Chapitre |
[3] |
πάντα
δύνασθαι,
ὅτι
οὐκ
ἐθελήσει
|
οὐδὲν
|
ἄδικον,
διδοὺς
ὅτι
δύναται
μὲν |
[3] |
παραδοξότερον
ἐπιδείκνυνται
ἐν
οἷς
θεραπεύουσιν,
|
οὐδὲν |
ἄλλο
καλοῦντες
ἐπὶ
τοὺς
δεομένους |
[3] |
τῶν
φιλοσοφησάντων,
ὄντων
ἀνθρώπων
καὶ
|
οὐδὲν |
ἄλλο
πλὴν
ἀνθρωπίνης
φύσεως
ἐχόντων· |
[3] |
καὶ
καλλωπιζομένους,
καὶ
ἐν
τούτῳ
|
οὐδὲν |
ἄλλο
ποιῶν
ἢ
λοιδορούμενος
ἡμῖν |
[3] |
προφήταις
καὶ
εὐαγγελίοις,
ὧν
ὡς
|
οὐδὲν |
ἀξιόλογον
περιεχόντων
καταπεφρόνηκας,
οὐ
βασανίσας |
[3] |
πολιτεύεσθαι·
οἱ
δὲ
πανταχοῦ
βουλευταὶ
|
οὐδὲν |
ἄξιον
τῆς
ἐκ
κατατάξεως
ὑπεροχῆς, |
[3] |
τοῦ
πατρὸς
καὶ
τῶν
διδασκάλων
|
οὐδὲν |
αὐτοὶ
ἐθελήσουσιν
οὐδὲ
δυνήσονται
τοῖς |
[3] |
σοφὸς
καὶ
φρόνιμος
ὁ
βουλόμενος·
|
οὐδὲν |
δ´
ἧττον
προσίτω
καὶ
εἴ |
[3] |
τι
τῶν
χρησίμων
πεπονημένους.
Ἀλλ´
|
οὐδὲν |
ἕξει
τοιοῦτον
δεικνύναι.
Μακαρίους
δὲ |
[3] |
τὸ
ἑαυτοῦ
θρασὺ
φήσῃ
ὅτι
|
οὐδὲν |
ἔχων
σοφὸν
ταῦτα
ἐπηγγέλλετο,
ἀνταποκρινούμεθα |
[3] |
οὖν
Κέλσου
μύστης
φησίν·
ὅτῳ
|
οὐδὲν |
ἡ
ψυχὴ
σύνοιδε
κακόν,
ἡκέτω· |
[3] |
δὲ
ὡς
ψευδοπροφήτας
ἀπεδοκίμαζον;
Καὶ
|
οὐδὲν |
ἦν
παρ´
αὐτοῖς
τὸ
προκαλούμενον
|
[3] |
ἀνακεῖσθαι
τῷ
τῶν
ὅλων
θεῷ,
|
οὐδὲν |
ἦν
σημεῖον
ἢ
τεράστιον,
τὸ |
[3] |
ῥᾳθυμότερον
παρὰ
τοὺς
εὐτονωτέρους
βιούντων
|
οὐδὲν |
ἧττον
ἔστιν
εὑρεῖν
ὡς
ἐπίπαν
|
[3] |
μετὰ
ἀκριβείας
ὅπερ
ἐβούλετο
παρέστησεν,
|
οὐδὲν |
ἧττον
εὐγνωμόνως
αὐτοῦ
ἀκούοντες
καὶ |
[3] |
κατήγγειλαν
οἱ
προφῆται,
καὶ
οὕτως
|
οὐδὲν |
ἧττον
οὐ
περὶ
ὄνου
σκιᾶς |
[3] |
αὐτοῦ
ἐν
Κρήτῃ
δείκνυται,
καὶ
|
οὐδὲν |
ἧττον
σέβομεν
τὸν
ἀπὸ
τοῦ |
[3] |
τοῦ
συνειδότος,
ἐμφαινομένων
τοῖς
γράμμασιν,
|
οὐδὲν |
νόθον
καὶ
κυβευτικὸν
καὶ
πεπλασμένον |
[3] |
Ἀντινόου
πόλει
τῆς
Αἰγύπτου
τιμὰς
|
οὐδὲν |
οἴεται
ἀποδεῖν
τῆς
ἡμετέρας
πρὸς |
[3] |
ἐξ
ἐπιβουλῆς
ἀνθρώπων
γέγονε
καὶ
|
οὐδὲν |
ὅμοιον
ἔσχε
τῷ
πρὸς
τὸν |
[3] |
τοὺς
φαρμακεῖς,
οἵτινες
ἠλέγχθησαν
τὸ
|
οὐδὲν
|
ὄντες
ὡς
πρὸς
τὴν
ἐν |
[3] |
φορτικὸν
εἰπεῖν,
αὐτόθεν
φαίνεται
ὅτι
|
οὐδὲν |
οὐκ
ἐπινοηθῆναι
ὡς
κρεῖττον
εἶναι |
[3] |
ἀπολογούμενος
τοιαῦτά
φησιν·
Ὅτι
δὲ
|
οὐδὲν |
πικρότερον
ἐπαιτιῶμαι
ἢ
ἐφ´
ὅσον |
[3] |
ὅμοια
ἐκείνοις
διαβάλληται,
ἢ
ὡς
|
οὐδὲν |
πλεῖον
ἑτέρων
ἔχοντα
μὴ
πάνυ |
[3] |
ὅτῳ
πολλῷ
χρόνῳ
ἡ
ψυχὴ
|
οὐδὲν |
σύνοιδε
κακόν,
καὶ
μάλιστα
ἀφ´ |
[3] |
μύσους,
καὶ
ὅτῳ
ἡ
ψυχὴ
|
οὐδὲν |
σύνοιδε
κακόν,
καὶ
ὅτῳ
εὖ |
[3] |
τοῦ
Ἰησοῦ·
ἐπείπερ
ἐκείνων
μὲν
|
οὐδὲν |
τῆς
ἱστορουμένης
θειότητος
ἐν
τῷ |
[3] |
τοῦ
Ἰησοῦ
συνέστη
γνώμη·
πλὴν
|
οὐδὲν |
τοῦτο
πρὸς
τὸ
ἐγκλητέον
εἶναι |
[3] |
μόνον
τὸν
ταῦτα
πεποιηκότα,
καὶ
|
οὐδὲν |
τῶν
παρ´
ἀνθρώποις
κατασκευαζομένων
καὶ |
[3] |
τῶν
πρεσβυτέρων
καὶ
φρονιμωτέρων
δεσποτῶν
|
οὐδὲν |
φθέγγεσθαι
τολμῶντας,
ἐπειδὰν
δὲ
τῶν |