Dissertations, Chap.
[26, 5]	Θετταλικὸν καὶ ἀνὴρ βασιλικός, Ἀχιλλεὺς	καὶ	Ἀγαμέμνων· ὁ μὲν ὑπ´ ὀργῆς
[26, 2]	καὶ ἔνθεος, μύθου χώραν ἔχει,	καὶ	ἀγαπᾶται αὐτῶν ἡ ἱστορία μόνον,
[26, 8]	Μοῦσαι ᾠδῆς, καὶ Ἄρης πολέμου,	καὶ	Αἴολος πνευμάτων, καὶ Ὠκεανὸς ποταμῶν,
[26, 5]	δὲ φιλοσοφίαν εἰς ζῆλον ἀρετῆς	καὶ	ἀληθείας γνῶσιν συντεταγμένον. Αὐτίκα πεποίηται
[26, 2]	ἡ Ὁμήρου ᾠδὴ δυναστεύει, γενναῖα	καὶ	ἀληθῆ καὶ γνήσια φιλοσοφίας θρέμματα
[26, 4]	καὶ σάλπιγγα ἀναμίξ, καὶ σύριγγα,	καὶ	ἄλλ´ ἄττα ὀργάνων εἴδη καὶ
[26, 8]	φιλοσόφου νομῆς. ~Εὕροις δ´ ἂν	καὶ	ἄλλας παρ´ Ὁμήρῳ ἀρχὰς καὶ
[26, 4]	ἀθροίσας ἀναμὶξ τὴν Ἑλλάδα φωνὴν	καὶ	ἀνακερασάμενος εἰς σχῆμα ᾠδῆς, δι´〉
[26, 5]	ἐν τοῖς λόγοις μειράκιον Θετταλικὸν	καὶ	ἀνὴρ βασιλικός, Ἀχιλλεὺς καὶ Ἀγαμέμνων·
[26, 8]	ποταμοῦ μάχην, τοῦ μὲν οἰδαίνοντος	καὶ	ἀνισταμένου λαμπρῷ καὶ συνεχεῖ τῷ
[26, 2]	τῶν φιλοσόφων στρατόπεδα ἀντιτεταγμένα ἀλλήλοις	καὶ	ἀντιπαιωνίζοντα, λόγων μὲν πάντα μεστὰ
[26, 6]	βίου καὶ ἀρετῆς ἀκριβοῦς, ὥστε	καὶ	ἀπέδωκεν αὐτῷ ἥμισυ μέρος τῶν
[26, 5]	ἐξόχους ἄνδρας ἀγανοῖς λόγοις γεραίρων	καὶ	ἀποδεχόμενος, Τίμαιόν τινα, ἢ Παρμενίδην,
[26, 8]	τῆς τέχνης. Ἄρχει δὲ αὐτῷ	καὶ	Ἀπόλλων χοροῦ, καὶ Μοῦσαι ᾠδῆς,
[26, 1]	σέ γ´Ἀπόλλων. Τὰ δὲ Μουσῶν	καὶ	Ἀπόλλωνος διδάγματα οὐδὲ τὴν ἀρχὴν
[26, 2]	δὲ τὸ ἐν αὐτοῖς καλόν,	καὶ	ἀποχειροτονεῖται τῆς ἀρετῆς. Καὶ Ὅμηρος
[26, 4]	θεολογία σαφής, καὶ πολιτείας ἦθος,	καὶ	ἀρεταὶ ἀνθρώπων, καὶ μοχθηρίαι, καὶ
[26, 6]	εἰκόνα ἡμῖν ὑποτίθεται χρηστοῦ βίου	καὶ	ἀρετῆς ἀκριβοῦς, ὥστε καὶ ἀπέδωκεν
[26, 8]	φιλόσοφος ὡς πραγμάτων. Ἔστιν αὐτῷ	καὶ	ἀρετῆς ἀρχή· ἀλλὰ Ἀθηνᾶ λέγεται,
[26, 8]	Ἀπόλλων χοροῦ, καὶ Μοῦσαι ᾠδῆς,	καὶ	Ἄρης πολέμου, καὶ Αἴολος πνευμάτων,
[26, 1]	χορηγὸν ἀρετῆς καὶ λογισμῶν καλῶν	καὶ	ἁρμονίας βίου καὶ ἐπιτηδευμάτων δεξιῶν;
[26, 3]	ὁρῶ. Καὶ τοῦτο μέν σοι	καὶ	αὖθις παρ´ ἐμοῦ λελέξεται· ἐπάγωμεν
[26, 8]	τῷ Τρωϊκῷ πεδίῳ, οὐ Τρώων	καὶ	Ἀχαιῶν, καὶ ὀλλύντων καὶ ὀλλυμένων,
[26, 9]	ἑκατέροις, τοῖς μὲν εὐφροσύνη διηνεκής,	καὶ	βίος ἄλυπος, καὶ ὑποδοχὴ ξένων,
[26, 6]	καὶ τοὺς παρ´ αὐτῷ βαρβάρους·	καὶ	γὰρ ἐνταῦθα ὄψει ἀρετὴν καὶ
[26, 5]	ἢ Ζεῦξιν, μὴ γράφοντα εἰκῇ·	καὶ	γὰρ τούτων ἔσται τὸ χρῆμα
[26, 8]	καὶ ἄλλας παρ´ Ὁμήρῳ ἀρχὰς	καὶ	γενέσεις παντοδαπῶν ὀνομάτων, ὧν ὁ
[26, 9]	ὑποδοχὴ ξένων, καὶ θαλάττης στόλοι,	καὶ	γῆς καρποί· τοῖς δὲ ἑτέροις
[26, 2]	ᾠδὴ δυναστεύει, γενναῖα καὶ ἀληθῆ	καὶ	γνήσια φιλοσοφίας θρέμματα ἐπαίδευέν τε
[26, 8]	Αἴολος πνευμάτων, καὶ Ὠκεανὸς ποταμῶν,	καὶ	Δημήτηρ καρπῶν· καὶ οὐδὲν μέρος
[26, 8]	οὗτος, ἀλλὰ ἡ Ἥρα σπένδεται	καὶ	διαλύει τὸν πόλεμον, καὶ τὰ
[26, 2]	τὸ ἀγαθόν, ὑπὲρ οὗ διέστηκεν	καὶ	διεστασίασται τὸ Ἑλληνικόν, οὐδεὶς ὁρᾷ.
[26, 9]	τὲ καὶ ᾠδή, καὶ χοροί,	καὶ	δικάζοντες βασιλεῖς, καὶ ἑπόμενοι λαοί·
[26, 4]	κεχρημένος ἐνθεωτάτῃ καὶ φρονήσει δεινοτάτῃ	καὶ	ἐμπειρίᾳ πολυτροπωτάτῃ, φιλοσοφίᾳ ἐπιθέμενος, δημοσιεῦσαι
[26, 8]	κατὰ καλὰ ῥέεθρα κυβίστων ἔνθα	καὶ	ἔνθα. Ἄπιστος δ´ ἂν ἦν
[26, 2]	πᾶσα ἡ παλαιὰ μοῦσα ἐκείνη	καὶ	ἔνθεος, μύθου χώραν ἔχει, καὶ
[26, 2]	γνήσια φιλοσοφίας θρέμματα ἐπαίδευέν τε	καὶ	ἐξέτρεφεν, ἐκείνης τῆς ᾠδῆς θρέμμα
[26, 5]	προπηλακισθεὶς μηνιῶν· εἰκόνες παθῶν, νεότητος	καὶ	ἐξουσίας. Ἀντίθες τοι ἑκατέρῳ τὸν
[26, 5]	ἀκριβῆ, ἐπιπορευόμενον, ὅντινα μὲν βασιλῆα	καὶ	ἔξοχον ἄνδρα ἐφεύροι, τόν ῥ´
[26, 5]	ὁ Σωκράτης τοὺς μὲν βασιλικοὺς	καὶ	ἐξόχους ἄνδρας ἀγανοῖς λόγοις γεραίρων
[26, 2]	λόγου προκαλύμματα, ἀπέφηναν φιλοσοφίαν γυμνὴν	καὶ	ἐξωνειδισμένην καὶ πάγκοινον καὶ πρόχειρον
[26, 5]	Καλλικλέα, ἤ τινα ἄλλον λωβητῆρα	καὶ	ἐπεσβόλον. ~Πάλιν αὖ ἐπανίωμεν ἐπὶ
[26, 1]	λογισμῶν καλῶν καὶ ἁρμονίας βίου	καὶ	ἐπιτηδευμάτων δεξιῶν; ~Τῆς δὲ ἐπιστήμης
[26, 3]	ἐφ´ ὑπερθέ τε χαῖται, ὥστε	καὶ	ἐπιτολμήσαιμι ἂν εἰπεῖν ἔγωγε, ἐμφερέστερον
[26, 9]	καὶ χοροί, καὶ δικάζοντες βασιλεῖς,	καὶ	ἑπόμενοι λαοί· τὴν δ´ ἑτέρην
[26, 8]	παρίσταται ἐν πάντεσσι πόνοισιν. Ἔστι	καὶ	ἔρωτος· ἀλλὰ τὴν αἰτίαν ἡ
[26, 4]	μοχθηρίαι, καὶ παθήματα, καὶ συμφοραί,	καὶ	εὐτυχίαι· καὶ τούτων ἕκαστον ὑποθέσεις
[26, 5]	τοιάδε τίς ἐστιν, οἷον εἰ	καὶ	ζωγράφον ἐννοήσαις φιλόσοφον Πολύγνωτον ἢ
[26, 2]	σοφίσματα εἰς τὴν Ἑλλάδα παρέδυ,	καὶ	ἡ Ἐπικούρου ἄτομος, καὶ τὸ
[26, 7]	ὁ Ζεύς, ἐπὶ πτηνοῦ ἅρματος,	καὶ	ἡγεῖται θεῶν. Ὁμήρῳ δὲ ὁ
[26, 4]	βίον, ἔργα τὲ ἃ δραστέον,	καὶ	ἡμέραι ἐν αἷς δραστέον· οὐχ
[26, 2]	σοφίσμασιν. Τοιγαροῦν τὰ μὲν Ὁμήρου	καὶ	Ἡσιόδου ἔπη, καὶ πᾶσα ἡ
[26, 9]	βίος ἄλυπος, καὶ ὑποδοχὴ ξένων,	καὶ	θαλάττης στόλοι, καὶ γῆς καρποί·
[26, 8]	θείων λόγων, καὶ θείων ὀνομάτων,	καὶ	θείας τέχνης. Κἂν ἐπὶ τὰ
[26, 8]	ἀλλὰ πάντα μεστὰ θείων λόγων,	καὶ	θείων ὀνομάτων, καὶ θείας τέχνης.
[26, 9]	γάμῳ, τοῦτο ἄνδρα ποιεῖ διογενῆ	καὶ	θεοῖς εἴκελον, οἷον ἀξιοῖ Πλάτων
[26, 4]	παθήματα, μέμικται δ´ ἐν αὐτοῖς	καὶ	θεολογία σαφής, καὶ πολιτείας ἦθος,
[26, 8]	ἰτέας καὶ μυρίκας καὶ λωτὸν	καὶ	θρύον, φλέγοντος δὲ αὐτοῦ τὰ
[26, 8]	τὰ θρέμματα, τείροντ´ ἐγχέλυές τε	καὶ	ἰχθύες, οἱ κατὰ δίνας, οἳ
[26, 6]	καὶ γὰρ ἐνταῦθα ὄψει ἀρετὴν	καὶ	κακίαν ἀντιτεταγμένας ἀλλήλαις· ἀκόλαστον μὲν
[26, 4]	ἅμα εἶναι καὶ ξυνετὰ πᾶσιν	καὶ	κεχαρισμένα ἑκάστοις, ἐνθυμηθεὶς δέ, ὅτι
[26, 2]	οὗ δὲ τὰ ἐκ Θρᾴκης	καὶ	Κιλικίας σοφίσματα εἰς τὴν Ἑλλάδα
[26, 1]	τε πέρι κἀνθρωπίνων, χορηγὸν ἀρετῆς	καὶ	λογισμῶν καλῶν καὶ ἁρμονίας βίου
[26, 4]	ἐθεάσω ἄθροισμα ὀργάνων, αὐλὸν ἠχοῦντα,	καὶ	λύραν ψαλλομένην, καὶ ᾠδὴν χοροῦ,
[26, 8]	τοῦ ποταμοῦ, ἰτέας καὶ μυρίκας	καὶ	λωτὸν καὶ θρύον, φλέγοντος δὲ
[26, 2]	τῶν δὲ μουσικήν, τῶν δὲ	καὶ	μαντικήν. Καὶ κοινὸν μὲν ἦν
[26, 8]	ἔχει, καὶ τοῦ πυρὸς κρατεῖ,	καὶ	μεταδίδωσι τῆς τέχνης. Ἄρχει δὲ
[26, 8]	ἔχει, καὶ τοῦ κεστοῦ κρατεῖ,	καὶ	μεταδίδωσιν τοῦ πόθου. Ἔστιν καὶ
[26, 8]	δὲ αὐτῷ καὶ Ἀπόλλων χοροῦ,	καὶ	Μοῦσαι ᾠδῆς, καὶ Ἄρης πολέμου,
[26, 4]	πολιτείας ἦθος, καὶ ἀρεταὶ ἀνθρώπων,	καὶ	μοχθηρίαι, καὶ παθήματα, καὶ συμφοραί,
[26, 8]	τὸ κάλλος τοῦ ποταμοῦ, ἰτέας	καὶ	μυρίκας καὶ λωτὸν καὶ θρύον,
[26, 4]	εἰργάσατο προσηνῆ τε ἅμα εἶναι	καὶ	ξυνετὰ πᾶσιν καὶ κεχαρισμένα ἑκάστοις,
[26, 7]	κήτε´ ὑπ´ αὐτοῦ. Ἔχει δὲ	καὶ	ὁ Ἅιδης αὐτῷ τρίτην ἀρχήν·
[26, 2]	πνεῦμα, καὶ τὸ Ἐμπεδοκλέους νεῖκος,	καὶ	ὁ Διογένους πίθος, καὶ τὰ
[26, 7]	ἐν οὐρανῷ Ζεύς, λέγει που	καὶ	ὁ Πλάτων· καὶ ὀχεῖται αὐτῷ
[26, 5]	σοι εὐδοκεῖ αὐτὸ τοῦτο, εἰ	καὶ	ὁ Σωκράτης τοὺς μὲν βασιλικοὺς
[26, 7]	αὐτῷ καὶ τὸ ἅρμα ζεύγνυται,	καὶ	οἱ ἵπποι θέουσιν ὠκυπέτα χρυσέῃς´
[26, 8]	Τρώων καὶ Ἀχαιῶν, καὶ ὀλλύντων	καὶ	ὀλλυμένων, αἵματι ῥεούσης τῆς γῆς·
[26, 8]	πεδίῳ, οὐ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν,	καὶ	ὀλλύντων καὶ ὀλλυμένων, αἵματι ῥεούσης
[26, 4]	καὶ ἄλλ´ ἄττα ὀργάνων εἴδη	καὶ	ὀνόματα· ὧν ἕκαστον πεποίηται μὲν
[26, 2]	διδασκαλίοις ἀλύποις, τῶν μὲν τελετὰς	καὶ	ὀργιασμούς τινας ἐπιφημισάντων τοῖς αὑτῶν
[26, 8]	Ὠκεανὸς ποταμῶν, καὶ Δημήτηρ καρπῶν·	καὶ	οὐδὲν μέρος Ὁμήρῳ ἄθεον, οὐδὲ
[26, 7]	λέγει που καὶ ὁ Πλάτων·	καὶ	ὀχεῖται αὐτῷ ὁ Ζεύς, ἐπὶ
[26, 2]	ἀπέφηναν φιλοσοφίαν γυμνὴν καὶ ἐξωνειδισμένην	καὶ	πάγκοινον καὶ πρόχειρον εἰς συνουσίαν
[26, 4]	καὶ ἀρεταὶ ἀνθρώπων, καὶ μοχθηρίαι,	καὶ	παθήματα, καὶ συμφοραί, καὶ εὐτυχίαι·
[26, 2]	μὲν Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου ἔπη,	καὶ	πᾶσα ἡ παλαιὰ μοῦσα ἐκείνη
[26, 7]	λόγων. ~Εἰ δέ τι χρὴ	καὶ	περὶ θεῶν ὀλίγα ἄττα δείγματα
[26, 9]	συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενος. Δείξω δέ σοι	καὶ	πολιτείας ἄλλας ἀντιτεταγμένας· δημιουργεῖ δὲ
[26, 4]	ἐν αὐτοῖς καὶ θεολογία σαφής,	καὶ	πολιτείας ἦθος, καὶ ἀρεταὶ ἀνθρώπων,
[26, 1]	δὲ τῇ ψυχῇ, κούφῳ χρήματι	καὶ	πολυπλανεστέρῳ τῶν σωμάτων, πανταχοῦ περιεφέρετο,
[26, 7]	χρυσέῃς´ ἐθείρησιν κομόωντες. Ζεύγνυται δὲ	καὶ	Ποσειδῶνι ἅρμα ἐν θαλάττῃ, βῆ
[26, 8]	ῥεούσης τῆς γῆς· ἀλλὰ πυρὸς	καὶ	ποταμοῦ μάχην, τοῦ μὲν οἰδαίνοντος
[26, 2]	γυμνὴν καὶ ἐξωνειδισμένην καὶ πάγκοινον	καὶ	πρόχειρον εἰς συνουσίαν παντί τῳ,
[26, 4]	λύραν ψαλλομένην, καὶ ᾠδὴν χοροῦ,	καὶ	σάλπιγγα ἀναμίξ, καὶ σύριγγα, καὶ
[26, 4]	ἀνθρώπων, καὶ μοχθηρίαι, καὶ παθήματα,	καὶ	συμφοραί, καὶ εὐτυχίαι· καὶ τούτων
[26, 8]	μὲν οἰδαίνοντος καὶ ἀνισταμένου λαμπρῷ	καὶ	συνεχεῖ τῷ κύματι, τοῦ δὲ
[26, 3]	τόνδε διδάσκαλον, ὁρῶ τὰ γνωρίσματα,	καὶ	συνίημι τῶν σπερμάτων· κείνού τοι
[26, 4]	ᾠδὴν χοροῦ, καὶ σάλπιγγα ἀναμίξ,	καὶ	σύριγγα, καὶ ἄλλ´ ἄττα ὀργάνων
[26, 8]	φλέγοντος δὲ αὐτοῦ τὰ φορήματα	καὶ	τὰ θρέμματα, τείροντ´ ἐγχέλυές τε
[26, 5]	τῶν γραμμάτων διατιθέντι. Ταύτῃ μοι	καὶ	τὰ Ὁμήρου σκόπει, ὡς ἔστι
[26, 3]	τὰς Πλάτωνος φωνὰς εἰκάζειν Ὁμήρῳ,	καὶ	τὰ ὀνόματα, καὶ τὰ ῥήματα·
[26, 2]	νεῖκος, καὶ ὁ Διογένους πίθος,	καὶ	τὰ πολλὰ τῶν φιλοσόφων στρατόπεδα
[26, 3]	εἰκάζειν Ὁμήρῳ, καὶ τὰ ὀνόματα,	καὶ	τὰ ῥήματα· ἔστιν μὲν γὰρ
[26, 8]	σπένδεται καὶ διαλύει τὸν πόλεμον,	καὶ	τὰ στοιχεῖα συνάγει. Ἔα μοι
[26, 5]	μὲν τὴν τέχνην, τὰ σχήματα	καὶ	τὰ σώματα εἰς ὁμοιότητα τοῦ
[26, 4]	μῦθοι ἔχουσιν, οἱ Τρωϊκοὶ λόγοι	καὶ	τὰ τοῦ Ὀδυσσέως παθήματα, μέμικται
[26, 6]	ὁ δὲ νόμιμος. Θέασαι δὲ	καὶ	τὰς ἄλλας ἀρετὰς νενεμημένας κατ´
[26, 3]	τὰ ῥήματα· ἔστιν μὲν γὰρ	καὶ	ταῦτα ἐκεῖθεν, ἐκείνης τῆς ἁρμονίας
[26, 8]	καὶ μεταδίδωσιν τοῦ πόθου. Ἔστιν	καὶ	τέχνης· ἀλλ´ ὁ Ἥφαιστος τὴν
[26, 3]	τὴν γνώμην τῇ γνώμῃ προσάγω,	καὶ	τὴν συγγένειαν ὁρῶ. Καὶ τοῦτο
[26, 2]	πῦρ, καὶ τὸ Θαλοῦ ὕδωρ,	καὶ	τὸ Ἀναξιμένους πνεῦμα, καὶ τὸ
[26, 7]	ἔργα. Καὶ μετὰ τοῦτο αὐτῷ	καὶ	τὸ ἅρμα ζεύγνυται, καὶ οἱ
[26, 9]	παντοίαις συμφοραῖς ἀντιτεχνώμενον ἀρετὴ σώζει	καὶ	τὸ δι´ ἐκείνην θάρσος; Τοῦτο
[26, 2]	ὕδωρ, καὶ τὸ Ἀναξιμένους πνεῦμα,	καὶ	τὸ Ἐμπεδοκλέους νεῖκος, καὶ ὁ
[26, 2]	καὶ τὸ προσηνὲς τῶν ἐπῶν,	καὶ	τὸ εὐανθὲς τῆς ἁρμονίας, ὡς
[26, 2]	παρέδυ, καὶ ἡ Ἐπικούρου ἄτομος,	καὶ	τὸ Ἡρακλείτου πῦρ, καὶ τὸ
[26, 2]	ἄτομος, καὶ τὸ Ἡρακλείτου πῦρ,	καὶ	τὸ Θαλοῦ ὕδωρ, καὶ τὸ
[26, 2]	συμπιπτόντων, ἔργου δὲ ἐρημία δεινή·	καὶ	τὸ θρυλούμενον τοῦτο τὸ ἀγαθόν,
[26, 8]	ῥιπῇ, φλέγοντος μὲν τὰς κόμας	καὶ	τὸ κάλλος τοῦ ποταμοῦ, ἰτέας
[26, 2]	ἀγαπᾶται αὐτῶν ἡ ἱστορία μόνον,	καὶ	τὸ προσηνὲς τῶν ἐπῶν, καὶ
[26, 8]	Κἂν ἐπὶ τὰ στοιχεῖα ἔλθῃς	καὶ	τὸν τούτων πόλεμον, ὄψει μάχην
[26, 8]	τὴν αἰτίαν ἡ Ἀφροδίτη ἔχει,	καὶ	τοῦ κεστοῦ κρατεῖ, καὶ μεταδίδωσιν
[26, 8]	ὁ Ἥφαιστος τὴν αἰτίαν ἔχει,	καὶ	τοῦ πυρὸς κρατεῖ, καὶ μεταδίδωσι
[26, 6]	αὖ ἐπανίωμεν ἐπὶ τὸν Ὅμηρον,	καὶ	τοὺς παρ´ αὐτῷ βαρβάρους· καὶ
[26, 5]	εἰκὼν ἀκολάστου δήμου. Ἀλλ´ ἀντίθες	καὶ	τούτῳ ἄνδρα, ἀγαθόν, ἡγεμόνα ἀκριβῆ,
[26, 4]	παθήματα, καὶ συμφοραί, καὶ εὐτυχίαι·	καὶ	τούτων ἕκαστον ὑποθέσεις οἰκείας ἔχει·
[26, 8]	ἀρετῆς ἀρχή· ἀλλὰ Ἀθηνᾶ λέγεται,	καὶ	τῷ ἔχοντι παρίσταται ἐν πάντεσσι
[26, 9]	εὐφροσύνη διηνεκής, καὶ βίος ἄλυπος,	καὶ	ὑποδοχὴ ξένων, καὶ θαλάττης στόλοι,
[26, 7]	δὲ οὐρανόν. Ὢ τῆς δικαίας	καὶ	φιλοσόφου νομῆς. ~Εὕροις δ´ ἂν
[26, 4]	Ὅμηρος, φύσει τε κεχρημένος ἐνθεωτάτῃ	καὶ	φρονήσει δεινοτάτῃ καὶ ἐμπειρίᾳ πολυτροπωτάτῃ,
[26, 9]	ῥα γάμοι τὲ καὶ ᾠδή,	καὶ	χοροί, καὶ δικάζοντες βασιλεῖς, καὶ
[26, 2]	ἀντιπαιωνίζοντα, λόγων μὲν πάντα μεστὰ	καὶ	ψιθυρισμάτων, σοφιστῶν σοφισταῖς συμπιπτόντων, ἔργου
[26, 9]	τῇ μέν ῥα γάμοι τὲ	καὶ	ᾠδή, καὶ χοροί, καὶ δικάζοντες
[26, 4]	αὐλὸν ἠχοῦντα, καὶ λύραν ψαλλομένην,	καὶ	ᾠδὴν χοροῦ, καὶ σάλπιγγα ἀναμίξ,
[26, 8]	Ἄρης πολέμου, καὶ Αἴολος πνευμάτων,	καὶ	Ὠκεανὸς ποταμῶν, καὶ Δημήτηρ καρπῶν·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 5/06/2008