Ennéade, livre, chap.
[3, 4, 6]	ἤθει καὶ δυνάμει· καὶ τοιούτῳ	θεῷ	καὶ δαίμονί γε ἢ αὐτῷ
[3, 4, 5]	ἔχοντες, μαρτυρεῖ τὰ ἐν τῷ	Τιμαίῳ·	ἃ εἰ μὲν οὕτω ληφθείη,
[3, 4, 6]	οὖν ἐν αἰσθητῷ ἢ ἐν	ἡλίῳ	ἢ ἐν ἄλλῳ τῶν πλανωμένων,
[3, 4, 2]	ἐν αἰσθητικῷ εἴδει ἢ ἐν	λογικῷ	ἢ ἐν αὐτῷ τῷ φυτικῷ.
[3, 4, 2]	ἐν ἄλλοις εἴδεσιν, ἢ ἐν	αἰσθητικῷ	εἴδει ἢ ἐν λογικῷ ἢ
[3, 4, 2]	λογικῷ ἢ ἐν αὐτῷ τῷ	φυτικῷ.	Τὸ γὰρ κρατοῦν αὐτῆς μόριον
[3, 4, 3]	νοητῷ, καὶ μένομεν τῷ μὲν	ἄλλῳ	παντὶ νοητῷ ἄνω, τῷ δὲ
[3, 4, 3]	ἔζη, παυσάμενον δὲ τοῦ ζῆν	ἄλλῳ	παραχωρεῖν τὴν ἐνέργειαν τεθνηκότα τὴν
[3, 4, 6]	ἢ ἐν ἡλίῳ ἢ ἐν	ἄλλῳ	τῶν πλανωμένων, αἱ δ´ ἐν
[3, 4, 6]	Ταῖς δὲ ἄνω; Ἢ τῶν	ἄνω	αἱ μὲν ἐν αἰσθητῷ, αἱ
[3, 4, 3]	ἕπεσθαι δύναιτο τῷ δαίμονι τῷ	ἄνω	αὐτοῦ, ἄνω γίνεται ἐκεῖνον ζῶν
[3, 4, 3]	τῷ δαίμονι τῷ ἄνω αὐτοῦ,	ἄνω	γίνεται ἐκεῖνον ζῶν καὶ ἐφ´
[3, 4, 1]	τοῦτο ἐν σώματι ἔσχατον τῶν	ἄνω	ἐν ἐσχάτῳ τοῦ κάτω. ~Καὶ
[3, 4, 3]	καὶ μετ´ ἐκεῖνον ἄλλον ἕως	ἄνω.	Ἔστι γὰρ καὶ πολλὰ ἡ
[3, 4, 6]	γε ἢ εὐήθης. Ταῖς δὲ	ἄνω;	Ἢ τῶν ἄνω αἱ μὲν
[3, 4, 2]	γίνεται. Διὸ φεύγεινδεῖ πρὸς τὸ	ἄνω,	ἵνα μὴ εἰς τὴν αἰσθητικὴν
[3, 4, 3]	ψυχὴ καὶ πάντα καὶ τὰ	ἄνω	καὶ τὰ κάτω αὖ μέχρι
[3, 4, 3]	κάτω συνάπτοντες τῷδε, τοῖς δὲ	ἄνω	καὶ τοῖς κόσμου τῷ νοητῷ,
[3, 4, 3]	τῷ μὲν ἄλλῳ παντὶ νοητῷ	ἄνω,	τῷ δὲ ἐσχάτῳ αὐτοῦ πεπεδήμεθα
[3, 4, 5]	μόνον τὸ ὑπ´ αὐτόν, οὔτε	ὑπεράνω	αὐτοῦ οὔτε εἰς ἴσον· οὐ
[3, 4, 3]	τοῦτο ἐφεστὼς ἀργὸς συγχωρῶν τῷ	ἐργαζομένῳ.	Ὀρθῶς οὖν λέγεται ἡμᾶς αἱρήσεσθαιΤὸν
[3, 4, 6]	μὲν ἐν αἰσθητῷ, αἱ δὲ	ἔξω.	Αἱ μὲν οὖν ἐν αἰσθητῷ
[3, 4, 5]	ὁ δαίμων οὗτος οὐ παντάπασιν	ἔξω	ἀλλ´ οὕτως ὡς μὴ συνδεδεμένος
[3, 4, 2]	ποιεῖ, τὰ δ´ ἄλλα ἀργεῖ·	ἔξω	γάρ. Ἐν δὲ ἀνθρώπῳ οὐ
[3, 4, 6]	δὲ τοῦτο βέλτιον. Τὰς δ´	ἔξω	γενομένας τὴν δαιμονίαν φύσιν ὑπερβεβηκέναι
[3, 4, 2]	ἀργεῖ· ἔξω γάρ. Ἐν δὲ	ἀνθρώπῳ	οὐ κρατεῖ τὰ χείρω, ἀλλὰ
[3, 4, 5]	αὐτὸ σύμφωνον. Οὔτε γὰρ πολὺ	κατωτέρω	ἐᾷ ἐλθεῖν εἰς τὸ χεῖρον
[3, 4, 2]	δὲ ἀνθρώπῳ οὐ κρατεῖ τὰ	χείρω,	ἀλλὰ σύνεστιν· οὐδέ γε τὸ
[3, 4, 3]	δὲ ἕπεσθαι δύναιτο τῷ δαίμονι	τῷ	ἄνω αὐτοῦ, ἄνω γίνεται ἐκεῖνον
[3, 4, 6]	οὖν ὁ σπουδαῖος; Ἢ ὁ	τῷ	βελτίονι ἐνεργῶν. Ἢ οὐκ ἂν
[3, 4, 3]	θήρειον. Εἰ δὲ ἕπεσθαι δύναιτο	τῷ	δαίμονι τῷ ἄνω αὐτοῦ, ἄνω
[3, 4, 3]	μὲν ἄλλῳ παντὶ νοητῷ ἄνω,	τῷ	δὲ ἐσχάτῳ αὐτοῦ πεπεδήμεθα τῷ
[3, 4, 6]	γίνεσθαι πρὸς ἄστρον τὸ σύμφωνον	τῷ	ἐνεργήσαντι καὶ ζήσαντι ἤθει καὶ
[3, 4, 6]	ὁρμῇ οἰκείᾳ, ἣν ἂν σχοίη	τῷ	ἐπὶ νεὼς εἶναι παρὰ τὸν
[3, 4, 1]	ἐγεννᾶτο, ἀμόρφωτον ἐγεννᾶτο, εἰδοποιεῖτο δὲ	τῷ	ἐπιστρέφεσθαι πρὸς τὸ γεννῆσαν οἷον
[3, 4, 3]	ὑπὲρ τοῦτο ἐφεστὼς ἀργὸς συγχωρῶν	τῷ	ἐργαζομένῳ. Ὀρθῶς οὖν λέγεται ἡμᾶς
[3, 4, 4]	οὐδὲ συνένευσε τῷ μέρει αὐτῆς	τῷ	ἐσχάτῳ· οὐδὲ γὰρ ἦλθεν οὐδὲ
[3, 4, 3]	τῷ δὲ ἐσχάτῳ αὐτοῦ πεπεδήμεθα	τῷ	κάτω οἷον ἀπόρροιαν ἀπ´ ἐκείνου
[3, 4, 3]	κόσμου τῷ νοητῷ, καὶ μένομεν	τῷ	μὲν ἄλλῳ παντὶ νοητῷ ἄνω,
[3, 4, 4]	μέρος στραφείσης; Ἢ οὐδὲ συνένευσε	τῷ	μέρει αὐτῆς τῷ ἐσχάτῳ· οὐδὲ
[3, 4, 3]	δὲ ἄνω καὶ τοῖς κόσμου	τῷ	νοητῷ, καὶ μένομεν τῷ μὲν
[3, 4, 6]	καὶ ὅλως τὸ ἐν τῷδε	τῷ	ὁρατῷ, ἕως ἐστὶν ἐκεῖ, συνανενεχθείσης
[3, 4, 5]	ζωὴν ἔχοντες, μαρτυρεῖ τὰ ἐν	τῷ	Τιμαίῳ· ἃ εἰ μὲν οὕτω
[3, 4, 6]	ἢ αὐτῷ τούτῳ χρήσεται ἢ	τῷ	ὑπὲρ ταύτην τὴν δύναμιν· σκεπτέον
[3, 4, 2]	ἐν λογικῷ ἢ ἐν αὐτῷ	τῷ	φυτικῷ. Τὸ γὰρ κρατοῦν αὐτῆς
[3, 4, 3]	καὶ τὰ ἄνω καὶ τὰ	κάτω	αὖ μέχρι πάσης ζωῆς, καὶ
[3, 4, 1]	τῶν ἄνω ἐν ἐσχάτῳ τοῦ	κάτω.	~Καὶ τὸ ψυχὴ πᾶσα ἐπιμελεῖται
[3, 4, 3]	ἀπ´ ἐκείνου διδόντες εἰς τὸ	κάτω,	μᾶλλον δὲ ἐνέργειαν, ἐκείνου οὐκ
[3, 4, 3]	δὲ ἐσχάτῳ αὐτοῦ πεπεδήμεθα τῷ	κάτω	οἷον ἀπόρροιαν ἀπ´ ἐκείνου διδόντες
[3, 4, 3]	ἕκαστος κόσμος νοητός, τοῖς μὲν	κάτω	συνάπτοντες τῷδε, τοῖς δὲ ἄνω
[3, 4, 6]	ὅλως τὸ ἐν τῷδε τῷ	ὁρατῷ,	ἕως ἐστὶν ἐκεῖ, συνανενεχθείσης καὶ
[3, 4, 3]	παντὶ νοητῷ ἄνω, τῷ δὲ	ἐσχάτῳ	αὐτοῦ πεπεδήμεθα τῷ κάτω οἷον
[3, 4, 4]	συνένευσε τῷ μέρει αὐτῆς τῷ	ἐσχάτῳ·	οὐδὲ γὰρ ἦλθεν οὐδὲ κατῆλθεν,
[3, 4, 1]	σώματι ἔσχατον τῶν ἄνω ἐν	ἐσχάτῳ	τοῦ κάτω. ~Καὶ τὸ ψυχὴ
[3, 4, 6]	τῶν ἄνω αἱ μὲν ἐν	αἰσθητῷ,	αἱ δὲ ἔξω. Αἱ μὲν
[3, 4, 6]	ἔξω. Αἱ μὲν οὖν ἐν	αἰσθητῷ	ἢ ἐν ἡλίῳ ἢ ἐν
[3, 4, 3]	μένομεν τῷ μὲν ἄλλῳ παντὶ	νοητῷ	ἄνω, τῷ δὲ ἐσχάτῳ αὐτοῦ
[3, 4, 3]	ἄνω καὶ τοῖς κόσμου τῷ	νοητῷ,	καὶ μένομεν τῷ μὲν ἄλλῳ
[3, 4, 6]	Εἰ τὸ ὑπὲρ νοῦν δαίμων	αὐτῷ,	διὰ τί οὖν οὐκ ἐξ
[3, 4, 5]	τὸ σῶμα αἴτιον οὐδενὸς κακοῦ	αὐτῷ·	εἰ γὰρ προτερεῖ τὸ τῆς
[3, 4, 6]	θεῷ καὶ δαίμονί γε ἢ	αὐτῷ	τούτῳ χρήσεται ἢ τῷ ὑπὲρ
[3, 4, 2]	ἢ ἐν λογικῷ ἢ ἐν	αὐτῷ	τῷ φυτικῷ. Τὸ γὰρ κρατοῦν
[3, 4, 2]	γὰρ κρατοῦν αὐτῆς μόριον τὸ	ἑαυτῷ	πρόσφορον ποιεῖ, τὰ δ´ ἄλλα
[3, 4, 6]	οὐκ ἂν ἦν σπουδαῖος συνεργοῦντα	ἑαυτῷ	τὸν δαίμονα ἔχων. Νοῦς γὰρ
[3, 4, 1]	πρὸς τὸ γεννῆσαν οἷον ἐκτρεφόμενον,	οὕτω	δὴ καὶ ἐνταῦθα τὸ γεννηθὲν
[3, 4, 5]	τῷ Τιμαίῳ· ἃ εἰ μὲν	οὕτω	ληφθείη, οὐδεμίαν ἕξει μάχην σχόντα
[3, 4, 6]	ζήσαντι ἤθει καὶ δυνάμει· καὶ	τοιούτῳ	θεῷ καὶ δαίμονί γε ἢ
[3, 4, 6]	ἔχων. Νοῦς γὰρ ἐνεργεῖ ἐν	τούτῳ.	Ἢ οὖν δαίμων αὐτὸς ἢ
[3, 4, 6]	ἢ κατὰ δαίμονα καὶ δαίμων	τούτῳ	θεός. Ἆρ´ οὖν καὶ ὑπὲρ
[3, 4, 6]	καὶ δαίμονί γε ἢ αὐτῷ	τούτῳ	χρήσεται ἢ τῷ ὑπὲρ ταύτην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/05/2010