Livre, Chap.
[425, 0]	οὐχί; ἔφη. Οταν δὴ ἄρα	καλῶς	ἀρξάμενοι παῖδες παίζειν εὐνομίαν διὰ
[427, 0]	τοῦ ὀμφαλοῦ καθήμενος ἐξηγεῖται. Καὶ	καλῶς	γ’ ἔφη, λέγεις· καὶ ποιητέον
[423, 0]	αὔξειν, πέρα δὲ μή. (Καὶ	καλῶς	γ’ ἔφη. Οὐκοῦν καὶ τοῦτο
[441, 0]	μὰ Δί’ ἦν δ’ ἐγώ,	καλῶς	γε εἶπες. ἔτι δὲ ἐν
[434, 0]	τὸν ἕνα, κἂν μὲν ὁμολογῆται,	καλῶς	ἕξει· ἐὰν δέ τι ἄλλο
[430, 0]	ὡς ἐγᾦμαι, ἱκανῶς ἔχει. Αλλὰ	καλῶς,	ἔφη, λέγεις. Δύο μήν, ἦν
[439, 0]	γε οἶμαι τοῦ τοξότου οὐ	καλῶς	ἔχει λέγειν ὅτι αὐτοῦ ἅμα
[421, 0]	εὐδαιμονίας. Αλλ’ ἦ δ’ ὅς,	καλῶς	μοι δοκεῖς λέγειν. Αρ’ οὖν,
[421, 0]	συμπάσης τῆς πόλεως αὐξανομένης καὶ	καλῶς	οἰκιζομένης ἐατέον ὅπως ἑκάστοις τοῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2006