Chapitre
[8]	δὲ ὅτι ταύτῃσι τῇσι ἡμέρῃσιν	ὁ	Ἄδωνις ἀνὰ τὸν Λίβανον τιτρώσκεται,
[8]	πάθεος αἰτίην. ἔλεγεν δὲ ὧδε·	ὁ	Ἄδωνις ὁ ποταμός, ὦ ξεῖνε,
[19]	ὑπεδέξατο. καὶ αὐτίκα ὑγιέα γενομένην	ὁ	ἀνὴρ ἐς τὴν ἱρὴν πόλιν
[36]	ἄλλον ἐξ ἑτέρου μεταπηδέων. τέλος	ὁ	ἀρχιερεὺς ἀντιάσας ἐπερέεταί μιν περὶ
[24]	οἴκοι ἐλείπετο, καί μιν ἐλθόντα	ὁ	βασιλεὺς αὐτίκα μὲν ἔδησέν τε
[25]	οἱ ἀπιὼν παρεθήκατο. πρὸς τάδε	ὁ	βασιλεὺς καλέσας τὸν ταμίην ἐκέλευεν
[18]	μὲν ὦν τοιάδε σοφίῃ ἐψεύδετο.	ὁ	δὲ αὐτίκα ἐλίσσετο, Πρός τε
[20]	δὲ ἀπίκωμαι, σόον αὖτις ἀποίσομαι.	ὁ	δὲ δεξάμενος ἑτέρῃ σφρηγῖδι ἐσημαίνετο
[29]	παρεστεὼς δὲ ἄλλος ἄνω ἀγγέλλει·	ὁ	δὲ δεξάμενος τοὔνομα εὐχωλὴν ἐς
[36]	ἐπερέεταί μιν περὶ ἁπάντων πρηγμάτων·	ὁ	δὲ ἤν τι μὴ ἐθέλῃ
[36]	ἀείρουσιν· ἢν δὲ μὴ ἀείρωσιν,	ὁ	δὲ ἱδρώει καὶ ἐς μέζον
[17]	τὸ σῶμα δι´ ἡμέρης ἐμαραίνετο.	ὁ	δὲ ἰητρὸς ὡς εἶδέ μιν
[20]	ἔμελλεν. ~ὡς δὲ οὐδαμὰ ἐπείθετο,	ὁ	δὲ ἱκεσίης δευτέρης ἅπτεται δοῦναί
[8]	ξεῖνε, διὰ τοῦ Λιβάνου ἔρχεται·	ὁ	δὲ Λίβανος κάρτα ξανθόγεώς ἐστιν.
[18]	μὲν ὧδε ἀγνὼς ἐὼν ἐδέετο.	ὁ	δέ μιν αὖτις ἀμείβετο, Ἀνόσια
[12]	τὸν Ἕλληνες ἐπ´ αὐτῷ λέγουσιν.	ὁ	δὲ μῦθος ὧδε ἔχει. Ἥδε
[30]	μὲν δὴ πέρι τοσάδε ἀρκέει.	~ὁ	δὲ νηὸς ὁρέει μὲν ἐς
[12]	γῇ νέμονται, πάντα ἐς ζεύγεα.	ὁ	δὲ πάντα ἐδέκετο, καί μιν
[8]	οὔνομα τῷ ποταμῷ Ἄδωνις ἐπικέαται.	ὁ	δὲ ποταμὸς ἑκάστου ἔτεος αἱμάσσεται
[26]	ἐὼν ἀνδρὸς ἐπ´ ἀδικίην ἐγκαλέομαι.	~Ὁ	δὲ πρὸς τάδε ἀμβώσας περιέβαλέν
[18]	γυναῖκα ἐπόθεεν, ἐμεῦ τάδε δεόμενος;	ὁ	δὲ πρὸς τάδε ἔλεγεν ὡς
[31]	τὴν μὲν Ἥρην λέοντες φέρουσιν,	ὁ	δὲ ταύροισιν ἐφέζεται. Καὶ δῆτα
[25]	θνήσκειν Κομβάβον θανάτου ἄξια ἐργασμένον.	~Ὁ	δὲ τέως μὲν ἑστήκεεν λέγων
[22]	ἅπτετο καὶ τὸν ἔρωτα ὡμολόγεεν.	ὁ	δὲ τόν τε λόγον ἀπηνέως
[37]	μέν μιν ἱρέες ἀείροντες ἔφερον,	ὁ	δὲ τοὺς μὲν ἐν γῇ
[17]	τοὺς ἀνὰ τὴν οἰκίην πάντας·	ὁ	δὲ τῶν μὲν ἄλλων ἐσιόντων
[22]	παραμυθίην ἐποιέετο ἔρωτος ἀπρήκτοιο. ἔστιν	ὁ	ἔρως οὗτος ἐν τῇ ἱρῇ
[47]	τῶν ἰχθύων εἵνεκα, μὴ σφέας	ὁ	Ζεὺς πρῶτος ἴδηται· ἢν γὰρ
[26]	ἐξ ἡμέων ἔσσεται, αὐτέων συκοφαντέων	ὁ	θάνατος, μετὰ δὲ μεγάλη δωρεὴ
[18]	ἡ τελευτὴ ἐγένετο. ὧδε μὲν	ὁ	ἰητρὸς ἔρωτα ἔγνω τε καὶ
[18]	παῖδα ὀλέσαι. ὡς δὲ τάδε	ὁ	ἰητρὸς ἤκουσεν, Τί τοι, ἔφη,
[19]	τιμὴ μεγάλη ἔσσεται. Πρὸς τάδε	ὁ	Κομβάβος αὐτίκα λίσσετο πολλὰ λιπαρέων
[21]	ἐξεγένετο, ἐν τοῖσι ἀπέβαινε τάπερ	ὁ	Κομβάβος ὀρρώδεεν. ἡ Στρατονίκη γὰρ
[25]	δὲ ἤνεικεν, λύσας τὴν σφρηγῖδα	ὁ	Κομβάβος τά τε ἐνεόντα ἐπέδειξεν
[24]	ἱρὴν πόλιν ἀπίκετο ἔγνω τε	ὁ	Κομβάβος τὴν αἰτίην, θαρσέων τε
[47]	ὅτι πάντες ἀπόλλυνται. καὶ δῆτα	ὁ	μὲν ἔρχεται ὀψόμενος, ἡ δὲ
[8]	λέγουσιν, ἀλλ´ ἡ χώρη αἰτίη.	ὁ	μέν μοι Βύβλιος τοσάδε ἀπηγέετο·
[28]	καὶ μεγάθεος, καὶ δῆτα ἐρέω.	~Ὁ	μὲν χῶρος αὐτός, ἐν τῷ
[18]	ἰητρὸς ἐὼν φόνον προξενέειν ἰητρικῇ.	ὁ	μὲν ὧδε ἀγνὼς ἐὼν ἐδέετο.
[13]	τε καὶ εὐεργεσίης μνῆμα ἔμμεναι.	Ὁ	μὲν ὦν ἀρχαῖος αὐτοῖσι λόγος
[18]	ἐμήν, τὴν ἐγὼ οὔτι μετήσομαι.	ὁ	μὲν ὦν τοιάδε σοφίῃ ἐψεύδετο.
[6]	ἀγορὴ μούνοισι ξείνοισι παρακέαται, καὶ	ὁ	μισθὸς ἐς τὴν Ἀφροδίτην θυσίη
[51]	καταλέξω δὲ καὶ τὰ ποιέουσιν.	ὁ	νεηνίης ὅτῳ τάδε ἀποκέαται ῥίψας
[32]	ἀπολάμπεται, ὑπὸ δέ οἱ καὶ	ὁ	νηὸς ἅπας οἷον ὑπὸ λύχνοισι
[30]	μέγαθος ὀργυιέων δυοῖν, ἐπὶ τῆς	ὁ	νηὸς ἐπικέαται. ἄνοδος ἐς αὐτὸν
[31]	πάμπαν αὐτῆς μνήσεαι. ~Ἔνδοθεν δὲ	ὁ	νηὸς οὐκ ἁπλόος ἐστίν, ἀλλὰ
[30]	τε ἤσκηται χρυσέῃσιν· ἔνδοθεν δὲ	ὁ	νηὸς χρυσοῦ τε πολλοῦ ἀπολάμπεται
[18]	Ἥδε ἡ νοῦσος, ἔφη, ἣν	ὁ	παῖς ὅδε ἀρρωστέει, οὐ νοῦσός
[60]	μευ ἐν τῷ ἱρῷ καὶ	ὁ	πλόκαμος καὶ τὸ οὔνομα.
[8]	ἔλεγεν δὲ ὧδε· ὁ Ἄδωνις	ὁ	ποταμός, ὦ ξεῖνε, διὰ τοῦ
[17]	ἡ Στρατονίκη ἐκείνη ἔμμεναι, τῆς	ὁ	πρόγονος ἠρήσατο, τὸν ἤλεγξεν τοῦ
[30]	ἀνελθόντι δὲ θωῦμα μὲν καὶ	ὁ	πρόνηος μέγα παρέχεται θύρῃσί τε
[16]	ἀρκέει, ἐρέω δὲ καὶ ἄλλ´	ὅ	τι ἐστὶν ἐν τῷ νηῷ
[12]	θάλασσα ἐπὶ πολλὸν ἀνέβη, ἐς	ὃ	πάντα ὕδωρ ἐγένοντο καὶ πάντες
[19]	τῆς ἐς ἡμέας, ἣν δὴ	ἐπεδέξαο.	νῦν δέ μοι χρειὼ μεγάλης
[26]	Ὦ Κομβάβε, τί μέγα κακὸν	εἰργάσαο;	τί δὲ σεωυτὸν οὕτως ἀεικέλιον
[45]	ἔχουσιν καὶ ἔρχονται καλεόμενοι· ἐπ´	ἐμέο	δέ τις ἦν ἐν αὐτοῖσι
[25]	ἐπεί με ἀναγκαίη μεγάλη ἐκ	σέο	κατέλαβεν, τοιάδε ἐπετέλεσα, ἐσθλὰ μὲν
[22]	συνεοῦσα ταύτην παραμυθίην ἐποιέετο ἔρωτος	ἀπρήκτοιο.	ἔστιν ὁ ἔρως οὗτος ἐν
[40]	καὶ αὐτὸν Τηρέα ὄρνιθα, καὶ	ἄλλο	ἄγαλμα Σεμιράμιος, καὶ Κομβάβου τὸ
[1]	ἐγένετο, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀρχαῖον	ἄλλο	ἦν, μετὰ δὲ σφίσι τῶν
[8]	ἐθεησάμην Βυβλίνην. ~Ἔνι δὲ καὶ	ἄλλο	θωῦμα ἐν τῇ χώρῃ τῇ
[32]	δὲ ἔχει κάρτα πυρώδεα. καὶ	ἄλλο	θωυμαστόν ἐστιν ἐν τῷ ξοάνῳ.
[4]	ἥρως ἐστίν. ~Ἔνι δὲ καὶ	ἄλλο	ἱρὸν ἐν Φοινίκῃ μέγα, τὸ
[60]	Ἀσσύριοι στιγματηφορέουσιν. ~Ποιέουσι δὲ καὶ	ἄλλο	μούνοισι Ἑλλήνων Τροιζηνίοισι ὁμολογέοντες. λέξω
[43]	χρυσέῃ ἀναδέεται. ~ἔστι δὲ καὶ	ἄλλο	πλῆθος ἀνθρώπων ἱρῶν αὐλητέων τε
[37]	εἶπον ἀποδημίην. ~ἐρέω δὲ καὶ	ἄλλο,	τὸ ἐμεῦ παρεόντος ἔπρηξεν. οἱ
[35]	ἔτι νομίζουσιν. ἐν δὲ καὶ	ἄλλο	τῷ σφετέρῳ Ἀπόλλωνι καινουργέουσι· μοῦνοι
[5]	Εὐρώπης ἔμμεναι. ~Ἔχουσι δὲ καὶ	ἄλλο	Φοίνικες ἱρόν, οὐκ Ἀσσύριον ἀλλ´
[33]	μέσῳ δὲ ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον	ἄλλο	χρύσεον, οὐδαμὰ τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι
[55]	αὐτὴν ὁδὸν ἀπικνέονται, ἄρας δὲ	ἀπὸ	τῆς ἑωυτοῦ ὁδοιπορέει, ὕδασί τε
[1]	ἐν Συρίῃ πόλις οὐ πολλὸν	ἀπὸ	τοῦ Εὐφρήτεω ποταμοῦ, καλέεται δὲ
[59]	οἱ δὲ ἐς αὐχένας· καὶ	ἀπὸ	τοῦδε ἅπαντες Ἀσσύριοι στιγματηφορέουσιν. ~Ποιέουσι
[21]	ἐνετείλατο. ~Κομβάβος μέν νυν τὸ	ἀπὸ	τοῦδε ἀσφαλέα ὁδὸν ἤνυεν· ἀπικόμενοι
[32]	οἱ τοῦ ἔργου ἡ συντυχίη.	ἀπὸ	τούτου ἐν νυκτὶ σέλας πολλὸν
[13]	πέρι Ἕλληνες ἱστορέουσι. ~Τὸ δὲ	ἀπὸ	τούτου λέγεται λόγος ὑπὸ τῶν
[29]	ξύλα καὶ εἵματα καὶ σκεύεα,	ἀπὸ	τῶν ἕδρην συνδέων ὁκοίην καλιὴν
[56]	πατρόθεν οἴκοι δέκονται. καλέονται δὲ	ὑπὸ	Ἀσσυρίων οἵδε διδάσκαλοι, ὅτι σφίσι
[32]	ἐν νυκτὶ σέλας πολλὸν ἀπολάμπεται,	ὑπὸ	δέ οἱ καὶ ὁ νηὸς
[32]	καὶ ὁ νηὸς ἅπας οἷον	ὑπὸ	λύχνοισι φαείνεται. ἐν ἡμέρῃ δὲ
[6]	τὸ ἔργον τὸ ἐς Ἄδωνιν	ὑπὸ	τοῦ συὸς ἐν τῇ χώρῃ
[13]	τὸ χάσμα εἶδον, καὶ ἔστιν	ὑπὸ	τῷ νηῷ κάρτα μικρόν. εἰ
[13]	δὲ ἀπὸ τούτου λέγεται λόγος	ὑπὸ	τῶν ἐν τῇ ἱρῆ πόλει
[52]	οὕτως ἐς τὸ ἱρὸν ἐσέρχονται·	πρὸ	δὲ τουτέων ἢν ἐσέλθωσιν, οὐκ
[20]	πολλῶν παρεόντων διδοῖ τε ἅμα	τὸ	ἀγγήιον καὶ λέγει ὧδε· Ὦ
[29]	δὲ εὐχόμενος κροτέει ποίημα χάλκεον,	τὸ	ἀείδει μέγα καὶ τρηχὺ κινεόμενον.
[8]	ἀνὰ τὸν Λίβανον τιτρώσκεται, καὶ	τὸ	αἷμα ἐς τὸ ὕδωρ ἐρχόμενον
[8]	καὶ τοῦδε τοῦ πάθεος οὐ	τὸ	αἷμα, τὸ λέγουσιν, ἀλλ´ ἡ
[21]	φρουρέειν ἐνετείλατο. ~Κομβάβος μέν νυν	τὸ	ἀπὸ τοῦδε ἀσφαλέα ὁδὸν ἤνυεν·
[12]	δὲ γένεος τοῦ δευτέρου εἰσί,	τὸ	αὖτις ἐκ Δευκαλίωνος ἐς πληθὺν
[32]	ἐς σὲ ὁρῇ καὶ μεταβαίνοντι	τὸ	βλέμμα ἀκολουθέει· καὶ ἢν ἄλλος
[3]	ἰσοχρονέοντα, τῶν ἐγὼ πλεῖστα ὄπωπα,	τό	γε τοῦ Ἡρακλέος τὸ ἐν
[16]	τὴν μὲν θεὸν Ἥρην δοκέοντες,	τὸ	δ´ ἔργον Διονύσου τοῦ Σεμέλης
[13]	μὲν Δευκαλίωνος πέρι Ἕλληνες ἱστορέουσι.	~Τὸ	δὲ ἀπὸ τούτου λέγεται λόγος
[32]	Μῆδοι καὶ Ἀρμένιοι καὶ Βαβυλώνιοι.	τὸ	δὲ δὴ μέζονος λόγου ἄξιον,
[13]	νῦν τοιόνδε ἐγένετο, οὐκ οἶδα·	τὸ	δὲ ἐγὼ εἶδον, μικρόν ἐστιν.
[27]	μοῦνος ἐπὶ τῇ ἀνδρηίῃ λυπέοιτο.	~τὸ	δὲ ἔθος τοῦτο ἐπειδὴ ἅπαξ
[50]	ἀείδουσιν ἔνθεα καὶ ἱρὰ ᾄσματα.	τὸ	δὲ ἔργον ἐκτὸς τοῦ νηοῦ
[15]	ἡ μὲν θεὴ Ῥέη ἐστίν,	τὸ	δὲ ἱρὸν Ἄττεω ποίημα. Ἄττης
[20]	ἐγὼ καὶ γυναικὶ καλῇ ἕψομαι.	τὸ	δέ μοι μεγάλη συμφορὴ ἔσσεται,
[33]	οὐδαμὰ τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον.	τὸ	δὲ μορφὴν μὲν ἰδίην οὐκ
[55]	ἄλλα κρεουργέει τε καὶ εὐωχέεται,	τὸ	δὲ νάκος χαμαὶ θέμενος ἐπὶ
[35]	ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι τὰ εἴδεα,	τὸ	δὲ νέον ἀτελὲς ἔτι νομίζουσιν.
[14]	θέημα ξένον· ἡμισέη μὲν γυνή,	τὸ	δὲ ὁκόσον ἐκ μηρῶν ἐς
[14]	ὅτι Δερκετὼ μορφὴν ἰχθύος ἔχει,	τὸ	δὲ ὅτι τὸ Σεμιράμιος τέλος
[28]	δὲ τειχέων τὸ μὲν ἀρχαῖον,	τὸ	δὲ οὐ πολλὸν ἡμέων πρεσβύτερον.
[3]	ἀγάλματα ἔθεντο καὶ ξόανα ἐστήσαντο.	~τὸ	δὲ παλαιὸν καὶ παρ´ Αἰγυπτίοισιν
[51]	μέσον ἔρχεται καὶ ξίφος ἀναιρέεται·	τὸ	δὲ πολλὰ ἔτη, ἐμοὶ δοκέει,
[20]	κειμήλιον ἐν τοῖσι οἰκείοισι ἀπεκέατο,	τὸ	ἐγὼ κάρτα ἐπόθεον· νῦν δὲ
[14]	Ἀσίῃ ἐστίν, ταύτην καὶ τόδε	τὸ	ἕδος εἵσασθαι νομίζουσιν, οὐκ Ἥρῃ
[4]	ἐοῦσαν καλὴν Ζεὺς ἐπόθεεν καὶ	τὸ	εἶδος εἰς ταῦρον ἀμειψάμενος ἥρπασεν
[23]	κατηγορέειν πείρην οἱ ἐπικαλέουσαν, καὶ	τὸ	Ἕλληνες Σθενεβοίης πέρι λέγουσι καὶ
[37]	ἀποδημίην. ~ἐρέω δὲ καὶ ἄλλο,	τὸ	ἐμεῦ παρεόντος ἔπρηξεν. οἱ μέν
[16]	φαλλοὺς Διόνυσος Ἥρῃ μητρυιῇ ἀνέθηκα.	τὸ	ἐμοὶ μέν νυν καὶ τόδε
[3]	ὄπωπα, τό γε τοῦ Ἡρακλέος	τὸ	ἐν Τύρῳ, οὐ τούτου τοῦ
[5]	ἱρόν, οὐκ Ἀσσύριον ἀλλ´ Αἰγύπτιον,	τὸ	ἐξ Ἡλίου πόλιος ἐς τὴν
[22]	τε λόγον ἀπηνέως ἀπεδέκετο καὶ	τὸ	ἔργον ἀναίνετο καί οἱ τὴν
[22]	τὴν ἑωυτοῦ πάθην ἀπηγήσατο καὶ	τὸ	ἔργον ἐς ἐμφανὲς ἤνεικεν. ἰδοῦσα
[6]	ὄργια. λέγουσι γὰρ δὴ ὦν	τὸ	ἔργον τὸ ἐς Ἄδωνιν ὑπὸ
[6]	γὰρ δὴ ὦν τὸ ἔργον	τὸ	ἐς Ἄδωνιν ὑπὸ τοῦ συὸς
[57]	ἀλλ´ ἐπεὰν παραστήσῃ τῷ βωμῷ	τὸ	ἱρήιον, ἐπισπείσας αὖτις ἄγει ζῳὸν
[50]	ἡμέρῃσι τὸ μὲν πλῆθος ἐς	τὸ	ἱρὸν ἀγείρονται, Γάλλοι δὲ πολλοὶ
[1]	καὶ ὁκόσα καὶ περὶ τῶν	τὸ	ἱρὸν εἱσαμένων μυθολογέουσι, καὶ τὸν
[12]	ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα τὸν Σκύθεα	τὸ	ἱρὸν εἵσασθαι λέγουσιν, τοῦτον Δευκαλίωνα
[14]	τάχα κου δέξομαι· Δερκετοῦς δὲ	τὸ	ἱρὸν ἔμμεναι οὐδαμὰ πείθομαι, ἐπεὶ
[15]	ἐδέκοντο, ἐν τῷδε τῷ χώρῳ	τὸ	ἱρὸν ἐποιήσατο. σημήια δέ· ἡ
[52]	ἑπτὰ ἡμερέων ἀριθμὸν οὕτως ἐς	τὸ	ἱρὸν ἐσέρχονται· πρὸ δὲ τουτέων
[9]	τὸ Κινύρης εἵσατο, καὶ εἶδον	τὸ	ἱρόν, καὶ ἀρχαῖον ἦν. Τάδε
[31]	εἰσιν καὶ οἷσι πᾶσα ἐς	τὸ	ἱρὸν μέλεται θεραπηίη. ἐν δὲ
[53]	ἴδηται, ἐκείνην τὴν ἡμέρην ἐς	τὸ	ἱρὸν οὐκ ἀπικνέεται, τῇ ἑτέρῃ
[27]	θάπτονται, καὶ ὅτευ εἵνεκα ἐς	τὸ	ἱρὸν οὐκ ἐσέρχονται· πρότερον δέ
[7]	καὶ τοῦτο ἑκάστου ἔτεος γίγνεται,	τὸ	καὶ ἐμεῦ παρεόντος ἐν Βύβλῳ
[22]	νοῦσον ἔκρυπτεν· ὡς δέ οἱ	τὸ	κακὸν μέζον ἡσυχίης ἐγένετο, ἐς
[40]	ἄλλο ἄγαλμα Σεμιράμιος, καὶ Κομβάβου	τὸ	κατέλεξα, καὶ Στρατονίκης κάρτα καλόν,
[25]	φόνον ἤγετο, φθέγξατό τε καὶ	τὸ	κειμήλιον αἴτεε, λέγων ὡς ἀναιρέει
[9]	αὐτόθι ἀρχαῖον ἱρὸν Ἀφροδίτης ἔμμεναι,	τὸ	Κινύρης εἵσατο, καὶ εἶδον τὸ
[8]	τοῦ πάθεος οὐ τὸ αἷμα,	τὸ	λέγουσιν, ἀλλ´ ἡ χώρη αἰτίη.
[29]	Αἰγύπτῳ ἢ ἄλλοθί κου, οἶδε	τὸ	λέγω. Ἐπεὰν δὲ ἐς τέλος
[26]	τόν τε νηὸν ἐξετέλεσε καὶ	τὸ	λοιπὸν αὐτοῦ ἔμενεν. ἔδωκεν δέ
[36]	μὲν ἔχω εἰπεῖν, ἐρέω δὲ	τὸ	μάλιστα θωυμάζειν ἄξιον. πρῶτα δὲ
[1]	τῇ πόλει οἰκεομένῃ ἐγένετο, ἀλλὰ	τὸ	μὲν ἀρχαῖον ἄλλο ἦν, μετὰ
[28]	δοιὰ περικέαται. τῶν δὲ τειχέων	τὸ	μὲν ἀρχαῖον, τὸ δὲ οὐ
[14]	ποιέεσθαι Δερκετοῦς καὶ Σεμιράμιος εἵνεκα,	τὸ	μὲν ὅτι Δερκετὼ μορφὴν ἰχθύος
[50]	μεμιμημένα. ~Ἐν ῥητῇσι δὲ ἡμέρῃσι	τὸ	μὲν πλῆθος ἐς τὸ ἱρὸν
[31]	δὲ ταύροισιν ἐφέζεται. Καὶ δῆτα	τὸ	μὲν τοῦ Διὸς ἄγαλμα ἐς
[32]	λύχνοισι φαείνεται. ἐν ἡμέρῃ δὲ	τὸ	μὲν φέγγος ἀσθενέει, ἰδέην δὲ
[20]	με χρῆν μέγα ἔργον ἀποτελέσαι,	τό	μοι πάντα φόβον ἰήσεται. Τάδε
[4]	τῶν ἄλλων Φοινίκων ἤκουον, καὶ	τὸ	νόμισμα τῷ Σιδόνιοι χρέωνται τὴν
[60]	ἱρῷ καὶ ὁ πλόκαμος καὶ	τὸ	οὔνομα.
[1]	Ἀσσυρίης. δοκέει δέ μοι, τόδε	τὸ	οὔνομα οὐκ ἅμα τῇ πόλει
[45]	ἐγὼ πολλάκις ἐθεησάμην, καὶ εἶχεν	τὸ	ποίημα. ~Βάθος δὲ τῆς λίμνης
[8]	ἐς τὴν θάλασσαν καὶ φοινίσσει	τὸ	πολλὸν τοῦ πελάγεος καὶ σημαίνει
[12]	λέγουσιν, τοῦτον Δευκαλίωνα ἐπὶ τοῦ	τὸ	πολλὸν ὕδωρ ἐγένετο. Δευκαλίωνος δὲ
[28]	τὰ περιμήκεα τῶν δενδρέων ᾖσαν	τὸ	πολλὸν ὕδωρ ὀρρωδέοντες. ἐμοὶ μέν
[36]	δέ τι ἐπαινέῃ, ἄγει ἐς	τὸ	πρόσω τοὺς προφέροντας ὅκωσπερ ἡνιοχέων.
[13]	ἔρχονται καὶ πάντες ὕδωρ φέρουσιν,	τὸ	πρῶτα μὲν ἐν τῷ νηῷ
[14]	ἰχθύος ἔχει, τὸ δὲ ὅτι	τὸ	Σεμιράμιος τέλος ἐς περιστερὴν ἀπίκετο.
[4]	ἄλλο ἱρὸν ἐν Φοινίκῃ μέγα,	τὸ	Σιδόνιοι ἔχουσιν. ὡς μὲν αὐτοὶ
[7]	τὴν Βύβλον ἀπικνέεται. καὶ ἔστι	τὸ	σύμπαν θωῦμα. καὶ τοῦτο ἑκάστου
[13]	χώρῃ χάσμα μέγα ἐγένετο καὶ	τὸ	σύμπαν ὕδωρ κατεδέξατο· Δευκαλίων δέ,
[17]	τε χροιὴ πάμπαν ἐτρέπετο καὶ	τὸ	σῶμα δι´ ἡμέρης ἐμαραίνετο. ὁ
[20]	ἔπειτα σφρηγῖδι τὴν ἐφόρεε σημηνάμενος	τὸ	τρῶμα ἰῆτο. μετὰ δέ, ὥς
[12]	μιῇ λάρνακι πάντες ἔπλευσαν ἔστε	τὸ	ὕδωρ ἐπεκράτεεν. τὰ μὲν Δευκαλίωνος
[8]	τιτρώσκεται, καὶ τὸ αἷμα ἐς	τὸ	ὕδωρ ἐρχόμενον ἀλλάσσει τὸν ποταμὸν
[52]	φέρουσιν, θέμενοι δὲ αὐτὸν καὶ	τὸ	φέρτρον τῷ ἐκόμισαν, ὕπερθε λίθοις
[13]	ἅγιον ἐστήσατο. ἐγὼ δὲ καὶ	τὸ	χάσμα εἶδον, καὶ ἔστιν ὑπὸ
[13]	νηῷ ἐκχέουσι, μετὰ δὲ ἐς	τὸ	χάσμα κατέρχεται, καὶ δέκεται τὸ
[13]	τὸ χάσμα κατέρχεται, καὶ δέκεται	τὸ	χάσμα μικρὸν ἐὸν ὕδατος χρῆμα
[22]	ζηλοτυπέει δὲ οὐδείς, ἀλλὰ σφίσι	τὸ	χρῆμα κάρτα ἱρὸν νομίζουσιν. ~Τὰ
[45]	τῇ πτέρυγι ποίημα χρύσεον αὐτέῳ	ἀνακέατο,	καί μιν ἐγὼ πολλάκις ἐθεησάμην,
[20]	μέγα κειμήλιον ἐν τοῖσι οἰκείοισι	ἀπεκέατο,	τὸ ἐγὼ κάρτα ἐπόθεον· νῦν
[25]	ἐκείνων ἐπιθυμέων τά οἱ ἀπιὼν	παρεθήκατο.	πρὸς τάδε ὁ βασιλεὺς καλέσας
[20]	ἐσημαίνετο καὶ τοῖσι ταμίῃσι φρουρέειν	ἐνετείλατο.	~Κομβάβος μέν νυν τὸ ἀπὸ
[21]	μετὰ δέ οἱ καὶ κάρτα	ἐπεμήνατο.	καὶ λέγουσιν οἱ ἐν τῇ
[15]	τὰ ὄργια τὰ ἐς Ῥέην	ἐδιδάξατο.	καὶ τὰ Φρύγες καὶ Λυδοὶ
[17]	μητρυιὴ ἀπίκετο, τήν τε χροιὴν	ἠλλάξατο	καὶ ἱδρώειν ἄρξατο καὶ τρόμῳ
[25]	ἤδη ἐς τὸν φόνον ἤγετο,	φθέγξατό	τε καὶ τὸ κειμήλιον αἴτεε,
[19]	ἱλάσκετο καὶ στήσειν τὸν νηὸν	ὑπεδέξατο.	καὶ αὐτίκα ὑγιέα γενομένην ὁ
[13]	ἐγένετο καὶ τὸ σύμπαν ὕδωρ	κατεδέξατο·	Δευκαλίων δέ, ἐπεὶ τάδε ἐγένετο,
[17]	τε χροιὴν ἠλλάξατο καὶ ἱδρώειν	ἄρξατο	καὶ τρόμῳ εἴχετο καὶ ἡ
[55]	κεφαλὴν μὲν ὅδε καὶ ὀφρύας	ἐξύρατο,	μετὰ δὲ ἱρεύσας ὄϊν τὰ
[27]	δὲ μαθοῦσα ἀτελέα ἐόντα ἑωυτὴν	διειργάσατο.	ἐπὶ τοῖσι Κομβάβος, ἀθυμέων ὅτι
[19]	τῷ τε ἀνδρὶ τὴν ὄψιν	ἀπηγήσατο	καὶ τὴν Ἥρην ἱλάσκετο καὶ
[22]	καὶ πᾶσαν τὴν ἑωυτοῦ πάθην	ἀπηγήσατο	καὶ τὸ ἔργον ἐς ἐμφανὲς
[19]	προτέρῳ ἀνδρὶ συνοικέουσα ὄναρ τοιόνδε	ἐθεήσατο,	ὥς μιν ἡ Ἥρη ἐκέλευεν
[18]	ἰητρὸς ἔρωτα ἔγνω τε καὶ	ἰήσατο.	~Ἥδε δὴ ὦν ἡ Στρατονίκη
[17]	ἔρωτα ἐποίεεν, καί μιν ὧδε	ἰήσατο.	~καλέσας τοῦ νεηνίσκου τὸν πατέρα
[18]	ἐπὶ τῷ Εὐφρήτῃ ἐπώνυμον ἑωυτοῦ	ἐποιήσατο,	ἔνθα οἱ καὶ ἡ τελευτὴ
[17]	ὅκως ἐγένετο καὶ ὅστις μιν	ἐποιήσατο.	λέγουσι τὸν νηὸν τὸν νῦν
[15]	τῷδε τῷ χώρῳ τὸ ἱρὸν	ἐποιήσατο.	σημήια δέ· ἡ θεὸς τὰ
[17]	ἐκείνη ἔμμεναι, τῆς ὁ πρόγονος	ἠρήσατο,	τὸν ἤλεγξεν τοῦ ἰητροῦ ἐπινοίη·
[13]	ἐπὶ τῷ χάσματι Ἥρης ἅγιον	ἐστήσατο.	ἐγὼ δὲ καὶ τὸ χάσμα
[28]	οἱ φαλλοὶ ἑστᾶσι τοὺς Διόνυσος	ἐστήσατο,	ἡλικίην καὶ οἵδε τριηκοσίων ὀργυιέων.
[9]	ἱρὸν Ἀφροδίτης ἔμμεναι, τὸ Κινύρης	εἵσατο,	καὶ εἶδον τὸ ἱρόν, καὶ
[18]	οὐδ´ αὐτὸς ἄν κοτε γυναικὸς	ἐφείσατο	οὐδὲ παιδὶ σωτηρίης ἐφθόνεεν, εἰ
[39]	καὶ ἄλγεα, μανίης μὲν ἐκείνης	ἀπεπαύσατο	καὶ θνητὴν ἑωυτὴν ὁμολόγεεν καὶ
[15]	Ῥέη ἔτεμεν, βίου μὲν ἀνδρηίου	ἀπεπαύσατο,	μορφὴν δὲ θηλέην ἠμείψατο καὶ
[15]	θηλέην ἠμείψατο καὶ ἐσθῆτα γυναικηίην	ἐνεδύσατο	καὶ ἐς πᾶσαν γῆν φοιτέων
[27]	ἐς Ἀφροδίτην ἔχει, ἐσθῆτα γυναικηίην	ἐνεδύσατο,	ὅκως μηκέτι ἑτέρη γυνὴ ἴσα
[15]	ἀνδρηίου ἀπεπαύσατο, μορφὴν δὲ θηλέην	ἠμείψατο	καὶ ἐσθῆτα γυναικηίην ἐνεδύσατο καὶ
[18]	ἐδέετο. ὁ δέ μιν αὖτις	ἀμείβετο,	Ἀνόσια σπεύδεις γάμον ἐμὸν ἀπαιρεόμενος
[25]	δὲ ἤδη ἐς τὸν φόνον	ἤγετο,	φθέγξατό τε καὶ τὸ κειμήλιον
[18]	ὁ μὲν ὦν τοιάδε σοφίῃ	ἐψεύδετο.	ὁ δὲ αὐτίκα ἐλίσσετο, Πρός
[8]	ὁ μέν μοι Βύβλιος τοσάδε	ἀπηγέετο·	εἰ δὲ ἀτρεκέως ταῦτα ἔλεγεν,
[4]	δέ μοί τις τῶν ἱρέων	ἀπηγέετο,	Εὐρώπης ἐστὶν τῆς Κάδμου ἀδελφεῆς·
[15]	τε ἐπετέλεεν καὶ τὰ ἔπαθεν	ἀπηγέετο	καὶ Ῥέην ἤειδεν. ἐν τοῖσιν
[8]	Βύβλιος ἀληθέα δοκέων λέγειν ἑτέρην	ἀπηγέετο	τοῦ πάθεος αἰτίην. ἔλεγεν δὲ
[23]	τὴν Στρατονίκην, ἐπειδὴ ἀπέτυχε τῶν	ἐδέετο,	αὐτὴν γράψασαν ἐς τὸν ἄνδρα
[18]	ὁ μὲν ὧδε ἀγνὼς ἐὼν	ἐδέετο.	ὁ δέ μιν αὖτις ἀμείβετο,
[20]	μιν τελέσαντά τι τῶν μάλιστα	ἐδέετο.	τυχὼν δὲ ῥηιδίως, ἐς τὸν
[22]	ὁμολογέειν ἐφυλάσσετο, αὐτὴ δὲ ἐπιχειρέειν	αἰδέετο.	ἐπινοέει ὦν τοιάδε, οἴνῳ ἑωυτὴν
[39]	ἀνθρώποισιν ὁκόσοι Συρίην οἰκέουσιν νόμον	ἐποιέετο	ἑαυτὴν μὲν ὅκως θεὸν ἱλάσκεσθαι,
[22]	πάντα οἱ συνεοῦσα ταύτην παραμυθίην	ἐποιέετο	ἔρωτος ἀπρήκτοιο. ἔστιν ὁ ἔρως
[19]	τὰ μὲν πρῶτα οὐδεμίαν ὤρην	ἐποιέετο·	μετὰ δέ, ὥς μιν μεγάλη
[22]	τε δι´ ἡμέρης καὶ Κομβάβον	ἀνεκαλέετο	καί οἱ πάντα Κομβάβος ἦν.
[24]	δεινοπαθέων πίστιν τε καὶ φιλίην	ἀνεκαλέετο,	λέγων τρισσὰ Κομβάβον ἀδικέειν μοιχόν
[37]	δὲ ἐν τῷ ἠέρι μοῦνος	ἐφορέετο.	~Μετὰ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν
[22]	τὰ οἰκεῖα ἐν τοῖσι Κομβάβος	αὐλίζετο,	λίσσετό τε καὶ γούνων ἅπτετο
[13]	ἐπεὶ τάδε ἐγένετο, βωμούς τε	ἔθετο	καὶ νηὸν ἐπὶ τῷ χάσματι
[20]	τὰ αἰδοῖα ἐς ἀγγήιον μικρὸν	κατέθετο	σμύρνῃ τε ἅμα καὶ μέλιτι
[22]	ἐκείνης ἔσχετο, ἔρωτος δὲ οὐδαμὰ	ἐλήθετο,	ἀλλὰ πάντα οἱ συνεοῦσα ταύτην
[20]	ἀπάξειν ἔμελλεν. ~ὡς δὲ οὐδαμὰ	ἐπείθετο,	ὁ δὲ ἱκεσίης δευτέρης ἅπτεται
[12]	ἐς ζεύγεα. ὁ δὲ πάντα	ἐδέκετο,	καί μιν οὐκ ἐσίνοντο, ἀλλά
[22]	δὲ τόν τε λόγον ἀπηνέως	ἀπεδέκετο	καὶ τὸ ἔργον ἀναίνετο καί
[14]	τὸ Σεμιράμιος τέλος ἐς περιστερὴν	ἀπίκετο.	ἀλλ´ ἐγὼ τὸν μὲν νηὸν
[12]	ὧν σφίσιν ἡ μεγάλη συμφορὴ	ἀπίκετο.	αὐτίκα ἡ γῆ πολλὸν ὕδωρ
[24]	ἀγγελίη ἐς τὴν ἱρὴν πόλιν	ἀπίκετο	ἔγνω τε ὁ Κομβάβος τὴν
[5]	Ἡλίου πόλιος ἐς τὴν Φοινίκην	ἀπίκετο.	ἐγὼ μέν μιν οὐκ ὄπωπα,
[12]	αὖτις ἐκ Δευκαλίωνος ἐς πληθὺν	ἀπίκετο.	ἐκείνων δὲ πέρι τῶν ἀνθρώπων
[18]	δὲ ἐς τὴν Βαβυλωνίην χώρην	ἀπίκετο	καὶ πόλιν ἐπὶ τῷ Εὐφρήτῃ
[16]	γὰρ δὴ Διόνυσος ἐς Συρίην	ἀπίκετο	κείνην ὁδὸν τὴν ἦλθεν ἐς
[1]	γιγνομένων ἐς τόδε ἡ ἐπωνυμίη	ἀπίκετο.	περὶ ταύτης ὦν τῆς πόλιος
[4]	καί μιν ἐς Κρήτην φέρων	ἀπίκετο.	τάδε μὲν καὶ τῶν ἄλλων
[17]	ἦν, ὡς δὲ ἡ μητρυιὴ	ἀπίκετο,	τήν τε χροιὴν ἠλλάξατο καὶ
[15]	ἐν τοῖσιν καὶ ἐς Συρίην	ἀπίκετο.	ὡς δὲ οἱ πέρην Εὐφρήτεω
[19]	ὄψιν ἀπηγήσατο καὶ τὴν Ἥρην	ἱλάσκετο	καὶ στήσειν τὸν νηὸν ὑπεδέξατο.
[17]	τρόμῳ εἴχετο καὶ ἡ καρδίη	ἀνεπάλλετο.	τὰ δὲ γιγνόμενα ἐμφανέα τῷ
[1]	οὐκ ἅμα τῇ πόλει οἰκεομένῃ	ἐγένετο,	ἀλλὰ τὸ μὲν ἀρχαῖον ἄλλο
[13]	κατεδέξατο· Δευκαλίων δέ, ἐπεὶ τάδε	ἐγένετο,	βωμούς τε ἔθετο καὶ νηὸν
[1]	μυθολογέουσι, καὶ τὸν νηὸν ὅκως	ἐγένετο.	γράφω δὲ Ἀσσύριος ἐών, καὶ
[12]	ἐπὶ τοῦ τὸ πολλὸν ὕδωρ	ἐγένετο.	Δευκαλίωνος δὲ πέρι λόγον ἐν
[10]	χρησμηγορέει, καὶ βοὴ δὲ πολλάκις	ἐγένετο	ἐν τῷ νηῷ κλεισθέντος τοῦ
[22]	οἱ τὸ κακὸν μέζον ἡσυχίης	ἐγένετο,	ἐς ἐμφανὲς ἐτρύχετο κλαίεσκέν τε
[27]	δὲ ἔθος τοῦτο ἐπειδὴ ἅπαξ	ἐγένετο,	ἔτι νῦν μένει· καὶ πολλοὶ
[12]	ἀλλά σφι μεγάλη διόθεν φιλίη	ἐγένετο.	καὶ ἐν μιῇ λάρνακι πάντες
[17]	νηοῦ πέρι θέσιός τε ὅκως	ἐγένετο	καὶ ὅστις μιν ἐποιήσατο. λέγουσι
[7]	καὶ ἐμεῦ παρεόντος ἐν Βύβλῳ	ἐγένετο·	καὶ τὴν κεφαλὴν ἐθεησάμην Βυβλίνην.
[13]	τῇ σφετέρῃ χώρῃ χάσμα μέγα	ἐγένετο	καὶ τὸ σύμπαν ὕδωρ κατεδέξατο·
[12]	ἡ δέ οἱ σωτηρίη ἥδε	ἐγένετο·	λάρνακα μεγάλην, τὴν αὐτὸς εἶχεν,
[13]	καὶ μέγα ἐὸν νῦν τοιόνδε	ἐγένετο,	οὐκ οἶδα· τὸ δὲ ἐγὼ
[18]	ἔνθα οἱ καὶ ἡ τελευτὴ	ἐγένετο.	ὧδε μὲν ὁ ἰητρὸς ἔρωτα
[23]	τὰ μὲν ἐχέτω ὅκως καὶ	ἐγένετο.	~Ὡς δὲ ἡ ἀγγελίη ἐς
[21]	τρία ἔτεα ἐν τῷ ἔργῳ	ἐξεγένετο,	ἐν τοῖσι ἀπέβαινε τάπερ ὁ
[20]	ὁ δὲ δεξάμενος ἑτέρῃ σφρηγῖδι	ἐσημαίνετο	καὶ τοῖσι ταμίῃσι φρουρέειν ἐνετείλατο.
[22]	ἀπηνέως ἀπεδέκετο καὶ τὸ ἔργον	ἀναίνετο	καί οἱ τὴν μέθην ἐπεκάλεεν.
[17]	καὶ τὸ σῶμα δι´ ἡμέρης	ἐμαραίνετο.	ὁ δὲ ἰητρὸς ὡς εἶδέ
[17]	οἱ ἥ τε χροιὴ πάμπαν	ἐτρέπετο	καὶ τὸ σῶμα δι´ ἡμέρης
[24]	ὅτι οἱ ἡ ἀπολογίη οἴκοι	ἐλείπετο,	καί μιν ἐλθόντα ὁ βασιλεὺς
[12]	ὤλοντο, Δευκαλίων δὲ μοῦνος ἀνθρώπων	ἐλίπετο	ἐς γενεὴν δευτέρην εὐβουλίης τε
[22]	δὲ ἡ Στρατονίκη τὰ οὔποτε	ἔλπετο,	μανίης μὲν ἐκείνης ἔσχετο, ἔρωτος
[26]	ἀτελέα γάρ μιν ἀπολελοίπεεν— αὖτις	ἐπέμπετο,	καὶ τόν τε νηὸν ἐξετέλεσε
[20]	ἀπικνέεται καὶ πεσὼν χαμᾶζε τοιάδε	ὠδύρετο·	Ὢ δείλαιος, τί μοι ταύτης
[22]	μὲν ὦν τὸν ἔρωτα ὁμολογέειν	ἐφυλάσσετο,	αὐτὴ δὲ ἐπιχειρέειν αἰδέετο. ἐπινοέει
[19]	Πρὸς τάδε ὁ Κομβάβος αὐτίκα	λίσσετο	πολλὰ λιπαρέων μή μιν ἐκπέμπειν
[22]	οἰκεῖα ἐν τοῖσι Κομβάβος αὐλίζετο,	λίσσετό	τε καὶ γούνων ἅπτετο καὶ
[18]	σοφίῃ ἐψεύδετο. ὁ δὲ αὐτίκα	ἐλίσσετο,	Πρός τε σοφίης καὶ ἰητρικῆς,
[22]	αὐλίζετο, λίσσετό τε καὶ γούνων	ἅπτετο	καὶ τὸν ἔρωτα ὡμολόγεεν. ὁ
[17]	καὶ ἱδρώειν ἄρξατο καὶ τρόμῳ	εἴχετο	καὶ ἡ καρδίη ἀνεπάλλετο. τὰ
[24]	παρεγένοντο, παραγαγὼν ἐς μέσον κατηγορέειν	ἄρχετο	καί οἱ μοιχείην τε καὶ
[21]	ἐπὶ πολλὸν συνόντα μιν ποθέειν	ἄρχετο,	μετὰ δέ οἱ καὶ κάρτα
[18]	οὐ γὰρ ἐθέλων ταύτῃ συμφορῇ	ἔσχετο,	ἀλλὰ οἱ ἡ νοῦσος ἀεκουσίη.
[22]	οὔποτε ἔλπετο, μανίης μὲν ἐκείνης	ἔσχετο,	ἔρωτος δὲ οὐδαμὰ ἐλήθετο, ἀλλὰ
[27]	ἔτι ἀνδρηίην ἔχοντα, ἔρωτι μεγάλῳ	ἔσχετο,	μετὰ δὲ μαθοῦσα ἀτελέα ἐόντα
[21]	ὅτι οὐ ῥηιδίως τὸν νηὸν	ὑπέσχετο.	~Ἡ δὲ τὰ μὲν πρῶτα
[22]	μέζον ἡσυχίης ἐγένετο, ἐς ἐμφανὲς	ἐτρύχετο	κλαίεσκέν τε δι´ ἡμέρης καὶ
[22]	ἀμηχανέουσα τῇ συμφορῇ εὐπρεπέα ἱκεσίην	ἐδίζητο.	ἄλλῳ μὲν ὦν τὸν ἔρωτα
[20]	τὴν ἐφόρεε σημηνάμενος τὸ τρῶμα	ἰῆτο.	μετὰ δέ, ὥς μιν ὁδοιπορέειν
[17]	αἰσχρῷ δοκέοντι κατ´ ἡσυχίην ἐνόσεεν,	ἔκειτο	δὲ ἀλγέων οὐδέν, καί οἱ
[26]	μὴ μοῦνος ἐπὶ τῇ ἀνδρηίῃ	λυπέοιτο.	~τὸ δὲ ἔθος τοῦτο ἐπειδὴ
[27]	ὅκως μηκέτι ἑτέρη γυνὴ ἴσα	ἐξαπατέοιτο.	ἥδε αἰτίη Γάλλοισι στολῆς θηλέης.
[19]	χρόνῳ ὑστέρῳ ἐς τὴν Στρατονίκην	γένοιτο,	τὴν μοῦνος ἀπάξειν ἔμελλεν. ~ὡς
[44]	τούτου πέρι σαφὲς οὐδὲν εἰπεῖν	ἐδύναντο.	~Ἔστι δὲ καὶ λίμνη αὐτόθι,
[60]	παρθένοισι καὶ τοῖσιν ἠιθέοισι νόμον	ἐποιήσαντο	μή μιν ἄλλως γάμον ἰέναι,
[4]	ἐγεγόνεεν, οἱ Φοίνικες τῷ νηῷ	ἐτιμήσαντο	καὶ λόγον ἱρὸν ἐπ´ αὐτῇ
[2]	καὶ ἀγάλματα ἔθεντο καὶ ξόανα	ἐστήσαντο.	~τὸ δὲ παλαιὸν καὶ παρ´
[33]	οὐδέ τι οὔνομα ἴδιον αὐτῷ	ἔθεντο,	ἀλλ´ οὐδὲ γενέσιος αὐτοῦ καὶ
[2]	ἤγειραν, ἐν τοῖς καὶ ἀγάλματα	ἔθεντο	καὶ ξόανα ἐστήσαντο. ~τὸ δὲ
[11]	αὐτοὶ ἥντινα δοκέουσιν, πολλοὶ λόγοι	ἐλέγοντο,	τῶν οἱ μὲν ἱροί, οἱ
[26]	οἱ μὲν αὐτίκα ἐς φόνον	ἤγοντο,	τῷ δὲ τὰ δῶρα ἐδέδοτο
[23]	ἀπικνεόμενοι κατηγόρεον καὶ τὰ γιγνόμενα	ἀπηγέοντο.	ἐπὶ τοῖσι περιαλγέων ἐξ ἀτελέος
[42]	καὶ τριηκοσίων ἐς τὴν θυσίην	ἀπικνέοντο.	ἐσθὴς δὲ αὐτέοισι πᾶσι λευκή,
[26]	καὶ δίαιταν τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ	διαιτέοντο.	ἄλλοι δὲ ἱρολογέουσιν ἐπὶ τῷ
[15]	ἄνθρωποι οὔτε αὐτὸν οὔτε ὄργια	ἐδέκοντο,	ἐν τῷδε τῷ χώρῳ τὸ
[12]	γὰρ ὅρκια ἐφύλασσον οὔτε ξείνους	ἐδέκοντο	οὔτε ἱκετέων ἠνείχοντο, ἀνθ´ ὧν
[39]	μετὰ δὲ ὥς οἱ θεόθεν	ἀπίκοντο	νοῦσοί τε καὶ συμφοραὶ καὶ
[12]	ἑωυτοῦ ἐσέβη· ἐσβαίνοντι δέ οἱ	ἀπίκοντο	σύες καὶ ἵπποι καὶ λεόντων
[12]	πάντα ὕδωρ ἐγένοντο καὶ πάντες	ὤλοντο,	Δευκαλίων δὲ μοῦνος ἀνθρώπων ἐλίπετο
[12]	ἐκείνη μὲν ἡ γενεὴ πάντες	ὤλοντο,	οὗτοι δὲ γένεος τοῦ δευτέρου
[12]	οἱ νῦν ἄνθρωποι, οὐ πρῶτοι	ἐγένοντο,	ἀλλ´ ἐκείνη μὲν ἡ γενεὴ
[22]	ταῦτα. καὶ ἐπεὶ ἐκ δείπνου	ἐγένοντο,	ἀπικομένη ἐς τὰ οἰκεῖα ἐν
[12]	ὕδωρ ἐκδιδοῖ καὶ ὄμβροι μεγάλοι	ἐγένοντο	καὶ οἱ ποταμοὶ κατέβησαν μέζονες
[12]	ἀνέβη, ἐς ὃ πάντα ὕδωρ	ἐγένοντο	καὶ πάντες ὤλοντο, Δευκαλίων δὲ
[24]	καὶ τότε πεμπομένῳ τῷ Κομβάβῳ	παρεγένοντο,	παραγαγὼν ἐς μέσον κατηγορέειν ἄρχετο
[12]	πάντα ἐδέκετο, καί μιν οὐκ	ἐσίνοντο,	ἀλλά σφι μεγάλη διόθεν φιλίη
[12]	οὔτε ξείνους ἐδέκοντο οὔτε ἱκετέων	ἠνείχοντο,	ἀνθ´ ὧν σφίσιν ἡ μεγάλη
[26]	ἤγοντο, τῷ δὲ τὰ δῶρα	ἐδέδοτο	καὶ ἡ φιλίη μέζων ἐγεγόνεεν.
[32]	δὲ δὴ μέζονος λόγου ἄξιον,	τοῦτο	ἀπηγήσομαι· λίθον ἐπὶ τῇ κεφαλῇ
[7]	ἔστι τὸ σύμπαν θωῦμα. καὶ	τοῦτο	ἑκάστου ἔτεος γίγνεται, τὸ καὶ
[27]	ἀνδρηίῃ λυπέοιτο. ~τὸ δὲ ἔθος	τοῦτο	ἐπειδὴ ἅπαξ ἐγένετο, ἔτι νῦν
[51]	πολλὰ ἔτη, ἐμοὶ δοκέει, καὶ	τοῦτο	ἕστηκε. λαβὼν δὲ αὐτίκα τάμνει
[60]	ἀπίασιν ἐπιγράψαντες ἕκαστοι τὰ οὐνόματα.	τοῦτο	καὶ ἐγὼ νέος ἔτι ὢν
[60]	κόμας κείρασθαι· καὶ ὧδε ποιέουσιν.	τοῦτο	καὶ ἐν τῇ ἱρῇ πόλει
[16]	δὲ ἑστᾶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι	δύο	κάρτα μεγάλοι, ἐπὶ τῶν ἐπίγραμμα
[28]	μὲν χῶρος αὐτός, ἐν τῷ	τὸ	ἱρὸν ἵδρυται, λόφος ἐστίν, κέαται

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 14/05/2009