Discours, paragraphes |
[31, 30] |
κατεργασαμένων
καὶ
ὁτουοῦν
τιμηθῆναι;
σχέτλιον
|
δ' |
ἂν
εἴη,
εἰ
οὗτος
μὲν |
[31, 20] |
τῆς
μεγίστης
ἀτιμίας
ἠγωνίζετο.
Ἀκούω
|
δ' |
αὐτὸν
λέγειν
ὡς,
εἴ
τι |
[31, 0] |
οὗτος
ἐπεχείρησε
πονηρὸς
εἶναι·
ὅμως
|
δ' |
εἴ
τι
ἐγὼ
ἐλλείποιμι
τῷ |
[31, 30] |
τὰ
προειρημένα
ποιῆσαι
ἠξίωσε;
πῶς
|
δ' |
εἰκός
ἐστι
τοῦτον,
ὃς
οὐδὲ |
[31, 0] |
μὲν
εἰς
τὸ
ἄστυ
οἱ
|
δ' |
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ
συνελέγοντο,
καὶ |
[31, 10] |
τοτὲ
μὲν
αὐτὸς
μόνος,
τοτὲ
|
δ' |
ἑτέροις
ἡγούμενος
οἷς
τὰ
ὑμέτερα |
[31, 20] |
ἁμαρτήσεσθαί
τι
τοιοῦτόν
ποτε.
Τίς
|
δ' |
οὐκ
ἂν
εἰκότως
ἐπιτιμήσειεν
ὑμῖν, |
[31, 30] |
οἱ
μέγιστοι
ἀγῶνες
ἦσαν,
τὰ
|
δὲ |
ἆθλα
αὐτὴ
ἡ
πολιτεία
ἔκειτο, |
[31, 10] |
οὐδὲν
ἑκούσιον
δυστύχημα
γίγνεται·
ὅσοι
|
δὲ |
γνώμῃ
τοῦτο
ἔπραξαν,
οὐδεμιᾶς
συγγνώμης |
[31, 30] |
γε
παρούσῃ
ἀτι
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε
|
δὲ |
δι'
ὅ
τι
ποτὲ
τοὺς |
[31, 0] |
πάντων
τῶν
τούτῳ
πεπραγμένων,
ἱκανῶς
|
δὲ |
διὰ
τὴν
περὶ
αὐτὸν
κακίαν |
[31, 30] |
ἑνὸς
τρό
που
ἐπιχειρῶσιν.
Ἔτι
|
δὲ |
ἐνθυμήθητε·
ποίων
ἂν
ὑμῖν
δοκεῖ |
[31, 10] |
μὲν
τῶν
ἐπιτηδείων
ἔχοντες,
ἀναγκαῖα
|
δέ, |
εὖνοι
μὲν
ὄντες
τῷ
πλήθει, |
[31, 20] |
τῶν
ἀγαθῶν
ἀμνημο
νεῖν·
ἄξιον
|
δὲ |
καὶ
τόδε
ἐνθυμηθῆναι,
ὅτι
εἰ |
[31, 0] |
κακίαν
εἰρηκὼς
ἂν
εἴην.
Ἀξιῶ
|
δὲ |
καὶ
ὑμῶν
οἵτινες
δυνατώτεροι
ἐμοῦ |
[31, 20] |
ἡμάρτηκε
μηδέποτε
τιμωρηθήσεται,
ἐξ
ὧν
|
δὲ |
μέλλει
εὖ
ποιήσειν
ἤδη
τετιμήσεται. |
[31, 30] |
προθυμῶνται
γίγνεσθαι
ἐκ
παρασκευῆς,
κακοὶ
|
δὲ |
μηδὲ
ἐξ
ἑνὸς
τρό
που |
[31, 0] |
μὲν
ᾤκει
ἐν
ἀγρῷ,
ἐπειδὴ
|
δὲ |
οἱ
ἀπὸ
Φυλῆς
κατῆλθον
εἰς |
[31, 0] |
ἀλλὰ
πολλὰ
τολμηρός
ἐστιν,
ἐγὼ
|
δὲ |
ὀμόσας
εἰσῆλθον
εἰς
τὸ
βουλευτήριον |
[31, 30] |
ἐμὲ
οὐκ
ἐδύναντο
πεῖσαι·
τότε
|
δέ, |
ὅτε
οἱ
κίνδυνοι
μὲν
ὑμῖν |
[31, 20] |
ἐτιμήσατε
ἀξίως
τῆς
πόλεως,
τοῦτον
|
δέ, |
ὅτι
παρὰ
τὸ
προσῆκον
ἑαυτῷ |
[31, 20] |
ἠπίστησεν
ἀποθανοῦσαν
ἑαυτὴν
ἐπιτρέψαι,
Ἀντιφάνει
|
δὲ |
οὐδὲν
προσήκουσα
πιστεύσασα
ἔδωκεν
εἰς |
[31, 0] |
ὡς
ὑμᾶς
ἐλθεῖν
δοκιμασθησόμενον·
ἐπειδὴ
|
δὲ |
οὐχ
ἕν
τι
μόνον
ἀλλὰ |
[31, 10] |
μάλιστα
δυναμένοις
μὴ
ἀδικεῖν,
τοῖς
|
δὲ |
πένησιν
ἢ
ἀδυνάτοις
τῷ
σώματι |
[31, 20] |
ἐσχάταις
ἂν
ζημίαις
ἐζημιοῦτο,
οὗτος
|
δὲ |
προδοὺς
ὅλην
τὴν
πόλιν
οὐχ |
[31, 20] |
αὐτοῦ
κατηγόρει,
παρήσω·
ἐξ
ὧν
|
δὲ |
τελευτῶσα
τὸν
βίον
διεπράξατο
τεκμαιρομένοις |
[31, 10] |
δι'
ἐπιβουλὴν
ἐποίησαν
αὐτό.
Καθέστηκε
|
δέ |
τι
ἔθος
δίκαιον
πᾶσιν
ἀνθρώποις |
[31, 30] |
ἕνα
ὄντα
μὴ
ἀποδοκιμάσαιτε.
Ὁρῶ
|
δέ |
τινας
οἳ
νῦν
μὲν
τούτῳ |
[31, 20] |
νόμος
ὡς
μεγάλα
ἀδικοῦντος,
εἰ
|
δέ |
τις
αὐτῆς
τῆς
πόλεως
ἐν |
[31, 30] |
πολίτας
περὶ
οὐδενὸς
ἡγήσατο,
ὑμεῖς
|
δὲ |
τοῦτον
ἕνα
ὄντα
μὴ
ἀποδοκιμάσαιτε. |
[31, 10] |
βοηθῆσαι
εἰς
τὸν
Πειραιᾶ,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἐπαγγειλάμενος
αὐτὸς
ἢ |
[31, 10] |
μὲν
ὄντες
τῷ
πλήθει,
ἀδύνατοι
|
δὲ |
ὑπὸ
τῆς
ἡλικίας
βοηθεῖν,
τούτους |
[31, 0] |
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
μετέχουσι·
οἳ
|
δὲ |
φύσει
μὲν
πολῖταί
εἰσι,
γνώμῃ |
[31, 0] |
φύσει
μὲν
πολῖταί
εἰσι,
γνώμῃ
|
δὲ |
χρῶνται
ὡς
πᾶσα
γῆ
πατρὶς |
[31, 20] |
οἶδα
ὅ
τι
ὑμᾶς
διαφερόντως
|
δεῖ |
γιγνώσκειν
περὶ
αὐτοῦ
ἢ
οἱ |
[31, 30] |
Οὐ
γὰρ
ἄλλοις
τισὶν
ὑμᾶς
|
δεῖ |
περὶ
τῶν
ἀξίων
ὄντων
βουλεύειν |
[31, 0] |
τῶν
ὑπ'
ἐμοῦ
μόνου
λεγομένων
|
δεῖ |
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
ὁποῖός
ἐστι |
[31, 20] |
τῶν
ἔργων
τὰς
χάριτας
ἀποδιδόναι·
|
δεινὸν |
γὰρ
ἔμοιγε
δοκεῖ
εἶναι,
εἰ |
[31, 0] |
εἶναι
μετέχειν
τὸ
μέρος
τῶν
|
δεινῶν, |
ὥσπερ
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
μετέχουσι· |
[31, 30] |
μὲν
τούτῳ
παρασκευάζονται
βοηθεῖν
καὶ
|
δεῖσθαι |
ὑμῶν,
ἐπειδὴ
ἐμὲ
οὐκ
ἐδύναντο |
[31, 20] |
διὰ
τὸ
προσήκειν
αὐτῇ
τὰ
|
δέοντα |
ἂν
ποιήσοντα;
Καίτοι
εἰ
μήτηρ, |
[31, 30] |
αὐτῷ,
ἄλλων
γε
κατεργασαμένων.
Μόνος
|
δή, |
ὦ
βουλή,
δικαίως
οὐδ'
ἂν |
[31, 0] |
ἂν
τὰ
ἐπιτήδεια
ἔχωσιν,
οὗτοι
|
δῆλοί |
εἰσιν
ὅτι
ῥᾳδίως
ἂν
παρέντες |
[31, 20] |
τοῦτον
ὑὸν
ὄντα
ἑαυτῆς.
Ἆρα
|
δῆλον |
ὅτι
εὖ
ᾔδει
αὐτὸν
οὐδὲ |
[31, 10] |
πρεσβυτάτοις,
οἳ
κατέμειναν
ἐν
τοῖς
|
δήμοις |
ὀλίγα
μὲν
τῶν
ἐπιτηδείων
ἔχοντες, |
[31, 30] |
ἐπιτηδεύματα
καινὰ
παραδείγματα
καὶ
πάσης
|
δημοκρατίας |
ἀλλότρια.
|
[31, 10] |
τοὺς
αἱρεθέντας
μετ'
αὐτοῦ
τοὺς
|
δημότας |
ὁπλίσαι
ἀπὸ
τῶν
εἰσενεχθέντων
χρημάτων. |
[31, 10] |
ἢ
ὁπλίσαι
τινὰς
τῶν
ἑαυτοῦ
|
δημοτῶν, |
ὥσπερ
καὶ
ἄλλοι
πολλοὶ
τῶν |
[31, 20] |
τὸ
προσῆκον
ἑαυτοῖς
ἐβοήθησαν
τῷ
|
δήμῳ, |
ἐτιμήσατε
ἀξίως
τῆς
πόλεως,
τοῦτον |
[31, 20] |
τοσαύτην
ἁμαρτίαν;
οὐ
γὰρ
ἂν
|
δήπου, |
εἰ
μέν
τις
λίποι
τὴν |
[31, 10] |
λέγειν
ὡς
τῷ
μὲν
σώματι
|
δι' |
ἀσθένειάν
τινα
γενομένην
ἀδύνατος
κατέστη |
[31, 10] |
μηδὲν
ἀδικεῖν·
οἳ
νῦν
αὐτὸν
|
δι' |
αὐτὸ
τοῦτο
οὐχ
οἷοί
τέ |
[31, 10] |
οὐ
γὰρ
διὰ
δυστυχίαν
ἀλλὰ
|
δι' |
ἐπιβουλὴν
ἐποίησαν
αὐτό.
Καθέστηκε
δέ |
[31, 30] |
παρούσῃ
ἀτι
μίᾳ;
~Ἀναμνήσθητε
δὲ
|
δι' |
ὅ
τι
ποτὲ
τοὺς
ἀγαθοὺς |
[31, 10] |
οἷοί
τέ
εἰσιν
ἐπεξελθεῖν
ἅπαντες,
|
δι' |
ὅπερ
καὶ
τότε
ἀδύνατοι
τῇ |
[31, 10] |
συγγνώμης
ἄξιοί
εἰσιν·
οὐ
γὰρ
|
διὰ |
δυστυχίαν
ἀλλὰ
δι'
ἐπιβουλὴν
ἐποίησαν |
[31, 20] |
καὶ
μηδὲν
αὐτῷ
ἄλλο
ἡμάρτητο,
|
διὰ |
μόνα
ταῦτα
δίκαιον
εἶναι
ἀποδοκιμασθῆναι. |
[31, 10] |
ἐποίησεν
ἄν;
ὅσοι
μὲν
τοίνυν
|
διὰ |
συμφορὰς
ἰδίας
οὐ
μετέσχον
τῶν |
[31, 0] |
τούτων
ἀποδοκιμασθῆναι.
Ἐνδεῶς
μὲν
γὰρ
|
διὰ |
τὴν
ἀπειρίαν
πάντων
τῶν
τούτῳ |
[31, 10] |
διδόναι
παρ'
ἑαυτῶν
τι
προῃροῦντο
|
διὰ |
τὴν
ἀπορίαν
οἰκτίραντες
αὐτούς,
τούτων |
[31, 10] |
Οὐ
μέντοι
τοῦτόν
γε
χρὴ
|
διὰ |
τὴν
ἐκείνων
ἀδυναμίαν
δὶς
ὠφεληθῆναι, |
[31, 0] |
τῶν
τούτῳ
πεπραγμένων,
ἱκανῶς
δὲ
|
διὰ |
τὴν
περὶ
αὐτὸν
κακίαν
εἰρηκὼς |
[31, 0] |
τὴν
πόλιν
τήνδε
καὶ
ἀνεπιτηδείως
|
διὰ |
τὸ
ἀναγκαῖον
σφίσιν
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι |
[31, 20] |
μίκρ'
ὠφελουμένη
μεγάλα
ἔχειν
ἡγεῖσθαι
|
διὰ |
τὸ
εὐνοίᾳ
μᾶλλον
ἢ
ἐλέγχῳ |
[31, 10] |
ἀδυνάτοις
τῷ
σώματι
συγγνώμην
ἔχειν
|
διὰ |
τὸ
ἡγεῖσθαι
ἄκοντας
αὐτοὺς
ἁμαρτάνειν. |
[31, 20] |
γὰρ
οἴεται
ὑμᾶς
γνώσεσθαι
ὅτι
|
διὰ |
τὸ
μέγεθος
τοῦ
ἀδικήματος
οὐδεὶς |
[31, 0] |
τὸ
ἑαυτῶν
ἴδιον
κέρδος
ἔλθοιεν
|
διὰ |
τὸ
μὴ
τὴν
πόλιν
ἀλλὰ |
[31, 20] |
ὅτι
εὖ
ᾔδει
αὐτὸν
οὐδὲ
|
διὰ |
τὸ
προσήκειν
αὐτῇ
τὰ
δέοντα |
[31, 20] |
πολῖται
ὁρῶντες
ἅπαντας
ὁμοίως
τιμωμένους,
|
διὰ |
τοῦτο
δοκιμαστέος
ἐστίν;
ἀλλὰ
κίνδυνος |
[31, 0] |
οὐκ
ἂν
δίκαιος
εἴη
οὗτος
|
διὰ |
τοῦτο
ὠφεληθῆναι,
ἀλλὰ
μᾶλλον,
ὅ |
[31, 0] |
εἶναι
αὐτὸν
ἀκινδύνως
τὸν
βίον
|
διάγειν |
ἢ
τὴν
πόλιν
σῴζειν
ὁμοίως |
[31, 30] |
προθύμως
κληρωσόμενος
ἦλθε,
καὶ
τότε
|
διαμαχούμενος |
περὶ
αὐτῆς
καταστῆναι
μεθ'
ὑμῶν. |
[31, 20] |
τί
χρὴ
ὑμᾶς
περὶ
αὐτοῦ
|
διανοηθῆναι; |
Ὅστις
γὰρ
περὶ
τοὺς
ἑαυτοῦ |
[31, 20] |
νόμος
ἂν
ἔκειτο
περὶ
αὐτοῦ
|
διαρρήδην, |
ὥσπερ
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[31, 0] |
Τούτοις
μὲν
γὰρ
μεγάλα
τὰ
|
διαφέροντά |
ἐστιν
εὖ
τε
πράττειν
τὴν |
[31, 20] |
ἔγωγε
οἶδα
ὅ
τι
ὑμᾶς
|
διαφερόντως |
δεῖ
γιγνώσκειν
περὶ
αὐτοῦ
ἢ |
[31, 0] |
ἀλλὰ
μᾶλλον,
ὅ
τι
ἱκανῶς
|
διδάξαιμι, |
ἐκ
τούτων
ἀποδοκιμασθῆναι.
Ἐνδεῶς
μὲν |
[31, 10] |
ὑπερμισήσατε,
ὅστις
ἐτόλμησεν,
οἷς
ἕτεροι
|
διδόναι |
παρ'
ἑαυτῶν
τι
προῃροῦντο
διὰ |
[31, 10] |
τοιούτῳ
καιρῷ
καὶ
τοιαύτῃ
καταστάσει
|
διενοήθη, |
ἀλλ'
ὅπως
τι
κερδανεῖ
ἀπὸ |
[31, 20] |
ὧν
δὲ
τελευτῶσα
τὸν
βίον
|
διεπράξατο |
τεκμαιρομένοις
ῥᾴδιόν
ἐστιν
ὑμῖν
γνῶναι |
[31, 20] |
ἄλλο
ἡμάρτητο,
διὰ
μόνα
ταῦτα
|
δίκαιον |
εἶναι
ἀποδοκιμασθῆναι.
Οἷα
μὲν
οὖν |
[31, 0] |
γὰρ
οὐκ
ἄλλους
τινάς
φημι
|
δίκαιον |
εἶναι
βουλεύειν
περὶ
ἡμῶν,
ἢ |
[31, 10] |
αὐτό.
Καθέστηκε
δέ
τι
ἔθος
|
δίκαιον |
πᾶσιν
ἀνθρώποις
τῶν
αὐτῶν
ἀδικημάτων |
[31, 0] |
λόγῳ
τῆς
κατηγορίας,
οὐκ
ἂν
|
δίκαιος |
εἴη
οὗτος
διὰ
τοῦτο
ὠφεληθῆναι, |
[31, 20] |
καὶ
ὅπως
τιμήσεται
παρασκευάζεται.
Καίτοι
|
δικαίως |
γ'
ἄν,
ὅστις
φανερῶς
ὥσπερ |
[31, 30] |
κατεργασαμένων.
Μόνος
δή,
ὦ
βουλή,
|
δικαίως |
οὐδ'
ἂν
ἀγανακτοίη
μὴ
τυχών· |
[31, 10] |
ἐλέγχειν
αὐτόν.
Καί
μοι
κάλει
|
Διότιμον |
τὸν
Ἀχαρνέα
καὶ
τοὺς
αἱρεθέντας |
[31, 10] |
ΙΑ
ΤΩΝ
ΑΙP
ΕΘΕΝΤΩΝ
ΜΕΤΑ
|
ΔΙΟΤΙΜΟΥ |
Οὗτος
τοίνυν
οὐχ
ὅπως
ὠφελήσει |
[31, 10] |
χρὴ
διὰ
τὴν
ἐκείνων
ἀδυναμίαν
|
δὶς |
ὠφεληθῆναι,
τότε
τ'
ἀφελόμενον
ἃ |
[31, 20] |
χάριτας
ἀποδιδόναι·
δεινὸν
γὰρ
ἔμοιγε
|
δοκεῖ |
εἶναι,
εἰ
ἐξ
ὧν
μὲν |
[31, 30] |
δὲ
ἐνθυμήθητε·
ποίων
ἂν
ὑμῖν
|
δοκεῖ |
οὗτος
ὅρκων
φροντίσαι,
ὃς
ἔργῳ |
[31, 20] |
μᾶλλον
ἢ
ἐλέγχῳ
τὰ
γιγνόμενα
|
δοκιμάζειν, |
ἐνόμιζε
τοῦτον
κἂν
ἀπὸ
τεθνεώσης |
[31, 20] |
ἂν
οὖν
βουληθέντες
ὑμεῖς
τοῦτον
|
δοκιμάσαιτε; |
πότερον
ὡς
οὐχ
ἡμαρτηκότα;
ἀλλὰ |
[31, 10] |
ἀφελόμενον
ἃ
εἶχον,
νῦν
τε
|
δοκιμασθέντα |
ὑφ'
ὑμῶν·
ἀλλὰ
κἂν
ὁστισοῦν |
[31, 0] |
ὥστε
ἐθελῆσαι
ὡς
ὑμᾶς
ἐλθεῖν
|
δοκιμασθησόμενον· |
ἐπειδὴ
δὲ
οὐχ
ἕν
τι |
[31, 0] |
~ΛΥΣΙΟΥ
ΚΑΤΑ
ΦΙΛΩΝΟΣ
|
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑΣ. |
Ὤιμην
μέν,
ὦ
βουλή,
οὐκ |
[31, 20] |
ἅπαντας
ὁμοίως
τιμωμένους,
διὰ
τοῦτο
|
δοκιμαστέος |
ἐστίν;
ἀλλὰ
κίνδυνος
καὶ
τοὺς |
[31, 20] |
τοῦ
βουλεύειν
ἀλλὰ
περὶ
τοῦ
|
δουλεύειν |
καὶ
τῆς
μεγίστης
ἀτιμίας
ἠγωνίζετο. |
[31, 10] |
πολλοὶ
τῶν
πολιτῶν
αὐτοὶ
οὐ
|
δυνάμενοι |
λῃτουργεῖν
τοῖς
σώ
μασιν.
Ἵνα |
[31, 10] |
ἀδικημάτων
μάλιστα
ὀργίζεσθαι
τοῖς
μάλιστα
|
δυναμένοις |
μὴ
ἀδικεῖν,
τοῖς
δὲ
πένησιν |
[31, 0] |
ἔχθραν
οὐδεμίαν
μεταπορευόμενος,
οὐδὲ
τῷ
|
δύνασθαι |
καὶ
εἰωθέναι
λέγειν
ἐν
ὑμῖν |
[31, 10] |
ἐγὼ
ἀποδείξω.
Ὅστις
οὖν
ὅσον
|
δυνατὸς |
ἦν
ὠφελεῖν,
τοσοῦτον
κακὸς
ἦν, |
[31, 0] |
Ἀξιῶ
δὲ
καὶ
ὑμῶν
οἵτινες
|
δυνατώτεροι |
ἐμοῦ
εἰσι
λέγειν,
ἀποφῆναι
μείζω |
[31, 10] |
τυχεῖν·
οὐδενὶ
γὰρ
οὐδὲν
ἑκούσιον
|
δυστύχημα |
γίγνεται·
ὅσοι
δὲ
γνώμῃ
τοῦτο |
[31, 10] |
ἑτέροις
ἡγούμενος
οἷς
τὰ
ὑμέτερα
|
δυστυχήματα |
εὐτυχήματα
ἐγεγόνει,
περιιὼν
κατὰ
τοὺς |
[31, 10] |
ἄξιοί
εἰσιν·
οὐ
γὰρ
διὰ
|
δυστυχίαν |
ἀλλὰ
δι'
ἐπιβουλὴν
ἐποίησαν
αὐτό. |