Ennéade, livre, chap.
[3, 4, 5]	τὰ σώματα παρέχεσθαι, ἐπεὶ καὶ	αἱ	ἄλλαι ἔξωθεν τύχαι τὴν ὅλην
[3, 4, 2]	τοῦ ἀψύχου» ἐπὶ ταύτης μάλιστα·	αἱ	δ´ ἄλλαι ἄλλως. Πάντα δὲ
[3, 4, 6]	ἢ ἐν ἄλλῳ τῶν πλανωμένων,	αἱ	δ´ ἐν τῇ ἀπλανεῖ, ἑκάστη
[3, 4, 6]	ἄνω αἱ μὲν ἐν αἰσθητῷ,	αἱ	δὲ ἔξω. Αἱ μὲν οὖν
[3, 4, 6]	δὲ ἄνω; Ἢ τῶν ἄνω	αἱ	μὲν ἐν αἰσθητῷ, αἱ δὲ
[3, 4, 6]	ἐν αἰσθητῷ, αἱ δὲ ἔξω.	Αἱ	μὲν οὖν ἐν αἰσθητῷ ἢ
[3, 4, 1]	~Τῶν μὲν	αἱ	ὑποστάσεις γίνονται μενόντων ἐκείνων, ἡ
[3, 4, 6]	πολλαὶ καὶ ποικίλαι γίνονται καὶ	θέαι	καὶ μεταθέσεις καὶ συμπτώματα, καὶ
[3, 4, 6]	λογικῶς ἐνήργησεν ἐνταῦθα· χρὴ γὰρ	οἴεσθαι	καὶ κόσμον εἶναι ἐν τῇ
[3, 4, 5]	ἴσον· οὐ γὰρ δύναται ἄλλο	γενέσθαι	ἢ ᾗ ἐστι. ~Τί οὖν
[3, 4, 6]	παρ´ ἑκάστης καὶ ἀπαλλαγείσας ἐκεῖ	γίνεσθαι	πρὸς ἄστρον τὸ σύμφωνον τῷ
[3, 4, 3]	εἰς βίον θήρειον. Εἰ δὲ	ἕπεσθαι	δύναιτο τῷ δαίμονι τῷ ἄνω
[3, 4, 1]	ἀμόρφωτον ἐγεννᾶτο, εἰδοποιεῖτο δὲ τῷ	ἐπιστρέφεσθαι	πρὸς τὸ γεννῆσαν οἷον ἐκτρεφόμενον,
[3, 4, 5]	ψυχῆς ἑκατέρας ἑκάτερα τὰ σώματα	παρέχεσθαι,	ἐπεὶ καὶ αἱ ἄλλαι ἔξωθεν
[3, 4, 5]	ἑκάτερα τὰ σώματα παρέχεσθαι, ἐπεὶ	καὶ	αἱ ἄλλαι ἔξωθεν τύχαι τὴν
[3, 4, 1]	δὲ ψυχὴ κινουμένη ἐλέγετο γεννᾶν	καὶ	αἴσθησιν τὴν ἐν ὑποστάσει καὶ
[3, 4, 6]	καὶ ἐνέργειαν εἶναι παρ´ ἑκάστης	καὶ	ἀπαλλαγείσας ἐκεῖ γίνεσθαι πρὸς ἄστρον
[3, 4, 6]	φυτῶν· περὶ τὰ σώματα γὰρ	καὶ	αὕτη μεριστή. Καὶ ὁτὲ μὲν
[3, 4, 3]	καὶ κρατήσας ζῇ αὐτὸς ἄλλον	καὶ	αὐτὸς ἔχων δαίμονα· εἰ δὲ
[3, 4, 1]	καὶ φύσιν καὶ μέχρι φυτῶν.	Καὶ	γὰρ ἔχει αὐτὴν καὶ ἐν
[3, 4, 2]	ἐπιθυμοῦντος, τὰ ἀκόλαστα τῶν ζῴων	καὶ	γαστρίμαργα. Εἰ δὲ μηδ´ αἰσθήσει
[3, 4, 2]	φυτά· ἔστι γὰρ σῶμα αὐξόμενον	καὶ	γεννῶν· ὥστε πάντα συνεργεῖ, κατὰ
[3, 4, 6]	καὶ δυνάμει· καὶ τοιούτῳ θεῷ	καὶ	δαίμονί γε ἢ αὐτῷ τούτῳ
[3, 4, 6]	δαίμων αὐτὸς ἢ κατὰ δαίμονα	καὶ	δαίμων τούτῳ θεός. Ἆρ´ οὖν
[3, 4, 5]	λεγομένη τὴν τῆς ψυχῆς προαίρεσιν	καὶ	διάθεσιν καθόλου καὶ πανταχοῦ αἰνίττεται.
[3, 4, 6]	τῷ ἐνεργήσαντι καὶ ζήσαντι ἤθει	καὶ	δυνάμει· καὶ τοιούτῳ θεῷ καὶ
[3, 4, 2]	ἐπακολουθοῦντες τῇ ἐφέσει τοῦ γεννᾶν	καὶ	ἐδωδῶν λιχνείαις, ἀλλ´ εἰς τὸ
[3, 4, 3]	ἐνεργεῖ δὲ τὸ μετ´ αὐτόν.	Καὶ	εἰ μὲν τὸ ἐνεργοῦν ᾗ
[3, 4, 5]	εἰ ἐκεῖ αἱρεῖται τὸν δαίμονα	καὶ	εἰ τὸν βίον, πῶς ἔτι
[3, 4, 6]	γεννᾶται ταύτης μεριζομένης οὕτως, ὥσπερ	καὶ	ἐκ τῶν φυτῶν· περὶ τὰ
[3, 4, 1]	δυνάμει πρόσφορον, ὑποδοχὴ τοῦ γεννήσαντος	καὶ	ἐκθρέψαντος· καὶ μόνον τοῦτο ἐν
[3, 4, 1]	φυτῶν. Καὶ γὰρ ἔχει αὐτὴν	καὶ	ἐν ἡμῖν οὖσα, κρατεῖ δὲ
[3, 4, 6]	ἀπελθοῦσα πρὶν ἀπελθεῖν ἔδωκεν, οἷον	καὶ	ἐν τοῖς ἀνῃρημένοις φυτοῖς ἢ
[3, 4, 6]	καὶ τὰς παρ´ ἡμῖν εἶναι	καὶ	ἐνέργειαν εἶναι παρ´ ἑκάστης καὶ
[3, 4, 3]	ἐνεργῆσαν τοῦτο ἕκαστον ἄγει, ἅτε	καὶ	ἐνταῦθα ἡγούμενον. Ἆρ´ οὖν τοῦτό
[3, 4, 3]	τοιαῦτα. ~Τίς οὖν δαίμων; ὁ	καὶ	ἐνταῦθα. Τίς δὲ θεός; ἢ
[3, 4, 1]	γεννῆσαν οἷον ἐκτρεφόμενον, οὕτω δὴ	καὶ	ἐνταῦθα τὸ γεννηθὲν οὐ ψυχῆς
[3, 4, 6]	πᾶσιν ὅλον καὶ πάλιν ἕν·	καὶ	ἐξ ἑνὸς ζῴου ἀεὶ πολλὰ
[3, 4, 3]	κάτω αὖ μέχρι πάσης ζωῆς,	καὶ	ἐσμὲν ἕκαστος κόσμος νοητός, τοῖς
[3, 4, 3]	αὐτοῦ, ἄνω γίνεται ἐκεῖνον ζῶν	καὶ	ἐφ´ ὃ ἄγεται κρεῖττον μέρος
[3, 4, 6]	ἄστρον τὸ σύμφωνον τῷ ἐνεργήσαντι	καὶ	ζήσαντι ἤθει καὶ δυνάμει· καὶ
[3, 4, 5]	πῶς ἔτι τινὸς κύριοι; Ἢ	καὶ	ἡ αἵρεσις ἐκεῖ ἡ λεγομένη
[3, 4, 2]	αἰσθήσεις μετὰ θυμοῦ, τὰ ἄγρια,	καὶ	ἡ διαφορὰ ἡ ἐν τούτοις
[3, 4, 2]	ἢ μάλιστα ἐνήργει τὸ φυτικόν,	καὶ	ἦν αὐτοῖς μελέτη δενδρωθῆναι. Τοὺς
[3, 4, 5]	δὲ τἀναντία; Ἢ δύναται μᾶλλον	καὶ	ἧττον τὰ τῆς ψυχῆς ἑκατέρας
[3, 4, 6]	φερόμενον πολλαὶ καὶ ποικίλαι γίνονται	καὶ	θέαι καὶ μεταθέσεις καὶ συμπτώματα,
[3, 4, 2]	εἰς τὸ νοερὸν καὶ νοῦν	καὶ	θεόν. Ὅσοι μὲν οὖν τὸν
[3, 4, 6]	ἐνήργησεν ἐνταῦθα· χρὴ γὰρ οἴεσθαι	καὶ	κόσμον εἶναι ἐν τῇ ψυχῇ
[3, 4, 3]	Ὁ μὲν οὖν ἐθέλει ἄγειν	καὶ	κρατήσας ζῇ αὐτὸς ἄλλον καὶ
[3, 4, 3]	καὶ τοῖς κόσμου τῷ νοητῷ,	καὶ	μένομεν τῷ μὲν ἄλλῳ παντὶ
[3, 4, 3]	μέρος αὐτοῦ ἐν προστασίᾳ θέμενος	καὶ	μετ´ ἐκεῖνον ἄλλον ἕως ἄνω.
[3, 4, 6]	καὶ ποικίλαι γίνονται καὶ θέαι	καὶ	μεταθέσεις καὶ συμπτώματα, καὶ ὥσπερ
[3, 4, 1]	τὴν ἐν ὑποστάσει καὶ φύσιν	καὶ	μέχρι φυτῶν. Καὶ γὰρ ἔχει
[3, 4, 1]	ὑποδοχὴ τοῦ γεννήσαντος καὶ ἐκθρέψαντος·	καὶ	μόνον τοῦτο ἐν σώματι ἔσχατον
[3, 4, 2]	λιχνείαις, ἀλλ´ εἰς τὸ νοερὸν	καὶ	νοῦν καὶ θεόν. Ὅσοι μὲν
[3, 4, 3]	μὲν τὸ ἐνεργοῦν ᾗ αἰσθητικοί,	καὶ	ὁ δαίμων τὸ λογικόν· εἰ
[3, 4, 3]	ἔχει ἐκεῖνο τὴν δίκην. Ταύτῃ	καὶ	ὁ κακὸς ἐπὶ τὸ χεῖρον
[3, 4, 4]	προσάπτεται τὸ σῶμα τοῦ κόσμου	καὶ	οἷον καταλάμπεται, οὐκ ἐνοχλοῦν μὲν
[3, 4, 6]	ὑπερβεβηκέναι καὶ πᾶσαν εἱμαρμένην γενέσεως	καὶ	ὅλως τὸ ἐν τῷδε τῷ
[3, 4, 2]	καὶ ὡς αἰσθητικοί· ἔστι γὰρ	καὶ	ὄργανα αἰσθήσεως· καὶ πολλὰ ὡς
[3, 4, 6]	σώματα γὰρ καὶ αὕτη μεριστή.	Καὶ	ὁτὲ μὲν μένουσα ἐπὶ τοῦ
[3, 4, 6]	γὰρ αὐτὸ ἐν πᾶσιν ὅλον	καὶ	πάλιν ἕν· καὶ ἐξ ἑνὸς
[3, 4, 3]	γὰρ καὶ πολλὰ ἡ ψυχὴ	καὶ	πάντα καὶ τὰ ἄνω καὶ
[3, 4, 5]	ψυχῆς προαίρεσιν καὶ διάθεσιν καθόλου	καὶ	πανταχοῦ αἰνίττεται. Ἀλλ´ εἰ ἡ
[3, 4, 6]	γενομένας τὴν δαιμονίαν φύσιν ὑπερβεβηκέναι	καὶ	πᾶσαν εἱμαρμένην γενέσεως καὶ ὅλως
[3, 4, 6]	καθήμενον ἢ καὶ φερόμενον πολλαὶ	καὶ	ποικίλαι γίνονται καὶ θέαι καὶ
[3, 4, 3]	ἄλλον ἕως ἄνω. Ἔστι γὰρ	καὶ	πολλὰ ἡ ψυχὴ καὶ πάντα
[3, 4, 2]	ἔστι γὰρ καὶ ὄργανα αἰσθήσεως·	καὶ	πολλὰ ὡς φυτά· ἔστι γὰρ
[3, 4, 6]	τῆς γενέσεως. Ὑπάρχει δὲ ὅμως	καὶ	πρὸ λόγου ἡ κίνησις ἡ
[3, 4, 6]	σώματα γινομένην μεριστὴν> συμπληθύουσαν ἑαυτὴν	καὶ	συμμερίζουσαν τοῖς σώμασιν, ὀρθῶς λέξει.
[3, 4, 6]	γίνονται καὶ θέαι καὶ μεταθέσεις	καὶ	συμπτώματα, καὶ ὥσπερ ἐν αὐτῇ
[3, 4, 3]	πολλὰ ἡ ψυχὴ καὶ πάντα	καὶ	τὰ ἄνω καὶ τὰ κάτω
[3, 4, 3]	καὶ πάντα καὶ τὰ ἄνω	καὶ	τὰ κάτω αὖ μέχρι πάσης
[3, 4, 6]	διαφόρους ὁμοειδεῖς ταύταις ταῖς δυνάμεσι	καὶ	τὰς παρ´ ἡμῖν εἶναι καὶ
[3, 4, 6]	κἀκείνης εἴς τε τὴν ἀπλανῆ	καὶ	τὰς πλανωμένας κατὰ δυνάμεις διαφόρους
[3, 4, 2]	τὸ κρεῖττον ἀεί· ἔστι γὰρ	καὶ	ταῦτα χώραν τινὰ ἔχοντα. Διὸ
[3, 4, 6]	τοιάδε οὖσα τοῦτον ἔχειν βίον	καὶ	ταύτην προαίρεσιν. Ὁ μέντοι δαίμων
[3, 4, 6]	ἐξ ἑνὸς γεννηθέντων. Συνεργεῖν δὲ	καὶ	{τὴν} ἐκ τοῦ παντὸς τὴν
[3, 4, 6]	ὁρατῷ, ἕως ἐστὶν ἐκεῖ, συνανενεχθείσης	καὶ	τῆς ἐν αὐτῇ φιλογενέσεως οὐσίας,
[3, 4, 2]	ποιεῖ· ὅσοι δὲ μετ´ ἐπιθυμίας	καὶ	τῆς ἡδονῆς τοῦ ἐπιθυμοῦντος, τὰ
[3, 4, 4]	καὶ τὸ φυτικὸν οὐ παρὸν	καὶ	τὸ αἰσθητικὸν ὡσαύτως. Ἀλλὰ περὶ
[3, 4, 4]	οὖν ἡ τοῦ παντός; Ἀποστήσεται	καὶ	τὸ αὐτῆς μέρος στραφείσης; Ἢ
[3, 4, 4]	ἠρέμησις. Οὐδὲ ἡδονή. Πάρεστιν οὖν	καὶ	τὸ φυτικὸν οὐ παρὸν καὶ
[3, 4, 2]	ἄνω ἐν ἐσχάτῳ τοῦ κάτω.	~Καὶ	τὸ ψυχὴ πᾶσα ἐπιμελεῖται τοῦ
[3, 4, 6]	καὶ ζήσαντι ἤθει καὶ δυνάμει·	καὶ	τοιούτῳ θεῷ καὶ δαίμονί γε
[3, 4, 3]	συνάπτοντες τῷδε, τοῖς δὲ ἄνω	καὶ	τοῖς κόσμου τῷ νοητῷ, καὶ
[3, 4, 5]	καὶ τοῦτ´ ἔχει, ὃ εἵλετο,	καὶ	τὸν δαίμονα, φησίν, οὐκ ἀλλάττεται,
[3, 4, 5]	τῆς ψυχῆς ἦθος τοῦ σώματος	καὶ	τοῦτ´ ἔχει, ὃ εἵλετο, καὶ
[3, 4, 5]	ἡ προαίρεσις τῆς ψυχῆς κυρία	καὶ	τοῦτο κρατεῖ, ὃ ἂν πρόχειρον
[3, 4, 4]	οὔ· ἐὰν γὰρ στραφῶμεν, συνεπιστρέφεται	καὶ	τοῦτο. Τί οὖν ἡ τοῦ
[3, 4, 6]	δαίμων τούτῳ θεός. Ἆρ´ οὖν	καὶ	ὑπὲρ νοῦν; Εἰ τὸ ὑπὲρ
[3, 4, 6]	ἐπὶ τῆς νεὼς καθήμενον ἢ	καὶ	φερόμενον πολλαὶ καὶ ποικίλαι γίνονται
[3, 4, 1]	καὶ αἴσθησιν τὴν ἐν ὑποστάσει	καὶ	φύσιν καὶ μέχρι φυτῶν. Καὶ
[3, 4, 2]	ἀλλὰ νωθείᾳ αἰσθήσεως μετ´ αὐτῶν,	καὶ	φυτά· μόνον γὰρ τοῦτο ἢ
[3, 4, 6]	ἡμῶν μὴ μόνον νοητόν, ἀλλὰ	καὶ	ψυχῆς τῆς κόσμου ὁμοειδῆ διάθεσιν·
[3, 4, 2]	ταῦτα χώραν τινὰ ἔχοντα. Διὸ	καὶ	ὡς αἰσθητικοί· ἔστι γὰρ καὶ
[3, 4, 5]	βίων παραδείγματα, ἔπειτα ταῖς τύχαις	καὶ	ὡς ἐκ τῶν παρόντων τοὺς
[3, 4, 6]	θέαι καὶ μεταθέσεις καὶ συμπτώματα,	καὶ	ὥσπερ ἐν αὐτῇ τῇ νηὶ
[3, 4, 5]	Τὸ δὲ ἀποπληρωτὴν ὧν τις	εἵλετοκαὶ	αὐτὸ σύμφωνον. Οὔτε γὰρ πολὺ
[3, 4, 6]	ἢ καὶ φερόμενον πολλαὶ καὶ	ποικίλαι	γίνονται καὶ θέαι καὶ μεταθέσεις
[3, 4, 2]	ἐπὶ ταύτης μάλιστα· αἱ δ´	ἄλλαι	ἄλλως. Πάντα δὲ οὐρανὸν περιπολεῖ
[3, 4, 5]	σώματα παρέχεσθαι, ἐπεὶ καὶ αἱ	ἄλλαι	ἔξωθεν τύχαι τὴν ὅλην προαίρεσιν
[3, 4, 6]	νεὼς καθήμενον ἢ καὶ φερόμενον	πολλαὶ	καὶ ποικίλαι γίνονται καὶ θέαι
[3, 4, 6]	ἔξω γενομένας τὴν δαιμονίαν φύσιν	ὑπερβεβηκέναι	καὶ πᾶσαν εἱμαρμένην γενέσεως καὶ
[3, 4, 2]	φυτικόν, καὶ ἦν αὐτοῖς μελέτη	δενδρωθῆναι.	Τοὺς δὲ φιλομούσους μέν, καθαρίους
[3, 4, 6]	χρὴ γὰρ οἴεσθαι καὶ κόσμον	εἶναι	ἐν τῇ ψυχῇ ἡμῶν μὴ
[3, 4, 6]	δυνάμεσι καὶ τὰς παρ´ ἡμῖν	εἶναι	καὶ ἐνέργειαν εἶναι παρ´ ἑκάστης
[3, 4, 1]	γὰρ ἔτι ζῇ ἀλλ´ ἀοριστίαν	εἶναι	παντελῆ. Εἰ μὲν γὰρ κἀν
[3, 4, 6]	παρ´ ἡμῖν εἶναι καὶ ἐνέργειαν	εἶναι	παρ´ ἑκάστης καὶ ἀπαλλαγείσας ἐκεῖ
[3, 4, 6]	ἂν σχοίη τῷ ἐπὶ νεὼς	εἶναι	παρὰ τὸν ἑαυτοῦ τρόπον. Οὐ
[3, 4, 6]	ἣν εἴ τις λέγοι ταύτην	εἶναι	τὴν περὶ τὰ σώματα γινομένην
[3, 4, 6]	ἐξ ἑνὸς ζῴου ἀεὶ πολλὰ	γεννᾶται	ταύτης μεριζομένης οὕτως, ὥσπερ καὶ
[3, 4, 5]	οὔτε εἰς ἴσον· οὐ γὰρ	δύναται	ἄλλο γενέσθαι ἢ ᾗ ἐστι.
[3, 4, 5]	τύχοι, ὁ δὲ τἀναντία; Ἢ	δύναται	μᾶλλον καὶ ἧττον τὰ τῆς
[3, 4, 3]	ἐκεῖνον ζῶν καὶ ἐφ´ ὃ	ἄγεται	κρεῖττον μέρος αὐτοῦ ἐν προστασίᾳ
[3, 4, 6]	δαίμων οὗτος, ὃν λέγομεν, ἀγαγὼν	λέγεται	εἰς Ἅιδου οὐκέτι ὁ αὐτὸς
[3, 4, 3]	συγχωρῶν τῷ ἐργαζομένῳ. Ὀρθῶς οὖν	λέγεται	ἡμᾶς αἱρήσεσθαιΤὸν γὰρ ὑπερκείμενον κατὰ
[3, 4, 6]	συμμερίζουσαν τοῖς σώμασιν, ὀρθῶς λέξει.	Μερίζεται	δὲ οὐ μεγέθει· τὸ γὰρ
[3, 4, 6]	τοῖς αὐτοῖς πᾶς κινεῖται ἢ	βούλεται	ἢ ἐνεργεῖ. Γίνεται οὖν διάφορα
[3, 4, 4]	κόσμου κειμένου. Τί οὖν; Οὐκ	αἰσθάνεταί	τινα αἴσθησιν; Ὅρασιν οὐκ ἔχει,
[3, 4, 5]	ἀλλάττεται, οὐδὲ ὁ σπουδαῖος ἐνταῦθα	γίγνεται	οὐδ´ ὁ φαῦλος. Ἆρ´ οὖν
[3, 4, 5]	δυνάμει ἐστὶν ἑκάτερος, ἐνεργείᾳ δὲ	γίγνεται;	Τί οὖν, εἰ φαύλου σώματος
[3, 4, 2]	ὅ τι περ ἐπλεόνασε, τοῦτο	γίνεται.	Διὸ φεύγεινδεῖ πρὸς τὸ ἄνω,
[3, 4, 3]	δαίμονι τῷ ἄνω αὐτοῦ, ἄνω	γίνεται	ἐκεῖνον ζῶν καὶ ἐφ´ ὃ
[3, 4, 6]	κινεῖται ἢ βούλεται ἢ ἐνεργεῖ.	Γίνεται	οὖν διάφορα διαφόροις ἢ ἐκ
[3, 4, 1]	δὲ νῦν πάντη. Τελειούμενον δὲ	γίνεται	σῶμα μορφὴν λαβὸν τὴν τῇ
[3, 4, 4]	σῶμα τοῦ κόσμου καὶ οἷον	καταλάμπεται,	οὐκ ἐνοχλοῦν μὲν οὐδὲ παρέχον
[3, 4, 6]	δαίμονα κατὰ τὴν ζωήν, ἣν	ποιήσεται.	Ἐπιβαίνει οὖν μετὰ τούτου τοῦ
[3, 4, 6]	δαίμονί γε ἢ αὐτῷ τούτῳ	χρήσεται	ἢ τῷ ὑπὲρ ταύτην τὴν
[3, 4, 4]	Τί οὖν ἡ τοῦ παντός;	Ἀποστήσεται	καὶ τὸ αὐτῆς μέρος στραφείσης;
[3, 4, 4]	ἦλθεν οὐδὲ κατῆλθεν, ἀλλὰ μενούσης	προσάπτεται	τὸ σῶμα τοῦ κόσμου καὶ
[3, 4, 5]	καὶ τὸν δαίμονα, φησίν, οὐκ	ἀλλάττεται,	οὐδὲ ὁ σπουδαῖος ἐνταῦθα γίγνεται
[3, 4, 5]	καὶ διάθεσιν καθόλου καὶ πανταχοῦ	αἰνίττεται.	Ἀλλ´ εἰ ἡ προαίρεσις τῆς
[3, 4, 4]	Ἢ οὔ· ἐὰν γὰρ στραφῶμεν,	συνεπιστρέφεται	καὶ τοῦτο. Τί οὖν ἡ
[3, 4, 5]	προαίρεσιν οὐκ ἐκβιβάζουσιν. Ὅταν δὲ	λέγηται,	ὡς πρῶτον οἱ κλῆροι, εἶτα
[3, 4, 6]	μένειν, ἐὰν μὴ τὰ αὐτὰ	ἕληται	πάλιν. Πρὸ δὲ τοῦ πῶς;
[3, 4, 1]	οὖσαν· ὅταν δὲ ἐν φυτοῖς	γένηται,	αὕτη κρατεῖ οἷον μόνη γενομένη.
[3, 4, 4]	ὅσον ἐφήπτετο ἡ ἀπορία αὐτοῦ	εἴρηται.	~Ἀλλ´ εἰ ἐκεῖ αἱρεῖται τὸν
[3, 4, 2]	κάτω. ~Καὶ τὸ ψυχὴ πᾶσα	ἐπιμελεῖται	τοῦ ἀψύχου» ἐπὶ ταύτης μάλιστα·
[3, 4, 6]	ὁμοίως ἐν τοῖς αὐτοῖς πᾶς	κινεῖται	ἢ βούλεται ἢ ἐνεργεῖ. Γίνεται
[3, 4, 5]	αὐτοῦ εἴρηται. ~Ἀλλ´ εἰ ἐκεῖ	αἱρεῖται	τὸν δαίμονα καὶ εἰ τὸν
[3, 4, 6]	καὶ φερόμενον πολλαὶ καὶ ποικίλαι	γίνονται	καὶ θέαι καὶ μεταθέσεις καὶ
[3, 4, 1]	~Τῶν μὲν αἱ ὑποστάσεις	γίνονται	μενόντων ἐκείνων, ἡ δὲ ψυχὴ
[3, 4, 5]	ἐπεὶ καὶ αἱ ἄλλαι ἔξωθεν	τύχαι	τὴν ὅλην προαίρεσιν οὐκ ἐκβιβάζουσιν.
[3, 4, 5]	μάχην σχόντα ἄν τινα ἀσυμφωνίαν,	εἰ	ἄλλως ὁ δαίμων ληφθείη. Τὸ
[3, 4, 5]	σῶμα αἴτιον οὐδενὸς κακοῦ αὐτῷ·	εἰ	γὰρ προτερεῖ τὸ τῆς ψυχῆς
[3, 4, 3]	ἄλλον καὶ αὐτὸς ἔχων δαίμονα·	εἰ	δὲ βαρύνοιτο τῇ ῥώσει τοῦ
[3, 4, 3]	τῇ ζωῇ εἰς βίον θήρειον.	Εἰ	δὲ ἕπεσθαι δύναιτο τῷ δαίμονι
[3, 4, 3]	καὶ ὁ δαίμων τὸ λογικόν·	εἰ	δὲ κατὰ τὸ λογικὸν ζῴημεν,
[3, 4, 2]	ἀκόλαστα τῶν ζῴων καὶ γαστρίμαργα.	Εἰ	δὲ μηδ´ αἰσθήσει μετὰ τούτων,
[3, 4, 5]	ἡ ἀπορία αὐτοῦ εἴρηται. ~Ἀλλ´	εἰ	ἐκεῖ αἱρεῖται τὸν δαίμονα καὶ
[3, 4, 5]	καθόλου καὶ πανταχοῦ αἰνίττεται. Ἀλλ´	εἰ	ἡ προαίρεσις τῆς ψυχῆς κυρία
[3, 4, 2]	αἰσθήσει μόνον ἔζησαν, ζῷα· ἀλλ´	εἰ	μὲν αἰσθήσεις μετὰ θυμοῦ, τὰ
[3, 4, 1]	ζῇ ἀλλ´ ἀοριστίαν εἶναι παντελῆ.	Εἰ	μὲν γὰρ κἀν τοῖς προτέροις
[3, 4, 5]	τὰ ἐν τῷ Τιμαίῳ· ἃ	εἰ	μὲν οὕτω ληφθείη, οὐδεμίαν ἕξει
[3, 4, 3]	δὲ τὸ μετ´ αὐτόν. Καὶ	εἰ	μὲν τὸ ἐνεργοῦν ᾗ αἰσθητικοί,
[3, 4, 2]	τοὺς δὲ ἀλόγως βασιλέας αἰετούς,	εἰ	μὴ ἄλλη κακία παρείη· μετεωρολόγους
[3, 4, 6]	Ἆρ´ οὖν καὶ ὑπὲρ νοῦν;	Εἰ	τὸ ὑπὲρ νοῦν δαίμων αὐτῷ,
[3, 4, 5]	ἐκεῖ αἱρεῖται τὸν δαίμονα καὶ	εἰ	τὸν βίον, πῶς ἔτι τινὸς
[3, 4, 5]	ἐνεργείᾳ δὲ γίγνεται; Τί οὖν,	εἰ	φαύλου σώματος ὁ τὸ ἦθος
[3, 4, 5]	εἰπεῖν, οὐχ ὁ ἡμέτερος δέ,	εἰ	ὡς ἄνθρωποι τοιοίδε τὴν ὑπ´
[3, 4, 6]	ἐν αὐτῇ φιλογενέσεως οὐσίας, ἣν	εἴ	τις λέγοι ταύτην εἶναι τὴν
[3, 4, 2]	ἄνευ φρονήσεως εἰς τὸν οὐρανὸν	ἀεὶ	αἰρομένους εἰς ὄρνεις μετεώρους ταῖς
[3, 4, 4]	ἐκείνου οὐκ ἐλαττουμένου. ~Ἆρ´ οὖν	ἀεὶ	ἐν σώματι τοῦτο; Ἢ οὔ·
[3, 4, 2]	σύνεστιν· οὐδέ γε τὸ κρεῖττον	ἀεί·	ἔστι γὰρ καὶ ταῦτα χώραν
[3, 4, 6]	ἕν· καὶ ἐξ ἑνὸς ζῴου	ἀεὶ	πολλὰ γεννᾶται ταύτης μεριζομένης οὕτως,
[3, 4, 3]	Τὸ γὰρ ἐνεργῆσαν τοῦτο ἕκαστον	ἄγει,	ἅτε καὶ ἐνταῦθα ἡγούμενον. Ἆρ´
[3, 4, 3]	αἱρούμεθα. Διὰ τί οὖν αὐτὸς	ἄγει;	Ἢ τὸν βιοτεύσαντα οὐκ ἔστιν
[3, 4, 2]	πρόσφορον ποιεῖ, τὰ δ´ ἄλλα	ἀργεῖ·	ἔξω γάρ. Ἐν δὲ ἀνθρώπῳ
[3, 4, 6]	πᾶς κινεῖται ἢ βούλεται ἢ	ἐνεργεῖ.	Γίνεται οὖν διάφορα διαφόροις ἢ
[3, 4, 3]	αὐτοῦ· τοῦτο γὰρ ἐφέστηκεν ἀργοῦν,	ἐνεργεῖ	δὲ τὸ μετ´ αὐτόν. Καὶ
[3, 4, 6]	τὸν δαίμονα ἔχων. Νοῦς γὰρ	ἐνεργεῖ	ἐν τούτῳ. Ἢ οὖν δαίμων
[3, 4, 5]	τὸ χεῖρον ὑπερκαθήμενος, ἀλλ´ ἐκεῖνο	ἐνεργεῖ	μόνον τὸ ὑπ´ αὐτόν, οὔτε
[3, 4, 2]	αὐξόμενον καὶ γεννῶν· ὥστε πάντα	συνεργεῖ,	κατὰ δὲ τὸ κρεῖττον τὸ
[3, 4, 2]	μόνον γὰρ τοῦτο ἢ μάλιστα	ἐνήργει	τὸ φυτικόν, καὶ ἦν αὐτοῖς
[3, 4, 2]	ἄλλοις εἴδεσιν, ἢ ἐν αἰσθητικῷ	εἴδει	ἢ ἐν λογικῷ ἢ ἐν
[3, 4, 1]	προτέροις ἡ ἀοριστία, ἀλλ´ ἐν	εἴδει·	οὐ γὰρ πάντη ἀόριστον, ἀλλ´
[3, 4, 2]	περ ἐπλεόνασε, τοῦτο γίνεται. Διὸ	φεύγεινδεῖ	πρὸς τὸ ἄνω, ἵνα μὴ
[3, 4, 6]	ὀρθῶς λέξει. Μερίζεται δὲ οὐ	μεγέθει·	τὸ γὰρ αὐτὸ ἐν πᾶσιν
[3, 4, 6]	σύμφωνον τῷ ἐνεργήσαντι καὶ ζήσαντι	ἤθει	καὶ δυνάμει· καὶ τοιούτῳ θεῷ
[3, 4, 2]	τούτοις τὸ διάφορον τῶν τοιούτων	ποιεῖ·	ὅσοι δὲ μετ´ ἐπιθυμίας καὶ
[3, 4, 2]	αὐτῆς μόριον τὸ ἑαυτῷ πρόσφορον	ποιεῖ,	τὰ δ´ ἄλλα ἀργεῖ· ἔξω
[3, 4, 5]	ἀπορία αὐτοῦ εἴρηται. ~Ἀλλ´ εἰ	ἐκεῖ	αἱρεῖται τὸν δαίμονα καὶ εἰ
[3, 4, 6]	εἶναι παρ´ ἑκάστης καὶ ἀπαλλαγείσας	ἐκεῖ	γίνεσθαι πρὸς ἄστρον τὸ σύμφωνον
[3, 4, 5]	κύριοι; Ἢ καὶ ἡ αἵρεσις	ἐκεῖ	ἡ λεγομένη τὴν τῆς ψυχῆς
[3, 4, 6]	τῷδε τῷ ὁρατῷ, ἕως ἐστὶν	ἐκεῖ,	συνανενεχθείσης καὶ τῆς ἐν αὐτῇ
[3, 4, 4]	μὲν οὐδὲ παρέχον μερίμνας, ἐν	ἀσφαλεῖ	τοῦ κόσμου κειμένου. Τί οὖν;
[3, 4, 3]	ἐνέργειαν ζωήν. Ὁ μὲν οὖν	ἐθέλει	ἄγειν καὶ κρατήσας ζῇ αὐτὸς
[3, 4, 2]	ἄλλαι ἄλλως. Πάντα δὲ οὐρανὸν	περιπολεῖ	ἄλλοτε ἐν ἄλλοις εἴδεσιν, ἢ
[3, 4, 5]	οὐδ´ ὁ φαῦλος. Ἆρ´ οὖν	δυνάμει	ἐστὶν ἑκάτερος, ἐνεργείᾳ δὲ γίγνεται;
[3, 4, 6]	ἐνεργήσαντι καὶ ζήσαντι ἤθει καὶ	δυνάμει·	καὶ τοιούτῳ θεῷ καὶ δαίμονί
[3, 4, 1]	σῶμα μορφὴν λαβὸν τὴν τῇ	δυνάμει	πρόσφορον, ὑποδοχὴ τοῦ γεννήσαντος καὶ
[3, 4, 6]	πλανωμένων, αἱ δ´ ἐν τῇ	ἀπλανεῖ,	ἑκάστη καθὸ λογικῶς ἐνήργησεν ἐνταῦθα·
[3, 4, 6]	κατὰ τὴν ζωήν, ἣν ποιήσεται.	Ἐπιβαίνει	οὖν μετὰ τούτου τοῦ δαίμονος
[3, 4, 5]	εἰ μὲν οὕτω ληφθείη, οὐδεμίαν	ἕξει	μάχην σχόντα ἄν τινα ἀσυμφωνίαν,
[3, 4, 6]	καὶ συμμερίζουσαν τοῖς σώμασιν, ὀρθῶς	λέξει.	Μερίζεται δὲ οὐ μεγέθει· τὸ
[3, 4, 5]	ἑκατέρας ἑκάτερα τὰ σώματα παρέχεσθαι,	ἐπεὶ	καὶ αἱ ἄλλαι ἔξωθεν τύχαι
[3, 4, 4]	στραφείσης; Ἢ οὐδὲ συνένευσε τῷ	μέρει	αὐτῆς τῷ ἐσχάτῳ· οὐδὲ γὰρ
[3, 4, 5]	οὐδενὸς κακοῦ αὐτῷ· εἰ γὰρ	προτερεῖ	τὸ τῆς ψυχῆς ἦθος τοῦ
[3, 4, 5]	τὴν ὑπ´ αὐτὸν ζωὴν ἔχοντες,	μαρτυρεῖ	τὰ ἐν τῷ Τιμαίῳ· ἃ
[3, 4, 1]	γεννᾶν καὶ αἴσθησιν τὴν ἐν	ὑποστάσει	καὶ φύσιν καὶ μέχρι φυτῶν.
[3, 4, 2]	εἰς τὴν φυτικὴν ἐπακολουθοῦντες τῇ	ἐφέσει	τοῦ γεννᾶν καὶ ἐδωδῶν λιχνείαις,
[3, 4, 2]	καὶ γαστρίμαργα. Εἰ δὲ μηδ´	αἰσθήσει	μετὰ τούτων, ἀλλὰ νωθείᾳ αἰσθήσεως
[3, 4, 2]	ἐτήρησαν, πάλιν ἄνθρωποι. Ὅσοι δὲ	αἰσθήσει	μόνον ἔζησαν, ζῷα· ἀλλ´ εἰ
[3, 4, 3]	δαίμονα· εἰ δὲ βαρύνοιτο τῇ	ῥώσει	τοῦ χείρονος ἤθους, ἔχει ἐκεῖνο
[3, 4, 1]	αὐτὴν καὶ ἐν ἡμῖν οὖσα,	κρατεῖ	δὲ μέρος οὖσαν· ὅταν δὲ
[3, 4, 5]	τῆς ψυχῆς κυρία καὶ τοῦτο	κρατεῖ,	ὃ ἂν πρόχειρον ἔχῃ μέρος
[3, 4, 1]	δὲ ἐν φυτοῖς γένηται, αὕτη	κρατεῖ	οἷον μόνη γενομένη. Αὕτη μὲν
[3, 4, 2]	γάρ. Ἐν δὲ ἀνθρώπῳ οὐ	κρατεῖ	τὰ χείρω, ἀλλὰ σύνεστιν· οὐδέ
[3, 4, 1]	καὶ μέχρι φυτῶν. Καὶ γὰρ	ἔχει	αὐτὴν καὶ ἐν ἡμῖν οὖσα,
[3, 4, 6]	ἢ τὸν αὐτὸν ἢ ἄλλον	ἔχει	δαίμονα κατὰ τὴν ζωήν, ἣν
[3, 4, 3]	τῇ ῥώσει τοῦ χείρονος ἤθους,	ἔχει	ἐκεῖνο τὴν δίκην. Ταύτῃ καὶ
[3, 4, 5]	ἦθος τοῦ σώματος καὶ τοῦτ´	ἔχει,	ὃ εἵλετο, καὶ τὸν δαίμονα,
[3, 4, 4]	αἰσθάνεταί τινα αἴσθησιν; Ὅρασιν οὐκ	ἔχει,	φησίν, ὅτι μηδὲ ὀφθαλμούς· οὐδὲ
[3, 4, 6]	εἴπερ οὕτως ἡ ψυχὴ διαθέσεως	ἔχει,	ὡς ἐν τούτοις τοῖς τοιοῖσδε
[3, 4, 3]	ἐστιν ὁ δαίμων, ὅσπερ ζῶντα	εἰλήχει;	Ἢ οὔ, ἀλλὰ τὸ πρὸ
[3, 4, 6]	θόρυβον τὸν ἐκ τῆς γενέσεως.	Ὑπάρχει	δὲ ὅμως καὶ πρὸ λόγου
[3, 4, 6]	λεγομένη φύσις κατέταξεν ὥσπερ ἐν	νηὶ	εἴς τινα ἕδραν τύχης. Περιαγούσης
[3, 4, 6]	καὶ ὥσπερ ἐν αὐτῇ τῇ	νηὶ	ἢ παρὰ τοῦ σάλου τῆς
[3, 4, 6]	ὁ σπουδαῖος; Ἢ ὁ τῷ	βελτίονι	ἐνεργῶν. Ἢ οὐκ ἂν ἦν
[3, 4, 6]	δυνάμει· καὶ τοιούτῳ θεῷ καὶ	δαίμονί	γε ἢ αὐτῷ τούτῳ χρήσεται
[3, 4, 3]	Εἰ δὲ ἕπεσθαι δύναιτο τῷ	δαίμονι	τῷ ἄνω αὐτοῦ, ἄνω γίνεται
[3, 4, 5]	Ὅταν δὲ λέγηται, ὡς πρῶτον	οἱ	κλῆροι, εἶτα τὰ τῶν βίων
[3, 4, 6]	φιλογενέσεως οὐσίας, ἣν εἴ τις	λέγοι	ταύτην εἶναι τὴν περὶ τὰ
[3, 4, 6]	ὀρεγομένη τῶν αὐτῆς. Πάντως οὖν	κατορθοῖ;	Ἢ οὐ πάντως, εἴπερ οὕτως
[3, 4, 5]	τὸν βίον, πῶς ἔτι τινὸς	κύριοι;	Ἢ καὶ ἡ αἵρεσις ἐκεῖ
[3, 4, 2]	τινὰ ἔχοντα. Διὸ καὶ ὡς	αἰσθητικοί·	ἔστι γὰρ καὶ ὄργανα αἰσθήσεως·
[3, 4, 3]	εἰ μὲν τὸ ἐνεργοῦν ᾗ	αἰσθητικοί,	καὶ ὁ δαίμων τὸ λογικόν·
[3, 4, 2]	οὖν τὸν ἄνθρωπον ἐτήρησαν, πάλιν	ἄνθρωποι.	Ὅσοι δὲ αἰσθήσει μόνον ἔζησαν,
[3, 4, 5]	ὁ ἡμέτερος δέ, εἰ ὡς	ἄνθρωποι	τοιοίδε τὴν ὑπ´ αὐτὸν ζωὴν
[3, 4, 5]	δὲ λέγηται, ὡς πρῶτον οἱ	κλῆροι,	εἶτα τὰ τῶν βίων παραδείγματα,
[3, 4, 2]	τὸν ἄνθρωπον ἐτήρησαν, πάλιν ἄνθρωποι.	Ὅσοι	δὲ αἰσθήσει μόνον ἔζησαν, ζῷα·
[3, 4, 2]	τὸ διάφορον τῶν τοιούτων ποιεῖ·	ὅσοι	δὲ μετ´ ἐπιθυμίας καὶ τῆς
[3, 4, 2]	νοερὸν καὶ νοῦν καὶ θεόν.	Ὅσοι	μὲν οὖν τὸν ἄνθρωπον ἐτήρησαν,
[3, 4, 6]	βίον καὶ ταύτην προαίρεσιν. Ὁ	μέντοι	δαίμων οὗτος, ὃν λέγομεν, ἀγαγὼν
[3, 4, 5]	σώματος ὁ τὸ ἦθος σπουδαῖος	τύχοι,	ὁ δὲ τἀναντία; Ἢ δύναται
[3, 4, 6]	οἰκείᾳ, ἣν ἂν σχοίη τῷ	ἐπὶ	νεὼς εἶναι παρὰ τὸν ἑαυτοῦ
[3, 4, 2]	ψυχὴ πᾶσα ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου»	ἐπὶ	ταύτης μάλιστα· αἱ δ´ ἄλλαι
[3, 4, 6]	τῆς περιφορᾶς ὥσπερ πνεύματος τὸν	ἐπὶ	τῆς νεὼς καθήμενον ἢ καὶ
[3, 4, 3]	δίκην. Ταύτῃ καὶ ὁ κακὸς	ἐπὶ	τὸ χεῖρον βρίσαντος πρὸς τὴν
[3, 4, 6]	μεριστή. Καὶ ὁτὲ μὲν μένουσα	ἐπὶ	τοῦ αὐτοῦ δίδωσιν, οἷον ἡ
[3, 4, 5]	ἐνεργῶν, ἡμέτερος δέ, ὡς ψυχῆς	πέρι	εἰπεῖν, οὐχ ὁ ἡμέτερος δέ,
[3, 4, 4]	καὶ τὸ αἰσθητικὸν ὡσαύτως. Ἀλλὰ	περὶ	μὲν τοῦ κόσμου ἐν ἄλλοις·
[3, 4, 6]	ὥσπερ καὶ ἐκ τῶν φυτῶν·	περὶ	τὰ σώματα γὰρ καὶ αὕτη
[3, 4, 6]	τις λέγοι ταύτην εἶναι τὴν	περὶ	τὰ σώματα γινομένην μεριστὴν> συμπληθύουσαν
[3, 4, 3]	ἄνω καὶ τὰ κάτω αὖ	μέχρι	πάσης ζωῆς, καὶ ἐσμὲν ἕκαστος
[3, 4, 1]	ἐν ὑποστάσει καὶ φύσιν καὶ	μέχρι	φυτῶν. Καὶ γὰρ ἔχει αὐτὴν
[3, 4, 6]	δυνάμεις διαφόρους ὁμοειδεῖς ταύταις ταῖς	δυνάμεσι	καὶ τὰς παρ´ ἡμῖν εἶναι
[3, 4, 5]	τὰ ἤθη, τὸ κύριον μᾶλλον	δίδωσι	ταῖς ψυχαῖς διατιθείσαις τὰ δοθέντα
[3, 4, 6]	οὐδὲ βίος αὐταῖς, ἀλλὰ δίκη.	Τί	δὲ ταῖς εἰς θήρεια σώματα
[3, 4, 3]	κατὰ τὴν ζωὴν αἱρούμεθα. Διὰ	τί	οὖν αὐτὸς ἄγει; Ἢ τὸν
[3, 4, 5]	ἐστὶν ἑκάτερος, ἐνεργείᾳ δὲ γίγνεται;	Τί	οὖν, εἰ φαύλου σώματος ὁ
[3, 4, 1]	ταύτην, ἀλλὰ τὸ γεννώμενον ἄζων.	Τί	οὖν; Ἤ, ὥσπερ πᾶν, ὅσον
[3, 4, 4]	γὰρ στραφῶμεν, συνεπιστρέφεται καὶ τοῦτο.	Τί	οὖν ἡ τοῦ παντός; Ἀποστήσεται
[3, 4, 6]	ἄλλο γενέσθαι ἢ ᾗ ἐστι.	~Τί	οὖν ὁ σπουδαῖος; Ἢ ὁ
[3, 4, 4]	ἐν ἀσφαλεῖ τοῦ κόσμου κειμένου.	Τί	οὖν; Οὐκ αἰσθάνεταί τινα αἴσθησιν;
[3, 4, 6]	ὑπὲρ νοῦν δαίμων αὐτῷ, διὰ	τί	οὖν οὐκ ἐξ ἀρχῆς; Ἢ
[3, 4, 4]	οὐδὲ ῥῖνας δηλονότι οὐδὲ γλῶτταν.	Τί	οὖν; Συναίσθησιν ὥσπερ ἡμεῖς τῶν
[3, 4, 2]	εἶδος ἄνθρωπος. Ἐξελθοῦσα δέ, ὅ	τι	περ ἐπλεόνασε, τοῦτο γίνεται. Διὸ
[3, 4, 1]	ἐκθρέψαντος· καὶ μόνον τοῦτο ἐν	σώματι	ἔσχατον τῶν ἄνω ἐν ἐσχάτῳ
[3, 4, 4]	ἐλαττουμένου. ~Ἆρ´ οὖν ἀεὶ ἐν	σώματι	τοῦτο; Ἢ οὔ· ἐὰν γὰρ
[3, 4, 1]	ἐνταῦθα τὸ γεννηθὲν οὐ ψυχῆς	ἔτι	εἶδος οὐ γὰρ ἔτι ζῇ
[3, 4, 1]	ψυχῆς ἔτι εἶδος οὐ γὰρ	ἔτι	ζῇ ἀλλ´ ἀοριστίαν εἶναι παντελῆ.
[3, 4, 5]	καὶ εἰ τὸν βίον, πῶς	ἔτι	τινὸς κύριοι; Ἢ καὶ ἡ
[3, 4, 1]	γεννᾷ; Γεννᾷ πάντη ἕτερον αὑτῆς·	οὐκέτι	γὰρ ζωὴ μετὰ ταύτην, ἀλλὰ
[3, 4, 6]	λέγομεν, ἀγαγὼν λέγεται εἰς Ἅιδου	οὐκέτι	ὁ αὐτὸς μένειν, ἐὰν μὴ
[3, 4, 5]	ἔχῃ μέρος ἐκ τῶν προβεβιωμένων,	οὐκέτι	τὸ σῶμα αἴτιον οὐδενὸς κακοῦ
[3, 4, 3]	καὶ μένομεν τῷ μὲν ἄλλῳ	παντὶ	νοητῷ ἄνω, τῷ δὲ ἐσχάτῳ
[3, 4, 6]	πρὸς ἄστρον τὸ σύμφωνον τῷ	ἐνεργήσαντι	καὶ ζήσαντι ἤθει καὶ δυνάμει·
[3, 4, 6]	τὸ σύμφωνον τῷ ἐνεργήσαντι καὶ	ζήσαντι	ἤθει καὶ δυνάμει· καὶ τοιούτῳ
[3, 4, 5]	δοθέντα πρὸς τὰ αὐτῶν ἤθη.	Ὅτι	γὰρ ὁ δαίμων οὗτος οὐ
[3, 4, 4]	αἴσθησιν; Ὅρασιν οὐκ ἔχει, φησίν,	ὅτι	μηδὲ ὀφθαλμούς· οὐδὲ ὦτα οὐδὲ
[3, 4, 4]	ὀφθαλμούς· οὐδὲ ὦτα οὐδὲ ῥῖνας	δηλονότι	οὐδὲ γλῶτταν. Τί οὖν; Συναίσθησιν
[3, 4, 5]	δύναται ἄλλο γενέσθαι ἢ ᾗ	ἐστι.	~Τί οὖν ὁ σπουδαῖος; Ἢ
[3, 4, 2]	ἔχοντα. Διὸ καὶ ὡς αἰσθητικοί·	ἔστι	γὰρ καὶ ὄργανα αἰσθήσεως· καὶ
[3, 4, 3]	μετ´ ἐκεῖνον ἄλλον ἕως ἄνω.	Ἔστι	γὰρ καὶ πολλὰ ἡ ψυχὴ
[3, 4, 2]	οὐδέ γε τὸ κρεῖττον ἀεί·	ἔστι	γὰρ καὶ ταῦτα χώραν τινὰ
[3, 4, 2]	αἰσθήσεως· καὶ πολλὰ ὡς φυτά·	ἔστι	γὰρ σῶμα αὐξόμενον καὶ γεννῶν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/05/2010