Page |
[98] |
βλίττομεν
καὶ
ἀμέλγομεν
καὶ
φέρομεν
|
καὶ |
ἄγομεν
συλλαμβάνοντες·
ὥστ´
ἐνταῦθα
μηδὲν |
[99] |
ὠφέλιμον·
ἄνευ
δὲ
τούτου
δύσχρηστα
|
καὶ |
ἄκαρπα
καὶ
βλαβερά,
καὶ
βαρύνει |
[98] |
αἴσθησιν.
Ἀλλὰ
μὴν
τὴν
ὄψιν
|
καὶ |
ἀκοὴν
καὶ
γεῦσιν
καὶ
ὄσφρησιν |
[98] |
τ´
αὐτῶν
χρώμεθα
καὶ
βλίττομεν
|
καὶ |
ἀμέλγομεν
καὶ
φέρομεν
καὶ
ἄγομεν |
[99] |
καὶ
βίον
ἄλυπον
καὶ
μακάριον
|
καὶ |
ἀμετάβλητον;
Ἠρώτα
τις
Ἰφικράτην
τὸν |
[97] |
δὲ
κινδύνοις
καὶ
πόνοις
καρτερίαν
|
καὶ |
ἀνδραγαθίαν,
ἐν
δὲ
κοινωνήμασι
καὶ |
[97] |
δ´
ἔστι
σωφροσύνη
καὶ
δικαιοσύνη
|
καὶ |
ἀνδρεία,
πῶς
λόγον
ἔχει
μὴ |
[99] |
καὶ
τὰ
χαλκοτύπων
καὶ
οἰκοδόμων
|
καὶ |
ἀνδριαντοποιῶν,
ἐν
οἷς
οὐδὲν
αὐτομάτως |
[99] |
Ἀλλ´
ἐν
ἐπιτάσει
μὲν
χορδῶν
|
καὶ |
ἀνέσει
εὐβουλία
τίς
ἐστιν
ἣν |
[98] |
ἄνθρωπος
κατὰ
τὸν
Πλάτωνα
Γυμνὸς
|
καὶ |
ἄνοπλος
καὶ
ἀνυπόδετος
καὶ
ἄστρωτος |
[98] |
τὸν
Πλάτωνα
Γυμνὸς
καὶ
ἄνοπλος
|
καὶ |
ἀνυπόδετος
καὶ
ἄστρωτος
ὑπὸ
τῆς |
[99] |
φρονήσεις,
μᾶλλον
δ´
ἀπόρροιαι
φρονήσεως
|
καὶ |
ἀποτρίμματα
ἐνδιεσπαρμένα
ταῖς
χρείαις
περὶ |
[99] |
γενέσθαι·
χρυσίον
δὲ
πολὺ
συμφορήσας
|
(καὶ |
ἀργύριον
καὶ
πλῆθος
ἀνδραπόδων
καὶ |
[99] |
Κανόσι
καὶ
σταθμαῖς
καὶ
μέτροις
|
καὶ |
ἀριθμοῖς
πανταχοῦ
χρῶνται,
ἵνα
μηδαμοῦ |
[98] |
Γυμνὸς
καὶ
ἄνοπλος
καὶ
ἀνυπόδετος
|
καὶ |
ἄστρωτος
ὑπὸ
τῆς
φύσεως
ἀπολέλειπται. |
[99] |
δεύσας
ἀφῆκεν,
ὡς
ἀπὸ
τύχης
|
καὶ |
αὐτομάτως
πλίνθων
ἐσομένων,
οὐδ´
ἔρια |
[99] |
δύσχρηστα
καὶ
ἄκαρπα
καὶ
βλαβερά,
|
καὶ |
βαρύνει
καὶ
καταισχύνει
τὸν
κεκτημένον. |
[99] |
αὐτῷ
μὴ
παραγενομένης
εὐδαιμονίαν
ἔσεσθαι
|
καὶ |
βίον
ἄλυπον
καὶ
μακάριον
καὶ |
[99] |
δὲ
τούτου
δύσχρηστα
καὶ
ἄκαρπα
|
καὶ |
βλαβερά,
καὶ
βαρύνει
καὶ
καταισχύνει |
[98] |
Ἀναξαγόραν
σφῶν
τ´
αὐτῶν
χρώμεθα
|
καὶ |
βλίττομεν
καὶ
ἀμέλγομεν
καὶ
φέρομεν |
[98] |
μὴν
τὴν
ὄψιν
καὶ
ἀκοὴν
|
καὶ |
γεῦσιν
καὶ
ὄσφρησιν
καὶ
τὰ |
[99] |
πᾶσι
τούτοις
καλῶς
χρῆσθαι
δυνάμενον
|
καὶ |
δι´
ὃ
τούτων
ἕκαστον
ἡδὺ |
[97] |
κοσμιότης,
ἀλλ´
ἐκ
τύχης
μὲν
|
καὶ |
διὰ
τύχην
Ἀριστείδης
ἐνεκαρτέρησε
(τῇ |
[97] |
τῶν
λαφύρων,
ἐκ
τύχης
δὲ
|
καὶ |
διὰ
τύχην
Φιλοκράτης
λαβὼν
χρυσίον |
[97] |
πολλοῦ
κονιορτὸν
ἢ
συρφετὸν
ἐλαυνομένους
|
καὶ |
διαφερομένους.
Εὐβουλίας
τοίνυν
μὴ
οὔσης |
[97] |
βωμολοχίαις;
Εἰ
δ´
ἔστι
σωφροσύνη
|
καὶ |
δικαιοσύνη
καὶ
ἀνδρεία,
πῶς
λόγον |
[97] |
δὲ
κοινωνήμασι
καὶ
πολιτείαις
εὐνομίαν
|
καὶ |
δικαιοσύνην.
Ὅθεν
εἰ
τὰ
τῆς |
[99] |
τὸ
κεφάλαιον
τῆς
ἀνθρωπίνης
εὐφημίας
|
καὶ |
δικαιώσεως
οὐδέν
ἐστιν.
Ἀλλ´
ἐν |
[98] |
ἀντιληπτικὴ
πληγῆς
ἀέρος
δι´
ὠτὸς
|
καὶ |
ἐγκεφάλου
προσφερομένης·
καλὸν
ἦν,
ὡς |
[99] |
ὃ
τούτων
ἕκαστον
ἡδὺ
γίγνεται
|
καὶ |
ἔνδοξον
καὶ
ὠφέλιμον·
ἄνευ
δὲ |
[99] |
μὴ
κατορθοῦντα
γράφειν
τε
πολλάκις
|
καὶ |
ἐξαλείφειν,
τέλος
δ´
ὑπ´
ὀργῆς |
[97] |
εἰ
δὲ
φρόνησις,
πῶς
οὐ
|
καὶ |
εὐβουλίαν;
Ἡ
γὰρ
σωφροσύνη
φρόνησίς |
[97] |
καὶ
ἰχθῦς
ἠγόραζε,
καὶ
Λασθένης
|
καὶ |
Εὐθυκράτης
ἀπώλεσαν
Ὄλυνθον,
Τῇ
γαστρὶ |
[97] |
φρόνησίς
τίς
ἐστιν
ὥς
φασι,
|
καὶ |
ἡ
δικαιοσύνη
τῆς
φρονήσεως
δεῖται |
[98] |
νώτοις
ἐπιπεφρίκασι,
τὰ
δ´
ὑποδέδεται
|
καὶ |
ἠμφίεσται
φολίσι
καὶ
λάχναις
καὶ |
[98] |
καὶ
τοῦτο
παίγνιον
γέγονεν
ἀνθρώπου
|
καὶ |
θέαμα
πανηγυρικόν,
ὀρχήσεις
τε
μανθάνει |
[98] |
ἀνθρώπῳ
δὲ
θέουσι·
μάχιμον
κύων
|
καὶ |
θυμοειδές,
ἀλλ´
ἄνθρωπον
φυλάττει·
ἡδύτατον |
[97] |
λαβὼν
χρυσίον
παρὰ
Φιλίππου
Πόρνας
|
καὶ |
ἰχθῦς
ἠγόραζε,
καὶ
Λασθένης
καὶ |
[97] |
καὶ
λαβὼν
(αὐτὴν
ἐνέπλησε
πολέμου
|
καὶ |
κακῶν
τὰς
δύο
ἠπείρους;
Εἰ |
[99] |
ἄκαρπα
καὶ
βλαβερά,
καὶ
βαρύνει
|
καὶ |
καταισχύνει
τὸν
κεκτημένον.
Ἦ
που |
[99] |
μόρια
καὶ
σπάσματα
μικρὰ
θραυομένης
|
καὶ |
κατακερματιζομένης
εἰς
τάξεις
κεχώρηκε.
Θαυμαστὸν |
[98] |
γὰρ
ὥπλισται
κέρασι
καὶ
ὀδοῦσι
|
καὶ |
κέντροις,
Αὐτὰρ
ἐχίνοις,
φησὶν
Ἐμπεδοκλῆς, |
[99] |
ἀνδραπόδων
καὶ
πολυθύρους
αὐλὰς
περιβαλόμενος
|
καὶ |
κλίνας
προσθέμενος
πολυτελεῖς
καὶ
τραπέζας |
[98] |
τύχης
οὐδ´
αὐτομάτως
περίεσμεν
αὐτῶν
|
καὶ |
κρατοῦμεν,
ἀλλ´
ὁ
Προμηθεύς,
τουτέστιν |
[99] |
προσοχῆς
δεομένων·
τὰ
δὲ
μέγιστα
|
καὶ |
κυριώτατα
πρὸς
εὐδαιμονίαν
οὐ
παρακαλεῖ |
[97] |
συνεκοιμᾶτο
τῇ
τοῦ
ξένου
γυναικί,
|
καὶ |
λαβὼν
(αὐτὴν
ἐνέπλησε
πολέμου
καὶ |
[97] |
Φιλίππου
Πόρνας
καὶ
ἰχθῦς
ἠγόραζε,
|
καὶ |
Λασθένης
καὶ
Εὐθυκράτης
ἀπώλεσαν
Ὄλυνθον, |
[98] |
δ´
ὑποδέδεται
καὶ
ἠμφίεσται
φολίσι
|
καὶ |
λάχναις
καὶ
χηλαῖς
καὶ
ὁπλαῖς |
[99] |
εὐδαιμονίαν
ἔσεσθαι
καὶ
βίον
ἄλυπον
|
καὶ |
μακάριον
καὶ
ἀμετάβλητον;
Ἠρώτα
τις |
[99] |
παρεμπίπτει
τύχη,
τὰ
δὲ
πλεῖστα
|
καὶ |
μέγιστα
τῶν
ἔργων
αἱ
τέχναι |
[97] |
τὸ
βαλλαντιοτομεῖν
καὶ
τὸ
ἀκολασταίνειν,
|
καὶ |
μεθέμενοι
τῶν
οἰκείων
λογισμῶν
εἰς |
[99] |
μόνον
ἱστορεῖται.
Κανόσι
καὶ
σταθμαῖς
|
καὶ |
μέτροις
καὶ
ἀριθμοῖς
πανταχοῦ
χρῶνται, |
[98] |
τῶν
θηρίων
ἐσμέν·
ἐμπειρίᾳ
δὲ
|
καὶ |
μνήμῃ
καὶ
σοφίᾳ
καὶ
τέχνῃ |
[97] |
δικαιοσύνης
καὶ
τὰ
τῆς
σωφροσύνης,
|
καὶ |
νὴ
Δία
τὸ
κλέπτειν
τύχης |
[98] |
ἤνεγκεν
ἡμῖν,
καὶ
Νοῦς
ὁρῇ
|
καὶ |
νοῦς
ἀκούει,
τἄλλα
δὲ
Κωφὰ |
[98] |
φρονήσεως
ἡ
(φύσις
ἤνεγκεν
ἡμῖν,
|
καὶ
|
Νοῦς
ὁρῇ
καὶ
νοῦς
ἀκούει, |
[98] |
Τὰ
μὲν
γὰρ
ὥπλισται
κέρασι
|
καὶ |
ὀδοῦσι
καὶ
κέντροις,
Αὐτὰρ
ἐχίνοις, |
[99] |
θνητῶν
ἐστι,
καὶ
τὰ
χαλκοτύπων
|
καὶ |
οἰκοδόμων
καὶ
ἀνδριαντοποιῶν,
ἐν
οἷς |
[98] |
φολίσι
καὶ
λάχναις
καὶ
χηλαῖς
|
καὶ |
ὁπλαῖς
ἀποκρότοις·
μόνος
δ´
ὁ |
[98] |
ὄψιν
καὶ
ἀκοὴν
καὶ
γεῦσιν
|
καὶ |
ὄσφρησιν
καὶ
τὰ
λοιπὰ
μέρη |
[99] |
αἱ
τέχναι
συντελοῦσι
δι´
αὑτῶν,
|
καὶ |
οὗτος
ὑποδεδήλωκε
Βᾶτ´
εἰς
ὁδὸν |
[98] |
πολύσαρκον
ὗς,
ἀνθρώπῳ
δὲ
τροφὴ
|
καὶ |
ὄψον
ἐστί.
Τί
μεῖζον
ἐλέφαντος |
[98] |
ζητούμενον
ἁλωτόν,
ἐκφεύγει
δὲ
τἀμελούμενον
|
καὶ |
πάλιν
αὖ
τὰ
πράγματα
διαιρῶν
|
[99] |
τίς
ἐστιν
ἣν
μουσικὴν
καλοῦσι,
|
καὶ |
περὶ
ἄρτυσιν
ὄψων
ἣν
μαγειρικὴν |
[99] |
ἄρτυσιν
ὄψων
ἣν
μαγειρικὴν
ὀνομάζομεν,
|
καὶ |
περὶ
(πλύσιν
ἱματίων
ἣν
γναφικήν· |
[99] |
τοὺς
δὲ
παῖδας
καὶ
ὑποδεῖσθαι
|
καὶ |
περιβάλλεσθαι
διδάσκομεν
καὶ
τῇ
δεξιᾷ |
[98] |
ποιεῖ,
καὶ
πῶς
κρατεῖ
πάντων
|
καὶ |
περίεστιν.
Οὐ
γὰρ
πυγμάχοι
εἰμὲν |
[99] |
δὲ
πολὺ
συμφορήσας
(καὶ
ἀργύριον
|
καὶ |
πλῆθος
ἀνδραπόδων
καὶ
πολυθύρους
αὐλὰς |
[99] |
τὸν
δὲ
προσπεσόντα
θαυμαστῶς
ἐναπομάξαι
|
καὶ |
ποιῆσαι
τὸ
δέον.
Τοῦτ´
ἔντεχνον |
[97] |
καὶ
ἀνδραγαθίαν,
ἐν
δὲ
κοινωνήμασι
|
καὶ |
πολιτείαις
εὐνομίαν
καὶ
δικαιοσύνην.
Ὅθεν |
[99] |
(καὶ
ἀργύριον
καὶ
πλῆθος
ἀνδραπόδων
|
καὶ |
πολυθύρους
αὐλὰς
περιβαλόμενος
καὶ
κλίνας |
[98] |
ἀλλ´
ἄνθρωπον
φυλάττει·
ἡδύτατον
ἰχθὺς
|
καὶ |
πολύσαρκον
ὗς,
ἀνθρώπῳ
δὲ
τροφὴ |
[97] |
σωφροσύνην
καλοῦμεν,
ἐν
δὲ
κινδύνοις
|
καὶ |
πόνοις
καρτερίαν
καὶ
ἀνδραγαθίαν,
ἐν |
[98] |
καὶ
ταύρων
γονὰς
δοὺς
ἀντίδουλα
|
καὶ |
πόνων
ἐκδέκτορα
(κατ´
Αἰσχύλον.
Ἐπεὶ |
[99] |
οὐδὲ
μετέχει
τοῦ
κατὰ
λόγον
|
καὶ |
πρόνοιαν;
Ἀλλὰ
γῆν
μὲν
οὐδεὶς |
[98] |
ὀρχήσεις
τε
μανθάνει
καὶ
χορείας
|
καὶ |
προσκυνήσεις,
οὐκ
ἀχρήστως
τῶν
τοιούτων |
[99] |
γιγνομένων
ἀπὸ
τύχης
ἀλλ´
ἐπιστάσεως
|
καὶ |
προσοχῆς
δεομένων·
τὰ
δὲ
μέγιστα |
[98] |
αἴρει
καὶ
τίνων
ὑπεράνω
ποιεῖ,
|
καὶ |
πῶς
κρατεῖ
πάντων
καὶ
περίεστιν. |
[97] |
πολλῶν
χρημάτων
κύριος
γενέσθαι
δυνάμενος,
|
καὶ |
Σκιπίων
Καρχηδόνα
ἑλὼν
οὐδὲν
οὔτ´ |
[99] |
αὐτομάτως
πλίνθων
ἐσομένων,
οὐδ´
ἔρια
|
καὶ |
σκύτη
κτησάμενος
κάθηται
τῇ
τύχῃ |
[98] |
ἐσμέν·
ἐμπειρίᾳ
δὲ
καὶ
μνήμῃ
|
καὶ |
σοφίᾳ
καὶ
τέχνῃ
κατ´
Ἀναξαγόραν |
[99] |
Καὶ
γὰρ
τῆς
φρονήσεως
μόρια
|
καὶ |
σπάσματα
μικρὰ
θραυομένης
καὶ
κατακερματιζομένης |
[99] |
ἔντεχνον
τύχης
μόνον
ἱστορεῖται.
Κανόσι
|
καὶ |
σταθμαῖς
καὶ
μέτροις
καὶ
ἀριθμοῖς |
[97] |
μὲν
ἡδοναῖς
ἀγαθοὺς
παρεχομένην
ἐγκράτειαν
|
καὶ |
σωφροσύνην
καλοῦμεν,
ἐν
δὲ
κινδύνοις |
[100] |
ἀλλ´
ἀποπέμπειν,
~(τὰ
τυχηρὰ
λέγων
|
καὶ |
τὰ
ἐκτός,
ὡς
εἰ
παρεκελεύετο |
[98] |
ἀκοὴν
καὶ
γεῦσιν
καὶ
ὄσφρησιν
|
καὶ |
τὰ
λοιπὰ
μέρη
τοῦ
σώματος |
[99] |
καὶ
τῆς
προνοίας.
~(Ἀλλὰ
μὴν
|
καὶ |
τὰ
τεκτόνων
δήπου
Πράγματα
θνητῶν |
[97] |
τύχης
δικαιοῦμεν
εἶναι,
ἔστω
τύχης
|
καὶ |
τὰ
τῆς
δικαιοσύνης
καὶ
τὰ |
[97] |
τύχης
καὶ
τὰ
τῆς
δικαιοσύνης
|
καὶ |
τὰ
τῆς
σωφροσύνης,
καὶ
νὴ |
[99] |
τεκτόνων
δήπου
Πράγματα
θνητῶν
ἐστι,
|
καὶ |
τὰ
χαλκοτύπων
καὶ
οἰκοδόμων
καὶ |
[97] |
φάναι
διὰ
τύχην
ταῖς
λιχνείαις
|
καὶ |
ταῖς
ἀκρασίαις
καὶ
ταῖς
βωμολοχίαις; |
[97] |
ταῖς
λιχνείαις
καὶ
ταῖς
ἀκρασίαις
|
καὶ |
ταῖς
βωμολοχίαις;
Εἰ
δ´
ἔστι |
[97] |
γίγνεται
διὰ
τύχην,
τί
κωλύει
|
καὶ |
τὰς
γαλᾶς
καὶ
τοὺς
τράγους |
[98] |
αἴτιος
Ἵππων
ὄνων
τ´
ὀχεῖα
|
καὶ |
ταύρων
γονὰς
δοὺς
ἀντίδουλα
καὶ |
[99] |
τέλος,
ἡ
δὲ
πασῶν
μεγίστη
|
καὶ |
τελειοτάτη
τέχνη
καὶ
τὸ
κεφάλαιον |
[98] |
δὲ
καὶ
μνήμῃ
καὶ
σοφίᾳ
|
καὶ |
τέχνῃ
κατ´
Ἀναξαγόραν
σφῶν
τ´ |
[99] |
καὶ
ὑποδεῖσθαι
καὶ
περιβάλλεσθαι
διδάσκομεν
|
καὶ |
τῇ
δεξιᾷ
λαμβάνειν
τοῦ
ὄψου |
[99] |
λίκνοισι
προστρέπεσθε.
(Τὴν
γὰρ
Ἐργάνην
|
καὶ |
τὴν
Ἀθηνᾶν
αἱ
τέχναι
πάρεδρον |
[98] |
πάντα
μαλθάσσει
τάδε,
τὸν
λογισμὸν
|
καὶ |
τὴν
ἐπιμέλειαν
καὶ
τὴν
πρόνοιαν. |
[98] |
τὸν
λογισμὸν
καὶ
τὴν
ἐπιμέλειαν
|
καὶ |
τὴν
πρόνοιαν.
Ἦ
βραχὺ
μὲν |
[98] |
ἀλλὰ
πάντα
τῆς
εὐβουλίας
εἶναι
|
καὶ |
τῆς
προνοίας.
~(Ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[98] |
τὸν
ἄνθρωπον
ἡ
φρόνησις
αἴρει
|
καὶ |
τίνων
ὑπεράνω
ποιεῖ,
καὶ
πῶς |
[97] |
τύχης
ἔστω
καὶ
τὸ
βαλλαντιοτομεῖν
|
καὶ |
τὸ
ἀκολασταίνειν,
καὶ
μεθέμενοι
τῶν |
[97] |
Δία
τὸ
κλέπτειν
τύχης
ἔστω
|
καὶ |
τὸ
βαλλαντιοτομεῖν
καὶ
τὸ
ἀκολασταίνειν, |
[99] |
πασῶν
μεγίστη
καὶ
τελειοτάτη
τέχνη
|
καὶ |
τὸ
κεφάλαιον
τῆς
ἀνθρωπίνης
εὐφημίας |
[99] |
περὶ
τῷ
χαλινῷ
κοπτομένην
χαυνότητα
|
καὶ |
τὸ
συνεκπῖπτον
ἆσθμα
μὴ
κατορθοῦντα |
[97] |
ἀπώλεσαν
Ὄλυνθον,
Τῇ
γαστρὶ
μετροῦντες
|
καὶ |
τοῖς
αἰσχίστοις
τὴν
εὐδαιμονίαν
Ἀπὸ |
[97] |
τὰς
γαλᾶς
καὶ
τοὺς
τράγους
|
καὶ |
τοὺς
πιθήκους
συνέχεσθαι
φάναι
διὰ |
[97] |
τί
κωλύει
καὶ
τὰς
γαλᾶς
|
καὶ |
τοὺς
τράγους
καὶ
τοὺς
πιθήκους |
[97] |
τε
τῶν
αἰχμαλώτων
ἀπείχετο
γυναικῶν
|
καὶ |
τοὺς
ὑβρίζοντας
ἐκόλαζεν,
ὁ
δὲ |
[98] |
ἐλέφαντος
ἢ
φοβερώτερον
ἰδεῖν;
Ἀλλὰ
|
καὶ |
τοῦτο
παίγνιον
γέγονεν
ἀνθρώπου
καὶ |
[99] |
περιβαλόμενος
καὶ
κλίνας
προσθέμενος
πολυτελεῖς
|
καὶ |
τραπέζας
οἴεται
ταῦτα
φρονήσεως
αὐτῷ |
[98] |
νοῦς
ἀκούει,
τἄλλα
δὲ
Κωφὰ
|
καὶ |
τυφλά.
Καὶ
ὥσπερ
ἡλίου
μὴ |
[98] |
οὐδ´
Ὄμματα
φωσφόρα,
φησὶ
Πλάτων,
|
καὶ |
τύχη
τὰ
τῶν
ἀκουόντων,
οὐ |
[97] |
ὁ
δὲ
Πριάμου
δαίμονι
κακῷ
|
καὶ |
τύχῃ
χρησάμενος
συνεκοιμᾶτο
τῇ
τοῦ |
[99] |
ἣν
γναφικήν·
τοὺς
δὲ
παῖδας
|
καὶ |
ὑποδεῖσθαι
καὶ
περιβάλλεσθαι
διδάσκομεν
καὶ |
[99] |
τῇ
τύχῃ
προσευχόμενος
ἱμάτιον
αὐτῷ
|
καὶ |
ὑποδήματα
γενέσθαι·
χρυσίον
δὲ
πολὺ |
[98] |
χρώμεθα
καὶ
βλίττομεν
καὶ
ἀμέλγομεν
|
καὶ |
φέρομεν
καὶ
ἄγομεν
συλλαμβάνοντες·
ὥστ´ |
[98] |
τε
δυνάμεις
αὐτῶν
ὑπηρεσίαν
εὐβουλίας
|
καὶ |
φρονήσεως
ἡ
(φύσις
ἤνεγκεν
ἡμῖν, |
[97] |
δὲ
τὴν
εὐβουλίαν
γέ
τοι
|
καὶ |
φρόνησιν
ἐν
μὲν
ἡδοναῖς
ἀγαθοὺς |
[98] |
(κατ´
Αἰσχύλον.
Ἐπεὶ
τύχῃ
γε
|
καὶ |
φύσει
γενέσεως
ἀμείνονι
τὰ
πλεῖστα |
[98] |
καὶ
ἠμφίεσται
φολίσι
καὶ
λάχναις
|
καὶ |
χηλαῖς
καὶ
ὁπλαῖς
ἀποκρότοις·
μόνος |
[98] |
θέαμα
πανηγυρικόν,
ὀρχήσεις
τε
μανθάνει
|
καὶ |
χορείας
καὶ
προσκυνήσεις,
οὐκ
ἀχρήστως |
[99] |
τοῖς
μὲν
ἄλλοις
κατορθοῦν
εἴδεσι
|
καὶ |
χρώμασι,
τοῦ
δ´
ἀφροῦ
τὴν |
[99] |
Ὁ
τούτοις,
ἔφη,
πᾶσιν
ἐπιτάττων
|
καὶ |
χρώμενος.
Οὐ
(χρυσίον
ἡ
φρόνησίς |
[98] |
τε
δάμναται
βουλεύματα.
Κουφότατον
ἵπποι
|
καὶ |
ὠκύτατον,
ἀνθρώπῳ
δὲ
θέουσι·
μάχιμον |
[99] |
χρῶνται,
ἵνα
μηδαμοῦ
(τὸ
εἰκῆ
|
καὶ |
ὡς
ἔτυχε
τοῖς
ἔργοις
ἐγγένηται. |
[99] |
ἕκαστον
ἡδὺ
γίγνεται
καὶ
ἔνδοξον
|
καὶ |
ὠφέλιμον·
ἄνευ
δὲ
τούτου
δύσχρηστα |