Chapitre
[3]	τοῦτον οὐ δέξεται. Ἀδύνατον γάρ	φαμεν	εἶναι ἄνθρωπον μετ´ ἀρετῆς ἀπ´
[3]	μὴ ἡμαρτηκέναι; Καὶ πρὸς τοῦτό	φαμεν	ὅτι, εἰ μὲν ἀναμαρτήτους λέγει
[3]	πόσα ἡμῶν καταψεύδεται. Ἀλλ´ οὐδέ	φαμεν	ὅτι οἱ ἀληθῶς ἰατροὶ φθείρουσιν
[3]	ἐκάλεσε; Καὶ πρὸς ταῦτα δέ	φαμεν	ὅτι οὐ ταὐτόν ἐστι νοσοῦντας
[3]	δύνανται. Καὶ πρὸς ταῦτα δέ	φαμεν	ὅτι, ὥσπερ εἴ τις, τοῦ
[3]	οὐ θέλει δέ. Ἡμεῖς δέ	φαμεν	ὅτι, ὥσπερ οὐ δύναται τὸ
[3]	ἑνώσει καὶ ἀνακράσει τὰ μέγιστά	φαμεν	προσειληφέναι καὶ τῆς ἐκείνου θειότητος
[3]	ὑπὸ τῶν ἰδίων θιασωτῶν ὦφθαί	φαμεν·	προσκατηγορεῖ δ´ ἡμῶν καὶ ὡς
[3]	μὴ εἰδὼς δὲ καί, ὥς	φαμεν·	Ταπεινώθητε οὖν ὑπὸ τὴν κραταιὰν
[3]	τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκε. ~Καί	φαμεν	τοῖς ὁμονοοῦσι τῷ Κέλσῳ ὅτι
[3]	οὕτως ἄνθρωπον ἀναμάρτητον. Τοῦτο δέ	φαμεν	ὑπεξαιρουμένου τοῦ κατὰ τὸν Ἰησοῦν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2008