Dissertations, Chap. |
[2, 9] |
θεῶν,
εἴτε
μή;
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλοις
τισὶν
νομοθετοῦμεν
ὑπερορίοις
ἀνθρώποις |
[2, 3] |
εἰς
ἀνθρωπίνην
ὁμοιότητα
καταστησαμένων·
εἰ
|
γὰρ |
ἀνθρώπου
ψυχὴ
ἐγγύτατον
θεῷ
καὶ |
[2, 1] |
οἰήσονται
δεῖν
τοῖς
θεοῖς;
οὐδὲ
|
γὰρ |
δεῖ
τοῖς
θεοῖς
ἀγαλμάτων
οὐδὲ |
[2, 10] |
καὶ
τὰ
ὀνόματα.
~Ὁ
μὲν
|
γὰρ |
θεός,
ὁ
τῶν
ὄντων
πατὴρ |
[2, 7] |
καὶ
ἐπιμήκη
καὶ
ἀμφιθάλασσον·
σχιζομένη
|
γὰρ |
κατὰ
κορυφὴν
τοῦ
αὐχένος
ἡ |
[2, 7] |
κατελθεῖν
δὲ
οὔτε
δυνατόν,
κρημνῶδες
|
γάρ, |
οὔτε
ἄλλως
θέμις.
Τὸ
δὲ |
[2, 2] |
δή
μοι
καὶ
οἱ
νομοθέται,
|
καθάπέρ |
τινι
παίδων
ἀγέλῃ,
ἐξευρεῖν
τοῖς
|
[2, 6] |
αὐτῷ
τροφὴν
βοῦς
καὶ
ὄϊς,
|
καθάπερ |
τυράννῳ
μᾶλλον
ἢ
θεῷ.
~Οἱ |
[2, 3] |
τὸν
θεόν,
σκήνει
ἀτοπωτάτῳ,
ἀλλ´
|
ὅπερ |
ἔμελλεν
ψυχῆς
ἀθανάτοις
εὔφορόν
τε |
[2, 1] |
ποταμῶν
τιμή,
ἢ
κατ´
ὠφέλειαν,
|
ὥσπερ |
Αἰγυπτίοις
πρὸς
τὸν
Νεῖλον·
ἢ |
[2, 2] |
μᾶλλον,
ἢ
εἰκόνων
ἀγαθοῖς
ἀνδράσιν.
|
~Ὥσπερ |
δέ,
οἶμαι,
τῷ
κατὰ
τὰς |
[2, 7] |
καὶ
ὀπτεύσαις
ἐκ
τῆς
κορυφῆς,
|
ὥσπερ |
εἰς
φρεατείας
ἔδαφος·
κατελθεῖν
δὲ |
[2, 9] |
καὶ
φυλάττοντες
αὐτῶν
τὰ
σύμβολα,
|
ὥσπερ |
καὶ
τὰ
ὀνόματα.
~Ὁ
μὲν |
[2, 7] |
ὑψηλόν,
ἀνεῳγὸς
πρὸς
τὸ
πέλαγος,
|
ὥσπερ |
τὰ
θέατρα
πρὸς
τὸν
ἀέρα· |
[2, 7] |
τὸ
ὕδωρ
ἀνεστηκὸς
ἐφ´
ἑαυτοῦ,
|
ὥσπερ |
τειχίον,
οὔτε
εἰσρέον
ἐπὶ
τὰ |
[2, 2] |
πρὸς
τὸ
θεῖον
τιμῆς,
καὶ
|
ὥσπερ |
χειραγωγίαν
τινὰ
καὶ
ὁδὸν
πρὸς |
[2, 10] |
τὸ
λοιπὸν
ἐξετάζειν
καὶ
νομοθετεῖν
|
ὑπὲρ |
ἀγαλμάτων;
Θεῖον
ἴστω
πᾶν
γένος, |
[2, 8] |
δὲ
Ἡλίου
Παιονικὸν
δίσκος
βραχὺς
|
ὑπὲρ |
μακροῦ
ξύλου.
Ἀράβιοι
σέβουσι
μέν, |
[2, 6] |
ἐν
κρημνῷ
βαθεῖ,
τείχει
ὑψηλῷ
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἄκρων
περιβεβλημένος·
καὶ
ἀνήλισκεν
|
[2, 7] |
τοῦ
ὄρους
καὶ
τοῦ
ὕδατος
|
ἀὴρ |
πολύς,
κοῖλον
ἄλσος.
Τοῦτο
Λιβύων |
[2, 10] |
γὰρ
θεός,
ὁ
τῶν
ὄντων
|
πατὴρ |
καὶ
δημιουργός,
ὁ
πρεσβύτερος
μὲν |
[2, 4] |
σημεῖα
ἄλλοι
ἄλλα.
Πέρσαι
μὲν
|
πῦρ, |
ἄγαλμα
ἐφήμερον,
ἀκόρεστον
καὶ
ἁδηφάγον· |
[2, 10] |
τιμή,
καὶ
ποταμὸς
ἄλλους,
καὶ
|
πῦρ |
ἄλλους,
οὐ
νεμεσῶ
τῆς
διαφωνίας· |
[2, 4] |
αὐτῷ
τὴν
πυρὸς
τροφήν,
ἐπιλέγοντες·
|
πῦρ |
δέσποτα,
ἔσθιε.
Ἄξιον
δὲ
πρὸς |
[2, 8] |
ὕλη
ἀγνοεῖται.
Λυκίοις
ὁ
Ὄλυμπος
|
πῦρ |
ἐκδιδοῖ,
οὐχ
ὅμοιον
τῷ
Αἰτναίῳ, |
[2, 9] |
αὐτήν,
καὶ
ἀέρα
αὐτόν,
καὶ
|
πῦρ |
πᾶν,
καὶ
ὕδωρ
πᾶν·
ἢ〉 |
[2, 8] |
σύμμετρον·
καὶ
ἐστὶν
αὐτοῖς
τὸ
|
πῦρ
|
τοῦτο
καὶ
ἱερὸν
καὶ
ἄγαλμα. |
[2, 7] |
κῦμα·
καὶ
ἴδοις
ἂν
τὸ
|
ὕδωρ |
ἀνεστηκὸς
ἐφ´
ἑαυτοῦ,
ὥσπερ
τειχίον, |
[2, 8] |
διελοῦσα
τοῖς
ποταμοῖς
καὶ
τὸ
|
ὕδωρ |
καὶ
τὰ
ὀνόματα·
ὁ
μὲν |
[2, 9] |
αὐτόν,
καὶ
πῦρ
πᾶν,
καὶ
|
ὕδωρ |
πᾶν·
ἢ〉
καὶ
τούτους
καθείρξομεν |