Chapitre
[22]	γε τούτων ἕκαστα γίγνεσθαι (καὶ	ὠφελίμως	ἀπολελοιπὸς ἡμᾶς ἔσται ταύτης ἀπούσης.
[11]	ἀνάγκη τῷ ἰατρῷ ὅταν τε	ὠφελίμως	ἰᾶται καὶ ὅταν μή; καὶ
[10]	τὰ γὰρ καλῶς τε καὶ	ὠφελίμως	ποιούμενα ἔργα ἐκάλει, καὶ ἐργασίας
[11]	Ἐνίοτε ἄρα, ἦν δ' ἐγώ,	ὠφελίμως	πράξας ἢ βλαβερῶς ὁ (ἰατρὸς
[11]	Ἔγωγε. Οὐκοῦν, ὡς ἔοικεν, ἐνίοτε	ὠφελίμως	πράξας πράττει μὲν σωφρόνως καὶ
[11]	γιγνώσκει ἑαυτὸν ὡς ἔπραξεν· καίτοι	ὠφελίμως	πράξας, ὡς ὁ σὸς λόγος,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/02/2010