Discours, paragraphes
[31, 20]	καὶ ἀδικουμένη ὑπὸ τῶν ἑαυτῆς	παίδων	μάλιστα ἀνέχεσθαι καὶ μίκρ' ὠφελουμένη
[31, 0]	ἐξ ὧν ἂν ἐγὼ ὑπολίπω,	πάλιν	αὐτοὺς περὶ ὧν ἴσασι κατηγορῆσαι
[31, 0]	μὲν γὰρ διὰ τὴν ἀπειρίαν	πάντων	τῶν τούτῳ πεπραγμένων, ἱκανῶς δὲ
[31, 10]	πῶς οὐκ ἂν εἰκότως ὑπὸ	πάντων	ὑμῶν μισοῖτο; Ἀλλὰ μὴν οὐδ'
[31, 10]	ὅστις ἐτόλμησεν, οἷς ἕτεροι διδόναι	παρ'	ἑαυτῶν τι προῃροῦντο διὰ τὴν
[31, 0]	κατατιθεὶς ἐπὶ προστάτου ᾤκει, βουληθεὶς	παρ'	ἐκείνοις μετοικεῖν μᾶλλον ἢ μεθ'
[31, 30]	νομίζω εἰρῆσθαι, καίτοι πολλά γε	παρα	λιπών· ἀλλὰ πιστεύω ὑμᾶς καὶ
[31, 20]	τῆς πόλεως, τοῦτον δέ, ὅτι	παρὰ	τὸ προσῆκον ἑαυτῷ προὔδωκε τὴν
[31, 20]	τι ἦν ἀδίκημα τὸ μὴ	παραγενέσθαι	ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ, νόμος
[31, 10]	ὑφ' ὑμῶν· ἀλλὰ κἂν ὁστισοῦν	παραγένηται	τῶν ἀδικηθέντων, μέγα αὐτὸ ἡγήσασθε
[31, 30]	γὰρ τὰ τούτου ἐπιτηδεύματα καινὰ	παραδείγματα	καὶ πάσης δημοκρατίας ἀλλότρια.
[31, 20]	ἑαυτῆς ταφὴν τρεῖς μνᾶς ἀργυρίου,	παραλιποῦσα	τοῦτον ὑὸν ὄντα ἑαυτῆς. Ἆρα
[31, 20]	τιμωρηθήσεται ἀλλὰ καὶ ὅπως τιμήσεται	παρασκευάζεται.	Καίτοι δικαίως γ' ἄν, ὅστις
[31, 30]	τινας οἳ νῦν μὲν τούτῳ	παρασκευάζονται	βοηθεῖν καὶ δεῖσθαι ὑμῶν, ἐπειδὴ
[31, 0]	οὖν ὅτι οὐκ ἀπὸ ἴσης	παρασκευῆς	ἐγώ τε τοῦτον ἐλέγξω οἷός
[31, 30]	ἵν' ἀγαθοὶ προθυμῶνται γίγνεσθαι ἐκ	παρασκευῆς,	κακοὶ δὲ μηδὲ ἐξ ἑνὸς
[31, 10]	ἐπειδὴ ὕστερον οὐκ ἐξέσται μοι	παρελθόντι	ἐνθάδ' ἐλέγχειν αὐτόν. Καί μοι
[31, 0]	δῆλοί εἰσιν ὅτι ῥᾳδίως ἂν	παρέντες	τὸ τῆς πόλεως κοινὸν ἀγαθὸν
[31, 10]	κερδανεῖ ἀπὸ τῶν ὑμετέρων συμφορῶν	παρεσκευάσατο·	ὁρ μώμενος γὰρ ἐξ Ὠρωποῦ,
[31, 0]	ἔστιν ὅπου ἑαυτὸν ὑμῖν τάξαι	παρέσχεν.	~Καίτοιγε ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν ἡμᾶς
[31, 20]	ζῶσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ κατηγόρει,	παρήσω·	ἐξ ὧν δὲ τελευτῶσα τὸν
[31, 20]	ἄλλῳ τινὶ μείζονι, τῇ γε	παρούσῃ	ἀτι μίᾳ; ~Ἀναμνήσθητε δὲ δι'
[31, 0]	εἰσι, γνώμῃ δὲ χρῶνται ὡς	πᾶσα	γῆ πατρὶς αὐτοῖς ἐστιν ἐν
[31, 30]	τούτου ἐπιτηδεύματα καινὰ παραδείγματα καὶ	πάσης	δημοκρατίας ἀλλότρια.
[31, 20]	ποιήσας. Σωφρονέστερον γάρ ἐστιν ὕστερον	πᾶσι	τῶν ἔργων τὰς χάριτας ἀποδιδόναι·
[31, 10]	Καθέστηκε δέ τι ἔθος δίκαιον	πᾶσιν	ἀνθρώποις τῶν αὐτῶν ἀδικημάτων μάλιστα
[31, 0]	τὴν πόλιν ἀλλὰ τὴν οὐσίαν	πατρίδα	ἑαυτοῖς ἡγεῖσθαι. Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ
[31, 30]	πολιτείας, ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν	πατρίδα	ἐβουλήθη; ἢ ποῖα ἂν ἀπόρρητα
[31, 20]	ἀλλὰ τὰ μέγιστα περὶ τὴν	πατρίδα	ἠδίκηκεν· ἀλλ' ὡς ἔσται βελτίων;
[31, 30]	καὶ μὴ προδοῦναι μήτε τὴν	πατρίδα	μήτε τὴν βουλήν, ἧς νῦν
[31, 0]	ἦν, κατὰ τοσοῦτον ἐβοήθει τῇ	πατρίδι,	τὰ ἐναντία ἅπασι τοῖς ἄλλοις
[31, 30]	ὅρκων φροντίσαι, ὃς ἔργῳ τοὺς	πατρίους	θεοὺς προὔδωκεν; ἢ πῶς ἂν
[31, 0]	δὲ χρῶνται ὡς πᾶσα γῆ	πατρὶς	αὐτοῖς ἐστιν ἐν ᾗ ἂν
[31, 20]	αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς πονηροὺς τιμωμένους,	παύσεσθαι	τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων, τῶν αὐτῶν
[31, 0]	οὐ γὰρ ἦλθεν εἰς τὸν	Πει	ραιᾶ, οὐδ' ἔστιν ὅπου ἑαυτὸν
[31, 10]	ἀδύνατος κατέστη βοηθῆσαι εἰς τὸν	Πειραιᾶ,	ἀπὸ δὲ τῶν ὑπαρχόντων ἐπαγγειλάμενος
[31, 0]	ἀπὸ Φυλῆς κατῆλθον εἰς τὸν	Πειραιᾶ,	καὶ οὐ μόνον οἱ ἐκ
[31, 10]	ἐλθεῖν κινδυνεύοντας, μήτε τοῖς τὸν	Πειραιᾶ	καταλαβοῦσιν· οὐδὲ γὰρ τούτοις ἠθέλησε
[31, 0]	ἄστυ οἱ δ' εἰς τὸν	Πειραιᾶ	συνελέγοντο, καὶ καθ' ὅσον ἕκαστος
[31, 10]	οὐσίαν καὶ οὔτ' ἐν τῷ	Πειραιεῖ	οὔτ' ἐν τῷ ἄστει ἔθετο
[31, 30]	ὑμῶν, ἐπειδὴ ἐμὲ οὐκ ἐδύναντο	πεῖσαι·	τότε δέ, ὅτε οἱ κίνδυνοι
[31, 10]	δυναμένοις μὴ ἀδικεῖν, τοῖς δὲ	πένησιν	ἢ ἀδυνάτοις τῷ σώματι συγγνώμην
[31, 0]	τὴν ἀπειρίαν πάντων τῶν τούτῳ	πεπραγμένων,	ἱκανῶς δὲ διὰ τὴν περὶ
[31, 20]	ὑμῖν γνῶναι ὁποῖός τις ἦν	περὶ	αὐτήν. Ἐκείνη γὰρ τούτῳ μὲν
[31, 30]	κληρωσόμενος ἦλθε, καὶ τότε διαμαχούμενος	περὶ	αὐτῆς καταστῆναι μεθ' ὑμῶν. Ἱκανά
[31, 0]	πεπραγμένων, ἱκανῶς δὲ διὰ τὴν	περὶ	αὐτὸν κακίαν εἰρηκὼς ἂν εἴην.
[31, 20]	φέρειν ἑαυτῆς, τί χρὴ ὑμᾶς	περὶ	αὐτοῦ διανοηθῆναι; Ὅστις γὰρ περὶ
[31, 20]	τῷ καιρῷ, νόμος ἂν ἔκειτο	περὶ	αὐτοῦ διαρρήδην, ὥσπερ καὶ περὶ
[31, 20]	τὸ μέγεθος τοῦ ἀδικήματος οὐδεὶς	περὶ	αὐτοῦ ἐγράφη νόμος. Τίς γὰρ
[31, 20]	τι ὑμᾶς διαφερόντως δεῖ γιγνώσκειν	περὶ	αὐτοῦ ἢ οἱ οἰκεῖοι γιγνώσκουσι·
[31, 0]	ἐμοῦ μόνου λεγομένων δεῖ ὑμᾶς	περὶ	αὐτοῦ ὁποῖός ἐστι σκέψασθαι. Ἐγὼ
[31, 20]	τοιαῦτα ἁμαρτάνει ἁμαρτήματα, τί ἂν	περί	γε τοὺς ἀλλοτρίους ποιήσειεν; Ὡς
[31, 0]	τινάς φημι δίκαιον εἶναι βουλεύειν	περὶ	ἡμῶν, ἢ τοὺς πρὸς τῷ
[31, 30]	οὗτος μὲν ἅπαντας τοὺς πολίτας	περὶ	οὐδενὸς ἡγήσατο, ὑμεῖς δὲ τοῦτον
[31, 0]	Ἐγὼ τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ	περὶ	πλείονος ποιησάμενον τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν
[31, 10]	βοηθεῖν, τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα,	περὶ	πλείονος ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν
[31, 20]	οὐχ ἡμαρτηκότα; ἀλλὰ τὰ μέγιστα	περὶ	τὴν πατρίδα ἠδίκηκεν· ἀλλ' ὡς
[31, 30]	αὐτοῖς, ὁποῖοί τινες ὄντες αὐτοὶ	περὶ	τὴν πόλιν ἐδοκιμάσθητε. Ἔστι γὰρ
[31, 30]	ποτὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους	περὶ	τὴν πόλιν τιμᾶτε καὶ τοὺς
[31, 20]	βελτίων; τοιγάρτοι πρότερον βελτίων γενόμενος	περὶ	τὴν πόλιν ὕστερον βουλεύειν ἀξιούτω,
[31, 30]	περὶ τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ καὶ	περὶ	τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίζεσθαι, τότε οὐκ
[31, 30]	πῶς ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι	περὶ	τῆς πολιτείας, ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι
[31, 30]	ἔκειτο, καὶ ἔδει οὐ μόνον	περὶ	τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ καὶ περὶ
[31, 20]	οὗτος προὔδωκε τὴν ἐλευθερίαν, οὐ	περὶ	τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ περὶ τοῦ
[31, 20]	οὐ περὶ τοῦ βουλεύειν ἀλλὰ	περὶ	τοῦ δουλεύειν καὶ τῆς μεγίστης
[31, 20]	περὶ αὐτοῦ διανοηθῆναι; Ὅστις γὰρ	περὶ	τοὺς ἑαυτοῦ ἀναγκαίους τοιαῦτα ἁμαρτάνει
[31, 10]	ἐγγένηται αὐτῷ ψευσαμένῳ ἐξαπατῆσαι, καὶ	περὶ	τούτων ἤδη σαφῶς ὑμῖν ἀποδείξω,
[31, 20]	περὶ αὐτοῦ διαρρήδην, ὥσπερ καὶ	περὶ	τῶν ἄλλων ἀδικημάτων. Οὐ γὰρ
[31, 30]	γὰρ ἄλλοις τισὶν ὑμᾶς δεῖ	περὶ	τῶν ἀξίων ὄντων βουλεύειν τεκμηρίοις
[31, 0]	ἂν ἐγὼ ὑπολίπω, πάλιν αὐτοὺς	περὶ	ὧν ἴσασι κατηγορῆσαι Φίλωνος· οὐ
[31, 10]	γενόμενος. Εἰ μέντοι τι μέρος	περίεστι	τῶν πολιτῶν ὅ τι τῶν
[31, 10]	τὰ ὑμέτερα δυστυχήματα εὐτυχήματα ἐγεγόνει,	περιιὼν	κατὰ τοὺς ἀγροὺς καὶ ἐντυγχάνων
[31, 20]	ποιήσοντα; Καίτοι εἰ μήτηρ, ἣ	πέφυκε	καὶ ἀδικουμένη ὑπὸ τῶν ἑαυτῆς
[31, 20]	ἐπιτρέψαι, Ἀντιφάνει δὲ οὐδὲν προσήκουσα	πιστεύσασα	ἔδωκεν εἰς τὴν ἑαυτῆς ταφὴν
[31, 30]	πολλά γε παρα λιπών· ἀλλὰ	πιστεύω	ὑμᾶς καὶ ἄνευ τούτων αὐτοὺς
[31, 0]	τῷ πλήθει τῶν ἁμαρτημάτων αὐτοῦ	πιστεύων,	καὶ τοῖς ὅρκοις οἷς ὤμοσα
[31, 0]	τοίνυν ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ περὶ	πλείονος	ποιησάμενον τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν ἢ
[31, 10]	τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα, περὶ	πλείονος	ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν ἢ
[31, 10]	δέ, εὖνοι μὲν ὄντες τῷ	πλήθει,	ἀδύνατοι δὲ ὑπὸ τῆς ἡλικίας
[31, 0]	ἐν ὑμῖν ἐπαρθείς, ἀλλὰ τῷ	πλήθει	τῶν ἁμαρτημάτων αὐτοῦ πιστεύων, καὶ
[31, 10]	ἢ χρήματ' εἰσενεγκεῖν εἰς τὸ	πλῆθος	τὸ ὑμέτερον ἢ ὁπλίσαι τινὰς
[31, 0]	τῶν τριάκοντα μετὰ τοῦ ἄλλου	πλήθους	τῶν πολιτῶν τέως μὲν ᾤκει
[31, 30]	ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη; ἢ	ποῖα	ἂν ἀπόρρητα τηρῆσαι, ὃς οὐδὲ
[31, 30]	τηρῆσαι, ὃς οὐδὲ τὰ προειρημένα	ποιῆσαι	ἠξίωσε; πῶς δ' εἰκός ἐστι
[31, 0]	ἀποφανῶ Φίλωνα τουτονὶ περὶ πλείονος	ποιησάμενον	τὴν ἰδίαν ἀσφάλειαν ἢ τὸν
[31, 20]	τι ἀγαθὸν ὥσπερ τότε κακὸν	ποιήσας.	Σωφρονέστερον γάρ ἐστιν ὕστερον πᾶσι
[31, 20]	ἂν περί γε τοὺς ἀλλοτρίους	ποιήσειεν;	Ὡς οὖν καὶ ταῦτ' ἀληθῆ
[31, 20]	ἐξ ὧν δὲ μέλλει εὖ	ποιήσειν	ἤδη τετιμήσεται. Ἀλλ' ἄρα ἵνα
[31, 0]	ἐγὼ τὴν κατὰ τουτουὶ Φίλωνος	ποιήσομαι	κατηγορίαν, οὐ μέντοι γε ἰδίαν
[31, 20]	προσήκειν αὐτῇ τὰ δέοντα ἂν	ποιήσοντα;	Καίτοι εἰ μήτηρ, ἣ πέφυκε
[31, 10]	ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα, περὶ πλείονος	ποιούμενος	αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν ἢ ἐκείνους
[31, 30]	που ἐπιχειρῶσιν. Ἔτι δὲ ἐνθυμήθητε·	ποίων	ἂν ὑμῖν δοκεῖ οὗτος ὅρκων
[31, 10]	ὅπερ καὶ τότε ἀδύνατοι τῇ	πόλει	βοηθεῖν ἦσαν. Οὐ μέντοι τοῦτόν
[31, 30]	τούτων αὐτοὺς τὰ συμφέροντα τῇ	πόλει	γνώσεσθαι. Οὐ γὰρ ἄλλοις τισὶν
[31, 0]	βουλευτήριον τὰ βέλτιστα βουλεύσειν τῇ	πόλει,	ἔνεστί τε ἐν τῷ ὅρκῳ
[31, 0]	βουλή, ὅτε ἡ συμφορὰ τῇ	πόλει	ἦν ἧς ἐγώ, καθ' ὅσον
[31, 30]	καὶ ὑμῖν καὶ κοινῇ τῇ	πόλει,	καὶ μὴ προδοῦναι μήτε τὴν
[31, 10]	μετέσχον τῶν τότε γενομένων τῇ	πόλει	κινδύνων, συγγνώμης τινὸς ἄξιοί εἰσι
[31, 20]	τὴν τάξιν μὴ αὐτῆς τῆς	πόλεως	ἐν κινδύνῳ οὔσης ἀλλ' ἑτέρους
[31, 20]	εἰ δέ τις αὐτῆς τῆς	πόλεως	ἐν κινδύνῳ οὔσης λίποι τὴν
[31, 0]	ἀσφάλειαν ἢ τὸν κοινὸν τῆς	πόλεως	κίνδυνον, καὶ ἡγησάμενον κρεῖττον εἶναι
[31, 0]	ῥᾳδίως ἂν παρέντες τὸ τῆς	πόλεως	κοινὸν ἀγαθὸν ἐπὶ τὸ ἑαυτῶν
[31, 20]	τῷ δήμῳ, ἐτιμήσατε ἀξίως τῆς	πόλεως,	τοῦτον δέ, ὅτι παρὰ τὸ
[31, 0]	ἔλθοιεν διὰ τὸ μὴ τὴν	πόλιν	ἀλλὰ τὴν οὐσίαν πατρίδα ἑαυτοῖς
[31, 20]	ἐν κινδύνῳ οὔσης λίποι τὴν	πόλιν	αὐτήν οὐκ ἂν ἄρα ἐτέθη;
[31, 10]	ὃ μὴ γένοιτο λάβωσι τὴν	πόλιν,	βουλεύειν ἀξιούτω. Ὡς οὖν ᾤκει
[31, 30]	τινες ὄντες αὐτοὶ περὶ τὴν	πόλιν	ἐδοκιμάσθητε. Ἔστι γὰρ τὰ τούτου
[31, 10]	τοίνυν οὐχ ὅπως ὠφελήσει τὴν	πόλιν	ἐν τοιούτῳ καιρῷ καὶ τοιαύτῃ
[31, 20]	τὸ προσῆκον ἑαυτῷ προὔδωκε τὴν	πόλιν,	μὴ κολάσετε, εἰ μή γε
[31, 20]	οὗτος δὲ προδοὺς ὅλην τὴν	πόλιν	οὐχ ὅπως μὴ τιμωρηθήσεται ἀλλὰ
[31, 0]	τὸν βίον διάγειν ἢ τὴν	πόλιν	σῴζειν ὁμοίως τοῖς ἄλλοις πολίταις
[31, 0]	ἐστιν εὖ τε πράττειν τὴν	πόλιν	τήνδε καὶ ἀνεπιτηδείως διὰ τὸ
[31, 30]	ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους περὶ τὴν	πόλιν	τιμᾶτε καὶ τοὺς κακοὺς ἀτι
[31, 20]	πρότερον βελτίων γενόμενος περὶ τὴν	πόλιν	ὕστερον βουλεύειν ἀξιούτω, φανερόν τι
[31, 0]	μετέχουσι· οἳ δὲ φύσει μὲν	πολῖταί	εἰσι, γνώμῃ δὲ χρῶνται ὡς
[31, 20]	ἄρα ἵνα βελτίους ὦσιν οἱ	πολῖται	ὁρῶντες ἅπαντας ὁμοίως τιμωμένους, διὰ
[31, 0]	τὰ ἐναντία ἅπασι τοῖς ἄλλοις	πολίταις	ἐποίησε· συσκευασάμενος γὰρ τὰ ἑαυτοῦ
[31, 0]	πόλιν σῴζειν ὁμοίως τοῖς ἄλλοις	πολίταις	κινδυνεύοντα. Οὗτος γάρ, ὦ βουλή,
[31, 0]	ἢ τοὺς πρὸς τῷ εἶναι	πολίτας	καὶ ἐπιθυμοῦντας τούτου. Τούτοις μὲν
[31, 30]	εἰ οὗτος μὲν ἅπαντας τοὺς	πολίτας	περὶ οὐδενὸς ἡγήσατο, ὑμεῖς δὲ
[31, 30]	τὰ δὲ ἆθλα αὐτὴ ἡ	πολιτεία	ἔκειτο, καὶ ἔδει οὐ μόνον
[31, 0]	κατεργασάμενός τι τῶν τῇ κοινῇ	πολιτείᾳ	συμφερόντων· οὐ γὰρ ἦλθεν εἰς
[31, 30]	χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ τῆς	πολιτείας,	ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα
[31, 0]	μετοικεῖν μᾶλλον ἢ μεθ' ἡμῶν	πολίτης	εἶναι. Οὐ τοίνυν οὐδ' ὥσπερ
[31, 20]	εἴ τις ᾠήθη τινὰ τῶν	πολιτῶν	ἁμαρτήσεσθαί τι τοιοῦτόν ποτε. Τίς
[31, 10]	ὥσπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν	πολιτῶν	αὐτοὶ οὐ δυνάμενοι λῃτουργεῖν τοῖς
[31, 0]	οὐδ' ὥσπερ ἔνιοί τινες τῶν	πολιτῶν	μετεβάλοντο, ἐπειδὴ ἑώρων τοὺς ἀπὸ
[31, 10]	μέντοι τι μέρος περίεστι τῶν	πολιτῶν	ὅ τι τῶν αὐτῶν μετέσχε
[31, 20]	ᾧ μέρος τι ἐτύγχανε τῶν	πολιτῶν	ὄν, ταῖς ἐσχάταις ἂν ζημίαις
[31, 10]	μὴν οὐδ' ἀπεχθήσεσθέ γε τῶν	πολιτῶν	οὐδενὶ τοῦτον ἀποδοκιμάσαντες, ὃς οὔ
[31, 0]	μετὰ τοῦ ἄλλου πλήθους τῶν	πολιτῶν	τέως μὲν ᾤκει ἐν ἀγρῷ,
[31, 10]	τοὺς ἀγροὺς καὶ ἐντυγχάνων τῶν	πολιτῶν	τοῖς πρεσβυτάτοις, οἳ κατέμειναν ἐν
[31, 20]	νομοθέτης ἤλπισεν ἁμαρτήσεσθαί τινα τῶν	πολιτῶν	τοσαύτην ἁμαρτίαν; οὐ γὰρ ἂν
[31, 30]	Ἱκανά μοι νομίζω εἰρῆσθαι, καίτοι	πολλά	γε παρα λιπών· ἀλλὰ πιστεύω
[31, 0]	οὐχ ἕν τι μόνον ἀλλὰ	πολλὰ	τολμηρός ἐστιν, ἐγὼ δὲ ὀμόσας
[31, 10]	ἑαυτοῦ δημοτῶν, ὥσπερ καὶ ἄλλοι	πολλοὶ	τῶν πολιτῶν αὐτοὶ οὐ δυνάμενοι
[31, 0]	οἷός ἐστι καὶ οὗτος ἐπεχείρησε	πονηρὸς	εἶναι· ὅμως δ' εἴ τι
[31, 20]	χρηστούς, ἐὰν αἰσθάνωνται ὁμοίως τοὺς	πονηροὺς	τιμωμένους, παύσεσθαι τῶν χρηστῶν ἐπιτηδευμάτων,
[31, 0]	μέν, ὦ βουλή, οὐκ ἄν	ποτ'	εἰς τοῦτο τόλμης Φίλωνα ἀφικέσθαι,
[31, 10]	τούτῳ πραγμάτων, μετ' ἐκείνων, ἐάν	ποτε	ὃ μὴ γένοιτο λάβωσι τὴν
[31, 20]	ἐγράφη νόμος. Τίς γὰρ ἄν	ποτε	ῥήτωρ ἐνεθυμήθη ἢ νομοθέτης ἤλπισεν
[31, 20]	τῶν πολιτῶν ἁμαρτήσεσθαί τι τοιοῦτόν	ποτε.	Τίς δ' οὐκ ἂν εἰκότως
[31, 30]	~Ἀναμνήσθητε δὲ δι' ὅ τι	ποτὲ	τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας γενομένους περὶ
[31, 10]	ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα προδιδόναι, τί	ποτε	ὡς μὴ ἐβουλόμεθά γε πράττοντας
[31, 20]	οὖν βουληθέντες ὑμεῖς τοῦτον δοκιμάσαιτε;	πότερον	ὡς οὐχ ἡμαρτηκότα; ἀλλὰ τὰ
[31, 30]	δὲ μηδὲ ἐξ ἑνὸς τρό	που	ἐπιχειρῶσιν. Ἔτι δὲ ἐνθυμήθητε· ποίων
[31, 10]	τι τῶν αὐτῶν μετέσχε τούτῳ	πραγμάτων,	μετ' ἐκείνων, ἐάν ποτε ὃ
[31, 0]	τὰ διαφέροντά ἐστιν εὖ τε	πράττειν	τὴν πόλιν τήνδε καὶ ἀνεπιτηδείως
[31, 10]	ποτε ὡς μὴ ἐβουλόμεθά γε	πράττοντας	ἐποίησεν ἄν; ὅσοι μὲν τοίνυν
[31, 10]	καὶ ἐντυγχάνων τῶν πολιτῶν τοῖς	πρεσβυτάτοις,	οἳ κατέμειναν ἐν τοῖς δήμοις
[31, 10]	ὅστις εὐτυχοῦντας ὁρῶν ἡμᾶς ἐτόλμα	προδιδόναι,	τί ποτε ὡς μὴ ἐβουλόμεθά
[31, 30]	κοινῇ τῇ πόλει, καὶ μὴ	προδοῦναι	μήτε τὴν πατρίδα μήτε τὴν
[31, 20]	ἂν ζημίαις ἐζημιοῦτο, οὗτος δὲ	προδοὺς	ὅλην τὴν πόλιν οὐχ ὅπως
[31, 10]	ἑτέρους ἀλλ' ἀμφοτέρους φανερός ἐστι	προδούς,	ὥστε μήτε τοῖς ἐν τῷ
[31, 30]	ἀπόρρητα τηρῆσαι, ὃς οὐδὲ τὰ	προειρημένα	ποιῆσαι ἠξίωσε; πῶς δ' εἰκός
[31, 10]	ἕτεροι διδόναι παρ' ἑαυτῶν τι	προῃροῦντο	διὰ τὴν ἀπορίαν οἰκτίραντες αὐτούς,
[31, 30]	ἢ τῶν γενησομένων, ἵν' ἀγαθοὶ	προθυμῶνται	γίγνεσθαι ἐκ παρασκευῆς, κακοὶ δὲ
[31, 30]	ὅτε οὐκ ἠξίωσεν, ὥσπερ νῦν	προθύμως	κληρωσόμενος ἦλθε, καὶ τότε διαμαχούμενος
[31, 0]	βουλεύειν περὶ ἡμῶν, ἢ τοὺς	πρὸς	τῷ εἶναι πολίτας καὶ ἐπιθυμοῦντας
[31, 20]	ᾔδει αὐτὸν οὐδὲ διὰ τὸ	προσήκειν	αὐτῇ τὰ δέοντα ἂν ποιήσοντα;
[31, 10]	ἐν τῷ ἄστει γενομένοις φίλον	προσήκειν	εἶναι τοῦτον οὐ γὰρ ἠξίωσεν
[31, 20]	μέν, ὅτι οὐ κατὰ τὸ	προσῆκον	ἑαυτοῖς ἐβοήθησαν τῷ δήμῳ, ἐτιμήσατε
[31, 20]	τοῦτον δέ, ὅτι παρὰ τὸ	προσῆκον	ἑαυτῷ προὔδωκε τὴν πόλιν, μὴ
[31, 20]	ἑαυτὴν ἐπιτρέψαι, Ἀντιφάνει δὲ οὐδὲν	προσήκουσα	πιστεύσασα ἔδωκεν εἰς τὴν ἑαυτῆς
[31, 10]	ᾤκει τε ἐν Ὠρωπῷ ἐπὶ	προστάτου	καὶ ἐκέκτητο ἱκανὴν οὐσίαν καὶ
[31, 0]	ἐν Ὠρωπῷ μετοίκιον κατατιθεὶς ἐπὶ	προστάτου	ᾤκει, βουληθεὶς παρ' ἐκείνοις μετοικεῖν
[31, 20]	ἀλλ' ὡς ἔσται βελτίων; τοιγάρτοι	πρότερον	βελτίων γενόμενος περὶ τὴν πόλιν
[31, 30]	τελευταῖος ἐπὶ τοὺς κινδύνους ἦλθε,	πρότερον	τῶν κατεργασαμένων καὶ ὁτουοῦν τιμηθῆναι;
[31, 20]	ἄν, ὅστις φανερῶς ὥσπερ οὗτος	προὔδωκε	τὴν ἐλευθερίαν, οὐ περὶ τοῦ
[31, 20]	ὅτι παρὰ τὸ προσῆκον ἑαυτῷ	προὔδωκε	τὴν πόλιν, μὴ κολάσετε, εἰ
[31, 20]	εἰ μέν τις φρούριόν τι	προὔδωκεν	ἢ ναῦς ἢ στρατόπεδόν τι,
[31, 30]	ὃς ἔργῳ τοὺς πατρίους θεοὺς	προὔδωκεν;	ἢ πῶς ἂν χρηστόν τι
[31, 10]	ὅπλα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι ταῦτα	πρῶτον	ἀληθῆ λέγω, ἀκούσατε τῶν μαρτύρων.
[31, 30]	τοὺς πατρίους θεοὺς προὔδωκεν; ἢ	πῶς	ἂν χρηστόν τι βουλεῦσαι περὶ
[31, 30]	οὐδὲ τὰ προειρημένα ποιῆσαι ἠξίωσε;	πῶς	δ' εἰκός ἐστι τοῦτον, ὃς
[31, 10]	ἦν ὠφελεῖν, τοσοῦτον κακὸς ἦν,	πῶς	οὐκ ἂν εἰκότως ὑπὸ πάντων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 25/02/2010