Ennéade, livre, chap.
[4, 3, 11]	ὄν. Θεοὶ δέ εἰσιν οὗτοι	τῷ	ἀεὶ μὴ ἀποστατεῖν ἐκείνων, καὶ
[4, 3, 22]	φωτί, ἤπερ τὸ φῶς ἐν	τῷ	ἀέρι. Διὸ καὶ Πλάτων καλῶς
[4, 3, 22]	αὐτὴν ὡς τὸ πῦρ πάρεστι	τῷ	ἀέρι; Καὶ γὰρ αὖ καὶ
[4, 3, 23]	θρεπτικοῦ μηδενὸς ἀπολειπομένου, τρέφοντος δὲ	τῷ	αἵματι, τοῦ δὲ αἵματος τοῦ
[4, 3, 26]	τεχνίτην ἡ ψυχὴ ᾖ ἐν	τῷ	αἰσθάνεσθαι, κατὰ δὲ τὸ ὄργανον
[4, 3, 22]	πρὸς μὲν αἴσθησιν παρεῖναι παντὶ	τῷ	αἰσθανομένῳ τὸ αἰσθητικόν, πρὸς δὲ
[4, 3, 23]	ἐγκεφάλῳ, ἀλλ´ ὡς ἐν τούτῳ	τῷ	αἰσθητικῷ, ὃ ἐν τῷ ἐγκεφάλῳ
[4, 3, 28]	τῶν τοιούτων διδόναι αὐτῷ καὶ	τῷ	αἰσθητικῷ τοίνυν ἐπιθυμίαν καὶ πάντα
[4, 3, 29]	αὐτῷ, ἦν ἄν. ~Ἆρ´ οὖν	τῷ	αἰσθητικῷ φέροντες ἀναθήσομεν τὴν μνήμην,
[4, 3, 17]	τοιούτων. Εἰ γὰρ οὐρανὸς ἐν	τῷ	αἰσθητῷ τόπῳ ἀμείνων, εἴη ἂν
[4, 3, 8]	δὲ ἐν ὀρέξει, καὶ ἐν	τῷ	ἄλλην ἄλλα βλέπειν καὶ ἅπερ
[4, 3, 20]	οὐ γὰρ δὴ ὡς ἐν	τῷ	ἀμφορεῖ τοῦ οἴνου ὁ οἶνος,
[4, 3, 17]	αὐτῷ ζωὴν μένουσα πάντη ἐν	τῷ	ἄνω. ~Πότερα δὲ λογισμῷ ψυχὴ
[4, 3, 4]	δὲ ἄλλης ψυχῆς τῆς ὁμοειδοῦς	τῷ	ἄνω τῆς ὅλης, οἷον εἴ
[4, 3, 8]	τῷ ἐξ ἀρχῆς φυτῷ καὶ	τῷ	ἀπ´ αὐτοῦ τετμημένῳ· ἓν γὰρ
[4, 3, 5]	δέ, ὅταν μάλιστα γένηται ἐν	τῷ	ἀρίστῳ. Ἢ ἀπολεῖται οὐδὲν τῶν
[4, 3, 25]	δεχόμενον παράλλαξιν. Τὸ δὲ ἐν	τῷ	αὐτῷ καὶ ὁμοίῳ πῶς ἂν
[4, 3, 9]	ὥστε πᾶν τὸ σῶμα καταλαμβάνειν	τῷ	αὐτῷ, καὶ ὅπου ἂν ἐκταθῇ
[4, 3, 25]	ἔστιν ἀεὶ ὡς ἔχει ἐν	τῷ	αὐτῷ οὐ δεχόμενον παράλλαξιν. Τὸ
[4, 3, 31]	οὖσαι ἐχέτωσαν ἑκάτερα, ἐν δὲ	τῷ	αὐτῷ παρ´ ἡμῖν πῶς τὰ
[4, 3, 9]	τὸ λεγόμενον ἀμυδρὸν ἐν ἀμυδρῷ	τῷ	γενομένῳ. Γενόμενος δὴ οἷον οἶκός
[4, 3, 8]	ἑαυτῆς, ὅταν ᾖ καὶ ἐν	τῷ	δακτυλίῳ καὶ ἐν τῷ ποδί.
[4, 3, 3]	ζῴου τις εἴποι τὴν ἐν	τῷ	δακτυλίῳ ψυχὴν μέρος τῆς ἐν
[4, 3, 3]	Ἐπεὶ καὶ οἷς ἄλλο ἔργον,	τῷ	δὲ ἄλλο, οἷον ὀφθαλμοῖς καὶ
[4, 3, 26]	οὖν, εἰ αὐτὴ μὲν μνημονεύοι,	τῷ	δὲ ἐν σώματι εἶναι τῷ
[4, 3, 3]	{εἰσὶ γὰρ ἐν ἀμφοτέραις ἅπασαι·	τῷ	δὲ τὰ ὄργανα διάφορα εἶναι
[4, 3, 13]	καὶ τῷ τοιῷδε τὸ νῦν,	τῷ	δὲ τὸ αὖθις. Καὶ ὁ
[4, 3, 6]	Τὸ γὰρ δευτέρας καὶ τρίτας>	τῷ	ἐγγύθεν καὶ τῷ πορρώτερον ὑπονοητέον
[4, 3, 23]	κεφαλῆς, ὡς οὖσα οὐκ ἐν	τῷ	ἐγκεφάλῳ, ἀλλ´ ὡς ἐν τούτῳ
[4, 3, 23]	τούτῳ τῷ αἰσθητικῷ, ὃ ἐν	τῷ	ἐγκεφάλῳ ἐκείνως ἵδρυτο. Τὸ μὲν
[4, 3, 9]	ἐπιμελείας νομισθεὶς ὠφελίμου μὲν ἑαυτῷ	τῷ	εἶναι καὶ τῷ καλῷ, ὅσον
[4, 3, 2]	σωμάτων ἐλαττοῦσθαί τε τὸ ὅλον	τῷ	εἰς τὰ μέρη μερισμῷ, ἐλάττω
[4, 3, 13]	ἅτε περιφέροντας {καὶ} ἰσχύσαντα ἐν	τῷ	ἐν αὐτοῖς αὐτὸν ἱδρῦσθαι, οἷον
[4, 3, 8]	ἀποτετμημένου, ὥστε εἶναι καὶ ἐν	τῷ	ἐξ ἀρχῆς φυτῷ καὶ τῷ
[4, 3, 6]	πρώτη κατεῖχε. Βέλτιον δὲ λέγειν	τῷ	ἐξηρτῆσθαι μᾶλλον τῶν ἄνω· τῶν
[4, 3, 10]	τούτου, ὥστε οἷον εἶδος ἐπιθεῖν	τῷ	ἐπιβληθέντι πρώτῳ γενομένῳ παντάπασιν ἀμυδρῷ.
[4, 3, 31]	φάντασμα γίνεται, οἷον παρακολουθούσης σκιᾶς	τῷ	ἑτέρῳ, καὶ ὑποτρέχοντος οἷον σμικροῦ
[4, 3, 9]	ἦν αὐτῷ μεταλαμβάνειν, ἀβλαβοῦς δὲ	τῷ	ἐφεστηκότι· ἄνω γὰρ μένων ἐπιστατεῖ·
[4, 3, 26]	ὡς δυνάμει τὴν ψυχὴν ἐν	τῷ	ζῴῳ εἶναι· ἔπειτα καὶ οὕτως
[4, 3, 20]	λέγοι, ὡς ἐν ὅλῳ μέρος	τῷ	ζῴῳ, πρῶτον μὲν ἡ αὐτὴ
[4, 3, 11]	πρὸς τοῦτον τὸν ἥλιον τούτῳ	τῷ	ἡλίῳ, καὶ ποιεῖ διὰ μέσου
[4, 3, 27]	ἄνθρωπος· χρόνου δὲ προιόντος ἐπὶ	τῷ	θανάτῳ καὶ ἄλλων μνῆμαι ἂν
[4, 3, 11]	τὸν πρὸ ὕλης ἐμεμόρφωτο, συνήψατο	τῷ	θεῷ ἐκείνῳ, καθ´ ὃν ἐγίνετο
[4, 3, 24]	ὂν καὶ τὸ θεῖον ἐν	τῷ	θεῷ ἐνταῦθα καὶ μετὰ τούτων
[4, 3, 28]	τῶν ἐπιθυμητῶν, καὶ τῶν ὀργιστῶν	τῷ	θυμοειδεῖ; Οὐ γὰρ ἄλλο μὲν
[4, 3, 13]	καὶ πέμπει, καὶ τὸ καθέκαστον	τῷ	καθόλου ὑποπῖπτον νόμῳ πέμπεται· ἔγκειται
[4, 3, 9]	μὲν ἑαυτῷ τῷ εἶναι καὶ	τῷ	καλῷ, ὅσον δὴ τοῦ εἶναι
[4, 3, 4]	εἶναι αὐτῇ τὸ κατελθεῖν μηδὲ	τῷ	κάτω μηδὲ ἐπιστροφὴν τῶν τῇδε,
[4, 3, 20]	τὸ σῶμα ἔσται, ὥστε ἐν	τῷ	κενῷ τὸ σῶμα. Ἀλλὰ μὴν
[4, 3, 28]	ὁ σκύλαξ τῇ ὀδμῇ ἢ	τῷ	κτύπῳ αὐτὸς οὐκ ἰδὼν ὄμμασιν
[4, 3, 20]	τῷ σώματι εἶναι, ἀλλ´ ἐν	τῷ	κυριωτέρῳ τὸ μὴ τοιοῦτον, καὶ
[4, 3, 9]	οἷόν τε. Ἔξεστι γὰρ ἀναλύειν	τῷ	λόγῳ καὶ τῇ διανοίᾳ πᾶσαν
[4, 3, 9]	ταῦτα χωρίζοντας αὐτὰ ἀπ´ ἀλλήλων	τῷ	λόγῳ οἷόν τε. Ἔξεστι γὰρ
[4, 3, 9]	δὲ ἀναγκαῖον τυγχάνει δεῖ δὴ	τῷ	λόγῳ τὴν εἴσοδον καὶ τὴν
[4, 3, 2]	ἔχει τὸ γραμμὴ εἶναι, ἀλλὰ	τῷ	μεγέθει διαφέρει καὶ ἐνταῦθα. Ἐπὶ
[4, 3, 2]	Ἐπὶ δὲ ψυχῆς ἡ διαφορὰ	τῷ	μεγέθει εἰ λέγοιτο τῆς μερικῆς
[4, 3, 26]	τῷ δὲ ἐν σώματι εἶναι	τῷ	μὴ καθαρὰ εἶναι, ἀλλ´ ὥσπερ
[4, 3, 1]	καὶ εἰ συγχωροῖεν τὸ ὁμοίως,	τῷ	μὴ μόρια αὐτῆς εἶναι· εἶναι
[4, 3, 24]	δεχόμενον ὁπωσοῦν, οὐδὲ δύναται παραμένειν	τῷ	μὴ πεφυκότι αὐτὴν δέχεσθαι, εἰ
[4, 3, 20]	συνέχοντι τὸ συνεχόμενον, καὶ ἐν	τῷ	μὴ ῥέοντι τὸ ῥέον. ~Τί
[4, 3, 4]	μὲν τοῦ παντὸς ἀεὶ ὑπερέχειν	τῷ	μηδὲ εἶναι αὐτῇ τὸ κατελθεῖν
[4, 3, 4]	οἷον συνούσας ἀλλήλαις καὶ μίαν	τῷ	μηδενός τινος γίνεσθαι, τοῖς δὲ
[4, 3, 19]	ταῦτα οὐ παραλαμβάνει ἐν ἐκείνῳ	τῷ	μίγματι, ἴσως δὲ ἄλλον τρόπον
[4, 3, 29]	μελλήσει μνημονεύσειν; Ἢ οὐδὲν κωλύσει	τῷ	μνημονεύσοντι τὸ αἴσθημα φάντασμα εἶναι,
[4, 3, 2]	λευκότητα· οὐ γὰρ ἡ ἐν	τῷ	μορίῳ τοῦ γάλακτος λευκότης μέρος
[4, 3, 30]	ἂν εἴη τοῦ λόγου τοῦ	τῷ	νοήματι παρακολουθοῦντος ἡ παραδοχὴ εἰς
[4, 3, 32]	εἰς ἁγιώτερον τόπον καὶ ἐν	τῷ	νοητῷ γεγενημένος καὶ ὑπὲρ τὸν
[4, 3, 18]	οἶμαι, χρῆσθαι νομιστέον ἐν μὲν	τῷ	νοητῷ οὔσας, καὶ πάμπαν σώματα
[4, 3, 24]	παθεῖν ἔχων. Εἴρηται δὲ ἐν	τῷ	νόμῳ καὶ ὅσον καὶ ἐφ´
[4, 3, 5]	μιᾶς πολλαὶ κατὰ τὰ αὐτὰ	τῷ	νῷ, κατὰ τὰ αὐτὰ μερισθεῖσαι
[4, 3, 8]	οὖσι τὸ εἶναί ἐστιν ἐν	τῷ	ὅ ἐστιν ἀριθμῷ ἕν, ὅπερ
[4, 3, 21]	ἐν τοῖς ὀργάνοις, οἷον ἐν	τῷ	οἴακι, {οἷον} εἰ ἔμψυχος ὁ
[4, 3, 26]	τοὺς τῶν αἰσθητῶν τύπους καὶ	τῷ	οἷον ἕδραν ἐν τῷ σώματι
[4, 3, 5]	πολὺ ἐξ ὀλίγου γενόμεναι, συναφεῖς	τῷ	ὀλίγῳ οὖσαι ἀμερεστέρῳ ἐκείνων ἑκάστῳ,
[4, 3, 22]	τοῖς μέρεσιν αὐτοῦ οὐδ´ αὖ	τῷ	ὅλῳ, καὶ πρὸς μὲν αἴσθησιν
[4, 3, 10]	καὶ κοινὸν δὴ τοῦτο παντὶ	τῷ	ὄντι εἰς ὁμοίωσιν ἑαυτῷ ἄγειν.
[4, 3, 21]	πάλιν ἀπορήσομεν πῶς ἐστιν ἐν	τῷ	ὀργάνῳ, καίτοι τρόπος οὗτος ἕτερος
[4, 3, 23]	δύναμιν τοῦ τεχνίτου ἐκείνην τὴν	τῷ	ὀργάνῳ πρόσφορον, μᾶλλον δὲ οὐ
[4, 3, 9]	ὅπου ἐστὶν αὐτή, καὶ ὁρίζεται	τῷ	ὅσον, εἰς ὅσον προιὸν σῴζουσαν
[4, 3, 16]	ἄδικον τοῦτο οὐ κακὸν ὂν	τῷ	παθόντι πρὸς τὴν τοῦ ὅλου
[4, 3, 8]	ποδί. Οὕτω δὴ καὶ ἐν	τῷ	παντί, εἰς ὃ ἂν φθάνῃ,
[4, 3, 3]	δακτυλίῳ ψυχὴν μέρος τῆς ἐν	τῷ	παντὶ ζῴῳ ὅλης; Ἀλλ´ οὗτός
[4, 3, 8]	ἡ μία μένει. Ἐν δὲ	τῷ	παντὶ μένει ἀεὶ ἡ μία·
[4, 3, 1]	νοῦ. Ἦν γὰρ καὶ ἐν	τῷ	παντὶ νῷ τὸ διττόν· ὥστε
[4, 3, 7]	Καί τι ἔφαμεν ἔχειν ἐν	τῷ	παντὶ ὄντες τῆς τοῦ ὅλου
[4, 3, 16]	ὁ δράσας, συντεταγμένον δ´ ἐν	τῷ	παντὶ οὐκ ἄδικον ἐν ἐκείνῳ
[4, 3, 4]	τὸ σῶμα τὸ ἔμψυχον ἐν	τῷ	παντί. Τῆς δὲ ἄλλης ψυχῆς
[4, 3, 20]	δέοιτο ψυχῆς; Καὶ τὸ σῶμα	τῷ	πέρατι αὐτοῦ πλησιάσει τῇ ψυχῇ,
[4, 3, 14]	δεδωκότων· πάντες γὰρ τούτῳ ἔδοσαν	τῷ	πλάσματι παρὰ προμηθείας τινὸς γενομένῳ.
[4, 3, 8]	ἐν τῷ δακτυλίῳ καὶ ἐν	τῷ	ποδί. Οὕτω δὴ καὶ ἐν
[4, 3, 16]	ἄλλου εἰς ἄλλον αὐτῷ μὲν	τῷ	ποιήσαντι ἄδικον, καὶ οὐκ ἀφείθη
[4, 3, 6]	καὶ τρίτας> τῷ ἐγγύθεν καὶ	τῷ	πορρώτερον ὑπονοητέον εἰρῆσθαι, ὥσπερ καὶ
[4, 3, 2]	ὄντα καὶ τὸ εἶναι ἐν	τῷ	ποσῷ ἔχοντα, οὐ τὸ αὐτοποσὸν
[4, 3, 20]	τὸ μὴ τοιοῦτον, καὶ ἐν	τῷ	συνέχοντι τὸ συνεχόμενον, καὶ ἐν
[4, 3, 21]	νηί, ὥσπερ ἡ ψυχὴ ἐν	τῷ	σώματι. Ἀλλὰ ἆρα οὕτω φατέον,
[4, 3, 10]	οὖν ἐν λόγῳ λόγον δίδωσι	τῷ	σώματι, εἴδωλον οὗ ἔχει καὶ
[4, 3, 20]	ἂν ἔφαμεν τὴν ψυχὴν ἐν	τῷ	σώματι εἶναι, ἀλλ´ ἐν τῷ
[4, 3, 21]	ἁρμόττων, λέγεται δὲ οὕτως ἐν	τῷ	σώματι εἶναι ἡ ψυχή, ὡς
[4, 3, 4]	τοῦ σώματος θεραπείαις ὄντος πρὸς	τῷ	σώματι εἶναι καὶ τοῦ σώματος
[4, 3, 21]	οἴακα θείμεθα τὴν ψυχὴν ἐν	τῷ	σώματι εἶναι ὡς ἐν ὀργάνῳ
[4, 3, 22]	τὴν ψυχὴν οὐ θεὶς ἐν	τῷ	σώματι ἐπὶ τοῦ παντός, ἀλλὰ
[4, 3, 20]	ἡ ψυχή} Πῶς οὖν ἐν	τῷ	σώματι ἡ ψυχὴ λέγεται πρὸς
[4, 3, 10]	καὶ εἴδωλον ζωῆς, ὅσον δίδωσι	τῷ	σώματι καὶ μορφὰς σωμάτων, ὧν
[4, 3, 19]	τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ	τῷ	σώματι καὶ ὅλῳ παρεῖναι. Πᾶν
[4, 3, 22]	μὲν ἄλλων δυνάμεων οὐδὲ παρουσίαν	τῷ	σώματι λεκτέον τῆς ψυχῆς εἶναι,
[4, 3, 8]	τοῦ παντὸς ζῴου ψυχὴ ἐν	τῷ	σώματι· οὐ γὰρ ἔχει αὖ
[4, 3, 20]	πῶς τοῦτο τὸ εἶδος ἐν	τῷ	σώματι, οὔπω φανερόν {καὶ χωριστὸν
[4, 3, 20]	φατέον ὡς ἐν τόπῳ εἶναι	τῷ	σώματι· περιεκτικὸν μὲν γὰρ ὁ
[4, 3, 26]	καὶ τῷ οἷον ἕδραν ἐν	τῷ	σώματι πρὸς τὸ παραδέχεσθαι καὶ
[4, 3, 20]	ψυχὴν αὐτό. Ἐν αὐτῷ ἄρα	τῷ	σώματι τὴν ψυχὴν εἶναι ἀκολούθως
[4, 3, 20]	ἂν εἴη ὡς ἐν τόπῳ	τῷ	σώματι. Τὸ γὰρ διάστημα κενὸν
[4, 3, 20]	οὐδ´ ὡς ἐν ὑποκειμένῳ ἔσται	τῷ	σώματι· τὸ γὰρ ἐν ὑποκειμένῳ
[4, 3, 23]	γὰρ ἔδει σώματι διδόναι, καὶ	τῷ	σώματος μάλιστα τῆς ἐνεργείας δεκτικῷ,
[4, 3, 4]	τῶν τῇδε, τὰς δ´ ἡμετέρας	τῷ	τε εἶναι ἀφωρισμένον αὐταῖς τὸ
[4, 3, 8]	ἐν αὐτῇ ἑκάστη· τοῦτο δὲ	τῷ	τὴν μὲν ἑνοῦσθαι ἐνεργείᾳ, τὴν
[4, 3, 2]	ἐνεργείας ἑκάστου οὔσης; Ἐν δὴ	τῷ	τοιούτῳ ἕκαστον μὲν δυνάμει ἔχει
[4, 3, 9]	ἄνω γὰρ μένων ἐπιστατεῖ· ἔμψυχος	τῷ	τοιούτῳ τρόπῳ, ἔχων ψυχὴν οὐχ
[4, 3, 13]	τῷ τοιῷδε τὸ τοιόνδε, καὶ	τῷ	τοιῷδε τὸ νῦν, τῷ δὲ
[4, 3, 13]	λογισμῷ κινούμενοι· ἀλλ´ εἱμαρμένον ἀεὶ	τῷ	τοιῷδε τὸ τοιόνδε, καὶ τῷ
[4, 3, 1]	ἐστι. Πειθοίμεθα δ´ ἂν καὶ	τῷ	τοῦ θεοῦ παρακελεύσματι αὑτοὺς γινώσκειν
[4, 3, 2]	ἐκεῖνο λεκτέον, ὡς ὁμοειδῆ τιθέμενοι	τῷ	τῶν αὐτῶν συγχωρεῖν ἐφάπτεσθαι, τὸ
[4, 3, 17]	ἔλαθον, ὡς κινδυνεύειν συνεπισπασθῆναι πολλάκις	τῷ	τῶν νεῶν ναυαγίῳ, ἔρρεψαν τὸ
[4, 3, 7]	τρίτοις διδούς. Τὸ δὲ ἐν	τῷ	Φαίδρῳ ψυχὴ πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται
[4, 3, 29]	τὸ αἴσθημα φάντασμα εἶναι, καὶ	τῷ	φανταστικῷ ἄλλῳ ὄντι τὴν μνήμην
[4, 3, 8]	Τοῖς μὲν γὰρ τῶν σωμάτων	τῷ	φύσει τοῦ καθέκαστον ῥέοντος ἅτε
[4, 3, 4]	γίνοιτο καὶ ταῖς μερίμναις πρὸς	τῷ	φυτῷ γίγνοιτο, ἢ εἴ τις
[4, 3, 4]	γεωργὸς ἐν φροντίδι τῶν ἐν	τῷ	φυτῷ εὐλῶν γίνοιτο καὶ ταῖς
[4, 3, 22]	λέγειν, ὡς ὁ ἀὴρ ἐν	τῷ	φωτί, ἤπερ τὸ φῶς ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/05/2010