Dissertations, Chap.
[2, 5]	ἀγαθοῖς, καὶ τιμῶνται μὲν αὐτῶν	αἱ	ἀρεταί, ἀμνημονοῦνται δὲ αἱ συμφοραί·
[2, 5]	αὐτῶν αἱ ἀρεταί, ἀμνημονοῦνται δὲ	αἱ	συμφοραί· παρὰ δὲ Αἰγυπτίοις ἰσοτιμίαν
[2, 1]	τὴν χρείαν τῶν ὠφελουμένων, καὶ	αἱ	τέχναι τιμῆς θεῶν ἑκάστη εὔπορος,
[2, 1]	ἀγροικικὸν ἄγαλμα· ἱερὰ δὲ Ἀρτέμιδος,	πηγαὶ	ναμάτων, καὶ κοῖλαι νάπαι, καὶ
[2, 9]	οὐκ ἀστυπολοῦν, ἀνέχεται τὸ μὴ	καταστήσασθαι	σύμβολα ἄττα τῆς τῶν θεῶν
[2, 3]	ἔμελλεν ψυχῆς ἀθανάτοις εὔφορόν τε	ἔσεσθαι	καὶ κοῦφον καὶ εὐκίνητον μόνον,
[2, 9]	διαιτήσαι τὸν λόγον, εἴτε χρὴ	ποιεῖσθαι	ἀγάλματα θεῶν, εἴτε μή; Εἰ
[2, 7]	ἱερόν, καὶ θεός, καὶ ὅρκος,	καὶ	ἄγαλμα. ~Κελτοὶ σέβουσιν μὲν Δία,
[2, 8]	Καππαδόκαις καὶ θεὸς καὶ ὅρκος	καὶ	ἄγαλμα, Μαιώταις λίμνη, Τάναϊς Μασσαγέταις.
[2, 7]	Τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἱερόν ἐστιν	καὶ	ἄγαλμα ὁ Ἄτλας· ἔστιν δὲ
[2, 8]	τὸ πῦρ τοῦτο καὶ ἱερὸν	καὶ	ἄγαλμα. Φρύγες οἱ περὶ Κελαινὰς
[2, 1]	διένειμαν αὐτοῖς οἱ ἄνθρωποι τιμὰς	καὶ	ἀγάλματα, οἱ ἐς τὰ ἴδια
[2, 4]	μὲν πῦρ, ἄγαλμα ἐφήμερον, ἀκόρεστον	καὶ	ἁδηφάγον· καὶ θύουσιν Πέρσαι πυρί,
[2, 9]	οὐρανὸν πεποικιλμένον, καὶ γῆν αὐτήν,	καὶ	ἀέρα αὐτόν, καὶ πῦρ πᾶν,
[2, 4]	θαλάττης πλοΐμου, καὶ ποταμῶν γονίμων,	καὶ	ἀέρος τροφίμου, καὶ αὐτοῦ οὐρανοῦ,
[2, 1]	κατὰ τὴν χρείαν τῶν ὠφελουμένων,	καὶ	αἱ τέχναι τιμῆς θεῶν ἑκάστη
[2, 10]	δὲ οὐρανοῦ, κρείττων δὲ χρόνου	καὶ	αἰῶνος καὶ πάσης ῥεούσης φύσεως,
[2, 10]	δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ λύρα,	καὶ	ἀκόντιον, καὶ θῶκος που, καὶ
[2, 6]	Ἰνδοὶ ἔλεγον, πλήν γε Διονύσου	καὶ	Ἀλεξάνδρου. Ἐστασίαζον Ἰνδοὶ βασιλεῖς Πῶρος
[2, 7]	γῆν, αὐχένα στενὸν καὶ ἐπιμήκη	καὶ	ἀμφιθάλασσον· σχιζομένη γὰρ κατὰ κορυφὴν
[2, 1]	θαλάττιον οὐδὲ γεωργικὸν, ἀλλ´ ἀστυπολοῦν	καὶ	ἀνακεκραμένον κοινωνίᾳ πολιτικῇ νόμου καὶ
[2, 6]	ὑψηλῷ ὑπὲρ τῶν ἄκρων περιβεβλημένος·	καὶ	ἀνήλισκεν τὰς Ἰνδῶν ἀγέλας, χορηγούντων
[2, 5]	θεοῦ. Καὶ Ἕλληνες μὲν θύουσιν	καὶ	ἀνθρώποις ἀγαθοῖς, καὶ τιμῶνται μὲν
[2, 10]	ἀνώνυμος νομοθέτῃ, καὶ ἄρρητος φωνῇ,	καὶ	ἀόρατος ὀφθαλμοῖς· οὐκ ἔχοντες δὲ
[2, 10]	καὶ τύποις χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος	καὶ	ἀργύρου, καὶ φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς,
[2, 10]	πάσης ῥεούσης φύσεως, ἀνώνυμος νομοθέτῃ,	καὶ	ἄρρητος φωνῇ, καὶ ἀόρατος ὀφθαλμοῖς·
[2, 1]	τούτοις ἀγέραστον ἔσται τὸ θεῖον	καὶ	ἀτίμητον; ἢ τιμήσουσιν μέν, τῇ
[2, 5]	θεόν τινα ἑαυτῶν, καὶ προσετρέποντο	καὶ	αὐτὴν καὶ τὸν τρόφιμον· ἦν
[2, 4]	ποταμῶν γονίμων, καὶ ἀέρος τροφίμου,	καὶ	αὐτοῦ οὐρανοῦ, περὶ ἓν μάλιστα
[2, 6]	Ἀλέξανδρος δὲ ἐκεῖνος, Πέρσας ἑλών,	καὶ	Βαβυλῶνος κρατήσας, καὶ Δαρεῖον χειρωσάμενος,
[2, 3]	ἀνατεῖνον τὴν κορυφὴν ὑψοῦ, σοβαρὸν,	καὶ	γαῦρον, καὶ σύμμετρον, οὔτε διὰ
[2, 3]	λόγῳ, νηκτὸν δὲ τέχνῃ, σιτοφάγον	καὶ	γεωπόνον καὶ καρποφάγον καὶ εὔχρουν
[2, 1]	ὑψηλὴν ἐξελόμενος, ἢ ἄντρον βαθύ·	καὶ	γεωργοὶ Διόνυσον τιμῶσιν, πήξαντες ἐν
[2, 9]	λάμπουσαν, καὶ τὸν οὐρανὸν πεποικιλμένον,	καὶ	γῆν αὐτήν, καὶ ἀέρα αὐτόν,
[2, 5]	ἰσοτιμίαν ἔχει τὸ θεῖον τιμῆς	καὶ	δακρύων. Γυναικὶ Αἰγυπτίᾳ θρέμμα ἦν
[2, 6]	Πέρσας ἑλών, καὶ Βαβυλῶνος κρατήσας,	καὶ	Δαρεῖον χειρωσάμενος, ἦλθεν εἰς τὴν
[2, 5]	θεὸς Αἰγυπτίοις, καὶ πενθεῖται θεός·	καὶ	δείκνυται παρ´ αὐτοῖς ἱερὸν θεοῦ,
[2, 10]	θεός, ὁ τῶν ὄντων πατὴρ	καὶ	δημιουργός, ὁ πρεσβύτερος μὲν ἡλίου,
[2, 1]	κατὰ τὴν φήμην τῶν ὀνομάτων,	καὶ	διένειμαν αὐτοῖς οἱ ἄνθρωποι τιμὰς
[2, 2]	ἀσθενὲς ὂν κομιδῇ τὸ ἀνθρώπειον,	καὶ	διεστὸς τοῦ θείου ὅσον οὐρανὸς
[2, 5]	εἰς μέγεθος ἤλεγξεν τὴν φύσιν,	καὶ	διέφθειρεν τὸν παῖδα· ἡ δὲ
[2, 1]	καὶ εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ	καὶ	Διὶ ἀγάλματα οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι,
[2, 10]	καὶ ἀκόντιον, καὶ θῶκος που,	καὶ	δρόμος, καὶ πᾶν ἁπλῶς τὸ
[2, 2]	μὲν οὖν ἡ μνήμη ἔρρωται,	καὶ	δύνανται εὐθὺ τοῦ οὐρανοῦ ἀνατεινόμενοι
[2, 6]	ὄρνιθας ποικίλους, καὶ εὐώδη φυτά,	καὶ	εἴ τι ἄλλο ξένον ὀφθαλμοῖς
[2, 1]	κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην,	καὶ	εἴ τι ἄλλο ὄρος πλησιάζει
[2, 10]	καὶ ζῴοις, καὶ τύποις χρυσοῦ	καὶ	ἐλέφαντος καὶ ἀργύρου, καὶ φυτοῖς,
[2, 5]	ἱερὸν θεοῦ, καὶ τάφος θεοῦ.	Καὶ	Ἕλληνες μὲν θύουσιν καὶ ἀνθρώποις
[2, 8]	Μαιάνδρῳ, οἱ δὲ τῷ Μαρσύᾳ·	καὶ	ἐμβάλλουσιν τὰ μηρία εἰς τὰς
[2, 3]	γὰρ ἀνθρώπου ψυχὴ ἐγγύτατον θεῷ	καὶ	ἐμφερέστατον, οὐ δήπου εἰκὸς τὸ
[2, 7]	Λίβυες οἰκοῦσι γῆν, αὐχένα στενὸν	καὶ	ἐπιμήκη καὶ ἀμφιθάλασσον· σχιζομένη γὰρ
[2, 8]	Αἰτναίῳ, ἀλλ´ εἰρηνικὸν καὶ σύμμετρον·	καὶ	ἐστὶν αὐτοῖς τὸ πῦρ τοῦτο
[2, 3]	εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς καὶ εὐωπὸν	καὶ	εὐγένειον, διὰ τοιούτου σώματος τύπων
[2, 7]	ὄρους χωρίον, αὐλὼν βραχύς, εὔγαιος	καὶ	εὔδενδρος· καὶ ἴδοις ἂν καὶ
[2, 1]	πηγαὶ ναμάτων, καὶ κοῖλαι νάπαι,	καὶ	εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ καὶ
[2, 3]	εὔφορόν τε ἔσεσθαι καὶ κοῦφον	καὶ	εὐκίνητον μόνον, τοῦτο τῶν ἐν
[2, 3]	γεωπόνον καὶ καρποφάγον καὶ εὔχρουν	καὶ	εὐσταλὲς καὶ εὐωπὸν καὶ εὐγένειον,
[2, 3]	σιτοφάγον καὶ γεωπόνον καὶ καρποφάγον	καὶ	εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς καὶ εὐωπὸν
[2, 6]	ποταμοὺς μεγίστους, καὶ ὄρνιθας ποικίλους,	καὶ	εὐώδη φυτά, καὶ εἴ τι
[2, 3]	καρποφάγον καὶ εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς	καὶ	εὐωπὸν καὶ εὐγένειον, διὰ τοιούτου
[2, 10]	οὐσίαν, ἐπερειδόμεθα φωναῖς, καὶ ὀνόμασιν,	καὶ	ζῴοις, καὶ τύποις χρυσοῦ καὶ
[2, 6]	Ἑλληνικοῖς· ἐν δὲ τοῖς ἔδειξε	καὶ	ζῷον ὑπερφυές, Διονύσου ἄγαλμα, ᾧ
[2, 4]	τηλικούτων ἀγαλμάτων ἀμελήσαντες, γῆς ἡμέρου,	καὶ	ἡλίου λαμπροῦ, καὶ θαλάττης πλοΐμου,
[2, 4]	γῆς ἡμέρου, καὶ ἡλίου λαμπροῦ,	καὶ	θαλάττης πλοΐμου, καὶ ποταμῶν γονίμων,
[2, 7]	ἄλσος. Τοῦτο Λιβύων καὶ ἱερόν,	καὶ	θεός, καὶ ὅρκος, καὶ ἄγαλμα.
[2, 8]	διαιροῦνται τὸ δῶρον. Ὄρος Καππαδόκαις	καὶ	θεὸς καὶ ὅρκος καὶ ἄγαλμα,
[2, 4]	ἄγαλμα ἐφήμερον, ἀκόρεστον καὶ ἁδηφάγον·	καὶ	θύουσιν Πέρσαι πυρί, ἐπιφοροῦντες αὐτῷ
[2, 10]	ἀνάμνησιν καὶ λύρα, καὶ ἀκόντιον,	καὶ	θῶκος που, καὶ δρόμος, καὶ
[2, 1]	πρῶτοι ἄνθρωποι, κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον,	καὶ	Ἴδην, καὶ εἴ τι ἄλλο
[2, 7]	αὐλὼν βραχύς, εὔγαιος καὶ εὔδενδρος·	καὶ	ἴδοις ἂν καὶ καρποὺς ἐπὶ
[2, 7]	Ἄτλαντα αὐτὸν κορυφοῦται τὸ κῦμα·	καὶ	ἴδοις ἂν τὸ ὕδωρ ἀνεστηκὸς
[2, 1]	δὲ φήμῃ μόνῃ· ἀγαλμάτων δὲ	καὶ	ἱδρυμάτων οὐκ οἰήσονται δεῖν τοῖς
[2, 8]	ἐστὶν αὐτοῖς τὸ πῦρ τοῦτο	καὶ	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα. Φρύγες οἱ
[2, 7]	πολύς, κοῖλον ἄλσος. Τοῦτο Λιβύων	καὶ	ἱερόν, καὶ θεός, καὶ ὅρκος,
[2, 7]	καὶ εὔδενδρος· καὶ ἴδοις ἂν	καὶ	καρποὺς ἐπὶ τῶν δένδρων, καὶ
[2, 3]	δὲ τέχνῃ, σιτοφάγον καὶ γεωπόνον	καὶ	καρποφάγον καὶ εὔχρουν καὶ εὐσταλὲς
[2, 1]	ἱερὰ δὲ Ἀρτέμιδος, πηγαὶ ναμάτων,	καὶ	κοῖλαι νάπαι, καὶ εὔθηροι λειμῶνες·
[2, 10]	ἀργύρου, καὶ φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς,	καὶ	κορυφαῖς, καὶ νάμασιν· ἐπιθυμοῦντες μὲν
[2, 3]	ψυχῆς ἀθανάτοις εὔφορόν τε ἔσεσθαι	καὶ	κοῦφον καὶ εὐκίνητον μόνον, τοῦτο
[2, 1]	καὶ ἀνακεκραμένον κοινωνίᾳ πολιτικῇ νόμου	καὶ	λόγου, ἆρα τούτοις ἀγέραστον ἔσται
[2, 9]	πλαττομένοις, ἀπείροις βίου καὶ νόμου	καὶ	λόγου, δέοι ἂν ἴσως τοῦ
[2, 10]	τύποι, ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν	καὶ	λύρα, καὶ ἀκόντιον, καὶ θῶκος
[2, 8]	νεμόμενοι τιμῶσιν ποταμοὺς δύο, Μαρσύαν	καὶ	Μαίανδρον· εἶδον τοὺς ποταμούς· ἀφίησιν
[2, 2]	δήμῳ ἀθρόῳ τοῦ θείου μνήμονι,	καὶ	μὴ δεομένῳ τοιαύτης ἐπικουρίας· οἷον
[2, 10]	φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς,	καὶ	νάμασιν· ἐπιθυμοῦντες μὲν αὐτοῦ τῆς
[2, 10]	Τί μοι τὸ λοιπὸν ἐξετάζειν	καὶ	νομοθετεῖν ὑπὲρ ἀγαλμάτων; Θεῖον ἴστω
[2, 9]	τινος προμηθείας πλαττομένοις, ἀπείροις βίου	καὶ	νόμου καὶ λόγου, δέοι ἂν
[2, 2]	τιμῆς, καὶ ὥσπερ χειραγωγίαν τινὰ	καὶ	ὁδὸν πρὸς ἀνάμνησιν. ~Ἀγαλμάτων δὲ
[2, 2]	τὴν τέχνην. Δοκοῦσιν δή μοι	καὶ	οἱ νομοθέται, καθάπέρ τινι παίδων
[2, 6]	ἀγέλας, χορηγούντων αὐτῷ τροφὴν βοῦς	καὶ	ὄϊς, καθάπερ τυράννῳ μᾶλλον ἢ
[2, 10]	λαβεῖν τὴν οὐσίαν, ἐπερειδόμεθα φωναῖς,	καὶ	ὀνόμασιν, καὶ ζῴοις, καὶ τύποις
[2, 4]	ἓν μάλιστα ἀσχολεῖσθε τὸ ἀγριώτατον	καὶ	ὀξύτατον, οὐ ξύλων αὐτῷ τροφὴν
[2, 7]	καὶ καρποὺς ἐπὶ τῶν δένδρων,	καὶ	ὀπτεύσαις ἐκ τῆς κορυφῆς, ὥσπερ
[2, 7]	Λιβύων καὶ ἱερόν, καὶ θεός,	καὶ	ὅρκος, καὶ ἄγαλμα. ~Κελτοὶ σέβουσιν
[2, 8]	δῶρον. Ὄρος Καππαδόκαις καὶ θεὸς	καὶ	ὅρκος καὶ ἄγαλμα, Μαιώταις λίμνη,
[2, 6]	τῆς Ἰνδῶν γῆς, ποταμοὺς μεγίστους,	καὶ	ὄρνιθας ποικίλους, καὶ εὐώδη φυτά,
[2, 5]	Αἰγυπτίων νόμον. Βοῦν ἐκεῖνοι τιμῶσιν	καὶ	ὄρνιν καὶ τράγον καὶ τοῦ
[2, 3]	δὲ ἀνθρωπίνῃ, τέχνῃ δὲ ἀκριβεῖ.	Καὶ	οὐκ ἄλογος ἡ ἀξίωσις τῶν
[2, 2]	ἐν ἀνθρώποις τὸ τοιοῦτο γένος,	καὶ	οὐκ ἂν ἐντύχοις δήμῳ ἀθρόῳ
[2, 10]	καὶ θῶκος που, καὶ δρόμος,	καὶ	πᾶν ἁπλῶς τὸ ἐπεγεῖρον τὴν
[2, 9]	λίμνη, Τάναϊς Μασσαγέταις. ~Ὢ πολλῶν	καὶ	παντοδαπῶν ἀγαλμάτων· ὧν τὰ μὲν
[2, 10]	κρείττων δὲ χρόνου καὶ αἰῶνος	καὶ	πάσης ῥεούσης φύσεως, ἀνώνυμος νομοθέτῃ,
[2, 7]	περιλαμβάνει τὴν γῆν κύματι πολλῷ	καὶ	πελαγίῳ. Τοῖς ἀνθρώποις τούτοις ἱερόν
[2, 5]	ἡ τιμή. Ἀποθνήσκει θεὸς Αἰγυπτίοις,	καὶ	πενθεῖται θεός· καὶ δείκνυται παρ´
[2, 10]	ἐλέφαντος καὶ ἀργύρου, καὶ φυτοῖς,	καὶ	ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς, καὶ νάμασιν·
[2, 10]	ἡ πρὸς τὰ ζῷα τιμή,	καὶ	ποταμὸς ἄλλους, καὶ πῦρ ἄλλους,
[2, 4]	ἡλίου λαμπροῦ, καὶ θαλάττης πλοΐμου,	καὶ	ποταμῶν γονίμων, καὶ ἀέρος τροφίμου,
[2, 1]	πλησιάζει τῷ οὐρανῷ· ἔστίν που	καὶ	ποταμῶν τιμή, ἢ κατ´ ὠφέλειαν,
[2, 5]	ὡς τιθηνουμένην θεόν τινα ἑαυτῶν,	καὶ	προσετρέποντο καὶ αὐτὴν καὶ τὸν
[2, 10]	ζῷα τιμή, καὶ ποταμὸς ἄλλους,	καὶ	πῦρ ἄλλους, οὐ νεμεσῶ τῆς
[2, 9]	γῆν αὐτήν, καὶ ἀέρα αὐτόν,	καὶ	πῦρ πᾶν, καὶ ὕδωρ πᾶν·
[2, 8]	ὅμοιον τῷ Αἰτναίῳ, ἀλλ´ εἰρηνικὸν	καὶ	σύμμετρον· καὶ ἐστὶν αὐτοῖς τὸ
[2, 3]	κορυφὴν ὑψοῦ, σοβαρὸν, καὶ γαῦρον,	καὶ	σύμμετρον, οὔτε διὰ μέγεθος ἐκπληκτικόν,
[2, 5]	ἡλικιώτης τοῦ θεοῦ, συναθύρων αὐτῷ	καὶ	συντρεφόμενος· ὁ δὲ τέως μὲν
[2, 4]	αὐτάς, καὶ τὰ Ἰώνων ἱερά,	καὶ	τὰ Ἑλλήνων ἀγάλματα. ~Μέμφομαι καὶ
[2, 4]	δεδώκατε, καὶ τὰς Ἀθήνας αὐτάς,	καὶ	τὰ Ἰώνων ἱερά, καὶ τὰ
[2, 9]	φυλάττοντες αὐτῶν τὰ σύμβολα, ὥσπερ	καὶ	τὰ ὀνόματα. ~Ὁ μὲν γὰρ
[2, 8]	τοῖς ποταμοῖς καὶ τὸ ὕδωρ	καὶ	τὰ ὀνόματα· ὁ μὲν ἐπὶ
[2, 6]	Ἀλεξάνδρου. Ἐστασίαζον Ἰνδοὶ βασιλεῖς Πῶρος	καὶ	Ταξίλης. Πῶρον μὲν λαμβάνει ὁ
[2, 4]	καὶ τὴν Ἐρετρίαν ἀναλῶσαι δεδώκατε,	καὶ	τὰς Ἀθήνας αὐτάς, καὶ τὰ
[2, 2]	ἀποθήσεται τὰ τῶν θεῶν ὀνόματα	καὶ	τὰς φήμας αὐτῶν. Οἷς μὲν
[2, 5]	δείκνυται παρ´ αὐτοῖς ἱερὸν θεοῦ,	καὶ	τάφος θεοῦ. Καὶ Ἕλληνες μὲν
[2, 7]	ὠκεανὸς πλημμύρων ἐμπίπτει τῇ ἠϊόνι,	καὶ	τῇ μὲν ἄλλῃ ἀναχεῖται ἐπὶ
[2, 2]	τὴν αὖθις μνήμην· οὕτως ἀμέλει	καὶ	τῇ τοῦ θείου φύσει δεῖ
[2, 4]	πάντων γενῶν ἀνοητότατον, οἱ τοσούτων	καὶ	τηλικούτων ἀγαλμάτων ἀμελήσαντες, γῆς ἡμέρου,
[2, 4]	ἀγάλματι καὶ τούτῳ τῷ θεῷ	καὶ	τὴν Ἐρετρίαν ἀναλῶσαι δεδώκατε, καὶ
[2, 9]	ὄρνιθα, ἀλλὰ τὸν ἥλιον ἀνίσχοντα,	καὶ	τὴν σελήνην λάμπουσαν, καὶ τὸν
[2, 5]	μὲν θύουσιν καὶ ἀνθρώποις ἀγαθοῖς,	καὶ	τιμῶνται μὲν αὐτῶν αἱ ἀρεταί,
[2, 8]	τοῦ ἄστεος, διελοῦσα τοῖς ποταμοῖς	καὶ	τὸ ὕδωρ καὶ τὰ ὀνόματα·
[2, 2]	μὴ δεομένῳ τοιαύτης ἐπικουρίας· οἷον	καὶ	τοῖς παισὶν οἱ γραμματισταὶ μηχανῶνται
[2, 5]	καὶ τὰ Ἑλλήνων ἀγάλματα. ~Μέμφομαι	καὶ	τὸν Αἰγυπτίων νόμον. Βοῦν ἐκεῖνοι
[2, 9]	ἀνίσχοντα, καὶ τὴν σελήνην λάμπουσαν,	καὶ	τὸν οὐρανὸν πεποικιλμένον, καὶ γῆν
[2, 5]	ἑαυτῶν, καὶ προσετρέποντο καὶ αὐτὴν	καὶ	τὸν τρόφιμον· ἦν αὐτῇ παῖς
[2, 5]	τιμῶσιν καὶ ὄρνιν καὶ τράγον	καὶ	τοῦ ποταμοῦ τοῦ Νείλου τὰ
[2, 7]	ἀλλ´ ἐκ μέσου τοῦ ὄρους	καὶ	τοῦ ὕδατος ἀὴρ πολύς, κοῖλον
[2, 9]	πᾶν, καὶ ὕδωρ πᾶν· ἢ〉	καὶ	τούτους καθείρξομεν εἰς ἀνάγκην τιμῆς
[2, 4]	θυμιαμάτων· ἀλλὰ τούτῳ τῷ ἀγάλματι	καὶ	τούτῳ τῷ θεῷ καὶ τὴν
[2, 5]	Βοῦν ἐκεῖνοι τιμῶσιν καὶ ὄρνιν	καὶ	τράγον καὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ
[2, 10]	φωναῖς, καὶ ὀνόμασιν, καὶ ζῴοις,	καὶ	τύποις χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος καὶ
[2, 9]	ἀέρα αὐτόν, καὶ πῦρ πᾶν,	καὶ	ὕδωρ πᾶν· ἢ〉 καὶ τούτους
[2, 8]	ἀπενεχθέντα δὲ ἐπὶ τὸ ὄρος,	καὶ	ὑποδύντα ὄρος σὺν τῷ ὕδατι,
[2, 9]	τὰς φήμας τῶν θεῶν ἀποδεχόμενοι,	καὶ	φυλάττοντες αὐτῶν τὰ σύμβολα, ὥσπερ
[2, 10]	χρυσοῦ καὶ ἐλέφαντος καὶ ἀργύρου,	καὶ	φυτοῖς, καὶ ποταμοῖς, καὶ κορυφαῖς,
[2, 2]	τῆς πρὸς τὸ θεῖον τιμῆς,	καὶ	ὥσπερ χειραγωγίαν τινὰ καὶ ὁδὸν
[2, 1]	δὲ Ἀρτέμιδος, πηγαὶ ναμάτων, καὶ	κοῖλαι	νάπαι, καὶ εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν
[2, 2]	εἰκόνων ἀγαθοῖς ἀνδράσιν. ~Ὥσπερ δέ,	οἶμαι,	τῷ κατὰ τὰς φωνὰς λόγῳ
[2, 5]	ἱερά, καὶ τὰ Ἑλλήνων ἀγάλματα.	~Μέμφομαι	καὶ τὸν Αἰγυπτίων νόμον. Βοῦν
[2, 1]	χρείαν τῶν ὠφελουμένων, καὶ αἱ	τέχναι	τιμῆς θεῶν ἑκάστη εὔπορος, ἄλλο
[2, 1]	Ἀρτέμιδος, πηγαὶ ναμάτων, καὶ κοῖλαι	νάπαι,	καὶ εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ
[2, 5]	αἱ ἀρεταί, ἀμνημονοῦνται δὲ αἱ	συμφοραί·	παρὰ δὲ Αἰγυπτίοις ἰσοτιμίαν ἔχει
[2, 9]	τιμῆς. Πῶς ἂν οὖν τις	διαιτήσαι	τὸν λόγον, εἴτε χρὴ ποιεῖσθαι
[2, 4]	δὲ αὐτοῖς σημεῖα ἄλλοι ἄλλα.	Πέρσαι	μὲν πῦρ, ἄγαλμα ἐφήμερον, ἀκόρεστον
[2, 4]	ἀκόρεστον καὶ ἁδηφάγον· καὶ θύουσιν	Πέρσαι	πυρί, ἐπιφοροῦντες αὐτῷ τὴν πυρὸς
[2, 4]	τῷ θεῷ καὶ τὴν Ἐρετρίαν	ἀναλῶσαι	δεδώκατε, καὶ τὰς Ἀθήνας αὐτάς,
[2, 8]	ἣ προελθοῦσα ἐπὶ τὸ ὄρος	ἀφανίζεται	κατὰ νώτου τῆς πόλεως, καὖθις
[2, 2]	Δοκοῦσιν δή μοι καὶ οἱ	νομοθέται,	καθάπέρ τινι παίδων ἀγέλῃ, ἐξευρεῖν
[2, 8]	δὲ αὐτοῦ περὶ τὰ πεδία	ἀναλίσκεται.	Θύουσιν Φρύγες τοῖς ποταμοῖς, οἱ
[2, 5]	καὶ τιμῶνται μὲν αὐτῶν αἱ	ἀρεταί,	ἀμνημονοῦνται δὲ αἱ συμφοραί· παρὰ
[2, 2]	σημεῖα ταῦτα ἐμηχανήσατο, ἐν οἷς	ἀποθήσεται	τὰ τῶν θεῶν ὀνόματα καὶ
[2, 2]	τὴν αὑτῆς ἀμβλύτητα ἐξ αὐτῶν	ἀναμάττεται	τὴν αὖθις μνήμην· οὕτως ἀμέλει
[2, 9]	ἠπειρωτικόν, οὐ νομαδικόν, οὐκ ἀστυπολοῦν,	ἀνέχεται	τὸ μὴ καταστήσασθαι σύμβολα ἄττα
[2, 5]	τιμή. Ἀποθνήσκει θεὸς Αἰγυπτίοις, καὶ	πενθεῖται	θεός· καὶ δείκνυται παρ´ αὐτοῖς
[2, 8]	πυραμίδι λευκῇ, ἡ δὲ ὕλη	ἀγνοεῖται.	Λυκίοις ὁ Ὄλυμπος πῦρ ἐκδιδοῖ,
[2, 7]	ἠϊόνι, καὶ τῇ μὲν ἄλλῃ	ἀναχεῖται	ἐπὶ τὰ πεδία, κατὰ δὲ
[2, 2]	οὖν ἡ μνήμη ἔρρωται, καὶ	δύνανται	εὐθὺ τοῦ οὐρανοῦ ἀνατεινόμενοι τῇ
[2, 2]	ἀμυδρά, οἷς ἐπάγοντες τὴν χειρουργίαν,	ἐθίζονται	τῇ μνήμῃ πρὸς τὴν τέχνην.
[2, 1]	ἀγαλμάτων δὲ καὶ ἱδρυμάτων οὐκ	οἰήσονται	δεῖν τοῖς θεοῖς; οὐδὲ γὰρ
[2, 5]	τιμῶνται μὲν αὐτῶν αἱ ἀρεταί,	ἀμνημονοῦνται	δὲ αἱ συμφοραί· παρὰ δὲ
[2, 9]	τῶν αὐτοφυῶν τούτων ἀγαλμάτων προσκυνεῖν	αἱροῦνται,	οὐκ ἐλέφαντα, οὐδὲ χρυσόν, οὐδὲ
[2, 8]	Μαρσύου· εἰ δὲ ἀμφοῖν εἴη,	διαιροῦνται	τὸ δῶρον. Ὄρος Καππαδόκαις καὶ
[2, 5]	θύουσιν καὶ ἀνθρώποις ἀγαθοῖς, καὶ	τιμῶνται	μὲν αὐτῶν αἱ ἀρεταί, ἀμνημονοῦνται
[2, 2]	καὶ τοῖς παισὶν οἱ γραμματισταὶ	μηχανῶνται	ὑποχαράττοντες αὐτοῖς σημεῖα ἀμυδρά, οἷς
[2, 1]	καὶ λόγου, ἆρα τούτοις ἀγέραστον	ἔσται	τὸ θεῖον καὶ ἀτίμητον; ἢ
[2, 2]	οἷον καὶ τοῖς παισὶν οἱ	γραμματισταὶ	μηχανῶνται ὑποχαράττοντες αὐτοῖς σημεῖα ἀμυδρά,
[2, 1]	ἴδια ἕκαστοι ὠφεληθέντες. Οὕτω μὲν	ναῦται	ἐπὶ ἀκλύστου πέτρας ἀνέθηκαν οἴακας
[2, 5]	Αἰγυπτίοις, καὶ πενθεῖται θεός· καὶ	δείκνυται	παρ´ αὐτοῖς ἱερὸν θεοῦ, καὶ
[2, 7]	κατὰ δὲ τὸν Ἄτλαντα αὐτὸν	κορυφοῦται	τὸ κῦμα· καὶ ἴδοις ἂν
[2, 2]	Οἷς μὲν οὖν ἡ μνήμη	ἔρρωται,	καὶ δύνανται εὐθὺ τοῦ οὐρανοῦ
[2, 8]	ἂν εἰκάσαις ἄλλῳ τῳ ἢ	πυραμίδι	λευκῇ, ἡ δὲ ὕλη ἀγνοεῖται.
[2, 3]	ἀγάλματα εἰς ἀνθρωπίνην ὁμοιότητα καταστησαμένων·	εἰ	γὰρ ἀνθρώπου ψυχὴ ἐγγύτατον θεῷ
[2, 8]	τὸν Μαίανδρον τὰ τοῦ Μαρσύου·	εἰ	δὲ ἀμφοῖν εἴη, διαιροῦνται τὸ
[2, 10]	ἴστω πᾶν γένος, ἴστω μόνον.	Εἰ	δὲ Ἕλληνας μὲν ἐπεγείρει πρὸς
[2, 9]	ξύλων ἢ λίθων ἢ τύπων;	εἰ	δέ ἐστιν οὗτος ἱκανὸς ὁ
[2, 1]	εὔπορος, ἄλλο ἄλλη προστησαμένη ἄγαλμα·	εἰ	δέ που τὶ γένος ἀνθρώπων
[2, 0]		~Εἰ	θεοῖς ἀγάλματα ἱδρυτέον. ~Ἀρωγοὶ ἀνθρώποις
[2, 9]	ποιεῖσθαι ἀγάλματα θεῶν, εἴτε μή;	Εἰ	μὲν γὰρ ἄλλοις τισὶν νομοθετοῦμεν
[2, 6]	ποικίλους, καὶ εὐώδη φυτά, καὶ	εἴ	τι ἄλλο ξένον ὀφθαλμοῖς Ἑλληνικοῖς·
[2, 1]	ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην, καὶ	εἴ	τι ἄλλο ὄρος πλησιάζει τῷ
[2, 3]	μορφῇ δὲ ἀνθρωπίνῃ, τέχνῃ δὲ	ἀκριβεῖ.	Καὶ οὐκ ἄλογος ἡ ἀξίωσις
[2, 2]	καὶ τῇ τοῦ θείου φύσει	δεῖ	μὲν οὐδὲν ἀγαλμάτων οὐδὲ ἱδρυμάτων,
[2, 2]	κατὰ τὰς φωνὰς λόγῳ οὐδὲν	δεῖ	πρὸ0 ς σύστασιν χαρακτήρων Φοινικίων
[2, 1]	δεῖν τοῖς θεοῖς; οὐδὲ γὰρ	δεῖ	τοῖς θεοῖς ἀγαλμάτων οὐδὲ ἱδρυμάτων
[2, 2]	τῷ θείῳ ἐντυγχάνειν, οὐδὲν ἴσως	δεῖ	τούτοις ἀγαλμάτων· σπάνιον δὲ ἐν
[2, 1]	καὶ εἴ τι ἄλλο ὄρος	πλησιάζει	τῷ οὐρανῷ· ἔστίν που καὶ
[2, 6]	ἐν χωρίῳ κοίλῳ, ἐν κρημνῷ	βαθεῖ,	τείχει ὑψηλῷ ὑπὲρ τῶν ἄκρων
[2, 5]	θεραπεία, αἰσχρὰ δὲ ἡ τιμή.	Ἀποθνήσκει	θεὸς Αἰγυπτίοις, καὶ πενθεῖται θεός·
[2, 2]	ἀναμάττεται τὴν αὖθις μνήμην· οὕτως	ἀμέλει	καὶ τῇ τοῦ θείου φύσει
[2, 6]	Πῶρος καὶ Ταξίλης. Πῶρον μὲν	λαμβάνει	ὁ Ἀλέξανδρος, Ταξίλην δὲ κατὰ
[2, 7]	τοῦ αὐχένος ἡ ἔξω θάλασσα	περιλαμβάνει	τὴν γῆν κύματι πολλῷ καὶ
[2, 3]	ὁμοιότατον αὐτῷ περιβαλεῖν, τὸν θεόν,	σκήνει	ἀτοπωτάτῳ, ἀλλ´ ὅπερ ἔμελλεν ψυχῆς
[2, 9]	πότερα ἐατέον τουτὶ τὸ γένος,	ἐπεὶ	τῶν αὐτοφυῶν τούτων ἀγαλμάτων προσκυνεῖν
[2, 8]	ὀνόματα· ὁ μὲν ἐπὶ Λυδίας	ῥεῖ,	ὁ Μαίανδρος· ὁ δὲ αὐτοῦ
[2, 10]	μόνον. Εἰ δὲ Ἕλληνας μὲν	ἐπεγείρει	πρὸς τὴν μνήμην τοῦ θεοῦ
[2, 2]	ἀμέλει καὶ τῇ τοῦ θείου	φύσει	δεῖ μὲν οὐδὲν ἀγαλμάτων οὐδὲ
[2, 10]	παρ´ ἡμῶν καλὰ τῇ ἐκείνου	φύσει	ἐπονομάζοντες· αὐτὸ ἐκεῖνο τὸ τῶν
[2, 3]	δὲ ἀγαθοῖς, βαδιστικὸν μὲν τῇ	φύσει,	πτηνὸν δὲ τῷ λόγῳ, νηκτὸν
[2, 7]	χωρίῳ θαῦμα, ὁ ὠκεανὸς πλημμύρων	ἐμπίπτει	τῇ ἠϊόνι, καὶ τῇ μὲν
[2, 8]	ἡ μὲν Ἀφροδίτη τὰς τιμὰς	ἔχει·	τὸ δὲ ἄγαλμα οὐκ ἂν
[2, 5]	συμφοραί· παρὰ δὲ Αἰγυπτίοις ἰσοτιμίαν	ἔχει	τὸ θεῖον τιμῆς καὶ δακρύων.
[2, 6]	χωρίῳ κοίλῳ, ἐν κρημνῷ βαθεῖ,	τείχει	ὑψηλῷ ὑπὲρ τῶν ἄκρων περιβεβλημένος·
[2, 1]	εὔθηροι λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ καὶ	Διὶ	ἀγάλματα οἱ πρῶτοι ἄνθρωποι, κορυφὰς
[2, 5]	τὸ θεῖον τιμῆς καὶ δακρύων.	Γυναικὶ	Αἰγυπτίᾳ θρέμμα ἦν κροκόδειλος σκύλαξ·
[2, 2]	μοι καὶ οἱ νομοθέται, καθάπέρ	τινι	παίδων ἀγέλῃ, ἐξευρεῖν τοῖς ἀνθρώποις
[2, 7]	ὁ ὠκεανὸς πλημμύρων ἐμπίπτει τῇ	ἠϊόνι,	καὶ τῇ μὲν ἄλλῃ ἀναχεῖται
[2, 2]	ἐντύχοις δήμῳ ἀθρόῳ τοῦ θείου	μνήμονι,	καὶ μὴ δεομένῳ τοιαύτης ἐπικουρίας·
[2, 5]	θρέμμα ἦν κροκόδειλος σκύλαξ· ἐμακάριζον	οἱ	Αἰγύπτιοι τὴν γυναῖκα, ὡς τιθηνουμένην
[2, 1]	τῶν ὀνομάτων, καὶ διένειμαν αὐτοῖς	οἱ	ἄνθρωποι τιμὰς καὶ ἀγάλματα, οἱ
[2, 5]	μὲν τὰ σώματα, δειλοὶ δὲ	οἱ	βίοι, ταπεινὴ δὲ ἡ ὄψις,
[2, 2]	ἐπικουρίας· οἷον καὶ τοῖς παισὶν	οἱ	γραμματισταὶ μηχανῶνται ὑποχαράττοντες αὐτοῖς σημεῖα
[2, 8]	τοῖς ποταμοῖς, οἱ μὲν ἀμφοτέροις,	οἱ	δὲ τῷ Μαιάνδρῳ, οἱ δὲ
[2, 8]	ἀμφοτέροις, οἱ δὲ τῷ Μαιάνδρῳ,	οἱ	δὲ τῷ Μαρσύᾳ· καὶ ἐμβάλλουσιν
[2, 3]	τύπων τοὺς θεοὺς τιμᾶν ἐνόμισαν	οἱ	Ἕλληνες. ~Τὸ δὲ βαρβαρικόν, ὁμοίως
[2, 1]	οἱ ἄνθρωποι τιμὰς καὶ ἀγάλματα,	οἱ	ἐς τὰ ἴδια ἕκαστοι ὠφεληθέντες.
[2, 7]	καθάπερ τυράννῳ μᾶλλον ἢ θεῷ.	~Οἱ	ἑσπέριοι Λίβυες οἰκοῦσι γῆν, αὐχένα
[2, 8]	ἀναλίσκεται. Θύουσιν Φρύγες τοῖς ποταμοῖς,	οἱ	μὲν ἀμφοτέροις, οἱ δὲ τῷ
[2, 2]	τέχνην. Δοκοῦσιν δή μοι καὶ	οἱ	νομοθέται, καθάπέρ τινι παίδων ἀγέλῃ,
[2, 8]	καὶ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα. Φρύγες	οἱ	περὶ Κελαινὰς νεμόμενοι τιμῶσιν ποταμοὺς
[2, 1]	ἐπεφήμισαν δὲ καὶ Διὶ ἀγάλματα	οἱ	πρῶτοι ἄνθρωποι, κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον,
[2, 4]	εἰπεῖν, Ὦ πάντων γενῶν ἀνοητότατον,	οἱ	τοσούτων καὶ τηλικούτων ἀγαλμάτων ἀμελήσαντες,
[2, 10]	οἷς ἥδιστον εἰς μὲν θέαμα	οἱ	τῶν παιδικῶν τύποι, ἡδὺ δὲ
[2, 1]	ἐξελόμενος, ἢ ἄντρον βαθύ· καὶ	γεωργοὶ	Διόνυσον τιμῶσιν, πήξαντες ἐν ὀρχάτῳ
[2, 1]	~Εἰ θεοῖς ἀγάλματα ἱδρυτέον.	~Ἀρωγοὶ	ἀνθρώποις θεοί, πάντες μὲν πᾶσιν,
[2, 8]	κατὰ νώτου τῆς πόλεως, καὖθις	ἐκδιδοῖ	ἐκ τοῦ ἄστεος, διελοῦσα τοῖς
[2, 8]	ἀγνοεῖται. Λυκίοις ὁ Ὄλυμπος πῦρ	ἐκδιδοῖ,	οὐχ ὅμοιον τῷ Αἰτναίῳ, ἀλλ´
[2, 6]	γε Διονύσου καὶ Ἀλεξάνδρου. Ἐστασίαζον	Ἰνδοὶ	βασιλεῖς Πῶρος καὶ Ταξίλης. Πῶρον
[2, 6]	ζῷον ὑπερφυές, Διονύσου ἄγαλμα, ᾧ	Ἰνδοὶ	ἔθυον· δράκων ἦν μῆκος πεντάπλεθρον,
[2, 6]	οὖσαν τέως στρατιᾷ ξένῃ, ὡς	Ἰνδοὶ	ἔλεγον, πλήν γε Διονύσου καὶ
[2, 9]	βίου καὶ νόμου καὶ λόγου,	δέοι	ἂν ἴσως τοῦ σκέμματος· πότερα
[2, 1]	θεοῖς ἀγάλματα ἱδρυτέον. ~Ἀρωγοὶ ἀνθρώποις	θεοί,	πάντες μὲν πᾶσιν, ἄλλοι δὲ
[2, 5]	τὰ σώματα, δειλοὶ δὲ οἱ	βίοι,	ταπεινὴ δὲ ἡ ὄψις, ἀγεννὴς
[2, 8]	δίσκος βραχὺς ὑπὲρ μακροῦ ξύλου.	Ἀράβιοι	σέβουσι μέν, ὅντινα δέ, οὐκ
[2, 7]	τυράννῳ μᾶλλον ἢ θεῷ. ~Οἱ	ἑσπέριοι	Λίβυες οἰκοῦσι γῆν, αὐχένα στενὸν
[2, 5]	ἦν κροκόδειλος σκύλαξ· ἐμακάριζον οἱ	Αἰγύπτιοι	τὴν γυναῖκα, ὡς τιθηνουμένην θεόν
[2, 5]	ὧν θνητὰ μὲν τὰ σώματα,	δειλοὶ	δὲ οἱ βίοι, ταπεινὴ δὲ
[2, 4]	θεοῦ, κατεστήσαντο δὲ αὐτοῖς σημεῖα	ἄλλοι	ἄλλα. Πέρσαι μὲν πῦρ, ἄγαλμα
[2, 1]	ἀνθρώποις θεοί, πάντες μὲν πᾶσιν,	ἄλλοι	δὲ ἄλλοις ἐνομίσθησαν κατὰ τὴν
[2, 2]	πρὸς τὴν τέχνην. Δοκοῦσιν δή	μοι	καὶ οἱ νομοθέται, καθάπέρ τινι
[2, 10]	τὴν μνήμην τοῦ ἐρωμένου. Τί	μοι	τὸ λοιπὸν ἐξετάζειν καὶ νομοθετεῖν
[2, 1]	ὡς Ἀθηναίοις πρὸς Ἰλισσόν. Εἶτα	ποταμοὶ	μὲν διέλαχον τὰς τιμὰς κατὰ
[2, 8]	ἄγαλμα. Φρύγες οἱ περὶ Κελαινὰς	νεμόμενοι	τιμῶσιν ποταμοὺς δύο, Μαρσύαν καὶ
[2, 2]	καὶ δύνανται εὐθὺ τοῦ οὐρανοῦ	ἀνατεινόμενοι	τῇ ψυχῇ τῷ θείῳ ἐντυγχάνειν,
[2, 9]	ἐῶμεν, τὰς φήμας τῶν θεῶν	ἀποδεχόμενοι,	καὶ φυλάττοντες αὐτῶν τὰ σύμβολα,
[2, 5]	καὶ τὸν Αἰγυπτίων νόμον. Βοῦν	ἐκεῖνοι	τιμῶσιν καὶ ὄρνιν καὶ τράγον
[2, 10]	μὲν θέαμα οἱ τῶν παιδικῶν	τύποι,	ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ
[2, 1]	καὶ Διὶ ἀγάλματα οἱ πρῶτοι	ἄνθρωποι,	κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην,
[2, 1]	ὀνομάτων, καὶ διένειμαν αὐτοῖς οἱ	ἄνθρωποι	τιμὰς καὶ ἀγάλματα, οἱ ἐς
[2, 1]	ναμάτων, καὶ κοῖλαι νάπαι, καὶ	εὔθηροι	λειμῶνες· ἐπεφήμισαν δὲ καὶ Διὶ
[2, 4]	δὲ βαρβαρικόν, ὁμοίως μὲν ἅπαντες	ξυνετοὶ	τοῦ θεοῦ, κατεστήσαντο δὲ αὐτοῖς
[2, 8]	θεός, καὶ ὅρκος, καὶ ἄγαλμα.	~Κελτοὶ	σέβουσιν μὲν Δία, ἄγαλμα δὲ
[2, 1]	ἀγάλματα, οἱ ἐς τὰ ἴδια	ἕκαστοι	ὠφεληθέντες. Οὕτω μὲν ναῦται ἐπὶ
[2, 1]	δὲ καὶ Διὶ ἀγάλματα οἱ	πρῶτοι	ἄνθρωποι, κορυφὰς ὀρῶν, Ὄλυμπον, καὶ
[2, 1]	ἕκαστοι ὠφεληθέντες. Οὕτω μὲν ναῦται	ἐπὶ	ἀκλύστου πέτρας ἀνέθηκαν οἴακας θαλαττίοις·
[2, 8]	καὶ τὰ ὀνόματα· ὁ μὲν	ἐπὶ	Λυδίας ῥεῖ, ὁ Μαίανδρος· ὁ
[2, 7]	ἑαυτοῦ, ὥσπερ τειχίον, οὔτε εἰσρέον	ἐπὶ	τὰ κοῖλα, οὔτε ὑπὸ γῆς
[2, 7]	καὶ τῇ μὲν ἄλλῃ ἀναχεῖται	ἐπὶ	τὰ πεδία, κατὰ δὲ τὸν
[2, 8]	αὐτοὺς πηγὴ μία, ἣ προελθοῦσα	ἐπὶ	τὸ ὄρος ἀφανίζεται κατὰ νώτου
[2, 8]	ποταμοῦ, ὁποτέρῳ ἔθυσαν· ἀπενεχθέντα δὲ	ἐπὶ	τὸ ὄρος, καὶ ὑποδύντα ὄρος
[2, 8]	ἐκδοθείη τὰ τοῦ Μαιάνδρου, οὔτ´	ἐπὶ	τὸν Μαίανδρον τὰ τοῦ Μαρσύου·
[2, 8]	σὺν τῷ ὕδατι, οὔτ´ ἂν	ἐπὶ	τὸν Μαρσύαν ἐκδοθείη τὰ τοῦ
[2, 7]	καὶ ἴδοις ἂν καὶ καρποὺς	ἐπὶ	τῶν δένδρων, καὶ ὀπτεύσαις ἐκ
[2, 4]	ἀέρος τροφίμου, καὶ αὐτοῦ οὐρανοῦ,	περὶ	ἓν μάλιστα ἀσχολεῖσθε τὸ ἀγριώτατον
[2, 8]	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα. Φρύγες οἱ	περὶ	Κελαινὰς νεμόμενοι τιμῶσιν ποταμοὺς δύο,
[2, 8]	ὁ Μαίανδρος· ὁ δὲ αὐτοῦ	περὶ	τὰ πεδία ἀναλίσκεται. Θύουσιν Φρύγες
[2, 4]	καὶ ἁδηφάγον· καὶ θύουσιν Πέρσαι	πυρί,	ἐπιφοροῦντες αὐτῷ τὴν πυρὸς τροφήν,
[2, 8]	βραχὺς ὑπὲρ μακροῦ ξύλου. Ἀράβιοι	σέβουσι	μέν, ὅντινα δέ, οὐκ οἶδα·
[2, 7]	ἢ θεῷ. ~Οἱ ἑσπέριοι Λίβυες	οἰκοῦσι	γῆν, αὐχένα στενὸν καὶ ἐπιμήκη
[2, 6]	καὶ εὐώδη φυτά, καὶ εἴ	τι	ἄλλο ξένον ὀφθαλμοῖς Ἑλληνικοῖς· ἐν
[2, 1]	Ὄλυμπον, καὶ Ἴδην, καὶ εἴ	τι	ἄλλο ὄρος πλησιάζει τῷ οὐρανῷ·
[2, 1]	προστησαμένη ἄγαλμα· εἰ δέ που	τὶ	γένος ἀνθρώπων ἐστὶν οὐ θαλάττιον
[2, 10]	ἐπεγεῖρον τὴν μνήμην τοῦ ἐρωμένου.	Τί	μοι τὸ λοιπὸν ἐξετάζειν καὶ
[2, 8]	καὶ ὑποδύντα ὄρος σὺν τῷ	ὕδατι,	οὔτ´ ἂν ἐπὶ τὸν Μαρσύαν
[2, 4]	οὐδὲ θυμιαμάτων· ἀλλὰ τούτῳ τῷ	ἀγάλματι	καὶ τούτῳ τῷ θεῷ καὶ
[2, 7]	ἔξω θάλασσα περιλαμβάνει τὴν γῆν	κύματι	πολλῷ καὶ πελαγίῳ. Τοῖς ἀνθρώποις
[2, 9]	ἔξω τοῦ καθ´ ἡμᾶς αἰθέρος,	ἄρτι	ἐκ γῆς ἀναφυομένοις, ἢ ὑπό
[2, 5]	τὸν τρόφιμον· ἦν αὐτῇ παῖς	ἄρτι	ἡβάσκων, ἡλικιώτης τοῦ θεοῦ, συναθύρων
[2, 2]	παίδων ἀγέλῃ, ἐξευρεῖν τοῖς ἀνθρώποις	ταυτὶ	τὰ ἀγάλματα, σημεῖα τῆς πρὸς
[2, 9]	ἴσως τοῦ σκέμματος· πότερα ἐατέον	τουτὶ	τὸ γένος, ἐπεὶ τῶν αὐτοφυῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/04/2008