Discours, paragraphes
[0, 0]	χαλεπῶς ἐκ τῶν πρότερον γεγενημένων	μαθήσεσθε.	(Σκέψασθε γάρ, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[20, 0]	οἱ μεγίστην δόξαν ἔχοντες καὶ	μάλιστα	κεκινδυνευκότες καὶ πλεῖστα ὑμᾶς ἀγαθὰ
[0, 0]	καθιστάναι (ἐκ τούτων γὰρ ἂν	μάλιστα	χρηματίζοιντο) ὑμέτερον δὲ τοῖς μηδὲν
[30, 0]	ἂν μικρὰν εἶναι τὴν πόλιν	μᾶλλον	ἢ δι´ ἄλλους μεγάλην καὶ
[10, 0]	αὐτοῖς χάριν κομίσασθαι παρ´ ὑμῶν	μᾶλλον	ἢ δοῦναι δίκην τῶν πεπραγμένων,
[20, 0]	τὴν τῶν τριάκοντα πονηρίαν πολὺ	μᾶλλον	σωθήσεσθαι ἢ διὰ τὴν τῶν
[0, 0]	εἴπερ ἐδύναντο οἱ κατήγοροι ἰδίᾳ	με	ἀδικοῦντα ἐξελέγξαι, οὐκ ἂν τὰ
[10, 0]	ἐπειδὴ οἱ τριάκοντα κατέστησαν, οὐδείς	με	ἀποδείξει οὔτε βουλεύσαντα οὔτε ἀρχὴν
[20, 0]	δέξαιντ´ ἂν παρ´ ὑμῖν καὶ	μέγα	δύνασθαι ἐν τῇ πόλει· τὴν
[0, 0]	ὑπάρχοντες ἐχθροὶ τῇ πόλει καὶ	μέγα	κέρδος νομίζοντες εἶναι τοὺς ἀδίκως
[0, 0]	μηδὲν ἀδικοῦντας τυγχάνειν δίκαιόν ἐστι.	(Μέγα	μὲν οὖν ἡγοῦμαί μοι τεκμήριον
[30, 0]	πόλιν μᾶλλον ἢ δι´ ἄλλους	μεγάλην	καὶ ἐλευθέραν, (Ἡγούμενοι νῦν μὲν
[20, 0]	πόλιν εἰς στάσεις καὶ τὰς	μεγίστας	συμφορὰς κατέστησαν, αὐτοὶ δ´ ἐκ
[20, 0]	ποιήσετε, καὶ ἡ πόλις ἔσται	μεγίστη,	καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἀνιαρότατα ψηφιεῖσθε.
[20, 0]	καὶ τῶν ἐκ Πειραιῶς οἱ	μεγίστην	δόξαν ἔχοντες καὶ μάλιστα κεκινδυνευκότες
[10, 0]	μὲν δή, ὦ ἄνδρες δικασταί,	μεγίστην	ἡγοῦμαι περὶ ἐμαυτοῦ τῇ δημοκρατίᾳ
[20, 0]	εἶναι σωτηρίαν καὶ τῶν ἐχθρῶν	μεγίστην	τιμωρίαν· οὐδὲν γὰρ ἂν εἴη
[20, 0]	καθόδου, ἡγούμενοι τὴν ἡμετέραν ὁμόνοιαν	μέγιστον	κακὸν εἶναι τῇ ὑμετέρᾳ φυγῇ·
[20, 0]	πόλεως συμφοράς, δημοσίᾳ δὲ ὄντας	μεγίστων	κακῶν αἰτίους. (Ἐνίων μὲν γὰρ
[0, 0]	ἐξελθόντες μεθ´ ὑμῶν, ἐπολιόρκουν τοὺς	μεθ´	αὑτῶν. ~Οὔκουν χαλεπὸν γνῶναι, ὦ
[0, 0]	οἵτινες τῶν Ἐλευσῖνάδε ἀπογραψαμένων, ἐξελθόντες	μεθ´	ὑμῶν, ἐπολιόρκουν τοὺς μεθ´ αὑτῶν.
[30, 0]	τούτους μὲν πεπαύσεσθαι, ἐκείνους δὲ	μεῖζον	δυνήσεσθαι· ὥστε τὸ αὐτὸ πάντες
[20, 0]	ἔχοντας ἐμοὶ τῶν ἐν ἄστει	μεινάντων	φανεροὺς γεγενῆσθαι καὶ ἐν ὀλιγαρχίᾳ
[0, 0]	Πειραιῶς ὁ βέλτιστος ἐν ἄστει	μείνας	ἐγένετο. (Δέομαι δ´ ὑμῶν, ὦ
[0, 0]	ἅπασιν ὀργίζεσθαι τοῖς ἐν ἄστει	μείνασι·	τῶν δὲ κατηγόρων θαυμάζω, οἳ
[20, 0]	παραδείγμασι χρωμένους βουλεύεσθαι περὶ τῶν	μελλόντων	ἔσεσθαι, καὶ τούτους ἡγεῖσθαι δημοτικωτάτους,
[30, 0]	τῶν τότε περὶ ὑμᾶς γεγενημένων	μεμνημένοι	συγγνώμην ἔχομεν, ὅταν δὲ φανεροὶ
[20, 0]	φανερόν ἐστιν ὅτι διὰ τοὺς	μὲν	ἀδίκως πολιτευομένους ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ
[30, 0]	βούλωνται κακῶς ποιεῖν, ὥσπερ τῶν	μὲν	ἄλλων ἀδικούντων, ἄριστοι δὲ ἄνδρες
[0, 0]	ποιοῦνται τοὺς λόγους, ἀποδείξω τούτους	μὲν	ἅπαντα ψευδομένους, ἐμαυτὸν δὲ τοιοῦτον
[30, 0]	εἶναι πονηροί, ὑμεῖς τε τὰ	μὲν	αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ´ ἑτέρων
[20, 0]	τῶν ὑμετέρων αὐτῶν βουλεύσασθαι. Ὅτε	μὲν	γὰρ ἀκούοιτε τοὺς ἐν ἄστει
[20, 0]	ταύτην δημοκρατίας εἶναι φυλακήν· τοῖς	μὲν	γὰρ ἐξ ἄστεως ὑπὲρ τῶν
[20, 0]	ὄντας μεγίστων κακῶν αἰτίους. (Ἐνίων	μὲν	γὰρ ἔπεισαν ὑμᾶς ἀκρίτων θάνατον
[0, 0]	γνώμην ἔχειν τοῖς συκοφάνταις. τούτων	μὲν	γὰρ ἔργον ἐστὶ καὶ τοὺς
[10, 0]	μὲν οὐκ ἄξιον θαυμάζειν· εὖ	μὲν	γὰρ ποιεῖν ἐν ἐκείνῳ τῷ
[10, 0]	βελτίους ὑφ´ ὑμῶν νομίζεσθαι. (Καὶ	μὲν	δή, ὦ ἄνδρες δικασταί, μεγίστην
[30, 0]	θαυμάζειν, ὑμῶν δέ, ὅτι οἴεσθε	μὲν	δημοκρατίαν εἶναι, γίγνεται δὲ ὅ
[20, 0]	πιστεύοιτε ἢ τούτοις, οἳ φεύγοντες	μὲν	δι´ ἑτέρους ἐσώθησαν, κατελθόντες δὲ
[30, 0]	μεγάλην καὶ ἐλευθέραν, (Ἡγούμενοι νῦν	μὲν	διὰ τοὺς ἐκ Πειραιῶς κινδύνους
[30, 0]	ταὐτὰ ἐκείνοις πράττουσι, καὶ ταχέως	μὲν	ἐκ πενήτων πλούσιοι γεγένηνται, πολλὰς
[10, 0]	ποιοῖσθε. (Ἐγὼ τοίνυν ἡγοῦμαι, ὅσοι	μὲν	ἐν τῇ δημοκρατίᾳ ἄτιμοι ἦσαν
[10, 0]	ἀρχὴν οὐδεμίαν ἄρξαντα. καίτοι εἰ	μὲν	ἐξόν μοι ἄρχειν μὴ ἐβουλόμην,
[30, 0]	δέ, ὦ ἄνδρες δικασταί, δίκαιον	μὲν	ἡγούμεθ´ εἶναι πρὸς πάντας ὑμᾶς
[20, 0]	τοιοῦτοι γὰρ ἦσαν ὥστε τοὺς	μὲν	ἡμαρτηκότας ἀργύριον λαμβάνοντες ἀφιέναι, τοὺς
[20, 0]	αὐτοῖς τούτων χαλεπώτερον, ἢ πυνθάνεσθαι	μὲν	ἡμᾶς μετέχοντας τῶν πραγμάτων, αἰσθάνεσθαι
[30, 0]	ὅρκοις ἐμμένειν, (ὁμως δέ, ὅταν	μὲν	ἴδωμεν τοὺς τῶν κακῶν αἰτίους
[0, 0]	ὁσάκις δὴ μετεβάλοντο. Οὐ Φρύνιχος	μὲν	καὶ Πείσανδρος καὶ οἱ μετ´
[20, 0]	καὶ Δημοφάνην καὶ Κλεισθένην ἰδίᾳ	μὲν	καρπωσαμένους τὰς τῆς πόλεως συμφοράς,
[10, 0]	γνώμην ἔχω, ὥστε ἐν ὀλιγαρχίᾳ	μὲν	μὴ ἐπιθυμεῖν τῶν ἀλλοτρίων, ἐν
[0, 0]	ἄνδρες δικασταί, ἐὰν ἀποφήνω συμφορᾶς	μὲν	μηδεμιᾶς αἴτιος γεγενημένος, πολλὰ δὲ
[10, 0]	τοὺς συμμάχους ἀφίστασαν. Καὶ εἰ	μὲν	οἱ τριάκοντα τούτους μόνους ἐτιμωροῦντο,
[30, 0]	τῶν τριάκοντα πλὴν ὅτι ἐκεῖνοι	μὲν	ὀλιγαρχίας οὔσης ἐπεθύμουν ὧνπερ οὗτοι,
[30, 0]	οὐδεμιᾶς εὐθύνην διδόασιν, ἀλλ´ ἀντὶ	μὲν	ὁμονοίας ὑποψίαν πρὸς ἀλλήλους πεποιήκασιν,
[10, 0]	τούτων δοκιμάζειν τοὺς πολίτας, σκοποῦντας	μὲν	ὅπως ἦσαν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ
[10, 0]	φίλων εὖ πεπονθώς. (Καὶ τοῦτο	μὲν	οὐκ ἄξιον θαυμάζειν· εὖ μὲν
[30, 0]	ἄνδρες αὐτοὶ γεγενημένοι. (Καὶ τούτων	μὲν	οὐκ ἄξιον θαυμάζειν, ὑμῶν δέ,
[0, 0]	τῷ πλήθει τῷ ὑμετέρῳ. (Πρῶτον	μὲν	οὖν ἐνθυμηθῆναι χρὴ ὅτι οὐδείς
[0, 0]	ἀδικοῦντας τυγχάνειν δίκαιόν ἐστι. (Μέγα	μὲν	οὖν ἡγοῦμαί μοι τεκμήριον εἶναι,
[0, 0]	τὴν γνώμην ταύτην ἔχειν. (Εἰ	μὲν	οὖν οἴονται, ἃ ὑπὸ τῶν
[30, 0]	ἄλλων ἀγαθὸν ὑμῖν φαίνηται. (Τοῦτο	μὲν	οὖν οὐ χαλεπὸν τῷ βουλομένῳ
[20, 0]	εὖ γὰρ εἴσεσθε ὅτι, ἃ	μὲν	οὗτοι συμβουλεύουσιν, οὐδεπώποτε ὑμῖν ἐλυσιτέλησεν,
[30, 0]	δι´ ἑτέρους σωτήρια γένηται, τούτους	μὲν	πεπαύσεσθαι, ἐκείνους δὲ μεῖζον δυνήσεσθαι·
[20, 0]	οὐ πρότερον ἐπαύσαντο, ἕως τὴν	μὲν	πόλιν εἰς στάσεις καὶ τὰς
[0, 0]	~ΔΗΜΟΥ ΚΑΤΑΛΥΣΕΩΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ. (Ὑμῖν	μὲν	πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρες
[10, 0]	τὰ τῆς πόλεως πραττόντων πολλοὶ	μὲν	τὰ δημόσια ἔκλεπτον, ἔνιοι δ´
[20, 0]	δέ, ὦ ἄνδρες δικασταί, τοὺς	μὲν	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντας ἐμοὶ
[20, 0]	φυγῇ· (Ἐπειδὴ δὲ ἐπυνθάνεσθε τοὺς	μὲν	τρισχιλίους στασιάζοντας, τοὺς ἄλλους δὲ
[20, 0]	δὲ οὕτως διετέθητε ὥστε τοὺς	μὲν	φεύγοντας κατεδέξασθε, τοὺς δ´ ἀτίμους
[0, 0]	ἡγοῦμαι λέγειν· οὐδὲ γὰρ πολλοστὸν	μέρος	τῶν ἐκείνοις πεπραγμένων εἰρήκασιν· εἰ
[0, 0]	οὐκ ἐλάχιστον ἐν ὑμῖν ἐστι	μέρος	ὡς πλείστους ἐπιθυμεῖν τῶν παρόντων
[0, 0]	μὲν καὶ Πείσανδρος καὶ οἱ	μετ´	ἐκείνων δημαγωγοί, ἐπειδὴ πολλὰ εἰς
[20, 0]	(Ἄξιον δὲ μνησθῆναι καὶ〉 τῶν	μετὰ	τοὺς τετρακοσίους πραγμάτων· εὖ γὰρ
[0, 0]	κατέστησαν, πολλοὶ δὲ τῶν τετρακοσίων	μετὰ	τῶν ἐκ Πειραιῶς συγκατῆλθον, ἔνιοι
[10, 0]	ἑτέρας ἐπιθυμεῖν πολιτείας, ἐλπίζοντας τὴν	μεταβολὴν	ὠφέλειάν τινα αὑτοῖς ἔσεσθαι· ὅσοι
[0, 0]	ἀδικοῦσιν ἐξ ἴσου τῆς πολιτείας	μεταδιδόναι·	οὕτω γὰρ ἂν τοῖς καθεστηκόσι
[10, 0]	τότε δυνάμενοι μὴ ἠξίουν μοι	μεταδιδόναι	τῶν πραγμάτων, πῶς ἂν φανερώτερον
[10, 0]	αὐτοῖς ἐγίγνετο ὠφέλεια τῶν πραγμάτων	μεταπεσόντων·	οὕτως γὰρ ἂν δικαιοτάτην τὴν〉
[0, 0]	ἀμφοτέρων τῶν πολιτειῶν, ὁσάκις δὴ	μετεβάλοντο.	Οὐ Φρύνιχος μὲν καὶ Πείσανδρος
[10, 0]	ἀλλ´ οἵτινες ἑτέρους ἀπολέσαι βουλόμενοι	μετέσχον	τῶν πραγμάτων. Εἰ δὲ οἴεσθε
[20, 0]	χαλεπώτερον, ἢ πυνθάνεσθαι μὲν ἡμᾶς	μετέχοντας	τῶν πραγμάτων, αἰσθάνεσθαι δὲ οὕτως
[30, 0]	ἀλλ´ οἱ τὰ σφέτερα αὐτῶν	μὴ	διδόντες) Καὶ δέξαιντ´ ἂν μικρὰν
[30, 0]	οὐκ ἐπιθυμοῦσι λανθάνειν, ἀλλ´ αἰσχύνονται	μὴ	δοκοῦντες εἶναι πονηροί, ὑμεῖς τε
[10, 0]	εἰ μὲν ἐξόν μοι ἄρχειν	μὴ	ἐβουλόμην, ὑφ´ ὑμῶν νυνὶ τιμᾶσθαι
[10, 0]	ἔχω, ὥστε ἐν ὀλιγαρχίᾳ μὲν	μὴ	ἐπιθυμεῖν τῶν ἀλλοτρίων, ἐν δημοκρατίᾳ
[10, 0]	εἰ δὲ οἱ τότε δυνάμενοι	μὴ	ἠξίουν μοι μεταδιδόναι τῶν πραγμάτων,
[0, 0]	δ´ ὑμῶν, ὦ ἄνδρες δικασταί,	μὴ	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν τοῖς
[20, 0]	ἄστεως ἐκκεκηρυγμένους, τοὺς δὲ τριάκοντα	μὴ	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχοντας, πλείους
[10, 0]	εἰληφότες. Ἃ χρὴ πάντας ἐνθυμουμένους	μὴ	τοῖς τούτων λόγοις πιστεύειν, ἀλλὰ
[10, 0]	τὸ πλῆθος ἐξημαρτηκόσιν, οὐδὲ τοὺς	μὴ	φυγόντας ἐχθροὺς νομίζειν, ἀλλὰ τοὺς
[10, 0]	ἔσχον ἐμοί, μηδένα ἂν ὑμῶν	μηδεμιᾷ	χρήσασθαι συμφορᾷ. Ὑπ´ ἐμοῦ γὰρ
[0, 0]	δικασταί, ἐὰν ἀποφήνω συμφορᾶς μὲν	μηδεμιᾶς	αἴτιος γεγενημένος, πολλὰ δὲ κἀγαθὰ
[0, 0]	ἐπιμελοῦνται, εἰ σαφῶς εἰδότες τοὺς	μηδὲν	ἀδικοῦντας καὶ τοὺς πολλὰ ἐξημαρτηκότας
[0, 0]	εἰκότως ἂν δι´ ἐκείνους τοὺς	μηδὲν	ἀδικοῦντας ὀνείδους καὶ διαβολῆς τυγχάνειν·
[0, 0]	εὖ πεποιηκότας ἀλλὰ καὶ τοὺς	μηδὲν	ἀδικοῦντας τυγχάνειν δίκαιόν ἐστι. (Μέγα
[0, 0]	μάλιστα χρηματίζοιντο) ὑμέτερον δὲ τοῖς	μηδὲν	ἀδικοῦσιν ἐξ ἴσου τῆς πολιτείας
[30, 0]	ὅταν δὲ φανεροὶ γένησθε τοὺς	μηδὲν	αἰτίους ἐξ ἴσου τοῖς ἀδικοῦσι
[20, 0]	ἀργύριον λαμβάνοντες ἀφιέναι, τοὺς δὲ	μηδὲν	ἠδικηκότας εἰς ὑμᾶς εἰσιόντες ἀπολλύναι.
[10, 0]	αἰτίοις ὀργίζεσθε, εἰκὸς καὶ τοὺς	μηδὲν	ἡμαρτηκότας βελτίους ὑφ´ ὑμῶν νομίζεσθαι.
[0, 0]	γὰρ ἔργον ἐστὶ καὶ τοὺς	μηδὲν	ἡμαρτηκότας εἰς αἰτίαν καθιστάναι (ἐκ
[0, 0]	ὀργὴν ἱκανὴν εἶναι καὶ τοὺς	μηδὲν	κακὸν εἰργασμένους ἀπολέσαι. (Ἐγὼ δὲ
[10, 0]	μισεῖν τοὺς ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ	μηδὲν	πεπονθότας κακόν, ἐξὸν ὀργίζεσθαι τοῖς
[10, 0]	κἀγαθὰ εἰργασμένοι εἰσί, κακὸν δὲ	μηδὲν	πώποτε, ὀφείλεται δὲ αὐτοῖς χάριν
[10, 0]	τὴν αὐτὴν γνώμην ἔσχον ἐμοί,	μηδένα	ἂν ὑμῶν μηδεμιᾷ χρήσασθαι συμφορᾷ.
[20, 0]	οὕτως διακειμένους τοὺς πολίτας ὥσπερ	μηδενὸς	ἐγκλήματος πρὸς ἀλλήλους γεγενημένου. (Χρὴ
[30, 0]	μὴ διδόντες) Καὶ δέξαιντ´ ἂν	μικρὰν	εἶναι τὴν πόλιν μᾶλλον ἢ
[20, 0]	ἄστει τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν,	μικρὰς	τὰς〉 ἐλπίδας εἴχετε τῆς καθόδου,
[10, 0]	δικασταί, οὐκ ἂν δικαίως ὑμᾶς	μισεῖν	τοὺς ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ μηδὲν
[20, 0]	ἑαυτῶν ἡγοῦνται σωτηρίαν. (Ἄξιον δὲ	μνησθῆναι	καὶ〉 τῶν μετὰ τοὺς τετρακοσίους
[10, 0]	ἄρξαντα. καίτοι εἰ μὲν ἐξόν	μοι	ἄρχειν μὴ ἐβουλόμην, ὑφ´ ὑμῶν
[10, 0]	οἱ τότε δυνάμενοι μὴ ἠξίουν	μοι	μεταδιδόναι τῶν πραγμάτων, πῶς ἂν
[0, 0]	καὶ τοῖς χρήμασι, ταῦτα γοῦν	μοι	παρ´ ὑμῶν ὑπάρχειν, ὧν οὐ
[0, 0]	ὧν ἐν ὀλιγαρχίᾳ πεποίηκα, οὐδέν	μοι	προσῆκον κακόνουν εἶναι τῷ πλήθει
[0, 0]	ἐστι. (Μέγα μὲν οὖν ἡγοῦμαί	μοι	τεκμήριον εἶναι, ὅτι, εἴπερ ἐδύναντο
[10, 0]	ὑμῶν νομιζοίμην, καὶ εἴ πού	μοί	τις συμφορὰ γένοιτο, ἄμεινον ἀγωνιζοίμην.
[0, 0]	παρ´ ὑμῶν ὑπάρχειν, ὧν οὐ	μόνον	τοὺς εὖ πεποιηκότας ἀλλὰ καὶ
[10, 0]	εἰ μὲν οἱ τριάκοντα τούτους	μόνους	ἐτιμωροῦντο, ἄνδρας ἀγαθοὺς καὶ ὑμεῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/07/2010