Ennéade, livre, chap.
[4, 6, 1]	δυναμένου; Τὸ δὲ μέγιστον ἁπάντων·	εἰ	γὰρ τύπους λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν,
[4, 6, 3]	οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἶναι; Ἀλλ᾽	εἰ	δύναμίς τις καὶ παρασκευὴ πρὸς
[4, 6, 2]	οὐκ εἰ τύποι ἄμφω, ἀλλ᾽	εἰ	μὴ τύποι μηδὲ πείσεις, ἀλλ᾽
[4, 6, 3]	τῆι τοιαύτηι δυνάμει τῆς ψυχῆς,	εἰ	μηδὲν λαβοῦσα εἰς αὑτὴν ἀντίληψιν
[4, 6, 1]	ἐν τῆι ψυχῆι καὶ μένειν,	εἰ	μνημονεύοιτο, ἢ τὸ ἕτερον ὁποτερονοῦν
[4, 6, 3]	νοεῖν λέγεται εἰς μνήμην ἐλθοῦσα,	εἰ	πρὸς αὐτοῖς γίγνοιτο· γινώσκει γὰρ
[4, 6, 3]	τὰ μὲν εὐθύς, τὰ δέ,	εἰ	συλλέξαιντο ἑαυτάς, ἐργαζομένων. Γίγνονται δὲ
[4, 6, 2]	ὁρατὸν καὶ τὸ ἀκουστόν, οὐκ	εἰ	τύποι ἄμφω, ἀλλ᾽ εἰ μὴ
[4, 6, 3]	τὸ πλῆθος ἧττον μνήμας. Ἔτι,	εἰ	τύποι μένοντες, οὐδὲν ἔδει σκοπεῖν,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010