Ennéade, livre, chap.
[4, 6, 2]	γνῶσις ἀπαθὴς καὶ ἀτύπωτός ἐστι	μᾶλλον·	ἀνάπαλιν γὰρ ἔσωθεν οἷον προπίπτει,
[4, 6, 3]	εἰποῦσι πρότερον, ὡς οὐ θαυμαστόν,	μᾶλλον	δὲ θαυμαστὸν μέν, ἀπιστεῖν δὲ
[4, 6, 2]	ἔξωθεν θεωρεῖται· καὶ ἔστιν ἐκεῖνα	μᾶλλον	ἐνέργειαι καὶ κυριώτεραι· αὑτῆς γάρ,
[4, 6, 1]	ὁρᾶν, τοῦτο χρὴ καὶ πολὺ	μᾶλλον	ἐπὶ τὴν ψυχὴν μεταφέρειν. Εἰ
[4, 6, 3]	μὲν γὰρ τύποι μένοντες ἀσθένειαν	μᾶλλον	ἢ δύναμιν κατηγοροῖεν· τὸ γὰρ
[4, 6, 3]	καὶ τὰ παιδία μνημονεύειν λέγεται	μᾶλλον,	ὅτι μὴ ἀφίστανται, ἀλλὰ κεῖται
[4, 6, 3]	πάθους ὄντος τοῦ τύπου τὸ	μᾶλλον	πεπονθὸς τοῦτό ἐστι τὸ μνημονεῦον
[4, 6, 3]	ἐπὶ πολὺν χρόνον καὶ ὅσωι	μᾶλλον,	τόσωι ἀεί. Διὸ καὶ τὰ
[4, 6, 3]	πεπονθὸς τοῦτό ἐστι τὸ μνημονεῦον	μᾶλλον.	Τούτου δὲ τοὐναντίον φαίνεται συμβαῖνον·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010