Pages |
[134] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ναί.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἀλλὰ
μὴν
|
οὕτω |
γε
πράττοντας
ὑμᾶς
ἐθέλω
ἐγγυήσασθαι |
[131] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἀλλὰ
προθυμήσομαι.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ὡς
|
οὕτω |
γέ
σοι
ἔχει·
οὔτ´
ἐγένεθ´, |
[112] |
σε
ἰδεῖν
οὐδ´
ἀκοῦσαι
σφόδρα
|
οὕτω |
διαφερομένους
ἀνθρώπους
περὶ
ὑγιεινῶν
καὶ
|
[105] |
οὐδὲν
ὅτι
οὐ
παραυτίκα
δυνήσεσθαι,
|
οὕτω |
κἀγὼ
παρὰ
σοὶ
ἐλπίζω
μέγιστον
|
[133] |
γνούς,
θεόν
τε
καὶ
φρόνησιν,
|
οὕτω |
καὶ
ἑαυτὸν
ἂν
γνοίη
μάλιστα. |
[117] |
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἔμοιγε.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ἆρ´
οὖν
|
οὕτω |
καὶ
ἔχει·
ἐπειδάν
τίς
τι |
[133] |
ἐνόπτρου
καὶ
καθαρώτερα
καὶ
λαμπρότερα,
|
οὕτω |
καὶ
ὁ
θεὸς
τοῦ
ἐν |
[124] |
ἔχεις
τῷ
ὑεῖ
αὐτῆς
διαγωνίζεσθαι
|
οὕτω |
κακῶς
ἠγμένος.
καίτοι
οὐκ
αἰσχρὸν |
[129] |
ἂν
τρόπον
εὑρεθείη
αὐτὸ
ταὐτό;
|
οὕτω
|
μὲν
γὰρ
ἂν
τάχ´
εὕροιμεν |
[104] |
θαυμαστὸν
εἰ,
ὥσπερ
μόγις
ἠρξάμην,
|
οὕτω |
μόγις
καὶ
παυσαίμην.
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ὠγαθὲ |
[130] |
δῆτα.
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Οὐκοῦν
καλῶς
ἔχει
|
οὕτω |
νομίζειν,
ἐμὲ
καὶ
σὲ
προσομιλεῖν |
[112] |
καὶ
τὰ
ἄδικα,
περὶ
ὧν
|
οὕτω |
πλανᾷ
καὶ
οὔτε
μαθὼν
φαίνῃ |
[103] |
νῦν
δὲ
(ἐπειδὴ
οὐκέτι
ἐναντιοῦται,
|
οὕτω |
προσελήλυθα·
εὔελπις
δ´
εἰμὶ
καὶ |
[130] |
Τί
τοῦτο;
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Ὃ
ἄρτι
|
οὕτω |
πως
ἐρρήθη,
ὅτι
πρῶτον
σκεπτέον |
[109] |
Εἶτα
οὐκ
ἦν
ὅτ´
εἶχον
|
οὕτω; |
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Καλῶς
λέγεις.
ἔχεις
οὖν |
[131] |
οὐκ
ἀπέρχομαι;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ)
Ἦν
γὰρ
|
οὕτω. |
(ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
Τοῦτο
τοίνυν
αἴτιον,
ὅτι |
[120] |
φύντας,
ἐὰν
καὶ
εὖ
τραφῶσιν,
|
οὕτω
|
τελέους
γίγνεσθαι
πρὸς
ἀρετήν;
(ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ) |