   περιβαλόμενος καὶ κλίνας προσθέμενος πολυτελεῖς  καὶ   τραπέζας οἴεται ταῦτα φρονήσεως αὐτῷ
[98]   νοῦς ἀκούει, τἄλλα δὲ Κωφὰ  καὶ   τυφλά. Καὶ ὥσπερ ἡλίου μὴ
[98]   οὐδ´ Ὄμματα φωσφόρα, φησὶ Πλάτων,  καὶ   τύχη τὰ τῶν ἀκουόντων, οὐ
[97]   δὲ Πριάμου δαίμονι κακῷ  καὶ   τύχῃ χρησάμενος συνεκοιμᾶτο τῇ τοῦ
[99]   ἣν γναφικήν· τοὺς δὲ παῖδας  καὶ   ὑποδεῖσθαι καὶ περιβάλλεσθαι διδάσκομεν καὶ
[99]   τῇ τύχῃ προσευχόμενος ἱμάτιον αὐτῷ  καὶ   ὑποδήματα γενέσθαι· χρυσίον δὲ πολὺ
[98]   χρώμεθα καὶ βλίττομεν καὶ ἀμέλγομεν  καὶ   φέρομεν καὶ ἄγομεν συλλαμβάνοντες· ὥστ´
[98]   τε δυνάμεις αὐτῶν ὑπηρεσίαν εὐβουλίας  καὶ   φρονήσεως (φύσις ἤνεγκεν ἡμῖν,
[97]   δὲ τὴν εὐβουλίαν γέ τοι  καὶ   φρόνησιν ἐν μὲν ἡδοναῖς ἀγαθοὺς
[98]   (κατ´ Αἰσχύλον. Ἐπεὶ τύχῃ γε  καὶ   φύσει γενέσεως ἀμείνονι τὰ πλεῖστα
[98]   καὶ ἠμφίεσται φολίσι καὶ λάχναις  καὶ   χηλαῖς καὶ ὁπλαῖς ἀποκρότοις· μόνος
[98]   θέαμα πανηγυρικόν, ὀρχήσεις τε μανθάνει  καὶ   χορείας καὶ προσκυνήσεις, οὐκ ἀχρήστως
[99]   τοῖς μὲν ἄλλοις κατορθοῦν εἴδεσι  καὶ   χρώμασι, τοῦ δ´ ἀφροῦ τὴν
[99]   τούτοις, ἔφη, πᾶσιν ἐπιτάττων  καὶ   χρώμενος. Οὐ (χρυσίον φρόνησίς
[98]   τε δάμναται βουλεύματα. Κουφότατον ἵπποι  καὶ   ὠκύτατον, ἀνθρώπῳ δὲ θέουσι· μάχιμον
[99]   χρῶνται, ἵνα μηδαμοῦ (τὸ εἰκῆ  καὶ   ὡς ἔτυχε τοῖς ἔργοις ἐγγένηται.
[99]   ἕκαστον ἡδὺ γίγνεται καὶ ἔνδοξον  καὶ   ὠφέλιμον· ἄνευ δὲ τούτου δύσχρηστα




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 8/05/2008