Discours, paragraphes
[31, 10]	μὴ ἀδικεῖν, τοῖς δὲ πένησιν	ἢ	ἀδυνάτοις τῷ σώματι συγγνώμην ἔχειν
[31, 10]	πλείονος ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν	ἢ	ἐκείνους μηδὲν ἀδικεῖν· οἳ νῦν
[31, 20]	ἡγεῖσθαι διὰ τὸ εὐνοίᾳ μᾶλλον	ἢ	ἐλέγχῳ τὰ γιγνόμενα δοκιμάζειν, ἐνόμιζε
[31, 0]	βουληθεὶς παρ' ἐκείνοις μετοικεῖν μᾶλλον	ἢ	μεθ' ἡμῶν πολίτης εἶναι. Οὐ
[31, 20]	μέν τις φρούριόν τι προὔδωκεν	ἢ	ναῦς ἢ στρατόπεδόν τι, ἐν
[31, 20]	γὰρ ἄν ποτε ῥήτωρ ἐνεθυμήθη	ἢ	νομοθέτης ἤλπισεν ἁμαρτήσεσθαί τινα τῶν
[31, 20]	διαφερόντως δεῖ γιγνώσκειν περὶ αὐτοῦ	ἢ	οἱ οἰκεῖοι γιγνώσκουσι· τοιαῦτα γάρ
[31, 10]	εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον	ἢ	ὁπλίσαι τινὰς τῶν ἑαυτοῦ δημοτῶν,
[31, 30]	οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη;	ἢ	ποῖα ἂν ἀπόρρητα τηρῆσαι, ὃς
[31, 30]	ἔργῳ τοὺς πατρίους θεοὺς προὔδωκεν;	ἢ	πῶς ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι
[31, 20]	φρούριόν τι προὔδωκεν ἢ ναῦς	ἢ	στρατόπεδόν τι, ἐν ᾧ μέρος
[31, 0]	ἐπὶ κατειργασμένοις μᾶλλον ἐλθεῖν βουλόμενος	ἢ	συγκατελθεῖν κατεργασάμενός τι τῶν τῇ
[31, 0]	αὐτὸν ἀκινδύνως τὸν βίον διάγειν	ἢ	τὴν πόλιν σῴζειν ὁμοίως τοῖς
[31, 0]	πλείονος ποιησάμενον τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν	ἢ	τὸν κοινὸν τῆς πόλεως κίνδυνον,
[31, 0]	δίκαιον εἶναι βουλεύειν περὶ ἡμῶν,	ἢ	τοὺς πρὸς τῷ εἶναι πολίτας
[31, 30]	τῶν γεγενημένων μᾶλλόν τι ἕνεκα	ἢ	τῶν γενησομένων, ἵν' ἀγαθοὶ προθυμῶνται
[31, 30]	ἀξίων ὄντων βουλεύειν τεκμηρίοις χρῆσθαι	ἢ	ὑμῖν αὐτοῖς, ὁποῖοί τινες ὄντες
[31, 10]	δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἐπαγγειλάμενος αὐτὸς	ἢ	χρήματ' εἰσενεγκεῖν εἰς τὸ πλῆθος
[31, 20]	ἀποδοκιμασθῆναι. Οἷα μὲν οὖν ζῶσα	ἡ	μήτηρ αὐτοῦ κατηγόρει, παρήσω· ἐξ
[31, 30]	ἦσαν, τὰ δὲ ἆθλα αὐτὴ	ἡ	πολιτεία ἔκειτο, καὶ ἔδει οὐ
[31, 0]	Οὗτος γάρ, ὦ βουλή, ὅτε	ἡ	συμφορὰ τῇ πόλει ἦν ἧς
[31, 20]	ἂν ποιήσοντα; Καίτοι εἰ μήτηρ,	ἣ	πέφυκε καὶ ἀδικουμένη ὑπὸ τῶν
[31, 0]	γῆ πατρὶς αὐτοῖς ἐστιν ἐν	ᾗ	ἂν τὰ ἐπιτήδεια ἔχωσιν, οὗτοι
[31, 10]	σώματι συγγνώμην ἔχειν διὰ τὸ	ἡγεῖσθαι	ἄκοντας αὐτοὺς ἁμαρτάνειν. Οὗτος τοίνυν
[31, 20]	καὶ μίκρ' ὠφελουμένη μεγάλα ἔχειν	ἡγεῖσθαι	διὰ τὸ εὐνοίᾳ μᾶλλον ἢ
[31, 0]	ἀλλὰ τὴν οὐσίαν πατρίδα ἑαυτοῖς	ἡγεῖσθαι.	Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ
[31, 0]	διὰ τὸ ἀναγκαῖον σφίσιν αὐτοῖς	ἡγεῖσθαι	εἶναι μετέχειν τὸ μέρος τῶν
[31, 0]	κοινὸν τῆς πόλεως κίνδυνον, καὶ	ἡγησάμενον	κρεῖττον εἶναι αὐτὸν ἀκινδύνως τὸν
[31, 10]	παραγένηται τῶν ἀδικηθέντων, μέγα αὐτὸ	ἡγήσασθε	εἶναι, καὶ τοῦτον ὑπερμισήσατε, ὅστις
[31, 30]	ἅπαντας τοὺς πολίτας περὶ οὐδενὸς	ἡγήσατο,	ὑμεῖς δὲ τοῦτον ἕνα ὄντα
[31, 10]	αὐτὸς μόνος, τοτὲ δ' ἑτέροις	ἡγούμενος	οἷς τὰ ὑμέτερα δυστυχήματα εὐτυχήματα
[31, 20]	τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων, τῶν αὐτῶν	ἡγουμένους	εἶναι τούς τε κακοὺς τιμᾶν
[31, 20]	δουλεύειν καὶ τῆς μεγίστης ἀτιμίας	ἠγωνίζετο.	Ἀκούω δ' αὐτὸν λέγειν ὡς,
[31, 20]	ἑαυτῆς. Ἆρα δῆλον ὅτι εὖ	ᾔδει	αὐτὸν οὐδὲ διὰ τὸ προσήκειν
[31, 20]	εἶναι, εἰ ἐξ ὧν μὲν	ἤδη	ἡμάρτηκε μηδέποτε τιμωρηθήσεται, ἐξ ὧν
[31, 10]	ψευσαμένῳ ἐξαπατῆσαι, καὶ περὶ τούτων	ἤδη	σαφῶς ὑμῖν ἀποδείξω, ἐπειδὴ ὕστερον
[31, 20]	ὧν δὲ μέλλει εὖ ποιήσειν	ἤδη	τετιμήσεται. Ἀλλ' ἄρα ἵνα βελτίους
[31, 20]	τὰ μέγιστα περὶ τὴν πατρίδα	ἠδίκηκεν·	ἀλλ' ὡς ἔσται βελτίων; τοιγάρτοι
[31, 10]	Πειραιᾶ καταλαβοῦσιν· οὐδὲ γὰρ τούτοις	ἠθέλησε	συγκατελθεῖν, φυγὰς καὶ ταῦτα καὶ
[31, 30]	ἠξίωσεν, ὥσπερ νῦν προθύμως κληρωσόμενος	ἦλθε,	καὶ τότε διαμαχούμενος περὶ αὐτῆς
[31, 30]	οὐδὲ τελευταῖος ἐπὶ τοὺς κινδύνους	ἦλθε,	πρότερον τῶν κατεργασαμένων καὶ ὁτουοῦν
[31, 0]	κοινῇ πολιτείᾳ συμφερόντων· οὐ γὰρ	ἦλθεν	εἰς τὸν Πει ραιᾶ, οὐδ'
[31, 10]	πλήθει, ἀδύνατοι δὲ ὑπὸ τῆς	ἡλικίας	βοηθεῖν, τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα,
[31, 20]	ποτε ῥήτωρ ἐνεθυμήθη ἢ νομοθέτης	ἤλπισεν	ἁμαρτήσεσθαί τινα τῶν πολιτῶν τοσαύτην
[31, 20]	εἰ ἐξ ὧν μὲν ἤδη	ἡμάρτηκε	μηδέποτε τιμωρηθήσεται, ἐξ ὧν δὲ
[31, 20]	τοῦτον δοκιμάσαιτε; πότερον ὡς οὐχ	ἡμαρτηκότα;	ἀλλὰ τὰ μέγιστα περὶ τὴν
[31, 20]	εἰ καὶ μηδὲν αὐτῷ ἄλλο	ἡμάρτητο,	διὰ μόνα ταῦτα δίκαιον εἶναι
[31, 10]	παρέσχεν. ~Καίτοιγε ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν	ἡμᾶς	ἐτόλμα προδιδόναι, τί ποτε ὡς
[31, 0]	φημι δίκαιον εἶναι βουλεύειν περὶ	ἡμῶν,	ἢ τοὺς πρὸς τῷ εἶναι
[31, 0]	ἐκείνοις μετοικεῖν μᾶλλον ἢ μεθ'	ἡμῶν	πολίτης εἶναι. Οὐ τοίνυν οὐδ'
[31, 20]	αὐτὸν λέγειν ὡς, εἴ τι	ἦν	ἀδίκημα τὸ μὴ παραγενέσθαι ἐν
[31, 0]	ὅτε ἡ συμφορὰ τῇ πόλει	ἦν	ἧς ἐγώ, καθ' ὅσον ἀναγκάζομαι,
[31, 0]	καθ' ὅσον ἕκαστος οἷός τ'	ἦν,	κατὰ τοσοῦτον ἐβοήθει τῇ πατρίδι,
[31, 20]	ἐστιν ὑμῖν γνῶναι ὁποῖός τις	ἦν	περὶ αὐτήν. Ἐκείνη γὰρ τούτῳ
[31, 10]	δυνατὸς ἦν ὠφελεῖν, τοσοῦτον κακὸς	ἦν,	πῶς οὐκ ἂν εἰκότως ὑπὸ
[31, 10]	οὔτε γὰρ τῷ σώματι ἀδύνατος	ἦν	ταλαιπωρεῖν, ὡς καὶ ὑμεῖς ὁρᾶτε,
[31, 10]	ἀποδείξω. Ὅστις οὖν ὅσον δυνατὸς	ἦν	ὠφελεῖν, τοσοῦτον κακὸς ἦν, πῶς
[31, 0]	οὐδὲ τούτων τι τῶν εὐτυχημάτων	ἠξίωσε	μετασχεῖν, ἐπὶ κατειργασμένοις μᾶλλον ἐλθεῖν
[31, 30]	ὃς οὐδὲ τὰ προειρημένα ποιῆσαι	ἠξίωσε;	πῶς δ' εἰκός ἐστι τοῦτον,
[31, 10]	προσήκειν εἶναι τοῦτον οὐ γὰρ	ἠξίωσεν	ὡς αὐτοὺς ἐλθεῖν κινδυνεύοντας, μήτε
[31, 30]	αὑτὸν τότε ἀπεστέρησεν, ὅτε οὐκ	ἠξίωσεν,	ὥσπερ νῦν προθύμως κληρωσόμενος ἦλθε,
[31, 20]	αὐτήν. Ἐκείνη γὰρ τούτῳ μὲν	ἠπίστησεν	ἀποθανοῦσαν ἑαυτὴν ἐπιτρέψαι, Ἀντιφάνει δὲ
[31, 0]	ἡ συμφορὰ τῇ πόλει ἦν	ἧς	ἐγώ, καθ' ὅσον ἀναγκάζομαι, κατὰ
[31, 30]	τὴν πατρίδα μήτε τὴν βουλήν,	ἧς	νῦν ἀξιοῖ τυχεῖν οὐ μετὸν
[31, 10]	τότε ἀδύνατοι τῇ πόλει βοηθεῖν	ἦσαν.	Οὐ μέντοι τοῦτόν γε χρὴ
[31, 30]	ὑμῖν καὶ οἱ μέγιστοι ἀγῶνες	ἦσαν,	τὰ δὲ ἆθλα αὐτὴ ἡ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/02/2010