Ennéade, livre, chap.
[1, 7, 56]	ἄλλοις ἀγαθοῦ μεταλαμβάνειν ἔστι· τὰ	δὲ	ἄλλα διχῶς ἂν ἔχοι, ὅσα
[1, 7, 56]	ἥλιόν ἐστι τὸ φῶς. ~Τὰ	δὲ	ἄλλα πάντα πρὸς αὐτὸ πῶς;
[1, 7, 56]	ζωὴν κακὸν παρ´ αὐτῆς, τῇ	δὲ	ἀρετῇ ἐν ἀγαθῷ γίνεσθαι τὴν
[1, 7, 56]	ψυχῆς καὶ σώματος ζωή, θάνατος	δὲ	διάλυσις τούτων, ἡ ψυχὴ ἔσται
[1, 7, 56]	εἰς ὃ πάντα ἀνήρτηται, αὐτὸ	δὲ	εἰς μηδέν· οὕτω γὰρ καὶ
[1, 7, 56]	οὖν μένειν αὐτό, πρὸς αὐτὸ	δὲ	ἐπιστρέφειν πάντα, ὥσπερ κύκλον πρὸς
[1, 7, 56]	ἀρετῆς ἀμύνεται τὸ κακόν· ὁ	δὲ	θάνατος μᾶλλον ἀγαθόν. Ἢ λεκτέον
[1, 7, 56]	πως ἕκαστον εἶναι. Καὶ μετέχει	δὲ	καὶ εἴδους· ὡς οὖν μετέχει
[1, 7, 56]	αὐτῇ, ἀλλ´ ἡ ζωή. Εἰ	δὲ	καὶ ἐν Ἅιδου δίκαι, πάλιν
[1, 7, 56]	κατὰ φύσιν ἀγαθὸν αὐτῇ. Εἰ	δὲ	καὶ πρὸς τὸ ἄριστον ἐνεργοῖ
[1, 7, 56]	εἰ πρὸς ἐκεῖνο βλέποι· νοῦς	δὲ	μετὰ τἀγαθόν. Ζωὴ τοίνυν, ὅτῳ
[1, 7, 56]	σωζούσῃ τὸ καθαρὸν αὐτῆς· εἰ	δὲ	μὴ σῴζοι, οὐχ ὁ θάνατος
[1, 7, 56]	θεοῖς ἀγαθὸν μέν ἐστι, κακὸν	δὲ	οὐδέν, οὕτως οὐδὲ τῇ ψυχῇ
[1, 7, 56]	μὲν ἄψυχα πρὸς ψυχὴν, ψυχὴ	δὲ	πρὸς αὐτὸ διὰ νοῦ. Ἔχει
[1, 7, 56]	ἐπέκεινα τῶν ὄντων, πρὸς αὐτὸ	δὲ	τὰ ἄλλα, δῆλον, ὡς τοῦτο
[1, 7, 56]	τὰ αὑτῆς ἄνευ σώματος. Εἰ	δὲ	τῆς ὅλης γίνεται, τί ἂν
[1, 7, 56]	πρὸς αὐτὸ διὰ νοῦ. Ἔχει	δέ	τι αὐτοῦ τῷ ἕν πως
[1, 7, 56]	καὶ τὸ εἶδος ὡσαύτως. Ψυχῇ	δὲ	τὸ ζῆν, τῇ μὲν πρώτῃ
[1, 7, 56]	πρὸς αὐτήν οὐ τῇ ἐνεργείᾳ	οὐδὲ	τῇ νοήσει τἀγαθὸν εἶναι, ἀλλ´
[1, 7, 56]	ἐστι, κακὸν δὲ οὐδέν, οὕτως	οὐδὲ	τῇ ψυχῇ τῇ σωζούσῃ τὸ
[1, 7, 56]	καὶ νοῦς, ὅτῳ νοῦ μέτεστιν·	ὥστε	ὅτῳ ζωὴ μετὰ νοῦ, διχῶς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/10/2007