Ennéade, livre, chap.
[6, 5, 11]	αὐτῷ μένον ἐν οὐσίᾳ ἔχει	τὴν	ἀναλογίαν, ἔστι δὲ ἐκείνη ἡ
[6, 5, 11]	δυνάμει, χρὴ καὶ πρὸς ταύτην	τὴν	ἀπειρίαν τῆς δυνάμεως ἀντιπαραθέουσαν ἀποδοῦναι
[6, 5, 12]	τῇ διανοίᾳ ἀεὶ ἔχει δύναμιν	τὴν	αὐτὴν βυσσόθεν ἄπειρον· οὐ γὰρ
[6, 5, 8]	τὸ μέρος τῆς ὕλης φατέον	τὴν	αὐτὴν ἰδέαν τὰ αὐτὰ εἰργάσθαι·
[6, 5, 10]	καὶ ἄλλου ἐφάπτεσθαι νομίζοι, ἢ	τὴν	αὐτὴν χορδὴν μὴ ὁρῶν κρούοι.
[6, 5, 8]	ἐστὶν οἷον πυρὸς ἡ ἰδέα	τὴν	γὰρ τοῖς στοιχείοις ὕλην ὑποβεβλημένην
[6, 5, 1]	μὴ ἀπαιτοῖ μηδὲ λόγῳ ἐξετάζειν	τὴν	δόξαν αὐτῶν ἐθέλοι, οὕτως ἂν
[6, 5, 8]	τῆς ὕλης πόρρωθεν ἄνωθέν ποθεν	τὴν	ἔλλαμψιν εἰς αὐτὴν γεγονέναι· μὴ
[6, 5, 9]	δεῖ αὐτὸ φανῆναι τρόπον τινὰ	τὴν	ἐναντίαν αὐτῷ φύσιν ἔχον τὴν
[6, 5, 2]	τι μεμερισμένον, παραλαμβάνων τε εἰς	τὴν	ζήτησιν τὴν τῶν σωμάτων φύσιν
[6, 5, 8]	ἐν ὕδατι ἐνορᾶσθαι τῇ ὕλῃ	τὴν	ἰδέαν, ἀλλὰ τὴν ὕλην {εἶναι}
[6, 5, 6]	ἑνὸς τοῦ ἀνθρώπου τοῦ κατὰ	τὴν	ἰδέαν πολλοὺς ἐποίησε τοὺς αὐτοὺς
[6, 5, 2]	ὑπ´ αὐτῆς ἐκείνης περὶ αὐτῆς	τὴν	κατανόησιν ποιούμενος, ἐπειδὴ πανταχοῦ τὸ
[6, 5, 2]	μὴ ἐξ ἀρχῶν τῶν οἰκείων	τὴν	ὁρμὴν τῆς ζητήσεως πεποιημένος. Ἡμῖν
[6, 5, 2]	τὰς ἀρχὰς λαμβάνων ἐμέρισέ τε	τὴν	οὐσίαν τοιαύτην εἶναι νομίσας, καὶ
[6, 5, 9]	μὴ εἰς ἓν ἀμερὲς ἀναφέροις	τὴν	ποίησιν, μᾶλλον δ´ εἰ ἓν
[6, 5, 8]	ὕλῃ} μορφὴν πυρὸς κατὰ πᾶσαν	τὴν	πυρωθεῖσαν ὕλην παρέξεται. Ὄγκος δὲ
[6, 5, 9]	εἰ ἓν ἀμερὲς τὸ ποιοῦν	τὴν	σφαῖραν εἴη οὐκ αὐτοῦ χυθέντος
[6, 5, 9]	ἀνηρτημένης. Καὶ ζωὴ τοίνυν μία	τὴν	σφαῖραν ἔχει ἡ αὐτή, τῆς
[6, 5, 9]	σχῆμα ἄγοι, οὐ πολλοὺς φατέον	τὴν	σφαῖραν ποιεῖν κατὰ μέρη ἄλλον
[6, 5, 9]	εἴη οὐκ αὐτοῦ χυθέντος εἰς	τὴν	σφαῖραν τοῦ ποιοῦντος, ἀλλὰ τῆς
[6, 5, 2]	νοητῶν λόγους τις ποιῆται, λαμβάνων	τὴν	τῆς οὐσίας φύσιν περὶ ἧς
[6, 5, 8]	ἔγωγε καὶ εἴ τις ἐπισκέψαιτο	τὴν	τῆς ὕλης τῶν εἰδῶν μετάληψιν,
[6, 5, 3]	καὶ εἰ μὲν μέρος, οὐ	τὴν	τοῦ ὅλου ἀποσώσει φύσιν, ὅπερ
[6, 5, 9]	τὴν ἐναντίαν αὐτῷ φύσιν ἔχον	τὴν	τοῦ πλήθους ἐν τῇ δυνάμει,
[6, 5, 2]	παραλαμβάνων τε εἰς τὴν ζήτησιν	τὴν	τῶν σωμάτων φύσιν καὶ ἐντεῦθεν
[6, 5, 8]	τῇ ὕλῃ τὴν ἰδέαν, ἀλλὰ	τὴν	ὕλην {εἶναι} πανταχόθεν οἷον ἐφαπτομένην
[6, 5, 9]	οἱ δὲ λόγον〉 αὐτὸν αὔξοντα	τὴν	φύσιν αὐτῆς, φαντασθέντες ταύτῃ ἴσως,
[6, 5, 4]	δέ, εἰ ἄπειρον λέγομεν ἐκείνην	τὴν	φύσιν οὐ γὰρ δὴ πεπερασμένην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/06/2010