Dissertations, Chap.
[23, 4]	τὰ φυτὰ μένει, τὰ λήϊα.	~Ἔα	μοι τὰ Ἑλληνικά, ἴθι ἐπὶ
[23, 7]	πόλεμος γίνεται; Μὴ γεώργει, ἄνθρωπε·	ἔα	τὴν γῆν ἀκαλλώπιστον, αὐχμῶσαν· στάσιν
[23, 5]	ἄσπαρτα καὶ ἀνήροτα πάντα φύονται.	Ἐὰν	δὲ ἐπιθυμῇς Λιβυκοῦ λωτοῦ, καὶ
[23, 4]	βίον. Βοῦς ἀροῖ, ἵππος ἀθλεύει·	ἐὰν	δὲ μεταθῇς τὰ ἔργα, παρανομεῖς
[23, 7]	ὠκυπόδεσσιν. Καλὸν ἡ γεωργία, καλόν,	ἐὰν	μεῖναι δυνηθῇ, ἐὰν σχολῆς τύχῃ,
[23, 7]	γεωργία, καλόν, ἐὰν μεῖναι δυνηθῇ,	ἐὰν	σχολῆς τύχῃ, ἐὰν φυλακὴν ἔχῃ·
[23, 7]	μεῖναι δυνηθῇ, ἐὰν σχολῆς τύχῃ,	ἐὰν	φυλακὴν ἔχῃ· δέδια δ´ ἐγώ,
[23, 2]	Σπαρτιάταις, τὰ μὲν ὅπλα ἀπέθεντο,	ἐγένοντο	δὲ ἐξ ἐλευθέρων γεωργοί. ~Ἐλεύθεροι
[23, 4]	βασιλεύουσιν Πέρσαι. Ἐπολέμουν Λυδοὶ πρότερον,	ἐγεώργουν	αὖθις Λυδοί· ἐλεύθεροι μὲν ὄντες
[23, 2]	πείθεται τῷ θεῷ; Εἰ δὲ	ἐγεώργουν	Λακεδαιμόνιοι, τίς ἂν ὑπὲρ αὐτῶν
[23, 5]	γῆ βλαστάνουσα· οὗτοι γεωργοὶ ἀθάνατοι	ἐγκάρπων,	σιτίων καὶ δένδρων, καὶ μηδὲν
[23, 7]	ἐὰν φυλακὴν ἔχῃ· δέδια δ´	ἐγώ,	μὴ τοῦτο ᾖ τὸ καλόν,
[23, 3]	Ἐπεὶ δὲ καὶ τῆς θαλάττης	ἔδει,	χαίρειν τῇ γῇ φράσαντες, καὶ
[23, 2]	γῆν ἔτεμνεν, καὶ τὴν Ἀργείων	ἐδῄου,	καὶ Μεσσηνίους ἐλάμβανεν· ἐπεὶ δ´
[23, 3]	ἐπελάθοντο, ἐπὶ δὲ τὰ ὅπλα	ἔδραμον,	καὶ μετ´ αὐτῶν τὴν ἐλευθερίαν
[23, 3]	ὅπλα εἶχον, ὅτε ἐτόξευον, ὅτε	ἐθήρων.	Δοῦλοι, πότε; Ὅτε καὶ γεωργοί·
[23, 6]	οὐ γὰρ εἰρήνην παραβάλλεις πολέμῳ·	~Εἰ	γὰρ τοιοῦτόν ἐστιν ἡ γεωργία,
[23, 2]	συναγωνίζεται, καὶ πείθεται τῷ θεῷ;	Εἰ	δὲ ἐγεώργουν Λακεδαιμόνιοι, τίς ἂν
[23, 5]	τὸν Ἐριχθόνιον καὶ τὸν Κέκροπα.	Εἰ	δὲ καὶ τῆς Κρόνου ἀρχῆς
[23, 5]	ποιηφάγα, ἐλεύθερα δὲ τὰ ἀγρευτικά.	~Εἰ	δὲ καὶ τοὺς περὶ θεῶν
[23, 1]	ἦν ἂν ἐπικλεέστερος τῶν ἄλλων,	εἰ	κατὰ τὸ Ἄργος μένων, γῆν
[23, 1]	οὗτος πυρῶν καὶ κριθῶν, καὶ	εἴ	τις ἄλλη ὑποτροφὴ γῆς. ~Ὅμηρον
[23, 2]	Λυκοῦργος οὗτος, ὃν ὁ θεὸς	εἰκάζει	θεῷ, τιθεὶς τῇ Σπάρτῃ νόμους,
[23, 1]	τοῖς ἔπεσιν διογενεῖς, καὶ θεοῖς	εἰκέλους,	καὶ λαῶν ποιμένας, καὶ ἄλλα
[23, 1]	ποιμένας, καὶ ἄλλα ὅσα ποιητὴν	εἰκὸς	ἀποσεμνύνοντα τοῖς ὀνόμασιν ἀρετὴν ἀνδρός;
[23, 2]	ταῦτα· ἢ ταῦτα μὲν οἱ	εἴλωτες	αὐτῷ ἔχουσιν καὶ ὁ ἀνδραποδώδης
[23, 2]	ἀρότρου ὁ Δερκυλλίδας. Θητικὰ ταῦτα,	εἰλωτικά·	ταῦτα ὑπὸ ἀσπίδων σώζεται, τούτων
[23, 7]	γοῦν Ἀττικήν, διὰ τὸ λεπτόγεω	εἶναι	ἀστασίαστον οὖσαν, ἄνθρωποι ᾤκουν οἱ
[23, 1]	γεωργοῦντες. Ὅτι οἱ προπολεμοῦντες. ~Ἔχεις	εἰπεῖν,	τίνας ὀνομάζει Ὅμηρος ἐν τοῖς
[23, 5]	ἀρετήν, ἀναγκαίᾳ γεωργίᾳ· οὐ γὰρ	εἰρήνην	παραβάλλεις πολέμῳ· ~Εἰ γὰρ τοιοῦτόν
[23, 7]	ποῦ δὲ εὕρῃ τὸ χρύσεον	εἰρήνης	πρόσωπον; ποῖον γῆς μέρος ἐραστὰς
[23, 6]	γεωργοῦ ἡμερώτερος καὶ σχολαίτερος καὶ	εἰρηνικώτερος,	ποιμὴν καὶ βουκόλος. Ἐπιθυμεῖ Καμβύσης
[23, 5]	ἀμπέλου Λεσβίας, μετατίθης τὴν τέχνην	εἰς	διακονίαν ἡδονῆς· τὸ δ´ ὅλον,
[23, 3]	καὶ μόνα ὑπολειπόμενοι τὰ ὅπλα,	εἰς	τὰς τριήρεις μετῳκίσθησαν. Ἔπλεεν πόλις
[23, 1]	οὓς ἐκεῖνος ἐπαινῶν χαίρει, ἕτεροί	εἰσιν	ἐξ ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων καὶ ἔργων·
[23, 3]	καὶ ναυμαχῶν ἐκράτει, καὶ κρατῶν	εἶχεν	καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν
[23, 3]	~Ἐλεύθεροι Κρῆτες. Πότε; Ὅτε ὅπλα	εἶχον,	ὅτε ἐτόξευον, ὅτε ἐθήρων. Δοῦλοι,
[23, 4]	καὶ βίον ἐξ ἀρετῆς, καὶ	ἐκ	γῆς βίον. Βοῦς ἀροῖ, ἵππος
[23, 2]	τὸ δὲ καθαρῶς Σπαρτιατικόν, ἄφετον	ἐκ	γῆς ὂν καὶ ὄρθριον, καὶ
[23, 2]	γεωργὸς ἦν, οὐδ´ ὁ Γύλιππος	ἐκ	ληΐου ὁρμηθεὶς Συρακοσίους ἔσωζεν, οὐδὲ
[23, 3]	φράσαντες, καὶ παραδόντες πυρὶ τὴν	ἐκεῖ	ἑστίαν, καὶ μόνα ὑπολειπόμενοι τὰ
[23, 1]	δὲ μακάριοι αὐτῷ ἄνδρες, οὓς	ἐκεῖνος	ἐπαινῶν χαίρει, ἕτεροί εἰσιν ἐξ
[23, 2]	Βούλει σοι τὰ δεύτερα ἐπ´	ἐκείνῳ	λέγω τὰ Λακωνικά, ἢ τὰ
[23, 1]	μὴ νησιώτῃ γέροντι ἀναθεὶς αὐτά,	ἐκπεπτωκότι	τῆς ἀρχῆς ὑπὸ ὑβριστῶν νέων,
[23, 3]	πλέων ὁμοῦ ἐναυμάχει, καὶ ναυμαχῶν	ἐκράτει,	καὶ κρατῶν εἶχεν καὶ τὴν
[23, 2]	Ἀγησίλαος ἐξ ἀμπέλων ὁρμηθεὶς Τισσαφέρνους	ἐκράτει,	καὶ τὴν βασιλέως γῆν ἔτεμνεν,
[23, 5]	λωτοῦ, καὶ Αἰγυπτίων πυρῶν, καὶ	ἐλαίας	Ἀττικῆς, ἢ ἀμπέλου Λεσβίας, μετατίθης
[23, 2]	τὴν Ἀργείων ἐδῄου, καὶ Μεσσηνίους	ἐλάμβανεν·	ἐπεὶ δ´ ἐξέκαμεν αὕτη τοῖς
[23, 7]	ἀρίστη τὰς μεταβολὰς τῶν οἰκητόρων	ἐλάμβανεν·	τὴν γοῦν Ἀττικήν, διὰ τὸ
[23, 4]	δειλὰ ποιηφάγα, τὰ ἰσχυρὰ ἀγρευτικά.	Ἔλαφος	ποιηφαγεῖ, λέων ἀγρεύει· σπερμολογεῖ κολοιός,
[23, 4]	μέν, τὰ σπερμολόγα καὶ ποιηφάγα,	ἐλεύθερα	δὲ τὰ ἀγρευτικά. ~Εἰ δὲ
[23, 5]	πόνους ἐλευθέρους ἀναγκαίοις πόνοις, καὶ	ἐλευθέραν	ἀρετήν, ἀναγκαίᾳ γεωργίᾳ· οὐ γὰρ
[23, 3]	τὰς Ἀχάρνας, ἐφύλαττεν τὰς Ἀθήνας	ἐλευθέρας·	μενούσης γὰρ τῆς ἐλευθερίας, ἡ
[23, 3]	μαχομένων τὸ κράτος, νικώντων ἡ	ἐλευθερία.	Ἐπεὶ δὲ καὶ τῆς θαλάττης
[23, 3]	ἔδραμον, καὶ μετ´ αὐτῶν τὴν	ἐλευθερίαν	ἀνελάμβανον. Οὐ γεωργῶν Κυναίγειρος τὰς
[23, 4]	ζῷα· καὶ γὰρ ἐνταῦθα ὄψει	ἐλευθερίαν	καὶ δουλείαν, καὶ βίον ἐξ
[23, 2]	ὂν καὶ ὄρθριον, καὶ πρὸς	ἐλευθερίαν	τετραμμένον, μαστιγούμενον καὶ τυπτόμενον, καὶ
[23, 3]	Ἀθήνας ἐλευθέρας· μενούσης γὰρ τῆς	ἐλευθερίας,	ἡ γῆ μένει, τὰ φυτὰ
[23, 2]	στρατηγῷ τῷ νόμῳ προμαχεῖν τῆς	ἐλευθερίας,	καὶ τὴν Σπάρτην σώζειν, καὶ
[23, 3]	Δοῦλοι, πότε; Ὅτε καὶ γεωργοί·	Ἐλεύθεροι	Ἀθηναῖοι. Πότε; Ὅτε Καδμείοις ἐπολέμουν,
[23, 3]	ἐγένοντο δὲ ἐξ ἐλευθέρων γεωργοί.	~Ἐλεύθεροι	Κρῆτες. Πότε; Ὅτε ὅπλα εἶχον,
[23, 4]	Λυδοὶ πρότερον, ἐγεώργουν αὖθις Λυδοί·	ἐλεύθεροι	μὲν ὄντες ἐπολέμουν, δουλεύσαντες δὲ
[23, 4]	τὸ Σκυθικόν, δειλὸν τὸ Αἰγύπτιον·	ἐλεύθερον	τὸ Σκυθικόν, δοῦλον τὸ Αἰγύπτιον.
[23, 2]	ἔτεμνεν, καὶ Ἴωνας καὶ Ἑλλήσποντον	ἐλευθέρου·	οὐκ ἀπὸ σμινύης ὁ Καλλικρατίδας,
[23, 5]	τὸ δ´ ὅλον, παραβάλλεις πόνους	ἐλευθέρους	ἀναγκαίοις πόνοις, καὶ ἐλευθέραν ἀρετήν,
[23, 2]	ὅπλα ἀπέθεντο, ἐγένοντο δὲ ἐξ	ἐλευθέρων	γεωργοί. ~Ἐλεύθεροι Κρῆτες. Πότε; Ὅτε
[23, 7]	πικροτάτων τῇ Ἑλλάδι. Ποῦ τις	ἐλθὼν	μετὰ ἀσφαλείας γεωργῇ; ποῦ δὲ
[23, 7]	ἡγεμονίας. ~Ὢ ἐρώτων πικροτάτων τῇ	Ἑλλάδι.	Ποῦ τις ἐλθὼν μετὰ ἀσφαλείας
[23, 4]	τὰ λήϊα. ~Ἔα μοι τὰ	Ἑλληνικά,	ἴθι ἐπὶ τοὺς βαρβάρους. Γεωργοῦσιν
[23, 2]	γῆν ἔτεμνεν, καὶ Ἴωνας καὶ	Ἑλλήσποντον	ἐλευθέρου· οὐκ ἀπὸ σμινύης ὁ
[23, 1]	διαπονουμένους, δεινοὺς ἀροῦν, ἀγαθοὺς φυτεύειν,	ἐν	ἀμήτῳ δεξιούς, ἐν ὀρχάτῳ φιλοπόνους;
[23, 3]	Κυναίγειρος τὰς Ἀθήνας ἠλευθέρου, οὐκ	ἐν	ἀμήτῳ Καλλίμαχος τοὺς Μήδους ἐξέβαλλεν,
[23, 6]	τὸν ἄνδρα τῆς εὐκαρπίας, οὗτος	ἐν	ἀνθρώποις νικηφόρος, οὗτος ὁ ἄριστος.
[23, 3]	Καλλίμαχος τοὺς Μήδους ἐξέβαλλεν, οὐκ	ἐν	γεωργοῖς ἐστρατήγει Μιλτιάδης. Ὁπλιτῶν τὰ
[23, 6]	ἴτω, ἀριστευέτω ἐν γῇ, κρατείτω	ἐν	γεωργοῖς· κηρύττωμεν τὸν ἄνδρα τῆς
[23, 6]	δόρυ ἐπὶ σμινύην ἴτω, ἀριστευέτω	ἐν	γῇ, κρατείτω ἐν γεωργοῖς· κηρύττωμεν
[23, 1]	τῆς ἀρχῆς ὑπὸ ὑβριστῶν νέων,	ἐν	γουνῷ οἰνοπέδου ἀλωῆς‘ ἐπὶ φύλλων
[23, 2]	τίς ἂν ὑπὲρ αὐτῶν Λεωνίδας	ἐν	Θερμοπύλαις παρετάξατο; τίς ἂν Ὀθρυάδας
[23, 2]	τετραμμένον, μαστιγούμενον καὶ τυπτόμενον, καὶ	ἐν	θήραις καὶ ὀρειβασίαις καὶ ἄλλοις
[23, 2]	Θερμοπύλαις παρετάξατο; τίς ἂν Ὀθρυάδας	ἐν	Θυρεᾷ ἠρίστευεν; Ἀλλ´ οὐδὲ Βρασίδας
[23, 2]	δουλεύει τοῖς κρατοῦσιν. Αὕτη ἡ	ἐν	ὅπλοις ἀρετὴ καὶ τὴν Ἀθηναίων
[23, 1]	ἀγαθοὺς φυτεύειν, ἐν ἀμήτῳ δεξιούς,	ἐν	ὀρχάτῳ φιλοπόνους; ἢ τούτων μὲν
[23, 1]	~Ἔχεις εἰπεῖν, τίνας ὀνομάζει Ὅμηρος	ἐν	τοῖς ἔπεσιν διογενεῖς, καὶ θεοῖς
[23, 3]	ἠπειρώτης δῆμος, καὶ πλέων ὁμοῦ	ἐναυμάχει,	καὶ ναυμαχῶν ἐκράτει, καὶ κρατῶν
[23, 4]	ἐπὶ τὰ ζῷα· καὶ γὰρ	ἐνταῦθα	ὄψει ἐλευθερίαν καὶ δουλείαν, καὶ
[23, 5]	οὐδὲ ὁ Ἀπόλλων, οὐδὲ ὁ	Ἐνυάλιος,	οἵπερ βασιλεύτατοι τῶν θεῶν. Ἀλλ´
[23, 2]	ὁρμηθεὶς Συρακοσίους ἔσωζεν, οὐδὲ Ἀγησίλαος	ἐξ	ἀμπέλων ὁρμηθεὶς Τισσαφέρνους ἐκράτει, καὶ
[23, 4]	ἐλευθερίαν καὶ δουλείαν, καὶ βίον	ἐξ	ἀρετῆς, καὶ ἐκ γῆς βίον.
[23, 2]	μὲν ὅπλα ἀπέθεντο, ἐγένοντο δὲ	ἐξ	ἐλευθέρων γεωργοί. ~Ἐλεύθεροι Κρῆτες. Πότε;
[23, 1]	ἐκεῖνος ἐπαινῶν χαίρει, ἕτεροί εἰσιν	ἐξ	ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων καὶ ἔργων· ἢ
[23, 6]	Ἀργιάδων· καὶ δι´ ἐπιθυμίαν γυναικὸς	ἐξαρτύονται	στόλοι διαπόντιοι, ἡ Ἀσία ἐξοικίζεται,
[23, 3]	ἐν ἀμήτῳ Καλλίμαχος τοὺς Μήδους	ἐξέβαλλεν,	οὐκ ἐν γεωργοῖς ἐστρατήγει Μιλτιάδης.
[23, 3]	καὶ Ἡρακλείδας ὑπεδέχοντο, ὅτε Πελασγοὺς	ἐξέβαλλον.	Δοῦλοι, πότε; Ὅτε Πεισιστρατίδαι τὸν
[23, 2]	καὶ Μεσσηνίους ἐλάμβανεν· ἐπεὶ δ´	ἐξέκαμεν	αὕτη τοῖς Σπαρτιάταις, τὰ μὲν
[23, 5]	νῦν δεῖ γεωργίας· οὐ γὰρ	ἐξέκαμεν	ἡ γῆ τοὺς καρποὺς αὐτομάτους
[23, 3]	Καδμείοις ἐπολέμουν, ὅτε καὶ Ἴωνας	ἐξέπεμπον,	ὅτε καὶ Ἡρακλείδας ὑπεδέχοντο, ὅτε
[23, 7]	Ἰνδῶν γῆ, ἀλλὰ καὶ αὕτη	ἐξεῦρεν	Μακεδόνα ἐραστήν, διὰ πολλῶν γενῶν
[23, 6]	ἐξαρτύονται στόλοι διαπόντιοι, ἡ Ἀσία	ἐξοικίζεται,	ἡ Εὐρώπη ἀνίσταται. Ἐπιθυμοῦσιν Ἀθηναῖοι
[23, 3]	πότε; Ὅτε Πεισιστρατίδαι τὸν δῆμον	ἐξοπλίσαντες	γεωργεῖν ἠνάγκαζον. Αὖθις δὲ ἐπελθόντος
[23, 6]	γυναικὸς Πελοποννησίας· πλέει βάρβαρος ἀνὴρ	ἐπ´	αὐτὴν ἀπὸ τῆς Ἴδης, οὐ
[23, 7]	πολλῶν γενῶν καὶ πολέμων βαδίζοντα	ἐπ´	αὐτήν. Ποῖ τὶς τράπηται; ποῦ
[23, 2]	φιλοπόλεμον. Βούλει σοι τὰ δεύτερα	ἐπ´	ἐκείνῳ λέγω τὰ Λακωνικά, ἢ
[23, 6]	πολεμοῦνται Σκύθαι. Μεταβαίνει ἡ ἐπιθυμία	ἐπ´	Ἐρετρίαν καὶ Ἀθήνας· καὶ μετὰ
[23, 2]	ἢ τὰ Περσικά; Τὴν Σπάρτην	ἐπαινεῖς	ὡς εὐνομωτάτην. Ὁ δὲ Λυκοῦργος
[23, 1]	Πανελλήνων βασιλέα οὐκ ἔσχεν ἑτέρως	ἐπαινέσαι,	ἢ τὸν αἰχμητὴν προσθεὶς τῷ
[23, 2]	δὲ Λυκοῦργος (ὃς σοῦ δήπου	ἐπαινέτου	δεήσεται· ὁ γὰρ Ἀπόλλων φθάνει
[23, 3]	τὴν γῆν καὶ τὴν θάλατταν.	Ἐπαινῶ	καὶ Περικλέα τῆς στρατηγίας, ὃς
[23, 1]	μακάριοι αὐτῷ ἄνδρες, οὓς ἐκεῖνος	ἐπαινῶν	χαίρει, ἕτεροί εἰσιν ἐξ ἑτέρων
[23, 6]	περὶ πᾶσαν γῆν τὰς πλεονεξίας	ἐπεγείρουσαι,	καὶ πάντα μεστὰ στρατοπέδων ἐπὶ
[23, 2]	Ἀργείων ἐδῄου, καὶ Μεσσηνίους ἐλάμβανεν·	ἐπεὶ	δ´ ἐξέκαμεν αὕτη τοῖς Σπαρτιάταις,
[23, 3]	τὸ κράτος, νικώντων ἡ ἐλευθερία.	Ἐπεὶ	δὲ καὶ τῆς θαλάττης ἔδει,
[23, 1]	ἀμφότερον, βασιλεὺς καὶ αἰχμητὴς ἀγαθός.	Ἐπεὶ	καὶ ὁ Μενέλαος βασιλεὺς μὲν
[23, 2]	καὶ ἄλλοις παντοδαποῖς πόνοις παιδευόμενον,	ἐπειδὰν	ἱκανῶς τοῦ καρτερεῖν ἔχῃ, ἐπὶ
[23, 5]	δὲ καὶ τῆς Κρόνου ἀρχῆς	ἐπελαβόμεθα,	τίς ἂν ἡμῖν γεωργίας λόγος;
[23, 3]	στόλου Μηδικοῦ, τῆς μὲν γῆς	ἐπελάθοντο,	ἐπὶ δὲ τὰ ὅπλα ἔδραμον,
[23, 3]	ἐξοπλίσαντες γεωργεῖν ἠνάγκαζον. Αὖθις δὲ	ἐπελθόντος	αὐτοῖς στόλου Μηδικοῦ, τῆς μὲν
[23, 1]	τίνας ὀνομάζει Ὅμηρος ἐν τοῖς	ἔπεσιν	διογενεῖς, καὶ θεοῖς εἰκέλους, καὶ
[23, 1]	ἀριστευτικά. Μεστὰ δὲ αὐτῷ τὰ	ἔπη	ἀσπίδων μεγάλων, καὶ κορύθων φαεινῶν,
[23, 2]	ἐπειδὰν ἱκανῶς τοῦ καρτερεῖν ἔχῃ,	ἐπὶ	αἰχμῇ καὶ ἀσπίδι τεταγμένον, ὑπὸ
[23, 4]	μὲν ὄντες ἐπολέμουν, δουλεύσαντες δὲ	ἐπὶ	γεωργίαν ἐτράποντο. Μέτιθι ἐπὶ τὰ
[23, 3]	Μηδικοῦ, τῆς μὲν γῆς ἐπελάθοντο,	ἐπὶ	δὲ τὰ ὅπλα ἔδραμον, καὶ
[23, 1]	ὀνόμασιν ἀρετὴν ἀνδρός; ἆρα τοὺς	ἐπὶ	σκαπάνῃ καὶ αὔλακι πρὸς τῇ
[23, 6]	γεωργῶν μὲν πάντας· ῥίψας δόρυ	ἐπὶ	σμινύην ἴτω, ἀριστευέτω ἐν γῇ,
[23, 4]	δὲ ἐπὶ γεωργίαν ἐτράποντο. Μέτιθι	ἐπὶ	τὰ ζῷα· καὶ γὰρ ἐνταῦθα
[23, 6]	ἐπεγείρουσαι, καὶ πάντα μεστὰ στρατοπέδων	ἐπὶ	τὴν ἀλλοτρίαν ἰόντων. Κάλλος ᾄδεται
[23, 7]	χεῖμα κακή, θέρει ἀργαλέη· ἴωμεν	ἐπὶ	τὴν Ἄσκρην. Ἀλλ´ αἰγειροφόρος ἡ
[23, 4]	~Ἔα μοι τὰ Ἑλληνικά, ἴθι	ἐπὶ	τοὺς βαρβάρους. Γεωργοῦσιν Αἰγύπτιοι, πολεμοῦσιν
[23, 1]	νέων, ἐν γουνῷ οἰνοπέδου ἀλωῆς‘	ἐπὶ	φύλλων χαμαὶ βεβλημένων ὥρᾳ θέρους
[23, 6]	γῆς· πόλεμον ἡ ἐπιθυμία διανέστησεν.	Ἐπιθυμεῖ	Δαρεῖος τῆς Σκυθῶν γῆς· πολεμοῦνται
[23, 6]	στόλοι· Ἐρετρία σαγηνεύεται, ἐπιπλεῖται Μαραθών.	Ἐπιθυμεῖ	ἡ Ξέρξου γυνὴ θεραπαινίδων Λακωνίδων
[23, 6]	καὶ εἰρηνικώτερος, ποιμὴν καὶ βουκόλος.	Ἐπιθυμεῖ	Καμβύσης τῆς Αἰγυπτίων γῆς· πόλεμον
[23, 5]	ἀνήροτα πάντα φύονται. Ἐὰν δὲ	ἐπιθυμῇς	Λιβυκοῦ λωτοῦ, καὶ Αἰγυπτίων πυρῶν,
[23, 6]	τῆς Αἰγυπτίων γῆς· πόλεμον ἡ	ἐπιθυμία	διανέστησεν. Ἐπιθυμεῖ Δαρεῖος τῆς Σκυθῶν
[23, 6]	γῆς· πολεμοῦνται Σκύθαι. Μεταβαίνει ἡ	ἐπιθυμία	ἐπ´ Ἐρετρίαν καὶ Ἀθήνας· καὶ
[23, 6]	πολέμου καὶ ἀδικίας· αἱ γὰρ	ἐπιθυμίαι	πλανῶνται πανταχοῦ, περὶ πᾶσαν γῆν
[23, 6]	Ἀτθίδων καὶ Ἀργιάδων· καὶ δι´	ἐπιθυμίαν	γυναικὸς ἐξαρτύονται στόλοι διαπόντιοι, ἡ
[23, 6]	καὶ Ἀθήνας· καὶ μετὰ τῆς	ἐπιθυμίας	οἱ στόλοι· Ἐρετρία σαγηνεύεται, ἐπιπλεῖται
[23, 6]	Ἀσία ἐξοικίζεται, ἡ Εὐρώπη ἀνίσταται.	Ἐπιθυμοῦσιν	Ἀθηναῖοι Σικελίας, ἐπιθυμοῦσιν Λακεδαιμόνιοι Ἰωνίας,
[23, 6]	Ἀθηναῖοι Σικελίας, ἐπιθυμοῦσιν Λακεδαιμόνιοι Ἰωνίας,	ἐπιθυμοῦσιν	Θηβαῖοι ἡγεμονίας. ~Ὢ ἐρώτων πικροτάτων
[23, 6]	Εὐρώπη ἀνίσταται. Ἐπιθυμοῦσιν Ἀθηναῖοι Σικελίας,	ἐπιθυμοῦσιν	Λακεδαιμόνιοι Ἰωνίας, ἐπιθυμοῦσιν Θηβαῖοι ἡγεμονίας.
[23, 1]	Ἀγαμέμνων οὗτος, τί ἦν ἂν	ἐπικλεέστερος	τῶν ἄλλων, εἰ κατὰ τὸ
[23, 6]	ἐπιθυμίας οἱ στόλοι· Ἐρετρία σαγηνεύεται,	ἐπιπλεῖται	Μαραθών. Ἐπιθυμεῖ ἡ Ξέρξου γυνὴ
[23, 1]	χαίρει, ἕτεροί εἰσιν ἐξ ἑτέρων	ἐπιτηδευμάτων	καὶ ἔργων· ἢ Ἀχιλλεὺς διώκων,
[23, 3]	ὅπλα, εἰς τὰς τριήρεις μετῳκίσθησαν.	Ἔπλεεν	πόλις Ἀττικὴ καὶ ἠπειρώτης δῆμος,
[23, 4]	αὖθις Λυδοί· ἐλεύθεροι μὲν ὄντες	ἐπολέμουν,	δουλεύσαντες δὲ ἐπὶ γεωργίαν ἐτράποντο.
[23, 4]	Πέρσαι· δουλεύουσιν Ἀσσύριοι, βασιλεύουσιν Πέρσαι.	Ἐπολέμουν	Λυδοὶ πρότερον, ἐγεώργουν αὖθις Λυδοί·
[23, 3]	Ἐλεύθεροι Ἀθηναῖοι. Πότε; Ὅτε Καδμείοις	ἐπολέμουν,	ὅτε καὶ Ἴωνας ἐξέπεμπον, ὅτε
[23, 7]	εἰρήνης πρόσωπον; ποῖον γῆς μέρος	ἐραστὰς	οὐκ ἔχει; Ἄσκρη χεῖμα κακή,
[23, 7]	ἀλλὰ καὶ αὕτη ἐξεῦρεν Μακεδόνα	ἐραστήν,	διὰ πολλῶν γενῶν καὶ πολέμων
[23, 3]	γεωργοῖς ἐστρατήγει Μιλτιάδης. Ὁπλιτῶν τὰ	ἔργα,	μαχομένων τὸ κράτος, νικώντων ἡ
[23, 4]	ἀθλεύει· ἐὰν δὲ μεταθῇς τὰ	ἔργα,	παρανομεῖς περὶ τὴν φύσιν. Τὰ
[23, 1]	τὴν ἀρχὴν ἠξίωσεν καταμῖξαι τὰ	ἔργα	τῇ αὐτοῦ ᾠδῇ, ὅτι μὴ
[23, 2]	ταμιευτικόν, ταπεινὸν καὶ γλίσχρον, καὶ	ἐργαστικὸν	τὰ σμικρὰ ταῦτα· ἢ ταῦτα
[23, 1]	βασιλεῖ, ὡς μόνον δὴ τοῦτο	ἔργων	ἀρχικώτατον· καὶ φησίν, ὅτι ἦν
[23, 1]	εἰσιν ἐξ ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων καὶ	ἔργων·	ἢ Ἀχιλλεὺς διώκων, ἢ Αἴας
[23, 6]	μετὰ τῆς ἐπιθυμίας οἱ στόλοι·	Ἐρετρία	σαγηνεύεται, ἐπιπλεῖται Μαραθών. Ἐπιθυμεῖ ἡ
[23, 6]	Σκύθαι. Μεταβαίνει ἡ ἐπιθυμία ἐπ´	Ἐρετρίαν	καὶ Ἀθήνας· καὶ μετὰ τῆς
[23, 5]	ὀψὲ ὁ Τριπτόλεμος μετὰ τὸν	Ἐριχθόνιον	καὶ τὸν Κέκροπα. Εἰ δὲ
[23, 7]	Ἰωνίας, ἐπιθυμοῦσιν Θηβαῖοι ἡγεμονίας. ~Ὢ	ἐρώτων	πικροτάτων τῇ Ἑλλάδι. Ποῦ τις
[23, 3]	καὶ παραδόντες πυρὶ τὴν ἐκεῖ	ἑστίαν,	καὶ μόνα ὑπολειπόμενοι τὰ ὅπλα,
[23, 6]	παραβάλλεις πολέμῳ· ~Εἰ γὰρ τοιοῦτόν	ἐστιν	ἡ γεωργία, ἄφελε τοὺς πολέμους
[23, 3]	Μήδους ἐξέβαλλεν, οὐκ ἐν γεωργοῖς	ἐστρατήγει	Μιλτιάδης. Ὁπλιτῶν τὰ ἔργα, μαχομένων
[23, 1]	τὸν τῶν Πανελλήνων βασιλέα οὐκ	ἔσχεν	ἑτέρως ἐπαινέσαι, ἢ τὸν αἰχμητὴν
[23, 2]	Γύλιππος ἐκ ληΐου ὁρμηθεὶς Συρακοσίους	ἔσωζεν,	οὐδὲ Ἀγησίλαος ἐξ ἀμπέλων ὁρμηθεὶς
[23, 2]	ἐκράτει, καὶ τὴν βασιλέως γῆν	ἔτεμνεν,	καὶ Ἴωνας καὶ Ἑλλήσποντον ἐλευθέρου·
[23, 2]	ἀρετὴ καὶ τὴν Ἀθηναίων γῆν	ἔτεμνεν,	καὶ τὴν Ἀργείων ἐδῄου, καὶ
[23, 1]	ἄνδρες, οὓς ἐκεῖνος ἐπαινῶν χαίρει,	ἕτεροί	εἰσιν ἐξ ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων καὶ
[23, 1]	ἐπαινῶν χαίρει, ἕτεροί εἰσιν ἐξ	ἑτέρων	ἐπιτηδευμάτων καὶ ἔργων· ἢ Ἀχιλλεὺς
[23, 1]	τῶν Πανελλήνων βασιλέα οὐκ ἔσχεν	ἑτέρως	ἐπαινέσαι, ἢ τὸν αἰχμητὴν προσθεὶς
[23, 3]	Πότε; Ὅτε ὅπλα εἶχον, ὅτε	ἐτόξευον,	ὅτε ἐθήρων. Δοῦλοι, πότε; Ὅτε
[23, 4]	ἐπολέμουν, δουλεύσαντες δὲ ἐπὶ γεωργίαν	ἐτράποντο.	Μέτιθι ἐπὶ τὰ ζῷα· καὶ
[23, 7]	εὖ μέν τις δόρυ θηξάσθω,	εὖ	δ´ ἀσπίδα θέσθω, εὖ δέ
[23, 7]	θηξάσθω, εὖ δ´ ἀσπίδα θέσθω,	εὖ	δέ τις ἵπποισιν δεῖπνον δότω
[23, 7]	μεστὰ πολέμων, πάντα ὅπλων. Τοιγαροῦν	εὖ	μέν τις δόρυ θηξάσθω, εὖ
[23, 7]	Βοιωτία. Λιβύη πόρρω μέν, ἀλλὰ	εὔβοτος.	Ὑπερόριος ἡ Ἰνδῶν γῆ, ἀλλὰ
[23, 6]	γεωργοῖς· κηρύττωμεν τὸν ἄνδρα τῆς	εὐκαρπίας,	οὗτος ἐν ἀνθρώποις νικηφόρος, οὗτος
[23, 1]	γεωργῶν τὴν γῆν, ἀπέφηνεν αὐτὴν	εὐκαρπωτέραν	τῆς Αἰγυπτίας; Τοῦ μὲν γὰρ
[23, 2]	Περσικά; Τὴν Σπάρτην ἐπαινεῖς ὡς	εὐνομωτάτην.	Ὁ δὲ Λυκοῦργος (ὃς σοῦ
[23, 7]	Ποῖ τὶς τράπηται; ποῦ τὶς	εὕρῃ	γεωργίαν ἀσφαλῆ; Πάντα μεστὰ πολέμων,
[23, 7]	μετὰ ἀσφαλείας γεωργῇ; ποῦ δὲ	εὕρῃ	τὸ χρύσεον εἰρήνης πρόσωπον; ποῖον
[23, 6]	διαπόντιοι, ἡ Ἀσία ἐξοικίζεται, ἡ	Εὐρώπη	ἀνίσταται. Ἐπιθυμοῦσιν Ἀθηναῖοι Σικελίας, ἐπιθυμοῦσιν
[23, 1]	τοῦτο ὀλίγον αὐτῷ μετέδωκε ποιητικῆς	εὐφημίας	Ὅμηρος. Ὅ γε μὴν Ἀγαμέμνων
[23, 3]	καὶ ὁρῶν τεμνομένας τὰς Ἀχάρνας,	ἐφύλαττεν	τὰς Ἀθήνας ἐλευθέρας· μενούσης γὰρ
[23, 7]	ποῖον γῆς μέρος ἐραστὰς οὐκ	ἔχει;	Ἄσκρη χεῖμα κακή, θέρει ἀργαλέη·
[23, 1]	οἱ γεωργοῦντες. Ὅτι οἱ προπολεμοῦντες.	~Ἔχεις	εἰπεῖν, τίνας ὀνομάζει Ὅμηρος ἐν
[23, 7]	ἐὰν σχολῆς τύχῃ, ἐὰν φυλακὴν	ἔχῃ·	δέδια δ´ ἐγώ, μὴ τοῦτο
[23, 2]	παιδευόμενον, ἐπειδὰν ἱκανῶς τοῦ καρτερεῖν	ἔχῃ,	ἐπὶ αἰχμῇ καὶ ἀσπίδι τεταγμένον,
[23, 2]	ταῦτα μὲν οἱ εἴλωτες αὐτῷ	ἔχουσιν	καὶ ὁ ἀνδραποδώδης ὅμιλος καὶ
[23, 1]	τὸ Ἄργος μένων, γῆν ἀγαθὴν	ἔχων,	γεωργῶν τὴν γῆν, ἀπέφηνεν αὐτὴν
[23, 2]	τις ἄλλη ὑποτροφὴ γῆς. ~Ὅμηρον	ἐῶ·	τάχα γὰρ καὶ δυσχεράναις ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/04/2008