HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Lucien, Sur la déesse syrienne

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  215 formes différentes pour 609 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Chapitre
[16]   πολλὸν πιστοτέρην. ~ἁνδάνει δέ μοι     λέγουσιν τοῦ ἱροῦ πέρι τοῖς
[5]   ἐγὼ μέν μιν οὐκ ὄπωπα,  μέγα   δὲ καὶ τόδε καὶ ἀρχαῖόν
[13]   ἐν τῇ σφετέρῃ χώρῃ χάσμα  μέγα   ἐγένετο καὶ τὸ σύμπαν ὕδωρ
[13]   εἰ μὲν ὦν πάλαι καὶ  μέγα   ἐὸν νῦν τοιόνδε ἐγένετο, οὐκ
[20]   κακοῦ ἀποθήσομαι· τῷ με χρῆν  μέγα   ἔργον ἀποτελέσαι, τό μοι πάντα
[29]   ἔχω ἐρέειν. δοκέει δέ μοι,  μέγα   ἐς ἀγρυπνίην συμβάλλεται καὶ τῆς
[6]   ~Εἶδον δὲ καὶ ἐν Βύβλῳ  μέγα   ἱρὸν Ἀφροδίτης Βυβλίης, ἐν τῷ
[29]   κροτέει ποίημα χάλκεον, τὸ ἀείδει  μέγα   καὶ τρηχὺ κινεόμενον. εὕδει δὲ
[26]   ἅμα ἔλεγεν, Κομβάβε, τί  μέγα   κακὸν εἰργάσαο; τί δὲ σεωυτὸν
[20]   ὧδε· δέσποτα, τόδε μοι  μέγα   κειμήλιον ἐν τοῖσι οἰκείοισι ἀπεκέατο,
[30]   θωῦμα μὲν καὶ πρόνηος  μέγα   παρέχεται θύρῃσί τε ἤσκηται χρυσέῃσιν·
[22]   τὴν μέθην ἐπεκάλεεν. ἀπειλούσης δὲ  μέγα   τι κακὸν ἑωυτὴν ἐργάσασθαι, δείσας
[4]   καὶ ἄλλο ἱρὸν ἐν Φοινίκῃ  μέγα,   τὸ Σιδόνιοι ἔχουσιν. ὡς μὲν
[16]   μικρὸς ἀνὴρ χάλκεος ἔχων αἰδοῖον  μέγα.   ~Τοσάδε μὲν ἀμφὶ τῶν οἰκιστέων
[27]   εἵματά τε γυναικήια φορέουσιν καὶ  ἔργα   γυναικῶν ἐπιτελέουσιν. ὡς δὲ ἐγὼ
[14]   τὴν Βαβυλωνίην, τῆς δὴ πολλὰ  ἔργα   ἐν τῇ Ἀσίῃ ἐστίν, ταύτην
[12]   μυθέονται· ὑβρισταὶ κάρτα ἐόντες ἀθέμιστα  ἔργα   ἔπρησσον, οὔτε γὰρ ὅρκια ἐφύλασσον
[10]   ἔνι δὲ ἐν αὐτῷ καὶ  ἔργα   πολυτελέα καὶ ἀρχαῖα ἀναθήματα καὶ
[49]   οἱ μὲν πυρήν, οἱ δὲ  λαμπάδα   καλέουσιν. θυσίην δὲ ἐν αὐτῇ
[35]   κατηγορέουσιν καὶ ἄλλων ὁκόσοι Ἀπόλλωνα  παῖδα   θέμενοι ἱλάσκονται. αἰτίη δὲ ἥδε.
[18]   ὁμοίην συμφορὴν ἔμμεναι γαμετὴν  παῖδα   ὀλέσαι. ὡς δὲ τάδε
[18]   σοφίης καὶ ἰητρικῆς, μή μοι  παῖδα   ὀλέσῃς· οὐ γὰρ ἐθέλων ταύτῃ
[25]   ὡς δὲ ἤνεικεν, λύσας τὴν  σφρηγῖδα   Κομβάβος τά τε ἐνεόντα
[48]   δέξηται τὰ ἀγγήια, τήν τε  σφρηγῖδα   ὁρῇ καὶ μισθὸν ἀρνύμενος ἀνά
[49]   ἀπονοστέουσιν. ~Ὁρτέων δὲ πασέων τῶν  οἶδα   μεγίστην τοῦ εἴαρος ἀρχομένου ἐπιτελέουσιν,
[10]   ὄλβου πέρι ἐν τοῖσιν ἐγὼ  οἶδα   πρῶτόν ἐστιν· πολλὰ γὰρ αὐτοῖσιν
[13]   ἐὸν νῦν τοιόνδε ἐγένετο, οὐκ  οἶδα·   τὸ δὲ ἐγὼ εἶδον, μικρόν
[60]   γένωνται, τάμνουσίν τε καὶ ἐς  ἄγγεα   καταθέντες οἱ μὲν ἀργύρεα, πολλοὶ
[39]   νοῦσοί τε καὶ συμφοραὶ καὶ  ἄλγεα,   μανίης μὲν ἐκείνης ἀπεπαύσατο καὶ
[12]   ἐν γῇ νέμονται, πάντα ἐς  ζεύγεα.   δὲ πάντα ἐδέκετο, καί
[31]   ἐν δὲ τῷδε εἵαται τὰ  ἕδεα,   τε Ἥρη καὶ τὸν
[34]   γὰρ σφέων ἐμφανέα πάντεσι τὰ  εἴδεα·   Ἠέλιος δὲ καὶ Σεληναίη πάμπαν
[33]   φορέει δὲ τῶν ἄλλων θεῶν  εἴδεα.   καλέεται δὲ σημήιον καὶ ὑπ´
[35]   ἀτελέα ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι τὰ  εἴδεα,   τὸ δὲ νέον ἀτελὲς ἔτι
[32]   ~ἡ δὲ Ἥρη σκοπέοντί τοι  πολυειδέα   μορφὴν ἐκφανέει· καὶ τὰ μὲν
[18]   δὲ ἐγὼ ἔλεγον πάντα ἔην  ψεύδεα.   πείθεται μὲν τουτέοισι, καὶ τῷ
[8]   μιλτώδεα, δὲ γῆ μιν  αἱμώδεα   τίθησιν· καὶ τοῦδε τοῦ πάθεος
[32]   ἀσθενέει, ἰδέην δὲ ἔχει κάρτα  πυρώδεα.   καὶ ἄλλο θωυμαστόν ἐστιν ἐν
[8]   ἐπιφέρουσιν ἐοῦσαν ἐς τὰ μάλιστα  μιλτώδεα,   δὲ γῆ μιν αἱμώδεα
[15]   μοι εὐπρεπέα μὲν δοκέει ἔμμεναι,  ἀληθέα   δὲ οὔ· ἐπεὶ καὶ τῆς
[8]   ἐμοὶ δέ τις ἀνὴρ Βύβλιος  ἀληθέα   δοκέων λέγειν ἑτέρην ἀπηγέετο τοῦ
[23]   ἄλλοι δὲ λέγουσι λόγον οὔτι  ἀληθέα,   τὴν Στρατονίκην, ἐπειδὴ ἀπέτυχε τῶν
[50]   τύμπανα παταγέουσιν, ἄλλοι δὲ ἀείδουσιν  ἔνθεα   καὶ ἱρὰ ᾄσματα. τὸ δὲ
[6]   ὄργια ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι μεγάλα  πένθεα   ἀνὰ τὴν χώρην ἵσταται. ἐπεὰν
[7]   Ὄσιριν τὸν Αἰγύπτιον, καὶ τὰ  πένθεα   καὶ τὰ ὄργια οὐκ ἐς
[8]   καὶ σημαίνει τοῖς Βυβλίοις τὰ  πένθεα.   μυθέονται δὲ ὅτι ταύτῃσι τῇσι
[12]   μὲν ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα τὸν  Σκύθεα   τὸ ἱρὸν εἵσασθαι λέγουσιν, τοῦτον
[19]   τὸν νηὸν ὑπεδέξατο. καὶ αὐτίκα  ὑγιέα   γενομένην ἀνὴρ ἐς τὴν
[29]   τε καὶ θεοπρεπέα· εἰ δὲ  ἀτρεκέα   ἐστίν, οὐκ ἔχω ἐρέειν. δοκέει
[28]   τὰ οὔρεα καὶ ἐς τὰ  περιμήκεα   τῶν δενδρέων ᾖσαν τὸ πολλὸν
[29]   σκορπίος ἀνιὼν ἀνεγείρει τε καὶ  ἀεικέα   ἐργάζεται, καί οἱ ἥδε
[39]   δὲ καὶ ἄλλα ξόανα μυρία  χάλκεα   βασιλέων τε καὶ ἱρέων· καταλέξω
[21]   μέν νυν τὸ ἀπὸ τοῦδε  ἀσφαλέα   ὁδὸν ἤνυεν· ἀπικόμενοι δὲ ἐς
[26]   ἐκτελέσαι τὰ λείποντα τῷ νηῷ—  ἀτελέα   γάρ μιν ἀπολελοίπεεν— αὖτις ἐπέμπετο,
[27]   μεγάλῳ ἔσχετο, μετὰ δὲ μαθοῦσα  ἀτελέα   ἐόντα ἑωυτὴν διειργάσατο. ἐπὶ τοῖσι
[20]   πάντα φόβον ἰήσεται. Τάδε εἰπὼν  ἀτελέα   ἑωυτὸν ἐποίεεν, καὶ ταμὼν τὰ
[35]   δοκέει αὐτέοισι ἀσοφίη μεγάλη ἔμμεναι  ἀτελέα   ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι τὰ εἴδεα,
[49]   καὶ ἀργύρεα ποιήματα. ἐπεὰν δὲ  ἐντελέα   πάντα ποιήσωνται, περιενείκαντες τὰ ἱρὰ
[10]   δὲ ἐν αὐτῷ καὶ ἔργα  πολυτελέα   καὶ ἀρχαῖα ἀναθήματα καὶ πολλὰ
[23]   ἀμφὶ τὴν Στρατονίκην οὐδαμὰ τὸν  βασιλέα   λέληθεν, ἀλλὰ πολλοὶ ἀπικνεόμενοι κατηγόρεον
[20]   ὁδοιπορέειν ἐδόκεεν, ἀπικόμενος ἐς τὸν  βασιλέα   πολλῶν παρεόντων διδοῖ τε ἅμα
[34]   ξόανα ποιέεσθαι, οὐ γὰρ σφέων  ἐμφανέα   πάντεσι τὰ εἴδεα· Ἠέλιος δὲ
[17]   καρδίη ἀνεπάλλετο. τὰ δὲ γιγνόμενα  ἐμφανέα   τῷ ἰητρῷ τὸν ἔρωτα ἐποίεεν,
[12]   σύες καὶ ἵπποι καὶ λεόντων  γένεα   καὶ ὄφιες καὶ ἄλλα ὁκόσα
[2]   λαβεῖν καὶ ἱρὰ εἵσασθαι καὶ  τεμένεα   καὶ πανηγύριας ἀποδεῖξαι. πρῶτοι δὲ
[49]   τε καὶ ὄϊας καὶ ἄλλα  κτήνεα   ζῳὰ ἐκ τῶν δενδρέων ἀπαρτέουσιν·
[29]   σκορπίον μυθέονται ἱρά τε καὶ  θεοπρεπέα·   εἰ δὲ ἀτρεκέα ἐστίν, οὐκ
[10]   καὶ πολλὰ θωύματα καὶ ξόανα  θεοπρεπέα.   καὶ θεοὶ δὲ κάρτα αὐτοῖσιν
[22]   τέλος δὲ ἀμηχανέουσα τῇ συμφορῇ  εὐπρεπέα   ἱκεσίην ἐδίζητο. ἄλλῳ μὲν ὦν
[15]   Ἄττεα μιμέονται. Τὰ δέ μοι  εὐπρεπέα   μὲν δοκέει ἔμμεναι, ἀληθέα δὲ
[49]   δὲ ἐν αὐτῇ τοιήνδε ποιέουσιν.  δένδρεα   μεγάλα ἐκκόψαντες τῇ αὐλῇ ἑστᾶσι,
[49]   περιενείκαντες τὰ ἱρὰ περὶ τὰ  δένδρεα   πυρὴν ἐνιᾶσιν, τὰ δὲ αὐτίκα
[16]   καὶ λίθοι Ἰνδοὶ καὶ ἐλεφάντων  κέρεα,   τὰ Διόνυσος ἐξ Αἰθιόπων ἤνεικεν,
[40]   Πρόκνην ἔτι γυναῖκας, καὶ αὐτὸν  Τηρέα   ὄρνιθα, καὶ ἄλλο ἄγαλμα Σεμιράμιος,
[49]   καὶ εἵματα καὶ χρύσεα καὶ  ἀργύρεα   ποιήματα. ἐπεὰν δὲ ἐντελέα πάντα
[60]   ἐς ἄγγεα καταθέντες οἱ μὲν  ἀργύρεα,   πολλοὶ δὲ χρύσεα ἐν τῷ
[28]   ὁκότε οἱ ἄνθρωποι ἐς τὰ  οὔρεα   καὶ ἐς τὰ περιμήκεα τῶν
[60]   οἱ μὲν ἀργύρεα, πολλοὶ δὲ  χρύσεα   ἐν τῷ νηῷ προσηλώσαντες ἀπίασιν
[49]   καὶ ὄρνιθες καὶ εἵματα καὶ  χρύσεα   καὶ ἀργύρεα ποιήματα. ἐπεὰν δὲ
[21]   νηὸν οἰκοδόμεον καὶ σφίσι τρία  ἔτεα   ἐν τῷ ἔργῳ ἐξεγένετο, ἐν
[25]   τοιάδε ἐπετέλεσα, ἐσθλὰ μὲν ἐς  δεσπότεα,   ἐμοὶ δὲ οὐκ εὐτυχέα. τοιόσδε
[15]   οὐδαμά, Ῥέῃ δὲ τέμνονται καὶ  Ἄττεα   μιμέονται. Τὰ δέ μοι εὐπρεπέα
[29]   θυμός, ξύλα καὶ εἵματα καὶ  σκεύεα,   ἀπὸ τῶν ἕδρην συνδέων ὁκοίην
[28]   μάλιστα τῆς πόλιος, καί οἱ  τείχεα   δοιὰ περικέαται. τῶν δὲ τειχέων
[25]   ἐς δεσπότεα, ἐμοὶ δὲ οὐκ  εὐτυχέα.   τοιόσδε μέντοι ἐὼν ἀνδρὸς ἐπ´
[28]   ὑψοῦ τοῖσι θεοῖσιν ὁμιλέει καὶ  ἀγαθὰ   ξυναπάσῃ Συρίῃ αἰτέει, οἱ δὲ
[40]   ἔτι γυναῖκας, καὶ αὐτὸν Τηρέα  ὄρνιθα,   καὶ ἄλλο ἄγαλμα Σεμιράμιος, καὶ
[18]   τῷ Εὐφρήτῃ ἐπώνυμον ἑωυτοῦ ἐποιήσατο,  ἔνθα   οἱ καὶ τελευτὴ ἐγένετο.
[28]   πολλὸν ἡμέων πρεσβύτερον. τὰ δὲ  προπύλαια   τοῦ ἱροῦ ἐς ἄνεμον βορέην
[10]   αὐτῷ καὶ ἔργα πολυτελέα καὶ  ἀρχαῖα   ἀναθήματα καὶ πολλὰ θωύματα καὶ
[9]   ἐστι τὰ ἐν τῇ Συρίῃ  ἀρχαῖα   καὶ μεγάλα ἱρά. ~τοσούτων δὲ
[15]   Εὐφρήτεω ἄνθρωποι οὔτε αὐτὸν οὔτε  ὄργια   ἐδέκοντο, ἐν τῷδε τῷ χώρῳ
[6]   ἔτεος καὶ θρηνέουσι καὶ τὰ  ὄργια   ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι μεγάλα πένθεα
[6]   Βυβλίης, ἐν τῷ καὶ τὰ  ὄργια   ἐς Ἄδωνιν ἐπιτελέουσιν· ἐδάην δὲ
[6]   ἐπιτελέουσιν· ἐδάην δὲ καὶ τὰ  ὄργια.   λέγουσι γὰρ δὴ ὦν τὸ
[7]   καὶ τὰ πένθεα καὶ τὰ  ὄργια   οὐκ ἐς τὸν Ἄδωνιν ἀλλ´
[51]   οἱ ἄλλοι αὐλέωσί τε καὶ  ὄργια   ποιέωνται, ἐς πολλοὺς ἤδη
[15]   Λυδὸς ἦν, πρῶτος δὲ τὰ  ὄργια   τὰ ἐς Ῥέην ἐδιδάξατο. καὶ
[50]   οἱ ἱροὶ ἄνθρωποι, τελέουσι τὰ  ὄργια,   τάμνονταί τε τοὺς πήχεας καὶ
[15]   καὶ ἐς πᾶσαν γῆν φοιτέων  ὄργιά   τε ἐπετέλεεν καὶ τὰ ἔπαθεν
[31]   τε Ἥρη καὶ τὸν αὐτοὶ  Δία   ἐόντα ἑτέρῳ οὐνόματι κληίζουσιν. ἄμφω
[31]   μὲν τοῦ Διὸς ἄγαλμα ἐς  Δία   πάντα ὁρῇ καὶ κεφαλὴν καὶ
[51]   αὐτίκα τάμνει ἑωυτὸν θέει τε  διὰ   τῆς πόλιος καὶ τῇσι χερσὶ
[8]   Ἄδωνις ποταμός, ξεῖνε,  διὰ   τοῦ Λιβάνου ἔρχεται· δὲ
[57]   αὖτις ἄγει ζῳὸν ἐς τὰ  οἰκεῖα,   ἐλθὼν δὲ κατ´ ἑωυτὸν θύει
[22]   δείπνου ἐγένοντο, ἀπικομένη ἐς τὰ  οἰκεῖα   ἐν τοῖσι Κομβάβος αὐλίζετο, λίσσετό
[54]   τέ εἰσι καὶ ἐς τὰ  οἰκεῖα   ἐσέρχονται καὶ τὰ πολλὰ ἐν
[52]   ἑταῖροί μιν ἀείραντες ἐς τὰ  προάστεια   φέρουσιν, θέμενοι δὲ αὐτὸν καὶ
[48]   ὃς ἐπεὶ σφέων δέξηται τὰ  ἀγγήια,   τήν τε σφρηγῖδα ὁρῇ καὶ
[27]   ἀνδρηίην ἔχουσιν, ἀλλὰ εἵματά τε  γυναικήια   φορέουσιν καὶ ἔργα γυναικῶν ἐπιτελέουσιν.
[15]   τῷ χώρῳ τὸ ἱρὸν ἐποιήσατο.  σημήια   δέ· θεὸς τὰ πολλὰ
[49]   ἑωυτῶν ἱρὰ ἕκαστοι καὶ τὰ  σημήια   ἕκαστοι ἔχουσιν ἐς τάδε μεμιμημένα.
[17]   ἔμμεναι. ἔρωτος δὲ ἀφανέος πολλὰ  σημήια,   ὀφθαλμοί τε ἀσθενέες καὶ φωνὴ
[58]   θυσίης τρόπος τοιόσδε. στέψαντες τὰ  ἱρήια,   ζῳὰ ἐκ τῶν προπυλαίων ἀπιᾶσιν,
[42]   ἀποδεδέχαται, τῶν οἱ μὲν τὰ  ἱρήια   σφάζουσιν, οἱ δὲ σπονδηφορέουσιν, ἄλλοι
[36]   πρῶτα δὲ τοῦ μαντηίου ἐπιμνήσομαι.  μαντήια   πολλὰ μὲν παρ´ Ἕλλησι, πολλὰ
[12]   ἀθέμιστα ἔργα ἔπρησσον, οὔτε γὰρ  ὅρκια   ἐφύλασσον οὔτε ξείνους ἐδέκοντο οὔτε
[24]   ἐδόκεεν αὐτίκα θνήσκειν Κομβάβον θανάτου  ἄξια   ἐργασμένον. ~Ὁ δὲ τέως μὲν
[26]   σχέτλιε, ὃς τοιάδε ἔτλης,  οἷα   μήτε σὲ παθέειν μήτ´ ἐμὲ
[28]   τῆς πόλιος, καί οἱ τείχεα  δοιὰ   περικέαται. τῶν δὲ τειχέων τὸ
[20]   ἑωυτὸν ἐποίεεν, καὶ ταμὼν τὰ  αἰδοῖα   ἐς ἀγγήιον μικρὸν κατέθετο σμύρνῃ
[16]   μικροὺς ἐκ ξύλου πεποιημένους, μεγάλα  αἰδοῖα   ἔχοντας· καλέεται δὲ τάδε νευρόσπαστα.
[25]   τε ἐνεόντα ἐπέδειξεν καὶ ἑωυτὸν  ὁκοῖα   ἐπεπόνθεεν, ἔλεξέ τε, βασιλεῦ,
[21]   τὸν νηὸν οἰκοδόμεον καὶ σφίσι  τρία   ἔτεα ἐν τῷ ἔργῳ ἐξεγένετο,
[39]   ἐν δὲ καὶ ἄλλα ξόανα  μυρία   χάλκεα βασιλέων τε καὶ ἱρέων·
[52]   δὲ τουτέων ἢν ἐσέλθωσιν, οὐκ  ὅσια   ποιέουσιν. ~νόμοισι δὲ ἐς ταῦτα
[18]   δέ μιν αὖτις ἀμείβετο,  Ἀνόσια   σπεύδεις γάμον ἐμὸν ἀπαιρεόμενος ἠδὲ
[19]   δὲ ἀπειθέοι, πολλά οἱ καὶ  κακὰ   ἀπείλεεν. δὲ τὰ μὲν
[12]   δέ οἱ σωτηρίη ἥδε ἐγένετο·  λάρνακα   μεγάλην, τὴν αὐτὸς εἶχεν, ἐς
[25]   μιν οὐχ ὕβριος οὐδὲ γάμων  εἵνεκα,   ἀλλὰ ἐκείνων ἐπιθυμέων τά οἱ
[28]   ἄνδρας ξυλίνους κατίζουσιν, ὅτευ μὲν  εἵνεκα   ἐγὼ οὐκ ἐρέω. δοκέει δ´
[26]   βασιλεὺς ἀρετῆς τε καὶ εὐεργεσίης  εἵνεκα   ἐν τῷ ἱρῷ ἑστάναι χάλκεον·
[27]   ταφῆς ὁκοίην θάπτονται, καὶ ὅτευ  εἵνεκα   ἐς τὸ ἱρὸν οὐκ ἐσέρχονται·
[12]   εὐβουλίης τε καὶ τοῦ εὐσεβέος  εἵνεκα.   δέ οἱ σωτηρίη ἥδε
[55]   χρεόμενος λουτρῶν τε καὶ πόσιος  εἵνεκα   καὶ ἐς πάμπαν χαμοκοιτέων· οὐ
[19]   τοὺς δὲ καὶ τοῦ ἀσφαλέος  εἵνεκα.   καλέσας δέ τινα τῶν ἑωυτοῦ
[47]   Ἥρη πρώτη ἀπικνέεται, τῶν ἰχθύων  εἵνεκα,   μὴ σφέας Ζεὺς πρῶτος
[28]   δὲ δοκέει καὶ τάδε Δευκαλίωνος  εἵνεκα   ποιέεσθαι, ἐκείνης ξυμφορῆς μνήματα, ὁκότε
[14]   αὐτοῖς ποιέεσθαι Δερκετοῦς καὶ Σεμιράμιος  εἵνεκα,   τὸ μὲν ὅτι Δερκετὼ μορφὴν
[34]   ξόανα οὐ δεικνύουσιν. ὅτευ δὲ  εἵνεκα   ὧδε νομίζουσιν, ἐγὼ καὶ τόδε
[54]   ἐναγέες ἐκείνην τὴν ἡμέρην εἰσί.  τοὔνεκα   δὲ αὐτέοισι σύννομοί τέ εἰσι
[39]   αὖτις ἐκέλευεν ἐς Ἥρην τρέπεσθαι.  τοὔνεκα   δὴ ἔτι τοιήδε ἀνέστηκεν, τοῖσιν
[33]   κορυφῇ αὐτοῦ περιστερὴ χρυσέη ἐφέστηκεν,  τοὔνεκα   δὴ μυθέονται Σεμιράμιος ἔμμεναι τόδε
[16]   τούσδε φαλλοὺς Διόνυσος Ἥρῃ μητρυιῇ  ἀνέθηκα.   τὸ ἐμοὶ μέν νυν καὶ
[18]   δὲ τῶν οὐδαμὰ τεύξεται, φιλέων  γυναῖκα   ἐμήν, τὴν ἐγὼ οὔτι μετήσομαι.
[18]   αὐτὸς ἔπρηξας, εἴ τοι σὴν  γυναῖκα   ἐπόθεεν, ἐμεῦ τάδε δεόμενος;
[18]   τῷ μὲν παιδὶ λείπει καὶ  γυναῖκα   καὶ βασιληίην, αὐτὸς δὲ ἐς
[19]   πολλὸν ἑωυτοῦ μέζονα χρήματα καὶ  γυναῖκα   καὶ ἔργον ἱρόν. τὰ δὲ
[18]   λίσσεαι; καὶ γάρ τοι σὴν  γυναῖκα   ποθέει· τὰ δὲ ἐγὼ ἔλεγον
[36]   κινέεται, οἱ δέ μιν ἱρέες  αὐτίκα   ἀείρουσιν· ἢν δὲ μὴ ἀείρωσιν,
[18]   τοιάδε σοφίῃ ἐψεύδετο. δὲ  αὐτίκα   ἐλίσσετο, Πρός τε σοφίης καὶ
[26]   καὶ ἐποίεεν· καὶ οἱ μὲν  αὐτίκα   ἐς φόνον ἤγοντο, τῷ δὲ
[12]   σφίσιν μεγάλη συμφορὴ ἀπίκετο.  αὐτίκα   γῆ πολλὸν ὕδωρ ἐκδιδοῖ
[24]   εἶδον. πᾶσιν δὲ τέλος ἐδόκεεν  αὐτίκα   θνήσκειν Κομβάβον θανάτου ἄξια ἐργασμένον.
[19]   ἔσσεται. Πρὸς τάδε Κομβάβος  αὐτίκα   λίσσετο πολλὰ λιπαρέων μή μιν
[24]   καί μιν ἐλθόντα βασιλεὺς  αὐτίκα   μὲν ἔδησέν τε καὶ ἐν
[49]   δένδρεα πυρὴν ἐνιᾶσιν, τὰ δὲ  αὐτίκα   πάντα καίονται. ἐς ταύτην τὴν
[51]   καὶ τοῦτο ἕστηκε. λαβὼν δὲ  αὐτίκα   τάμνει ἑωυτὸν θέει τε διὰ
[19]   στήσειν τὸν νηὸν ὑπεδέξατο. καὶ  αὐτίκα   ὑγιέα γενομένην ἀνὴρ ἐς
[8]   Λιβάνου τοῦ οὔρεος ἐς τὴν  ἅλα   ἐκδιδοῖ· οὔνομα τῷ ποταμῷ Ἄδωνις
[16]   ἄνδρας μικροὺς ἐκ ξύλου πεποιημένους,  μεγάλα   αἰδοῖα ἔχοντας· καλέεται δὲ τάδε
[49]   ἐν αὐτῇ τοιήνδε ποιέουσιν. δένδρεα  μεγάλα   ἐκκόψαντες τῇ αὐλῇ ἑστᾶσι, μετὰ
[9]   ἐν τῇ Συρίῃ ἀρχαῖα καὶ  μεγάλα   ἱρά. ~τοσούτων δὲ ἐόντων ἐμοὶ
[6]   τὰ ὄργια ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι  μεγάλα   πένθεα ἀνὰ τὴν χώρην ἵσταται.
[44]   ἀείδουσίν τε καὶ αὐλέουσιν καὶ  κρόταλα   ἐπικροτέουσιν. καί μοι τούτου πέρι
[25]   ἐκ σέο κατέλαβεν, τοιάδε ἐπετέλεσα,  ἐσθλὰ   μὲν ἐς δεσπότεα, ἐμοὶ δὲ
[18]   ὅδε ἀρρωστέει, οὐ νοῦσός ἐστιν,  ἀλλὰ   ἀδικίη· ὅδε γάρ τοι ἀλγέει
[58]   ἐπικερτομέοντες λέγουσιν ὅτι οὐ παῖδες,  ἀλλὰ   βόες εἰσίν. ~Στίζονται δὲ πάντες,
[27]   δὲ οἵδε οὐκέτι ἀνδρηίην ἔχουσιν,  ἀλλὰ   εἵματά τε γυναικήια φορέουσιν καὶ
[25]   οὐχ ὕβριος οὐδὲ γάμων εἵνεκα,  ἀλλὰ   ἐκείνων ἐπιθυμέων τά οἱ ἀπιὼν
[31]   νηὸς οὐκ ἁπλόος ἐστίν,  ἀλλὰ   ἐν αὐτῷ θάλαμος ἄλλος πεποίηται.
[31]   ὀλίγη· θύρῃσι δὲ οὐκ ἤσκηται,  ἀλλὰ   ἐς ἀντίον ἅπας ἀναπέπταται. ἐς
[54]   ἄλλοι δ´ οὐ σφέας ἐναγέας,  ἀλλὰ   ἱροὺς νομίζουσιν. ὀρνίθων τε αὐτέοισι
[14]   νομίζουσιν, οὐκ Ἥρῃ δὲ εἵσασθαι  ἀλλὰ   μητρὶ ἑωυτῆς, τῆς Δερκετὼ οὔνομα.
[18]   γὰρ ἐθέλων ταύτῃ συμφορῇ ἔσχετο,  ἀλλὰ   οἱ νοῦσος ἀεκουσίη. τῷ
[31]   οὐ μέντοι πάντες οἱ ἱρέες,  ἀλλὰ   οἳ μάλιστα ἀγχίθεοί τέ εἰσιν
[22]   ἔσχετο, ἔρωτος δὲ οὐδαμὰ ἐλήθετο,  ἀλλὰ   πάντα οἱ συνεοῦσα ταύτην παραμυθίην
[41]   λέοντες, καὶ ἀνθρώπους οὐδαμὰ σίνονται,  ἀλλὰ   πάντες ἱροί τέ εἰσι καὶ
[13]   φέρουσι δὲ οὐκ ἱρέες μοῦνον,  ἀλλὰ   πᾶσα Συρίη καὶ Ἀραβίη, καὶ
[23]   Στρατονίκην οὐδαμὰ τὸν βασιλέα λέληθεν,  ἀλλὰ   πολλοὶ ἀπικνεόμενοι κατηγόρεον καὶ τὰ
[30]   ἢν αὖτις ἀπίῃς, οὐδαμὰ λείπεται,  ἀλλά   σευ τά τε εἵματα ἐς
[12]   ἐδέκετο, καί μιν οὐκ ἐσίνοντο,  ἀλλά   σφι μεγάλη διόθεν φιλίη ἐγένετο.
[22]   Γάλλοι ἐπιμαίνονται, ζηλοτυπέει δὲ οὐδείς,  ἀλλὰ   σφίσι τὸ χρῆμα κάρτα ἱρὸν
[14]   περιστερὴν δὲ μούνην οὐ σιτέονται,  ἀλλὰ   σφίσιν ἥδε ἱρή. τὰ δὲ
[23]   τὸν Ἱππόλυτον ἀτρεκέως ἐπόθεε Φαίδρη.  ἀλλὰ   τὰ μὲν ἐχέτω ὅκως καὶ
[36]   τῇ δὲ Ἀσίῃ πολλά ἐστιν.  ἀλλὰ   τὰ μὲν οὔτε ἱρέων ἄνευ
[31]   τέ εἰσιν καὶ ἄμφω ἕζονται·  ἀλλὰ   τὴν μὲν Ἥρην λέοντες φέρουσιν,
[1]   ἅμα τῇ πόλει οἰκεομένῃ ἐγένετο,  ἀλλὰ   τὸ μὲν ἀρχαῖον ἄλλο ἦν,
[3]   τοῦ Ἡρακλέος τὸν Ἕλληνες ἀείδουσιν,  ἀλλὰ   τὸν ἐγὼ λέγω πολλὸν ἀρχαιότερος
[22]   ἀποτυχίη οὐ κάρτα αἰσχρή,  ἀλλὰ   τῶν πρησσομένων ἕκαστα ἐς ἀγνοίην
[10]   καὶ Φοινίκων καὶ Βαβυλωνίων καὶ  ἄλλα   ἐκ Καππαδοκίης, τὰ δὲ καὶ
[55]   δὲ ἱρεύσας ὄϊν τὰ μὲν  ἄλλα   κρεουργέει τε καὶ εὐωχέεται, τὸ
[49]   αἶγάς τε καὶ ὄϊας καὶ  ἄλλα   κτήνεα ζῳὰ ἐκ τῶν δενδρέων
[39]   μέγας χάλκεος, ἐν δὲ καὶ  ἄλλα   ξόανα μυρία χάλκεα βασιλέων τε
[12]   λεόντων γένεα καὶ ὄφιες καὶ  ἄλλα   ὁκόσα ἐν γῇ νέμονται, πάντα
[10]   λάθρῃ ἀποκέαται, ἐσθῆτα πολλὴν καὶ  ἄλλα   ὁκόσα ἐς ἄργυρον ἐς
[10]   τοῖσιν ἐγὼ οἶδα πρῶτόν ἐστιν·  πολλὰ   γὰρ αὐτοῖσιν ἀπικνέεται χρήματα ἔκ
[36]   μαντήια πολλὰ μὲν παρ´ Ἕλλησι,  πολλὰ   δὲ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοισι, τὰ
[54]   τὰ οἰκεῖα ἐσέρχονται καὶ τὰ  πολλὰ   ἐν γῇ νέμονται. ~Λέξω δὲ
[16]   ἦλθεν ἐς Αἰθιοπίην. καὶ ἔστι  πολλὰ   ἐν τῷ ἱρῷ Διονύσου ποιητέω
[14]   Σεμίραμιν τὴν Βαβυλωνίην, τῆς δὴ  πολλὰ   ἔργα ἐν τῇ Ἀσίῃ ἐστίν,
[15]   σημήια δέ· θεὸς τὰ  πολλὰ   ἐς Ῥέην ἐπικνέεται. λέοντες γάρ
[36]   καὶ ἐν τῇ δὲ Ἀσίῃ  πολλά   ἐστιν. ἀλλὰ τὰ μὲν οὔτε
[51]   καὶ ξίφος ἀναιρέεται· τὸ δὲ  πολλὰ   ἔτη, ἐμοὶ δοκέει, καὶ τοῦτο
[10]   πολυτελέα καὶ ἀρχαῖα ἀναθήματα καὶ  πολλὰ   θωύματα καὶ ξόανα θεοπρεπέα. καὶ
[47]   ἱσταμένη ἀπείργει τέ μιν καὶ  πολλὰ   λιπαρέουσα ἀποπέμπει. ~Μέγισται δὲ αὐτοῖσι
[19]   τάδε Κομβάβος αὐτίκα λίσσετο  πολλὰ   λιπαρέων μή μιν ἐκπέμπειν μηδὲ
[36]   κοσμέουσιν. ~Ἔργων δὲ αὐτοῦ πέρι  πολλὰ   μὲν ἔχω εἰπεῖν, ἐρέω δὲ
[36]   δὲ τοῦ μαντηίου ἐπιμνήσομαι. μαντήια  πολλὰ   μὲν παρ´ Ἕλλησι, πολλὰ δὲ
[19]   πόλει νηόν, εἰ δὲ ἀπειθέοι,  πολλά   οἱ καὶ κακὰ ἀπείλεεν.
[16]   ἱροῦ πέρι τοῖς Ἕλλησι τὰ  πολλὰ   ὁμολογέοντες, τὴν μὲν θεὸν Ἥρην
[17]   ἔρωτα ἔμμεναι. ἔρωτος δὲ ἀφανέος  πολλὰ   σημήια, ὀφθαλμοί τε ἀσθενέες καὶ
[29]   ταύτην, ἀνέλκει τῶν οἱ θυμός,  ξύλα   καὶ εἵματα καὶ σκεύεα, ἀπὸ
[29]   χώρην ἄκρου ποδός· ἀνιὼν δὲ  ἅμα   ἀναβάλλει τὴν σειρὴν ἀμφοτέρωθεν ὅκωσπερ
[58]   ἐς πήρην ἐνθέμενοι χειρὶ κατάγουσιν,  ἅμα   δὲ αὐτέοισιν ἐπικερτομέοντες λέγουσιν ὅτι
[55]   ἐπὶ τὴν ἑωυτοῦ κεφαλὴν ἀναλαμβάνει·  ἅμα   δὲ εὐχόμενος αἰτέει τὴν μὲν
[29]   τοὔνομα εὐχωλὴν ἐς ἕκαστον ποιέεται,  ἅμα   δὲ εὐχόμενος κροτέει ποίημα χάλκεον,
[22]   μεθύσασα ἐς λόγους οἱ ἐλθεῖν.  ἅμα   δὲ οἴνῳ ἐσιόντι παρρησίη τε
[26]   περιέβαλέν τέ μιν καὶ δακρύων  ἅμα   ἔλεγεν, Κομβάβε, τί μέγα
[26]   ἡμετέρης ὄψιος, οὐδ´ ἢν γυναικὶ  ἅμα   εὐνάζωμαι. τάδε εἶπέν τε ἅμα
[26]   ἅμα εὐνάζωμαι. τάδε εἶπέν τε  ἅμα   καὶ ἐποίεεν· καὶ οἱ μὲν
[20]   ἀγγήιον μικρὸν κατέθετο σμύρνῃ τε  ἅμα   καὶ μέλιτι καὶ ἄλλοισι θυώμασι·
[29]   τοιήδε· σειρῇ μικρῇ ἑωυτόν τε  ἅμα   καὶ τὸν φαλλὸν περιβάλλει, μετὰ
[1]   μοι, τόδε τὸ οὔνομα οὐκ  ἅμα   τῇ πόλει οἰκεομένῃ ἐγένετο, ἀλλὰ
[20]   βασιλέα πολλῶν παρεόντων διδοῖ τε  ἅμα   τὸ ἀγγήιον καὶ λέγει ὧδε·
[18]   νοῦσος ἀεκουσίη. τῷ σὺ  μηδαμὰ   ζηλοτυπέων πένθος ἐγεῖραι πάσῃ βασιληίῃ
[21]   Κομβάβον ἐσθλὸν μὲν ἐόντα λαθέειν  μηδαμά,   Στρατονίκην δὲ τίσασθαι, ὅτι οὐ
[7]   φέρουσι θείῃ ναυτιλίῃ· τρέπεται δὲ  οὐδαμά,   ἀλλ´ ἐς μούνην τὴν Βύβλον
[22]   μὲν ἐκείνης ἔσχετο, ἔρωτος δὲ  οὐδαμὰ   ἐλήθετο, ἀλλὰ πάντα οἱ συνεοῦσα
[20]   μοῦνος ἀπάξειν ἔμελλεν. ~ὡς δὲ  οὐδαμὰ   ἐπείθετο, δὲ ἱκεσίης δευτέρης
[29]   καὶ τρηχὺ κινεόμενον. εὕδει δὲ  οὐδαμά·   ἢν γάρ μιν ὕπνος ἕλῃ
[30]   ἀγαθήν· καὶ ἢν αὖτις ἀπίῃς,  οὐδαμὰ   λείπεται, ἀλλά σευ τά τε
[11]   πάντας μὲν ἐρέω, δέκομαι δὲ  οὐδαμά.   ~Οἱ μὲν ὦν πολλοὶ Δευκαλίωνα
[14]   Δερκετοῦς δὲ τὸ ἱρὸν ἔμμεναι  οὐδαμὰ   πείθομαι, ἐπεὶ καὶ παρ´ Αἰγυπτίων
[15]   ἱρῷ, ὅτι Γάλλοι Ἥρῃ μὲν  οὐδαμά,   Ῥέῃ δὲ τέμνονται καὶ Ἄττεα
[41]   ἄρκτοι καὶ λέοντες, καὶ ἀνθρώπους  οὐδαμὰ   σίνονται, ἀλλὰ πάντες ἱροί τέ
[18]   φρενοβλαβείη ἔχει. ἐπιθυμέει δὲ τῶν  οὐδαμὰ   τεύξεται, φιλέων γυναῖκα ἐμήν, τὴν
[33]   ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον ἄλλο χρύσεον,  οὐδαμὰ   τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον. τὸ
[23]   ἱρῇ πόλει ἀμφὶ τὴν Στρατονίκην  οὐδαμὰ   τὸν βασιλέα λέληθεν, ἀλλὰ πολλοὶ
[36]   τὰ θέσφατα, καὶ οὔτε ἱρὸν  πρῆγμα   οὐδὲν οὔτε ἴδιον τούτου ἄνευ
[14]   δὲ εἶδος ἐν Φοινίκῃ ἐθεησάμην,  θέημα   ξένον· ἡμισέη μὲν γυνή, τὸ
[15]   ἐστίν, τὸ δὲ ἱρὸν Ἄττεω  ποίημα.   Ἄττης δὲ γένος μὲν Λυδὸς
[45]   πολλάκις ἐθεησάμην, καὶ εἶχεν τὸ  ποίημα.   ~Βάθος δὲ τῆς λίμνης πολλόν.
[17]   δὲ νῦν ἐόντα Στρατονίκης ἔμμεναι  ποίημα,   γυναικὸς τοῦ Ἀσσυρίων βασιλέως. Δοκέει
[16]   δ´ ἔργον Διονύσου τοῦ Σεμέλης  ποίημα·   καὶ γὰρ δὴ Διόνυσος ἐς
[26]   Κομβάβος χάλκεος, Ἑρμοκλέος τοῦ Ῥοδίου  ποίημα,   μορφὴν μὲν ὁκοίη γυνή, ἐσθῆτα
[29]   ποιέεται, ἅμα δὲ εὐχόμενος κροτέει  ποίημα   χάλκεον, τὸ ἀείδει μέγα καὶ
[45]   αὐτοῖσι χρυσοφορέων. ἐν τῇ πτέρυγι  ποίημα   χρύσεον αὐτέῳ ἀνακέατο, καί μιν
[13]   λέγουσι συμφορῆς τε καὶ εὐεργεσίης  μνῆμα   ἔμμεναι. μὲν ὦν ἀρχαῖος
[14]   αὐτοῖσιν οὐ κάρτα ἐμφανέες. ἰχθύας  χρῆμα   ἱρὸν νομίζουσιν καὶ οὔκοτε ἰχθύων
[54]   ὀρνίθων τε αὐτέοισι περιστερὴ δοκέει  χρῆμα   ἱρότατον καὶ οὐδὲ ψαύειν αὐτέων
[22]   δὲ οὐδείς, ἀλλὰ σφίσι τὸ  χρῆμα   κάρτα ἱρὸν νομίζουσιν. ~Τὰ δ´
[13]   τὸ χάσμα μικρὸν ἐὸν ὕδατος  χρῆμα   πολλόν. τὰ δὲ ποιέοντες Δευκαλίωνα
[13]   δὲ ἐγὼ εἶδον, μικρόν ἐστιν.  Σῆμα   δὲ τῆς ἱστορίης τόδε πρήσσουσιν.
[8]   τὸν Λίβανον τιτρώσκεται, καὶ τὸ  αἷμα   ἐς τὸ ὕδωρ ἐρχόμενον ἀλλάσσει
[8]   τοῦδε τοῦ πάθεος οὐ τὸ  αἷμα,   τὸ λέγουσιν, ἀλλ´ χώρη
[31]   δῆτα τὸ μὲν τοῦ Διὸς  ἄγαλμα   ἐς Δία πάντα ὁρῇ καὶ
[40]   ~Εἶδον δὲ καὶ αὐτόθι Ἑλένης  ἄγαλμα   καὶ Ἑκάβης καὶ Ἀνδρομάχης καὶ
[40]   αὐτὸν Τηρέα ὄρνιθα, καὶ ἄλλο  ἄγαλμα   Σεμιράμιος, καὶ Κομβάβου τὸ κατέλεξα,
[16]   δύο κάρτα μεγάλοι, ἐπὶ τῶν  ἐπίγραμμα   τοιόνδε ἐπιγέγραπται, τούσδε φαλλοὺς Διόνυσος
[32]   σὲ ὁρῇ καὶ μεταβαίνοντι τὸ  βλέμμα   ἀκολουθέει· καὶ ἢν ἄλλος ἑτέρωθεν
[60]   καὶ πλόκαμος καὶ τὸ  οὔνομα.  
[32]   τῇ κεφαλῇ φορέει· λυχνὶς καλέεται,  οὔνομα   δὲ οἱ τοῦ ἔργου
[14]   ἀλλὰ μητρὶ ἑωυτῆς, τῆς Δερκετὼ  οὔνομα.   Δερκετοῦς δὲ εἶδος ἐν Φοινίκῃ
[19]   φίλων, νεηνίην κάρτα καλόν, τῷ  οὔνομα   ἦν Κομβάβος, Ἐγώ τοι, ἔφη,
[33]   ὑπ´ αὐτῶν Ἀσσυρίων, οὐδέ τι  οὔνομα   ἴδιον αὐτῷ ἔθεντο, ἀλλ´ οὐδὲ
[1]   δοκέει δέ μοι, τόδε τὸ  οὔνομα   οὐκ ἅμα τῇ πόλει οἰκεομένῃ
[8]   οὔρεος ἐς τὴν ἅλα ἐκδιδοῖ·  οὔνομα   τῷ ποταμῷ Ἄδωνις ἐπικέαται.
[29]   ἄνω ἀγγέλλει· δὲ δεξάμενος  τοὔνομα   εὐχωλὴν ἐς ἕκαστον ποιέεται, ἅμα
[13]   ἐστήσατο. ἐγὼ δὲ καὶ τὸ  χάσμα   εἶδον, καὶ ἔστιν ὑπὸ τῷ
[13]   ἐκχέουσι, μετὰ δὲ ἐς τὸ  χάσμα   κατέρχεται, καὶ δέκεται τὸ χάσμα
[13]   ὅτι ἐν τῇ σφετέρῃ χώρῃ  χάσμα   μέγα ἐγένετο καὶ τὸ σύμπαν
[13]   χάσμα κατέρχεται, καὶ δέκεται τὸ  χάσμα   μικρὸν ἐὸν ὕδατος χρῆμα πολλόν.
[4]   ἄλλων Φοινίκων ἤκουον, καὶ τὸ  νόμισμα   τῷ Σιδόνιοι χρέωνται τὴν Εὐρώπην
[8]   Βυβλίνην. ~Ἔνι δὲ καὶ ἄλλο  θωῦμα   ἐν τῇ χώρῃ τῇ Βυβλίῃ.
[7]   ἀπικνέεται. καὶ ἔστι τὸ σύμπαν  θωῦμα.   καὶ τοῦτο ἑκάστου ἔτεος γίγνεται,
[30]   οὐ κάρτα μακρή. ἀνελθόντι δὲ  θωῦμα   μὲν καὶ πρόνηος μέγα
[20]   σφρηγῖδι τὴν ἐφόρεε σημηνάμενος τὸ  τρῶμα   ἰῆτο. μετὰ δέ, ὥς μιν
[17]   χροιὴ πάμπαν ἐτρέπετο καὶ τὸ  σῶμα   δι´ ἡμέρης ἐμαραίνετο. δὲ
[48]   σφρηγῖδα ὁρῇ καὶ μισθὸν ἀρνύμενος  ἀνά   τε λύει τὸν δεσμὸν καὶ
[17]   τὴν καρδίην, ἐκάλεε δὲ τοὺς  ἀνὰ   τὴν οἰκίην πάντας· δὲ
[6]   ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι μεγάλα πένθεα  ἀνὰ   τὴν χώρην ἵσταται. ἐπεὰν δὲ
[8]   ταύτῃσι τῇσι ἡμέρῃσιν Ἄδωνις  ἀνὰ   τὸν Λίβανον τιτρώσκεται, καὶ τὸ
[28]   ἐμοὶ μέν νυν καὶ τάδε  ἀπίθανα.   δοκέω γε μὲν Διονύσῳ σφέας
[2]   τοῖς καὶ ἀγάλματα ἔθεντο καὶ  ξόανα   ἐστήσαντο. ~τὸ δὲ παλαιὸν καὶ
[10]   ἀναθήματα καὶ πολλὰ θωύματα καὶ  ξόανα   θεοπρεπέα. καὶ θεοὶ δὲ κάρτα
[10]   δὴ ὦν παρὰ σφίσι τὰ  ξόανα   καὶ κινέεται καὶ χρησμηγορέει, καὶ
[39]   χάλκεος, ἐν δὲ καὶ ἄλλα  ξόανα   μυρία χάλκεα βασιλέων τε καὶ
[34]   μούνου γὰρ Ἠελίου καὶ Σεληναίης  ξόανα   οὐ δεικνύουσιν. ὅτευ δὲ εἵνεκα
[34]   μὲν ἄλλοισι θεοῖσιν ὅσιον ἔμμεναι  ξόανα   ποιέεσθαι, οὐ γὰρ σφέων ἐμφανέα
[50]   σφίσι παρεστεῶτες ἐπαυλέουσι, πολλοὶ δὲ  τύμπανα   παταγέουσιν, ἄλλοι δὲ ἀείδουσιν ἔνθεα
[28]   τριηκοσίων ὀργυιέων. ἐς τουτέων τὸν  ἕνα   φαλλὸν ἀνὴρ ἑκάστου ἔτεος δὶς
[49]   σημήια ἕκαστοι ἔχουσιν ἐς τάδε  μεμιμημένα.   ~Ἐν ῥητῇσι δὲ ἡμέρῃσι τὸ
[23]   πολλοὶ ἀπικνεόμενοι κατηγόρεον καὶ τὰ  γιγνόμενα   ἀπηγέοντο. ἐπὶ τοῖσι περιαλγέων ἐξ
[14]   σφίσιν ἥδε ἱρή. τὰ δὲ  γιγνόμενα   δοκέει αὐτοῖς ποιέεσθαι Δερκετοῦς καὶ
[17]   καρδίη ἀνεπάλλετο. τὰ δὲ  γιγνόμενα   ἐμφανέα τῷ ἰητρῷ τὸν ἔρωτα
[19]   τοῦ ἀσφαλέος εἵνεκα. καλέσας δέ  τινα   τῶν ἑωυτοῦ φίλων, νεηνίην κάρτα
[11]   ἐστιν, καὶ τὴν θεὸν αὐτοὶ  ἥντινα   δοκέουσιν, πολλοὶ λόγοι ἐλέγοντο, τῶν
[19]   πιστεύειν οἱ τὰ πολλὸν ἑωυτοῦ  μέζονα   χρήματα καὶ γυναῖκα καὶ ἔργον
[13]   χρῆμα πολλόν. τὰ δὲ ποιέοντες  Δευκαλίωνα   ἐν τῷ ἱρῷ τόνδε νόμον
[12]   τὸ ἱρὸν εἵσασθαι λέγουσιν, τοῦτον  Δευκαλίωνα   ἐπὶ τοῦ τὸ πολλὸν ὕδωρ
[33]   ἐς Διόνυσον, ἄλλοι δὲ ἐς  Δευκαλίωνα,   οἱ δὲ ἐς Σεμίραμιν ἄγουσιν·
[12]   οὐδαμά. ~Οἱ μὲν ὦν πολλοὶ  Δευκαλίωνα   τὸν Σκύθεα τὸ ἱρὸν εἵσασθαι
[35]   τῷ σφετέρῳ Ἀπόλλωνι καινουργέουσι· μοῦνοι  Ἀπόλλωνα   εἵμασι κοσμέουσιν. ~Ἔργων δὲ αὐτοῦ
[35]   οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πάντες  Ἀπόλλωνα   νέον τε ἥγηνται καὶ πρωθήβην
[38]   μοῦνος ἐφορέετο. ~Μετὰ δὲ τὸν  Ἀπόλλωνα   ξόανόν ἐστιν Ἄτλαντος, μετὰ δὲ
[35]   δὲ κατηγορέουσιν καὶ ἄλλων ὁκόσοι  Ἀπόλλωνα   παῖδα θέμενοι ἱλάσκονται. αἰτίη δὲ
[50]   Γάλλοι δὲ πολλοὶ καὶ τοὺς  ἔλεξα,   οἱ ἱροὶ ἄνθρωποι, τελέουσι τὰ
[40]   ἄγαλμα Σεμιράμιος, καὶ Κομβάβου τὸ  κατέλεξα,   καὶ Στρατονίκης κάρτα καλόν, καὶ
[5]   ἀπίκετο. ἐγὼ μέν μιν οὐκ  ὄπωπα,   μέγα δὲ καὶ τόδε καὶ
[3]   Αἰγυπτίοισιν ἰσοχρονέοντα, τῶν ἐγὼ πλεῖστα  ὄπωπα,   τό γε τοῦ Ἡρακλέος τὸ
[40]   καὶ Ἀλεξάνδρου αὐτῷ ἐκείνῳ εἴκελον,  παρὰ   δέ οἱ Σαρδανάπαλλος ἕστηκεν ἄλλῃ
[3]   ἱρὰ καὶ ἐν Συρίῃ οὐ  παρὰ   πολὺ τοῖς Αἰγυπτίοισιν ἰσοχρονέοντα, τῶν
[20]   δὲ ἐπεὶ μεγάλην ὁδὸν ἔρχομαι,  παρὰ   σοὶ τόδε θήσομαι. σὺ δέ
[10]   ἐμφανέες· ἱδρώει γὰρ δὴ ὦν  παρὰ   σφίσι τὰ ξόανα καὶ κινέεται
[7]   δὲ ἔνιοι Βυβλίων οἳ λέγουσι  παρὰ   σφίσι τεθάφθαι τὸν Ὄσιριν τὸν
[1]   μὲν αὐτοψίῃ μαθών, τὰ δὲ  παρὰ   τῶν ἱρέων ἐδάην, ὁκόσα ἐόντα
[18]   γάμον ἐμὸν ἀπαιρεόμενος ἠδὲ ἰητρὸν  ἄνδρα   βιώμενος. σὺ δὲ κῶς ἂν
[23]   ἐδέετο, αὐτὴν γράψασαν ἐς τὸν  ἄνδρα   τοῦ Κομβάβου κατηγορέειν πείρην οἱ
[6]   μιν μυθολογέουσι καὶ ἐς τὸν  ἠέρα   πέμπουσι καὶ τὰς κεφαλὰς ξύρονται
[4]   δὲ ἐοῦσαν Ἀγήνορος τοῦ βασιλέως  θυγατέρα,   ἐπειδή τε ἀφανὴς ἐγεγόνεεν, οἱ
[18]   ἰήσατο. ~καλέσας τοῦ νεηνίσκου τὸν  πατέρα   κάρτα ὀρρωδέοντα, Ἥδε νοῦσος,
[1]   ἱρέων ἐδάην, ὁκόσα ἐόντα ἐμεῦ  πρεσβύτερα   ἐγὼ ἱστορέω. ~Πρῶτοι μὲν ὦν
[50]   ἄλλοι δὲ ἀείδουσιν ἔνθεα καὶ  ἱρὰ   ᾄσματα. τὸ δὲ ἔργον ἐκτὸς
[2]   ἀποδεῖξαι. πρῶτοι δὲ καὶ οὐνόματα  ἱρὰ   ἔγνωσαν καὶ λόγους ἱροὺς ἔλεξαν.
[2]   θεῶν τε ἐννοίην λαβεῖν καὶ  ἱρὰ   εἵσασθαι καὶ τεμένεα καὶ πανηγύριας
[49]   πασέων, φέρουσίν τε τὰ ἑωυτῶν  ἱρὰ   ἕκαστοι καὶ τὰ σημήια ἕκαστοι
[3]   ἀξόανοι νηοὶ ἔσαν. καὶ ἔστιν  ἱρὰ   καὶ ἐν Συρίῃ οὐ παρὰ
[2]   Ἀσσύριοι ἐς θεοὺς ἤκουσαν, καὶ  ἱρὰ   καὶ νηοὺς ἤγειραν, ἐν τοῖς
[47]   αὐτῇσι ἐς τὴν λίμνην τὰ  ἱρὰ   πάντα κατέρχεται. ἐν τοῖσιν
[49]   ἐντελέα πάντα ποιήσωνται, περιενείκαντες τὰ  ἱρὰ   περὶ τὰ δένδρεα πυρὴν ἐνιᾶσιν,
[29]   ὦν ἐς τὸν σκορπίον μυθέονται  ἱρά   τε καὶ θεοπρεπέα· εἰ δὲ
[19]   ἔργον τέ μοι ἐπιτελέσαι καὶ  ἱρὰ   τελέσαι καὶ στρατιῆς ἐπικρατέειν· σοὶ
[9]   τῇ Συρίῃ ἀρχαῖα καὶ μεγάλα  ἱρά.   ~τοσούτων δὲ ἐόντων ἐμοὶ δοκέει
[1]   καὶ νόμους τοῖσιν ἐς τὰ  ἱρὰ   χρέωνται, καὶ πανηγύριας τὰς ἄγουσιν
[26]   φόνον ἤγοντο, τῷ δὲ τὰ  δῶρα   ἐδέδοτο καὶ φιλίη μέζων
[14]   δὲ ἐν τῇ ἱρῇ πόλει  πᾶσα   γυνή ἐστιν, πίστιες δὲ τοῦ
[31]   ἀγχίθεοί τέ εἰσιν καὶ οἷσι  πᾶσα   ἐς τὸ ἱρὸν μέλεται θεραπηίη.
[13]   δὲ οὐκ ἱρέες μοῦνον, ἀλλὰ  πᾶσα   Συρίη καὶ Ἀραβίη, καὶ πέρηθεν
[30]   πολλοῦ ἀπολάμπεται καὶ ὀροφὴ  πᾶσα   χρυσέη. ἀπόζει δὲ αὐτοῦ ὀδμὴ
[22]   ἐπινοέει ὦν τοιάδε, οἴνῳ ἑωυτὴν  μεθύσασα   ἐς λόγους οἱ ἐλθεῖν. ἅμα
[25]   μεγάλη ἐκ σέο κατέλαβεν, τοιάδε  ἐπετέλεσα,   ἐσθλὰ μὲν ἐς δεσπότεα, ἐμοὶ
[60]   καὶ ἐγὼ νέος ἔτι ὢν  ἐπετέλεσα,   καὶ ἔτι μευ ἐν τῷ
[27]   ἐνεδύσατο, ὅκως μηκέτι ἑτέρη γυνὴ  ἴσα   ἐξαπατέοιτο. ἥδε αἰτίη Γάλλοισι στολῆς
[32]   καὶ ἢν ἄλλος ἑτέρωθεν ἱστορέῃ,  ἴσα   καὶ ἐς ἐκεῖνον ἐκτελέει. ~Ἐν
[1]   ὦν τῆς πόλιος ἔρχομαι ἐρέων  ὁκόσα   ἐν αὐτῇ ἐστιν· ἐρέω δὲ
[12]   γένεα καὶ ὄφιες καὶ ἄλλα  ὁκόσα   ἐν γῇ νέμονται, πάντα ἐς
[1]   δὲ παρὰ τῶν ἱρέων ἐδάην,  ὁκόσα   ἐόντα ἐμεῦ πρεσβύτερα ἐγὼ ἱστορέω.
[10]   ἀποκέαται, ἐσθῆτα πολλὴν καὶ ἄλλα  ὁκόσα   ἐς ἄργυρον ἐς χρυσὸν
[1]   τὰς ἐπιτελέουσιν. ἐρέω δὲ καὶ  ὁκόσα   καὶ περὶ τῶν τὸ ἱρὸν
[11]   ~Ἱστορέοντι δέ μοι ἐτέων πέρι,  ὁκόσα   τῷ ἱρῷ ἐστιν, καὶ τὴν
[12]   ποταμοὶ κατέβησαν μέζονες καὶ  θάλασσα   ἐπὶ πολλὸν ἀνέβη, ἐς
[24]   τε καὶ φιλίην ἀνεκαλέετο, λέγων  τρισσὰ   Κομβάβον ἀδικέειν μοιχόν τε ἐόντα
[22]   τὸ ἔργον ἐς ἐμφανὲς ἤνεικεν.  ἰδοῦσα   δὲ Στρατονίκη τὰ οὔποτε
[27]   ξείνη γυνὴ ἐς πανήγυριν ἀπικομένη,  ἰδοῦσα   καλόν τε ἐόντα καὶ ἐσθῆτα
[39]   θεὸν οὐκέτι ἑωυτὴν ἀλλ´ ἐκείνην  ὁμολογέουσα.   ~Εἶδον δὲ καὶ αὐτόθι Ἑλένης
[19]   Στρατονίκη ἔτι τῷ προτέρῳ ἀνδρὶ  συνοικέουσα   ὄναρ τοιόνδε ἐθεήσατο, ὥς μιν
[26]   πρήγματι, λέγοντες ὡς Ἥρη  φιλέουσα   Κομβάβον πολλοῖσι τὴν τομὴν ἐπὶ
[22]   πάντα Κομβάβος ἦν. τέλος δὲ  ἀμηχανέουσα   τῇ συμφορῇ εὐπρεπέα ἱκεσίην ἐδίζητο.
[22]   οὐδαμὰ ἐλήθετο, ἀλλὰ πάντα οἱ  συνεοῦσα   ταύτην παραμυθίην ἐποιέετο ἔρωτος ἀπρήκτοιο.
[47]   ἀπείργει τέ μιν καὶ πολλὰ  λιπαρέουσα   ἀποπέμπει. ~Μέγισται δὲ αὐτοῖσι πανηγύριες
[27]   ἔρωτι μεγάλῳ ἔσχετο, μετὰ δὲ  μαθοῦσα   ἀτελέα ἐόντα ἑωυτὴν διειργάσατο. ἐπὶ
[15]   ἱρός, τὸν ἐγὼ σοφοῦ ἀνδρὸς  ἤκουσα,   ὅτι μὲν θεὴ Ῥέη
[15]   καὶ τῆς τομῆς ἄλλην αἰτίην  ἤκουσα   πολλὸν πιστοτέρην. ~ἁνδάνει δέ μοι
[12]   δὲ πέρι λόγον ἐν Ἕλλησιν  ἤκουσα,   τὸν Ἕλληνες ἐπ´ αὐτῷ λέγουσιν.
[39]   τοῖσιν ἀπικνεομένοισι τὴν Ἥρην ἱλάσκεσθαι  δεικνύουσα,   καὶ θεὸν οὐκέτι ἑωυτὴν ἀλλ´
[39]   ἕστηκεν ἐν δεξιῇ τὸν νηὸν  ἐπιδεικνύουσα.   ἀνέστη δὲ δι´ αἰτίην τοιήνδε.
[7]   Αἰγύπτου ἐς τὴν Βύβλον ἀπικνέεται  πλώουσα   τὸν μεταξὺ πλόον ἑπτὰ ἡμερέων,
[48]   λίμνῃ, ὃς ἐπεὶ σφέων δέξηται  τὰ   ἀγγήια, τήν τε σφρηγῖδα ὁρῇ
[20]   ἀτελέα ἑωυτὸν ἐποίεεν, καὶ ταμὼν  τὰ   αἰδοῖα ἐς ἀγγήιον μικρὸν κατέθετο
[23]   ἀλλὰ πολλοὶ ἀπικνεόμενοι κατηγόρεον καὶ  τὰ   γιγνόμενα ἀπηγέοντο. ἐπὶ τοῖσι περιαλγέων
[23]   τὸ χρῆμα κάρτα ἱρὸν νομίζουσιν.  ~Τὰ   δ´ ὦν ἐν τῇ ἱρῇ
[49]   περὶ τὰ δένδρεα πυρὴν ἐνιᾶσιν,  τὰ   δὲ αὐτίκα πάντα καίονται. ἐς
[14]   σιτέονται, ἀλλὰ σφίσιν ἥδε ἱρή.  τὰ   δὲ γιγνόμενα δοκέει αὐτοῖς ποιέεσθαι
[17]   εἴχετο καὶ καρδίη ἀνεπάλλετο.  τὰ   δὲ γιγνόμενα ἐμφανέα τῷ ἰητρῷ
[18]   γάρ τοι σὴν γυναῖκα ποθέει·  τὰ   δὲ ἐγὼ ἔλεγον πάντα ἔην
[48]   οὐδὲ ἐπειρήθην ταύτης τῆς ὁδοιπορίης.  τὰ   δὲ ἐλθόντες ποιέουσιν, εἶδον καὶ
[10]   τὰ δὲ καὶ Κίλικες φέρουσι,  τὰ   δὲ καὶ Ἀσσύριοι. εἶδον δὲ
[36]   πολλὰ δὲ καὶ παρ´ Αἰγυπτίοισι,  τὰ   δὲ καὶ ἐν Λιβύῃ, καὶ
[10]   Βαβυλωνίων καὶ ἄλλα ἐκ Καππαδοκίης,  τὰ   δὲ καὶ Κίλικες φέρουσι, τὰ
[58]   ζῳὰ ἐκ τῶν προπυλαίων ἀπιᾶσιν,  τὰ   δὲ κατενεχθέντα θνήσκουσιν. ἔνιοι δὲ
[15]   δὲ τέμνονται καὶ Ἄττεα μιμέονται.  Τὰ   δέ μοι εὐπρεπέα μὲν δοκέει
[19]   καὶ γυναῖκα καὶ ἔργον ἱρόν.  τὰ   δὲ ὀρρώδεεν μή κοτέ οἱ
[1]   ἀπηγέομαι τὰ μὲν αὐτοψίῃ μαθών,  τὰ   δὲ παρὰ τῶν ἱρέων ἐδάην,
[13]   μικρὸν ἐὸν ὕδατος χρῆμα πολλόν.  τὰ   δὲ ποιέοντες Δευκαλίωνα ἐν τῷ
[28]   δὲ οὐ πολλὸν ἡμέων πρεσβύτερον.  τὰ   δὲ προπύλαια τοῦ ἱροῦ ἐς
[49]   ποιήσωνται, περιενείκαντες τὰ ἱρὰ περὶ  τὰ   δένδρεα πυρὴν ἐνιᾶσιν, τὰ δὲ
[16]   λίθοι Ἰνδοὶ καὶ ἐλεφάντων κέρεα,  τὰ   Διόνυσος ἐξ Αἰθιόπων ἤνεικεν, καὶ
[26]   ἐς φόνον ἤγοντο, τῷ δὲ  τὰ   δῶρα ἐδέδοτο καὶ φιλίη
[31]   θεραπηίη. ἐν δὲ τῷδε εἵαται  τὰ   ἕδεα, τε Ἥρη καὶ
[34]   οὐ γὰρ σφέων ἐμφανέα πάντεσι  τὰ   εἴδεα· Ἠέλιος δὲ καὶ Σεληναίη
[35]   ἔμμεναι ἀτελέα ποιέεσθαι τοῖσι θεοῖσι  τὰ   εἴδεα, τὸ δὲ νέον ἀτελὲς
[51]   νεηνίης ὅτῳ τάδε ἀποκέαται ῥίψας  τὰ   εἵματα μεγάλῃ βοῇ ἐς μέσον
[55]   ~Λέξω δὲ καὶ τῶν πανηγυριστέων  τὰ   ἕκαστοι ποιέουσιν. ἀνὴρ εὖτ´ ἂν
[60]   Τροιζηνίοισι ὁμολογέοντες. λέξω δὲ καὶ  τὰ   ἐκεῖνοι ποιέουσιν. Τροιζήνιοι τῇσι παρθένοισι
[9]   ἀρχαῖον ἦν. Τάδε μέν ἐστι  τὰ   ἐν τῇ Συρίῃ ἀρχαῖα καὶ
[10]   Ἀσσύριοι. εἶδον δὲ ἐγὼ καὶ  τὰ   ἐν τῷ νηῷ λάθρῃ ἀποκέαται,
[15]   φοιτέων ὄργιά τε ἐπετέλεεν καὶ  τὰ   ἔπαθεν ἀπηγέετο καὶ Ῥέην ἤειδεν.
[27]   Κομβάβος, ἀθυμέων ὅτι οἱ ἀτυχέως  τὰ   ἐς Ἀφροδίτην ἔχει, ἐσθῆτα γυναικηίην
[15]   ἦν, πρῶτος δὲ τὰ ὄργια  τὰ   ἐς Ῥέην ἐδιδάξατο. καὶ τὰ
[51]   πόλιος καὶ τῇσι χερσὶ φέρει  τὰ   ἔταμεν. ἐς ὁκοίην δὲ οἰκίην
[49]   πέριξ χωρέων πασέων, φέρουσίν τε  τὰ   ἑωυτῶν ἱρὰ ἕκαστοι καὶ τὰ
[36]   ὅκωσπερ ἡνιοχέων. οὕτως μὲν συναγείρουσι  τὰ   θέσφατα, καὶ οὔτε ἱρὸν πρῆγμα
[47]   ἐν αὐτῇσι ἐς τὴν λίμνην  τὰ   ἱρὰ πάντα κατέρχεται. ἐν τοῖσιν
[49]   δὲ ἐντελέα πάντα ποιήσωνται, περιενείκαντες  τὰ   ἱρὰ περὶ τὰ δένδρεα πυρὴν
[1]   δὲ καὶ νόμους τοῖσιν ἐς  τὰ   ἱρὰ χρέωνται, καὶ πανηγύριας τὰς
[58]   ἄλλης θυσίης τρόπος τοιόσδε. στέψαντες  τὰ   ἱρήια, ζῳὰ ἐκ τῶν προπυλαίων
[42]   πολλοὶ ἀποδεδέχαται, τῶν οἱ μὲν  τὰ   ἱρήια σφάζουσιν, οἱ δὲ σπονδηφορέουσιν,
[26]   εἴκελος. Μετὰ δὲ αἰτησάμενος ἐκτελέσαι  τὰ   λείποντα τῷ νηῷ— ἀτελέα γάρ
[8]   τῷ ποταμῷ ἐπιφέρουσιν ἐοῦσαν ἐς  τὰ   μάλιστα μιλτώδεα, δὲ γῆ
[55]   ἐξύρατο, μετὰ δὲ ἱρεύσας ὄϊν  τὰ   μὲν ἄλλα κρεουργέει τε καὶ
[1]   Ἀσσύριος ἐών, καὶ τῶν ἀπηγέομαι  τὰ   μὲν αὐτοψίῃ μαθών, τὰ δὲ
[12]   ἔπλευσαν ἔστε τὸ ὕδωρ ἐπεκράτεεν.  τὰ   μὲν Δευκαλίωνος πέρι Ἕλληνες ἱστορέουσι.
[23]   Ἱππόλυτον ἀτρεκέως ἐπόθεε Φαίδρη. ἀλλὰ  τὰ   μὲν ἐχέτω ὅκως καὶ ἐγένετο.
[32]   τοι πολυειδέα μορφὴν ἐκφανέει· καὶ  τὰ   μὲν ξύμπαντα ἀτρεκέϊ λόγῳ Ἥρη
[36]   δὲ Ἀσίῃ πολλά ἐστιν. ἀλλὰ  τὰ   μὲν οὔτε ἱρέων ἄνευ οὔτε
[22]   τὸν νηὸν ὑπέσχετο. ~Ἡ δὲ  τὰ   μὲν πρῶτα ἐσωφρόνεεν καὶ τὴν
[19]   καὶ κακὰ ἀπείλεεν. δὲ  τὰ   μὲν πρῶτα οὐδεμίαν ὤρην ἐποιέετο·
[39]   μετὰ δὲ Ἑρμέω καὶ Εἰλειθυίης.  ~Τὰ   μὲν ὦν ἐντὸς τοῦ νηοῦ
[29]   ζημίη τοῦ ὕπνου ἐπικέαται.  τὰ   μὲν ὦν ἐς τὸν σκορπίον
[29]   καὶ ἄργυρον, οἱ δὲ χαλκόν,  τὰ   νομίζουσιν, ἐς ἐχῖνον πρόσθε κείμενον
[10]   γὰρ δὴ ὦν παρὰ σφίσι  τὰ   ξόανα καὶ κινέεται καὶ χρησμηγορέει,
[25]   γάμων εἵνεκα, ἀλλὰ ἐκείνων ἐπιθυμέων  τά   οἱ ἀπιὼν παρεθήκατο. πρὸς τάδε
[25]   καλέσας τὸν ταμίην ἐκέλευεν ἐνεῖκαι  τά   οἱ φρουρέειν ἔδωκεν· ὡς δὲ
[57]   ἐπισπείσας αὖτις ἄγει ζῳὸν ἐς  τὰ   οἰκεῖα, ἐλθὼν δὲ κατ´ ἑωυτὸν
[22]   ἐκ δείπνου ἐγένοντο, ἀπικομένη ἐς  τὰ   οἰκεῖα ἐν τοῖσι Κομβάβος αὐλίζετο,
[54]   σύννομοί τέ εἰσι καὶ ἐς  τὰ   οἰκεῖα ἐσέρχονται καὶ τὰ πολλὰ
[6]   ἑκάστου ἔτεος καὶ θρηνέουσι καὶ  τὰ   ὄργια ἐπιτελέουσι καὶ σφίσι μεγάλα
[6]   Ἀφροδίτης Βυβλίης, ἐν τῷ καὶ  τὰ   ὄργια ἐς Ἄδωνιν ἐπιτελέουσιν· ἐδάην
[6]   Ἄδωνιν ἐπιτελέουσιν· ἐδάην δὲ καὶ  τὰ   ὄργια. λέγουσι γὰρ δὴ ὦν
[7]   Αἰγύπτιον, καὶ τὰ πένθεα καὶ  τὰ   ὄργια οὐκ ἐς τὸν Ἄδωνιν
[15]   μὲν Λυδὸς ἦν, πρῶτος δὲ  τὰ   ὄργια τὰ ἐς Ῥέην ἐδιδάξατο.
[50]   ἔλεξα, οἱ ἱροὶ ἄνθρωποι, τελέουσι  τὰ   ὄργια, τάμνονταί τε τοὺς πήχεας
[26]   ἀεικέλιον ἔργον μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας;  τὰ   οὐ πάμπαν ἐπαινέω. σχέτλιε,
[29]   ἐχῖνον πρόσθε κείμενον κατιᾶσιν, λέγοντες  τὰ   οὐνόματα ἕκαστος. παρεστεὼς δὲ ἄλλος
[60]   νηῷ προσηλώσαντες ἀπίασιν ἐπιγράψαντες ἕκαστοι  τὰ   οὐνόματα. τοῦτο καὶ ἐγὼ νέος
[22]   ἤνεικεν. ἰδοῦσα δὲ Στρατονίκη  τὰ   οὔποτε ἔλπετο, μανίης μὲν ἐκείνης
[28]   μνήματα, ὁκότε οἱ ἄνθρωποι ἐς  τὰ   οὔρεα καὶ ἐς τὰ περιμήκεα
[7]   τὸν Ὄσιριν τὸν Αἰγύπτιον, καὶ  τὰ   πένθεα καὶ τὰ ὄργια οὐκ
[8]   πελάγεος καὶ σημαίνει τοῖς Βυβλίοις  τὰ   πένθεα. μυθέονται δὲ ὅτι ταύτῃσι
[28]   ἐς τὰ οὔρεα καὶ ἐς  τὰ   περιμήκεα τῶν δενδρέων ᾖσαν τὸ
[51]   τοιάδε ἔπρηξαν. καταλέξω δὲ καὶ  τὰ   ποιέουσιν. νεηνίης ὅτῳ τάδε
[54]   ἐς τὰ οἰκεῖα ἐσέρχονται καὶ  τὰ   πολλὰ ἐν γῇ νέμονται. ~Λέξω
[15]   ἐποιήσατο. σημήια δέ· θεὸς  τὰ   πολλὰ ἐς Ῥέην ἐπικνέεται. λέοντες
[16]   τοῦ ἱροῦ πέρι τοῖς Ἕλλησι  τὰ   πολλὰ ὁμολογέοντες, τὴν μὲν θεὸν
[19]   μιν ἐκπέμπειν μηδὲ πιστεύειν οἱ  τὰ   πολλὸν ἑωυτοῦ μέζονα χρήματα καὶ
[52]   Γάλλος, ἑταῖροί μιν ἀείραντες ἐς  τὰ   προάστεια φέρουσιν, θέμενοι δὲ αὐτὸν
[49]   τὰ ἑωυτῶν ἱρὰ ἕκαστοι καὶ  τὰ   σημήια ἕκαστοι ἔχουσιν ἐς τάδε
[30]   ἀπίῃς, οὐδαμὰ λείπεται, ἀλλά σευ  τά   τε εἵματα ἐς πολλὸν ἔχει
[25]   λύσας τὴν σφρηγῖδα Κομβάβος  τά   τε ἐνεόντα ἐπέδειξεν καὶ ἑωυτὸν
[32]   πολλοὶ καὶ ὑάκινθοι καὶ σμάραγδοι,  τὰ   φέρουσιν Αἰγύπτιοι καὶ Ἰνδοὶ καὶ
[15]   τὰ ἐς Ῥέην ἐδιδάξατο. καὶ  τὰ   Φρύγες καὶ Λυδοὶ καὶ Σαμόθρᾳκες
[46]   καὶ διηκοσίων ὀργυιέων πλέον ἔμμεναι.  κατὰ   μέσον δὲ αὐτῆς βωμὸς λίθου
[28]   ἵδρυται, λόφος ἐστίν, κέαται δὲ  κατὰ   μέσον μάλιστα τῆς πόλιος, καί
[10]   καὶ ἔργα πολυτελέα καὶ ἀρχαῖα  ἀναθήματα   καὶ πολλὰ θωύματα καὶ ξόανα
[49]   εἵματα καὶ χρύσεα καὶ ἀργύρεα  ποιήματα.   ἐπεὰν δὲ ἐντελέα πάντα ποιήσωνται,
[28]   Δευκαλίωνος εἵνεκα ποιέεσθαι, ἐκείνης ξυμφορῆς  μνήματα,   ὁκότε οἱ ἄνθρωποι ἐς τὰ
[10]   ἐστιν· πολλὰ γὰρ αὐτοῖσιν ἀπικνέεται  χρήματα   ἔκ τε Ἀραβίης καὶ Φοινίκων
[19]   οἱ τὰ πολλὸν ἑωυτοῦ μέζονα  χρήματα   καὶ γυναῖκα καὶ ἔργον ἱρόν.
[19]   ἔπεμπε, σὺν δὲ οἱ καὶ  χρήματα   καὶ στρατιὴν πολλήν, τοὺς μὲν
[16]   ἐν τῷ ἱρῷ Διονύσου ποιητέω  σήματα,   ἐν τοῖσι καὶ ἐσθῆτες βάρβαροι
[30]   λείπεται, ἀλλά σευ τά τε  εἵματα   ἐς πολλὸν ἔχει τὴν πνοιὴν
[31]   πάντα ὁρῇ καὶ κεφαλὴν καὶ  εἵματα   καὶ ἕδρην, καί μιν οὐδὲ
[29]   τῶν οἱ θυμός, ξύλα καὶ  εἵματα   καὶ σκεύεα, ἀπὸ τῶν ἕδρην
[49]   ἐν δὲ καὶ ὄρνιθες καὶ  εἵματα   καὶ χρύσεα καὶ ἀργύρεα ποιήματα.
[51]   ὅτῳ τάδε ἀποκέαται ῥίψας τὰ  εἵματα   μεγάλῃ βοῇ ἐς μέσον ἔρχεται
[27]   οἵδε οὐκέτι ἀνδρηίην ἔχουσιν, ἀλλὰ  εἵματά   τε γυναικήια φορέουσιν καὶ ἔργα
[2]   νηοὺς ἤγειραν, ἐν τοῖς καὶ  ἀγάλματα   ἔθεντο καὶ ξόανα ἐστήσαντο. ~τὸ
[29]   πρόσθε κείμενον κατιᾶσιν, λέγοντες τὰ  οὐνόματα   ἕκαστος. παρεστεὼς δὲ ἄλλος ἄνω
[45]   κάρτα μεγάλοι· οὗτοι δὲ καὶ  οὐνόματα   ἔχουσιν καὶ ἔρχονται καλεόμενοι· ἐπ´
[2]   πανηγύριας ἀποδεῖξαι. πρῶτοι δὲ καὶ  οὐνόματα   ἱρὰ ἔγνωσαν καὶ λόγους ἱροὺς
[60]   προσηλώσαντες ἀπίασιν ἐπιγράψαντες ἕκαστοι τὰ  οὐνόματα.   τοῦτο καὶ ἐγὼ νέος ἔτι
[50]   δὲ ἀείδουσιν ἔνθεα καὶ ἱρὰ  ᾄσματα.   τὸ δὲ ἔργον ἐκτὸς τοῦ
[10]   καὶ ἀρχαῖα ἀναθήματα καὶ πολλὰ  θωύματα   καὶ ξόανα θεοπρεπέα. καὶ θεοὶ
[46]   βωμόν. ἔστεπται δὲ ἀεὶ καὶ  θυώματα   ἔχει, πολλοὶ δὲ καὶ ἑκάστης
[36]   ἡνιοχέων. οὕτως μὲν συναγείρουσι τὰ  θέσφατα,   καὶ οὔτε ἱρὸν πρῆγμα οὐδὲν
[49]   μεγάλα ἐκκόψαντες τῇ αὐλῇ ἑστᾶσι,  μετὰ   δὲ ἀγινέοντες αἶγάς τε καὶ
[26]   Κομβάβῳ σοφίην καὶ εὐδαιμονίην εἴκελος.  Μετὰ   δὲ αἰτησάμενος ἐκτελέσαι τὰ λείποντα
[20]   δοῦναί οἱ χρόνον ἑπτὰ ἡμερέων,  μετὰ   δὲ ἀποστεῖλαί μιν τελέσαντά τι
[29]   ἅμα καὶ τὸν φαλλὸν περιβάλλει,  μετὰ   δὲ ἐπιβαίνει ξύλων προσφυῶν τῷ
[38]   τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν ἐστιν Ἄτλαντος,  μετὰ   δὲ Ἑρμέω καὶ Εἰλειθυίης. ~Τὰ
[13]   μὲν ἐν τῷ νηῷ ἐκχέουσι,  μετὰ   δὲ ἐς τὸ χάσμα κατέρχεται,
[55]   μὲν ὅδε καὶ ὀφρύας ἐξύρατο,  μετὰ   δὲ ἱρεύσας ὄϊν τὰ μὲν
[27]   ἀνδρηίην ἔχοντα, ἔρωτι μεγάλῳ ἔσχετο,  μετὰ   δὲ μαθοῦσα ἀτελέα ἐόντα ἑωυτὴν
[26]   ἔσσεται, αὐτέων συκοφαντέων θάνατος,  μετὰ   δὲ μεγάλη δωρεὴ ἀπίξεται χρυσός
[21]   πολλὸν συνόντα μιν ποθέειν ἄρχετο,  μετὰ   δέ οἱ καὶ κάρτα ἐπεμήνατο.
[2]   ἔγνωσαν καὶ λόγους ἱροὺς ἔλεξαν.  μετὰ   δὲ οὐ πολλοστῷ χρόνῳ παρ´
[24]   τε καὶ ἐν φρουρῇ εἶχεν·  μετὰ   δέ, παρεόντων οἱ τῶν φίλων
[1]   τὸ μὲν ἀρχαῖον ἄλλο ἦν,  μετὰ   δὲ σφίσι τῶν ἱρῶν μεγάλων
[6]   τῷ Ἀδώνιδι ὅκως ἐόντι νέκυι,  μετὰ   δὲ τῇ ἑτέρῃ ἡμέρῃ ζώειν
[51]   καὶ πολλοὶ ἐς θέην ἀπικόμενοι  μετὰ   δὲ τοιάδε ἔπρηξαν. καταλέξω δὲ
[38]   ἐν τῷ ἠέρι μοῦνος ἐφορέετο.  ~Μετὰ   δὲ τὸν Ἀπόλλωνα ξόανόν ἐστιν
[35]   τοῖσι ἐν τῷ ἠέρι φαινομένοισι;  ~Μετὰ   δὲ τὸν θρόνον τοῦτον κέαται
[19]   μὲν πρῶτα οὐδεμίαν ὤρην ἐποιέετο·  μετὰ   δέ, ὥς μιν μεγάλη νοῦσος
[20]   ἐφόρεε σημηνάμενος τὸ τρῶμα ἰῆτο.  μετὰ   δέ, ὥς μιν ὁδοιπορέειν ἐδόκεεν,
[39]   Ἥρης ἀλογέειν. καὶ ὧδε ἐποίεον.  μετὰ   δὲ ὥς οἱ θεόθεν ἀπίκοντο
[27]   τοῦ νηοῦ καὶ μεγάθεος, καὶ  δῆτα   ἐρέω. ~Ὁ μὲν χῶρος αὐτός,
[47]   λέγουσιν ὅτι πάντες ἀπόλλυνται. καὶ  δῆτα   μὲν ἔρχεται ὀψόμενος,
[31]   δὲ ταύροισιν ἐφέζεται. Καὶ  δῆτα   τὸ μὲν τοῦ Διὸς ἄγαλμα
[15]   μορφὴν δὲ θηλέην ἠμείψατο καὶ  ἐσθῆτα   γυναικηίην ἐνεδύσατο καὶ ἐς πᾶσαν
[27]   ἀτυχέως τὰ ἐς Ἀφροδίτην ἔχει,  ἐσθῆτα   γυναικηίην ἐνεδύσατο, ὅκως μηκέτι ἑτέρη
[26]   ποίημα, μορφὴν μὲν ὁκοίη γυνή,  ἐσθῆτα   δὲ ἀνδρηίην ἔχει. Λέγεται δὲ
[27]   Ἥρῃ χαρίζονται· τάμνονται δ´ ὦν.  ἐσθῆτα   δὲ οἵδε οὐκέτι ἀνδρηίην ἔχουσιν,
[27]   ἰδοῦσα καλόν τε ἐόντα καὶ  ἐσθῆτα   ἔτι ἀνδρηίην ἔχοντα, ἔρωτι μεγάλῳ
[10]   ἐν τῷ νηῷ λάθρῃ ἀποκέαται,  ἐσθῆτα   πολλὴν καὶ ἄλλα ὁκόσα ἐς
[51]   οἰκίην τάδε ἀπορρίψει, ἐκ ταύτης  ἐσθῆτά   τε θηλέην καὶ κόσμον τὸν
[20]   μέλιτι καὶ ἄλλοισι θυώμασι· καὶ  ἔπειτα   σφρηγῖδι τὴν ἐφόρεε σημηνάμενος τὸ
[12]   πάντα ἐς ζεύγεα. δὲ  πάντα   ἐδέκετο, καί μιν οὐκ ἐσίνοντο,
[18]   ποθέει· τὰ δὲ ἐγὼ ἔλεγον  πάντα   ἔην ψεύδεα. πείθεται μὲν τουτέοισι,
[15]   Λυδοὶ καὶ Σαμόθρᾳκες ἐπιτελέουσιν, Ἄττεω  πάντα   ἔμαθον. ὡς γάρ μιν
[12]   ἄλλα ὁκόσα ἐν γῇ νέμονται,  πάντα   ἐς ζεύγεα. δὲ πάντα
[49]   πυρὴν ἐνιᾶσιν, τὰ δὲ αὐτίκα  πάντα   καίονται. ἐς ταύτην τὴν ὁρτὴν
[47]   ἐς τὴν λίμνην τὰ ἱρὰ  πάντα   κατέρχεται. ἐν τοῖσιν Ἥρη
[22]   καὶ Κομβάβον ἀνεκαλέετο καί οἱ  πάντα   Κομβάβος ἦν. τέλος δὲ ἀμηχανέουσα
[22]   τι κακὸν ἑωυτὴν ἐργάσασθαι, δείσας  πάντα   οἱ λόγον ἔφηνεν καὶ πᾶσαν
[22]   ἔρωτος δὲ οὐδαμὰ ἐλήθετο, ἀλλὰ  πάντα   οἱ συνεοῦσα ταύτην παραμυθίην ἐποιέετο
[31]   τοῦ Διὸς ἄγαλμα ἐς Δία  πάντα   ὁρῇ καὶ κεφαλὴν καὶ εἵματα
[49]   ἀργύρεα ποιήματα. ἐπεὰν δὲ ἐντελέα  πάντα   ποιήσωνται, περιενείκαντες τὰ ἱρὰ περὶ
[7]   Ἄδωνιν ἀλλ´ ἐς τὸν Ὄσιριν  πάντα   πρήσσεσθαι. ἐρέω δὲ καὶ ὁκόθεν
[12]   ἐπὶ πολλὸν ἀνέβη, ἐς  πάντα   ὕδωρ ἐγένοντο καὶ πάντες ὤλοντο,
[56]   Ἀσσυρίων οἵδε διδάσκαλοι, ὅτι σφίσι  πάντα   ὑπηγέονται. ~Θύουσι δὲ οὐκ ἐν
[20]   μέγα ἔργον ἀποτελέσαι, τό μοι  πάντα   φόβον ἰήσεται. Τάδε εἰπὼν ἀτελέα
[32]   μορφὴν ἐκφανέει· καὶ τὰ μὲν  ξύμπαντα   ἀτρεκέϊ λόγῳ Ἥρη ἐστΐν, ἔχει
[20]   ἡμερέων, μετὰ δὲ ἀποστεῖλαί μιν  τελέσαντά   τι τῶν μάλιστα ἐδέετο. τυχὼν
[24]   τε ἐόντα καὶ ἐς πίστιν  ὑβρίσαντα   καὶ ἐς θεὸν ἀσεβέοντα, τῆς
[58]   τῶν προπυλαίων ἀπιᾶσιν, τὰ δὲ  κατενεχθέντα   θνήσκουσιν. ἔνιοι δὲ καὶ παῖδας
[1]   παρὰ τῶν ἱρέων ἐδάην, ὁκόσα  ἐόντα   ἐμεῦ πρεσβύτερα ἐγὼ ἱστορέω. ~Πρῶτοι
[31]   Ἥρη καὶ τὸν αὐτοὶ Δία  ἐόντα   ἑτέρῳ οὐνόματι κληίζουσιν. ἄμφω δὲ
[27]   ἔσχετο, μετὰ δὲ μαθοῦσα ἀτελέα  ἐόντα   ἑωυτὴν διειργάσατο. ἐπὶ τοῖσι Κομβάβος,
[24]   τρισσὰ Κομβάβον ἀδικέειν μοιχόν τε  ἐόντα   καὶ ἐς πίστιν ὑβρίσαντα καὶ
[27]   πανήγυριν ἀπικομένη, ἰδοῦσα καλόν τε  ἐόντα   καὶ ἐσθῆτα ἔτι ἀνδρηίην ἔχοντα,
[21]   ἐθέλουσαν γενέσθαι, Κομβάβον ἐσθλὸν μὲν  ἐόντα   λαθέειν μηδαμά, Στρατονίκην δὲ τίσασθαι,
[17]   λέγουσι τὸν νηὸν τὸν νῦν  ἐόντα   μὴ ἔμμεναι τὸν τὴν ἀρχὴν
[17]   χρόνῳ ὕστερον, τὸν δὲ νῦν  ἐόντα   Στρατονίκης ἔμμεναι ποίημα, γυναικὸς τοῦ
[19]   τοι, ἔφη, Κομβάβε, ἐσθλὸν  ἐόντα   φιλέω τε μάλιστα φίλων ἐμῶν
[24]   πίστιν ὑβρίσαντα καὶ ἐς θεὸν  ἀσεβέοντα,   τῆς ἐν τῷ ἔργῳ τοιάδε
[18]   τοῦ νεηνίσκου τὸν πατέρα κάρτα  ὀρρωδέοντα,   Ἥδε νοῦσος, ἔφη, ἣν
[25]   σφρηγῖδα Κομβάβος τά τε  ἐνεόντα   ἐπέδειξεν καὶ ἑωυτὸν ὁκοῖα ἐπεπόνθεεν,
[3]   οὐ παρὰ πολὺ τοῖς Αἰγυπτίοισιν  ἰσοχρονέοντα,   τῶν ἐγὼ πλεῖστα ὄπωπα, τό
[56]   πόλει ἐκδέκεταί μιν ἀνὴρ ξεινοδόκος  ἀγνοέοντα·   ῥητοὶ γὰρ δὴ ὦν ἑκάστης
[17]   εἶδέ μιν ἐς οὐδὲν ἐμφανὲς  ἀρρωστέοντα,   ἔγνω τὴν νοῦσον ἔρωτα ἔμμεναι.
[24]   ἀπολογίη οἴκοι ἐλείπετο, καί μιν  ἐλθόντα   βασιλεὺς αὐτίκα μὲν ἔδησέν
[30]   νηὸς ὁρέει μὲν ἐς ἠέλιον  ἀνιόντα,   εἶδος δὲ καὶ ἐργασίην ἐστὶν
[53]   νέκυος ἕκαστοι φυλάξαντες ἀριθμὸν ἡμερέων  τριήκοντα   καὶ τὰς κεφαλὰς ξυράμενοι ἐσέρχονται·
[21]   Στρατονίκη γὰρ χρόνον ἐπὶ πολλὸν  συνόντα   μιν ποθέειν ἄρχετο, μετὰ δέ
[26]   Μετὰ δὲ αἰτησάμενος ἐκτελέσαι τὰ  λείποντα   τῷ νηῷ— ἀτελέα γάρ μιν
[27]   ἐόντα καὶ ἐσθῆτα ἔτι ἀνδρηίην  ἔχοντα,   ἔρωτι μεγάλῳ ἔσχετο, μετὰ δὲ
[20]   ἀγγήιον καὶ λέγει ὧδε·  δέσποτα,   τόδε μοι μέγα κειμήλιον ἐν
[28]   ἐν ἄκρῳ τῷ φαλλῷ χρόνον  ἑπτὰ   ἡμερέων. αἰτίη δέ οἱ τῆς
[52]   πρήξαντες ὀπίσω ἀπονοστέουσιν. φυλάξαντες δὲ  ἑπτὰ   ἡμερέων ἀριθμὸν οὕτως ἐς τὸ
[7]   ἀπικνέεται πλώουσα τὸν μεταξὺ πλόον  ἑπτὰ   ἡμερέων, καί μιν οἱ ἄνεμοι
[20]   δευτέρης ἅπτεται δοῦναί οἱ χρόνον  ἑπτὰ   ἡμερέων, μετὰ δὲ ἀποστεῖλαί μιν
[30]   σοι τηλόθεν ἀνιόντι προσβάλλει πνοιὴν  κάρτα   ἀγαθήν· καὶ ἢν αὖτις ἀπίῃς,
[22]   ἐσέρχεται καὶ ἀποτυχίη οὐ  κάρτα   αἰσχρή, ἀλλὰ τῶν πρησσομένων ἕκαστα
[10]   ξόανα θεοπρεπέα. καὶ θεοὶ δὲ  κάρτα   αὐτοῖσιν ἐμφανέες· ἱδρώει γὰρ δὴ
[24]   μοιχείην τε καὶ ἀκολασίην προὔφερεν·  κάρτα   δὲ δεινοπαθέων πίστιν τε καὶ
[14]   δὲ τοῦ λόγου αὐτοῖσιν οὐ  κάρτα   ἐμφανέες. ἰχθύας χρῆμα ἱρὸν νομίζουσιν
[12]   τῶν ἀνθρώπων τάδε μυθέονται· ὑβρισταὶ  κάρτα   ἐόντες ἀθέμιστα ἔργα ἔπρησσον, οὔτε
[21]   ἄρχετο, μετὰ δέ οἱ καὶ  κάρτα   ἐπεμήνατο. καὶ λέγουσιν οἱ ἐν
[20]   τοῖσι οἰκείοισι ἀπεκέατο, τὸ ἐγὼ  κάρτα   ἐπόθεον· νῦν δὲ ἐπεὶ μεγάλην
[8]   ταῦτα ἔλεγεν, ἐμοὶ μὲν δοκέει  κάρτα   θείη καὶ τοῦ ἀνέμου
[22]   οὐδείς, ἀλλὰ σφίσι τὸ χρῆμα  κάρτα   ἱρὸν νομίζουσιν. ~Τὰ δ´ ὦν
[40]   Κομβάβου τὸ κατέλεξα, καὶ Στρατονίκης  κάρτα   καλόν, καὶ Ἀλεξάνδρου αὐτῷ ἐκείνῳ
[19]   τινα τῶν ἑωυτοῦ φίλων, νεηνίην  κάρτα   καλόν, τῷ οὔνομα ἦν Κομβάβος,
[30]   ἐς αὐτὸν λίθου πεποίηται, οὐ  κάρτα   μακρή. ἀνελθόντι δὲ θωῦμα μὲν
[16]   ἑστᾶσι ἐν τοῖσι προπυλαίοισι δύο  κάρτα   μεγάλοι, ἐπὶ τῶν ἐπίγραμμα τοιόνδε
[45]   πολυειδέες. γίγνονται δὲ αὐτῶν ἔνιοι  κάρτα   μεγάλοι· οὗτοι δὲ καὶ οὐνόματα
[13]   καὶ ἔστιν ὑπὸ τῷ νηῷ  κάρτα   μικρόν. εἰ μὲν ὦν πάλαι
[11]   οἱ δὲ ἐμφανέες, οἱ δὲ  κάρτα   μυθώδεες, καὶ ἄλλοι βάρβαροι, οἱ
[8]   Λιβάνου ἔρχεται· δὲ Λίβανος  κάρτα   ξανθόγεώς ἐστιν. ἄνεμοι ὦν τρηχέες
[18]   ~καλέσας τοῦ νεηνίσκου τὸν πατέρα  κάρτα   ὀρρωδέοντα, Ἥδε νοῦσος, ἔφη,
[32]   τε ἄλλος περικέαται καὶ λίθοι  κάρτα   πολυτελέες, τῶν οἱ μὲν λευκοί,
[32]   φέγγος ἀσθενέει, ἰδέην δὲ ἔχει  κάρτα   πυρώδεα. καὶ ἄλλο θωυμαστόν ἐστιν
[22]   κάρτα αἰσχρή, ἀλλὰ τῶν πρησσομένων  ἕκαστα   ἐς ἀγνοίην ἀναχωρέει. Ὡς δέ
[16]   αἰδοῖα ἔχοντας· καλέεται δὲ τάδε  νευρόσπαστα.   ἔστι δὲ καὶ τόδε ἐν
[3]   τοῖς Αἰγυπτίοισιν ἰσοχρονέοντα, τῶν ἐγὼ  πλεῖστα   ὄπωπα, τό γε τοῦ Ἡρακλέος
[31]   πάντες οἱ ἱρέες, ἀλλὰ οἳ  μάλιστα   ἀγχίθεοί τέ εἰσιν καὶ οἷσι
[39]   καὶ ἱρέων· καταλέξω δὲ τῶν  μάλιστα   ἄξιον μνήσασθαι. ἐν ἀριστερῇ τοῦ
[20]   ἀποστεῖλαί μιν τελέσαντά τι τῶν  μάλιστα   ἐδέετο. τυχὼν δὲ ῥηιδίως, ἐς
[36]   ἔχω εἰπεῖν, ἐρέω δὲ τὸ  μάλιστα   θωυμάζειν ἄξιον. πρῶτα δὲ τοῦ
[8]   ποταμῷ ἐπιφέρουσιν ἐοῦσαν ἐς τὰ  μάλιστα   μιλτώδεα, δὲ γῆ μιν
[26]   Λέγεται δὲ τῶν φίλων τοὺς  μάλιστά   οἱ εὐνοέοντας ἐς παραμυθίην τοῦ
[28]   ἐστίν, κέαται δὲ κατὰ μέσον  μάλιστα   τῆς πόλιος, καί οἱ τείχεα
[19]   Κομβάβε, ἐσθλὸν ἐόντα φιλέω τε  μάλιστα   φίλων ἐμῶν καὶ πάμπαν ἐπαινέω
[12]   τάδε μυθέονται· ὑβρισταὶ κάρτα ἐόντες  ἀθέμιστα   ἔργα ἔπρησσον, οὔτε γὰρ ὅρκια
[7]   δὲ καὶ ὁκόθεν καὶ τάδε  πιστὰ   δοκέουσι. κεφαλὴ ἑκάστου ἔτεος ἐξ
[8]   τοσάδε ἀπηγέετο· εἰ δὲ ἀτρεκέως  ταῦτα   ἔλεγεν, ἐμοὶ μὲν δοκέει κάρτα
[17]   χροιὴ καὶ δάκρυα. μαθὼν δὲ  ταῦτα   ἐποίεε· χειρὶ μὲν τῇ δεξιῇ
[22]   δέ οἱ ἐδόκεε, καὶ ἐποίεε  ταῦτα.   καὶ ἐπεὶ ἐκ δείπνου ἐγένοντο,
[8]   τῷ ῥόῳ τὴν ἐπωνυμίην διδοῖ.  ταῦτα   μὲν οἱ πολλοὶ λέγουσιν. ἐμοὶ
[55]   δὲ ἐσαῦτις ὑπισχνέεται. τελέσας δὲ  ταῦτα,   τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ τε στέφεται
[53]   ὅσια ποιέουσιν. ~νόμοισι δὲ ἐς  ταῦτα   χρέωνται τουτέοισι. ἢν μέν τις
[18]   ἐγένετο. ὧδε μὲν ἰητρὸς  ἔρωτα   ἔγνω τε καὶ ἰήσατο. ~Ἥδε
[17]   ἐμφανὲς ἀρρωστέοντα, ἔγνω τὴν νοῦσον  ἔρωτα   ἔμμεναι. ἔρωτος δὲ ἀφανέος πολλὰ
[17]   γιγνόμενα ἐμφανέα τῷ ἰητρῷ τὸν  ἔρωτα   ἐποίεεν, καί μιν ὧδε ἰήσατο.
[22]   ἐδίζητο. ἄλλῳ μὲν ὦν τὸν  ἔρωτα   ὁμολογέειν ἐφυλάσσετο, αὐτὴ δὲ ἐπιχειρέειν
[22]   καὶ γούνων ἅπτετο καὶ τὸν  ἔρωτα   ὡμολόγεεν. δὲ τόν τε
[36]   δὲ τὸ μάλιστα θωυμάζειν ἄξιον.  πρῶτα   δὲ τοῦ μαντηίου ἐπιμνήσομαι. μαντήια
[22]   ὑπέσχετο. ~Ἡ δὲ τὰ μὲν  πρῶτα   ἐσωφρόνεεν καὶ τὴν νοῦσον ἔκρυπτεν·
[36]   ἐθέλῃ χρησμηγορέειν, ἐν τῇ ἕδρῃ  πρῶτα   κινέεται, οἱ δέ μιν ἱρέες
[13]   καὶ πάντες ὕδωρ φέρουσιν, τὸ  πρῶτα   μὲν ἐν τῷ νηῷ ἐκχέουσι,
[34]   νηῷ ἐσιόντων ἐν ἀριστερῇ κέαται  πρῶτα   μὲν θρόνος Ἠελίου, αὐτοῦ δὲ
[6]   δὲ ἀποτύψωνταί τε καὶ ἀποκλαύσωνται,  πρῶτα   μὲν καταγίζουσι τῷ Ἀδώνιδι ὅκως
[26]   ἀλλ´ ἐπεὶ δαίμων τοιάδε ἤθελεν,  πρῶτα   μέν σοι τίσις ἐξ ἡμέων
[19]   ἀπείλεεν. δὲ τὰ μὲν  πρῶτα   οὐδεμίαν ὤρην ἐποιέετο· μετὰ δέ,
[17]   καὶ φωνὴ καὶ χροιὴ καὶ  δάκρυα.   μαθὼν δὲ ταῦτα ἐποίεε· χειρὶ
[14]   νηὸν ὅτι Σεμιράμιος ἔργον ἐστὶν  τάχα   κου δέξομαι· Δερκετοῦς δὲ τὸ
[49]   καὶ ὄϊας καὶ ἄλλα κτήνεα  ζῳὰ   ἐκ τῶν δενδρέων ἀπαρτέουσιν· ἐν
[58]   τρόπος τοιόσδε. στέψαντες τὰ ἱρήια,  ζῳὰ   ἐκ τῶν προπυλαίων ἀπιᾶσιν, τὰ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 14/05/2009