Chapitre
[2]	τὴν πλευράν, οὐ μὴ πιστεύσω»	{Ταῦτα	δ´ ἐλέγετο ὑπὸ τοῦ Θωμᾶ,
[2]	τοῦ μὴ εἶναι ἀποστάτης νόμου.	Ταῦτα	δὲ πάντα εἰ ἠπίστατο ὁ
[2]	ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.	Ταῦτα	δέ φαμεν οὐ χωρίζοντες τὸν
[2]	~Μετὰ ταῦτα ἴδωμεν, πῶς λέγει·	Ταῦτα	θεός, φησίν, ὢν προεῖπε, καὶ
[2]	τοῦτον νομιστέον αὐτῷ χρωμένους μάρτυρι;	Ταῦτα	μέν γε καὶ αὐτὸς ὡμολόγησεν
[2]	ψυχῆς ἀκοὴν ἀναισθητεῖ λέγοντος θεοῦ.	Ταῦτα	μὲν διὰ τὸ τί ἠκούετο
[2]	ἀλλὰ μυθικώτερον συγκατατιθέμενον τῷ λόγῳ.	Ταῦτα	μὲν οὖν οὕτως πρὸς τὸν
[2]	τούτοις ἐπιλέγει ὁ Κέλσου Ἰουδαῖος·	Ταῦτα	μὲν οὖν ὑμῖν ἐκ τῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/09/2008