Ennéade, livre, chap. |
[6, 5, 5] |
ἕνεκα
ὁ
λόγος
πολλάκις
οἷον
|
ἐκ |
κέντρου
ἑνὸς
πολλὰς
γραμμὰς
ποιήσας |
[6, 5, 9] |
ἐχόμενον
ἓν
οἷον
μήτε
συγκεῖσθαι
|
ἐκ |
πολλῶν
ἕν,
ἵν´
ἀφαιρεθέντος
τινὸς |
[6, 5, 3] |
τῆς
οὐσίας
ἀλλότριον
οὐδὲν
οὐδ´
|
ἐκ |
τῆς
ἑτέρας
φύσεως
ἑλκύσας.
~Ἰδὲ |
[6, 5, 12] |
ὄντος.
Γενόμενος
δέ
τις
καὶ
|
ἐκ |
τοῦ
μὴ
ὄντος
ἐστὶν
οὐ |
[6, 5, 12] |
ἐγίνου
τῇ
προσθήκῃ·
οὐ
γὰρ
|
ἐκ |
τοῦ
παντὸς
ἦν
ἡ
προσθήκη |
[6, 5, 1] |
αἱ
ψυχαὶ
ἡμῶν
φθέγγονται,
μὴ
|
ἐκ |
τῶν
καθέκαστα
συγκεφαλαιωθεῖσα,
ἀλλὰ
πρὸ |
[6, 5, 10] |
ἐπὶ
σώματος
οὐδὲν
ἔξωθεν
τοῦ
|
ἐκ |
φύσεως
οἷον
φεύγοντος
ἑαυτό,
ἐπὶ |
[6, 5, 10] |
οὖν
ἐν
ἑαυτῷ
σωφρονοῦν
καὶ
|
οὐκ |
ἂν
ἐν
ἄλλῳ
γένοιτο·
ἐκεῖνα |
[6, 5, 9] |
εἰ
πλείων
ὁ
κόσμος
ἦν,
|
οὐκ |
ἂν
ἐπέλιπεν
ἡ
δύναμις
μὴ |
[6, 5, 10] |
ἐρώμενον.
Πῶς
ἂν
οὖν
ἐκεῖνο
|
οὐκ |
ἂν
πᾶσιν
ἀρκοῖ
μένον;
Ἐπεὶ |
[6, 5, 12] |
οὐ
πάρεστιν.
Εἰ
δ´
ἀπῆλθες,
|
οὐκ |
ἀπ´
αὐτοῦ
αὐτὸ
γὰρ
πάρεστιν |
[6, 5, 1] |
ἐν
ἑαυτῷ
ἂν
εἴη
ἑκάστῳ.
|
Οὐκ |
ἀπέστημεν
ἄρα
τοῦ
ὄντος,
ἀλλ´ |
[6, 5, 9] |
ἐκείνου,
ἵνα
ἱδρυθῇ.
Ἱδρυθέντα
δὲ
|
οὐκ |
ἀπέστησεν
ἐκεῖνο
τῆς
αὐτοῦ
ἐν |
[6, 5, 7] |
ἀληθινῆς
ἐπιστήμης
μετέχομεν,
ἐκεῖνά
ἐσμεν
|
οὐκ |
ἀπολαβόντες
αὐτὰ
ἐν
ἡμῖν,
ἀλλ´ |
[6, 5, 5] |
μὴν
οὐδὲν
ἧττον
κέντρον
ἕκαστον
|
οὐκ |
ἀποτετμημένον
τοῦ
ἑνὸς
πρώτου
κέντρου, |
[6, 5, 8] |
τούτοις
καὶ
τὸ
χωρίς»
Καὶ
|
οὐκ |
αὖ
τὸ
δύσφραστον
καὶ
τὸ |
[6, 5, 9] |
τὸ
ποιοῦν
τὴν
σφαῖραν
εἴη
|
οὐκ |
αὐτοῦ
χυθέντος
εἰς
τὴν
σφαῖραν |
[6, 5, 8] |
αὐτὸ
δὴ
πῦρ
τῇ
ὕλῃ
|
οὐκ |
ἐγγενόμενον
αὐτὸ
{τῇ
ὕλῃ}
μορφὴν |
[6, 5, 8] |
πολλάκις
μεταλάβῃ
τοῦ
αὐτοῦ.
Καὶ
|
οὐκ |
ἔδωκε
μὲν
ἑαυτῆς
οὐδὲν
τῇ |
[6, 5, 7] |
ἀπ´
ἐκείνου,
καὶ
νοοῦμεν
ἐκεῖνα
|
οὐκ |
εἴδωλα
αὐτῶν
οὐδὲ
τύπους
ἔχοντες. |
[6, 5, 4] |
πῇ
μὲν
εἶναι,
πῇ
δ´
|
οὐκ |
εἶναί
φαμεν.
Ἔστι
γὰρ
ἀξιούμενόν |
[6, 5, 11] |
δέ
τινων
καὶ
παραμυθίων,
καίτοι
|
οὐκ |
ἐλάχιστον,
ἀλλὰ
μέγιστον
εἰς
πειθὼ |
[6, 5, 12] |
Ἢ
ὅτι
παντὶ
προσῆλθες
καὶ
|
οὐκ |
ἔμεινας
ἐν
μέρει
αὐτοῦ
οὐδ´ |
[6, 5, 3] |
εἰ
δ´
ἐν
ἀπαθεῖ
ἔσται,
|
οὐκ |
ἐν
ἄλλῳ.
Εἰ
οὖν
μὴ |
[6, 5, 3] |
τοῦτο
καὶ
ὡσαύτως
ἔχει
καὶ
|
οὐκ |
ἐξίσταται
αὐτὸ
ἑαυτοῦ
καὶ
γένεσις |
[6, 5, 9] |
ἂν
ἐπέλιπεν
ἡ
δύναμις
μὴ
|
οὐκ |
ἐπὶ
πάντα
αὖ
ἐλθεῖν,
μᾶλλον |
[6, 5, 9] |
τῷ
ῥήματι
λέγεται,
ἀλλ´
ὅτι
|
οὐκ |
ἐπιλείπει
εἰς
τὸ
πανταχοῦ
ἓν |
[6, 5, 4] |
ἂν
ἄλλο
εἴη,
ἢ
ὅτι
|
οὐκ |
ἐπιλείψει;
Εἰ
δὲ
μὴ
ἐπιλείψει, |
[6, 5, 11] |
φύσις
οἵα
ἐστὶ
διδαχθεῖσα,
ὅτι
|
οὐκ |
ἔστιν
οἷα
λίθος,
οἷον
κύβος |
[6, 5, 3] |
ὅλως
ἔν
τινι
εἴη,
καὶ
|
οὐκ |
ἐφ´
ἑαυτοῦ
οὐδ´
ἀπαθές·
πάθοι |
[6, 5, 8] |
πανταχόθεν
οἷον
ἐφαπτομένην
καὶ
αὖ
|
οὐκ |
ἐφαπτομένην
τῆς
ἰδέας
κατὰ
πᾶν |
[6, 5, 7] |
οὐχ
ὡς
τὸ
πᾶν,
εἶτ´
|
οὐκ |
ἔχων
ὅπῃ
αὑτὸν
στήσας
ὁριεῖ |
[6, 5, 11] |
τοσοῦτον
ἐπέχων,
ὅσος
ἐστίν,
ἐκβαίνειν
|
οὐκ |
ἔχων
τοὺς
αὐτοῦ
ὅρους
μετρηθεὶς |
[6, 5, 12] |
δὲ
ἄλλων
ὄντι
οὐ
φαίνεται,
|
οὐκ |
ἦλθεν,
ἵνα
παρῇ,
ἀλλὰ
σὺ |
[6, 5, 12] |
εἰς
ἄλλο
καὶ
πεσῇ
παρὸν
|
οὐκ |
ἰδὼν
τῷ
εἰς
ἄλλον
βλέπειν. |
[6, 5, 1] |
Ἀλλὰ
δηλονότι
ἐν
τῷ
ὄντι
|
οὐκ |
ὂν
αὐτὸ
μὴ
ὄν.
Εἰ |
[6, 5, 5] |
ὡς
κἀκεῖ
ἐπὶ
τοῦ
κύκλου
|
οὐκ |
οὔσας
γραμμὰς
ἀφωρισμένας
ἔστι
λαμβάνειν· |
[6, 5, 2] |
γένεσιν
ἂν
προσήκοι
ὀνομάζειν,
ἀλλ´
|
οὐκ |
οὐσίαν,
τὸ
δὲ
ὂν
ἀεί |