Dissertations, Chap. |
[23, 1] |
καὶ
δειλῶν
κτεινομένων.
Τὸν
μὲν
|
γὰρ |
Ἀγαμέμνονα
αὐτὸν
τὸν
τῶν
Πανελλήνων |
[23, 2] |
σοῦ
δήπου
ἐπαινέτου
δεήσεται·
ὁ
|
γὰρ |
Ἀπόλλων
φθάνει
λέγων
πρὸς
αὐτὸν |
[23, 5] |
ἐλευθέραν
ἀρετήν,
ἀναγκαίᾳ
γεωργίᾳ·
οὐ
|
γὰρ |
εἰρήνην
παραβάλλεις
πολέμῳ·
~Εἰ
γὰρ |
[23, 4] |
Μέτιθι
ἐπὶ
τὰ
ζῷα·
καὶ
|
γὰρ |
ἐνταῦθα
ὄψει
ἐλευθερίαν
καὶ
δουλείαν, |
[23, 5] |
οὐδὲ
νῦν
δεῖ
γεωργίας·
οὐ
|
γὰρ |
ἐξέκαμεν
ἡ
γῆ
τοὺς
καρποὺς |
[23, 6] |
πάντα
πολέμου
καὶ
ἀδικίας·
αἱ
|
γὰρ |
ἐπιθυμίαι
πλανῶνται
πανταχοῦ,
περὶ
πᾶσαν |
[23, 2] |
ὑποτροφὴ
γῆς.
~Ὅμηρον
ἐῶ·
τάχα
|
γὰρ |
καὶ
δυσχεράναις
ἂν
τῷ
λόγῳ
|
[23, 1] |
εὐκαρπωτέραν
τῆς
Αἰγυπτίας;
Τοῦ
μὲν
|
γὰρ |
Ὀδυσσέως
ἀκούεις
αὐτοῦ
σεμνολογουμένου
περὶ |
[23, 1] |
ἀλλ´
ἀγαθὴ
κουροτρόφος,
φησίν.
Οἶδεν
|
γάρ |
που,
ἅτε
σοφὸς
ὤν,
ὅσον |
[23, 7] |
Λέγει
τὶς
παλαιὸς
ἀνήρ·
μάλιστα
|
γὰρ |
τῆς
γῆς,
φησὶν,
ἡ
ἀρίστη |
[23, 3] |
ἐφύλαττεν
τὰς
Ἀθήνας
ἐλευθέρας·
μενούσης
|
γὰρ |
τῆς
ἐλευθερίας,
ἡ
γῆ
μένει, |
[23, 6] |
γὰρ
εἰρήνην
παραβάλλεις
πολέμῳ·
~Εἰ
|
γὰρ |
τοιοῦτόν
ἐστιν
ἡ
γεωργία,
ἄφελε |
[23, 1] |
μετέδωκε
ποιητικῆς
εὐφημίας
Ὅμηρος.
Ὅ
|
γε |
μὴν
Ἀγαμέμνων
οὗτος,
τί
ἦν |
[23, 7] |
ἐξεῦρεν
Μακεδόνα
ἐραστήν,
διὰ
πολλῶν
|
γενῶν |
καὶ
πολέμων
βαδίζοντα
ἐπ´
αὐτήν. |
[23, 1] |
αὐτοῦ
ᾠδῇ,
ὅτι
μὴ
νησιώτῃ
|
γέροντι |
ἀναθεὶς
αὐτά,
ἐκπεπτωκότι
τῆς
ἀρχῆς |
[23, 7] |
Ἀκήκοας,
πῶς
πόλεμος
γίνεται;
Μὴ
|
γεώργει, |
ἄνθρωπε·
ἔα
τὴν
γῆν
ἀκαλλώπιστον, |
[23, 5] |
θεῶν.
Ἀλλ´
ὀψὲ
μὲν
Δημήτηρ
|
γεωργεῖ |
μετὰ
πολλὴν
πλάνην,
ὀψὲ
δὲ |
[23, 3] |
Ὅτε
Πεισιστρατίδαι
τὸν
δῆμον
ἐξοπλίσαντες
|
γεωργεῖν
|
ἠνάγκαζον.
Αὖθις
δὲ
ἐπελθόντος
αὐτοῖς |
[23, 7] |
Ποῦ
τις
ἐλθὼν
μετὰ
ἀσφαλείας
|
γεωργῇ; |
ποῦ
δὲ
εὕρῃ
τὸ
χρύσεον |
[23, 6] |
~Εἰ
γὰρ
τοιοῦτόν
ἐστιν
ἡ
|
γεωργία, |
ἄφελε
τοὺς
πολέμους
γεωργῶν
μὲν |
[23, 7] |
δεῖπνον
δότω
ὠκυπόδεσσιν.
Καλὸν
ἡ
|
γεωργία, |
καλόν,
ἐὰν
μεῖναι
δυνηθῇ,
ἐὰν |
[23, 5] |
πόνοις,
καὶ
ἐλευθέραν
ἀρετήν,
ἀναγκαίᾳ
|
γεωργίᾳ· |
οὐ
γὰρ
εἰρήνην
παραβάλλεις
πολέμῳ· |
[23, 7] |
τὶς
τράπηται;
ποῦ
τὶς
εὕρῃ
|
γεωργίαν |
ἀσφαλῆ;
Πάντα
μεστὰ
πολέμων,
πάντα |
[23, 4] |
ὄντες
ἐπολέμουν,
δουλεύσαντες
δὲ
ἐπὶ
|
γεωργίαν |
ἐτράποντο.
Μέτιθι
ἐπὶ
τὰ
ζῷα· |
[23, 5] |
ἀνθρωπίνης
τέχνης
προσδεομένων.
Ταύτην
τὴν
|
γεωργίαν
|
οὐδεὶς
παύει,
οὐ
λοιμός,
οὐ |
[23, 5] |
ἀρχῆς
ἐπελαβόμεθα,
τίς
ἂν
ἡμῖν
|
γεωργίας |
λόγος;
Ἀλλ´
οὐδὲ
νῦν
δεῖ |
[23, 5] |
λόγος;
Ἀλλ´
οὐδὲ
νῦν
δεῖ
|
γεωργίας· |
οὐ
γὰρ
ἐξέκαμεν
ἡ
γῆ |
[23, 5] |
ἀενάους
ναμάτων
καθαρῶν
καὶ
νηφαλίων
|
γεωργίας. |
Ταῦτα
οὐ
πρεσβύτης
Ἰκάριος,
οὐδὲ |
[23, 2] |
καταστήσαιτο
τοῖς
αὑτοῦ
θρέμμασιν,
ἆρα
|
γεωργικόν, |
καὶ
ταμιευτικόν,
ταπεινὸν
καὶ
γλίσχρον, |
[23, 5] |
ἀμείβουσαι,
καὶ
γῆ
βλαστάνουσα·
οὗτοι
|
γεωργοὶ |
ἀθάνατοι
ἐγκάρπων,
σιτίων
καὶ
δένδρων, |
[23, 3] |
ἐθήρων.
Δοῦλοι,
πότε;
Ὅτε
καὶ
|
γεωργοί· |
Ἐλεύθεροι
Ἀθηναῖοι.
Πότε;
Ὅτε
Καδμείοις |
[23, 2] |
ἀπέθεντο,
ἐγένοντο
δὲ
ἐξ
ἐλευθέρων
|
γεωργοί. |
~Ἐλεύθεροι
Κρῆτες.
Πότε;
Ὅτε
ὅπλα |
[23, 3] |
τοὺς
Μήδους
ἐξέβαλλεν,
οὐκ
ἐν
|
γεωργοῖς |
ἐστρατήγει
Μιλτιάδης.
Ὁπλιτῶν
τὰ
ἔργα, |
[23, 6] |
ἀριστευέτω
ἐν
γῇ,
κρατείτω
ἐν
|
γεωργοῖς· |
κηρύττωμεν
τὸν
ἄνδρα
τῆς
εὐκαρπίας, |
[23, 6] |
αὐτὴν
ἀπὸ
τῆς
Ἴδης,
οὐ
|
γεωργός, |
ἀλλὰ
γεωργοῦ
ἡμερώτερος
καὶ
σχολαίτερος |
[23, 2] |
Θυρεᾷ
ἠρίστευεν;
Ἀλλ´
οὐδὲ
Βρασίδας
|
γεωργὸς |
ἦν,
οὐδ´
ὁ
Γύλιππος
ἐκ |
[23, 5] |
περὶ
θεῶν
μύθους
παραδεκτέον,
οὐ
|
γεωργὸς |
ὁ
Ζεύς,
οὐδὲ
Ἀθηνᾶ,
οὐδὲ |
[23, 6] |
τῆς
Ἴδης,
οὐ
γεωργός,
ἀλλὰ
|
γεωργοῦ |
ἡμερώτερος
καὶ
σχολαίτερος
καὶ
εἰρηνικώτερος, |
[23, 0] |
πόλει,
οἱ
προπολεμοῦντες,
ἢ
οἱ
|
γεωργοῦντες. |
Ὅτι
οἱ
προπολεμοῦντες.
~Ἔχεις
εἰπεῖν, |
[23, 4] |
Ἑλληνικά,
ἴθι
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους.
|
Γεωργοῦσιν |
Αἰγύπτιοι,
πολεμοῦσιν
Σκύθαι·
ἀνδρεῖον
τὸ |
[23, 4] |
τὸ
Σκυθικόν,
δοῦλον
τὸ
Αἰγύπτιον.
|
Γεωργοῦσιν |
Ἀσσύριοι,
πολεμοῦσιν
Πέρσαι·
δουλεύουσιν
Ἀσσύριοι, |
[23, 3] |
τῆς
στρατηγίας,
ὃς
ἀμελήσας
τῶν
|
γεωργῶν, |
καὶ
ὁρῶν
τεμνομένας
τὰς
Ἀχάρνας, |
[23, 3] |
αὐτῶν
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀνελάμβανον.
Οὐ
|
γεωργῶν |
Κυναίγειρος
τὰς
Ἀθήνας
ἠλευθέρου,
οὐκ |
[23, 6] |
ἡ
γεωργία,
ἄφελε
τοὺς
πολέμους
|
γεωργῶν |
μὲν
πάντας·
ῥίψας
δόρυ
ἐπὶ |
[23, 1] |
Ἄργος
μένων,
γῆν
ἀγαθὴν
ἔχων,
|
γεωργῶν |
τὴν
γῆν,
ἀπέφηνεν
αὐτὴν
εὐκαρπωτέραν |
[23, 7] |
ἀλλὰ
εὔβοτος.
Ὑπερόριος
ἡ
Ἰνδῶν
|
γῆ, |
ἀλλὰ
καὶ
αὕτη
ἐξεῦρεν
Μακεδόνα |
[23, 5] |
διαπνέοντες,
καὶ
ὧραι
ἀμείβουσαι,
καὶ
|
γῆ |
βλαστάνουσα·
οὗτοι
γεωργοὶ
ἀθάνατοι
ἐγκάρπων, |
[23, 1] |
σκαπάνῃ
καὶ
αὔλακι
πρὸς
τῇ
|
γῇ |
διαπονουμένους,
δεινοὺς
ἀροῦν,
ἀγαθοὺς
φυτεύειν, |
[23, 6] |
ἐπὶ
σμινύην
ἴτω,
ἀριστευέτω
ἐν
|
γῇ, |
κρατείτω
ἐν
γεωργοῖς·
κηρύττωμεν
τὸν |
[23, 3] |
μενούσης
γὰρ
τῆς
ἐλευθερίας,
ἡ
|
γῆ |
μένει,
τὰ
φυτὰ
μένει,
τὰ |
[23, 5] |
γεωργίας·
οὐ
γὰρ
ἐξέκαμεν
ἡ
|
γῆ |
τοὺς
καρποὺς
αὐτομάτους
φέρουσα·
φέρει |
[23, 3] |
τῆς
θαλάττης
ἔδει,
χαίρειν
τῇ
|
γῇ |
φράσαντες,
καὶ
παραδόντες
πυρὶ
τὴν |
[23, 1] |
εἰ
κατὰ
τὸ
Ἄργος
μένων,
|
γῆν
|
ἀγαθὴν
ἔχων,
γεωργῶν
τὴν
γῆν, |
[23, 7] |
Μὴ
γεώργει,
ἄνθρωπε·
ἔα
τὴν
|
γῆν |
ἀκαλλώπιστον,
αὐχμῶσαν·
στάσιν
κινεῖς,
πόλεμον |
[23, 1] |
γῆν
ἀγαθὴν
ἔχων,
γεωργῶν
τὴν
|
γῆν, |
ἀπέφηνεν
αὐτὴν
εὐκαρπωτέραν
τῆς
Αἰγυπτίας; |
[23, 2] |
Τισσαφέρνους
ἐκράτει,
καὶ
τὴν
βασιλέως
|
γῆν
|
ἔτεμνεν,
καὶ
Ἴωνας
καὶ
Ἑλλήσποντον |
[23, 2] |
ὅπλοις
ἀρετὴ
καὶ
τὴν
Ἀθηναίων
|
γῆν
|
ἔτεμνεν,
καὶ
τὴν
Ἀργείων
ἐδῄου, |
[23, 3] |
καὶ
κρατῶν
εἶχεν
καὶ
τὴν
|
γῆν |
καὶ
τὴν
θάλατταν.
Ἐπαινῶ
καὶ
|
[23, 6] |
ἐπιθυμίαι
πλανῶνται
πανταχοῦ,
περὶ
πᾶσαν
|
γῆν |
τὰς
πλεονεξίας
ἐπεγείρουσαι,
καὶ
πάντα |
[23, 4] |
βίον
ἐξ
ἀρετῆς,
καὶ
ἐκ
|
γῆς |
βίον.
Βοῦς
ἀροῖ,
ἵππος
ἀθλεύει· |
[23, 3] |
αὐτοῖς
στόλου
Μηδικοῦ,
τῆς
μὲν
|
γῆς |
ἐπελάθοντο,
ἐπὶ
δὲ
τὰ
ὅπλα |
[23, 7] |
τὸ
χρύσεον
εἰρήνης
πρόσωπον;
ποῖον
|
γῆς |
μέρος
ἐραστὰς
οὐκ
ἔχει;
Ἄσκρη |
[23, 1] |
καὶ
εἴ
τις
ἄλλη
ὑποτροφὴ
|
γῆς. |
~Ὅμηρον
ἐῶ·
τάχα
γὰρ
καὶ |
[23, 2] |
δὲ
καθαρῶς
Σπαρτιατικόν,
ἄφετον
ἐκ
|
γῆς |
ὂν
καὶ
ὄρθριον,
καὶ
πρὸς |
[23, 6] |
βουκόλος.
Ἐπιθυμεῖ
Καμβύσης
τῆς
Αἰγυπτίων
|
γῆς· |
πόλεμον
ἡ
ἐπιθυμία
διανέστησεν.
Ἐπιθυμεῖ |
[23, 6] |
διανέστησεν.
Ἐπιθυμεῖ
Δαρεῖος
τῆς
Σκυθῶν
|
γῆς· |
πολεμοῦνται
Σκύθαι.
Μεταβαίνει
ἡ
ἐπιθυμία
|
[23, 7] |
παλαιὸς
ἀνήρ·
μάλιστα
γὰρ
τῆς
|
γῆς, |
φησὶν,
ἡ
ἀρίστη
τὰς
μεταβολὰς |
[23, 7] |
αὐτοὶ
ἀεί.
Ἀκήκοας,
πῶς
πόλεμος
|
γίνεται; |
Μὴ
γεώργει,
ἄνθρωπε·
ἔα
τὴν |
[23, 2] |
γεωργικόν,
καὶ
ταμιευτικόν,
ταπεινὸν
καὶ
|
γλίσχρον, |
καὶ
ἐργαστικὸν
τὰ
σμικρὰ
ταῦτα· |
[23, 7] |
μεταβολὰς
τῶν
οἰκητόρων
ἐλάμβανεν·
τὴν
|
γοῦν |
Ἀττικήν,
διὰ
τὸ
λεπτόγεω
εἶναι |
[23, 1] |
ἀρχῆς
ὑπὸ
ὑβριστῶν
νέων,
ἐν
|
γουνῷ |
οἰνοπέδου
ἀλωῆς‘
ἐπὶ
φύλλων
χαμαὶ
|
[23, 2] |
Βρασίδας
γεωργὸς
ἦν,
οὐδ´
ὁ
|
Γύλιππος |
ἐκ
ληΐου
ὁρμηθεὶς
Συρακοσίους
ἔσωζεν, |
[23, 6] |
καὶ
Ἀργιάδων·
καὶ
δι´
ἐπιθυμίαν
|
γυναικὸς |
ἐξαρτύονται
στόλοι
διαπόντιοι,
ἡ
Ἀσία |
[23, 6] |
τὴν
ἀλλοτρίαν
ἰόντων.
Κάλλος
ᾄδεται
|
γυναικὸς
|
Πελοποννησίας·
πλέει
βάρβαρος
ἀνὴρ
ἐπ´ |
[23, 6] |
ἐπιπλεῖται
Μαραθών.
Ἐπιθυμεῖ
ἡ
Ξέρξου
|
γυνὴ |
θεραπαινίδων
Λακωνίδων
καὶ
Ἀτθίδων
καὶ |